Από το “montags” Νο 362 της 13.6.2022:
Με ένα δημοσίευμα της εφημερίδας “Καθημερινή” με τίτλο “Η Γερμανική Σχολή Αθηνών έσβησε 125 κεράκια μαζί με τους απoφοίτους της” έδωσε η εφημερίδα την διάσταση της σημασίας του σχολείου, των καθηγητών, των αποφοίτων του και των διακυμάνσεων των σχέσεων Ελλάδας και Γερμανίας, αφού δυό φορές παύθηκε η λειτουργία του μετά τους δύο πολέμους, αλλά, όπως αναφέρει το σχόλιο: “ρίζωσε στην Ελλάδα, αλλά έγινε και υπόδειγμα για τα υπόλοιπα σχολεία”.
Βεβαίως και καμαρώνουμε για αυτά, παρακολουθούμε όμως παράλληλα και μία συζήτηση με παράπονα για την περιορισμένη συμμετοχή στην εκδήλωση. Εδώ οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα:
– σε μία εκδήλωση σαν αυτή θα έπρεπε να είναι όλοι παρόντες, όμως όταν σχεδιάστηκε, και σχεδιάστηκε πολλούς μήνες πριν, οι περιορισμοί λόγω της πανδημίας δεν επέτρεψαν το άνοιγμα των πυλών, και μεταξύ μας, άφηνε και το ενδεχόμενο ανοικτό να υποχρεωθούμε, αν η εξέλιξη της πανδημίας δεν ήταν ευνοϊκή, να καταλήξουμε σε λύση ανάγκης ακόμη και σε τηλε-εκδήλωση, όπως τόσες κατέληξαν να γίνουν τα τελευταία χρόνια
– το σχολείο, και είμαστε απόλυτα βέβαιοι για αυτό, θα τους ήθελε όλους εκεί. Άλλωστε με την προετοιμασία και την προβολή του video – αφιερώματος τίμησε εμάς τους απόφοιτους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αφού και το υλικό, αλλά και οι αναφορές στις εκδηλώσεις και στις επιλογές μας απετέλεσαν την βάση της ιστορικής αναδρομής
Θεωρούμε λοιπόν ότι όταν με το καλό πραγματικά αρθούν οι περιορισμοί και παραμεριστούν οι φόβοι, θα διοργανώσουμε μία εκδήλωση για όλους, διότι η γιορτή αυτήν των 125 χρόνων, που σήμερα είναι 126 θα συνεχίζεται κάθε χρόνο.
Από το “montags” Νο 361 της 6.6.2022:
Την Δευτέρα 30 Μαΐου γιόρτασε η Γερμανική Σχολή Αθηνών τα 125 χρόνια της με μια λαμπρή εκδήλωση στις εγκαταστάσεις της στο Μαρούσι, παρουσία εκπροσώπων της σχολικής κοινότητας. Η γιορτή έγινε λόγω της πανδημίας με καθυστέρηση ενός έτους, όμως όλα ξεχάστηκαν μόλις όλοι μας πατήσαμε το πόδι μας στην αυλή.
Συγκινηθήκαμε με την ομιλία του “δικού μας” Τάκη Πικραμμένου, που μίλησε ως απόφοιτος, ή καλύτερα, ως μαθητής, και όχι ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Συγκινηθήκαμε με το καταπληκτκό video αφιέρωμα στην ιστορία της Σχολής με υλικό κυρίως από τις εκδηλώσεις των αποφοίτων, που ετοίμασε η Χαρούλα Αντωνοπούλου.
Συγκινηθήκαμε με την δήλωση της Ντόρας, που το 2014 είχε ανέβει στην σκηνή της Aula και μπροστά στον τότε διευθυντή της Joachim Zeidler δήλωνε “την Di Lernia την φοβόμουνα πιό πολύ από την χούντα”.
Συγκινηθήκαμε με την εικόνα του Μανώλη Γλέζου, που και αυτός ως προσκεκλημένος μας, είχε παραμερίσει την ιστορία της σημαίας και είχε δηλώσει ότι ο Ευρωπαϊκος πολιτισμός στηρίζεται σε δύο πυλώνες: τον ελληνικό και τον γερμανικό.
Συγκινηθήκαμε με τα βιντεάκια, που μας είχε στείλει ο Τάσος Κυπριανίδης από την τάξη του 1969 με τον Zeidler και τους άλλους καθηγητές, Έλληνες και Γερμανούς, νέους, σαν παιδάκια, πολύ νεώτερους από ότι είμαστε οι περισσότεροι από εμάς στο ακροατήριο σήμερα.
Περισσότερα από την εκδήλωση και το video της ιστορικής αναφοράς…
