Με την εκδημία του βασιλέως των Ελλήνων (6.3.1964-8.12.1974) Κωνσταντίνου (Τατόι 2.6.1940-Αθήνα 10.1.2023) ακούσθηκε και εγράφη κατά κόρον ο τίτλος τέως, ο έκπτωτος, όπως ακούσαμε και μία νέα γραμματική : Η βασιλομήτωρ, της βασιλομήτωρ!!!

Η βασιλεία ως θεσμός έλκει την καταγωγή της από δράσεις ηρώων – ηγετών, με διαστάσεις οιονεί μεταφυσικές. Ο Αριστοτέλης την τοποθετεί στο Γ΄ βιβλίον των Πολιτικών στα ορθά πολιτεύματα και την αναλύει διεξοδικώς. Άλλωστε, και εκ της ετυμολογίας της λέξεως , <βασις + λήιος> , σημαίνει, εκείνον, ο οποίος επί βάσεως ιστάμενος εργάζεται για τον λαό, είναι λαοπρόβλητος. Εκλέγεται στην αρχαία του μορφή υπό του λαού για το καλόν του. Ο Αριστοτέλης αναφέρει ορισμένα παραδείγματα, στα οποία απουσιάζει η κληρονομικότης. Άλλωστε, μην λησμονούμε, ότι στον αρχαίον Ισραήλ, όπως μας περιγράφεται στο Βασιλειών Α΄, ο βασιλεύς εξελέγη με διαδοχικές κληρώσεις.

Βασιλέας συνταξιούχος ή επίτιμος ή ομότιμος δεν υπάρχει. Η ανάρρηση στον θρόνο περιβάλλεται από αίγλη μοναδική. Ο διάδοχος του θανόντος βασιλέως γίνεται αποδεκτός από ένα επιφώνημα “Ο βασιλεύς απέθανεν, ζήτω ο βασιλεύς”. Κατά συνέπεια ο θεσμός έχει διάσταση υπερβατική. Υπερβαίνει την φυσική έκλειψη του εκάστοτε φορέως.

Με την ανάρρηση στον θρόνο λαμβάνει ο βασιλεύς και μία διοικητική εξουσία. Κατά συνέπεια, εάν λάβη χώρα η εκθρόνιση και απωλέση την διοικητική εξουσία, μένει η αίγλη, δεν γίνεται όμως τέως. Γίνεται άνευ διοικητικών αρμοδιοτήτων.

Έκπτωτος δεν είναι ο Κων/νος. Άλλωστε, δεν τον κατήργησε κανένα κίνημα ούτε απώλεσε τον θρόνο από κίνημα. Τον απώλεσε κατόπιν δημοψηφίσματος.

Στην νεώτερη Ελλάδα ο θεσμός της βασιλείας εισήχθη εκ της Ευρώπης. Οι Έλληνες, δολοφονώντας τον Καποδίστρια, υπεδέχθησαν τους δυο βασιλείς, Όθωνα και στην συνέχεια Γεώργιο ως λαοπρόβλητους. Όλα τα συντάγματα έχουν θεσπίσει την παγία ρύθμιση, ότι δεν απονέμονται τίτλοι ευγενείας εις έλληνας πολίτας, ούτε αναγνωρίζονται. Τα παιδιά των Ελλήνων βασιλέων δεν είναι πρίγκιπες. Κατά νόμο είναι βασιλόπαιδες.

Αυτά τα ολίγα κατόπιν των όσων ακούσθησαν. Πάλι καλά που δεν έκλιναν και την λέξη τέως. Το περίμενα και αυτό. Καλό είναι οι παρουσιαστές να θυμηθούν την Γραμματική του Αχιλλέως Τζαρτζάνου. Πολλά οφείλομε οι παλαιοί μαθηταί στον αοίδιμο εκ Τυρνάβου μαχόμενο εκπαιδευτικό.