|
|
|
|
|
|
|
|
|
 Ο Φεβρουάριος είναι ο δεύτερος μήνας του χρόνου. Έχει συνήθως 28 ημέρες εκτός της περίπτωσης των δίσεκτων ετών, δηλαδή αυτών που διαιρούνται με το 4, αλλά όχι μόνον αυτών: εξαιρούνται από τον κανόνα και οι αιώνες, που διαιρούνται με το 400 (!). Όταν λέμε "αιώνες" εννοούμε τις χρονιές που διαιρούνται με το 100, πχ το 1800, το 1900 το 2000.
Κανονικά το 1900, που διαιρείται με το 100 (άρα και με το 4), θα έπρεπε να είναι δίσεκτο. Ε λοιπόν, δεν είναι, διότι για τους αιώνες υπάρχει η πρόσθετη προϋπόθεση για να έχει ο Φεβρουάριος 29 ημέρες είναι να διαιρούνται και με το 400.
Έτσι στο γνωστό ερώτημα: "ποιοί Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν σε μη δίσεκτο έτος;", η απάντηση είναι: "οι αγώνες του 1900", διότι όπως προαναφέραμε το 1900 δεν είναι δίσεκτο. Προφανώς αναφέρομαστε στους Σύγχρονους Ολυμπιακούς που ξεκίνησαν το 1896 στην Αθήνα, συμπτωματικά την χρονιά της ίδρυσης της Γερμανικής Σχολής.
Τώρα, λόγω κορωνοϊού θα έχουμε να λέμε ότι και οι εφετινοί Ολυμπιακοί (αν γίνουν) θα είναι και αυτοί αγώνες, που έγιναν σε μη δίσεκτο έτος, οπότε το ερώτημα στα γνωστά επιτραπέζια παιχνίδια θα πρέπει να τροποποιηθεί.
Όμως ο εφετινός Φεβρουάριος έχει και ένα στοιχείο που εμφανίζεται μία φορά στα 823 (;) χρόνια, έχει όλες τις ημέρες από 4 φορές, όπως βλέπετε δίπλα στην εικόνα, που το παρουσιάζει κάτι ως πολύ σπάνιο. Ισχύει άραγες αυτό; Όχι βέβαια. Όταν ο Φεβρουάριος έχει 28 ημέρες, τότε εμπεριέχει ακριβώς 4 εβδομάδες, άρα κάθε ημέρα (Δ,Τ,Τ,Π,Π,Σ και Κ) θα εμφανίζεται υποχρεωτικά 4 φορές. Όταν έχει 29 ημέρες τότε αλλάζουν τα πράγματα. Τώρα, το ότι η 1η Φεβρουαρίου εφέτος συμπίπτει με την Δευτέρα δεν λέει και πολλά. Πέρυσι ούτως ή άλλως είχαμε δίσεκτο έτος, άρα 29 ημέρες για τον Φεβρουάριο. Το 2019 ο Φεβρουάριος ξεκίνησε με Παρασκευή, το 2018 με Πέμπτη, το 2017 με Τετάρτη. Το 2016 ξαναξεκίνησε με Δευτέρα, αλλά είχε 29 ημέρες, αφού η χρονιά ήταν δίσεκτη, ενώ το 2015 ξεκίνησε με Κυριακή. Η τελευταία φορά που ο Φεβρουάριος ξεκίνησε με Δευτέρα όπως λέει παραπλανητικό "ημερολογιάκι", ήταν το 2010, άρα το φαινόμενο δεν είναι και τόσο σπάνιο.
Γιατί όμως κυκλοφορεί κάτι τέτοιο στο διαδίκτυο; Προφανώς από κάποιους επιτήδειους, οι οποίοι με αφορμή την επικαλούμενη (αλλά ψεύτικη) συγκυρία πείθουν αφελείς και κερδίζουν χρήματα. Διαβάζουμε στα διάφορα sites πχ. "κατά που λέει η Κινέζικη φιλοσοφία του Feng Shui, όσοι κοιτάξουν το ημερολόγιο για επαλήθευση ή γράψουν σ’ ένα χαρτί αυτή την πληροφορία ή την αναρτήσουν στη σελίδα τους, θα κερδίσουν σύντομα πολλά χρήματα". Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Τέλος, για να κλείσουμε το άρθρο θα θυμίσουμε ότι στο Ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Φεβρουάριος ήταν ο τελευταίος μήνας του έτους, ότι δηλαδή για εμάς σήμερα είναι ο Δεκέμβριος. Για τον λόγω αυτό από τότε οι μήνες που δεν πρόλαβαν να "βαφτιστούν" με ονόματα αυτοκρατόρων (Ιούλιος, Αύγουστος) έμειναν με την αρχική τους αρίθμηση, οπότε έχουμε Σεπτέμβριος (από το 7), Οκτώβριος (από το 8), Νοέμβριος (από το 9) και Δεκέμβριος (από το 10), ενώ με βαση την σημερινή αρίθμηση θα έπρεπε οι ονομασίες να είναι αντιστοιχα: 9, 10, 11 και 12.
Στην αρχή παρακολούθησα το σποτάκι της Lacta με καχυποψία. Μια σοκολάτα της οποίας οι διαφημίσεις έχουν ταυτιστεί με γλυκερές ιστορίες αγάπης υπογράφει μια ταινία μικρού μήκους για μια γυναικοκτονία, από κοινού με μια γυναικεία ΜΚΟ, τη Διοτίμα, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών.
Η αλήθεια είναι πως το σενάριο είναι πολύ ρεαλιστικό. Δύο νέα παιδιά ερωτεύονται παθιασμένα, ασφυκτικά, δεν μπορούν να ξεκολλήσουν ο ένας από τον άλλο, στη συνέχεια η σχέση εξελίσσεται σε κτητική – κακοποιητική και καταλήγει στη δολοφονία. Εχει νόημα να προβάλλεται μία ταινία σαν κι αυτήν, τόσο σκληρή και ωμή και τελικά να καταλήγει με το λογότυπο μιας σοκολάτας, συνυφασμένης με καρδούλες και ροζ συννεφάκια; Ή ο αρχικός συνειρμός ακυρώνει αυτόματα το μήνυμα, το εντάσσει αμέσως σε ένα κιτς πλαίσιο, εκχυδαΐζει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα –την έμφυλη βία και τις γυναικοκτονίες– και εξοικειώνει το κοινό με το φαινόμενο;
Δείτε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα "Καθημερινή" της 25.11.21...
Η Ντόρα έχει αποδείξει πολλές φορές ότι όπου σταθεί και όπου βερεθεί το σχολείο της δεν το ξεχνά και το επιβεβαίωσε και το βράδυ της Τρίτης 1 Δεκεμβρίου στην εκπομπή Χ2 του Γιάννη Πολίτη στο Action 24.
Η Λίνα Σουρμελή που παρακολουθούσε την εκπομπή άκουσε την Ντόρα να λέει ότι κάποτε είχε πει στον καθηγητή της Ιδομενέα Παπαδάκη:
"Κύριε Παπαδάκη, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται" και αυτός της απάντησε "Δεσποινίς Μητσοτάκη και τα δυσκόλως εννοούμενα αγνοούνται..!"
και η Λίνα ανάρτησε στο facebook την ατάκα σχοιλάζοντας: Ιδομενέας!!!, Τι καθηγητές είχαμε!!!, Όλο κάτι τέτοια θυμάμαι!!!
Ο δημοσιογράφος της Deutsche Welle Γιάννης Παπαδημητρίου (’87) μας έστειλε το άρθρο του “Der griechische Patient - zehn Jahre danach“ με θέμα τις σχέσεις Ελλάδας – Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περισσότερα...
το άρθρο δημοσιεύτηκε στο montags της 16ης Νοεμβρίου 2020 με αφορμή την Επέτειο του Πολυτεχνείου:
 Η εβδομάδα φιλοξενεί μία μεγάλη γιορτή, την επέτειο του Πολυτεχνείου. Γι' αυτούς που ήταν τότε μαθητές, γι' αυτούς που είχαν ήδη αποφοιτήσει, αλλά και για τους ακόμη μεγαλύτερους οι μέρες εκείνες ήταν μοναδικές, και όχι μόνον. Οι μέρες που ακολούθησαν μέχρι την πτώση της δικτατορίας είχαν κάτι, που οι γενιές που ακολούθησαν δεν θα μπορέσουν εύκολα να καταλάβουν, και οι γενιές που το έζησαν δεν θα το ξεχάσουν ποτέ.
Το Σχολείο άπλωσε τους καθηγητές και τις καθηγήτριες γύρω από τα παιδιά δημιουργώντας ένα χώρο, όπου κανείς δεν αισθάνθηκε την απειλή, που άλλοι μαθητές σε άλλα σχολεία αντιμετώπιζαν κάθε μέρα. Πολλά χρόνια μετά συνειδητοποίησαν όλοι ότι, τόσο οι καθηγητές, που ήσαν κατά μία έννοια κυνηγημένοι στην μεταπολεμική περίοδο, αλλά και οι ειδικά επιλεγμένοι Γερμανοί, που είχαν έρθει εκείνα τα χρόνια στην Ελλάδα και αγκάλιασαν πιο πολύ τα παιδιά παρά το καθεστώς, δημιούργησαν μία ασπίδα ασφαλείας μέσα στις τάξεις και στην αυλή.
Η φωτογραφία αριστερά είναι τραβηγμένη μέσα στην τάξη. Το σκίτσο το έχει κάνει ο Ηλίας Δελλόγλου τότε, Ηλίας Μακρής σήμερα, σκιτσογράφος της "Καθημερινής". Ο Eberhardt Judt, που δίδασκε μαθηματικά και φυσική, μπήκε είδε, γέλασε, κατάλαβε και έκανε πως δεν είδε. Πριν πάρει το σφουγγάρι και σβήσει, πρόλαβε ο Σπύρος Παπαντωνίου και απαθανάτισε το γεγονός με την φωτογραφική του μηχανή. Ήταν στο τμήμα (b) της χρονιάς των αποφοίτων του 1974, οι οποίοι είχαν μπει το 1968 στο σχολείο και "έφαγαν στο κεφάλι" όλη την χούντα, από την αρχή μέχρι το τέλος. Ήταν το 1973, κοντά στις μέρες του Πολυτεχνείου, και για να επανέλθουμε σ' αυτό που αναφέραμε πριν, σε άλλα σχολεία θα είχαμε συλλήψεις.
Το 2014, οργανώσαμε μία εκδήλωσh με τίτλο "«…στην ΓΣΑ τα χρόνια της Δικτατορίας»". Το σκίτσο του Ηλία ήταν η βάση της αφίσας. Ο Joachim Zeidler, ο τότε διευθυντής ήταν παρών, όπως και η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Dieter Klemm και πολλοί άλλοι. Ο πρώην Καγκελλάριος Helmut Schmidt είχε στείλει μήνυμα και η οδός Ζηρίδη είχε μόλις μετονομαστεί σε οδό Γερμανικής Σχολής Αθηνών.
Όποιος θέλει να θυμηθεί την εκδήλωση, είναι στην ενότητα "Εκδηλώσεις / Aula"...
-
-
Ο Αργύρης Στριγγάρης (’92), καθηγητής Κλινικής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Georgetown, Πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας για την Ψυχοπαθολογία Παιδιών και Εφήβων και ερευνητής στο Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες του κορονοϊού στην πρόσφατη συνέντευξή του (22/11) στο liberal.gr. Σημειώνει την ανάγκη να υπάρξει η απαραίτητη προετοιμασία ώστε με την λήξη της πανδημίας να αποφευχθεί το φαινόμενο της αύξησης της βίας στην κοινωνία, τονίζοντας ότι η ενδοοικογενειακή βία, που αυξάνεται ανησυχητικά, δημιουργεί συνθήκες για ανάπτυξη κακοποιητικής συμπεριφοράς από τα παιδιά που την υφίστανται. Παράλληλα αναφέρει τι πρέπει να κάνουν οι γονείς την περίοδο του lockdown, ενώ επισημαίνει ότι: «Όταν μια κοινωνία, μια οικογένεια, μια κοινωνική ομάδα, αρχίζει να θεωρεί πως με τη χρήση της βίας μπορεί να καταφέρει τους σκοπούς της, τότε μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο θυμού και βίας. Αυτό θα δούμε και σε ένα παιδί που έχει κακοποιηθεί».
Ολόκληρη η συνέντευξη...
-
-
Απεβίωσε την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου, σε ηλικία 83 ετών, ο Πέτρος Κουναλάκης, ιστορικό στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς, πρώην βουλευτής, πατέρας της αποφοίτου μας, δημοσιογράφου της «Καθημερινής» Ξένιας Κουναλάκη.
Ο Πέτρος Κουναλάκης υπήρξε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Λεωνίδα Κύρκου και ένας από τους πρωτεργάτες και πλέον ενεργούς συντελεστές του εγχειρήματος του εκσυγχρονισμού της Ελληνικής Αριστεράς.
Είχε καθοριστική συμβολή στις διεργασίες για την προσέγγιση των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου και συνέβαλε ενεργά στη δημιουργία ανεξάρτητων θεσμών, μεταξύ των οποίων το ΕΣΡ.
Είχε σπουδάσει Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου.
Ήταν μέλος της ΕΔΑ και του ΚΚΕ από το 1959 και στην διάρκεια της δικτατορίας εργάσθηκε στη Γερμανία. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Παρίσι ως υπεύθυνος του Πατριωτικού Μετώπου Δυτικής Ευρώπης.
Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968 εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού και αργότερα ήταν ηγετικό στέλεχος της ΕΑΡ και του Συνασπισμού, από τον οποίο παραιτήθηκε το 2003, εκφράζοντας τη διαφωνία του με τις επίσημες θέσεις του κόμματος έναντι του ΠΑΣΟΚ και της συνεργασίας των κεντροαριστερών δυνάμεων, την οποία ο ίδιος υποστήριζε.
Κάπως υπερβολικό που πέθανε κατά την εθνική μας γιορτή και πόσο αταίριαστο για τον Πετράν. Από την άλλη θυμάμαι πάντα πως είχε γυρίσει από την ΝΥ με την κορδέλα που του είχαν περάσει στην παρέλαση της 5ης λεωφόρου, σαν Σταρ Ελλάς κάπως και τι δούλεμα του είχα ρίξει.
Αν με ρωτήσει κάποιος τι μένει αυτό θα έλεγα: την ελαφρότητα με την οποία αντιμετώπιζε τη ζωή, την έλλειψη σοβαροφάνειας μαζί όμως με μια βαθιά ακεραιότητα και την ανιδιοτέλεια, της Αριστεράς (υπάρχει; Ξερωγω, έτσι μου μάθε) να είναι ας πουμε περήφανος που είναι ο φτωχότερος βουλευτής του κοινοβουλίου, όταν δημοσιοποιήθηκαν τα πόθεν εσχες.
Πολλές φορές με ενοχλούσε όλο αυτό, περίμενα να έρθει σπίτι να μου φτιάξει μεσημεριανό κι εκείνος κάπου είχε κολλήσει γιατί «το κόμμα, ο Λεωνιδας, η Μαρία, κλπ»( δεν θυμάμαι, κατέβαζα διακόπτη). Τα γνωστά ψεύτο-τραυματακια των παιδιών των στελεχών της Αριστεράς.
Όταν πέθανε η μαμά, βρέθηκε με ένα παιδί σε εφηβεία φουλ και τα κατάφερε, νομίζω, κάναμε μποντινγκ σοβαρό, με Κανάλι 29 στα ντουζενια του, βρώμικο 89, ματσάκια τις Κυριακές και συζητήσεις περί ΠΑΣΟΚ κλπ.
Τα ίδια και αργότερα με τη Μανου, καμία φορά έκαναν μέτωπο, συνωμοσία σε βάρος μου για να φάνε μαζί τζανκ, να ξενυχτήσουν, να πούνε καφριλικια που θα με εξοργίσουν.
Μια από τις τελευταίες φορές που συναντήθηκαν η μικρή τον τάιζε κι εκείνος ήταν σαφώς ευτυχισμένος. Κι όποτε του έλεγα το όνομα της, γελούσε πλατιά.
Το τέλος ήταν δύσκολο, η κατάρρευση, αργή και βασανιστική, ένας ωραίος ζωντανός άνθρωπος να εξατμίζεται σιγά σιγά αλλά θυμάμαι κάτι που μου είχε πει πολλά χρόνια πριν κι αυτό κρατάω «έχω ζήσει τόσο ωραία ζωή που δεν με νοιάζει να πεθάνω αύριο».
Πέθανε λοιπόν σήμερα, ο Πετραν κι ο τύπος που τον πρόσεχε έκλαιγε με λυγμούς γιατί λίγο πριν γίνει αυτό τον φώναξε και του είπε «σ ευχαριστώ για όλα». Κι αυτό είναι ταιριαστό για τον μπαμπά μου.
ΥΓ. Δεν θα γίνει κηδεία, θα γίνει αποτέφρωση γιατί είχε δώσει μάχη γι’ αυτό. Επίσης μια από τις τελευταίες ειδήσεις που του είπα (εκτός από τα σκορ της ΑΕΚ και τα εσωτερικά της «Κ», τα οποία ψοφούσε να μαθαίνει) ήταν η καταδίκη της ηγεσίας της ΧΑ, που ήταν και μια ηθική δικαίωση για τον ίδιο.
 Την Κυριακή 18.10.2020 δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜAgazino, το το ένθετο περιοδικό του ΒΗΜΑτος μία συνέντευξη της Αλεξάνδρας Βοβολίνη στην Έρη Βαρδάκη με αφορμή και την συμπλήρωση 1000 τευχών της Οικονομικής Επιθεώρησης, που πρωτοεκδόθηκε το 1934 με τίτλο "Βιομηχανική Επιθεώρηση".
Η εκδότρια της «Οικονομικής Επιθεώρησης», του πρώτου οικονομικού περιοδικού που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, και διευθύντρια των εκδόσεων «Κέρκυρα – Εconomia Publishing» μιλάει για το μέλλον του βιβλίου και του οικονομικού περιοδικού Τύπου, καθώς και για την ιστορική κληρονομιά της.
"Ως παιδί έκανα μικρές διορθώσεις για το περιοδικό. Αν καθόμουν πάνω από δύο ώρες η πληρωμή μου ήταν μισή δραχμή. Ακόμη το κρατάω αυτό: δεν μπορώ να δω ορθογραφικό λάθος"
Συναντιόμαστε στα ιστορικά γραφεία του περιοδικού «Οικονομική Επιθεώρηση» και των εκδόσεων «Κέρκυρα – Εconomia Publishing» του ομίλου Εconomia στο κέντρο της Αθήνας. Στην είσοδο παρατηρούμε ιστορικά εξώφυλλα του περιοδικού που ιδρύθηκε το 1934 υπό το όνομα «Βιομηχανική Επιθεώρησις» και σήμερα, έπειτα από 86 χρόνια κυκλοφορίας, συμπληρώνει 1.000 τεύχη. Η Αλεξάνδρα Βοβολίνη, η δημιουργική κυρία των οικονομικών εκδόσεων, με υποδέχεται στο γραφείο της. Η ίδια το 1990 πήρε τη σκυτάλη της έκδοσης του ιστορικού αυτού περιοδικού από τον θείο της, τον δημοσιογράφο Σπύρο Βοβολίνη, και μέσα σε αυτά τα 30 δύσκολα χρόνια κατάφερε όχι μόνο να το διατηρήσει, αλλά και να το εκσυγχρονίσει, ενώ παράλληλα το 1996 ίδρυσε τις εκδόσεις «Κέρκυρα – Εconomia Publishing».
Περισσότερα...
Το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν 31 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη στην οδό Ομήρου. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Κώστας Μπακογιάννης και η Ντόρα Μπακογιάννη ανέβασαν παλιές φωτογραφίες στα social media. Δείτε το αφιέρωμα του lifo.gr...
Ο Πάνος Λασκαρίδης έδωσε μία συνέντευξη στον Άγγελο Κωβαίο στο Βήμα της Κυριακής (23.8.2020)
«Ο Πρωθυπουργός να οργανώσει μία "κίνηση των πλουσίων"»
Ο Παναγιώτης Λασκαρίδης είναι ένας από τους πλέον επιτυχημένους και δραστήριους Έλληνες εφοπλιστές και την ίδια στιγμή έχει αναπτύξει ένα σημαντικό κοινωφελές έργο, είτε αυτόνομα, είτε μέσω της Ένωσης Εφοπλιστών, είτε μέσω του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη. Με τις πρόσφατες δωρεές των πλοίων γενικής υποστήριξης «ΑΤΛΑΣ Ι» και «ΗΡΑΚΛΗΣ» στο ΠΝ, έχει δείξει εμπράκτως πώς αντιλαμβάνεται τον ρόλο της επιχειρηματικής και εφοπλιστικής ελίτ. Στην συνομιλία του με το «ΒΗΜΑ της Κυριακής» εξηγεί την σημασία της ευεργεσίας στην σημερινή συγκυρία, μιλάει για τον ρόλο, τις ευθύνες και τις παραλείψεις του κράτους και επιμένει εμφατικά στην σημασία και την αναγκαιότητα ενίσχυσης των ΕΔ.
«Η χρήση της λέξης του ευεργέτη και της ευεργεσίας, όπως πάρα πολλά πράγματα, έχουν λίγο φθαρεί. Αν πάρετε τους μεγάλους Ελληνες ευεργέτες πριν από 100-150 χρόνια, ήταν άνθρωποι που ξεκίνησαν πάμπτωχοι, έγιναν πάμπλουτοι και στο τέλος άφησαν όλη τους την περιουσία στο δημόσιο», λέει ο Π. Λασκαρίδης και εξηγεί τη διαφορά: «Σήμερα, σπανίως οι ευεργέτες αφήνουν όλη τους την περιουσία, ή σχεδόν ποτέ. Αφήνουν στα παιδιά τους, στην οικογένειά τους, στις επόμενες γενιές της οικογένειας κλπ. και δίνουν ενδεχομένως ένα ποσοστό, το οποίο συνήθως είναι μικρό. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά.
Δεύτερη μεγάλη διαφορά είναι ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει πραγματικά τόσο μεγάλη αναγνώριση του ότι “έβγαλα πολλά λεφτά, άρα πρέπει να επιστρέψω κάποια”. Υπήρχε ένα παλιό ρητό, το οποίο έλεγε: “εκ της κοινωνίας ελάβομεν και εις την κοινωνίαν θα αποδώσομεν”».
Περισσότερα...
Ο Κώστας Παπαηλιού μας έστειλε ένα πολύ εννδιαφέρον άρθρο της NZZ της Adelheid Wölfl σχολιάζοντας "Καιρό είχαν τα μάτια μας να δουν κάτι τέτοιο!":
Keiner hat es den Griechen zugetraut. Sie bieten Erdogan die Stirn und halten die Migranten von den Europäern fern.
Niemand muss in Europa wohl derzeit mit mehr Krisen gleichzeitig umgehen als die Griechen: Flüchtlinge auf den Ägäis-Inseln, die im Elend leben, aber nicht einfach weiter nach Europa geschickt werden sollen; ein rabiat gewordener türkischer Nachbar, der im Meer nach Erdgas sucht und mit militärischer Gewalt die Grenzen neu ziehen will; zu all dem noch die Corona-Pandemie, die das Alltagsleben auch der Griechen einschränkt und die ersten wirtschaftlichen Erfolge nach der langen Schuldenkrise niedergewalzt hat.
Δείτε το άρθρο...
 Ο Άγγελος Κωβαίος δημοσίευσε ένα άρθρο στο ΒΗΜΑ της 18.10.2020:
Το ναυάγιο της γερμανικής διπλωματίας στο Αιγαίο - Τα λάθη του Βερολίνου, το παιχνίδι του Ερντογάν και η αναζήτησή διεξόδου
Τις δυνατότητες απεγκλωβισμού από το διπλωματικό ναυάγιο στο οποίο οδηγήθηκαν οι ατυχείς απόπειρες διαμεσολάβησης στα ελληνοτουρκικά, αναζητεί η κυβέρνηση του Βερολίνου.
Κατά το διάστημα των τελευταίων δυόμισι μηνών και έπειτα από αλλεπάλληλες συναντήσεις, τηλεφωνικές επικοινωνίες και παρασκηνιακές συζητήσεις, η γερμανική διπλωματία βρέθηκε πολλαπλώς εκτεθειμένη.
Η στάση την οποία τήρησε και οι ίσες αποστάσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας δεν απέφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αντιθέτως, όπως διαπιστώνεται τις τελευταίες ημέρες, έδωσαν την δυνατότητα στον Ερντογάν να θέσει σε δοκιμασία τα όρια της ελληνικής κυβέρνησης, την αξιοπιστία της γερμανικής και την δυνατότητα της ίδιας της ΕΕ να αντιμετωπίσει μία πρωτόγνωρη για εκείνην συνθήκη.
Πολλαπλώς εκτεθειμένο το Βερολίνο
Εξ αρχής, οι διπλωματικοί παράγοντες στο Βερολίνο και η ίδια η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, ενήργησαν με προφανή ανεκτικότητα απέναντι στα παιχνίδια του Ερντογάν. Αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί το Βερολίνο εκτεθειμένο σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις.
Η πρώτη ένδειξη που όπως φάνηκε δεν αξιολογήθηκε σοβαρά, καταγράφηκε όταν ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου «έκαψε» την υποτιθέμενη μυστική τριμερή συνάντηση Ελλάδας, Γερμανίας, Τουρκίας στο Βερολίνο, δημοσιοποιώντας τις παρασκηνιακές συζητήσεις για την προπαρασκευή της.
Το δεύτερο άδειασμα από τον Ερντογάν ήλθε προ ημερών, με το άνοιγμα του παραλιακού δρόμου στα Βαρώσια της Κύπρου. Μία κίνηση με την οποία προφανώς επιδίωξε να προκαλέσει το σύνολο της διεθνούς κοινότητας.
Περισσότερα...
Μία ανάρτηση του Άγγελου Κωβαίου στο facebook με ένα ποίημα - καταγγελία της Δέσπως Διαμαντίδου
 Δεν πήγα ποτέ σε ελληνικό σχολείο. Ό,τι έμαθα, το έμαθα με ιδιαίτερα μαθήματα.
Πήγα στο Γερμανικό Σχολείο.
Είχαμε εβραιόπουλα που τα πήρανε στη Γερμανία.
Δεν ξεχνώ, επίσης, τον εβραίο δάσκαλό μου, της γυμναστικής.
Όταν πήγα στο Νταχάου, είδα τ' όνομά του γραμμένο ανάμεσα στους ανθρώπους που τους είχαν κάψει στους φούρνους.
Μόλις βγήκα έξω, έκανα εμετό και είδα κι έναν κύριο παραπέρα που έκανε το ίδιο.
Δέσπω Διαμαντίδου
Δείτε την ανάρτηση...
Και ξαφνικά λίγο πριν τον Δεκαπενταύγουστο στις 11 του μήνα, χάσαμε τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, τον σπουδαίο Θεσσαλονικιό ποιητή, που το πραγματικό του όνομα ήταν Κωνσταντίνος Δημητριάδης, που ζούσε μόνιμα στην Θεσσσαλονίκη, που ήταν "Εναντίον" των βραβεύσεων, που ψήφιζε πάντα "λευκό και που όπως συνήθιζε να ξεκαθαρίζει για την ποίησή σε σχέση με τον Καβάφη: "...η βασικότερη διαφορά είναι ότι ο Καβάφης είναι φιλήδονος, ενώ εγώ γράφω για την αγωνία της ερωτικής στέρησης".
Δανειζόμαστε από το άρθρο του Χρήστου Παρίδη στο lifo.gr:
"Στα χρόνια της Κατοχής κόντεψε να πεθάνει δύο φορές από την ασιτία. Λίγο αργότερα, με ένα κασελάκι κρεμασμένο στο στήθος και με την πραμάτεια του, τσιγάρα, παστέλια και καρτ ποστάλ, έβγαζε ένα στοιχειώδες μεροκάματο για να μπορεί να επιβιώνει. Εκείνα ακριβώς τα χρόνια, με αιματηρές οικονομικές θυσίες, γράφτηκε συνδρομητής στο παιδικό περιοδικό «Ελληνόπουλο» με το ψευδώνυμο «Το Χριστιανόπουλο», με το οποίο δημοσίευσε το πρώτο του ποίημα, «Παράπονο ξενιτεμένου», το οποίο και μελοποίησε εμπειρικά. Τότε άρχισε να γράφει ποιήματα, που τελικά έφτασαν τα 300! Το 1945 εξέδωσε το πρώτο του περιοδικό με τίτλο «Χριστιανόπουλο» σε τέσσερα χειρόγραφα αντίτυπα με 16 έγχρωμες εικονογραφημένες σελίδες. Η κυκλοφορία του συνεχίστηκε άλλα δύο χρόνια και ο ίδιος το υπέγραφε ως Ντίνος Χριστιανόπουλος. Έβγαλε συνολικά δέκα τεύχη".
Δεν είχε σχέση με την Σχολή μας, όμως οι παλαιότεροι ήμασταν ακόμη σχολείο όταν ακούσαμε τις λίγες γραμμές που δάνεισε στον Διονύση Σαββόπουλο και που τραγούδησε μοναδικά η Δόμνα Σαμίου στα "Δέκα Χρόνια Κομμάτια":
"Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, ποτέ δε λένε την αλήθεια, ο κόσμος υποφέρει και πεινά, κι εσείς τα ίδια παραμύθια,
Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας, είναι πολύ ζαχαρωμένα, ταιριάζουν σε σοκολατόπαιδα μα δεν ταιριάζουνε σε μένα..."
Αντισυμβατικός, καυστικός, ειρωνικός, δηκτικός, αθυρόστομος, σοφός, σχολίαζε συνεχώς τα έργα και τις ζωές όλων. Ανήμερα της παγκόσμιας μέρας της ποίησης, της πρώτης μέρας της Άνοιξης, ανήμερα και των γενεθλίων του (γεννήθηκε 21 Μαρτίου 1931, ημέρα της Εαρινής Ισημερίας), απαντούσε πριν από πέντε χρόνια στην ερώτηση του Αθηναϊκού-Μακεδονικού ΠΕ: «Σε τι βοηθά λοιπόν η ποίηση;»
"Ακανθώδες το ερώτημα και δε νομίζω να δύναται κανείς να δώσει τη σωστή απάντηση. Ίσως, θα μπορούσα να πω ότι δίνει έκφραση στην ψυχική ανάγκη μιας μερίδας ανθρώπων που λέγονται ποιητές. Ίσως και σε ορισμένους από τους αναγνώστες τους. Είναι απίθανο μυστήριο αυτό της ποίησης... Εμένα, πάντα μου άρεσαν- μου αρέσουν πολύ, οι λέξεις... Δεν μπορώ όμως να διεισδύσω σ αυτό το μυστήριο που λέγεται ποίηση... Μπορεί όμως η ποίηση να αναστείλει πολέμους, να δώσει λύση σ' αυτή την κρίση που βιώνουμε; Δε νομίζω...".
Είχε μεγάλη αγάπη για το ρεμπέτικο και τον Τσιτσάνη:
"Η σημασία του Τσιτσάνη στο ρεμπέτικο είναι μεγαλύτερη από τη σημασία που έχει ο Σεφέρης στον χώρο της ποίησης. Γι' αυτό και τον συνδέω με τον Καβάφη. Γι' αυτό και θυσίασα τόσα χρόνια κι έχυσα τα μάτια μου. Μια πραγματική θυσία εις βάρος του δικού μου δημιουργικού έργου στον χώρο του τραγουδιού."
"Το ρεμπέτικο είναι η πολιτιστική αξία του ελληνισμού. Σ' ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχει σύγχρονο λαϊκό τραγούδι..
Μόνο στην Πορτογαλία τα φάντος και στην Ελλάδα το ρεμπέτικο είναι οι τελευταίες εστίες του..."
Θα μπούμε βέβαια στον πειρασμό να αναφέρουμε κάποιες κουβέντες του αντιγράφοντας μερικές αράδες από τα "Μικρά Ποιήματα":
"...να ζούμε δίπλα σε πηγές και σε ποτάμια και σεις να πίνετε νερά εμφιαλωμένα!"
"...αλήθεια πόσο σκλάβος μπορεί να 'ναι ο πρόεδρος του σωματέιου των σκλάβων;"
"...όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει - τόσες πληγές μόνο το νόμπελ μπόρεσε να τις γιατρέψει"
"...ώστε σου κακοφάνηκε που η κρεμ καραμελέ μύριζε κρεμμυδάκι, μα τι περίμενες λοιπόν από γλυκά εστιατορίου;"
"...και τι δεν κάνατε για να με θάψετε, όμως ξεχάσατε πως είμαι σπόρος"
"...για σένα μιά ακόμα δοκιμή, για μένα μιά δοκιμασία ακόμα"
"...τα πάντα κρέμονται από μία κλωστή, μονάχα ο έρωτας κρέμεται από μία τρίχα"
"...όλοι είναι όμορφοι, κατάλληλοι για συντροφιά - όλοι είναι εύκολοι, όταν κλωτσαέι η μοναξιά - γιατί λοιπόν τόση ερημιά;"
Προτάσεις και ιδέες που διατυπώνονται αυτήν την περίοδο σε think tanks και συνέδρια είναι πολύ πιο εύστοχες και εποικοδομητικές από κυβερνητικές αποφάσεις ή τις αντιπολιτευτικές κραυγές
Η περίοδος της πανδημίας έχει επιβάλλει τις συνθήκες της και στην πολιτική διαδικασία. Κυβερνήσεις ανά τον κόσμο βρέθηκαν αναγκασμένες να αντιμετωπίζουν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα την επέλαση του covid-19, ενώ την ίδια στιγμή οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις προσαρμόζουν τη δράση ή την αντίδρασή τους στην ίδια συνθήκη.
Ειδικότερα στην Ελλάδα, στο τέλος μίας μακράς και διαβρωτικής κρίσης, στην διάρκεια της οποίας παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις κατέρρευσαν και λαϊκιστικές και διχαστικές φωνές κυριάρχησαν, η πολιτική σκηνή χαρακτηρίζεται από ένα ιδιαίτερο φαινόμενο.
Από τη μία πλευρά, μία κυβέρνηση, η οποία εν πολλοίς ψηφίστηκε με αίτημα την επιστροφή σε κάποια κανονικότητα, διαχειρίζεται μία άκρως αντικανονική κατάσταση. Παρά ταύτα, αυτό συνδυάζεται με πρωτοφανείς δημοσιονομικές ελευθερίες και μία επίσης πρωτοφανή αποδοχή της μεταρρυθμιστικής αναγκαιότητας, την οποία προς το παρόν δεν φαίνεται να αξιοποιεί (με εξαίρεση την ταχεία ψηφιοποίηση πολλών διαδικασιών). Από την άλλη, μία αντιπολίτευση, η οποία μαθημένη καθώς είναι στον μηδενιστικό λόγο, αδυνατεί να παρακολουθήσει την εποχή και να αρθρώσει προτάσεις που να υπερβαίνουν στερεότυπα και παρωχημένες αντιλήψεις.
Αποτέλεσμα είναι, η χώρα να βρίσκεται αντιμέτωπη με επίμονες προκλήσεις για εκσυχρονισμό, κάλυψη του χάσματος από τον διεθνή ανταγωνισμό σε πολλά και κρίσιμα πεδία, αλλά παρά ταύτα χωρίς μία αποφασισμένη στρατηγική για την πορεία της στο μέλλον.
Περισσότερα...
-
-
Καίρια η παρέμβαση της Ντόρας Μπακογιάννη στο συνέδριο του Economist, το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου. Το πάνελ στο οποίο συμμετείχε η Ντόρα ανέλυσε το θέμα της ενίσχυσης των σχέσεων Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας, τις εκκρεμότητες της Αθήνας με τα Τίρανα σε ότι αφορά τα θαλάσσια σύνορα, ενώ ασχολήθηκε με τα ελληνοτουρκικά και την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων. Στο ίδιο πάνελ συμμετείχαν δύο Βαλκάνοι πρωθυπουργοί οι κ.κ. Ζόραν Ζάεφ και ΄Εντυ Ράμα αλλά και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και βουλευτής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γιώργος Κατρούγκαλος.
Η Ντόρα Μπακογιάννη δε δίστασε απέναντι στον Αλβανό πρωθυπουργό να καυτηριάσει το γεγονός πως μετά την απόφαση του Αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, προ δεκαετίας, με την οποία ακυρώθηκε η ελληνο-αλβανική συμφωνία για την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων, που είχε υπογραφεί στα Τίρανα, η Ελλάδα και η Αλβανία μετρούν 12 χρόνια χωρίς να έχει υπάρξει μεταξύ τους αντίστοιχη συμφωνία.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες γι' αυτό είπε η Ντόρα Μπακογιάννη στον Αλβανό πρωθυπουργό.
Δείτε την είδηση όπως δημοσιεύτηκε στο capital.gr...
Δεliτε το video όπως αναρτήθηκε από το ΑΠΕ-ΜΠΕ...
Ο δημοσιογράφος της Deutsche Welle Γιάννης Παπαδημητρίου (’87) δημοσίευσε στις 21.10 το άρθρο “Κύπρος: Πιο κοντά στα σενάρια διχοτόμησης“ με θέμα το καθεστώς που δημιουργείται μετά τις πρόσφατες εκλογές στα κατεχόμενα εδάφη. Υπό το φως των τελευταίων εξελίξεων, γίνεται πλέον πολύ επίκαιρο. Περισσότερα...
Δείτε το άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη στην εφημερίδα "Καθημερινή" της Κυριακής 28.6.2020
Οι τελευταίες αποκαλύψεις για την ύπαρξη παρακράτους, οι παρακολουθήσεις υπουργών και η δημοσιοποίηση των συνομιλιών Παππά – Μιωνή, δημιουργούν μια βαριά ατμόσφαιρα στα πολιτικά πράγματα της χώρας και μας φέρνουν αντιμέτωπους με μία μεγάλη θεσμική πρόκληση.
Εκτός όμως από τις διάφορες προφανείς πολιτικές και κομματικές συνέπειες και προεκτάσεις που έχει η υπόθεση αυτή, η καταδίκη της οποίας είναι αυτονόητη, το θέμα αυτό έχει και μία ακόμα διάσταση πολύ ουσιαστική. Και αυτή είναι η θεσμική του. Εάν χειριστούμε τα συγκεκριμένα γεγονότα με λογική ποδοσφαιροποίησης, μετρώντας δηλαδή τα γκολ που βάλαμε στον ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουμε κατά τη γνώμη μου υποπέσει σε μικροκομματική παγίδα. Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό. Η δημοκρατία μας είναι νέα, μόλις 46 ετών, και έχει περάσει πολλές δυσκολίες, Ειδικά Δικαστήρια, ιστορίες υποκλοπών, λαϊκισμούς. Είναι όμως η καλύτερη δημοκρατία την οποία έζησε ο τόπος αυτός και οφείλουμε να την προστατεύσουμε. Η προστασία αυτή δεν μπορεί να γίνει μόνο με λόγια με τα οποία όλοι συμφωνούμε, χρειαζόμαστε να κάνουμε και συγκεκριμένες επιλογές προς την κατεύθυνση αυτή.
Περισσότερα...
από ανάρτηση της Μαρίας Θερμού στο Facebook:
«Επειδή ακούω και διαβάζω διάφορες ανοησίες:
1ον. Δεν κάηκαν τα …μάρμαρα στις Μυκήνες, όχι απλώς γιατί δεν κάηκαν οι Μυκήνες αλλά γιατί δεν υπάρχουν μάρμαρα. Λίθος το υλικό κατασκευής
2ον. Δεν κάηκε σήμερα η Πύλη των Λεόντων, γιατί η πέτρα μαυρισμένη έφτασε σε μας στα νεώτερα χρόνια. ΄Επειτα, αν θυμάμαι καλά (ναι, είμαι μερικών …χιλιάδων ετών!) τα μυκηναϊκά ανάκτορα είχαν καταστραφεί από φωτιά… Δείτε και μερικές παλαιότερες φωτό, έτσι για χάζι. (Σ΄αυτήν του 1876 με τον κόσμο, ο Σλήμαν πάνω δεξιά, ο Ντέρπφελντ αριστερά)»
Η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε μία συνέντευξη στον Βασίλη Σκουρή που δημοσιεύτηκε στο ieidiseis.gr
«Η διαιώνιση των διαφορών επιβαρύνει πολύ περισσότερο το κλίμα και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως λύση», προειδοποιεί η πρώην υπουργός Εξωτερικών, ενώ με συνέντευξή της στο iEidiseis.gr, διαμηνύει πως «ο υγιής πατριωτισμός έχει τεράστια διαφορά από την πατριδοκαπηλία και επιμένει στη συναίνεση
Ως το διάδοχο σχήμα του Ελσίνκι προσαρμοσμένο στη σημερινή πραγματικότητα χαρακτηρίζει την πρότασή της για την ανάγκη μιας συνολικής ευρωπαϊκής συμφωνίας με την Τουρκία η Ντόρα Μπακογιάννη με αποκλειστική συνέντευξή της στο iEidiseis και το αφιέρωμα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Περισσότερα...
Ο Νίκος Αποστολίδης είναι απόφοιτος των χρόνων του Πολέμου, τέως καθηγητής στη Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων - Μεταλλουργών του ΕΜΠ, αφού προηγουμένως εργάσθηκε ως Γενικός Διευθυντής - Διευθύνων Σύμβουλος στη ΓΕΜΕΕ ΑΕ , θυγατρική της ΕΤΒΑ (1977-1979), και στη συνέχεια (1979 - 1982) ως Γενικός Διευθυντής του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών) και ως μελετητής στην Ελληνική Εταιρία Βιομηχανικών και Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΕΛΕΒΜΕ) (1982 - 1984). Το βιογραφικό του ευρίσκεται στην ενότητα "Απόφοιτοι / Θετικές Επιστήμες".
Την Κυριακή 29 Μαρτίου 2020 δημοσιεύτηκε ένα άρθρο του στην εφημερίδα "Καθημερινή" με τίτλο "Ήταν ληστρικά τα δάνεια που λάβαμε από την Αγγλία;". Στο pdf όπου φαίνεται το άρθρο η αναγραφόμενη ημερομηνία δεν είναι η ημερομηνία δημοσίευσης αλλά η ημερομηνία αποστολής.
Περισσότερα...
Η Ντόρα Μπακογιάννη μίλησε στην τηλεόραση του Mega για την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη και αναφέρθηκε στο Παρίσι, στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, στο ταξίδι στην Σοβιετική Ένωση, στις κουβέντες με τον Γκορμπατσόφ. Μίλησε για την συνεργασία του πατέρα της με τον Μίκη και αναφέρθηκε στο "Καραμανλής ή τάνκς".
"τα δικά μου εγγόνια τραγουδούν Μίκη με πάθος...".Περισσότερα...
Ο δημοσιογράφος της Deutsche Welle Γιάννης Παπαδημητρίου (’87) δημοσίευσε στις 15/2 την ανάλυσή του με θέμα «Διαγραφή χρέους στην ευρωζώνη;». Νέα έκρηξη χρέους προκαλούν οι κρατικές δαπάνες για την πανδημία. Κάποιοι προτείνουν διαγραφή ή ρύθμιση, αλλά προσκρούουν σε τείχος από την ΕΚΤ και όχι μόνο. Διαβάστε το ενδιαφέρον άρθρο...
 Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη το νέο βιβλίο του πρώην υπουργού, καθηγητή Τάσου Γιαννίτση με τίτλο «Ασφαλιστικό, Ανάπτυξη, Μακροοικονομία. Οι κρίσιμες διασυνδέσεις».
Στόχος μου στο βιβλίο αυτό είναι να συμβάλω ώστε η συζήτηση για το ασφαλιστικό να μετατοπιστεί από το ατομικό στο συλλογικό επίπεδο. Να αναδείξω τις αναπτυξιακές και μακροοικονομικές επιπτώσεις του ασφαλιστικού. Αυτές έχουν παραμείνει στο περιθώριο των αναλύσεων, παρόλο που είναι εξαιρετικά κρίσιμοι παράγοντες για την πορεία της χώρας - και του ασφαλιστικού. Η έμφαση που δίνεται στις επιμέρους ρυθμίσεις του ασφαλιστικού που αφορούν τις συντάξεις και η αδιαφορία για τις αναπτυξιακές διαστάσεις, που επίσης -αλλά μέσα από διαφορετικές διαδικασίες- καθορίζουν το εισόδημα, την απασχόληση και το βιοτικό επίπεδο των ασφαλισμένων, είναι το ίδιο όπως αν κοιτάζει κανείς το δέντρο αντί το δάσος. Και τα δύο, βέβαια, έχουν σημασία, όμως, έπειτα από τόσες παρεμβάσεις και μη παρεμβάσεις στα χρόνια της κρίσης και έπειτα από τόσα γκρεμίσματα προσδοκιών, η ανάλυση των αναπτυξιακών επιπτώσεων του ασφαλιστικού και ιδίως οι μορφές αλληλεξάρτησής του με πολλά γνωστά, αλλά και νέα, προβλήματα κινείται σε ένα επικίνδυνο κενό.
Περισσότερα...
Ο Νίκος Κουτρουμπάς μας έστειλε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Τανέρ Ακσάμ για την Αγία Σοφία. Ο Τανέρ Ακσάμ είναι Τουρκο-γερμανός ιστορικός και κοινωνιολόγος γεννημένος το 1953 με σπουδές Είναι πολιτογραφημένος Γερμανός και έχει πάρει θέση και έχει φυλακιστεί στο παρελθόν για το θέμα των Αρμενίων και στις αρχές του χρόνου, στις 29 Ιανουαρίου 2020 ο Πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν του απένειμε το Μετάλιο Θάρρους και Αφοσίωσης.
"Ζούμε στον 21ο αιώνα, η νοοτροπία μας είναι ακόμα εκείνη του 1453"
Συγκλονιστική συνέντευξη του Τούρκου ακαδημαϊκού και ιστορικού Τανέρ Ακσάμ, στην διαδικτυακή εφημερίδα Ahval.
"Στην πραγματικότητα το μόνο πράγμα που έπρεπε να πει κανείς για το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι “ανάρμοστο” και "ντροπή".
Σκέπτομαι, όμως, ότι οι συνομιλητές μου δεν διαθέτουν την πολιτιστική λεπτότητα να αντιληφθούν το νόημα αυτών των λέξεων.
Γι αυτό θα μιλήσω ανοιχτά για το θέμα και με τον τρόπο που θα τον καταλάβουν.
Αυτό που έγινε στην Αγία Σοφία είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα βαρβαρότητας.
Αποτελεί την διακήρυξη των Τούρκων ότι είναι απολίτιστοι και καταστροφικοί.
Γιατί;
Περισσότερα...
Ο Τάσος Γιαννίτσης παραχώρησε μία συνέντευξη στον Άγγελο Κωβαίο στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ.
Για τις χαμένες μεταρρυθμιστικές ευκαιρίες του παρελθόντος, την αναγκαιότητα των γενναίων αποφάσεων σήμερα και τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα στο μέλλον, μιλάει στη «Βήμα της Κυριακής» ο πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης. Με αφορμή το νέο του βιβλίο επισημαίνει την ελληνική δυσανεξία σε αλλαγές και προσαρμογές και τονίζει ότι αν δεν γίνουν τώρα υπερβάσεις σε πολλά ζητήματα, το συλλογικό τίμημα θα είναι μεγάλο τα αμέσως επόμενα χρόνια.
- Κύριε Γιαννίτση, σε τι μοιάζει η σημερινή συγκυρία με εκείνη του 2000; Ήταν τότε οι μεταρρυθμίσεις που επιχειρήθηκαν (και δεν προχώρησαν) όσο αναγκαίες είναι σήμερα; Μήπως διατρέχουμε τον κίνδυνο να είναι το 2029 ένα «νέο 2009»;
«Σήμερα, δεν έχουμε μόνο το ασφαλιστικό. Αυτό πλέον αποτελεί τμήμα ενός συνολικότερου πλέγματος επικίνδυνων μάκρο-απειλών, που θα κυριαρχήσουν στην τρέχουσα δεκαετία (κλιματική αλλαγή, γήρανση, νέες τεχνολογίες, ανισότητες κ.α.). Η πραγματικότητα αυτή θέτει πολλαπλάσιες απαιτήσεις απ’ ότι είκοσι χρόνια πριν, ενώ απαιτεί διορατικότητα και αγώνα για ένα καλύτερο μέλλον. Φάσεις κρίσης, όπως αυτή του 2009/10, η οποία πριν ξεπεραστεί επικαλύφθηκε από μια δεύτερη, παράλληλη, κρίση, δείχνουν πόσο αλληλένδετοι και πολύμορφοι είναι κίνδυνοι. Η σύνδεση όμως μεταξύ 2009 και 2029 είναι εφιαλτική και ελπίζω να μείνει στη σφαίρα των μύχιων φόβων. Επίσης, το πρόβλημά μας δεν είναι μόνο οι μεταρρυθμίσεις. Το ασφαλιστικό, το εκπαιδευτικό σύστημα, η λειτουργία του Κράτους αναμφίβολα πιέζουν. Όμως προβλήματα αντίληψης, κουλτούρας, γνώσης, προνοητικότητας, ενδιαφέροντος για το μέλλον δεν μεταρρυθμίζονται. Αλλάζουν με δικούς τους ρυθμούς».
Περισσότερα...
-
-
Η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε την Παρασκευή 19 Ιουνίου μία συνέντευξη στο Action 24, στην εκπομπή του Γιώργου Κουβαρά "Evening Report" και διατύπωσε με απόλυτη σαφήνεια τις θέσεις της για τα Ελληνοτουρκικά, την ΑΟΖ με την Αίγυπτο, το Μεταναστευτικό και επεξήγησε την πρότασή της για ένα Νέο Ελσίνκι. Αναφέρθηκε στην πρόσφατη συνέντευξη του Αλέξη Πατέλη στην Καθημερινή και έκλεισε με την αισιοδοξία της για τη φετεινή πορεία της τουριστικής δραστηριότητας στη χώρα μας, λέγοντας πως ούτε η ίδια δεν πίστευε τη θετική εξέλιξη αυτής της πορείας.
Σε ότι αφορά τα Ελληνοτουρκικά η Ντόρα σημείωσε ότι "μοναδικός σύμμαχος της χώρας μας αποτελεί το Διεθνές Δίκαιο" και απέδωσε τις κινήσεις του Ερντογάν σε συμπλεγματική συμπεριφορά οι ρίζες της οποίας θα πρέπει να αναζητηθούν στην ήττα που υπέστη η Τουρκία μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στον Έβρο.
Ευχήθηκε η Γερμανική Προεδρία να αναλάβει πρωτοβολία οριοθέτησης σε μια νέα βάση των σχέσεων Ευρώπης Τουρκίας περιγράφοντας το αποτέλεσμα μιας τέτοιας δυνητικής διαδικασίας ως ένα "Νέο Ελσίνκι".
"Η Τουρκία δεν συμπεριφέρεται ως Νατοϊκή" δύναμη σημείωσε η Ντόρα και με αφορμή το βιβλίο του Μπόλτον εξήγησε γιατί ο Τούρκος Πρόεδρος βιάζεται.
Τόνισε: "στη Χάγη θα πάμε για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ μόνον και για τίποτε άλλο".
Επιδοκίμασε πλήρως τις πρόσφατες τοποθετήσεις της Προέδρου της Δημοκρατίας κας Κατερίνας Σακελλαροπούλου για τα ανθρώπινα δικαιώματα με την ανάρτησή της για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και με αφορμή την πρόσφατη συνέντευξη του Αλέξη Πατέλη στην Καθημερινή δήλωσε πως τον συνεχάρη για την ευθεία του τοποθέτηση σχετικά με τον σύντροφό του και την προσωπική του ζωή σημειώνοντας πως η επιλογή της Κυβέρνησης στο πρόσωπό του είναι επειδή εκτιμάται η βαθιά του τεχνογνωσία σε θέματα οικονομικά.
Κλείνοντας εμφανίστηκε απολύτως αισιόδοξη για την περαιτέρω πορεία της οικονομίας μετά την πανδημία σημειώνοντας πως μια τέτοια πρώτη αλλά βασική ένδειξη αποτελεί η πορεία του τουρισμού. Μιλώντας με τους ξενοδόχους των Χανίων διαπίστωσε πως η αύξηση του τουριστικού προϊόντος οδηγείται στο 30% από εκτιμήσεις που προσδιόριζαν το συγκεκριμένο μέγεθος στο 15% στην καλύτερη περίπτωση.
Παρακολουθείστε την συνέντευξη...
Δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ του Σαββάτου 12/12/2020 άρθρο του Τάσου Γιαννίτση (’62, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, π. υπουργός) με τίτλο “Θεωρία και πράξη στο κενό των επενδύσεων“.
Περισσότερα...
Ο δημοσιογράφος της Deutsche Welle Γιάννης Παπαδημητρίου δημοσίευσε προσφάτως το άρθρο “ Kommentar: Moria, die Hölle auf Erden “ με θέμα τα πρόσφατα γεγονότα στη Λέσβο. Περισσότερα...
Lila Assonitou: "Schamgefühle"...
Με αφορμή κάποια ανάρμοστα σχόλια στην σελίδα του facebook “Μαθητές/Καθηγητές της DSA” αντί σχολίου η Λίλα Ασωνίτου ανήρτησε ένα μοναδικό ντοκουμέντο, ένα γράμμα από πρώην καθηγητές της Γερμανικής Σχολής, το οποίο είχε δημοσιευτεί στις 7 Φεβρουαρίου 1993 στην εφημερίδα "Καθημερινή" και της το έδωσε η Άννα Γκανά. Η αφορμή δόθηκε από ένα ξέσπασμα ακροδεξιών ομάδων κατά των ξένων στην Γερμανία. Το κείμενο υπογράφουν οι Otto Blay, Manfred Bornau, Herrmann Caspary, Folkert Fiebig, Martin Kölle, Dietre Motzkus και ο πρώην διευθυντής Kurt Roeske.
Θα θυμίσουμε ότι ήδη από τον Δεκέμβριο του 1988 υπήρξαν στην Γερμανία περιπτώσεις βίας κατά των μεταναστών. Σε μία από αυτές ένας Γερμανός ακροδεξιός, ο Josef Seller, έβαλε φωτιά στο κτίριο "Habermeier Haus" στο Schwandorf της Βαυαρίας, σκοτώνοντας ένα ζευγάρι Τούρκων τους Fatma και Osman Can, μαζί με τον γιο τους Mehmet, ενώ η εμπρηστική επίθεση κόστισε τον θάνατο σε ένα Γερμανό πολίτη, τον Jürgen Hübner. Τον Σεπτέμβριο του 1991, βίαια επεισόδια στην Hoyerswerda υποχρέωσαν την εκκένωση ενός ξενώνα αιτούντων άσυλο και κατά τη διάρκεια της τριήμερων ταραχών στο Rostock-Lichtenhagen τον Αύγουστο του 1992, αρκετές χιλιάδες άνθρωποι περικύκλωσαν ένα πολυώροφο κτίριο και επευφημούσαν διαδηλωτές που έριχναν κοκτέιλ μολότοφ. Οι Βιετναμέζοι κάτοικοι του κτιρίου μόλις κατάφεραν να διασωθούνν καταφεύγοντας στη στέγη. Τέλος, τον Νοέμβριο του 1992, ένας εμπρησμός στο Mölln που διαπράχθηκε από νεαρούς ακροδεξιούς σκότωσε τρεις Τούρκους.
Τον Δεκέμβριο του 1992, πραγματοποιήθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις κατά της ξενοφοβίας σε όλη τη Γερμανία, με περισσότερους από 700.000 συμμετέχοντες, με αποτέλεσμα αρκετές νεοναζιστικές ομάδες να τεθούν σε παρανομία. Παρόλα αυτά τα βίαια επεισόδια δεν θα τερματιστούν. Στις 29 Μαΐου 1993, τέσσερις ακροδεξιοί Γερμανοί ηλικίας μεταξύ 16 και 23 ετών θα πυρπολήσουν το σπίτι μίας τουρκικής οικογένειας στο Solingen προκαλώντας τoν θάνατο τριών κοριτσιών και δύο γυναικών, ενώ τρεις ημέρες νωρίτερα (στις 26 Μαΐου) το Bundestag είχε αποφασίσει να αλλάξει το γερμανικό σύνταγμα (Grundgesetz) για να περιορίσει τον αριθμό των αιτούντων άσυλο. Θα θυμίσουμε εδώ ότι μέχρι εκείνη την στιγμή το σύνταγμα προέβλεπε ότι κάθε πολιτικός πρόσφυγας μπορούσε να αποκτήσει πολιτικό άσυλο στην χώρα.
Ένα άρθρο του Μανώλη Γλέζου που δημοσιεύτηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1995 στην εφημερίδα Die Zeit, και το εντόπισε ο Στεφανος Μίτμαν, περιγράφει αναλυτικά το θέμα των πολεμικών αποζημειώσεων.
Το άρθρο τιτλοφορείται "Ein Unrecht muß gesühnt werden". Δείτε το άρθρο...
-
-
Η εβδομάδα των Παθών ξεκίνησε, τα δε πάθη για όλη την ανθρωπότητα έχουν ξεκινήσει εδώ και μερικούς μήνες.
Εύχομαι κατ αρχάς υγεία για όλους σας και εύχομαι να μας βρει το τέλος της πανδημίας όρθιους για να μπορέσουμε να βάλουμε ορισμένα πράγματα πάλι σε τάξη.
Στο τελευταίο montags αναφέρεται ότι κάποιος θεωρείται απόφοιτος έστω και μια μέρα να εχει περάσει απο το σχολείο. Διαφωνώ κάθετα με αυτήν την τοποθέτηση. Προσωπική μου άποψη αλλά και άλλων δεκάδων αποφοίτων, πασιφανές μέσω της σελίδας «Μαθητές/Καθηγητές της DSA» στο FB, είναι ότι για να θεωρηθεί κάποιος απόφοιτος πρέπει να έχει φοιτήσει στο σχολείο μας τουλάχιστον 3 χρόνια, μόνο έτσι μπορεί να έχει εμπειρίες και κοινές εικόνες από το σχολείο αυτό. Ούτε συγγενείς έως β΄ βαθμού ούτε φίλοι μπορούν να έχουνε αναμνήσεις από το σχολείο. Απορώ, πώς σας ήρθε αυτή η έμπνευση. Δεν καταλαβαίνω τι υπάρχει πίσω από όλη αυτήν την ιστορία. Η δε απόφαση πάρθηκε σε μια εμβόλιμη ΓΣ απο 18-20 άτομα στην οποία δεν παρευρέθηκαν ούτε καν όλα τα μέλη του ΔΣ. Και μετά λέμε ότι έχουμε σύλλογο με 3000 μέλη.
Κατά την ταπεινή άποψή μου θα έπρεπε να είχε μπει το θέμα αλλαγής καταστατικού σε διαβούλευση με διορία 2 μηνών, ώστε να πουν την αποψή τους τα μέλη, καθώς και το κόστος της αλλαγής αυτής.
Ο πρώην ΓΓ Πέτρος Πετρακόπουλος, με τον οποίο επικοινώνησα τηλεφωνικά, μου είπε ότι βλέπει μακρυά. Έλεος, τι είναι αυτό το μακρυά, που δεκάδες άλλοι δεν το βλέπουν; Όσον αφορά άτομα (έφυγαν λόγω αντίστασης κλπ, κλπ ) που αναφέρονται στο Montags, υπάρχει και ο θεσμός του επίτιμου μέλους και θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρχει και στο μέλλον. Παραδείγματα ουκ ολίγα.
Βέβαια, το τι θα γίνει με τους μελλοντικούς αποφοίτους μετά την τραγική μεταρρύθμιση Φισερ (πρώην Δ/ντή της σχολής) ουδείς το γνωρίζει ακόμα.
Ελπίζω σύντομα να γίνει εκ νέου αλλαγή καταστατικού, στην οποία θα έπρεπε να συμπεριληφθεί και ένα άρθρο, που να λέει ότι δεν επιτρέπεται να είναι κάποιος μέλος του ΔΣ αν έχει παιδί που φοιτά στο σχολείο .
Με φιλικούς χαιρετισμούς και πολύ ΥΓΕΙΑ
Μάκης Δριμαρόπουλος
ΥΓ: θα παρακαλούσα να δημοσιευθεί στο Montags
Ο δημοσιογράφος Παύλος Αγιαννίδης, στο τελευταίο άρθρο του (27/8/2020) στο youfly.com με τίτλο “ Μπαράζ θεατρικών ακυρώσεων από δήμους της Αττικής“ αναφέρεται στα δεινά που απειλούν τον κόσμο του θεάματος λόγω της πανδημίας. Πληροφορίες...
Την παραίτησή του από Πρόεδρος του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου υπέβαλε ο Μιχάλης Μαΐλλης. Ο λόγος παραίτησής του, όπως έκανε γνωστό σε άρθρό του στην Καθημερινή, αποτελεί η στάση της Γερμανίας απέναντι στη «συνεχή παραβίαση που δέχεται η Ελλάδα, κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στα κυριαρχικά δικαιώματά της από την Τουρκία».
Ο Μιχάλης Μαΐλλης δεν είναι απόφοιτος. Απόφοιτος είνα η αδελφή του Ελένη Καλλιγά, ιδιοκτήτρια της Gallery Skoufa, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε ήταν πάντα πολύ κοντά στην ελληνογερμανική κοινότητα.
"Από 18 χρόνων οι σχέσεις μου με τη Γερμανία υπήρξαν στενές και καθοριστικές. Σπουδές, εργασία ως μηχανικός σε γερμανικά εργοστάσια και αργότερα συνεχής και αδιάκοπη επιχειρηματική συνεργασία. Από τη 10ετία του ’80 διετέλεσα μέλος του Ελληνογερμανικού Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου, όπου τα τελευταία 12 χρόνια ήμουν πρόεδρος. (Να σημειώσω ότι και ο παππούς μου ήταν ιδρυτικό μέλος του Ελληνογερμανικού Επιμελητηρίου στο Βερολίνο το 1924.)"
Δείτε το δημοσίευμα της Καθημερινής...
Με αφορμή την πρωτοβουλία του Λαέρτη Χρήστου, απόφοιτου του 1971 στο facebook με τίτλο "Φίλοι της Deutsche Schule Athen" με πολύ φωτογραφικό υλικό, σπάνιο και μεγάλη συμμετοχή (πάνω από 600 μέλη) πρέπει να κάνουμε κα΄πιο σχόλιο. Παρόλο που προσπαθούμε να διαχωρίσουμε την θέση μας από αυτούς οι οποίοι χρησιμοποιούν την ανταλλαγή υβριστικών μηνυμάτων, εν είδει μαγκιάς ή και κακώς εννοούμενου χιούμορ, θα πρέπει να τους εξηγήσουμε τα εξής:
- Οι πρώτοι φίλοι του σχολείου ήταν οι γονείς μας. Αυτοί μας έστειλαν εκεί και αυτοί συνέχισαν να μας χρηματοδοτούν όσο σπουδάζαμε, είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό καμαρώνοντας για την επιλογή τους να μάθουμε γερμανικά.
- Οι γονείς είναι αυτοί, που απευθύνονταν στο σχολείο ακόμη ακόμη και όταν αποφοιτήσαμε, κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, διότι δεν έχουν άλλο τρόπο να υποστηρίξουν κάποιες ανάγκες των παιδιών τους. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί δεν γνωρίζουν γερμανικά και η πρώτη ερώτηση στην πρώτη απορία θα "πέσει" είτε στο Σχολείο, είτε στον Σύλλογο.
Με το νέο Καταστατικό δεν συμφώνησαν όλα τα μέλη του ΔΣ. Υπήρξε όμως ένα σκεπτικό για ποιον λόγο θα έπρεπε να επιχειρήσουμε την διεύρυνση προς τους γονείς, ακόμη και αν αυτή δεν έγινε τελικά με τον ορθότερο τρόπο. Δυστυχώς αυτοί που χλευάζουν την προσπάθεια αυτή δεν μπήκαν καν στον κόπο να διαβάσουν τον "απολογσμό του απερχόμενου ΔΣ", αλλά ούτε καν το ίδιο το Καταστατικό και αναφέρθηκαν χαχανίζοντας σε θειάδες, θείτσες και τα συναφή.
Δείτε πώς αποτυπώσαμε τις θέσεις μας στην Γενική Συνέλευση της 24.2.2020 και είναι αναρτημένο στην αρχική σελίδα του site μας:
Περισσότερα...
Με αφορμή την οδηγία "Μένουμε σπίτι" αλλά και την άγνωστη λέξη της εβδομάδας, δημοσιεύσαμε στο montags της 16ης Μαρτίου 2020 ένα κείμενο, σχόλιο του πως οι πιστοί κάνουν το καθήκον τους χωρίς να θίγεται η πίστη.
Η λέξη είναι τα "ζάρφια". Το ζάρφι είναι μεταλλικό, πλατύστομο κύπελλο ή και μεταλλική περίτεχνη θήκη για το φλιτζανάκι του καφέ, που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι.
Ο Γιάννης έχυσε με προσοχή τον καφέ σε τέσσερα-πέντε ζάρφια και τα έφερε με το δίσκο μέσα στην σκηνή. Ο Ομέρ Βρυώνης περπατώντας απάνω-κάτω, υπαγόρευε ένα γράμμα προς τον Βαρνακιώτη:
- Μάθε, έλεγε, πως αύριο θα γευματίσω στο Μεσολόγγι
- Αύριο, είπε μέσα του ο Γιάννης, δεν θα γευματίσεις στο Μεσολόγγι, - πρώτα ο Θεός...
Είναι ένα απόσπασμα από το διήγημα "Μεσολογγίτικα Χριστούγεννα", που περιλαμβάνεται στα "Παραμύθια και άλλα" της Πηνελόπης Δέλτα και περιγράφει όσα διαδραματίζονται Παραμονή Χριστουγέννων του 1822 έξω από το πολιορκημένο Μεσολόγγι.
Οι Τούρκοι είχαν σαν σκοπό να επιτεθούν και να καταλάβουν το Μεσολόγγι την παραμονή των Χριστουγέννων, όταν οι πιστοί θα ήταν στις εκκλησιές για την χριστουγεννιάτικη λειτουργία. Ο Ομέρ Βρυώνης, που κρατούσε αιχμάλωτη τη γυναίκα του Γιάννη και τα παιδιά του, τα δύο αγοράκια του, δεν φοβόταν να μιλήσει ελεύθερα, απλά γιατί ο Γιάννης ήξερε πως, αν διέρρεε η πληροφορία, θα το πλήρωναν όλοι με τη ζωή τους.
Ο Γιάννης όμως το βράδυ, με το πρόσχημα ότι πάει για κυνήγι, ξέφυγε από το τούρκικο στρατόπεδο και ειδοποίησε μυστικά τους πολιορκημένους, οι οποίοι προετοιμάστηκαν στα χαρακώματα, δεν πήγαν στις εκκλησίες, και οι παπάδες το βράδυ χτύπησαν τις καμπάνες, ωσάν να ήσαν οι πιστοί εκεί. Και όταν επιτέθηκαν οι Τούρκοι βρήκαν τον κόσμο έτοιμο, που κατατρόπωσε τους επίδοξους εισβολείς.
Τι σχέση έχει αυτό με το σήμερα; Σήμερα η Εκκλησία καλείται να πάρει μία σοβαρή απόφαση. Αν απαιτήσει να αγνοήσουν οι πιστοί τον κίνδυνο, που ελλοχεύει, που δεν είναι ο στρατός, αλλα ό ιός, τότε ενδέχεται να μην τα καταφέρουμε. Η Εκκλησία μπορεί να χτυπά τις καμπάνες και δεν αλλάζει τίποτε αν οι πιστοί είναι μέσα ή έξω και κάνουν το καθήκον τους.
Τέλος, για να κλείσουμε και την ιστορία: ο Ομέρ Βρυώνης τιμώρησε τον Γιάννη σφάζοντας της οικογένειά του. Ο ίδιος έζησε το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα ερημοκλήσι, την Παναγιά Ελεούσα στην Κλεισούρα, εκεί όπου περνά ο δρόμος από το Μεσολόγγι προς το Βραχώρι. Η Νέα Σμύρνη τον τίμησε δίνοντας σε ένα δρόμο το όνομά του, την οδό Γιάννη Γούναρη.
Δύο δικοί μας, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Δημήτρης Τζανακόπουλος ήτανα καλεσμένοι στην πρωινή εκπομπή "Σήμερα" του ΣΚΑΙ και συζήτησαν για το μεταναστευτικό. Δείτε το video...
Το ΒΗΜΑ της Πρωτοχρονιάς (Κυριακή 29.12.2019) φιλοξένησε στο ένθετο "Οικονομικός Ταχυδρόμος" το άρθρο του Βασίλη Ψάλτη με τίτλο "Alpha Bank: Αρωγός στην οικονομική ανάπτυξη".
Το 2019 αποτέλεσε, αδιαμφισβήτητα, έτος καμπής για την ελληνική οικονομία, καθώς διαμορφώθηκε ένα περιβάλλον υψηλής εμπιστοσύνης στις δυνατότητες της χώρας. Η τάση αυτή αποτυπώνεται αφενός στη μεγάλη βελτίωση των εγχώριων δεικτών επιχειρηματικών και καταναλωτικών προσδοκιών και αφετέρου στον θεαματικό περιορισμό του επασφάλιστρου κινδύνου επί των ομολογιακών τίτλων που έχει εκδώσει η Ελληνική Δημοκρατία. Παράλληλα, η δυναμική της οικονομικής μεγέθυνσης της χώρας ενισχύθηκε περαιτέρω, παρά την επιβράδυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας και τη συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Περισσότερα...
Το ΒΗΜΑ της Πρωτοχρονιάς (Κυριακή 29.12.2019) φιλοξένησε στο ένθετο "Οικονομικός Ταχυδρόμος" το άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη με τίτλο "Να απελευθερώσουμε τον κρυµµένο πλούτο της πατρίδας µας"
Η χώρα μας βγαίνει από μια μακρά κρίση κατά την οποία χάθηκαν δέκα χρόνια ευκαιριών και θετικών εξελίξεων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Σε αυτή την περίοδο δεν χάσαμε μόνο ευκαιρίες, αλλά και έδαφος σε σχέση με άλλες λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, οι οποίες μας ξεπέρασαν σε ανταγωνιστικότητα και δυνατότητα προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων.
Το στοίχημα σήμερα δεν είναι να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο και να φτάσουμε στα προ κρίσης επίπεδα (2008), αλλά η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι να βρεθούμε στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων του αύριο.
Περισσότερα...
Το ΒΗΜΑ της Πρωτοχρονιάς (Κυριακή 29.12.2019) φιλοξένησε το άρθρο του Τάσου Γιαννίτση με τίτλο "Η Ελλάδα μετά την κρίση".
Η δεκαετία πίσω μας κατέληξε να πλήξει με βίαιο τρόπο άτομα, εμπεδωμένες ισορροπίες, αντιλήψεις και ιδεολογήματα και να διασπάσει την κοινωνία και υποσύνολά της. Σήμερα βρισκόμαστε σε μια φάση σταθεροποίησης και ελαφριάς ανάκαμψης που σκιάζεται από τις προκλητικές διεκδικήσεις μιας Τουρκίας που αγωνίζεται σπασμωδικά να ανατρέψει θεσμούς και κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Τα όσα βλέπουμε στο πεδίο αυτό δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Πρέπει να δούμε αν έχουμε και εμείς μερίδιο για το πώς βρεθήκαμε στη θέση αυτή και τι πήγε λάθος. Πάντως, για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια διαγράφεται μια θετική προοπτική στην οικονομία, αν και πολλοί καταλαβαίνουν ότι η διαδρομή είναι μεγάλη και αβέβαιη.
Δείτε το άρθρο...
Ο δημοσιογράφος Παύλος Αγιαννίδης, στο τελευταίο άρθρο του (22/8/2020) στο protagon.gr με τίτλο “Αυτή τη Μονή – πολύτιμο πρότυπο εξισλαμίζει ο Ερντογάν“ αναφέρεται στα αδιανόητα σχέδια του Τούρκου προέδρου (μετά τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί) για την περίφημη και μοναδική Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη αλλά και για άλλα βυζαντινά μνημεία.
Είναι κοινό μυστικό. Οι μέχρι τώρα επισκέπτες της Κωνσταντινούπολης μπορεί να έσπευδαν πρώτα στο παγκόσμιο σύμβολο του Βυζαντίου και της Ορθοδοξίας, την Αγία Σοφία, αλλά εντυπωσιάζονταν από την περίφημη Μονή της Χώρας. Μιλάμε για τα δύο τεράστιας σημασίας μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς που μετατρέπονται σε τζαμιά, χάνοντας τα χαρακτηριστικά της βυζαντινής χριστιανικής τέχνης, θύματα μιας μισαλλόδοξης μανίας εθνικιστικής επίδειξης από το καθεστώς Ερντογάν. Ειδικά για τη Μονή της Χώρας μιλάμε για το Καριγιέ Τζαμί.
Περισσότερα...
Ένα άρθρο του Σπύρου Αρταβάνη-Τσάκωνα φιλοξένησε η εφημερίδα "Καθημερινή" με τίτλο "Η γραφειοκρατία πνίγει την έρευνα". Δείτε το άρθρο...
Ο Κώστας Παπαηλιού εντόπισε ένα δημοσίευμα του Πάσχου Μαδραβέλη στην εφημερίδα "Καθημερινή", που αναφέρεται και στην δωρεά του Πάνου Λασκαρίδη:
Αποφασισμένος να μην τσιγκουνευτεί τα λεφτά μας, δηλώνει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο οποίος με τη βοήθεια των Τούρκων και των προκλήσεών τους ανακοινώνει και ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα. Ακούμε για μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), για φρεγάτες, αναβάθμιση των Mirage και F-16 κ.λπ. ...
...Να σημειώσουμε ότι ο κ. Λασκαρίδης δεν τσιγκουνεύεται τα λεφτά –τα δικά του λεφτά– για την εθνική μας άμυνα. Η τελευταία δωρεά της οικογένειάς του προς το Πολεμικό Ναυτικό ήταν ένα πλήρως εξοπλισμένο σκάφος έρευνας και διάσωσης.
Δείτε το δημοσίευμα...
Γιατί οι Γερμανοί αγαπούν τόσο τον Μίκη Θεοδωράκη; Τι τους συγκινεί στα τραγούδια του κι ας μην καταλαβαίνουν ελληνικά;
Δείτε το πολύ ενδιαφέρον βίντεο της Deutsche Welle που επιμελήθηκε ο Στέφανος Γεωργακόπουλος:
https://youtube.com/watch?v=GSJtukrz-vM&feature=share
-
-
Σε τρεις άξονες στάθηκε η συνέντευξη της Ντόρας Μπακογιάννη στην εκπομπή "Σήμερα" με τον Δημήτρη Οικονομου και την Μαρία Αναστασοπούλου στις 20 Νοεμβρίου.
Πρώτος άξονας το προσφυγικό, όπου ακούστηκαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες απόψεις από μια έμπειρη διαπραγματεύτρια αντίστοιχων καταστάσεων, για το πως η Ευρώπη θα πρέπει με αυτοπεποίθηση αλλά και ψυχραιμία να συζητήσει το θέμα στη συνεύρεση των Ευρωπαίων ηγετών με τον πλανητάρχη, τονίζοντας παράλληλα ότι η Ελλάδα πρέπει να υπερασπιστεί, όπως και το πράττει, έννοιες σαν την "ανθρωπιά" και τη "λεβεντιά" μέσα από τις δύσκολες συνθήκες, που κατ’ ανάγκη θέτει το προσφυγικό. Πρότεινε μάλιστα μεταξύ άλλων, ως λύση αντιμετώπισης, να χρησιμοποιηθούν πρόσφυγες ως "εργάτες γης" αποκτώντας τα προνόμια της σχετικής νομοθεσίας (στέγη και ασφάλιση) συμβάλλοντας στην αποσυμφόρηση των κέντρων που τους φιλοξενούν,
Δεύτερος άξονας της συζήτησης ήταν η ασφάλεια απέναντι στο αστυνομικό κράτος, όπου καταδίκασε οποιαδήποτε βάναυση συμπεριφορά απ’ όπου και αν αυτή προέρχεται αλλά τάχθηκε υπέρ της ασφάλειας που αποτελεί προϋπόθεση α. της ελευθερίας του ατόμου, β. της ανάπτυξης των ελεύθερων ιδεών μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους αλλά και γ. των ειρηνικών διαδηλώσεων όπως η τελευταία του Πολυτεχνείου.
Στον τρίτο άξονα αναπτύχθηκαν ζητήματα πολιτικών μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε μια προσπάθεια εξεύρεσης κοινών τόπων.
Δείτε την συνέντευξη...
Ο Στέφαν Μίτμαν ήταν προσκεκλημένος της Αλεξίας Κουλούρη στην εκπομπή "Βουλής Βήμα" στο Κανάλι της Βουλής, που μεταδόθηκε τα μεσάνυχτα της 21ης προς 22α Νοεμβρίου και είχε τίτλο "Τι Σηματοδοτεί η Πτώση του Τείχους του Βερολίνου, 30 Χρόνια Μετά, Μνήμες και Μηνύματα". Η εκπομπή ξεκίνησε με μία συνέντευξη του Γερμανού Πρέσβη Δρ Ερνστ Ράιχελ , ενώ καλεσμένοι ήσαν επίσης: ο Ναπολέων Μαραβέγιας, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο Κώστας Υφαντής, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Der TV-Kanal des Griechischen Parlaments brachte am 21.11 um Mitternacht eine Sendung über die 30 Jahre vom Fall der Berliner Mauer. Die einstündige Sendung beginnt mit einem Interview des Deutschen Botschafters. Stefan Mittmann war eingeladen um mit persönlichen Erinnerungen und Einschätzungen beizutragen. Die Sendung wird nochmal am Sonntag um 15:00 ausgestrahlt, ist aber auch bequem im internet zu sehen.
Δείτε την εκπομπή / hier ist der Link dazu...
Με αφορμή τα 30 χρόνια από την πτώση του Τείχους ο Stefan Mittmann δημοσίευσε ένα άρθρο του στο liberal.gr για τους αυτόματους μηχανισμούς, που πυροβολούσαν και σκότωναν όποιον προσπαθούσεσει να περάσει τον φράχτη. Δείτε το άρθρο...
Dora Bakogianni über das Geschehen in Diawata...
Με αφορμή το μπάρμπεκιου, που διοργανώθηκε στα Διαβατά έξω από το hot spot των μεταναστών και όλη η συζήτηση που ακολούθησε, προκάλεσε μία δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη στον Alpha στην εκπομπή "Εκτός Γραμμής", η οποία διαφώνησε με την στάση των βουλευτών της ΝΔ, εκτιμώντας πως δεν κατάλαβαν για τι ακριβώς μιλούσαν:
«Κάποιοι δικοί μας νέοι βουλευτές δεν κατάλαβαν γιατί μιλούσαν. Το θέμα κομματικοποιήθηκε. Εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει βουλευτής της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη που θα υποστηρίξει ότι η έλλειψη ανθρωπιάς και στήριξης του αδυνάμου μπορεί να είναι πολιτική θέση».
«Ο Σίλερ έχει πει, "Ενάντια στη βλακεία και οι Θεοί πολεμούν αδίκως". Μια ανύπαρκτη οργάνωση δημιουργεί ένα μείζον θέμα. Η ανθρωπιά, η λεβεντιά, η αλληλεγγύη και ο σεβασμός στον αδύναμο δεν νομοθετούνται. Ή το μαθαίνεις στα πρώτα έξι χρόνια της ζωής σου ή δεν το μαθαίνεις ποτέ».
Δείτε το σχετικό video...
Άφωνοι μείναμε με το "happening", όπως το αποκαλέσανε ορισμένοι, κατά την διάρκεια της μαθητικής παρέλασης της 28ης Οκτωβρίου (2019). Μέρες που΄ναι, ας μας επιτρέψετε μία αναφορά. Είναι βλέπετε και αυτή η σύμπτωση της γέννησης του Οδυσσέα Ελύτη, που ήρθε στη ζωή μία μέρα σαν αυτές, πριν από ένα αιώνα και βάλε, στις 2 Νοεμβρίου 1911, και έγραφε στο "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας":
...Ύστερα λιώσαν χιόνι να ξεπλύνουν
Tο κορμί του, σιωπηλό ναυάγιο της αυγής
Kαι το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο
Kαι τα χέρια του, ανοιχτές πλατείες της ερημίας
Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας
Δεν έκλαψαν
Γιατί να κλάψουν
Ήταν γενναίο παιδί!
-
-
 Ορεινές Συμφωνίες γιατί, τα βουνά αντιλαλούν, γιατί σαν φτάσεις τις κορφές ανακαλύπτεις την αρμονία, γιατί τούτο το ντοκιμαντέρ ταίριαξε γνωστά και άγνωστα κομμάτια της ζωής ενός σημαντικού πολιτικού στη νεώτερη ιστορία της Ελλάδος, ενός πολιτικού με κυρίαρχο χαρκτηριστικό την έννοια της πρωτοπορίας.
Την εβδομάδα που πέρασε, παρουσιάστηκε η ταινία για τον Κώστα Μητσοτάκη, τον πολιτικό, τον οικογενειάρχη, τον λάτρη των ψηλών βουνών, τον άνθρωπο που έθεσε τα θεμέλια για την οικονομία μιας πράσινης ανάπτυξης, πρωτού στη μικρή μας πατρίδα ασχοληθούμε στ’ αλήθεια με τα θέματα αυτά. Σκηνοθεσία της ταινίας έκανε ο Βαγγέλης Ευθυμίου αλλά όπως ειπώθηκε στην πρώτη προβολή, όλη η οικογένεια είχε σημαντική συμβολή με μεγαλύτερη αυτήν της συμμαθήτριάς μας Αλεξάνδρας.
Είχε πολύ ενδιαφέρον πως κάθε ένα μέλος της οικογένειας του αήμνειστου πολιτικού είχε και μια άλλη εικόνα γι’ αυτόν και όλες αυτές οι εικόνες συμπλήρωνε η μία την άλλη σαν συμφωνικά μέτρα που κατέληγαν εκεί ψηλά στα Λευκά 'Ορη. Μάταια ζητήσαν οι βοσκοί της περιοχής του τόπου του, να χαράξει το δρόμο λίγο παραπέρα να μην ταλαιπωρούνται κουβαλώντας τα ζώα μέσα από τις κακοτράχαλες πλαγιές. "Τούτο μη μου το ζητάς" είπε ο Μητσοτάκης, "γιατί τότε θα γίνουν τα βουλά χαρτί και νάϋλον". Ο Μητσωτός, λάτρευε τη γή , την οικογένεια, την πολιτική και έβλεπε τα δεδομένα αλλά κυρίως τα μελλούμενα.
Σύντροφος καλός της Μαρίκας, που τον λάτρευε και τον στήριζε στα πάντα κρατώντας την οικογένεια ενωμένη σε δύσκολους καιρούς μετανάστευσης, αγαπημένος αδελφός της Αρτεμισίας, που τον περίμενε στην κατοχή να γυρίσει κάθε νύχτα σπίτι όταν έφευγε με τ’ όπλο του.
Η Ντόρα απολάμβανε μαζί του την πρωτιά και την πολιτική, η Κατερίνα τους πολλούς μικρούς και μεγάλους βαθμούς ελευθερίας που της χάριζε, η Αλεξάνδρα την αγάπη του για τη φύση και ο Κυριάκος, ο πρωθυπουργός, τον μελετούσε και γεφύρωνε τα χρόνια που δεν ήσαν κοντά του κι ήταν αυτός τελικά, που έμελε να ηγηθεί του κόμματος της ΝΔ πριν την «αναχώρηση» του του πατέρα του και να γίνει πρωθυπουργός με μια σκέψη τόσο για τον Κωστή Μητσοτάκη όσο και για τη μητέρα του τη Μαρίκα τη μέρα της ορκομωσίας του.
Κι αν αυτά κατέγραφε η οικογένεια στην ταινία, οι πολιτικοί από τα άλλα στρατόπεδα, ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Στέργιος Πιτσιόρλας, ο Μανώλης Γλέζος περιέγραφαν το Μητσοτάκη ως έναν άνθρωπο, που ήξερε να συνθέτει και όχι να χωρίζει. Οσο για τους πολιτικούς του συνοδοιπόρους, όπως ο Θοδωρής Σκυλακάκης, προσέφεραν σημαντικές μαρτυρίες στην ταινία, για το πως ο Μητσοτάκης κερδισε τις εκλογές, το έργο του αλλά και πως έχασε τις επόμενες.
Αν κάτι πάντως αναζητά κανείς στην ταινία, πέρα από κομμάτια ιστορίας που άλλοι τα έζησαν και άλλοι όχι, είναι πως η αγάπη για τη φύση του Κώστα Μητσοτάκη δεν ήταν μόνον ένα αγνό συναίσθημα το οποίο εκπαίδευε και καλλιεργούσε επισκεπτόμενος τα ψηλά βουνά της ιδαίτερης πατρίδας του. Ηταν μια εμπεδωμένη παρακαταθήκη που άφησε στη χώρα λύνοντας το θέμα της λυψειδρίας, δημιουργώντας έργα υποδομής, αλλά και σε συνεργασία με διεθνή φόρα, οδηγώντας την Ελλάδα σε ένα καινούριο μοντέλο ανάπτυξης.
Η ταινία καταγράφει πολλές άγνωστες, στο ευρύ κοινό, λεπτομέρειες για τη ζωή και το έργο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη συγκεντρώνοντας στη δεξαμενή της πολλές ιδιαίτερες σταγόνες μνήμης και ιστορίας. Αξίζει να τη δει κανείς, ενώ τα έσοδά της υπηρετούν τη μνήμη του, το πάθος του για τη φύση και έτσι θα διατεθούν για την προστασία και αναγέννηση της Αμπελιτσιάς, ενδημικού δένδρου των Λευκών Ορέων.
Δείτε το δημοσίευμα της εφημερίδας "Η Καθημερινή"...
Δείτε το δημοσίευμα της εφημερίδας "Το Βήμα"...
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Ιδρύματος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης...
Πριν από 30 χρόνια, το πρωί της Τρίτης 26ης Σεπτεμβρίου 1989 στην είσοδο της πολυκατοικίας της οδού Ομήρου 35 στην Αθήνα, όπου στεγαζόταν το γραφείο του δολοφονήθηκε ο Παύλος Μπακογιάννης, σύζυγος της Ντόρας και πατέρας του Κώστα και της Αλεξίας. Η Ντόρα Μπακογιάννη με ανάρτησή της στο facebook αναφέρει:
«Πέρασαν 30 χρόνια! Δεν πιστεύω ότι πέρασαν 30 χρόνια από τη στιγμή που χτυπούσαν 3 τηλέφωνα και το κουδούνι της πόρτας μαζί…
Σ΄αυτά τα 30 χρόνια είδα πολλά! Ανθρώπους που σε πίστεψαν, να κλαίνε και να σε θυμούνται.
Συναγωνιστές στη μάχη κατά της δικτατορίας, να καταθέτουν τις δικές τους μαρτυρίες.
Ευρυτάνες συμφιλιωμένους μετά τον εμφύλιο και τα χρόνια του διχασμού.
Είδα να χάνονται μάχες κατά της τρομοκρατίας, αλλά και να κερδίζονται.
Είδα το δολοφόνο σου να βγαίνει από τη φυλακή, τον είδα να περπατάει στα πεζοδρόμια υπερήφανος, εκεί όπου σας σκότωσε.
Δεν είδα πολλές διαδηλώσεις ενάντια στην τρομοκρατία.
Ακόμα και μετά τη δολοφονία των παιδιών στην Marfin βρεθήκαμε πολύ λίγοι άνθρωποι.
Σ’ αυτά τα 30 χρόνια έκανα ό,τι μπορούσα για να τιμήσω τη μνήμη σου, πάνω απ΄όλα, τις αρχές και τις αξίες σου. Κάποιες φορές με επιτυχία, κάποιες άλλες όχι.
Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο! Τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου μεγάλωσαν να αγαπούν και όχι να μισούν. Αυτό από μόνο του αξίζει πολλά.
Μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο, όμως θα συνεχίσουμε Παύλο μου».
Ένα άρθρο του Σωτήρη Τσόγκα, Καθηγητή Υποκριτικής & Αγωγής Λόγου με τίτλο "Η Κάθαρση" εντοπίσαμε στο blog του συμμαθητή μας.
Περισσότερα...
Εμείς θα υποδεικνύαμε σ' αυτούς που θέλουν ένα logo που να τιμά και τις δύo πλευρές του φεγγαριού να ρίξουν μιά ματιά σ΄αυτό που έκανε η πόλη του Dubai. Μέσα στο logo υπάρχει το αγγλικό και το αραβικό στοιχείο. Γραμμένο από αριστερά προς δεξιά και αντίστροφα. Όταν θες βρίσκεις λύσεις. Όταν δεν θες τότε...
Δείτε μερικά μηνύματα, ενδεικτικά πάλι:
ΝΒ (1969)
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ.
ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΔΙΑΤΕΛΕΣΩ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ. ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΑ . ΕΠΟΧΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ. ΜΕ ΠΟΛΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΑΝΤΕΛΟΥΡΗ , ΤΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ, ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ: Η ΦΙΛΗ ΜΟΥ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΒΟΒΟΛΙΝΗ , Ο ΓΥΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΜΑΚΑΡΕΖΟΥ, ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Η ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΑΚΡΑΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.
ΙΚ (1998)
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στη συναντηση, έστειλα όμως email στο Elternbeirat με τις ενστάσεις και τις αποψεις που εκφράστηκαν από τους γονείς της τάξης μας (2α), όσων τουλαχιστον ασχολήθηκαν με το θέμα. Δεν ξέρω κατά πόσο υπήρξε ανταπόκριση και από άλλες τάξεις, προσπάθησα όσο μπορούσα να προωθήσω το θέμα, τόσο ως εκπρόσωπος τάξης, οσο και ως αποφοιτος του σχολειου. Ελπίζω όλη αυτή η κινητοποίηση να έχει αποτέλεσμα.
ΛΔ (1976)
Ευχαριστούμε πολύ
ΕΛ
Πολύ ευχάριστα νέα, ευχαριστούμε πολύ για την ενημέρωση σας και για την κινητοποίηση προκειμένου να αποτραπούν οι απαράδεκτες αυτές αλλαγές
ΧΚ
Δυστυχώς δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στη χτεσινή συνέλευση, γιατί έλλειπα σε επαγγελματικό ταξίδι. Θα ήθελα όμως να σε ευχαριστήσω για την κινητοποίηση του Συλλόγου, η οποία θεωρώ ότι συνέβαλε στο να αναβληθούν οι προγραμματισμένες αλλαγές. Εννοείται ότι συμμερίζομαι 100% την άποψη του συλλόγου επί του θέματος.
ΑΛ
Ευχαριστώ θερμότατά για την χθεσινή σας εποικοδομητική ομιλία εκ μέρους των Alumni. Καλή επιτυχία και καλή συνέχεια !
ΕΦ (1978)
Σας παρακαλώ θερμά προσθέστε και τη δική μου φωνή- γνώμη στην διαφωνία για την αλλαγή του domain name της Σχολής μας. Συγχαρητήρια για την προσπάθεια!!
ΑΓ (1986)
Παρευρέθηκα στη συνέλευση και πραγματικά ένιωσα ανακούφιση που ακούστηκαν τόσες φωνές και γνώμες, οι οποίες υποστήριζαν την διατήρηση των στοιχείων που απεικονίζουν την ιστορία στο παρελθόν και το μέλλον αυτού του σχολείου. Σας ευχαριστώ για όλη την μεγάλη σας προσπάθεια.
Ο Γιώργος Σταμάτης μας έστειλε έναα άρθρο που έγραψε μαζί με τον Α.Ζαΐρη, με τίτλο: Τα διαφορετικά πρόσωπα του «Επιστημονικού Λαϊκισμού» στο Huffingtonpost. Δείτε το άρθρο...
Μία καταιγίδα κυριολεκτικά από mail έρχεται στο mailbox του Συλλόγου με απόφοιτους να διαμαρτύρονται για την προσπάθεια αλλαγής του Logo και του Domain name. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
ΧΚ (1984)
Ευχαριστούμε πολύ για την εμπεριστατωμένη ανάλυση των προβληματικών σημείων του νέου logo
Η έμφαση στο έτος ίδρυσης, η εξάλειψη των Ελληνικών χαρακτήρων και η αλλαγή του domain name είναι πραγματικά ανεξήγητα.
Βεβαίως άλλοι αποφασίζουν......
Συγχαρητήρια για τις προσπάθειές σας να κρατηθεί το ιστορικό και τόσο αναγνωρίσιμο logo του σχολείου μας.
ΣΕ (1972)
Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να παραβρεθώ στην έκτακτη Γ.Σ. μεθαύριο, επιθυμώ όμως να σας ενημερώσω, ότι συντάσσομαι απόλυτα με τις θέσεις του Συλλόγου Αποφοίτων και εάν μπορούσα να ψηφίσω, θα ψήφιζα υπέρ της διατήρησης του υπάρχοντος logo.
ΚΠ (1968)
συμφωνώ βέβαια με τις θέσεις του Συλλόγου (μας), όμως στις 11.9.19 θα βρίσκομαι εκτός Αθηνών. Εάν το ΔΣ θέλει κάτι συγκεκριμένο από εμένα θα πρ΄πει να αλληλογραφήσουμε, γιατί τον Σεπτέμβριο γενικά ...θα ταξιδεύω!
ΓΦ (1991)
Αγαπητά μέλη του ΔΣ του ΣΑΓΣΑ, αγαπητοί και αγαπητές συναπόφοιτοι,|
Με την ευκαιρία του ενημερωτικού μηνύματος που εστάλη σχετικά με την έκτακτη ΓΣ του Συλλόγου της Γερμανικής για αλλαγή λογοτύπου και domain name, θα ήθελα να σας εκφράσω την απόλυτη συμπαράστασή μου στις αντιρρήσεις που διατυπώσατε και για τα δύο θέματα.
Εκτός του ότι η πρόταση για το νέο λογότυπο είναι αισθητικώς μονότονη και κακόγουστη, και σημειολογικώς απαράδεκτη, ανέμπνευστη, και παραπλανητική, καθώς παραπέμπει σε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από εκπαιδευτικό ίδρυμα, στηρίζω απολύτως και τις αντιδράσεις σας σχετικά με την αλλαγή domain name, καθώς η πρόταση διαφοροποιείται έντονα από τη διεθνώς επικρατούσα πρακτική.
Η επικοινωνία μου είναι τόσο αυθόρμητη που δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να σκεφτώ συγκεκριμένους τρόπους αντίδρασης στις προτάσεις αυτές. Μια πιθανότητα, ωστόσο, θα ήταν τα μέλη του ΣΑΓΣΑ να εκφραστούμε και δημοσίως μέσω των προσωπικών μας λογαριασμών στα κοινωνικά δίκτυα.
Στη διάθεσή σας για όποια δράση
ΝΔ
Λυπήθηκα για τα νέα που διάβασα στο μήνυμά σας. Δυστυχώς λόγω έλλειψης χρόνου δεν έχω μπορέσει να ασχοληθώ με το σύλλογο αποφοίτων, ούτε μπορώ να έρθω στη Γ.Σ. του συλλόγου της Γερμανικής Σχολής, στην οποία όμως υποθέτω ότι έτσι κι αλλιώς δεν θα είχα και δικαίωμα ψήφου.
Θεωρώ ότι η άποψή σας με αντιπροσωπεύει απόλυτα και θα ήθελα να βοηθήσω. Προτείνω να μας στείλετε ένα κείμενο με τα επιχειρήματα στα ελληνικά και γερμανικά καθώς και το e-mail του Διευθυντή του σχολείου, το οποίο μπορούν όλοι οι απόφοιτοι, που συμφωνούν με σας, να το προωθήσουν από το δικό τους e-mail. Ενδεχομένως να βοηθούσε να το κοινοποιούσαμε και στο e-mail της Γερμανικής Πρεσβείας (δεν έχω ιδέα βέβαια αν υπάρχει πλέον κάποιου είδους σύνδεσμος μεταξύ σχολείου και πρεσβείας), ως επιπλέον πίεση. Θεωρώ ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα μπορούσαν να στείλουν την αντίθεσή τους πολλοί απόφοιτοι, ακόμα και παλιοί καθηγητές, απ’ όλο τον κόσμο και να φανεί μια σοβαρή αντίδραση. Σας διαβεβαιώνω εκ πείρας ότι ο καταιγισμός με e-mail έχει μεγάλο αντίκτυπο στον παραλήπτη. Αν υπάρχει και κοινοποίηση προς τον σύλλογο αποφοίτων, θα μπορείτε όταν μιλήσετε στη Γ.Σ. να αναφέρετε τον συνολικό αριθμό των διαφωνούντων. Ο σύλλογος γονέων συμμερίζεται τις απόψεις σας; Αν ναι, θα μπορούσαν με τον ίδιο τρόπο να κινητοποιηθούν και οι γονείς και τα παιδιά.
ΦΠ
Πιθανότατα δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ στις 11/9, όμως συμφωνώ με τις ενστάσεις που υποβάλατε και με την τεκμηρίωσή τους. Ελπίζω να εισακουστούν. Θερμές ευχές
ΛΣΒ (1988)
Συμφωνώ με τις τεκμηριώσεις σας και επαυξάνω ως προς τα εξής...!!!
Ούτε καν μας εξηγούν τί θα προσφέρει η αλλαγή λογοτύπου στην αναγνωρισιμότητα, της Σχολής ή στην προσέλκυση νέων μαθητών, ή σε κάτι...!!!
Ούτε καν θέτουν επί τάπητος την αναστάτωση μεν, αλλά και το ώφελος που θα υπάρξει από αυτήν την αλλαγή.
Ούτε καν εξηγούν ποιό είναι το σκεπτικό της χρησιμοποίησης αυτού του «τρεμουλιαστού» και θολού λογοτύπου για να μας κάνουν να φανταστούμε το «καλλιτεχνικό υπονοούμενο» πίσω από αυτό.
Τα περί μοντέρνου, δυναμικού, zukunftsorientiert, multicultural, einspruchsvoll, gemeinsam engagiert είναι «απλοϊκές» εκφράσεις που χρησιμοποιούν πρωτοδιορισμένοι διαφημιστές για να πείσουν κάποιον αδαή πελάτη τους.
Επειδή λοιπόν είναι προφανές ότι ούτε οι ίδιοι οι δημιουργοί αυτού του λογοτύπου δεν μπορούν να υποστηρίξουν το δημιούργημά τους, μπαίνει το ερώτημα:
Για να θέλουν να δημιουργήσουν μία τέτοια ανώφελη αναστάτωση και να επιμένουν, θα πρέπει να υπάρχει ένα σκεπτικό πίσω από όλη αυτήν την ενέργεια το οποίο δεν μπορούν να το αποκαλύψουν δημόσια...!!!
Γιατί κανένας μας δεν στερείται νοός για να τα κατανοήσει όλα αυτά.
ΕΔ (1966)
Με έκπληξη και μάλλον φρίκη διάβασα τα παραπάνω και αν έχει κάποια αξία η γνώμη μου, συμφωνώ απόλυτα με τον Πρόεδρο του Συλλόγου. Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, κάποιοι (δεν ξέρω ποιοί, στην Γερμανία ή εδώ ?? ) θέλουν να ... "καπελώσουν" και να παραμερίσουν την ελληνικότητα της υπόστασης του Σχολείου μας ?? Τότε να πάψουν να διδάσκονται και τα ελληνικά μαθήματα και να πάνε σπίτι τους οι Ελληνες καθηγητές !
Εξωφρενικό το βρίσκω αυτό το μελετούμενο εγχείρημα και προσυπογράφω στην λίστα διαμαρτυριών.
Και κάτι άλλο μου ήρθε τώρα στο μυαλό, μπορεί σχετικό : Λέγεται πως ο κύριος Κίσινγκερ είχε πεί : Αν θέλεις να χτυπήσεις/εξαφανίσεις τους Ελληνες, χτύπα την γλώσσα τους
Δεν φτάνει που η τηλεόραση έχει γεμίσει κακόγουστες , μεταγλωττισμένες διαφημίσεις, δεν φτάνουν οι νεκροί του Α και Β Παγκ. Πολέμου , δεν φτάνει που οι ρισσότερες χώρες έχουν λάβει πολεμικές αποζημιώσεις (δεν ξέρω ποιός φταίει γιαυτό, ίσως και οι εκάστοτε δικές μας κυβερνήσεις), δεν φτάνει που το Σούπερμάρκετ ΛΙΝΤΛ φ΄ερνει και μας πουλά ΟΛΑ τα δεύτερης ποιότητας προϊόντα (μου θυμίζει εδώ τον αείμνηστο ΜΠΟΣΤ που έγραφε,μεταπολεμικά για εισαγωγές στην Ελλάδα από Γερμανία και άλλες χώρες : BON POUR L ORIAN ET Torrya helleniko) !
Sorry για το μακροσκελές μέϊλ, αλλά με ....επιασε το πατριωτικό μου.
Ευχαριστώ για την υπομονή σας
ΔΘ (1973)
Αγαπητοί μου πρώην,
Σας ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση γι αυτό το θέμα, που ενώ μοιάζει άκακο τελικά μπορεί να διαστρεβλώσει την ιστορία της σχολής μας.
Συμφωνώ απόλυτα με το ψήφισμα του Συλλόγου μας και δεν καταλαβαίνω από πού άρχισε όλη η ιστορία.
Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ, την ημερομηνία της γενικής συνέλευσης μου είναι αδύνατον να είμαι στην Ελλάδα.
Ερωτώ: Υπάρχει περίπτωση εκπροσώπησης, εξουσιοδότησης προς κάποιον από μας που σκέφτεται όπως ο Σύλλογος;
Αν ναι, παρακαλώ να μου διαβιβάσετε το σχετικό πληρεξούσιο ώστε να το υπογράψω και να αποφευχθεί αυτή η ανούσια αλλαγή.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΣ
Αγαπητές φίλες και φίλοι του συλλόγου,
δυστυχώς δεν θα είμαι στην Αθήνα στις 11.09., θέλω όμως να εκφράσω την απόλυτη αντίθεσή μου με τις προβλεπόμενες αλλαγές του λογότυπου. Παρακαλώ ενημερώστε με αν μπορώ να δώσω εξισιοδότηση σε κάποιο πρόσωπο να ψηγίσει για μένα. Με φιλικούς χαιρετισμούς απ το Odenwald
ΑΤ
διάβασα το μήνυμα του Συλλόγου Αποφοίτων, δεν γνώριζα τίποτα για το θέμα αυτό...
Με ενδιαφέρει πολύ, διότι βρίσκω το νέο λογότυπο και το νέο Domain-Name εντελώς απαράδεκτα...
ΝΒ (1969)
ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΕΣ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΚΑΛΑΙΣΘΗΤΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ. ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΜΩΣ.
ΔΜ
Μπορώ να ρωτήσω κάτι; Επειδή και εγώ ως απόφοιτος, όπως πολύς άλλος κόσμος, διαφωνεί με την αλλαγή του Logo της σχολής, αναρωτιέμαι τι μπορώ να κάνω, για να βοηθήσω. Δεν εννοώ απλώς να παρευρεθώ σε μια συνέλευση ή κάτι τέτοιο, εννοώ αν μπορώ να ψηφίσω ή να υπογράψω σε ένα χαρτί την εναντίωσή μου στην αλλαγή που σχεδιάζει η διεύθυνση.
ΤΚ (1971)
Αγαπητοί συναπόφοιτοι, αγαπητή DSA,
Είναι απαραίτητο να παραταθεί η συζήτηση για το λογότυπο. Πρέπει να περιληφθεί και η γνώμη των αποφοίτων.
Η επιστολή εστάλη προς τα μέλη του ΔΣ στις αρχές Ιουλίου 2019 με αφορμή μία "ατυχή" ανάρτηση στο facebook του συλλόγου μας και σχολιάζει ανάμεσα στα άλλα: το νέο logo, το νέο domain name, την κατάργηση του ελληνικού απολυτηρίου, που από τον Σύλλογο επισημάνθηκε με το "120+1 χρόνια", τον τίτλο της εκδήλωσης του 2017:
Αγαπητοί φίλοι,
Παρακολουθώ τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών και θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
Η στάση του Συλλόγου όλα αυτά τα τελευταία 7 χρόνια, που τουλάχιστον εγώ γνωρίζω, είχε σαν βασικά της στοιχεία:
- την προβολή της δραστηριότητας των αποφοίτων
- την ιστορική έρευνα από τις πρώτες ημέρες της Σχολής έως σήμερα
- την ανάδειξη των προσωπικοτήτων που πέρασαν από τα θρανία
- την δικτύωση και κατά μία έννοια επανασύνδεση των πρώην συμμαθητών μεταξύ τους
- την υποστήριξη στο πλαίσιο του εφικτού των αποφοίτων μας
Περισσότερα...
-"Ποιο σχολείο τελειώσες?"
- Την "Γερμανική".
-Α αυτό στην Κάντζα....
-ΟΧΙ, την Γερμανικη Σχολή!
Και αρκούσε μέσα μας η περηφάνια που νιώθαμε, βροντοφωνάζοντας το και προσπαθώντας να διαχωρίσουμε το σχολείο μας από οποιοδήποτε άλλο "γερμανόφωνο" ιδιωτικό σχολέιο.
Να δηλώσουμε, ότι δεν τελειώσαμε ένα απλό ιδιωτικό σχολείο, αλλά τη Γερμανική Σχολή Αθηνών, την ΓΣΑ, ακόμη και αν ο άλλος δεν ήξερε ότι μπήκαμε με εξετάσεις, σε μια εποχή που η αριστεία ήταν ακόμη ( όπως και τώρα ψηλά γράμματα). Και δεν είναι ότι είμασταν "καλοί μαθητές", ούτε είχαμε στοιχεία αλαζονίας μέσα μας...Απλά, εκείνος ο μαραθώνιος μας είχε δέσει και με το σχολείο, τη Γερμανική μας, και με τους συμμαθητές μας. Αλήθεια, δεν ξέρω πολλούς αποφοίτους άλλων σχολείων που έχουν κρατήσει καθαρά προσωπικές - ανθρώπινες επαφές με τους συμμαθητές τους ( και εξαιρώ επαφες που αποσκοπούν καθαρά στο lobbying ή σε άλλα συμφέροντα οικονομικού-κοινωνικού στάτους).
Αυτή λοιπόν τη Γερμανική μας προσπαθούν να αλλάξουν? Να την κάνουν τι? ένα γερμανόφωνο σχολείο, όπως όλα τα άλλα?
Ναι, Deutsche Schule Athen....αλλα η "Γερμανική" μας ένωσε, αυτή αγαπήσαμε, πως είναι δυνατόν να διαγράφεται η ελληνική της υπόσταση......??
Ούτε στέλνω τα παιδιά μου στο Σχολείο, ούτε είμαι "ενεργός" απόφοιτος, πέρα του να ενημερώνομαι,ούτε άλλη σχέση με το σχολείο έχω. Από τα 36 παιδιά τους τμήματος μου όμως έχω κοντινή έως και φιλική επαφή με τα 12-15......25 χρόνια μετά....
Και ξέρουμε ότι τελειώσαμε τη Γερμανική Σχολή...και αυτη τη Σχολή θέλουμε να ξέρουν ότι τελειώσαμε και τα παιδιά μας, όταν θα τους αφηγούμαστε την προσωπική μας ιστορία....Λοιπόν μην μας παίρνετε τα καλύτερα μας χρόνια....τα σχολικά μας χρόνια...τα χρόνια που λατρέψαμε.
Ο απόφοιτός μας δημοσιογράφος Παύλος Αγιαννίδης γράφει για την ελληνικής καταγωγής ηθοποιό (πρωταγωνίστρια στην πρόσφατη παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη) που διακρίνεται σε ρόλους ανδρικούς. Περισσότερα...
-
-
Χωρίς το προηγούμενο σήμα να είναι κάτι σπουδαίο -- ηταν καθιερωμένο και δίγλωσσο ( όπως επιβάλλεται) και έδινε και οπτικά μια "γευση" για το σε ποια χώρα και σε ποια πόλη βρισκεται αυτό το ιστορικό σχολείο από το οποίο αποφοίτησα το 1968. Αυτός η αυτή που έκανε το νέο σήμα δεν έχει ιδέα απο branding. Τα σήματα και τα brands δεν αλλάζουν ΠΟΤΕ ΡΙΖΙΚΑ. Αυτό ισχύει διεθνως -- μόνο μικρες αλλαγές επιδεχονται. Οποιοσδήποτε αποφάσισε αυτή την εξόφθαλμα κακόγουστη ριζική αλλαγη -- είτε Schulleitung λεγεται είτε Vorstand -- δεν έχει ιδέα για αυτούς τους βασικούς κανόνες αλλά και καμμία σχεση με την ιστορικότητα της Γερμανικής Σχολης Αθηνών. Αντι λοιπόν να πειραματιζονται με καινούργια σήματα οι εν λόγω κυρίες και κυριοι καλό είναι να κάτσουν να σκεφθουν τι πρέπει να κάνουν ώστε η ΓΣΑ Αθηνών να ανακτήσει το κυρος που ειχε κάποτε κι έχασε με τις ατυχείς διοικήσεις και διευθύνσεις των τελευταίων 20 ετών. Ως ένας απο τους πρώτους προέδρους του Συλλόγου Αποφοίτων θα αναλάβω προσωπικά κι αν χρειασθεί και συλλογικά όλες τις σχετικες πρωτοβουλίες. Αρκετά με τοτς ερασιτεχνες στη διοίκηση του σχολείου που μου έδωσε τα σημαντικότερα εφόδια της ζωης μου.
Η Ξένια Κουναλάκη γράφει στη στήλη της στην Καθημερινή (22/8/19) για τη Γκρέτα Τούνμπεργκ, τη 16χρονη ακτιβίστρια που διασχίζει τον Ατλαντικό με ιστιοπλοϊκό για να αφυπνίσει τη διεθνή κοινή γνώμη για την κλιματική αλλαγή. Περισσότερα...
Ο Νίκος Κυριαζής, απόφοιτος του 1970, συγγραφέας και Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στο άρθρο του "Μύθοι και Αλήθειες" (ΒΗΜΑ 25/8/19) αναφέρεται στο ενδιαφέρον που πληθαίνει με άρθρα κλπ. καθώς πλησιάζει η επέτειος των 200 ετών από το 1821.
Περισσότερα...
Ο Γιάννης Ρόκας, απόφοιτος του 1963, αρθρογραφεί τακτικά στην εφημερίδα "Καθημερινή":
Βλέποντας τη σειρά αστυνόμων στη νησίδα της Λ. Κηφισίας από τα βόρεια μέχρι το κέντρο της Αθήνας, που διευκολύνουν τη διέλευση κάποιου μηχανοκίνητου επισήμου, αναρωτιέμαι πόσο λιγότερους νεκρούς ή μόνιμα ανάπηρους θα είχαμε, εάν οι μισοί από αυτούς αστυνόμευαν ουσιαστικά τους οδηγούς, ώστε να εφαρμόζουν τον ΚΟΚ. Αναρωτιέμαι πόσο λιγότεροι νεκροί ή μόνιμα ανάπηροι θα υπήρχαν, αν γίνονταν εντατικοί έλεγχοι της χρήσης αλκοόλ κατά την οδήγηση, που αποτελεί την αιτία του 1/3 των θανάτων σε τροχαία. Αλήθεια, πόσο αίμα πια πρέπει να χυθεί, ώστε να συνειδητοποιήσουμε, πρωτίστως οι πολιτικοί και οι έχοντες εξουσία και αρμοδιότητα, ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη προτεραιότητα από τη διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής και σωματικής ακεραιότητας;
Δείτε το άρθρο...
Pavlos Agiannidis über Manos Chatzidakis
Ο δημοσιογράφος Παύλος Αγιαννίδης, απόφοιτος του 1979, στο πρόσφατο (14/6/2019) άρθρο του στο protagon.gr με τίτλο “Το φεγγάρι, το χρυσόψαρο και ο (αξέχαστος) Μάνος Χατζιδάκις“ σημειώνει πως ο,τι δεν μας είπε με νότες, μας τα είπε με στίχους του (όπως και με κείμενά του). ). Είκοσι πέντε ακριβώς χρόνια από την αποδημία του Μάνου -«έφυγε» στις 15 Ιουνίου του 1994- μας θυμίζει αυτήν την, λιγότερο φωτισμένη, όψη της Τέχνης του. Δείτε το άρθρο...
Η δημοσιογράφος Ξένια Κουναλάκη, απόφοιτος του 1988, σχολιάζει στη στήλη της στην Καθημερινή (1/8/19) την ανάθεση της διοργάνωσης του 2021 στη Γιάννα Αγγελοπούλου. Δείτε το άρθρο...
Η Κυριακή 19 Μαΐου ήταν Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων, από την οποία εφέτος (2019) συμπληρώνονται 100 χρόνια. Ο "δικός μας" καθηγητής Οδυσσέας Λαμψίδης, που έφυγε το 2006, είχε γεννηθεί στην Τραπεζούντα και από το 1962 και επί σειρά ετών διετέλεσε Πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών και με την ιδιότητά του αυτή διηύθυνε το επιστημονικό σύγγραμμα «Αρχείον του Πόντου». Για το επιστημονικό του αυτό έργο τιμήθηκε από τον Πατριάρχη Δημήτριο, ενώ η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το αργυρό μετάλλιό της και η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα.
Και με την ευκαιρία, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον έτερο δικό μας Χρήστο Μπαλόγλου, απόφοιτο του 1980, ο οποίος ασχολήθηκε με τον Πόντο και αφιέρωσε μάλιστα την μελέτη του "Βησσαρίωνος Έργα και Ημέραι" στον Οδυσσέα Λαμψίδη, "...ως δείγμα της αναγνωρίσεως και αναδείξεως της έρευνας περί τον Πόντο και τον Βησσαρίωνα...".
Η Έλλη Στάη φιλοξένησε στις 30 Μαΐου στην εκπομπή OPEN MIND δύο δικούς μας: την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Δημήτρη Τζανακόπουλο που βρέθηκαν στο στούντιο μαζί με τον ευρωβουλευτή του ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη, ενώ παρέμβαση μέσω link έκανε και ο επικεφαλής του ΜΕΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης. Στο στούντιο βρέθηκαν επίσης και οι δημοσιογράφοι Νίκος Φελέκης και Γιώτα Μιχαλοπούλου. Δείτε το video όπως αναρτήθηκε στο thetoc...
Την ερχόμενη Πέμπτη 27/6, στις 8 μμ, η απόφοιτός μας δημοσιογράφος Ξένια Κουναλάκη συνομιλεί με πάνελ γνωστών αναλυτών, σε μια άκρως επίκαιρη συζήτηση για τις τρέχουσες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό. Την διοργανώνει το Ινστιτούτο π² - Πρόοδος στην Πράξη και Το Ποτάμι, στο POLIS ART CAFE(στην ταράτσα Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, τηλ. 210 324 9588).
Πληροφορίες...
Ο Πάνος Λουκάκος με άρθρο του στο Athens Voice σχολιάζει τις τελευταίες εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ. Δείτε το άρθρο...
Ο Peter Limbourg, Γενικός Διευθυντής της Deutsche Welle και απόφοιτός μας της δεκαετίας του 1970, έδωσε στον Δημήτρη Γαλάνη στην εφημερίδα ΒΗΜΑ μία συνέντευξη με θέμα “Η σοβαρή δημοσιογραφία απάντηση στα fake news“. Υπενθυμίζουμε ότι ο κ. Limbourg ήταν κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση "Οι Ευρωεκλογές και το φάσμα του λαϊκισμού", που έγινε στις 3 Μαΐου στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Περισσότερα...
Ο δημοσιογράφος Πάνος Λουκάκος, απόφοιτος του 1967 εκθέτει τις απόψεις του για τη διακυβέρνηση της χώρας τα τελευταία 4 χρόνια, στο άρθρο του που δημοσιεύθηκε την 4η Ιουνίου στο site της Athens Voice...
Το τελευταίο άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην Καθημερινή με τίτλο «Προπαγάνδα και ενημέρωση» (13/6/2019) ασχολείται με την αντιμετώπιση των ΜΜΕ από τα δυο μεγάλα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. Περισσότερα...
Ο Πέτερ Λίμπουργκ, γενικός διευθυντής της DW, επισκέφθηκε την Αθήνα και έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Συμμετείχε επίσης σε μία επίκαιρη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης για τον λαϊκισμό στην Ευρώπη. Το πρωί της Παρασκευής3.5.2019 και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας, ο γενικός διευθυντής της DW έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Ο δικός μας Γιάννης Παπαδημητρίου υπογράφει το ρεπορτάζ της Deutsche Welle. Περισσότερα...
-
-
Ο Τάσος Γιαννίτσης γράφει στην ATHENS VOICE για το πρόσφατο βιβλίο του Νίκου Μουζέλη «Ματιές στο μέλλον - Καπιταλισμός, σοσιαλδημοκρατία, κοινωνικό κράτος».
Ο Νίκος Μουζέλης είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο London School of Economics, όπου υπηρέτησε για πολύ μακρύ διάστημα. Τον πρωτογνώρισα μετά την πτώση της δικτατορίας, όταν η Καλλιόπη Μπουρδάρα –απλή συνωνυμία με τη βουλευτή– συγκέντρωνε τότε και οργάνωνε παρουσιάσεις και συζητήσεις στο σπίτι της, καλώντας σημαντικό αριθμό νέων μελετητών και επιστημόνων, που ασχολούνταν με θέματα της χώρας μας σε μια κρίσιμη φάση. Το βιβλίο του Νίκου Μουζέλη «Νεοελληνική Κοινωνία: Όψεις Υπανάπτυξης» ήταν τότε μια σημαντική συμβολή στην ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας, που με άλλες αναλύσεις αποτέλεσαν ένα σημαντικό υπόβαθρο για την κατανόηση της πορείας και των προβλημάτων της χώρας, στην αφετηρία της μεταπολίτευσης. Φυσικά, με συμφωνίες και διαφωνίες. Με τον Νίκο Μουζέλη βρεθήκαμε μαζί στη Συντακτική Επιτροπή του μηνιαίου περιοδικού «Οικονομία και Κοινωνία», που εξέδωσε 18 τεύχη μεταξύ 1979 και 1981. Ο Μουζέλης, συνολικά, συνέβαλε και με πολλά άλλα έργα του στην κατανόηση σημαντικών σύγχρονων προβληματικών. Περισσότερα...
Ο Δρ. Αθανάσιος Κελέμης, Γενικός Διευθυντής του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου δημοσίευσε την 18.6.2019 ένα άρθρο του στο euro2day.gr:
Το παράδοξο της επίμονα υψηλής ανεργίας στους νέους της χώρας τη στιγμή που υπάρχουν δυσκολίες κάλυψης θέσεων απασχόλησης σε τομείς όπως τα ξενοδοχεία και η πληροφορική. Τι πρέπει να γίνει. Γράφει ο Δρ. Αθ. Κελέμης. Περισσότερα...
Ένα άρθρο του Δρ. Αθανάσιου Κελέμη, Γενικού Διευθυντή & Μέλους Δ.Σ. του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου δημοσιεύτηκε stiw 25.4.2019 στο euro2day. Δείτε το άρθρο...
-
-
Τη δράση «Κόψε τα μούσια – δες το καθαρό πρόσωπο της αλήθειας» οργάνωσε σήμερα, 1η Απριλίου, η αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες απέναντι στο φαινόμενο των fake news και της παραπληροφόρησης, τόσο σε μέσα ενημέρωσης όσο και σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Συγκεκριμένα, σε συνεργασία με εκπροσώπους του ελληνικού τύπου, η αντιπροσωπεία «διέρρευσε» σε μέσα μαζικής ενημέρωσης την «είδηση» ότι επιβάλλεται πρόστιμο στην Ελλάδα για παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας σχετικά με την αλλαγή της ώρας, σύμφωνα με την οποία η αλλαγή της ώρας έχει καταργηθεί από φέτος.
Η είδηση ήταν ψευδής και με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο ο κάθε ενδιαφερόμενος θα ανακάλυπτε ότι ενώ την περασμένη εβδομάδα το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε την πρόταση της Επιτροπής για τερματισμό της αλλαγής της ώρα, αυτό, δεν θα ισχύσει πριν το 2021 και κάθε χώρα θα αποφασίσει ποια ώρα θα διατηρήσει (θερινή ή χειμερινή).
Διαβάστε όλο το κείμενο όπως δημοσιεύτηκε στο liberal.gr...
Ένα άρθρο της Άννας Φιλίνη δημοσιεύτηκε το Σάββατο 13 Απριλίου στην Εφημερίδα των Συντακτών:
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΕΜΣΤ
Ο διαγωνισμός για την πρόσληψη του διευθυντή του ΕΜΣΤ κηρύχθηκε άγονος. Και ενώ ξεκίνησε διάλογος για τους όρους κήρυξης ενός νέου διεθνούς διαγωνισμού, ήδη κινείται η διαδικασία ανοίγματος του Μουσείου, χωρίς να έχει λυθεί σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο το φλέγον πρόβλημα του διευθυντή.
Περισσότερα...
Σε μια εποχή που επεκτείνονται και βαθαίνουν τα ρήγματα και οι ρήξεις, αν αναζητούσαμε μια πρωτοβουλία με συμβολισμούς ενότητας και συνεργασίας, ίσως οι «Συγκλίσεις» της Αλεξάνδρας Μητσοτάκη και του Ανδρέα Α. Παπανδρέου να ήταν ανάμεσα στις πιο αξιοπρόσεκτες επιλογές. Δεν είναι μόνο το περιεχόμενο των σημερινών κοινών τους δράσεων, αλλά και η εμβέλεια των επωνύμων τους που σφράγισαν μια ολόκληρη εποχή συγκρούσεων.
Τους συναντάμε ένα μεσημέρι στο «The Hub Events» στο Γκάζι και δεν μπορούμε παρά να αρχίσουμε τη συζήτηση από τις πρώτες εμπειρίες που διαμόρφωσαν τις μνήμες και τον χαρακτήρα τους, στην ιδιαίτερα ταραγμένη δεκαετία του ’60. Η Αλεξάνδρα, το δεύτερο παιδί του Κωνσταντίνου και της Μαρίκας Μητσοτάκη, και ο Ανδρέας, ο βενιαμίν του Ανδρέα και της Μαργαρίτας Παπανδρέου, δεν ασχολήθηκαν ποτέ με την πολιτική.
Δείτε το άρθρο του Παύλου Παπαδόπουλου στην εφημερίδα Καθημερινή...
Με τίτλο "Κρίση υποχρηματοδότησης στις Eνοπλες Δυνάμεις" δημοσιεύτηκε στις 17.3.2109 στην εφημερίδα Καθημερινή ένα άρθρο του Πάνου Λασκαρίδη:
Είναι ευτύχημα που για όλους τους Eλληνες υπάρχουν δύο σταθερές πεποιθήσεις που μας βοηθούν να στεκόμαστε όρθιοι σε αυτές τις ζοφερές εποχές της κρίσης. Πρώτον, η πεποίθηση ότι μας ψεκάζουν οι εξωγήινοι και, δεύτερον, ότι ο μακαρίτης Τραμπάκουλας πράγματι είδε «αυτοπροσώπως το τέρας».
Οι δύο αυτές βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις του λαού μάς βοηθούν να ξεπεράσουμε πολλά προβλήματα, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και μερικά ακόμα που, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθούν σε ικανοποιητική κατάσταση. Το κυριότερο από αυτά είναι η κατάσταση στις Ενοπλες Δυνάμεις.
Δείτε το άρθρο...
Κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις Πόλις το βιβλίο της αποφοίτου μας γνωστής δημοσιογράφου Ξένιας Κουναλάκη “Ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα“. Είναι το κείμενο ομιλίας που έδωσε πριν λίγο καιρό, προσκεκλημένη της Ισραηλιτικής Κοινότητας Ιωαννίνων η οποία αφανίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου κατά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, και με αφορμή την Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος. Η συγγραφέας προσπαθεί να καταγράψει τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική κοινή γνώμη, ο Τύπος και τα κόμματα στην Ελλάδα διαχειρίζονται αυτήν την τραυματική μνήμη, αλλά και το βάρος της συλλογικής ενοχής.
Πληροφορίες...
Επίσης, η Ξένια Κουναλάκη παρεχώρησε στον δημοσιογράφο Διονύση Μαρίνο (ιστοσελίδα Andro), μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη για τα θέματα που θίγει το βιβλίο...
Ο απόφοιτός μας γνωστός δημοσιογράφος Παύλος Αγιαννίδης αφιερώνει πρόσφατο άρθρο του στην ιστοσελίδα protagon, στη διπλή έκθεση που βλέπει όπως … μας έβλεπαν, για τρεις αιώνες, οι ταξιδιώτες από τον ευρωπαϊκό Βορρά. Συγκεκριμένα, οι εκθέσεις «Η Ελλάδα μέσα από τα μάτια περιηγητών από το Βορρά» και «Σύντομες Επ-αναγνώσεις: Τα τεκμήρια του Νικόλαου Κάλας» εγκαινιάστηκαν την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019, στη Βιβλιοθήκη των Βορείων Χωρών (Καβαλλότι 7, περιοχή Μακρυγιάννη, 2109249210), στο πλαίσιο του «Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του Δήμου Αθηναίων και του προγράμματος «Οι Βόρειες Χώρες αφηγούνται» από τις πρεσβείες και τα ινστιτούτα των Βορείων Χωρών στην Αθήνα (Δανία, Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία). Έως την 31η Μαΐου 2019. Περισσότερα...
Ο Άγγελος Κωβαίος σχολιάζει στο reporter.gr την επίσκεψη της Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ στη Γεμανική Σχολή:
Μία συζήτηση διαφορετική - και μάλλον πολύ πιο ενδιαφέρουσα - από εκείνη με τον Αλέξη Τσίπρα είχε η Ανγκελα Μέρκελ λίγο προτού αναχωρήσει από την Αθήνα την Παρασκευή το απόγευμα.
Η Γερμανίδα καγκελάριος βρέθηκε στην Γερμανική Σχολή Αθηνών, όπου έδειξε ένα πρόσωπο διαφορετικό. Συζητώντας με τους μαθητές απάντησε σε πολλά και σημαντικά, χωρίς περιστροφές και υπεκφυγές, κάπποιες φορές και με χιούμορ.
Το θέμα της συζήτησης ήταν το μέλλον της Ευρώπης και επ’ αυτού οι αγωνίες και οι απορίες των μαθητών ήταν ειλικρινείς.
Περισσότερα...
-
-
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, στις 22.12.2018 έφυγε σε ηλικία 92 χρονών ένας σημαντικός 'Ελληνας, ένας διάσημος Κρητικός. Ο Μίνως Ζομπανάκης δεν ήταν της Γερμανικής Σχολής, δεν ήταν καν της γερμανικής παιδείας. Έφυγε έφηβος, στα 17 του, από την γερμανοκρατούμενη Κρήτη και ανέβηκε στη Αθήνα, σπούδασε και έκανε μεγάλη διεθνή καριέρα σαν τραπεζικός.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα "μετράει" μεγάλα ονόματα σε όλους σχεδόν τους τομείς. Έχει αναδείξει μεγάλους ποιητές βαβευμένους με Νόμπελ και Λένιν, μεγάλους ζωγράφους, μεγάλους γλύπτες, μεγάλους μουσικούς, μεγάλους επιστήμονες, μεγάλους επιχειρηματίες. Στον χώρο της οικονομίας θα λέγαμε ότι αν κάναμε ένα γκάλοπ δεν θα είχαν όλοι μία γρήγορη απάντηση.
Και όμως ο Μίνως Ζομπανάκης θεωρήθηκε ένας από τους σπουδαιότερους οικονομολόγους στον κόσμο, με κορυφαία στιγμή του την επινόηση, του επιτοκίου «Libor», του θεσμού των διατραπεζικών επιτοκίων, που έθεσε τις βάσεις για τη σύγχρονη μορφή δανεισμού, γύρω από τον οποίο στήθηκε ολόκληρο το οικοδόμημα της ευρωαγοράς τη δεκαετία του 1970. Ο Τζέιμς Γούλφενσον, πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας, (1995-2005) έγραψε στο βιβλίο «Μίνως Ζομπανάκης Τραπεζίτης χωρίς σύνορα»: "...είναι ένας θρύλος, όχι μόνο λόγω των εμπνευσμένων πρωτοβουλιών του στον τομέα της Οικονομίας, αλλά επίσης γιατί, μολονότι Έλληνας, αποτελεί μια από αυτές τις ελάχιστες οικουμενικές προσωπικότητες που διαμόρφωσαν τη διεθνή αγορά".
Στο Πανεπιστήμιο Χάρβαντ, όπου σπούδασε, υπάρχει έδρα «Μίνως Ζομπανάκης» με αντικείμενο το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Σύστημα, κάτι που μας τιμά ως χώρα, αλλά και κάτι που μας υποχρεώνει να αποχαιρετήσουμε, μαζί με το 2018, και τον άνδρα, παρουσιάζοντάς τον στον δικό μας γερμανόφωνο χώρο επιλέγοντας κάποια άρθρα από τον ελληνικό τύπο:
Ο μυστηριώδης αριθμός του Μίνωα Ζομπανάκη...
Μίνως Ζομπανάκης, η μεγάλη πορεία του...
Στις Καλύβες Αποκορώνου Χανίων κηδεύτηκε ο Μίνως Ζομπανάκης...
-
-
Με το πρόσφατο άρθρο της στην εφημερίδα "Καθημερινή" η Ξένια Κουναλάκη σχολιάζει τις εξελίξεις στο CDU:
Τη συνέχεια, την ενότητα και τη σοβαρή πολιτική πείρα επέλεξαν προχθές οι 1.000 σύνεδροι των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) στο Αμβούργο, αναδεικνύοντας ως διάδοχο της Αγκελα Μέρκελ στην ηγεσία του κόμματος την εκλεκτή της καγκελαρίου, Ανεγκρετ Κραμπ Καρενμπάουερ (ΑΚΚ), την επονομαζόμενη και «μίνι Μέρκελ». Το οριακό αποτέλεσμα στον δεύτερο γύρο (52% υπέρ της έναντι 48% υπέρ του προστατευόμενου του πάλαι ποτέ κραταιού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, Φρίντριχ Μερτς) αποτέλεσε μια σπάνια επίδειξη εσωκομματικής δημοκρατίας στο CDU, που συνήθιζε στο παρελθόν να εκλέγει τους ηγέτες του με σταλινικά ποσοστά κοντά στο 90%. Η ήττα του Μερτς, ο οποίος σημειωτέον είχε παραμείνει δέκα χρόνια εκτός πολιτικής και απασχολείτο στον ιδιωτικό τομέα, συνιστά ράπισμα για τον Σόιμπλε, που πριν από λίγες ημέρες εκφράστηκε ανοικτά υπέρ του, ενώ εμφανίστηκε να διεκδικεί και ο ίδιος την καγκελαρία στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης χρέους.
Περισσότερα...
Η απόφοιτός μας γνωστή δημοσιογράφος Ξένια Κουναλάκη σχολιάζει την τραγική επικαιρότητα σε άρθρο της στις 28/7 στην Καθημερινή, με τίτλο Τεστ: «Εσύ πόσο εξουσιομανής είσαι:»...
«Διδασκόμαστε και δεσμευόμαστε: ποτέ ξανά!» διαμηνύει ο πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα Γενς Πλέτνερ, με αφορμή την επέτειο μνήμης της 10ης Ιουνίου 1944, για τη Σφαγή στο Δίστομο.
«Το έγκλημα της Βέρμαχτ στο Δίστομο ανήκει στα μελανότερα κεφάλαια της γερμανικής κατοχής τον Β' παγκόσμιο πόλεμο. Ο φόνος αθώων γυναικών, ανδρών, παιδιών και γερόντων, με γεμίζει ντροπή και οδύνη. Τα εγκλήματα αυτά δεν πρέπει να ξεχαστούν ποτέ! Διδασκόμαστε και δεσμευόμαστε: ποτέ ξανά!» αναφέρει σε δήλωσή του στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, ανήμερα της επετείου της Σφαγής στο Δίστομο, ο Γερμανός πρέσβης.
Δείτε το άρθρο στην εφημερίδα "Καθημερινή"...
-
-
Δανειζόμαστε το ρεπορτάζ από την εφημερίδα "Καθημερινή": "Έπειτα από μια μαραθώνια διαδικασία, η οποία διήρκησε 21 ώρες, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Βαρεμένος ανακοίνωσε ότι κατόπιν των αποτελεσμάτων της διεξαχθείσης μυστικής ψηφοφορίας γίνεται δεκτή η πρόταση της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης που κατέθεσαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ διότι συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών που προβλέπεται στην παράγραφο 9 του άρθρου 155 του Κανονισμού της Βουλής για τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, Αντώνη Σαμαρά και Παναγιώτη Πικραμμένο, καθώς και για τους οκτώ πρώην υπουργούς Γιάννη Στουρνάρα, Ευάγγελο Βενιζέλο, Δημήτρη Αβραμόπουλο, Ανδρέα Λοβέρδο, Ανδρέα Λυκουρέντζο, Μάριο Σαλμά, Άδωνι Γεωργιάδη και Γιώργο Κουτρουμάνη. Συνολικά ψήφισαν 218 βουλευτές".
Κατά την διάρκεια της διαδικασίας αυτής μίλησαν και οι δέκα πολιτικοί που εμπλέκονται στην υπόθεση, ενώ ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η ομιλία του Τάκη Πικραμμένου. Παρακολουθείστε την ομιλία...
Από την Μαρία Σκαμπαρδώνη λάβαμε ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τα γερμανικά. Απολαύστε το!
Γιατί τα Γερμανικά θεωρούνται σημαντική γλώσσα;
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Όλοι μας κατά τη διάρκεια των μαθητικών χρόνων, μαθαίναμε ταυτόχρονα δύο ξένες γλώσσες σε φροντιστήριο- οι δύο επικρατέστερες ήταν τα Αγγλικά και τα Γαλλικά- επειδή θέλαμε να αποκτήσουμε περισσότερα εφόδια και δυνατότητες. Και ενώ τα Γερμανικά ήταν μία γλώσσα που διδασκόταν αρκετά, σήμερα θεωρείται απαραίτητη για την επαγγελματική εξέλιξη. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Όλοι μας κατά τη διάρκεια των μαθητικών χρόνων, μαθαίναμε ταυτόχρονα δύο ξένες γλώσσες σε φροντιστήριο- οι δύο επικρατέστερες ήταν τα Αγγλικά και τα Γαλλικά- περισσότερα εφόδια και δυνατότητες. Και ενώ τα Γερμανικά ήταν μία γλώσσα που διδασκόταν αρκετά, σήμερα θεωρείται απαραίτητη για την επαγγελματική εξέλιξη. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Η αξία και χρησιμότητα της Γερμανικής γλώσσας
Η Γερμανική γλώσσα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πέντε γλώσσες με το μεγαλύτερο αριθμό ομιλούντων σε όλο τον κόσμο. Αυτό σου δίνει την πρακτική χρησιμότητα της γλώσσας, αφού γνωρίζοντας επαρκώς τη συγκεκριμένη, θα μπορέσεις να επικοινωνήσεις σε αρκετές χώρες σε όλο τον κόσμο.
Η Γαλλική γλώσσα από την άλλη, ανέκαθεν συνδεόταν με τους ανθρώπους ανώτερης κοινωνικής τάξης, με εκείνους που έχουν εκλεπτυσμένο γούστο, αφού συνδέθηκε με την εποχή όπου στη Γαλλία υπήρξε άνθιση άνθηση της λογοτεχνίας και των τεχνών, με αποτέλεσμα πολλοί να τη θεωρούν αναγκαία για την κοινωνική ανέλιξη και καταξίωση. Και ίσως αυτό να εξηγεί την επιθυμία των περισσότερων να τη γνωρίζουν, διότι ξέρουν πως αυτό αυτομάτως τους δίνει κύρος και την αυτοπεποίθηση να αισθάνονται πως γνωρίζουν κάτι τόσο ευγενές και εκλεπτυσμένο.
Η Γερμανία είναι μία χώρα με βιομηχανική ανάπτυξη, με μεγάλο αριθμό Ελλήνων που πλέον μεταναστεύουν σε αυτή αναζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, μία χώρα που προσφέρει πολλές ευκαιρίες για σπουδές, εργασία και κοινωνική ανέλιξη. Όλη αυτή η πραγματικότητα, ωθεί όλο και περισσότερους Έλληνες να θέλουν να τη μάθουν, γνωρίζοντας πως ακόμα και για το εργασιακό τώρα της Ελλάδας θεωρείται πολλές φορές απαραίτητη.
Ιδιαιτερότητες γλώσσας
Η Γερμανική γλώσσα διαφέρει από τις κύριες γλώσσες της Ευρώπης, όπως Ισπανικά, Ιταλικά, Γαλλικά, αφού δεν έχει λέξεις οι οποίες μοιάζουν αρκετά με όλες τις υπόλοιπες και έχει έναν σχετικά μεγάλο βαθμό δυσκολίας στην αποστήθιση και εκμάθηση.
Χαρακτηρίζεται από πολλούς ως μία αρκετά σκληρή και με έλλειψη ευαισθησίας, γλώσσα. Ωστόσο, παραμένει η γλώσσα πολλών σπουδαίων φιλοσόφων και ανθρώπων του πνεύματος, όπως του Νίτσε, του Γκαίτε, του Σίλερ και του Σοπενχάουερ.
Όποια γλώσσα και να αποφασίσει να μάθει κάποιος, σίγουρα έχει να του διδάξει σπουδαία πράγματα και να του ανοίξει τον ορίζοντα σε διαφορετικές κατευθύνσεις που ούτε και ο ίδιος να είχε φανταστεί. Όποια και να επιλέξει κάποιος, καλή του τύχη!
Λέξεις-κλειδιά: Γερμανικά, ξένη γλώσσα, ανέλιξη, φιλοσοφία, εκμάθηση, εργασία
Σχετικά άρθρα
Μπορώ να μάθω μία ξένη γλώσσα σε μεγαλύτερη ηλικία;
Για ποιους λόγους αξίζει να μάθει κάποιος Ρώσικα;
Ξένες γλώσσες: μορφώνουν και καλλιεργούν τον άνθρωπο
Αναζητώ ξενόγλωσσο καθηγητή. Πώς επιλέγω;
-
-
Τα ξημερώματα της Κυριακής 22 Ιουλίου 2018 άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 80 ετών ο Μάνος Ελευθερίου. Ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος εξέδωσε ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια. Γι΄αυτούς που αναρωτιούνται γιατί κάνουμε την αναφορά ας διευκρινίσουμε ότι δεν ήταν απόφοιτος της Γερμανικής, είχε όμως γράψει το μυθιστόρημά "Η γυναίκα που πέθανε δύο φορές" για την σπουδαία ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη, τη απόφοιτο, που τόσο άδικα εκτελέστηκε το 1944:
"Δεκέμβριος 1944. Μες στην παραφροσύνη ενός εμφυλίου πολέμου, το ευτελέστερο πράγμα είναι η ανθρώπινη ζωή. Τη συνέλαβαν και το ίδιο βράδυ την εκτέλεσαν. Ανθρωποθυσία; Εκείνο όμως το γυμνό σώμα που της αποδόθηκε δεν ήταν το δικό της. Το μοιραίο λάθος έγινε μέσα στον πανικό και την απόγνωση του αδελφού της στο νεκροτομείο. Έτσι, στο άγνωστο σώμα δόθηκε το ένδοξο όνομά της. Εκείνη όμως ζούσε. Αλλού. Πενήντα χρόνια μετά ένας νέος γιατρός προσπαθεί να μάθει την αλήθεια από κείνον που συνέλαβε τη γυναίκα, την Καλλιτέχνιδα. Να μάθει τι κρύβεται πίσω από την ηλικιωμένη γυναίκα που περιθάλπει σπίτι του και που ο ίδιος υποστηρίζει ότι είναι Εκείνη. Είναι όμως Εκείνη; Ποιο φως μπορεί να φωτίσει το παρελθόν μας και τη ζωή μας, ακόμα κι αν εμφανιστούν εκατό μάρτυρες και εκατό χαρτιά;"
Περισσότερα...
Ο απόφοιτός μας γνωστός δημοσιογράφος Πάνος Λουκάκος σχολιάζει τα κεντρικά δεδομένα του Μακεδονικού ζητήματος στο άρθρο του "Τα θολά νερά του εθνολαϊκισμού" που δημοσιεύθηκε στις 13 Ιουνίου στην Athens Voice. Περισσότερα...
Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος και η βουλευτής της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη συζήτησαν εφ' όλης της ύλης με τον Πάνο Χαρίτο στην εκπομπή «FOCUS», την Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου 2018 στην ΕΡΤ1.
Στο επίκεντρο της συζήτησης, η ονομασία της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η στάση των κομμάτων και οι φήμες για εκλογές. Οι ζυμώσεις στη Βουλή, το επικείμενο συλλαλητήριο και τα αποτελέσματα της επίσκεψης του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς. Δείτε την συζήτηση...
Η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Ευάγγελος Βενιζέλος μετείχαν την Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018 σε ανοικτή συζήτηση στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ. Στη συζήτηση πήραν μέρος και οι Δημήτρης Καραϊτίδης, Πρέσβυς ε.τ., Γιώργος Σαββαΐδης, Πρέσβυς ε.τ., Βασίλης Κ. Γούναρης, Καθηγητής Ιστορίας Νεοτέρων Χρόνων, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και Κωνσταντίνα Μπότσιου, Αναπλ. Καθηγήτρια Σύγχρονης Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Παρακολουθείστε το video της εκδήλωσης...
Ένα άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη δημοσιεύτηκε στην "Καθημερινή της Κυριακής" στις 28/1 με τίτλο "Βουκουρέστι, 10 χρόνια μετά":
Tο Σκοπιανό απασχολεί την ελληνική εξωτερική πολιτική από την εποχή της ίδρυσης του γειτονικού κράτους. Οι λόγοι της αντίδρασης της Ελλάδας στην ονομασία των Σκοπίων είναι ιστορικά τεκμηριωμένοι και δεν αφορούν στο παρελθόν αλλά στο μέλλον. Η ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων ταλανίζεται εδώ και χρόνια από εθνικισμούς που πολλές φορές οδήγησαν σε περιφερειακή αποσταθεροποίηση. Ταυτόχρονα, ορισμένες μεγάλες δυνάμεις εκμεταλλεύτηκαν εθνικιστικές και αλυτρωτικές λογικές που υπήρχαν στην περιοχή, προς επίτευξη των δικών τους στόχων. Περισσότερα...
Η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε στις 31 Ιανουαρίου 2018 μία συνέντευξη για το Σκοπιανό στον Γιώργο Κουβαρά στην εkπομπή Evening Report στο κανάλι Action24. Παρακολουθείστε την συνέντευξη...
|
|
|
|
 |
|
|
|
Από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα
Με την υποστήριξη:
|
