Μπορεί να μην κατάφερε να σπουδάσει γεωπονία όμως κατάφερε ν’αγοράσει ένα μικρό κομμάτι γης παραθαλάσσιο στην Αίγινα και ένα τρεχαντήρι. Σ’ αυτά αφιέρωνε όλον σχεδόν τον ελεύθερο χρόνο του μέχρι το τέλος της ζωής του ψαρεύοντας και αγαπώντας τη φύση και τα φυτά του. Κατάφερε να μεταμορφώσει ένα άγονο και αμμώδες έδαφος σ’ έναν μικρό παράδεισο δίπλα στη θάλασσα. Το έργο του συνεχίζει με περισσή αφοσίωση και ζήλο ο γαμπρός του Γιάννης Λάζαρης μέχρι σήμερα.
Πρόφθασε να χαρεί τον εγγονό του Αλέξη Κωτσόπουλο και τα δύο του δισέγγονα τον Βύρωνα και τον Άγγελο. Δεν πρόλαβε να γνωρίσει την δισέγγονή του Άννα.
Ενώ άντεξε παληκαρίσια όλες τις κακουχίες και τα βασανιστήρια δεν μπόρεσε ποτέ, μέχρι το τέλος, να συγκρατήσει τα δάκρυά του όταν θυμόταν την «επαίσχυντη», όπως την έλεγε, «Συμφωνία της Βάρκιζας» και την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ.
Πέθανε το 2008 βαθειά πικραμένος από την «κατάντια», όπως έλεγε, και την πολυδιάσπαση του κινήματος.
(*) το βιογραφικό του το οφείλουμε στην κόρη του Ουρανία Κουρουνιώτη και είναι αναρτημένο μαζί με την φωτογραφία του στην ιστοσελίδα http://www.aylonfilmarchives.com/