Απόψεις

Τα ξημερώματα της Πέμπτης 20ης πρός την Παρασκευή 21 Απριλίου 1967 και περί ώραν 2.00 πρωινήν έλαβε χώρα το θλιβερόν κίνημα που ανέτρεψε την σχηματισθείσα και συγκροτηθείσα την 3ην Απριλίου 1967 Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλοπούλου, η οποία θα διεξήγε τις εκλογές την 28ην Μαΐου. Έμελλε η κυβέρνηση αυτή να είναι και η τελευταία της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Για την κοινωνικο-πολιτική και οικονομική διάσταση έχουν γραφή πολλά, το έργον του ΜΕΛΕΤΗ, στις εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ αποτελεί ένα βιβλίον αναφοράς -reference book-, οπότε οποιαδήποτε άλλη συζήτηση αποτελεί μία απλή επανάληψη.

Στα μικρά και παραλειπόμενα του θλιβερού κινήματος και των πρώτων ημερών, αυτά που ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι τροφοδοτούν την ιστορία, θέλω να καταθέσω μία μαρτυρία. Το Σάββατο 22 Απριλίου, Σάββατο του Λαζάρου, ο τότε νεαρός διάκονος Θεοδώρητος (Τσιριγώτης), εκ Μονεμβασίας, εκ της Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα Σπάρτης, από 10.1.2023 Μητροπολίτης Ελαίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου και πνευματικός μου, μετέβαινε κανονικώς για την θεία λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Νικαίας (Παλαιάς Κοκκινιάς). Περίπολος της Αστυνομίας Πόλεων τον διέταξε να γυρίση πίσω, δεδομένου, ότι απηγορεύοντο οι συναθροίσεις. Στον επικεφαλής έδωσε την αποστομωτική απάντηση:Πώς θα λάβη χώρα η Ανάστασις του Κυρίου, εάν δεν εγερθή ο Λάζαρος? (περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

“Einmal war zu Beginn meines Unterrichts bei Ihnen die Tafel zugeklappt. Als ich sie öffnete, sah ich eine sehr schöne Karikatur des Juntachefs PAPADOPULOS. Ich habe sie kurz mit Schmunzeln betrachtet, habe sie still abgewischt und mich dann mit ernstem Gesicht umgedreht, ohne Kommentar. Die Klasse war still und wahrscheinlich gespannt”

ήταν τα λόγια του Eberhard Judt, καθηγητή μαθηματικών και φυσικής στην δεκαετία του ’70, που είδε ξαφνικά στον πίνακα ζωγραφισμένο με κιμωλία το σκίτσο του Παπαδόπουλου από τον Ηλία Δελλόγλου και που πρόλαβε να φωτογραφίσει ο Σπύρος Παπαντωνίου.

…είδα το σκίτσο χαμογελώντας και το έσβησα” μας είπε ο Eberhard Judt το 2014, όταν τον καλέσαμε στην εκδήλωση «…στην ΓΣΑ τα χρόνια της Δικτατορίας». Ο “ζωγράφος” πλέον υπογράφει ως Ηλίας Μακρής και είναι σκιτσογράφος στην εφημερίδα “Καθημερινή”, ο πολύ δικός μας Γερμανός καθηγητής, “έφυγε” πριν από ένα χρόνο, στις 21.5.2023 και εμείς, μετά από 50 χρόνια, θυμόμαστε από το επεισόδιο ότι δεν “άνοιξε μύτη”.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τούτη η απώλεια, σε μια εποχή που πάσχει βαριά και από σεμνότητα και από ευγένεια, αλλά και από τέτοιο (καθοριστικό) βάθος, όσο η φωνή του Γιάννη Φέρτη, θα είναι η απώλεια του μέτρου. Απώλεια οδυνηρή…  

Πολύ καλός ηθοποιός δεν ήθελε να αποδεχθεί –ο ίδιος– ότι είναι. Ηταν, βλέπετε, αυτή η έμφυτη σεμνότητά του. Ομως, δεν θα μπορούσε να αρνηθεί, ο Γιάννης Φέρτης, πως –για μένα τουλάχιστον– ήταν μέτρο. Η Φωνή του. Η άρθρωση, η εκφορά, το βάθος, όλα εκείνα τα ηχοχρώματα που ήταν σαν να έβγαιναν από τα έγκατα του κορμιού του και ακούγονταν, καθαρά, όλα. Ενα ένα και όλα μαζί. Οπως ακούγονταν πεντακάθαρα και ολόκληρες οι λέξεις.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Είχε ολοκληρωθή η εαρινή επίθεση του Φασισμού (L’ Offensiva di primavera) , η οποία είχε αρχίσει την 9ην Μαρτίου και επερατώθη την 24ην Μαρτίου στα αφιλόξενα όρη της Αλβανίας, την οποία αυτή επίθεση παρακολουθούσε έως την 21ην Μαρτίου ο ίδιος ο Μουσσολίνι. Ήμασταν νικητές για το δίκαιο, διότι δεν θέλησαν να μας αφαιρέσουν την ελευθερία. Ο βάρδος της ελευθερίας, Κωστής Παλαμάς θα μηνύση στους πολεμιστές την πρώτη ημέρα του Απριλίου 1941 με το τελευταίο του ποίημα

Κι άν είναι , και στον πόλεμο μέσα, η Ζωή θυσία, 

ο τάφος είναι πέρασμα πρός την Αθανασία 

Κ. ΠΑΛΑΜΆ, Η Νίκη, Ανθολογία, εκδόσεις Εστία, Αθήνα 1986, σ. 436. 

Όμως , η νίκη δεν είχε εισέτι ολοκληρωθή. Ο αδελφός του Φασισμού καραδοκούσε και ο Ναζισμός έκανε την εμφάνισή του, αναίτια, αδόκητα και ανεπαίσχυντα την 6ην Απριλίου, όταν οι γερμανικές δυνάμεις έβαλαν από δύο μεθορίους ταυτόχρονα, την γιουγκοσλαβική και την βουλγαρική. Είχε σημάνει η ώρα των οχυρών. Το Ρούππελ έμεινε απόρθητο, ένα πραγματικό θαύμα της τεχνικής. Η χώρα μας είπε το δεύτερο ΟΧΙ!

Οι Γερμανοί κατακτητές έφθασαν τελικώς στην Αθήνα την Κυριακή του Θωμά, 27 Απριλίου 1941. Μια σημαντική λεπτομέρεια. Τον χρόνο που απαίτησαν να διανύσουν από την Θεσσαλονίκη έως τις Θερμοπύλες, όπου εδόθη μία μάχη, η τελευταία μάχη επί ηπειρωτικού εδάφους, τον ίδιο χρόνο χρειάσθηκε ο Ξέρξης από τον Άθω μέχρι τις Θερμοπύλες.

Την 27ην Απριλίου οι Γερμανοί κατακτητές ύψωσαν στο πλέον επιβλητικό χώρο της οικουμένης, στον Βράχο των Αθηνών, το πλέον σιχαμερό σημάδι τους. Οι Έλληνες έγιναν δούλοι των Γερμανών, αυτών που κάποτε εθαύμαζαν, με την ποίηση, την τέχνη, την λογοτεχνια, την μουσική.

Η χώρα μας υπήρξε η μόνη από τις κατακτηθείσες χώρες της Ευρώπης που δεν έστειλε στρατό στην Ρωσσία. Η μεγάλη Νίκη της Αλβανίας ακολουθήθηκε από την ατέλειωτη νύχτα της σκλαβιάς, που διήρκεσε 1.445 ημέρες αγώνος. Είναι η περίοδος της Πείνας, των φόνων, της Αντιστάσεως, αλλά και των συνεργατών των κατακτητών, που τελικά δεν πλήρωσαν. Δυστυχώς, δεν υπήρξε Κάθαρσις. Αυτή μόνον η θεϊκή πρόνοια έχει την δυνατότητα να την πραγματοποιήση, αυτήν που ο πολεμιστής ποιητής προσεφώνησε “της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ”.

Η σημερινή ημέρα, ανήμερα του Ευτυχίου, πατριάρχου της ΚΠολεως και του Πάπα Felix, κατά θεϊκή συγκυρία, όλοι εορτάζουν αυτή την ημέρα, ορθόδοξοι και καθολικοί, η ελληνική ιστοριογραφία δεν την αναφέρει, την λησμονεί. Ο γεραρός Φ. Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ την ενθυμείται και συνημμένως το κείμενο.

Την 6ην Απριλίου 2011, μεσούσης της κρίσεως, των μνημονίων και των διαδηλώσεων, ο Φ.Σ.ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ είχε οργανώσει μία ημερίδα με ομιλητές τον Κων/νο Δεσποτόπουλο (Σμύρνη 25.1.1913-Αθήνα 7.2.2016) και τον Στρατηγό ε.α. Δημήτριο Σκαρβέλη, επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Ο πρώτος, πολεμιστής στα Οχυρά, μας μίλησε για την μάχη των Οχυρών και πραγματικά κλάψαμε. Ο δεύτερος για την γεωπολιτική διάσταση της κατακτήσεως. Άλλωστε είναι και η ειδικότης του. Στην αίθουσα ήμασταν περί τα είκοσι άτομα.

Την αυτην ημέρα και ώρα , στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, ετελείτο από το ίδρυμα Κρίσπη -Σαμαρά συνέδριο με θέμα την κρίση. Η αίθουσα κατάμεστη. Ο ΜΕΛΕΤΗΣ, το ενθυμείται, ομιλητής, είπε την ωραιότερη φράση , πού έκτοτε τον συντροφεύει :  Αναγέννηση δεν γίνεται με κατεδαφισμένα και φθαρμένα υλικά. Απευθυνόταν σε  παρισταμένους υπουργούς, πρώην και νύν, της εποχής, οι οποίοι έμειναν αμίλητοι και ο ΜΕΛΕΤΗΣ αποθεώθηκε.

Αναμένομεν την Αναγέννησιν. Δεν υπάρχουν κάν υλικά. Εσώθησαν!

Χρόνια πολλά στον Ευτύχιο και στην Ευτυχία, στον Φήλικα, ομοίως!

Ευτυχείτε!

Υ.Γ. Τον Απρίλιο 1941 ο Άξων υπέστη την πρώτη ήττα, όχι επί ευρωπαϊκού εδάφους, αλλά στο Κέρας της Αφρικής. Οι Βρεταννοί εισέρχονται στην Addis Ababa και παραδίδουν την εξουσία, μετά από πέντε έτη κατοχής (1936-1941) από την Ιταλία στον αυτοκράτορα Haile Selassie, τον περίφημο Ρας Τάφφαρι, φιλέλληνα και πατριδολάτρη. Η Αιθιοπία είναι πλέον κυρίαρχη! Ο Ρας Τάφφαρι επεσκέφθη δύο φορές την Αθήνα. Την πρώτη φορά το 1928, όταν και μας εδώρησε περί τα 600 βοδια, εξ ού και η ονομασία πλατεία Αβησσυνίας , και την δεύτερη , το 1953, όταν έλαβε χώρα αρχιερατικό συλλείτουργο στην Μητρόπολι των Αθηνών.  Ο ίδιος ανέγνωσε και το Σύμβολο της Πίστεως στην κοπτική.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Μετά τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα, τέθηκε εκ νέου από την αντιπολίτευση το ζήτημα της νομικής κατοχύρωσης του όρου γυναικοκτονία. Οι νομικές απόψεις διαφέρουν: Ορισμένοι λένε ότι αυτό θα είχε νόημα εάν οι ποινές είναι αυστηρότερες και δεν προβλέπονται ελαφρυντικά, ενώ η κυβέρνηση απαντά ότι το αίτημα είναι επικοινωνιακό τέχνασμα, αφού ούτως ή άλλως μετά τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα για όλα τα ειδεχθή εγκλήματα –ανεξάρτητα εάν έχουν έμφυλο χαρακτήρα– προβλέπονται ισόβια.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Το φουτουριστικό τρένο εξελίσσεται στην Ολλανδία, θα διαθέτει βαγόνια – κάψουλες και θα λειτουργεί εντός μεγάλων αγωγών σε κενό αέρα!

Θα μπορέσουμε τελικά να μετακινούμαστε στην ξηρά με απόλυτη ασφάλεια, αθόρυβα και χωρίς να ρυπαίνουμε το περιβάλλον με εξωπραγματικές ταχύτητες άνω των 1.000 χιλιομέτρων ανά ώρα; Αν πιστέψουμε τους επιστήμονες του ευρωπαϊκού κέντρου Ηyperloop στο Veendam της Ολλανδίας, η απάντηση είναι «ναι».

Δείτε το άρθρο του Πέτρου Πιττσίνη στο ieidiseis…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Τα ξημερώματα της 31ης Μαρτίου 1952 εκτελέσθηκαν στον γνωστό χώρο στο Γουδί οι τέσσερεις εκ των οκτώ κατηγορουμένων και εν τέλει καταδικασθέντων με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Και οι οκτώ ως κομμουνιστές ήσαν εχθροί του έθνους, ένεκα του Ιδιωνύμου του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Ψηφίσματος Θ΄του 1947. 

Η ταινία <Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο> είναι γνωστή και οποιαδήποτε επανάληψις είναι περιττή. Το ενδιαφέρον της δίκης είναι αλλού. Ένας εκ των εκτελεσθέντων ήταν ο νεαρός Δημήτριος Μπάτσης. Υιός ναυάρχου, άρα αστός, είχε εκδώσει το 1947 ένα περισπούδαστο βιβλίο με τον τίτλον, Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα. Πρόλογος Νικολάου Κιτσίκη. Αθήναι, εκδόσεις Δίφρος, 1947. Κατά την διάρκεια των σπουδών μας, κανείς δεν μας είχε μιλήσει για το περισπούδαστο αυτό βιβλίο. Το συνήντησα για πρώτη φορά, όταν ερευνούσα για το Λαυρεωτικό και είδα αναφορές στο έργο του Καθηγητού ΕΜΠ, Σταύρου Κατράκη, Ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδος. Αθήναι 1970. Τι μας λέει το βιβλίο? 

(περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πού είναι η στήριξη προς τα έξω, στα πέρατα του κόσμου, της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς σου, Ελληνική Πολιτεία; Εδώ και αρκετά χρόνια πότε και ποιον έστρεψες ή στήριξες να στήσει ένα μεγάλο αφιέρωμα για τον Μίκη, διεθνές; Για τον – διεκδικούμενο ως μεγάλο Ελληνα– Βαγγέλη Παπαθανασίου; Για τον Τσιτσάνη; Για τον μεγάλο μαέστρο και ασκητή του διεθνούς μουσικού χώρου Δημήτρη Μητρόπουλο; 

Λοιπόν. Σε αυτό το κείμενο ας βάλουμε καταρχάς μια ποσόστωση. Ενα 30% θα αφορά στο (επίμαχο ήδη) νομοσχέδιο περί «Ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς». Ενα 50% θα αφορά στην ελληνική μουσική δημιουργία κάθε εποχής. Την άυλη πολιτιστική κληρονομιά του νομοσχεδίου δηλαδή. Και ένα 20% την ελληνική ταυτότητα ως τα πέρατα του κόσμου.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ρουφώντας ο ίδιος το μεδούλι της ζωής, δυσπρόσιτος ή απών από τα λοιπά δρώμενα της δισκογραφίας, κατάφερνε με πάμπολλες αρνήσεις της «σκοτεινής και παράξενης ετούτης εποχής», με «σιωπηλή μουσική, ηχηρή μοναξιά» να δημιουργήσει μια τεράστια κατάφαση στη ζωή, παρατηρώντας τη μέσα από τις νότες του.

Τόποι εμβληματικοί. Η Σμύρνη και το Αϊβαλί. Η Χίος και η Μυτιλήνη, που άλλος τράβηξε για εκεί. Η Σύρα, όπου κάποιος «αίμα και δάκρυα χύνει». Ενα αμάξι στην ανηφοριά και μια σούστα που πήγαινε μπροστά. Ενα κομοδίνο και ένα άλμπουμ με φωτογραφίες και τον δικέφαλο αετό. Ακόμη και ο Χάρος που βγήκε παγανιά. Και κάπου πίσω και ο Πειραιάς και η Κοκκινιά…

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Οι καταγγελίες για διαφημιστικές κλήσεις στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικτύων μειώθηκαν την περασμένη χρονιά κατά 46%. Η υπηρεσία με έδρα τη Βόννη ανακοίνωσε την Παρασκευή, ότι το 2023 έγιναν συνολικά 34.714 καταγγελίες, ενώ το 2022 64.704. Επειδή όμως υπήρξαν «πολλές ακραίες περιπτώσεις» κατά τη διάρκεια της περσινής χρονιάς η γερμανική αρχή επέβαλε ιδιαίτερα τσουχτερά πρόστιμα συνολικού ύψους 1,435 εκατ. ευρώ.

Δείτε το άρθρο του Στέφανου Γεωργακόπουλου στην DW…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η σύλληψη της επί 30 χρόνια καταζητούμενης για τρομοκρατία στο Βερολίνο φέρνει ξανά στο φως την ιστορία της οργάνωσης που δημιουργήθηκε «κατά λάθος»

Η Σεμπάστιαν-στρασε είναι ένας δρόμος ανέγγιχτος από τον εξευγενισμό του Βερολίνου την τελευταία 20ετία. Αν και βρίσκεται στην καρδιά του Κρόιτσμπεργκ, μιας γειτονιάς κατάμεστης με χίπστερ μπαρ και εστιατόρια με κουζίνες από όλο τον κόσμο, είναι ακόμη φιλική για τους κατοίκους της. Παράλληλα, διατηρεί κάποια σημάδια του πρόσφατου τουρκικού «παρελθόντος» της: στη γωνία που τέμνεται με τη Χάινριχ-Χάινε-στράσε, για παράδειγμα, υπάρχει ακόμη το παραδοσιακό καφενείο που σερβίρει τούρκικο καφέ, στραπατσάδα και μπουρέκ. Την περασμένη Τετάρτη, οι ένοικοι πολυκατοικίας επί της Σεμπάστιαν-στρασε αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν βιαστικά τις εστίες τους. 

Δείτε το άρθρ της Ξένιας Κουναλάκη στην “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Με δεδομένη την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Αποστολικής και Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος να μην παραστή την Κυριακή της Ορθοδοξίας στον Καθεδρικό Ναό των Αθηνών, έρχεται η μνήμη μου στο μακρυνό 1987. Τότε στην σφοδρή, σφοδρώτατη σύγκρουσι μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την εκκλησιαστική περιουσία, η θεία λειτουργία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου  ετελέσθη στον Καθεδρικό Ναό με έναν απλό εφημέριο, χωρίς την Ιερά Σύνοδο, η οποία ευρίσκετο στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών. Το θέαμα ήταν αποκαρδιωτικό. Ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, της πολιτικής, στρατιωτικής ηγεσίας, της Βουλής, απουσίαζε σύσσωμη η εκκλησιαστική ιεραρχία. Τα ίδια θα βιώσωμε και φέτος.

Όσον για το θέμα χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας που έρχεται εκ νέου στην επικαιρότητα, υπενθυμίζω, ότι ανέκαθεν η Πολιτεία ήθελε να ελέγχη την Εκκλησία. Εξ ού και ο θεσμός του Βασιλικού (Κυβερνητικού) Επιτρόπου, χωρίς την παρουσία του οποίου δεν μπορούσε να ληφθή απόφασι. Από την εποχή της Ανεξαρτησίας. Δεν το πέτυχε όμως αυτό που ήθελε η Πολιτεία.  Στην ιδρυτική πράξη της 3ης Σεπτέμβρη του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται ο χωρισμός αυτός ως στόχος. Δεν το κατάφεραν οι δύο Παπανδρέου που εκυβέρνησαν. Δεν το κατάφερε ο πρωθυπουργός το 2019. Το είχε βάλει στόχο. Ο χωρισμός είναι ένα πρόβλημα δυσεπίλυτο, θέλει λεπτούς χειρισμούς, όχι πείσματα, και πρό πάντων θέλει εξαιρετική γνώση της ιστορίας και των δεδομένων. 
 
Για οποιαδήποτε μορφή συγκρούσεως Εκκλησίας και Πολιτείας υπενθυμίζω όσα έλεγε και έχει γράψει ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης : <<Σε περίπτωσι συγκρούσεως Εκκλησίας και Πολιτείας δεν θα ηττηθή η Εκκλησία. Έτσι έλεγε ο πατέρας μου>>. Την σύγκρουσι αυτή εβίωσε ο Μαρκεζίνης το 1954. 
 
Εύχομαι έτη πολλά για τις γυναίκες, ένεκα της αυριανής Ημέρας της Γυναικός. Άλλωστε μην ξεχνούμε ότι οι γυναίκες ήσαν εκείνες που δεν εγκατέλειψαν τον Χριστό, όταν όλοι οι Μαθητές είχαν εξαφανισθή. 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Σας αποστέλλω , συνημμένως, την τελευταίαν μου δημοσίευση περί του γνωστού Ζεβεδαίου, από μία πλευρά ενός ιστορικού των οικονομικών θεωριών και οικονομολόγου. Φυσικά, δεν ήταν ο απλούς και <φτωχός>, όπως τον παρουσιάζουν τα κηρύγματα. Στην ανάλυση αυτή θα δήτε τις πηγές και μία άλλη ανάγνωση της Καινής Διαθήκης. Άλλωστε, ο όρος Γεσθημανή σημαίνει ελαιώνας μετά ελαιοτριβείου. Ο χώρος ανηκε στον Ιωάννη, εξ ού και η οικειότης του “αγαπητού Μαθητού” στον χώρο την τελευταία νύχτα πρό της συλλήψεως. Το ελαιοτριβείο ήτο αργόν.

Περί αρσενοκοιτών είναι από κείμενο του αγίου Νικοδήμου και μου το έδωσε ο καλός μου φίλος Γεώργιος Τσούτσος, που πραγματοποίησε έρευνα κατόπιν εντολής του Αρχιεπισκόπου Αθηνών.

Καλή ανάγνωση και αναμένω τα σχόλιά Σας!

(περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Για μία ακόμη φορά ακούμε τα ίδια και τα ίδια. Η άνοδος των λαϊκιστών, η Λεπέν που θα μας «φάει» και η Ακροδεξιά που επελαύνει στις ευρωεκλογές. Oμως, όσο περνάει ο καιρός, εντείνεται και διευρύνεται η αίσθηση ότι θεσμικά και πολιτικά η Eνωση αποφεύγει να κάνει την ουσιαστική συζήτηση για το πώς θα αλλάξει.

Όσο πλησιάζουν οι ευρωεκλογές, σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ενωσης ξεκινά (καθυστερημένα) η γνωστή συζήτηση: «Η επέλαση των λαϊκιστών», «η απειλή της Ακροδεξιάς», «η Λεπέν που θα καταστρέψει την Ευρώπη» και άλλα σχετικά, συνήθως τετριμμένα και πάντως με περιορισμένη απήχηση.  

Δείτε το άρθρο του Άγγελου Κωβαίου στο protagon.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Υποτίθεται πως ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τήρησε σχετικά ήπια στάση στο θέμα του γάμου ομόφυλων ζευγαριών. Θεωρείται, εξάλλου, οπαδός της «ρεαλπολιτίκ» και ισορροπιστής, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Χριστόδουλο, ο οποίος το 2001 είχε επιλέξει τη μετωπική σύγκρουση με την πολιτεία για το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Την προσεχή Κυριακή 25 Φεβρουαρίου ανοίγομε το μεγάλο βιβλίο της Ορθοδοξίας, το Τριώδιον, το οποίον, ως μας δηλοί η λέξις αποτελείται από τρία Μέρη. Στο Πρώτο Μέρος, από της Κυριακής του Τελώνου μέχρι της Καθαράς Δευτέρας, θα ακούσομε και θα διακρίνωμε τον ταπεινό τελώνη από τον επαρμένο Φαρισαίο, γνώστη των Γραφών και των νόμων, θα συνεχίσωμε με τον Άσωτο, η ημέρα που όλοι εορτάζομε, όπως έλεγε ο αείμνηστος Μάνης Χρυσόστομος (Κορακίτης), και σύμφωνα με τον Ιωάννη Χρυσόστομο, συνιστά το πέμπτο ευαγγέλιο, και στο τέλος θα βιώσωμε την ταπεινωση και την συγγνώμη με τον εσπερινό της συγγνώμης, παραμονή της Καθαράς Δευτέρας. Στο Δεύτερο Μέρος του βιβλίου, που εκκινεί από της Κ. Δευτέρας και περατούται το Σάββατον του Λαζάρου, θα βιώσωμεν το σαρανταήμερον της νηστείας, της μετανοίας και της προσευχής. Τέλος, στο Τρίτο Μέρος που ουσιαστικά είναι η Μεγάλη Εβδομάς παρακολουθούμε το Θείο Πάθος μέχρι την Ανάστασι.

(περισσότερα…)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

meinardus ronaldΗ πλειονότητα των δημοκρατικών δυνάμεων ορθώς υποστηρίζει ότι οι εχθροί της δημοκρατίας πρέπει να νικηθούν με πολιτικά επιχειρήματα. Αν η πολιτική τάξη στη Γερμανία δεν είναι σε θέση να το κάνει αυτό, τότε είναι καθήκον των πολιτών να πάρουν την πρωτοβουλία.

“Το Βερολίνο δεν είναι Βαϊμάρη” – Οι μαζικές κινητοποιήσεις αποτελούν σημάδι ελπίδας

“Εμείς είμαστε ο λαός” φωνάζουν οι οπαδοί της ριζοσπαστικής δεξιάς “Εναλλακτική για τη Γερμανία” (AFD) και άλλων εξτρεμιστικών ομάδων στις συγκεντρώσεις τους. Στις ομιλίες, οι ηγέτες τους συκοφαντούν τις ελίτ και τους διανοούμενους που -σύμφωνα με το λαϊκιστικό αφήγημα- έχουν χάσει την επαφή με τη βάση. Προσβάλλουν και βρίζουν τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους και το “παλιό σύστημα”. Ο κύριος στόχος της προπαγάνδας τους είναι τα πολιτικά κόμματα ενός κατεστημένου που θέλουν να καταργήσουν.

Δείτε το άρθρο του Ronald Meinardus στο News24/7…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

schauble wolfgangmarkaris petrosΟ Ρόναλντ Μαϊνάρντους εντόπισε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Πέτρου Μάρκαρη στηνSüddeutsche Zeitung για τονWolfgang Schäuble:

Διάβασα τις γερμανικές εφημερίδες την νεκρολογίαγια τον Wolfgang Schäuble και αμέσως μετά τις αναφορές στις ελληνικές εφημερίδες. Η διαφορά είναι όπως η μέρα με την νύχτα. Τα γερμανικά άρθρα ήταν όπως ένα ρέκβιεμ, μία νεκρώσιμη ακολουθία. Στην Ελλάδα κυριαρχούσε στον Τύπο και προπαντός στα κοινωνικά δίκτυα το πορτραίτο ενός πολιτικού, που με την σκληρή του οικονομική πολιτική, οδήγησε την Ελλάδα στον γκρεμό.

Αυτή η άποψη δεν είναι ούτε νέα ούτε και περιορίζεται στονWolfgang Schäuble. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από την δεκαετία του ’50 αναζητούν έναν ράστη, έναν θύτη, έτσι ώστε να μπορούν να παρουσιάσουν του ψηφοφόρους ως θυσία.

markaris petros ueber schauble 1

markaris petros ueber schauble 2

markaris petros ueber schauble 3

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

baloglou christos 4Με την φράση αυτή του Αγγέλου Τερζάκη στον πρόλογο του βιβλίου του Φωκίωνος Δημητριάδη, “Σκιά πάνω από την Αθήνα”, Αθήνα, εκδ. Μαρή, 1970, ενθυμούμεθα πρίν από 80 χρόνια, ακριβώς τέτοια ημέρα, την 11ην Ιανουαρίου 1944, που άρχιζε η τελευταία, μα και πιό πικρή χρονιά της Κατοχής για τον τόπο μας. Την Τρίτη 11 Ιανουαρίου 1994, μία ηλιόχαρη ημέρα, συμμαχικά αεροσκάφη, αμερικανικά , ισοπέδωσαν άσκοπα και αναίτια τον Πειραιά. Αποτελεί η σημερινή ημέρα μία αποφράδα ημέρα για την νεώτερη ιστορία του Πειραιώς. Το μεγάλο φονικό έγινε στην Αγία Τριάδα, εκεί 800 οι νεκροί, εκατοντάδες οι θαμμένοι, τους ανέσυραν δέκα χρόνια αργότερα κατά τις εργασίες της κατασκευής του ναού.

Φέτος θα γίνουν ενθυμήσεις για τα 80χρονα από την λήξη της Κατοχής και την ίδρυση της ΠΕΕΑ. Όμως η χρονιά αυτή μας φέρνει στην θύμιση μόνον δυσάρεστα γεγονότα, πρίν από 80 χρόνια. Το Σάββατο 10 Ιουνίου 1944 η σφαγή του Διστόμου. Οι Ναζί κατακτητές εσκότωσαν ότι εύρισκαν, 228 άτομα, όλων των ηλικιών. Θα ακολουθήση η Καισαριανή, την Πρωτομαγιά , το μπλόκο της Κοκκινιάς τον Δεκαπενταύγουστο 1944, η Ηρώ Κωνσταντοπούλου, την 5ην Σεπτεμβρίου , η Λέλα Καραγιάννη στις 8 Σεπτεμβρίου και εν τέλει η Απελευθέρωση την 12ην Οκτωβρίου 1944 , όπου πιστέψαμε ότι τα βάσανα τελείωσαν και θα επέλθη η Σύνεση, η Γνώση και η Δικαιοσύνη, το ακαθόριστο όνειρο και ο μόνιμος πόθος των Ελλήνων. Την τραγούδησε εκείνη την ημέρα ο ανεπανάληπτος Σικελιανός

Τι σκίζει πιά το σάβανο/κι από τον τάφο βγαίνει/η Ελλάδα αναστημένη, /με νέο τρανό σπαθί…

Αγγέλου ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ, Ελευθερία του 1944, Λυρικός βίος, τόμ. Γ΄, Αθήνα 1947, σ. 328.

Αλλά ακολούθησε ο αδελφοκτόνος σπαραγμός με την έναρξή του στα Δεκεμβριανά, 80 χρόνια πρίν.

Στην Κατοχή εκτός από την Αντίσταση υπήρξε και η άλλη πλευρά, αυτή των συνεργατών, των μαυραγοριτών. Δυστυχως δεν υπήρξε ΚΑΘΑΡΣΗ. Αυτή έχει την ικανότητα να την κάνη μόνον η θεϊκή πρόνοια, που ο πολεμιστής ποιητής προσφώνησε “της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ”. Καμμία φορά γίνεται και θαύμα. Μετά την πτώση του Μεσολογγίου ο Μορηάς συνθηκολόγησε με τον Αιγύπτιο . Νέμεσις έγινε ο Κολοκοτρώνης, που πέρασε με φωτιά και τσεκούρι τους προσκυνημένους στον κατακτητή-εισβολέα. Ο Γέρος του Μορηά δεν αναστήθηκε το 1944 και παντα αναμένομεν την Κάθαρση.

Δυστυχώς στην χώρα μας, που η λήθη αποτελεί ένα γεγονός βέβαιον, οι διάφοροι κατά καιρούς συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών έλαβαν θέσεις ευθύνης. Αυτοί είμεθα οι Νεοέλληνες. Αναζητούμε ακόμη την ΣΥΝΕΣΗ, την ΓΝΩΣΗ, την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Οι νεκροί των Τεμπών αναζητούν ακόμη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Η ΣΥΝΕΣΗ έλειψε στο συμβάν αυτό, διότι ήταν απούσα η ΓΝΩΣΗ. Άλλωστε, δεν ίσχυσε το του Πλάτωνος “ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση”.

Ευλογημένη και καλλίκαρπον χρονιά.

Υ. Γ. Την 11ην Ιανουαρίου 49 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρ διέβη τον Ρουβίκωνα. Επήλθε ο εμφύλιος με τον Πομπήιο. Έτσι συνδυάζω στην μνήμη μου τα δύο αυτά γεγονότα, του Πειραιώς και τον Ρουβίκωνα, με την φράση του Καίσαρος, όπως μας την διέσωσε ο Πλούταρχος.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

papadimitriou giannis 1Ας μην παρασυρόμαστε σε υπεραπλουστεύσεις. Ούτε ο Σόιμπλε ήταν ορκισμένος «ανθέλλην», ούτε ο Ντελόρ ήταν αδιάφορος για το ελληνικό χρέος, σχολιάζει ο Γιάννης Παπαδημητρίου.

Δύο μεγάλες προσωπικότητες της ευρωπαϊκής πολιτικής έφυγαν από τη ζωή την ίδια ημέρα, στα τέλη Δεκεμβρίου: ο Γάλλος σοσιαλιστής Ζακ Ντελόρ και ο Γερμανός χριστιανοδημοκράτης Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μέγας ευεργέτης ο πρώτος, «εχθρός του έθνους» ο δεύτερος, αν δώσουμε βάση σε ορισμένες αναλύσεις των τελευταίων ημερών. Μας αρέσει, φαίνεται, να αναζητούμε μεσσίες και αποδιοπομπαίους τράγους ανάμεσα στους ηγέτες μας (υποβιβάζοντάς τους, ενίοτε, από την πρώτη κατηγορία στη δεύτερη). Αλλά στην πραγματικότητα ούτε ο Σόιμπλε ήταν γεννημένος «ανθέλλην», ούτε ο Ντελόρ έκλεινε τα μάτια στο διαχρονικό πρόβλημα του ελληνικού χρέους.

Δείτε το άρθρο του Γιάννη Παπαδημητρίου στην DW…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας