Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός επαίρονταν ότι, σε αντίθεση με άλλους, εντόπιζαν, παραδέχονταν και διόρθωναν τα λάθη τους. Στον βαθμό που κανείς θα συμφωνήσει διαπιστωτικά με αυτό, σήμερα και με αφορμή τις υποκλοπές, γίνεται αντιληπτό ότι ως πολιτική πρακτική και αντίληψη δεν είναι πάντα η ασφαλέστερη επιλογή. Είναι κάπως απλούστερο: Υπάρχουν λάθη που δεν πρέπει να γίνουν.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επαίρεται ότι στα τρία χρόνια κατά τα οποία βρίσκεται στην εξουσία, αναγνώρισε λάθη και επιχείρησε να τα διορθώσει. Είτε με τις — περιορισμένες— αλλαγές που έκανε σε πρόσωπα, είτε με επανορθωτικές αποφάσεις. Παρ’ όλο που αυτό είναι κάτι που σε γενικές γραμμές μπορεί να πιστωθεί στον Πρωθυπουργό, ισχύει μέχρις ενός σημείου. Κάποιες από τις διορθωτικές παρεμβάσεις απέδωσαν, κάποιες άλλες παρέμειναν ανεξήγητες (όπως ο περυσινός ανασχηματισμός) και κάποιες άλλες φαίνεται ότι είναι μάταιες και ατελέσφορες.
