|
|
|
|
|
|
|
|
|
-
-
 Ο Νίκος Αποστολίδης γεννήθηκε στην Κηφισιά Αττικής το 1926. Από το 1938 μέχρι το 1942 φοίτησε στη Γερμανική Σχολή (γερμανικό τμήμα) και συνέχισε, όπου και τελείωσε το γυμνάσιο Κηφισιάς. Η αδελφή του Ίρις είναι επίσης απόφοιτος της Σχολής.
Από το 1945 φοίτησε στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ (Τμήμα Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών), από την οποία πήρε το δίπλωμα το 1953, αφού ενδιάμεσα υπηρέτησε στο στρατό (1948-1951).
Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Colorado School of Mines, USA (1953 - 1955) και στη συνέχεια εργάσθηκε για ένα διάστημα ως μηχανικός μεταλλείων στις ΗΠΑ (1955-1956).
Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, εργάσθηκε ως υπεύθυνος παραγωγής και τεχνικός διευθυντής σε διάφορες μεταλλευτικές και βιομηχανικές εταιρίες (μεταλλεία Α. Αποστολίδη, μεταλλεία Σκαλιστήρη, ΜΥΚΟΜΠΑΡ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ, ΓΕΝΙΚΗ ΚΕΡΑΜΙΚΗ Α.Ε. (1956 - 1977).
Κατόπιν εργάσθηκε ως Γενικός Διευθυντής - Διευθύνων Σύμβουλος στη ΓΕΜΕΕ ΑΕ , θυγατρική της ΕΤΒΑ (1977-1979), και στη συνέχεια (1979 - 1982) εργάσθηκε ως Γενικός Διευθυντής του ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Εργάσθηκε επίσης ως μελετητής στην Ελληνική Εταιρία Βιομηχανικών και Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΕΛΕΒΜΕ) (1982 - 1984)
Από το 1984 έως το 1994 δίδαξε ως καθηγητής στη Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων - Μεταλλουργών του ΕΜΠ, της οποίας διετέλεσε και πρόεδρος.
Παράλληλα, υπήρξε μελετητής και τεχνικός σύμβουλος επιχειρήσεων (1985 - 2000).
Νίκος Αποστολίδης: "Ήταν ληστρικά τα δάνεια που λάβαμε από την Αγγλία;"...
-
-
 Ο Σταύρος Σαββίδης γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1944 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1962. Σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ και η διπλωματική του εργασία ήταν πάνω στα κωνικά κελύφη. Στη συνέχεια σπούδασε με υποτροφία της DAAD στο Ινστιτούτο Υδροδυναμικής (Institut für Wasserbau) του Πολυτεχνείου του Βερολίνου και από το 1968 εργάστηκε ως βοηθός στο Ινστιτούτο Γεωδυναμικής και Εδαφομηχανικής (Institut für Grundbau und Bodenmechanik).
Το 1971 απέκτησε το διδακτορικό δίπλωμα του με τίτλο «Die Wirkung des Viertelsraums auf die stationären erzwungenen Schwingungen eines Streifenfundaments» από το Πολυτεχνείο του Βερολίνου και το 1977 απέκτησε την άδεια να διδάξει ως καθηγητής. Την επομένη χρονιά εξελέγη καθηγητής στην Έδρα Γεωδυναμικής και Εδαφομηχανικής στο νεοϊδρυθέν Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στην Ξάνθη.Την ίδια περίοδο διετέλεσε αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών στη Θεσσαλονίκη.
Το 1987 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην Έδρα Γεωδυναμικής και Εδαφομηχανικής στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου. Παράλληλα εργάστηκε ως μηχανικός μελετητής και από το 1990 ως συνέταιρος στο Μελετητικό Γραφείο «GuD Geotechnik und Dynamik Consult» στο Βερολίνο. Από το 1992 είναι επικεφαλής του Κύκλου Εδαφομηχανικής της Deutsche Gesselschaft für Geotechnik, ενώ μεταξύ 1996 και 2004 διετέλεσε πρόεδρος της Deutsche Gesellschaft für Erdbebeningenieurwesen und Baudynamik.
 Ο Νικόλαος Δουρδούμας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 18 Νοεμβρίου 1944 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1962. Σπούδασε Elektrotechnik στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου και πήρε το πτυχίο του το 1969 και το διδακτορικό του δίπλωμα στο Ruhr-Universität στο Μπόχουμ και ακολούθησε στην Αυστρία τον καθηγητή του, Gerd Schneider, όταν αυτός αποδέχθηκε την πρόσκληση του Πανεπιστημίου του Graz. Έτσι το 1974 έγινε αρχικά βοηθός στον τομέα της Regelungstheorie και στη συνέχειατο 1977 ολοκλήρωσε τη διατριβή του επι υφηγεσία. Δύο χρόνια μετά, το 1979 ανέλαβε τη θέση την έδρα του Θεωρίας Συστημάτων Αυτομάτου Ελέγχου (Theorie de Automatisierungssysteme) στο Πανεπιστήμιο του Paderborn στην Βεστφαλία. Το 1994 επέστρεψε ως στο Πανεπιστήμιο του Graz ως καθηγητής.
-
-
 Ο Θανάσης Γεράνιος γεννήθηκε το 1944 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1962. Σπούδασε Φυσική στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο από όπου πήρε το πτυχίο του το 1967 και το διδακτορικό του το 1971 στην Πυρηνική Φυσική, εργαζόμενος παράλληλα στο Ινστιτούτο Φυσικής του Πανεπιστημίου της Ρώμης.
Το 1980 εξελέγη Υφηγητής. Έχει μακροχρόνιες και βραχυχρόνιες συνεργασίες με τα Iνστιτoύτα Max-Planck Aστρoφυσικής τoυ Moνάχoυ, Max-Planck Πυρηνικής Φυσικής της Xαιδελβέργης, Max-Planck του Lindau και του Πανεπιστημίου Christian-Albrechts του Kiel, πάντοτε με την οικονομική στήριξη των ανωτέρω Ινστιτούτων και της DAAD.
Εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής του Τομέα Πυρηνικής Φυσικής και Στοιχειωδών Σωματιδίων του Πανεπιστημίου Αθηνών το 2001. Το ερευνητικό του έργο περιστρέφεται γύρω από το Ενδοπλανητικό πλάσμα και την Αστροφυσική υπερυψηλών ενεργειών. Έχει πάνω από 100 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων με κριτές και συμμετοχές σε 40 Eυρωπαϊκά και Παγκόσμια Συνέδρια Koσμικής Aκτινoβoλίας, Ενδοπλανητικού Πλάσματος καθώς και Φυσικής Ραδιενέργειας, ενώ έδωσε πάνω από 650 ομιλίες και συνεντεύξεις σε θέματα πυρηνικών και ραδιενεργών εξοπλισμών, πυρηνικών αντιδραστήρων, κοσμικής ακτινοβολίας και αστροφυσικής.
Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και διακρίθηκε στην Ομάδα ξιφασκίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μιλάει Γερμανικά, Αγγλικά και Ιταλικά. Είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη αρχαιολόγο και ένα γιο αρχιτέκτονα.
Περισσότερα...
-
-
 Ο Δημήτρης Καλλιγερόπουλος γεννήθηκε στην Aθήνα το 1944 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1962. Σπούδασε στο EMΠ Mηχανολόγος-Hλεκτρολόγος. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γερμανία στον τομέα του Aυτομάτου Eλέγχου. Διδάσκει στο Tμήμα Aυτοματισμού του TEI Πειραιά Συστήματα αυτομάτου ελέγχου και Iστορία της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας και των αυτομάτων. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Αυτοματοποιητική Ήρωνα του Αλεξανδρινού, η τέχνη της κατασκευής των αυτομάτων, ενώ μελέτες του που αφορούν στην αρχαία ελληνική τεχνολογία έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, συμμετείχε επίσης σε διεθνή συνέδρια. Επιμελήθηκε την έκδοση cd-rom με θέμα την Αυτοματοποιητική του Ήρωνα. Στα πλαίσια της έκθεσης Eυρωμετρική '93 της ΓΓET ανέλαβε την κατασκευή ομοιώματος του κινητού αυτόματου του Ήρωνα και παραγωγή cd-rom κινουμένων σχεδίων με θέμα τα αυτόματα του Ήρωνα. Συμμετείχε στην έκθεση Aρχαία Eλληνική Tεχνολογία, που διοργάνωσε το 1997 στη Θεσσαλονίκη η Eταιρεία Mελέτης Aρχαίας Eλληνικής Tεχνολογίας και το Tεχνικό Mουσείο Θεσσαλονίκης, με τέσσερα ομοιώματα αυτόματων μηχανισμών του Ήρωνα του Aλεξανδρινού. Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας.
 Ο Θεόδωρος Σπαθόπουλος αποφοίτησε από την Σχολή το 1963. Είναι Δρ. Μηχ. Αεροναυπηγός με σπουδές στα τεχνικά πανεπιστήμια του Άαχεν και του Μονάχου. Έχει εργαστεί στο εξωτερικό, στο Γερμανικό Κέντρο Αεροδιαστημικής DLR, και στην Ελλάδα, στο Κέντρο Ερευνών Τεχνολογίας Αεροπορίας και έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Για πλέον των 20 ετών διετέλεσε Διευθυντής Μελετών, Έρευνας & Ανάπτυξης και Τεχνολογικής Πολιτικής στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, έχοντας συνεισφέρει σε σημαντικά έργα ανάπτυξης οπλικών συστημάτων. Συμμετείχε σε πολλά ερευνητικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέχρι πρόσφατα, στα πλαίσια της οποίας εξακολουθεί ως εμπειρογνώμων, να είναι τακτικός συνεργάτης.
Στον κοινωνικό-πολιτιστικό τομέα διετέλεσε για πολλά χρόνια πρόεδρος
ποντιακών οργανώσεων και Γεν. Γραμματέας στην Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων Ν. Ελλάδας.
-
-
 Ο Λεωνίδας Καμαρινόπουλος γεννήθηκε στις 23.3.1946 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1963. Το 1970 πήρε δίπλωμα Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο Βερολίνου (TU Berlin), το 1972 ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή το 1972 στην αξιοπιστία και ασφάλεια τεχνολογικών συστημάτων, το διάστημα 1974-1978 ήταν Επιμελητής στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Τεχνολογίας και το 1978-79 Υφηγητής στην ασφάλεια πυρηνικών αντιδραστήρων ισχύος στο ίδιο Πανεπιστήμιο.
Μεταξύ 1979-80 ήταν ευρευνητής στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Ασφάλειας στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών KFA-Juelich ση Γερμανία και την επόμενη διετία 1980-81 Ερευνητής στο ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» στην Αθήνα. Το 1981 εξελέγη Καθηγητής αξιοπιστίας και πιθανολογικής ανάλυσης τεχνικών κινδύνων στο Ινστιτούτο Πυρηνικής Τεχνολογίας στο TU Berlin, θέση που διατήρησε μέχρι το 1990, ενώ από το 1986 έως το 1998 ήταν Καθηγητής εφηρμοσμένης στατιστικής – Risk Analysis στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Από το 1998 μέχρι σήμερα είναι Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς στην αξιοπιστία και πιθανολογικήανάλυση τεχνικών κινδύνων.
 Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946, αποφοίτησε απο τη Γερμανική Σχολή το 1963 και σπούδασε στη Γερμανία με υποτροφία της DAAD. Είναι Διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός του Πανεπιστημίου της Στουττγάρδης και Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός του Πολυτεχνείου του Braunschweig. Έκανε το διδακτορικό του στο ΕΤΗ Zürich και την διατριβή του επί υφηγεσία (Habilitation) στο Πολυτεχνείο της Δρεσδης. Διετέλεσε επί σειράν ετών διευθύνων σύμβουλος γνωστών επιχειρήσεων στον τομέα δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και το 2010 εξελέγη πρόεδρος της διεθνούς επιτροπής CIGRE (www.cigre.org) για γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσεως.
Το 2019 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Καθηγητής του Τechnische Universität Dresdenτου Τechnische Universität Dresden.
Ο Σπυρίδων Σωτήριος Ραυτόπουλος αποφοίτησε από τη Σχολή το 1963. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και εξελέγη καθηγητής στην Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου από όπου συνταξιοδοτήθηκε το 2012
-
-
 Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10.12.1945 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1963. Το 1969 πήρε το πτυχίο του ως Πολιτικός Μηχανικός από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το ίδιο έτος ως Προγραμματιστής Fortran από την Data Processing Institute Αθηνών. Το 1973 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου Γερμανίας (Διδάκτωρ Πολιτικός-Υδραυλικός Μηχανικός, Dr.-Ing.), την περίοδο 1974-75 έκανε μεταδιδακτορικές σπουδές σε Επιχειρησιακή Έρευνα & Συστήματα Υδατικών Πόρων στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) και το 1984 έκανε σπουδές σε θεσμικά θέματα περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Harvard, JFK School of Government. Το 1984 ανακηρύχθηκε Υφηγητής ΕΜΠ (Habil-Ing.) και διατέλεσε Καθηγητής ΕΜΠ, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών μέχρι το 2012, ότε και συνταξιοδοτήθηκε. Έχει πτυχίο πιλότου αεροσκάφους γενικής αεροπλοΐας (ΥΠΑ, 1998).
Εργάστηκε στην Γερμανία στο Technical University of Munich και στην Rhein-Main-Donau AG (1969-74), στην Arthur D. Little, Inc. (ΗΠΑ, 1976-87) και σε άλλους Διεθνείς Οργανισμούς. Έχει εργασιακή εμπειρία σε 40+ χώρες σε όλες τις ηπείρους. Είναι από τα ιδρυτικά στελέχη της Epsilon International Inc (ΗΠΑ 1986, Ευρώπη 1991). Έχει 40-ετη διεθνή εμπειρία σε θέματα επιστημών περιβάλλοντος, υδατικών πόρων, νομοθεσίας περιβάλλοντος, γεωπληροφορικής και αεροπλοΐας. Από το 2013 είναι Προεδρος & Τεχνικός Σύμβουλος της Εταιρίας Μελετών Epsilon International SA με θυγατρικές σε Κύπρο, Μάλτα, Ιταλία, Βουλγαρία, Ρωσία και Γερμάνια.
-
-
 Ο Κώστας Μεσκούρης γεννήθηκε στις 16.10.1946 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1964. Από το 1964 έως το 1970 σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Βιέννης (Technische Universität Wien) και στη συνέχεια στο Πολυτεχνείο του Μονάχου (Technische Universität München).
Το 1971 έγινε βοηθός στην Έδρα Μεταλλικών Κατασκευών (Stahlbau-Lehrstuhl) στο TU München και από το 1975 έως το 1989 ήταν στην Έδρα Στατικής και Δυναμικής των Κατασκευών του Πανεπιστημίου του Μπόχουμ (Univ. Bochum). Το 1989 έγινε Αναπληρωτής Καθηγητής (Professorenvertreter C3) Αριθμητικών Εφαρμογών των Κατασκευών (Anwendung Numerischer Methoden im Bauwesen) στο Πανεπιστήμο του Ντόρτμουντ (Univ. Dortmund) και το 1990 Διευθυντής Έρευνας (Forschungsgruppenleiter) του Ινστιτούτου Στατικής και Δυναμικής (Institut für Statik und Dynamik) του Πανεπιστημίου του Μπόχουμ, ενώ το 1994 εξελέγη Καθηγητής της Έδρας Στατικής και Δυναμικής των Κατασκευών του Πανεπιστημίου του Ροστόκ. Το 1996 έγινε Καθηγητής της Έδρας Στατικής και Δυναμικής των Κατασκευών του Πανεπιστημίου του Πολυτεχνείου του Αάχεν (TH Aachen). Το 2012 συνταξιοδοτήθηκε.
Τρεις φωτογραφίες από τον Κώστα Μεσκούρη...
Συγκίνησε ο Νίκος Θέμελης...
-
-
Ο Νικόλας Χρήστου γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1947 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1964. Από το 1964 έως το 1968 σπούδασε Αγρονόμος & Τοπογράφος Μηχανικός στο ΕΜΠ και βραβεύθηκε ως καλύτερος απόφοιτος Σχολής ΑΤΜ με το Έπαθλο «ΛΑΜΠΑΔΑΡΊΟΥ» (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών). Εργάστηκε στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων ως Εμπειρογνώμων Γεωφορικής - Κριτική Οδικής Ασφαλείας και μετεκπαιδεύτηκε στον Σχεδιασμό Μεταφορών & την Κυκλοφοριακή Τεχνική (σε 4 Πολιτείες ΗΠΑ). Ασχολήθηκε με την Διαχείριση (έργων, μέτρων & ρυθμίσεων) Κυκλοφοριακής Τεχνικής (traffic engineering management), τις Νοήμονες («ευφυείς») εφαρμογές (δημοσίων υπηρεσιών) μεταφορών (intelligent transport systems), τον Κριτικό έλεγχο οδικής ασφαλείας (road safety audit) και την Ανάπτυξη εφαρμογών («ευφυών» χαρτών) γεωφορικής (geomatic {"GIS"} applications).
Στις κύριες δραστηριότητες και αρμοδιότητές του περιελαμβάνονταν η Οργάνωση, μελέτη, επίβλεψη & αξιολόγηση μέτρων ασφαλούς οδικής κυκλοφορίας (κυκλοφοριακές διευθετήσεις - αστικό & υπεραστικό οδικό δίκτυο), η Κυκλοφοριακή οργάνωση {οδικών δικτύων & προσβάσεων} αστικών περιοχών (ανάπτυξη «ευφυών» γεωεφαρμογών κριτικού ελέγχου οδικού περιβάλλοντος - Κ.Ο.Κ.) και το Δίκτυο {έργων υποδομής} διευρωπαϊκών μεταφορών (TEN-T) (εκπόνηση «ευφυών» ψηφιακών χαρτών αναφοράς διεθνούς, εθνικού & επαρχιακού οδικού δικτύου από την Υπηρεσία και δόμηση συναφών γεωεφαρμογών / στατιστική ανάλυση, αναφορά και παρακολούθηση τροχαίων συμβάντων - Σχέδιο "ARTEMIS").
Ο Νικόλας Χρήστου για την χρήση των κεφαλαίων...
Η Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης...
-
-
 Ο Γιάννης Βαρδουλάκης γεννήθηκε στις 22/3/1949 στα Χανιά και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1966. Έλαβε το δίπλωμα Πολιτικού Μηχανικού από το ΕΜΠ το 1972 και το Διδακτορικό Δίπλωμα Μηχανικού στην Εδαφομηχανική από το Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης της Γερμανίας το 1977. Διετέλεσε ερευνητής στην Καρλσρούη και Καθηγητής της Γεωμηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Μινεζότας των ΗΠΑ, μέχρι την εκλογή του σε θέση Καθηγητή στο ΕΜΠ το 1990.
Για την προσφορά του τιμήθηκε με το βραβείο Bishop για τη γεωτεχνική έρευνα από το Ίδρυμα Πολιτικών Μηχανικών του Ηνωμένου Βασιλείου και το μετάλλιο «Εξαίρετης Έρευνας στην Γεωμηχανική» από τον Ιαπωνικό Γεωτεχνικό Σύλλογο.
Για την έρευνά του διεκδίκησε και έλαβε χρηματοδότηση, με σημαντικές ερευνητικές προτάσεις, η κορωνίς των οποίων ήταν το τελευταίο μεγάλο ευρωπαϊκό του πρόγραμμα στο πλαίσιο του ΙDEAS. Με τις προσπάθειες του έστησε ένα σπουδαίο ερευνητικό εργαστήριο στο ΕΜΠ άρτια εξοπλισμένο.
Απεβίωσε μετά από κρανιοεγκεφαλικό κάταγμα από πτώση στις 6 Σεπτεμβρίου του 2009 σε ηλικία 60 ετών.
-
-
 Ο Απόστολος Παπανικολάου γεννήθηκε στις 14 Ιουνίου 1949 και αποφοίτησε απο τη Σχολή το 1967. Σπούδασε Ναυπηγός Μηχανικός (Ναυτική Αρχιτεκτονική και Τεχνολογία) στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου (Technische Universität Berlin) όπου πήρε το δίπλωμα του μηχανικού το 1973 και το διδακτορικό του το 1977. Το 1981 έγινε Λέκτορας. Από το 1969 έως το 1984 εργάστηκε διαδοχικά ως Επιστημονικός Βοηθός, Μεταδιδακτορικός Ερευνητής και Λέκτορας (Privat-Dozent) στην Έδρα της Μελέτης Πλοίων και Σχεδίασης Πλοίων.
Διετέλεσε Βοηθός Καθηγητής στο Τμήμα Ωκεάνειας Μηχανικής του University of Hawaii (1981/82) και Επισκέπτης Καθηγητής των Τμημάτων Ναυτικής Αρχιτεκτονικής και Ωκεάνειας Μηχανικής των Πανεπιστημίων της Osaka (Ιαπωνία) και Strathclyde (Μεγάλη Βρετανία).
Το 1985 εξελέγη Βοηθός Καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και το 1988 προήχθη σε Τακτικό Καθηγητή. Προίσταται του Εργαστηρίου Σχεδίασης Πλοίων απο την ημέρα ίδρυσης του Εργαστηρίου το 1990.Κέρδισε πολλά βραβεία και υποτροφίες από ένα πλήθος κυβερνητικών και ιδιωτικών οργανισμών στη Γερμανία, την Ιαπωνία και τη Μεγάλη Βρετανία. Διετέλεσε Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της WEGEMT (European Association of Universities in Marine Technology) για δύο διαδοχικές περιόδους (1993-1999) and Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Τεχνολογίας (1994-1998).
Βιογραφικό στο Georg Weinblum Foundation...
41st Weinblum Memorial lecture...
Συνέντευξη του Καθ. ΕΜΠ Απόστολου Παπανικολάου...
 Η Μαρία Αικατερίνη Καλαμιώτου γεννήθηκε το 1949 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1967. Σπούδασε Φυσική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και πήρε το πτυχίο της το 1972 και ακολούθως το διδακτορικό της το 1978.
Εξελέγη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στον Τομέα Φυσικής Στερεάς Κατάστασης. Το 2002 έγινε Διευθύντρια του Εργαστηρίου Πειραματικής Φυσικής Στερεάς Κατάστασης με αντικείμενο έρευνας τις Δομικές Ιδιότητες Υπεραγωγών Υψηλών Θερμοκρασιών με Περίθλαση Σκόνης Ακτινοβολίας Synchrotron (SXRPD), τις Παραμορφώσεις Πλέγματος σε Ετεροδομές Ημιαγωγών, τους Πιεζοηλεκτρικούς-Οπτοηλεκτρονικούς Κρυστάλλους με Περίθλαση Υψηλής Διακριτικής Ικανότητας (HRXRD), την Τοπογραφία Ακτινοβολίας Synchrotron, την Δυναμική Θεωρία Περίθλασης και την Αρχαιομετρία.
Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 60 εργασίες σε διεθνή περιοδικά και περισσότερες από 50 ανακοινώσεις σε συνέδρια.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Ελληνικής Κρυσταλλογραφικής Εταιρείας μεταξύ 2005-2006 και 2008-2010.
-
-
 Η Δανάη Χατζηϊωσήφ-Διακουλάκη γεννήθηκε το 1950 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1968. Σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο ΕΜΠ (1969-74). Εργάσθηκε αρχικά στη βιομηχανία και στη συνέχεια στο Δημόσιο Τομέα (ΠΕΡΠΑ). Από το 1979 εργάζεται στο Πολυτεχνείο και το 1988 ολοκληρώνει τη διδακτορική της διατριβή και εντάσσεται στο διδακτικό προσωπικό του ΕΜΠ. Το 2007 εκλέγεται Καθηγήτρια στην περιοχή Ενέργεια και Περιβάλλον: Οικονομική Ανάλυση και Λήψη Αποφάσεων. Διετέλεσε (2008-15) Διευθύντρια του Εργαστηρίου Βιομηχανικής και Ενεργειακής Οικονομίας.
Η ερευνητική της δραστηριότητα επικεντρώνεται στην ανάλυση των σχέσεων μεταξύ Οικονομίας-Ενέργειας-Περιβάλλοντος με χρήση μεθόδων μαθηματικού προγραμματισμού, πολυκριτηριακής ανάλυσης, αποτίμησης εξωτερικών οικονομιών και άλλων τεχνικών ανάλυσης, αξιολόγησης και υποστήριξης των αποφάσεων.
Έχει συμμετάσχει σε Ομάδα Εμπειρογνωμόνων στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (1999-2003), στο ΔΣ του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (2001-04), στο ΔΣ της ΔΕΗ-Ανανεώσιμες ΑΕ (2010-13), καθώς και σε πολλούς επιστημονικούς φορείς.
 Ο Γιώργος Καρράς γεννήθηκε το 1950 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1968. Το 1972 πήρε το πτυχίο του Αγρονόμου & Τοπογράφου Μηχανικού από το ΕΜΠ και το 1974 πήρε το Master από το University of Newcastle-upon-Tyne της Μεγ.Βρετανίας. Το 1992 απέκτησε το Διδακτορικό του Δίπλωμα από το ΕΜΠ με θέμα: "Η Τοπογραφία Moiré ως Μέθοδος της Φωτογραμμετρίας Μικρών Αποστάσεων στην Βιοστερεομετρία". Είναι καθηγητής στη Σχολή Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών του ΕΜΠ.
 Ο Ελευθέριος Τομπούλης αποφοίτησε από τη Σχολή το 1968. Είναι καθηγητής στη Σχολή Φυσικής και Αστρονομίας (Physics & Astronomy) του UCLA.
-
-
 Ο Ιάκωβος Ρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1951 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1969. Είναι διπλωματούχος αρχιτέκτων Ανωτάτης Ακαδημίας Καλών Τεχνών Ντύσσελντορφ και Πολυτεχνείου Βερολίνου.
Από τις αρχες της δεκαετίας του '80 ασχολήθηκε συστηματικά με την μεταλλική κατασκευή και την προκατασκευή κτιρίων και συνεργάστηκε με την BSB- Berlin σε συστήματα προκατασκευής και ηλιακής ενέργειας. Δίδαξε βιομηχανικό σχέδιο στο Γερμανικό κολέγιο γραφικών τεχνών. Δημοσίευσε μελέτες και συμμετείχε σε εκθέσεις design και ζωγραφικής καθώς και στη Dokumenta- Kassel (1977).
Προϊστάμενος μελετητής και επιβλέπων του τεχνικού γραφείου του ΥΠΠΟ για την συντήρηση και αποκατάσταση του Ναού Επικουρίου Απόλλωνος της περιόδου 1985 – 88.
Έργα: λυόμενο αντισεισμικό ικρίωμα, προκατασκευασμένο στέγαστρο προστασίας μέσω προεντεταμένης μεμβράνης, θεωρητικές μελέτες κλπ. Εργάστηκε σε αρχιτεκτονικά γραφεία στην Αυστρία και Γερμανία.
Από το 1982 διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο στην Αθήνα σε συνεργασία με την Ε. Τσιριγώτη, με αντικείμενο μελέτες κτιρίων κατοικιών, επαγγελματικών χώρων και εσωτερικών χώρων ενώ παράλληλα δραστηριοποιείται ως μελετητής – κατασκευαστής μεταλλικών κατασκευών εξοπλισμού κτιρίων και ειδικών κατασκευών.
Από το 2004 είναι Επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Πολυτεχνείου Κρήτης. Περισσότερα...
Ο Θεόδωρος Βιδάλης γεννήθηκε στην Αθήνα και φοίτησε στη Σχολή. Σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμο Αθηνών και ακολούθως έκανε Ph.D. στο Πανεπιστήμο του Kaiserslautern με τίτλο Διδακτορικής Διατριβής: "Spinor operators and their irreducible components". Είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Μαθηματικών στον Τομέα Μαθηματικής Ανάλυσης στο Πανεπιστήμο Ιωαννίνων και τα τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από την Tοπολογία, τη Συναρτησιακή Aνάλυση και τη Θεωρία Mέτρου.
-
-
 Ο Γιάννης Βάγιας αποφοίτησε από τη Σχολή το 1971 και είναι διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ (1976), Dr.-Ing. Πολυτεχνείου του Braunschweig (1981) Γερμανία και Μηχανικός Συγκολλήσεων του SLV Hannover. Είναι επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Cluj-Napoca, Ρουμανίας. Διδάσκει μαθήματα σχεδιασμού μεταλλικών και σύμμικτων κατασκευών και γεφυρών. Έχει συγγράψει 11 βιβλία από τα οποία 3 σε γερμανικό εκδοτικό οίκο και έχει δημοσιεύσει περίπου 160 εργασίες και ανακοινώσεις σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια. Έχει συμμετάσχει ως επιστημονικός υπεύθυνος σε 30 περίπου προγράμματα βασικής, και εφαρμοσμένης έρευνας με κύρια αντικείμενα την αντισεισμική συμπεριφορά μεταλλικών κατασκευών, την ανάλυση και διαστασιολόγηση σύμμικτων γεφυρών, τη συμπεριφορά ιστών τηλεπικοινωνιών, την αποτίμηση και σεισμική ενίσχυση ιστορικών κτιρίων και μνημείων, τη συμπεριφορά πανέλων σάντουιτς, σύμμικτων πλακών κλπ. με κύρια χρηματοδότηση από την ΕΕ, διάφορες Εταιρείες και τη ΓΓΕΤ.
Έχει εκπονήσει μεγάλο αριθμό μελετών σε ένα ευρύ φάσμα αντικειμένων μεταλλικών και σύμμικτων κατασκευών και γεφυρών και πραγματογνωμοσυνών για τα αίτια αστοχίας διαφόρων έργων από χάλυβα. Έχει ασχοληθεί με τη σύνταξη κανονισμών και προδιαγραφών, ως μέλος ομάδων σύνταξης των κειμένων του Ευρωκώδικα 3, στον οποίο είναι Εθνικός εκπρόσωπος. Από το 2011 είναι Διευθυντής του Εργαστηρίου Μεταλλικών Κατασκευών και του Τομέα Δομοστατικής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου.
-
-
 O Nίκος Χατζηαργυρίου γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 1956 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1971 και είναι διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός της Σχολής Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ (1976), και έχει μεταπτυχιακό τίτλο Master of Science (1979) και Doctor of Philosophy (1982) από το UMIST (University of Manchester Institute of Science and Τechnology) στην Αγγλία.
Από το 1984 είναι μέλος ΔΕΠ του Τομέα Ηλεκτρικης Ισχύος της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, και από το 1995 τακτικός Καθηγητής.
Από τον Απρίλιο 2015 είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΕΔΔΗΕ, του Διαχειριστή του Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας. Από τον Φεβρουάριο του 2007 έως τον Σεπτέμβριο του 2012 ήταν Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ, υπεύθυνος για τις μονοπωλιακές δραστηριότητες της Επιχείρησης (ΓΔ Μεταφοράς και Διανομής), του Διαχειριστή των μη διασυνδεδεμένων νησιών και του ΚΔΕΠ (Κέντρο Ερευνών, Δοκιμών και Προτύπων).
Έχει διατελέσει Διευθυντής του Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Παραγωγή και Διαχείριση Ενέργειας» και Αναπληρωτής Διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών (ΕΠΙΣΕΥ). Είναι Fellow Member του IEEE, πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Δυναμικής Ανάλυσης Συστημάτων Ηλεκτρικής Ενέργειας (IEEE Power System Dynamic Performance Committee), μέλος της CIGRE, πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Μελέτης C6 "Distribution Systems and Dispersed Generation".
Περισσότερα...
-
-
Ο Ανδρέας Γεωργόπουλος γεννήθηκε το 1954 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1972. Σπούδασε στο ΕΜΠ Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός και πήρε το πτυχίο του το 1976. Συνέχισε τις σπουδές του στο (University of London) όπου πήρε δίπλωμα MSc (1977), και Ph.d (1981) και στη συνέχεια δίδαξε εκεί για ένα χρόνο Φωτογραμμετρία.
Το 1985 εξελέγη στο ΕΜΠ όπου διδάσκει Φωτογραμμετρία, Φωτοερμηνεία, Μετρολογία, Συλλογή Φωτογραφικών Δεδομένων, Αποτυπώσεις Μνημείων, κ.λπ. αποκτώντας παράλληλα και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα της Συντήρησης Μνημείων.
Είναι επίσης επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου (Cyprus Institute STARK) και στο CUT.
Έχει χρηματίσει Διευθυντής του Εργαστηρίου Φωτογραμμετρίας από το 1996, Αντιπρόεδρος (1998-2000) και Πρόεδρος (2002-2006) της Σ.Α.Τ.Μ. Από το 2005 είναι εκλεγμένος μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της CIPA – Heritage Documentation, ενώ από το 2010 είναι Γενικός Γραμματέας της CIPA.
Από το 1985, έχει συμμετάσχει σε μια σειρά από Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Προγράμματα σε θέματα Φωτογραμμετρίας, Αποτύπωσης Μνημείων, Ψηφιακής και Αναλυτικής Φωτογραμμετρίας και Εφαρμογών Κτηματολογίου.
 Ο Νικήτας Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1954 και αποφοίτησε από την Γ.Σ.Α. το 1972. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο του Αννοβέρου (Τechnische Universitaet Hannover) και είναι διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός (Dipl.Ing,) με ειδικότητα Δομοστατικού. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στις «Στρατηγικές Διαχείρισης Περιβάλλοντος, Καταστροφών και Κρίσεων» του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).
Υπηρέτησε την θητεία του ως έφεδρος αξιωματικός του Μηχανικού.
Εργάσθηκε ως μηχανικός στο Υπουργείο Χωροταξίας στη Διεύθυνση Αντισεισμικών Κατασκευών από το 1982 μέχρι το 1986. Από το 1986 μέχρι το 1999 ήταν μηχανικός στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αττικής σε θέματα ελέγχου κατασκευών, στατικών μελετών και επικινδύνων οικοδομών. Από το 1999 μέχρι σήμερα είναι ο Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ).
 Η Σοφία Δροσοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955 και είναι κόρη της συγγραφέως Αθηνάς Κακούρη. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1973. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης (Technische Universität Karlsruhe), όπου πήρε και το διδακτορικό της, και όπου μετά τις σπουδές της εργάστηκε ως research assistant (μεταδιδακτορική ερευνήτρια) και δίδαξε ως λέκτωρ.
Στη συνέχεια συμμετείχε στο Imperial College του Λονδίνου ως research assistant σε ένα project ναυαρχίδα (flagship project), ακολούθως ως λέκτωρ, reader και τέλος ως καθηγήτρια (professor) του Department of Computing.
Πρώτος της μεταπτυχιακός φοιτητής ήταν ο Διομήδης Σπινέλλης, μετέπειτα καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά και Γενικός Γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων (2009-2011).
-
-
Ο Νίκος Μουσιόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1973. Σπούδασε Μηχανολογία στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης, όπου και απέκτησε τον διδακτορικό του τίτλο.
Μετά την αναγόρευσή του σε Υφηγητή στην Τεχνική Θερμοδυναμική το 1988 διορίστηκε Καθηγητής του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Από το 1990 είναι και Διευθυντής του Εργαστηρίου Μετάδοσης Θερμότητας και Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Α.Π.Θ., αλλά είναι επίσης και Επίτιμος Καθηγητής στην Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καρλσρούης.
Κατά τις χρονικές περιόδους 1997-1999 και 2003-2007 διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου. Από τον Σεπτέμβριο του 2006 έως τον Αύγουστο του 2010 ήταν Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής. Τον Οκτώβριο του 2010 διορίστηκε Αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος και Κοσμήτορας της Σχολής Οικονομίας και Διοίκησης.
Από το 2002 είναι μέλος της Γερμανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών Leopoldina. Την ίδια χρονιά του απονεμήθηκε το παράσημο του Σταυρού της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και το 2012 η Royal Society της Αγγλίας τον τοποθέτησε στη Συντακτική Επιτροπή των Philosophical Transactions A, του μακροβιότερου επιστημονικού περιοδικού στον κόσμο.
Έχει λάβει διάφορες διακρίσεις και βραβεία, ανάμεσα στα οποία και το Βραβείο Heinrich Hertz το 1990 και είναι συγγραφέας περισσότερων από 400 επιστημονικών δημοσιεύσεων, στις οποίες περιλαμβάνονται πάνω από 100 εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με σύστημα κριτών και 26 βιβλία. Το ερευνητικό του έργο αφορά σε διάφορα θέματα στα πεδία της ενέργειας και του περιβάλλοντος.
-
-
 Ο Παναγιώτης Μαθιόπουλος γεννήθηκε το 1956 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1974. Έλαβε το πτυχίο Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας το 1979, M.Eng στην Μικροκυματική από το Carleton University (Καναδάς) το 1982 και το διδακτορικό του δίπλωμα (PhD) στις Ψηφιακές Τηλεπικοινωνίες από το University of Ottawa (Καναδάς) το 1989. Κατά τη διάρκεια της εκπόνησης της διδακτορικής διατριβής του, εργάστηκε το 1982-1985 ως R&D μηχανικός στην εταιρεία Raytheon (Καναδάς) και το 1985-1988 στο University of Ottawa. Το 1989, έγινε Επίκουρος Καθηγητής, το 1994 Αναπληρωτής Καθηγητής και το 1999, εξελέγη Καθηγητής στο University of British Columbia (Καναδάς). Από το 1999 ως το 2004, ήταν Διευθυντής του τότε Ινστιτούτου Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Από το 2004, εργάζεται ως Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Αστρονομίας, Αστροφυσικής, Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Από το 2009, είναι επισκέπτης Καθηγητής στο South West Jiao Tong University (Κίνα). Το 2010, εξελέγη Καθηγητής στις Ψηφιακές Τηλεπικοινωνίες στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τα προβλήματα στο φυσικό επίπεδο των ψηφιακών τηλεπικοινωνιακών συστημάτων σε χερσαίες και δορυφορικές εφαρμογές συμπεριλαμβανομένων ψηφιακών τηλεπικοινωνιών σε περιβάλλοντα με διαλείψεις και παρεμβολές, χαρακτηρισμός και μετρήσεις διαύλων, τεχνικές διαμόρφωσης και κωδικοποίησης, SIMO/MIMO, UWB, OFDM, ραδιοεπικοινωνίες μέσω λογισμικού (software radios), ευφυή ραδιοσυστήματα (cognitive radios), Πράσινες Τεχνολογίες Τηλεπικοινωνιών.
Μία σημαντική διάκριση...
"1968 - 1974: Μνήμες (αποσπάσματα)"
-
-
 Ο Γιώργος Καπετάνης γεννήθηκε την 4.5.1956 στην Αθήνα.Φοίτησε στο 84ο Δημοτικό Σχολείο στην Πλάκα και αποφοίτησε από την Σχολή το 1974. Το 1975 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο Ανοβέρου, Τμήμα Ναυπηγών και Ναυτικών Μηχανολόγων Μηχανικών. Το 1983 πήρε το δίπλωμά του στην Μηχανολογία και την Ναυτική Μηχανολογία από το παραπάνω Πολυτεχνείο με ειδικότητα στις Ναυτικές Μηχανές Diesel. Επίσης έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) Τμήμα Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών με πεδίο τη μεταβατική συμπεριφορά Ναυτικών Κινητήρων Diesel εξετάζοντας ιδιαιτέρως την εκπομπή καυσαερίων και την επίδραση στο περιβάλλον και τις οικονομικές επιπτώσεις με διαφορετικά καύσιμα. Μετά το τέλος των σπουδών του ο Γεώργιος Καπετάνης εργάστηκε σε διαφορετικές περιοχές της Ναυτικής Μηχανολογίας. Ο τελευταίος του εργοδότης ήταν ο Όμιλος Ευγενίδη όπου από το 1996 έως το 2010 εργάστηκε κατ αρχήν στην REEFER & GENERAL και μετέπειτα στην Aegean Speed Lines. H θέση του ήταν Αρχιμηχανικός και Εξουσιοδοτημένο Πρόσωπο (DPA) για τα πλοία της Εταιρείας Speedrunner ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV. Προς το παρόν συνεχίζει την ερευνητική του εργασία στο ΕΜΠ και την Περιοχή Θαλάσσιων Μεταφορών.
-
-
 Ο Νέλος Γεωργούδης γεννήθηκε στην Βραζιλία το 1956. Πήγε σχολείο στο Βόλο και στο γυμνάσιο στην Αθήνα όπου αποφοίτησε απο την Σχολή το 1974. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (ETHZ). Επίσης σπούδασε για ένα χρόνο Καλές Τέχνες στην Φλωρεντία.
Το 1981 μετανάστευσε στην Κόστα Ρίκα όπου αρχικά εργάστηκε ως καθηγητής στην σχολή πληροφορικής του Πανεπιστημίου της Κόστα Ρίκα. Μετά από τρία χρόνια με τους καλύτερους φοιτητές του αλλά πρακτικά χωρίς χρήματα δημιουργησε την εταιρεία λογισμικού TecApro, και αργότερα την εταιρία τεχνολογίας και υπηρεσιών για το διαδίκτυο Hermes-Soft. Και οι δυο εταιρίες συνεχίζουν να υπάρχουν και απασχολούν σήμερα πάνω από 100 εργαζόμενους. Η δεύτερη εταιρία είναι πάροχος σημαντικών συστημάτων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στην Κόστα Ρίκα.
Το 2002 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου ζει με την σύζυγό του και την κόρη του στον Βόλο και ενώ επέλεξε να μην εργαστεί στην Ελλάδα, συνέχισε την σχέση με τις εταιρίες στο εξωτερικό. Το 2012 έγινε μέλος του Γνωμοδοτικού Τεχνικού Συμβουλίου του Κράτους με αντικείμενο κυρίως το πρόγραμμα ηλεκτρονικής διακυβέρνησης της χώρας, ενώ από το 2012 είναι στέλεχος του κόμματος "δημιουργία, ξανά!"
Είναι ειδικός στον σχεδιασμό αλγόριθμων (σχεδίασε έναν από τους 15 αλγόριθμους που πήραν μέρος στον διεθνή διαγωνισμό για το πρότυπο κρυπτογράφησης AES), ενώ πέραν της πληροφορικής τον ενδιαφέρουν η φιλοσοφία και η τέχνη.
Περισσότερα...
-
-
 Ο Χάρης Γαντές γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Μαρτίου 1962 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1979. Σπούδασε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, όπου έλαβε υποτροφίες από το Ι.Κ.Υ., το Τ.Ε.Ε. και το Ε.Μ.Π. και η διπλωματική του εργασία είχε τίτλο "Μη γραμμική ανάλυση ραβδωτών φορέων με πεπερασμένα στοιχεία: Διανυσματικές αριθμητικές μέθοδοι επιλύσεως". Απέκτησε το Δίπλωμα Πολιτικού Μηχανικού και την άδεια άσκησης επαγγέλματος από το Τ.Ε.Ε. το 1985. Από το 1987 ως το 1991 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του M.I.T., στις Η.Π.Α., με υποτροφίες από τα ιδρύματα "Fulbright" και "Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης" και από το M.I.T. Ασχολήθηκε ερευνητικά με θέματα συμπεριφοράς, ανάλυσης και σχεδιασμού πτυσσομένων κατασκευών και απέκτησε πτυχίο Master of Science το 1988 και Διδακτορικό Δίπλωμα το 1991, ενώ ο τίτλος της διδακτορικής του διατριβής ήταν "A design methodology for deployable structures".
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1991 ασχολήθηκε με μελέτες και επιβλέψεις ιδιωτικών κτιριακών έργων ως ελεύθερος επαγγελματίας.
Από το 1992 ως το 1995 δίδαξε ως ωρομίσθιος καθηγητής το μάθημα της Στατικής στο Τμήμα Μηχανικών Αεροπορικών Εγκαταστάσεων της Σχολής Ικάρων.
Από το 1994 είναι μέλος Δ.Ε.Π. στο Εργαστήριο Μεταλλικών Κατασκευών της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, αρχικά ως Λέκτορας (1994-2000), στη συνέχεια ως Επίκουρος Καθηγητής (2000-2004) και Μόνιμος Επίκουρος Καθηγητής (2004-2007), και από το 2007 ως Αναπληρωτής Καθηγητής. Τον Ιανουάριο 2012 εξελέγη στη βαθμίδα του Καθηγητή και αναμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας για τον τυπικό διορισμό του. Κατά το διάστημα αυτό ασχολείται με την διδασκαλία και την έρευνα θεμάτων συμπεριφοράς, ανάλυσης και σχεδιασμού κατασκευών από χάλυβα.
-
-
 Ο Κωνσταντίνος Αραβώσης είναι Γενικός Γραμματέας Δασών, και καθηγητής ΕΜΠ. Είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών, Μηχανολόγος Μηχανικός (Πολυτεχνείο Aachen Γερμανίας). Κάτοχος M.Sc. in Management Science από το Imperial College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και διδακτορικής διατριβής στο Ε.Μ.Π. σε θέματα Επιχειρησιακής Έρευνας. Είναι Καθηγητής «Σχεδιασμού Διαχείρισης και Αξιολόγησης Τεχνολογικών και Περιβαλλοντικών Επενδύσεων στο ΕΜΠ, Καθηγητής στο ATHENS MBA (ΕΜΠ – ΟΠΑ) (1997 έως σήμερα). Υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Imperial College και συνεργαζόμενος Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Columbia-Earth Engineering Center. Επίσης είναι συντονιστής της «Ερευνητικής Μονάδας Οικονομικής Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης» του Τομέα Βιομηχανικής Διοίκησης και Επιχειρησιακής Έρευνας της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών στο ΕΜΠ. Διδάσκει μαθήματα σχετικά με την Περιβαλλοντική Διαχείριση, τις Επενδύσεις και την Επιχειρηματικότητα. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του ΥΠΕΝ από τον Ιούλιο του 2019 έως τον Φεβρουάριο του 2022, Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Επιχειρήσεων Προστασίας Περιβάλλοντος (ΠΑΣΕΠΠΕ), Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ) και Συντονιστής της Επιτροπής Περιβάλλοντος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ). Υπήρξε Σύμβουλος του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για θέματα Περιβάλλοντος. Έχει μεγάλη μελετητική και ερευνητική εμπειρία σε θέματα διαχείρισης και αξιολόγησης επενδύσεων, επιχειρησιακής έρευνας και ανάλυσης περιβαλλοντικών επενδύσεων. Είναι συγγραφέας σχετικών βιβλίων, μεγάλου αριθμού διεθνών επιστημονικών δημοσιεύσεων και συντονιστής σημαντικών ερευνητικών έργων. Έχει οργανώσει 11 Διεθνή Συνέδρια για θέματα περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής. Υπήρξε συνιδρυτής της μεγαλύτερης εθνικής εθελοντικής καμπάνιας (45.000 εθελοντές) LETS DO IT GREECE όπου καθαρίζεται όλη ή χώρα μέσα σε μια μέρα με συμβολικό χαρακτήρα στα πλαίσια της διεθνούς καμπάνιας LETS DO IT WORLD.
-
-
 Η Νατάσσα Κανέλλου αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1984 και σπούδασε Διατροφολογία στο πανεπιστήμιο “Justus Liebig”, Giessen, Γερμανίας, από το οποίο απέκτησε πτυχίο (Dipl. Oec. Troph.) και διδακτορικό δίπλωμα (PhD Oec. troph.) με αντικείμενο την «Επιστήμη της Διατροφής».
Είναι Διατροφολόγος (Dipl.oec. troph, Dr.oec.troph, Justus Liebig University Giessen, Γερμανίας ).
Από το 1990 έως και σήμερα έχει εργασθεί σε ερευνητικά Ευρωπαϊκά προγράμματα διατροφής. Υπήρξε από το 1992 ως το 2002 μόνιμος επιστημονικός συνεργάτης (ΠΕ) της ‘Έδρας Διατροφής και Βιοχημείας’ της ‘Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας’, δίδαξε ως λέκτορας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο (2000-2002). Από το 2003 ως 2012 ήταν τακτική Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Διατροφής στο Γενικό Τμήμα Βασικών Ιατρικών Μαθημάτων και από το 2013 ως σήμερα είναι τακτική καθηγήτρια του τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων, στο πρώην Τ.Ε.Ι. Αθήνας, σήμερα Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.
Έχει δημοσιεύσει σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά και έχει ετεροναφορές (citations) από διεθνή επιστημονικά άρθρα της.
Διαθέτει ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, ενώ ήταν αρκετές φορές μέλος σε οργανωτική/επιστημονική επιτροπή συνεδρίων.
Έχει συντάξει ειδικά κεφάλαια σε συγγράμματα διατροφής, σχολικά βιβλία γυμνασίου ΟΕΔΒ, πανεπιστημιακές σημειώσεις. Είναι επισκέπτρια καθηγήτρια διατροφής σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Είναι εγκεκριμένη εκπαιδεύτρια (teacher) ΕSPEN για σεμινάρια δια βίου εκπαίδευσης (LLL) στην Ελλάδα.
Παράλληλα ασκεί το επάγγελμα της συμβούλου διατροφής- διαιτολόγου με δεκαετή εμπειρία στη διατροφική γονιδιωματική (DNA και διατροφική παρέμβαση).
Είναι μέλος του Γερμανικής Συλλόγου Διαιτολόγων, “Deutsche Gesellschaft für Ernährung – DGE, του Πανελλήνιου Συλλόγου διαιτολόγων (HAD), της Ιnternational Federation of Home Economics, της Ιnternational Society of Nutrigenetics and Nutrigenomics -ISNN, της European Association for Cancer Research – EACR, της Eλληνικής Eταιρείας Ιατρικής Διατροφής GRESPEN και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διατροφήs και μεταβολισμού – ESPEN
Περισσότερα...
 Ο Γιώργος Νικόλαος Σταματελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970, αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1987 και από τη Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού
Μετσοβίου Πολυτεχνείου το 1992. Το 1996 απέκτησε τον τίτλο του Διδάκτορα Μηχανικού (Dr.-Ing.) από το Πανεπιστήμιο του Braunschweig, στη Γερμανία.
Εργάζεται για περισσότερα από 20 χρόνια σε εταιρείες του ενεργειακού τομέα στην Αυστρία και τη Γερμανία. Έχει εξειδικευτεί στις συμβατικές και τις ανανεώσιμες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Παράλληλα είναι μέλος του εποπτικού συμβουλίου εταιρειών του τομέα στη Γερμανία, την Ελβετία, τη Γαλλία και τη Δανία και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού
Συνδέσμου Ηλεκτροπαραγωγών Εταιρειών.
Το Δεκέμβριο του 2019 πραγματοποίησε το λογοτεχνικό του ντεμπούτο στην Ελλάδα με το ιστορικό μυθιστόρημα «Το Στιγμιαίο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.
Το στιγμιαίο...
 Ο Αλέξανδρος Μητσός γεννήθηκε το 1976, αποφοίτησε από τη Σχολή το 1994 και είναι γιός του απόφοιτου (1963) Μηχανολόγου-Μηχανικού Μιχάλη Μητσού.
Σπούδασε Χημικός-Μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Καρλσρούης και πήρε τοπτυχίο του το 1999 και το διδακτορικό του το 2006 στο MIT στη Βοστώνη. Ενδιάμεσα εργάστηκε στην Ελλάδα ως χημικός μηχανικός σε εταιρείες, αλλά και στο στρατό κατά τη διάρκεια της θητείας του. Το 2008 έγινε Junior Research Group Leader στο Πανεπιστήμιο RWTH του Άαχεν και τον επόμενο χρόνο έγινε Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του MIT, όπου παρέμεινε μέχρι τον Αύγουστο του 2012. Ένα μήνα μετά επέστρεψε στην Ευρώπη ως Καθηγητής (W3) στο Πανεπιστήμιο RWTH του Άαχεν, όπου κατέχει την έδρα Systemverfahrenstechnik (Process Systems Engineering).
Τα πεδία της έρευνάς του είναι τα Ενεργειακά Συστήματα, οι Χημικές Διεργασίες και οι Αλγόριθμοι Αριστοποίησης.
 Ο Φοίβος-Απόστολος Μυλωνάς γεννήθηκε το 1978 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1995. Απέκτησε Δίπλωμα Ηλεκτρολόγου Μηχανικού & Μηχανικού Υπολογιστών από το Ε.Μ.Π. το 2001 και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Μ.Sc.) σε Προηγμένα Πληροφοριακά Συστήματα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 2003. Αναγορεύτηκε Διδάκτωρ Μηχανικός από το Ε.Μ.Π. το 2008 με βαθμό "Άριστα". Το 2011 εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πληροφορικής του Ιονίου Πανεπιστημίου, ενώ εξακολουθεί και συνεργάζεται ως Έμπειρος Ερευνητής με το Εργαστήριο Ευφυών Συστημάτων, Περιεχομένου και Αλληλεπίδρασης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Το 2018 εξελέγη Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Πληροφορικής του Ιονίου Πανεπιστημίου με γνωστικό αντικείμενο "Αναπαράσταση και Διαχείριση Γνώσης Εννοιολογικού Πλαισίου και Γνώσης". Έχει δημοσιεύσει πάνω από 100 ερευνητικά άρθρα, εργασίες και βιβλία, είναι κριτής διεθνών περιοδικών και συμμετέχει ενεργά στη διοργάνωση διεθνών ημερίδων και συνεδρίων.
|
|
|
|
 |
|
|
|
Από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα
Με την υποστήριξη:
|
