Αποχαιρετίσαμε τον Μίκη Θεοδωράκη, παρακολουθώντας βήμα – βήμα την άφιξη στα Χανιά και μετά στον Γαλατά. Η Ντόρα Μπακογιάννη ήταν εκεί όπως και όλη η πολιτική ηγεσία του τόπου. Παρών και ο Βαγγέλης Μαρινάκης, στενός φίλος του Μίκη. Ο κόσμος, πολύς, συνόδευσε τον Μίκη με τραγούδια και λουλούδια.

Καμαρώσαμε τον δικό μας Γιώργο Ευγενίδη, σοβαρό, λιτό, εξαιρετικό φιλοξενώντας τον Γρηγόρη Ψαριανό για τέσσερις και πλέον ώρες από τον τηλεοπτικό σταθμό Star πλέον, και όχι από τον ΣΚΑΙ, που τον είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα.

Χείμαρος ο Γρηγόρης επανέλαβε αυτά που είχε δηλώσει λίγες ημέρες νωρίτερα:ήταν εξουσιολάγνος και αντιεξουσιαστής, αναρχικός με αρχές, ενώ σε μία παρέμβαση του ο Γιώργος Λιάνης σχολιάζοντας την συμμετοχή και την στάση του κόσμου ανέφερε την κουβέντα του Γιώργου Σεφέρη: ο λαός αναδεικνύεται κατά τι ανώτερος της ηγεσίας του.

Ο Δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης θύμισε τον χαρακτηρισμό “ουρανοΜίκης“, που είχε δώσει ο Μητροπολίτης Κισάμου – Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης.

Βουβάθηκαν οι παρευρισκόμενοι ακούγοντας την συγκλονιστική Μαργαρίτα, η οποία αντί επικήδειου τραγούδησε πάνω από το φέρετρο το “παλληκάρι” σε στίχους του πατέρα της, που πρωτοείχε τραγουδήσει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης:

Κλαίνε τα δέντρα κλαίνε τα σύννεφα κι οι φίλοι σου κλαίνε.

παλικάρι στη δουλειά στο σπίτι παλικάρι

μίλαγες κι η γειτονιά μας γέμιζε πουλιά.

Άπλωνες το χέρι σου κι έκοβες το φεγγάρι

πως σ’ έκοψε σαν λούλουδο ο Χάρος μια νυχτιά.

Κλαίνε οι τράτες κλαίνε τα κύματα κι οι φίλοι σου κλαίνε.

παλικάρι στα κουπιά στο γλέντι παλικάρι

οι κοπελιές κεντούσανε για σένανε κρυφά

κεντούσανε τα όνειρα, τον ήλιο, το φεγγάρι

κεντούσαν την αγάπη τους, της βάζανε πανιά.

Κλαίνε οι ναύτες κλαίνε τα σήμαντρα κι οι φίλοι σου κλαίνε.

παλικάρι η μάνα σου τυλίχτηκε στα μαύρα

τους φίλους σου τους τύλιξε φουρτούνα, συννεφιά

το λιμανάκι ερήμωσε κι η θάλασσα ερημώθη

κι ο ήλιος εκαρφώθηκε και δε σαλεύει πια.

Τέλος με το ριζίτικο “τον αντρειωμένο μην τον κλαις” αποχαιρέτησαν 96 βρακοφόροι τον Μίκη ακουμπώντας στο φέρετρο,ένα κεφαλομάντηλο, το μαύρο μαντήλι με τα κρόσσια να συμβολίζουν ως σήμερα τα δάκρυα για την Άλωση.