Η φωνή του οικιακού υπηρέτη του Κυρίου είναι σαφής και διαυγής. Ο Κύριος μας περιμένει.
Είναι, κατά την άποψή μου, ένα από τα πλέον γοητευτικά αναγνώσματα του Ευαγγελίου της επομένης Κυριακής των Προπατόρων, το Ευαγγέλιο του Μεγάλου Δείπνου [Λουκ. ιδ΄15-24], όπου ο Κύριος προσκαλεί συγκεκριμένα άτομα να γευθούν των εδεσμάτων, και μάλιστα δωρεάν, αλλά αυτά τα άτομα αρνήθησαν: ο πρώτος έπρεπε να οργώση, ο δεύτερος έπρεπε να δοκιμάση τα ζεύγη βοών, που μόλις αγόρασε, ο τρίτος έπρεπε να πάη στον γάμο: <<Γυναίκα έγημα και δια τούτο ου δύναμαι ελθείν>>. Ο Κύριος έδωσε εντολή στον οικιακό υπηρέτη να προσκαλέση στο Δείπνο τους περιθωριακούς: ζητιάνοι, επαίτες, λεπροί, αδύναμοι σωματικώς, εγεύθησαν τελικώς τα εδέσματα του Δείπνου.
Στο ζοφερό και θλιβερό έτος 2023, το οποίο θα μας εγκαταλείψη σε δύο εβδομάδες -θλιβερό και ζοφερό ένεκα των πολλαπλών φονικών περιστατικών, όπως τα Τέμπη με τα αθώα θύματα των νεαρών φοιτητών, τις φονικές πλημμύρες στην Θεσσαλία και τις πυρκαγιές στον Έβρο, με την καταστροφή της πανίδος και χλωρίδος,- φαίνεται ότι χάθηκε η ελπίδα. Το βλέπουμε στην καθημερινότητά μας. Στον μικρόκοσμο και στον μακρόκοσμό μας. Μία παρακμή. Όμως, ο χριστιανός δεν απελπίζεται. Αναμένει τον Κύριο. Ο Παύλος ομιλεί για την ελπίδα όπου στηρίζεται η ζωή του χριστιανού. Αυτή είναι η ελπίδα για την επάνοδο, επιστροφή του Χριστού.
Οι Θεσσαλονικείς τον ερωτούν επιμόνως να τους απαντήση, πότε θα έλθη ο Κύριος. Εκείνος τους απαντά από την Κόρινθο , το 57 μ.Χ., με τρόπο απόλυτο και απότομο: <<Περί δε των χρόνων και των καιρών, αδελφοί, ου χρείαν έχετε ημίν γράφεσθαι. αυτοί γάρ ακριβώς οίδετε ότι η ημέρα κυρία ως κλέπτης εν νυκτί, ούτως έρχεται>>[Α΄Θεσσαλ. ε΄1-2]. Ο Παύλος δεν λέγει εδώ πότε θα έλθη ο Κύριος πάλι. Τουναντίον αποκρούει ρητώς να ορίση τον χρόνο επιστροφής του Κυρίου. Το μόνον για το οποίο ο Παύλος ομιλεί είναι το εξαίφνης. Η ελπίδα αυτή αποτελεί μία εμπειρία της ζωής στην πραγματικότητά της.
Για μένα ο Κύριος ήλθε. Στο πρόσωπο της άγνωστης, ανωνύμου, αγρότισσας συνταξιούχου από το Μεσολόγγι. Εδώρισε όλην την περιουσίαν της για την αγορά ενός νοσοκομειακού. Είναι μία διαφορετική Ελλάδα, μακράν της προβολής και της επικοινωνίας. Μας υπενθυμίζη την χήρα του Κατά Μάρκον Ευαγγελίου, που προβάλη ο Κύριος στους Μαθητές: Όλη την περιουσίαν της , έναν κροδάντη, εδώρισε στον Ναό.
Στις συζητήσεις που γίνονται για τα ομόφυλα ζευγάρια, είτε οι υπέρ είτε οι κατά του θεσμού, απουσιάζει ο Χριστός. Ουδείς τον μνημονεύει. Ουδείς τον ενθυμείται.
Συστήνονται εξεταστικές επιτροπές για τα Τέμπη, ενώ ο Ευρωπαίος εισαγγελέας είναι σαφής και διαυγής: Πρέπει να διωχθούν συγκεκριμένα άτομα για ευθύνες. Θα δήτε, στο τέλος το πόρισμα της Βουλής θα αναδείξη , ότι φταίνε για το δυστύχημα οι επιβάτες που επέλεξαν το τραίνο. Και εδώ απουσιάζει η χριστιανική ηθική.
Εύχομαι όπως ο Νηπιάσας Ιησούς δώσει περισσότερο φώς, υγίεια επ’ άμφω και δύναμι και υπομονή. Kατά τον Πλάτωνα η υπομονή είναι αρετή. Εύχομαι ευφρόσυνα και πνευματοφόρα Χριστούγεννα, έναν ευλογημένον Ενιαυτόν.
