|
|
|
|
|
|
|
|
|
 Πριν λίγες μέρες εντοπίσαμε μία ανάρτηση που έγινε με αφορμή ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Paul Auster με τίτλο «The Brooklyn Follies», όπου ο Tom Wood, ένας σημαντικός χαρακτήρας του βιβλίου και φοιτητής λογοτεχνίας διηγείται μία ιστορία του Φραντς Κάφκα και μίας κούκλας:
Σε ηλικία 40 ετών, ο Φραντς Κάφκα (1883-1924) που δεν παντρεύτηκε ποτέ και δεν είχε παιδιά, περπατούσε σε πάρκο στο Βερολίνο, όταν συνάντησε ένα κορίτσι που έκλαιγε επειδή είχε χάσει την αγαπημένη του κούκλα. Μαζί έψαξαν για την κούκλα χωρίς αποτέλεσμα. Ο Κάφκα του πρότεινε να συναντηθούν εκεί την επόμενη μέρα και να ξαναψάξουν. Την επόμενη μέρα, όταν ακόμα δεν βρήκαν την κούκλα, ο Κάφκα του έδωσε ένα γράμμα γραμμένο από την κούκλα που έλεγε: «Παρακαλώ μην κλαις. Έφυγα για ένα ταξίδι, ώστε να γνωρίσω τον κόσμο. Θα σου γράψω για τις περιπέτειες μου.» Μετά απ´ αυτό ξεκίνησε μια φιλία, που συνεχίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του Κάφκα. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων τους, ο Kάφκα διάβαζε τα γραμμένα γράμματα με περιπέτειες και αφηγήσεις, που το κορίτσι θεωρούσε αξιολάτρευτες. Τελικά, ο Κάφκα «παρουσίασε» την κούκλα, που είχε επιστρέψει πίσω στο Βερολίνο. «Δεν μοιάζει με την κούκλα μου», του είπε το κορίτσι. Ο Κάφκα της έδωσε άλλο ένα γράμμα, που είχε γράψει η κούκλα: «Τα ταξίδια μου, με άλλαξαν.» Το κορίτσι αγκάλιασε τη νέα κούκλα και την πήρε μαζί του ευτυχισμένο στο σπίτι του. Ένα χρόνο αργότερα, ο Κάφκα πέθανε σε ηλικία μόλις 41 χρονών. Πολλά χρόνια αργότερα, η ενήλικη πλέον κοπέλα βρήκε ένα μικρό γράμμα μέσα στην κούκλα. Στο μικρό γράμμα, που υπέγραφε ο Κάφκα έγραφε:
«Ό,τι αγαπάς μάλλον θα χαθεί, αλλά στο τέλος η αγάπη θα επιστρέψει με άλλο τρόπο».
Περισσότερα...
 Η Λίζα Γεωμπρέ διάβασε ξανά το "Άσμα Ασμάτων" σε μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη και μας το προτείνει ανεπιφύλακτα. Για τους γνωρίζοντες η ανθολογία αυτή των ερωτικών / γαμήλιων τραγουδιών αποδίδεται στον ίδιο τον Σολομώντα.
Επιλέγουμε από το προλόγισμα του Γιώργου Σεφέρη δύο μικρά σημεία (ας μας συγχωρέσετε την μετατροπή του σε μονοτονικό και την αντικατάσταση της άνω τελέίας από κόμμα):
... Όμως τούτος ο σημερινός ελληνικός κόσμος, αν πρόκειται να πάψει να είναι πνευματικά υπανάπτυκτος, καθώς λένε, πρέπει να ζήσει με οικειότητα και να αγαπήσει αυτά τα κείμενα που είναι η κληρονομιά του κι η παράδοσή του, και τούτο πως να γίνει χωρίς μεταφράσεις; Είναι παράδοξο, αν πάει ο νους μας στις Γραφές, είναι αλήθεια παράδοξο να αναλογιστεί κανείς, πως ένας λαός Χριστιανικός και Ορθόδοξος, ο πιό Χριστιανός Ορθόδοξος του κόσμου, έζησε τους τελευταίους αιώνες -δεν ξέρω πόσους- σε μία μισοσυνείδητ συμβίωση με τα Ιερά Γράμματά του...
...Το Άσμα Ασμάτων βλάστησε, όπως είναι φανερό, ανάμεσα σ' ένα ποιμενικό λαό, το λαό της Παλαιστίνης, είναι ένα γαμήλιο τραγούδι. Τα πρόσωπα που μας παρουσιάζει είναι η Νύφη, ο Άντρας, -τους υποδύονται ίσως οι δύο πρωταγωνιστές- και ο Χορός από γυναίκες ή και άντρες...
Αντιγράφουμε από την wikipedia:
Σύμφωνα με την ιουδαϊκή κατάταξη των βιβλικών έργων, το Άσμα Ασμάτων ανήκει στην τρίτη ομάδα των βιβλίων της Εβραϊκής Βίβλου, τα «Αγιόγραφα», ενώ σύμφωνα με τη χριστιανική, στη δεύτερη ομάδα, στα «Ποιητικά-διδακτικά» βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.
Η έκφραση «άσμα ασμάτων», με την οποία επιγράφεται το έργο, είναι εβραϊσμός. Με ανάλογους συνδυασμούς ίδιων λέξεων, όπου η δεύτερη τίθεται σε γενική πληθυντικού (πρβλ. «άγια των αγίων»), δηλώνεται η υπέρθεση, οπότε ο τίτλος του βιβλίου σημαίνει: «Το πιο όμορφο τραγούδι».
Δείτε την καταχώρηση στην wikipedia...
Εμείς εντοπίσαμε και ένα άρθρο του 2018 που αναφέρεται στην μεταγραφή του Λευτέρη Παπαδόπουλου, που ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο η Ειρήνη Παππά, σε μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου.
Δείτε το άρθρο...
 Ο Ισπανός συγγραφέας Χαβιέρ Μαρίας, το έργο του οποίου έχει μεταφρασθεί σε περισσότερες από 40 γλώσσες και 60 χώρες, πέθανε την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022 στην Μαδρίτη σε ηλικία 70 ετών από πνευμονία, ενώ προηγουμένως είχε προσβληθεί από COVID. Την είδηση μας μετέφερε η Λίζα Γεωμπρέ, που αυτές τις μέρες διαβάζει το βιβλίο του "Γράφοντας τις ζωές των άλλων" και αξίζει να το διαβάσουμε όλοι.
Η είδηση του θανάτου μας θύμισε μία αναφορά μας στο συγγραφέα, ο οποίος ήταν οπαδός της Ρεάλ Μαδρίτης την οποία αξίζει εδώ να επαναλάβουμε:
Javier Marias: "Όταν ήμουν θνητός"
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από την επιθυμία μας να συναντάμε συμμαθητές και συμμαθήτριες τόσα χρόνια μετά. Ποιά είναι η κινητήριος δύναμη που κάνει τους περισσότερους από εμάς να επιδιώκουμε την επαφή;
Ο Ισπανός συγγραφέας Javier Marias, κυκλοφόρησε πριν από 25 περίπου χρόνια μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Όταν ήμουν θνητός" ("Cuando fui mortal", 1996), όπου κάνει μία αναφορά στον δεσμό αυτόν με αφορμή το γεγονός ότι αναφέρεται αλλά και απευθύνεται στον συμμαθητή του χρησιμοποιώντας το επώνυμό του:
... στο σχολείο είσαι γνωστός με το το επώνυμό σου μέχρι την εφηβεία. Και, με τον ίδιο τρόπο που, αν διατηρηθεί η επαφή, βλέπει κανείς στον ενήλικο να προβάλλεται πάντα το πρόσωπο του παιδιού με το οποίο μοιράστηκε το ίδιο θρανίο, λες και οι μεταγενέστερες αλλαγές ή ο τονισμός κάποιων χαρακτηριστικών είναι μάσκα και παιχνίδι για να καλυφθεί η ουσία, έτσι και η επίτευξη ή η μη συμπλήρωση των ηλικιών του άλλου μοιάζουν εξωπραγματικές ή μάλλον πλασματικές, σαν σχέδια ή φαντασιώσεις ή αναπαραστάσεις ή φόβοι που αφθονούν στα παιδικά χρόνια, λες και ανάμεσα σ' αυτούς τους φίλους όλα όσα συμβαίνουν εξακολουθούν να φαίνονται και εξακολουθούν να βιώνονται ως αναμονή -η κύρια κατάσταση της παιδικής ηλικίας , δεν είναι καν επιθυμία-, τα παρόντα, τα παρελθόντα, ακόμα και τα πολύ μακρινά. Σ' αυτό το είδος των φίλων, κανένα ή λίγα πράγματα μπορούν να ληφθούν πολύ στα σοβαρά γιατί έχει συνηθίσει κανείς να είναι τα πάντα παιχνίδι, εκφρασμένο με σαφήνεια με εκείνες τις στερεότυπες φράσεις που κατόπιν τις εγκαταλείπει για να βγει στον κόσμο: "Έλα να παίξουμε αυτό", "Έλα να κάνουμε ότι", "Τώρα είμαι εγώ ο αρχηγός"...
Δείτε το σημείωμά μας από τον Ιανουάριο του 2018...
Δύο μικρά βιβλία προτείνει η Λίζα Γεωμπρέ για διάβασμα αυτές τις ημέρες. Το πρώτο είναι οι "Αθωότητες" του Κλεάνθη Δανόπουλου και το δεύτερο "Το αίμα νερό" του Χάρη Βλαβιανού. Διαλέγετε και διαβάζετε όποιο προτιμάτε, εκτός αν διαβάσετε και τα δύο.
Τραπεζικοί υπάλληλοι, πορνογράφοι, αστυνόμοι, εκπαιδευτές, άγγελοι, πάμπλουτοι κληρονόμοι, γιατροί και παράνομοι συναντιούνται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, κάνουν τις επιλογές τους, και παίρνουν κρίσιμες ή ασήμαντες αποφάσεις που σηματοδοτούν τη ζωή τους. Οι ιστορίες κυλάνε φωτίζοντας τμηματικά τη μεγάλη εικόνα που μας περιβάλλει, μέχρι να σκιαγραφήσουν τελικά την κρυμμένη σχέση που διατρέχει τις ζωές των ανθρώπων. Πρόκειται για δέκα αστραφτερές αθωότητες, παιχνιδιάρικες σαν αντανακλάσεις μιας πόλης στην επιφάνεια της μόνης αδιαπραγμάτευτης πεποίθησης που διατρέχει τις σελίδες αυτού του βιβλίου. (. . .)
Περισσότερα από το site της Πολιτείας...
Το αίµα νερό: γίνεται; Οι δυο λέξεις που συνάπτονται εδώ, η καθεµιά µε το δικό της ειδικό βάρος, και οι δυο µαζί µε την υγρή τους ζωτικότητα, παραπέµπουν απευθείας στη νομοτέλεια της λαϊκής σοφίας: όχι, δεν γίνεται. Και ο Χάρης Βλαβιανός, ένας ποιητής στην ωριµότητά του, µας θυµίζει ότι η φύση του αληθινού δηµιουργού ριζώνει στη διαρκή επιστροφή, στις εµµονές του, αλλά καρπίζει µόνο µε την ποιητική επίνοια, ώστε, κάθε φορά που επιχειρείται η επιστροφή, να συντελείται µε ανανεωµένους όρους ύφους και διευρυµένους ποιητικούς στόχους. Σ’ ένα ποιητικό βιβλίο, λοιπόν, αυτοπροσδιοριζόµενο ως «μυθιστόρηµα σε σαράντα πέντε πράξεις», συντίθεται µια µυθοπλασία του εαυτού, αλλά και µια επιτέλεση του ποιητικού εγώ: σταθερό θέµα το υποκείµενο, µέσο η ανασκαφή του προσωπικού, οικογενειακού τραύµατος, στιγµιότυπα που αναδύονται µε τους ελεύθερους συνειρµούς της µνήµης. Επιθυµία: αν όχι η συγχώρηση για ό,τι έχει πια παρέλθει, τουλάχιστον η λυτρωτική έκθεση· η απόφαση του ποιητή ν’αντικρίσει τα φαντάσµατά του στον καθρέφτη, να τους απευθυνθεί, να παίξει µαζί τους και να τους επιστρέψει ως δώρο συµφιλίωσης ένα (σχεδόν σπαρακτικό) µειδίαµα.
Περισσότερα από το site της Πολιτείας...
-
-
"...Δεν συγχωρώ στον πατέρα μου το ότι σκότωσε μέσα μου τον γερμανικό πολιτισμό. Μηχανικά, έσβησα αυτή τη γλώσσα απ' το μυαλό μου επειδή ήταν η δική του, επιλέγοντας στη θέση της τα αγγλικά, που μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις σπίτι σου ακόμη και στα πιό απόμακρα μέρη, που σε εξισώνουν με κάθε ανθρώπινο πλάσμα. Ο πατέρας μου δικαιολογούσε τον Χίτλερ κάτω από το φως του Μότσαρτ ή του Μπετόβεν και, μέσα από την πολιτισμική αυτή συγγένεια, συμπέραινε πως ο ένας ήταν αποτέλεσμα των δύο άλλων. Το Τρίτο Ράιχ γινόταν αποδεκτό κάτω από τις τρίλιες του Μαγικού Αυλού, κάτω από τις δυνατές συγχορδίες της Ωδής στη Χαρά. Ένας πολιτισμός που είχε γενν\ήσε τέτοια αριστουργήματα δεν μπορεί να ήταν και τόο κακός, ειδικά όταν η σοβαρή μουσική παιζόταν στα κτίσματα των στρατοπέδων. Είχε μία αίγλη, όπως και να το κάνεις, το να είναι φιλόμουσος ένας δήμιος. Τα Σαββατοκύριακα στο σπίτι ακούγαμε το Deutschland über Alles, τον εθνικό ύμνο της Γερμανίας, του οποίου η μουσική είναι παρμένη από ένα κουαρτέτο του Χάιντν, που κι αυτό ήταν διασκευή μιας μελωδίας από την Κροατία, αλλά ποτέ Μάτερ ή Μέντελσον. Μέχρι τα σαράντα μου, μου ήταν αδύνατον να ανεχτώ την κλασσική μουσική."
Το βιβλίο του Πασκάλ Μπρυκνέρ "Ένα καλός γιός" εκδόθηκε το 2015 από τις εκδόσεις Πατάκη και είναι η επιλογή της Λίζας Γεωμπρέ για αυτό το δεκαπενθήμερο της τελευταίας εβδομάδας του Φεβρουαρίου και της πρώτης του Μαρτίου. Το απόσπασμα είναι από το κεφάλαιο ΙΙΙ, που έχει τίτλο "Το εβραϊκό δηλητήριο".
Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο:
Το "Ένας καλός γιος" είναι η ιστορία ενός παιδιού με εύθραυστη υγεία που γεννιέται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο σε μια οικογένεια αυστριακής καταγωγής και γερμανικής παιδείας. Σε πολύ μικρή ηλικία το στέλνουν σ' ένα σανατόριο στην Αυστρία λόγω του προβλήματος των πνευμόνων του. Μέσα στο χιονισμένο τοπίο δοξάζει τον Θεό και προσεύχεται κάθε βράδυ να πεθάνει ο πατέρας του.
Ο πατέρας του, αντισημίτης και ρατσιστής, είναι ένας κακότροπος σύζυγος που δέρνει και εξευτελίζει τη γυναίκα του. Ο μοναχογιός του θα κάνει τα πάντα για να γίνει το αντίθετο απ' αυτόν. Θα υπάρξει αργότερα μαθητής του Γιανκέλεβιτς και του Ρολάν Μπαρτ και στη συνέχεια αναγνωρισμένος συγγραφέας, που τον τοποθετούν ανάμεσα στους "Εβραίους διανοούμενους" με τους οποίους και θα ταυτιστεί, αν και δεν είναι Εβραίος.
Ως την τελευταία του ημέρα, θα συντροφέψει εντούτοις στον γολγοθά του αυτόν τον ξένο, τον πατέρα του, που του έδωσε τη ζωή και που δε λέει να παραδοθεί στον θάνατο. Διότι πέρα από την περιφρόνηση και την ένοχη οργή, το συγκλονιστικό αυτό αφήγημα είναι η ομολογία μιας αδιαφιλονίκητης αγάπης ενός γιου προς τον πατέρα του, στον οποίο, παραδόξως, οφείλει όλο του το έργο - όπου το θέατρο της σκληρότητας μετατρέπεται σε συμπόνια. Στον πατέρα του αφιερώνεται λοιπόν ετούτο το βιβλίο του φόβου και της συγχώρεσης.
Περισσότερα...
Η Λίζα Γεωμπρέ διάβασε τις ημέρες αυτές το βιβλίο του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου: "Η κερένια κούκλα" και όχι απλώς ενθουσιάστηκε, όχι απλώς το προτείνει να το διαβάσουμε, αλλά θεωρεί ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα διηγήματα της ελληνικής λογοτεχνίας.
Να πούμε δύο κουβέντες για τον συγγραφέα:
Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (Αθήνα, 1867 - 1 Νοεμβρίου 1911) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος και ποιητής, καθώς και ο ιδρυτής της Νέας Σκηνής,
Πέρασε αρκετά χρόνια στη Βιέννη, όπου έγινε δάσκαλος της Ελισάβετ της Βαυαρίας και στενός της φίλος. Έγραψε γι' αυτήν "Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ", το πιο γνωστό του έργο, όπου εξιστορούσε τη φιλία του με την Αυτοκράτειρα. Μετά το θάνατό της, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου δημιούργησε τον πρώτο σύγχρονο θεατρικό οργανισμό, τη Νέα Σκηνή, και συνέβαλε καίρια και ουσιαστικά στην ανανέωση της ελληνικής θεατρικής σκηνής και στον εκσυχρονισμό της. Κατά τη διάρκεια της οκτάχρονης παρουσίας της, ανέβασε τα σπουδαιότερα έργα του καιρού του και δίδαξε υποκριτική στους ηθοποιούς που αργότερα θα γίνονταν οι πιο σημαντικοί στο ελληνικό θέατρο. Έγραψε, επίσης, το μυθιστόρημα "Η κερένια κούκλα".
Η κερένια κούκλα δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα Πατρίς το 1908 και εκδόθηκε σε βιβλίο το 1911, τη χρονιά θανάτου του συγγραφέα. Πρόκειται για ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα και όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας στον πρόλογο του έργου πρόκειται για μια «ιστορία απλή και λυπητερή, γιατί απλή και λυπητερή είναι η ζωή». Η υπόθεση του έργου διαδραματίζεται σε μια λαϊκή συνοικία της πρωτεύουσας και μας περιγράφει τη σκληρή ζωή εκείνης της εποχής, τις πίκρες και τα πάθη των απλών ανθρώπων. Σταθερά μοτίβα στο έργο είναι η σκληρή μοίρα, η αρρώστια και το ανέφικτο της ανθρώπινης ευτυχίας. Η υπόθεση είναι απλή και βγαλμένη μέσα από τη ζωή: Μια γυναίκα του λαού, η Βιργινία, ερωτεύεται και παντρεύεται έναν άνδρα νεώτερό της, τον Νίκο και μένουν σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας.
Δείτε περισσότερα στην παρουσίαση, που κάνει η Ανοικτή Βιβλιοθήκη, από όπου μπορείτε να κατεβάσετε σε pdf όλο το βιβλίο...
Εμείς θα συμπληρώσουμε εδώ ότι:
...το 1891, ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος αναγορεύεται διδάκτωρ της Φιλοσοφίας και δέχεται την πρόταση των Ανακτόρων της Αυστρίας να διδάξει την ελληνική γλώσσα στην Αυτοκράτειρα Ελισάβετ, τη θρυλική "Σίσσυ". Μαγεύεται από τη "μελαγχολική αυτοκράτειρα", τη θαυμάζει, τη λατρεύει, βαθιά και πλατωνικά, ως "γητεύτρα της φαντασίας, άφθαστο των Ονείρων και της Ωριοσύνης καταφύγιο". Γίνεται αφοσιωμένος ακόλουθός της, τη συνοδεύει μάλιστα στο ταξίδι της στην Κέρκυρα το 1892, τη χρονιά που ολοκληρώνεται το "Αχίλλειον", το παλάτι-ησυχαστήριό της στο νησί. Λίγο μετά τη δολοφονία της Ελισάβετ το 1898, αποφασίζει να της αφιερώσει το Tagebücher (Φύλλα ημερολογίου), μια λυρική μυθιστορηματική βιογραφία της, η οποία όμως προξενεί την έντονη δυσαρέσκεια των Ανακτόρων και γίνεται η αιτία να εγκαταλείψει, ως ανεπιθύμητος, τη Βιέννη. Το 1908, το έργο κυκλοφορεί στα ελληνικά, με τον τίτλο "Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ".
Σχετικές δημοσιεύσεις:
Βάλτερ Πούχνερ: "Κωνσταντίνος Χρηστομάνος ως δραματουργός"...
-
-
Απόγευμα Τετάρτης 4 Δεκεμβρίου 2019. Δύο κύριοι φθάνουν στην ρεσεψιόν της Γερμανικής Σχολής και ρωτούν:
- "πού γίνεται η διάλεξη για τον Ζενέτο;"
- "στο διπλανό κτίριο του Δημοτικού"
- "Μάλιστα"
και ξεκινούν και οι δύο να πάνε προς τα εκεί.
- "Ρε, μπας και είσαι ο Μάριος;" λέει ο ένας. "Γιώργο (!)".
Οι δύο συνάδελφοι, ο Γιώργος Κορφιάτης, απόφοιτος του 1961 και ο Μάριος Καμχής είχαν βρεθεί στα νιάτα τους στο γραφείο του Τάκη Ζενέτου στην οδό Ακαδημίας. Ο Μάριος άκουσε στο ραδιόφωνο, στην εκπομπή της Έλενας Χατζηιωάννου για την διάλεξη και κίνησε να έρθει. Ο Γιώργος, που ήταν ομιλητής πιάστηκε στον ύπνο.
Βεβαίως ούτε ο Τάκης Ζενέτος ήρθε στην Βιβλιοθήκη, ούτε όμως και η διάλεξη έγινε εκεί. Έγινε σε πιό μεγάλο χώρο δίπλα, στο κτίριο του Δημοτικού γι' αυτό και ο Κορφιάτης δεν γνώριζε και ρωτούσε.
Η διάλεξη ήταν κατά γενική ομολογία η καλύτερη του κύκλου των τριών διαλέξεων για την Αρχιτεκτονική του 20ου αιώνα και η αίθουσα γέμισε. Ο Πέτρος Πετρακόπουλος, απόφοιτος του 1972 ξεκίνησε παρουσιάζοντας το έργο του Τάκη Ζενέτου. Ο Γιώργος Κορφιάτης συνέχισε μιλώντας για τους τρεις μήνες, που ήταν δίπλα στον αρχιτέκτονα, στον προφήτη, την διάνοια.
Περισσότερα...
Ο Γιώργος Κορφιάτης αριστερά και η πιστή "σύντροφός" του, η τραγιάσκα του, δεξιά. Η οιμιλία του συγκίνησε, γιατί ανέσυρε γεγονότα και εικόνες από το παρελθόν, από μια στιγμή της ζωής του που τον σημάδεψε για περισσότερο από 60 χρόνια. Συγκινήθηκε και ο ίδιος, αλλά καμάρωνε καθώς μας παρουσίαζε το καταπληκτικό πρόπλασμα της "διαστημικής" καρέκλας που αντέγραψε αποό τα σχέδια του Ζενέτου.
Περισσότερα...
ΦΩΤ1 Η σημερινή διάλεξη γίνεται από δύο συναποφοίτους αυτού εδώ του σχολείου. Στην αρχή θα προσπαθήσει ο υποφαινόμενος να σας παρουσιάσει συνοπτικά, όσο αυτό είναι δυνατό στον περιορισμένο χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας, τη ζωή και το έργο του πρωτοπόρου Έλληνα αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτου. Όσοι παρακολουθήσατε τις δύο προηγούμενες διαλέξεις, μην αναμένετε να ακούσετε μια διάλεξη με την εμπνευσμένη ακαδημαϊκή αναλυτικότητα της Βαλεντίνης Καρβουντζή ούτε με τον ποιητικό οίστρο του Βασίλη Γκικαπέππα, αλλά πρώτα μια ομιλία που παραθέτει απλά ιστορικά στοιχεία από δημοσιεύσεις, κυρίως από το εξαιρετικό βιβλίο «Ψηφιακά οράματα και αρχιτεκτονική» και τα σχόλια του Ανδρέα Γιακουμακάτου στη παρουσίασή του, και στη συνέχεια ο Γιώρ¬γος-Ηρακλης Κορφιάτης θα μας μιλήσει με την ευαισθησία που τον χαρακτηρίζει για τα προσωπικά του βιώματα με τον Ζενέτο, μια που είχε τη τύχη στα πρώτα χρόνια της καριέρας του να εργαστεί κοντά στο μεγάλο αυτό αρχιτέκτονα κι οραματιστή.
Περισσότερα...
 Ο Βασίλης Γικαπέππας, Επίκουρος Καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ έδωσε μία διάλεξη στν Βιβλιοθήκη στις 20 Νοεμβρίου 2019 με τίτλο "Το βλέμμα της επιστροφής στο έργο του Άρη Κωνσταντινίδη". Ήταν η δεύτερη κατά σειρά διάλεξη στο πλαίσο της ενότητας "Πρωτοπόροι Έλληνες Αρχιτέκτονες του 20ου αιώνα και η Βιβλιοθήκη γέμισε.
Περισσότερα...
Η Βαλεντίνη Καρβουντζή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, ήρθε στην Βιβλιοθήκη και έκανε μιά ομιλία με τίτλο "Η Κλίμακα και το Φώς στο έργο του Δημήτρη Πικιώνη". Παρόλο που ο καιρός έκανε ότι μπορούσε ώστε να μας εμποδίσει, η κίνηση "έφραξε" τις διόδους προς το σχολείο αλλά τελικά μαζευτήκαμε αρκετοί.
Η παρουσίαση είχε δύο ενότητες:
- η ζωή του Πικιώνη από τα παιδικά του χρόνια, οι σπουδές τους στην Αθήνα και στο Παρίσι, τα έργα του ως ζωγράφος, τα γραπτά του και
- ο δάσκαλος επιβλέπει τρία έργα: το Σχολείο στα Πευκάκια, η Παιδική Χαρά της Φιλοθέης και ο περιβάλλον χώρος της Ακρόπολης
Περισσότερα...
Ο Σ.Α.Γ.Σ.Α. παρουσιάζει στη ΓΣΑ ένα μοναδικό κύκλο διαλέξεων για τη ζωή και το έργο τριών σημαντικών Ελλήνων αρχιτεκτόνων του 20 ου αιώνα, που σημάδεψαν ανεξίτηλα τη σύγχρονη Ελληνική Αρχιτεκτονική:
1. ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ ΚΑΡΒΟΥΝΤΖΗ,
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ
"Η Κλίμακα και το Φώς στο έργο του Δημήτρη Πικιώνη"
13.11.2019 (ώρα 19.00)
2. ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΙΚΑΠΕΠΠΑΣ
Επίκουρος Καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ
"Το βλέμμα της επιστροφής στο έργο του Άρη Κωνσταντινίδη"
20.11.2019 (ώρα 19.00)
3. ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΦΙΑΤΗΣ ('61) - ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ('72)
"Τάκης Ζενέτος"
4.12.2019 (ώρα 19.00)
Η Βαλεντίνη Καρβουντζή για τον Πικιώνη στην Βιβλιοθήκη...
Ο Βασίλης Γκικαπέππας για τον Άρη Κωνσταντινίδη στην Βιβλιοθήκη...
Την Τετάρτη 3 Απριλίου, στις 18:30 θα έχουμε την χαρά και την τιμή να υποδεχθούμε στην Βιβλιοθήκη τον Νικήτα Παπαδόπουλο, απόφοιτο του 1972, ο οποίος θα μας μιλήσει γιατους σεισμούς. Ο Νικήτας είναι σήμερα Γενικός Διευθυντής του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), θέση που κατέχει από το 1999, ενώ από το 1986 μέχρι το 1999 ήταν μηχανικός στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αττικής σε θέματα ελέγχου κατασκευών, στατικών μελετών και επικινδύνων οικοδομών.
Τίτλος της ομιλίας του: "Ελλάδα - Σεισμοί - ΟΑΣΠ"
Δείτε το βιογραφικό του Νικήτα Παπαδόπουλο...
Ο Νικήτας Παπαδόπουλος ήρθε στη Σχολή και μίλησε στην Βιβλιοθήκη για τους σεισμούς και τον ρόλο του ΟΑΣΠ.
Ξεκίνησε με μία ιστορική αναδρομή των σεισμών τα τελευταία 40 χρόνια. Μίλησε για τα μέτρα προστασίας και την προσπάθεια για την μείωση των επιπτώσεων από τους σεισμούς και στη συνέχεια αναφέρθηκε στον ρόλο του ΟΑΣΠ.
Δείτε την παρουσίαση του Νικήτα:
Περισσότερα...
Η Λίζα Γεωμπρέ ανοίγει πάλι τις πόρτες της Βιβλιοθήκης εγκαινιάζοντας την νέα χρονιά με τρεις ομιλίες παρουσιάζοντας τις Αρχές και το Όραμα στη Σχολή Εφαρμοσμένων & Καλών Τεχνών Bauhaus, που άκμασε από το 1919 έως το 1933 στη Βαϊμάρη, το Ντεσάου και το Βερολίνο. Οι προσκεκλημένοι της είναι ιδιαίτεροι:
- 27 Φεβρουαρίου: Δρ. Ευγενία Αλεξάκη "Οι αρχές και το όραμα του Bauhaus"
- 7 Μαρτίου: Βαγγέλης Παππάς "Η ζωγραφικότητα στο Bauhaus"
- 14 Μαρτίου: Σταύρος Μαρτίνος "Γιατί το Bauhaus δεν είναι αρχιτεκτονικό στυλ"
Την αφίσα επιμελήθηκε η Φάννυ Γεωμπρέ, απόφοιτος του 1966, αρχιτέκτων, εικαστικός και φωτογράφος.
Περισσότερα...
 Ένας εξαιρετικός Ανδρέας Κούκος μας μίλησε για τον Ιωάννη Καποδίστρια, για την προσωπικότητα του ανθρώπου, του πολιτικού, τον οικονομολόγου, του φιλέλληνα. Η Βιβλιοθήκη γεμάτη από απόφοιτους, φίλους και "οπαδούς" του Ανδρέα Κούκου, που όπως είχαμε τονίσει, όσες φορές δίνει διαλέξεις κάνει το ακροατήριό του να αισθάνεται τυχερό που τον παρακολουθεί.
Γιά άλλη μιά φορά η Λίζα Γεωμπρέ, που είχε την έμπνευση να το καλέσει έπιασε "διάνα". Μείναμε μέχρι αργά, συμφωνήσαμε και διαφωνήσαμε αλλά μας άρεσε πολύ.
Διαφωτιστικός ο ομιλητής περιέγραψε το τοπίο, τις δυσκολίες, τις μάχες, τις σωστές αλλά και τις λανθασμένες επιλογές του Καποδίστρια και μας έπεισε ότι η μικρή τότε Ελλάδα έχασε την ευκαιρία.
Περισσότερα...
Ο Ανδρέας Κούκος, Νομικός, Ιστορικός, Πρόεδρος Εταιρείας Μελέτης και Έρευνας Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας έρχεται και πάλι στη Βιβλιοθήκη στις 7 Νοεμβρίου στις 19:00 και θα δώσει μία διάλεξη με θέμα:
Η σύγκρουση του Ιωάννη Καποδίστρια με τα παραδοσιακά κοινωνικά στρώματα.
- Ο ρόλος των Μεγάλων Δυνάμεων.
Η διάλεξη που οργανώνει και παρουσιάζει η Λίζα Γεωμπρέ θα έχει διάρκεια 45', θα συνοδεύεται από οπτικοακουστικό υλικό και θα ακολουθήσει συζήτηση.
Ιωάννης Καποδίστριας
Πίνακας της ζωγράφου Ειρήνης Βογιατζή,
ενώ την πρόσκληση επιμελήθηκε η Φάννυ Γεωμπρέ
Περισσότερα...
-
-
Ένας απολαυστικός Χάρης Βλαβιανός, ο συγγραφέας-ιστορικός Χάρης Βαλβιανός, μας έκανε για δεύτερη φορά την τιμή να είναι στην Βιβλιοθήκη της Σχολής. Την πρώτη φορά είχε έλθει ως ποιητής και έκτοτε πέρασαν σχεδόν έξι χρόνια. Ούτε στην όψη, ούτε στο κέφι, ούτε στην επινοητικότητα του φάνηκαν. Ίσα-ίσα που η διττή αυτή του ιδιότητα τον έκανε να είναι ακόμη πιό συναρπαστικός στις περιγραφές του. Μιά μιλούσε σαν ποιητής κάνοντας ιστορικές αναφορές και μιά σαν ιστορικός με ποιητικό λόγο.
Μίλησε για τον Αδόλφο Χίτλερ, μίλησε για τα ψεύτικα ημερολόγια και το χειρόγραφο ...πρωτότυπο του Mein Kampf εξηγώντας ότι τόσο το πρώτο μέρος του Mein Kampf, που γράφτηκε σε γραφομηχανή από τον Rudolf Hess καθ' υπαγόρευσιν του δικτάτορα, μέχρι τα τετράδια του Konrad Kujau, ο οποίος καταδικάστηκε σε 42 μήνες φυλάκιση για την απάτη του, δεν άφησαν ίχνη του γραφικού του χαρακτήρα σε καμία από τις δύο αυτές περιπτώσεις.
Ο Χάρης Βλαβιανός παρουσίασε το βιβλίο του "Το κρυφό ημερολόγιο του Hitler", ένας τίτλος που τρόμαξε πολύ κόσμο αλλά κέντρισε και την περιέργειά του.
Περισσότερα...
(*) την αφίσα επιμελήθηκε η Φάνη Γεωμπρέ
Ασφυκτικά γεμάτη ήταν η Βιβλιοθήκη στην πρώτη ομιλία του εφετινού κύκλου, που οργανώνει και συντονίζει η Λίζα Γεωμπρέ. Την Τετάρτη 25 Απριλίου 50 (!) άτομα γέμισαν τον χώρο της βιβλιοθήκης, κάθησαν ακόμη και στα τραπέζια, και ένας εξαιρετικός ομιλητής, ο Βαγγέλης Παππάς, μίλησε για την "Γέφυρα", την Brücke , την ομάδα των Γερμανών Εξπρεσιονιστών, που δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα, το 1905 στην Δρέσδη, αλλά "πάτησε" σε ίχνη άλλων, μη Γερμανών.
Ξεκίνησε με ένα ανέκδοτο: ήταν μιά φορά ένας Έλληνας, ένας Ολλανδός, ένας Γάλλος, ένας Δανός και ένας...
Περισσότερα...
Με μεγάλη μας χαρά υποδεχόμαστε στην Βιβλιοθήκη της Σχολής τη νέα σειρά ομιλιών, που συντονίζει η Λίζα Γεωμπρέ.
Την Τετάρτη 25 Απριλίου στις 18:30 θα μιλήσει ο ζωγράφος και ιστορικός τέχνης Βαγγέλης Παππάς για τον Εξπρεσιονισμό, το ρεύμα του 20ου αιώνα που ξεκίνησε από την Γερμανία.
 H Μυρτώ Κωσταροπούλου, απόφοιτος του 1994, Αρχιτέκτονας και Διδάκτορας Φιλοσοφίας στο ΕΚΠΑ, ξεκίνησε τις συναντήσεις του 2016 στη Βιβλιοθήκη της ΓΣΑ με τον θεματικό κύκλο:
"Για το νόημα της αρχιτεκτονικής σκέψης"
1η Συνάντηση: Τετάρτη 2 Μαρτίου
«Περί ύπαρξης: Γιατί, πού και τι κτίζω»
2η Συνάντηση: Τετάρτη 16 Μαρτίου
«Αναπαράσταση: Πώς κτίζω;»
3η Συνάντηση: Τετάρτη 30 Μαρτίου
«Μοντέρνο, μεταμοντέρνο και το πολιτικό στην αρχιτεκτονική»
Περισσότερα...
Η "Πηνελόπη των τρένων" παρουσίασε στην Βιβλιοθήκη την Μαρλένα Πολιτοπούλου
Την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την Μαρλένα Πολιτοπούλου, απόφοιτο του '68, να μας μιλά για το νέο της βιβλίο: Η Πηνελόπη των τρένων από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Παράλληλα όμως είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την ίδια την Πηνελόπη των τρένων να "υποχρεώνει" την Μαρλένα να μας μιλήσει για τον εαυτό της, το αστυνομικό μυθιστόρημα, τους Γερμανούς της δεκαετίας του '60 και πολλά άλλα...
Περισσότερα...
 Η Ελένη Γέμτου, απόφοιτος του 1986, Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στο ΙΦΕ (πρώην ΜΙΘΕ) στο ΕΚΠΑ, έδωσε μία σειρά από τρεις διαλέξεις στην Βιβλιοθήκη της Γερμανικής Σχολής την Τετάρτη 21/10/2015, την Τετάρτη 4/11/2015 και την Τετάρτη 21/11/2015 κάτω από τον γενικό τίτλο:
"Ερμηνευτικές προσεγγίσεις στη μοντέρνα τέχνη
σε σχέση με την επίδραση της επιστήμης"
Στις τρεις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο ομιλιών του συλλόγου αποφοίτων εξετάστηκαν κινήματα και καλλιτέχνες από το τέλος του 19ου αι. έως και την μεσοπολεμική περίοδο με κριτήριο την επίδραση που τους έχει ασκηθεί από επιστημονικές θεωρίες και μεθόδους. Βασικό χαρακτηριστικό της μοντέρνας τέχνης είναι η νέα προσέγγιση στην καλλιτεχνική πράξη που γίνεται αντιληπτή ως πειραματισμός (μεθοδολογικό εργαλείο από το χώρο των φυσικών επιστημών) με θεωρητική αφετηρία και με σκοπό τη διερεύνηση γνωστικών θεμάτων που απασχολούν τον επιστημονικό χώρο (λειτουργία οπτικής αντίληψης, πρόσληψη της κίνησης, χωρο-χρόνος, μορφή του σύμπαντος κλπ.). Η διαφορά μεταξύ επιστήμης και τέχνης βρίσκεται ωστόσο στο γεγονός ότι η τέχνη δεν έχει πληροφοριακό χαρακτήρα: ακόμη και όταν ένας/μια καλλιτέχνης δουλεύει με αφορμή κάποια γνωστική (επιστημονική) θεωρία, σκοπός του/της δεν είναι να επαληθεύσει την εγκυρότητα της αλλά να προτείνει νέα πλαίσια σκέψης που τελικά προκαλούν αισθητική εμπειρία.
Περισσότερα...
 Ο Δρ. Ανδρέας Κούκος, Καθηγητής Νεότερης Ιστορίας Ελεύθερου Πανεπιστημίου "Αδαμάντιος Κοραής" (Χίος), Πρόεδρος Εταιρείας Μελέτης Έργου Ιωάννη Καποδίστρια έδωσε διάλεξη στη Βιβλιοθήκη με θέμα:
"Η συμβολή του Ιωάννη Καποδίστρια στην εγκαθίδρυση της πρώτης Γερμανικής Ομοσπονδίας (1815-1819)"
την Τετάρτη 6 Μαΐου 2015 στην βιβλιοθήκη της Γερμανικής Σχολής Αθηνών
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στα Ελληνικά, ενώ τη μετάφραση στη γερμανική γλώσσα προσφέρθηκε να κάνει η δικηγόρος Χριστίνα Παπατσώρη, απόφοιτος του 1994.
Περισσότερα...
Ο Σύλλογος  Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών διοργάνωσε την Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015 την 5η και τελευταία συνάντηση του κύκλου φιλοσοφικών διαλέξεων που πραγματοποιούνται στην Βιβλιοθήκη της ΓΣΑ, με θέμα:«Ιχνηλατώντας τις ελληνικές εμπνεύσεις του γερμανικού πνεύματος (Hegel – Hölderlin)»με ομιλητή τον Τάσο Μπουγά, ομότιμο Καθηγητή Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.Ι.Θ.Ε.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Περισσότερα...
 Στο πλαίσιο των φιλοσοφικών διαλέξεων που διοργανώνει ο Σύλλογος Αποφοίτων Γερμανικής Σχολής Αθηνών, πραγματοποιήθηκε η τέταρτη συνάντησή μας την Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015 στην Βιβλιοθήκη της ΓΣΑ, με θέμα:
«Η αισθητική εμπειρία του Υψηλού στη φύση και στην τέχνη από τον Kant, τον Caspar David Friedrich και τον Kleist»
με ομιλητή τον Γιώργο Ξηροπαΐδη, Καθηγητή Αν. Σχολής Καλών Τεχνών.
Περισσότερα...
 Στο πλαίσιο των φιλοσοφικών διαλέξεων που διοργανώνει ο Σύλλογος Αποφοίτων Γερμανικής Σχολής Αθηνών, πραγματοποιήθηκε η τρίτη συνάντησή μας την Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015στη Βιβλιοθήκη της ΓΣΑ, με θέμα:
Η επικαιρότητα της Ηθικής Φιλοσοφίας του Kant
με ομιλητή τον Στέλιο Βιρβιδάκη, Καθηγητή του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης (Μ.Ι.Θ.Ε.) του ΕΚΠΑ
Περισσότερα...
 Στο πλαίσιο των φιλοσοφικών διαλέξεων που διοργανώνει ο Σύλλογος Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνάντησή την Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015 στην βιβλιοθήκη της ΓΣΑ, με θέμα: Το ποιητικό φαινόμενο: Ύφος, είδη και ερμηνεία του ποιητικού λόγου, όπου μίλησε η Κατερίνα Τρίμη - Καλέρη (απόφοιτος 1971), Καθηγήτρια Παν/μίου Πατρών.
Η Κατερίνα Καλέρη αναφέρθηκε στις "Θεμελιώδεις συναρτήσεις της ποιητικής έκφρασης" και στην υφολογική διαμόρφωση της γλώσσας διακρίνοντας τρεις κατηγορίες:
το λυρικό ύφος
το επικό ύφος
το δραματικό ύφος
Περισσότερα...
Ο Πέτρος Γέμτος, ομότιμος Καθηγητής Μ.Ι.Θ.Ε. και τ. Πρύτανης Ε.Κ.Π.Α., μίλησε την Τετάρτη, 14 Ιανουαρίου στην Βιβλιοθήκη, με θέμα "Φιλοσοφία, Επιστήμη και Θρησκεία (ο ρόλος της γνώσης και της παράδοσης στους ανθρώπινους πολιτισμούς".
Το κείμενο της ομιλίας του είναι δημοσιευμένο στην Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση (2011, τόμος 28).
Περισσότερα...
 Ένα ταξίδι στα παραμύθια και τα σύμβολά τους. Με αφορμή το παραμύθι της Μαρίας Σούμπερτ ‘Του φεγγαριού η κόρη’, αλλά και τις μεταφράσεις των γερμανικών παραμυθιών ‘Ποιος φοβάται το Μπαμπούλα;’, ‘Ο κύριος Ευτύχης και η κυρία Δυστυχία’, ‘Ένας πιγκουίνος στα σύννεφα’ που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Διάπλαση, ο Σύλλογος Αποφοίτων Γερμανικής Σχολής Αθηνών, διοργάνωσε τη Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014 στη Βιβλιοθήκη της Σχολής εκδήλωση για την μαγεία και τα σύμβολα των παραμυθιών. Μας μίλησαν ο παιδοψυχίατρος – οικογενειακός θεραπευτής Χρήστος Ταρασίδης και η θεατρολόγος – δραματοθεραπεύτρια Μαρία Σούμπερτ.
Περισσότερα...
Τι γίνεται με τα Πανεπιστήμιά μας; Τι είναι αυτό του τα κρατά κλειστά; Διατηρούν την αίγλη τους παρά την κρίση; Θα στέλναμε τα παιδιά μας να σπουδάσουν σε κάποιο από αυτά ή θα τους δείχναμε το δρόμο προς το εξωτερικό;
Με αυτά τα ερωτηματικά και τις αγωνίες ζητήσαμε από καθηγητές, απόφοιτους και μη, μία ενημέρωση.
Μαζευτήκαμε στη Βιβλιοθήκη της Σχολής περισσότεροι από όσους είχαμε υπολογίσει ότι θα έρχονταν και μας μίλησαν έξι καθηγητές : η Δρ. Φρειδερίκη Μπατσαλιά, Καθηγήτρια Γερμανικής Γλωσσολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), απόφοιτος του 1974, ο Δρ. Νικήτας Πατινιώτης, Καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, απόφοιτος του 1966, ο Δρ. Ανδρέας Γεωργόπουλος, Καθηγητής Φωτογραμμετρίας της Σχολής Αγρονόμων & Τοπογράφων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχενίου, η Δρ. Μάρω Κακριδή-Φερράρι, Επίκουρη Καθηγήτρια Γλωσσολογίας στο ΕΚΠΑ, απόφοιτος του 1973 και δύο μη απόφοιτοι: ο Δρ. Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο ΕΚΠΑ και ο Δρ. Γιάννης Καμαριανός, Επίκουρος Καθηγητής Κοινωνιολογίας Σχολικής Τάξης στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Περισσότερα...
 Η Paula Lakah "μίλησε για τέχνη...". Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013 είχαμε τη χαρά να ακούσουμε την αρχιτεκτόνισσα και γλύπτρια Paula Lakah (απόφοιτο του 1973 του γερμανικού τμήματος) να παρουσιάζει τη δουλειά της. Δίπλα της η δημοσιογράφος, αρθρογράφος από το Athens Voice, Ευγενία Μίγδου μίλησε για την απόφοιτό μας.
Παρόντες συμμαθητές και συμμαθήτριες της Πάολα και άλλοι. Η Λίζα Γεωμπρέ, ο Μάκης Δριμαρόπουλος με τη σύζυγό του, ο Αρης Μασουρίδης, η Ειρήνη Παλάσκα, ο Κώστας Γαλάνης, ο Γιώργος Αρεταίος, η Φάννυ Γεωμπρέ, ο Τόμας Γκρέβε με τη συζυγό του κ.α.
Περισσότερα...
Η Έμη Βαϊκούση (76), φιλόλογος και μεταφράστρια και η Εύη Πάσχου (73), ψυχίατρος παρουσίασαν το μυθιστόρημα του Hans Fallada "Ο πότης" (εκδόσεις Κίχλη) την Τετάρτη 13 Μαρτίου στη Βιβλιοθήκη της Σχολής. Όταν πήραμε την πρόσκληση θεωρήσαμε ότι θα παρακολουθούσαμε μία παρουσίαση ενός βιβλίου ενός συγγραφέα άγνωστου στο ευρύ ελληνικό αναγνωστικό κοινό, παρεξηγημένου στον τόπο του, με ένα όμως παράξενα ελκυστικό τίτλο, ένα καταπληκτικό εξώφυλλο και όλα αυτά σε μία έκδοση που σε περίοδο κρίσης "λάμπει".
Περισσότερα...
Ο Παύλος Λαουτάρης (70) μας μάζεψε στη Βιβλιοθήκη της Γερμανικής Σχολής την Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013 στις 19:30 με θέμα: Gododo AFRICA - Μία αναπτυξιακή διαπολιτισμική παρέμβαση μικρής κλίμακας. Παρόντες 25 ενδιαφερόμενοι, από τους οποίους οι 13 απόφοιτοι, τον άκουσαν, είδαν τις φωτογραφίες του, τον ρώτησαν.
Περισσότερα...
Ο Σύλλογος Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών διοργάνωσε την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012 στη βιβλιοθήκη της Γερμανικής Σχολής Αθηνών στο Μαρούσι ομιλία με τον ποιητή και συγγραφέα Χάρη Βλαβιανό, με τίτλο
«Ας μιλήσουμε για ποίηση...».
Περισσότερα...
|
|
|
|
 |
|
|
|
Από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα
Με την υποστήριξη:
|
