Αγαπητά μέλη του Συλλόγου Αποφοίτων,
Πριν από μερικές εβδομάδες σας είχα απευθύνει μια επιστολή, μέσω της οποίας ζητούσα από όσους είχαν την δυνατότητα και την θέληση, να με βοηθούσαν προκειμένου να γίνει η συμμετοχή μου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης του Μεξικού πράξη.
Η ανταπόκριση που υπήρξε τις ημέρες που ακολούθησαν ήταν κάτι παραπάνω από συγκινητική. Πολλοί άνθρωποι, ξεχωριστοί άνθρωποι, συνέβαλαν από ένα λιθαράκι, ώστε να φτάσω ένα βήμα ακόμα πιο κοντά στον στόχο μου. Ο καθένας με τον δικό του μοναδικό τρόπο, όλοι τους προσέφεραν απλόχερα και ανιδιοτελώς την βοήθεια τους.
Μερικοί απόφοιτοι, με τους οποίους είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω, μου εξέφραζαν τον θαυμασμό τους για την ψυχική μου δύναμη. Αυτό που δεν γνωρίζουν όμως είναι, πως με την αγάπη και την στήριξη που εισέπραξα από όλους σας, άντλησα από εσάς ακόμα περισσότερη δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσω την προσπάθεια μου.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους σας μέσα από την καρδιά μου και θα σας είμαι για πάντα ευγνώμων!
Δυστυχώς, αυτή η απερίγραπτη χαρά και συγκίνηση που ένιωσα, επισκιάστηκε προσφάτως από ένα πολύ σοβαρό γεγονός, που συνέβη την περασμένη εβδομάδα.
Την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου ένας καταστροφικός σεισμός, μεγέθους 7.2 ρίχτερ, έπληξε την χώρα του Μεξικού. Συνέπεια αυτού του τραγικού συμβάντος ήταν να χάσουν την ζωή τους εκατοντάδες άνθρωποι, ανάμεσα τους και πολλά παιδιά, και αρκετές οικογένειες να δουν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται.
Μετά από όσα έγιναν και την καταστροφή που επακολούθησε, το τελευταίο πράγμα που θα είχε νόημα, ήταν να συμβεί η διεξαγωγή των αγώνων.
Έτσι, σεβόμενη το δράμα, τον πόνο και την αγωνία που βιώνουν αυτές τις μέρες οι πολίτες του Μεξικού και λόγω των σοβαρών ζημιών που έχουν υποστεί οι υποδομές της χώρας, η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή αποφάσισε να αναβληθούν οι αγώνες σε μεταγενέστερη ημερομηνία και κατά πάσα πιθανότητα σε διαφορετική χώρα.
Ήθελα πολύ να ήμουν σε θέση να σας περιέγραφα αντ’ αυτού τις σκέψεις μου για τους αγώνες και την συμμετοχή μου, αλλά υπάρχουν πράγματα, τα οποία είναι πολύ πιο σημαντικά στη ζωή. Αγώνες γινόντουσαν και θα γίνονται πάντα, όμως οι ανθρώπινες ζωές, όπως αυτές όσων χάθηκαν την περασμένη Τρίτη, δυστυχώς δεν γυρίζουν πίσω.
Ελπίζω να μην σας κούρασα με την μακροσκελή επιστολή μου, αλλά ήθελα ως συμπαραστάτες μου στην προσπάθεια αυτή να σας ενημερώσω για αυτά τα γεγονότα. Για οποιαδήποτε εξέλιξη υπάρξει σχετικά με την επαναδιοργάνωση των αγώνων, θα σας ενημερώσω με νεότερη ανακοίνωση.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Απόστολος Τσαούσης
