Παραδοσιακά την ημέρα της Ισημερίας φρόντιζαν οι “παλαιοί” να εγκαινιάζουν, να ξεκινούν κάθε νέα προσπάθεια, να ιδρύουν τις νέες εταιρείες. Η επιλογή πάει πίσω στα αρχαία χρόνια, όπου οι εκστρατείες ξεκινούσαν την 25η Μαρτίου. Ο λόγος είναι απλός : Ξεκινούσε η άνοιξη, η ημέρα άρχιζε να μεγαλώνει, ο καιρός γινόταν καλύτερος και οι στρατιώτες ήταν πιό “ορεξάτοι”. Έτσι η Επανάσταση του 1821 επελέγη να ξεκινήσει την ημέρα αυτή, ασχέτως αν στο μεταξύ λόγω των ανακριβειών, που είχαν οι υπολογισμοί της πλήρους περιστροφής της γης γύρω από τον ήλιο, η 25η είχε ολισθήσει στις 21 Μαρτίου, ημέρα που σήμερα πλέον καταγράφεται ως ισημερία.

Για την Ορθοδοξία δε, που η 25η Μαρτίου έχει και μία ιδιαίτερη σημασία, λόγω του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, η ημέρα αυτή είχε επιλεγεί ως η πρώτη ημέρα των Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, αφού συμπτωματικά εκείνη την χρονιά ήταν και η επομένη της Κυριακής του Πάσχα, οπότε ήτανε τριπλή γιορτή.

Έτσι και η Γερμανική Σχολή επέλεξε να εγκαινιάσει τα “νέα κτίρια της οδού Αραχώβης” στις 22 Μαρτίου 1898. Είχε προηγηθεί η ίδρυση της Σχολής τον Απρίλιο του 1895, η έναρξη κάποιων μαθημάτων το 1896 στην οδό Σκουφά 35 στο Κολωνάκι και η συνέχεια τους, τον Ιανουάριο του 1897 στο κτίριο του Συλλόγου Φιλαδέλφεια, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το Ινστιτούτο Γκαίτε στην οδό Ομήρου.

Όλα αυτά τα αναφέρει ο ιστορικός και απόφοιτος της Σχολής Ροδόλφος Άλτερ. Πρέπει όμως να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι οι ημερομηνίες είναι με βάση το “παλαιό” (το Ιουλιανό) ημερολόγιο, το οποίο ίσχυσε στην Ελλάδα μέχρι το 1923, πότε και αντικαταστάθηκε από το Γρηγοριανό, που ίσχυε στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης από τον 16ο αιώνα. Σαν αποτέλεσμα ήμασταν υποχρεωμένοι να αναφέρουμε στα ιστορικά βιβλία δύο ημερομηνίες: αυτήν του Ιουλιανού και αυτήν του Γρηγοριανού, έτσι πολλά γεγονότα από την Επανάσταση του 1821, τον Εθνικό Διχασμό του 1897 και άλλα. Και αυτοί οι Ολυμπιακού Αγώνες διαφέρουν κατά 12 ημέρες στα δύο αυτά ημερολόγια. Οι Ευρωπαίοι δεν αναγνωρίζουν την 25η Μαρτίου ως πρώτη ημέρα των Ολυμπιακών αλλά την 6η Απριλίου 1896, που τότε ίσχυε στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Από το εξαιρετικό βιβλίο του Γιάννη Καιροφύλα “Η ωραία Νεάπολις και τα παρεξηγημένα Εξάρχεια” προβάλλουμε δύο σελίδες που αναφέρονται στο σχολείο μας, σε αυτό που πήγαιναν και μας περιέγραφαν “Οι Απόφοιτοι του Πολέμου” στη γωνία της οδού Ασκληπιού και Αραχώβης, που σήμερα έχει μετονομαστεί σε Οκταβίου Μερλιέ, από τον διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου.