Έφυγετην 1η Σεπτεμβρίου2022, ένα περίπου μήνα μετά τα 90α γενέθλιά της, η Ursula Schmidt. Η κηδεία της έγινε την Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου στις 11.οο στο Α’ Νεκροταφείο.
Η Ursula Schmidt γεννήθηκε στο Βόλο και σπούδασε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στη Γερμανία και επιστρέφοντας εργάστηκε στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία” μέχρι το 1957, όταν και μετακόμισε στη Σχολή, έπειτα από πρόσκληση του πρώτου μεταπολεμικού διευθυντή Dr. Helmut Flume.
Στη Σχολή έμεινε 35 χρόνια και από το πόστο της γραμματέως υποστήριξε όλους τους μεταπολεμικούς διευθυντές, πέντε συνολικά, αφού ο Dr. Joachim Zeidler έκανε διπλή θητεία.
Το 1977 παρασημοφορήθηκε εκ μέρους του Προέδρου της Ο.Δ. της Γερμανίας για την εν γένει προσφορά της στην ελληνογερμανική προσέγγιση. Στην τελετή παρασημοφορήθηκαν και οι Γεώργιος Δημητράκος και Τιμολέων Δημόπουλος, ενώ τα παράσημα επεδόθησαν από τον Γερμανό Πρέσβη Dirk Oncken, πατέρα της Emily Oncken-Haber, απόφοιτου του ’75 και μετέπειτα Γ.Γ. του Υπουργείου Εσωτερικών της Γερμανίας.
Αποχαιρετήσαμε την Ursula
Την Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2022 έγινε η κηδεία της Ursula Schmidt στο Α’ Νεκροταφείο, στον Καθολικό Ναό του Αγίου Καρόλου, που έχει ανεγερθεί στην μνήμη του Καρόλου Φιξ. Τα δύο στεφάνια δεξιά και αριστερά στην είσοδο είναι από τον Σύλλογο Αποφοίτων και την Γερμανική Σχολή Αθηνών.
Παραβρέθηκαν: η Αγγελική Κανελλακοπούλου, ο Thomas Greve και η σύζυγός του Λίνα, η Μαριάνα και η Ελένη Καναβαριώτου, ο Κώστας Γαλάνης, ο ανηψιός της Νικος Σμιτ και πολλοί συγγενείς και φίλοι της γερμανικής κοινότητας.
Στην φωτογραφία αυτή του 1991 στο εξοχικό των Klemm στην Εύβοια, με τον Fritz Klemm, καθηγητή τεχνικών, πατέρα του Ulf-Dieter, απόφοιτουτου 1964, ο οποίος, μας έστειλε ένα σημείωμα λέγοντας ότι ο πατέρας του αποκαλούσε την “αιωνόβια” Fräulein Schmidt, τρυφερά, Schmidtchen. Μας ανέφερε επίσης ότι “ήταν ένα από τα πρώτα πρόσωπα που συνάντησα, όταν 12 χρονών πρωτομπήκα στη ΓΣΑ τον Σεπτέμβριο του 1958 και επίσης όταν ξαναγύρισα στο σχολείο το 1986 σαν μορφωτικός ακόλουθος της πρεσβείας“.
Εμείς θα προσθέσουμε ότι η Ursula εμπιστεύτηκε στον Σύλλογο ένα φάκελο με δημοσιεύσεις, σημειώσεις και αναφορές για το σχολείο, που κρατούσε πάντα όλα αυτά τα χρόνια ψάχνοντας κάποιον, ο οποίος δεν θα τα αποθηκεύσει απλώς κάπου. Όλα τα στοιχεία αυτά θα τα δημοσιεύουμε σιγά-σιγά στο site και στο montags και θα την μνημονεύουμε.
