Ο Κώστας Γαλάνης προσβλήθηκε από κορονοϊό, μπήκε στο “Σωτηρία” και διασωληνώθηκε για δύο μήνες, ενώ για ένα ακόμη μήνα παρέμεινε στην ΜΕΘ. Μετά από 6 μήνες παραμονής στα νοσοκομεία βγήκε σώος και αβλαβής και αποτύπωσε την περιπέτεια αυτή με ένα σύντομο μήνυμά του, το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 20.9.2021:

100 «ΜΕΘ»υσμένες μέρες

Πάνε σχεδόν 6 μήνες από τότε που προσβλήθηκα από τον κορονοϊό και εισήλθα στο νοσοκομείο Σωτηρία, βέβαιος ότι σε δυο εβδομάδες θα είμαι και πάλι έξω.

Ξαφνικά, μέσα σε δύο ημέρες, με βαριά πνευμονία και χωρίς οξυγόνο κατέληξα στην Πανεπιστημιακή ΜΕΘ του νοσοκομείου όπου και διασωληνώθηκα και για δυο περίπου μήνες ήμουν σε καταστολή, στην πραγματικότητα σε κώμα.

Όταν ξύπνησα μου είπαν πως επέστρεψα μιας και όπως φαίνεται είχα «φύγει» αρκετές φορές μέχρι τότε.

Μεθυσμένες μέρες γιατί όλο αυτό το διάστημα ζούσα μια παράλληλη ζωή η οποία συνεχίστηκε και μετά την αποσωλήνωση για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και σε κάθε περίπτωση ήμουν έρμαιο των ορέξεων του ιού. Αυτός αποφάσισε αν θα ζήσω, αν θα βγω αλώβητος, αν θα μείνω σε κώμα μία μέρα ή ένα χρόνο. Μόνοι αντίπαλοί του η επιστήμη, το ιατρικό προσωπικό και οι δικοί μου άνθρωποι.

Αυτά γι’ αυτούς οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορούν να προβάλλουν αντίσταση στο εχθρό, που όταν σε προσβάλλει καθορίζει απόλυτα την επόμενή σου ημέρα, αν τυχόν υπάρξει αυτή. Δεν είναι ανάγκη να νοσήσεις ο ίδιος για να πειστείς. Αρκεί να κάτσεις δίπλα σε έναν δικό σου άνθρωπο ή σε ένα παιδί που είναι σε κώμα και να εκλιπαρείς μέρα-μέρα να ξυπνήσει και να’ ναι καλά.

Μια ασθενής με σθένος

Χρόνια ακούμε ότι η Δημόσια Υγεία νοσεί. Πως το ΕΣΥ είναι ανύπαρκτο, πως λειτουργεί πλημμελώς, πως αν θέλει κανείς πραγματικά να ιαθεί θα πρέπει να απευθυνθεί εκτός αυτού του συστήματος.

Είχα και εγώ αυτήν την άποψη, την εσφαλμένη άποψη.

Το Δημόσιο Σύστημα Υγείας όχι απλώς άντεξε στα δύσκολα αλλά διεκπεραίωσε με τρόπο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και πρότυπος τη λαίλαπα του κορονοϊού.

Το προσωπικό εκπαιδεύτηκε άμεσα από τα ίδια τα περιστατικά και προσέφερε υπηρεσίες υψηλότατου επιπέδου επιδεικνύοντας το απαραίτητο για την υπόθεση σθένος.

Έτσι και εγώ βγήκα από όλο αυτό νικητής.

Παρακολουθώ τους αρνητές του κορονοϊού, τους αρνητές του εμβολίου, τις γκρίνιες για το ΕΣΥ όταν εγώ έχοντας μπει και βγει σε αυτήν τη στενωπό ξέρω πολύ καλά πως οι υποστηρικτές των παραπάνω απόψεων ζουν τουλάχιστον μια πλάνη.

Είναι δύσκολο να μεταφέρεις μια τέτοιου είδους εμπειρία όπως δύσκολο είναι και να επιβάλεις. Πρέπει να έχεις τη γνώση για να συγκρίνεις και εάν αποκτήσεις τη γνώση αυτό θα γίνει με μεγάλη οδύνη.

Όλα τα παραπάνω τα απευθύνω σε όσους υποστηρίζουν πως το Εθνικό Σύστημα Υγείας νοσεί. Τα ιδιωτικά θεραπευτήρια δεν κλήθηκαν να δώσουν τη μάχη εναντίον του Covid παρά μόνον οριακά συνεπικουρώντας σε κάποιες περιπτώσεις τους δημόσιους φορείς. Εκείνο ωστόσο που έκανε σημαντική διαφορά είναι πως το προσωπικό του ΕΣΥ- εξαιρετικά υψηλού επιπέδου – αγνόησε ωράρια, προσωπική ζωή και ότι συνιστά την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη και έκανε το θαύμα.

Κλείνοντας όλη αυτήν την αναφορά στην περιπέτεια θα ήθελα να προτείνω σε όλους όσοι πιστεύουν πως μπορούν να χτίσουν πολιτικά επιτεύγματα πάνω στην πανδημία, λίγο να το ξανασκεφτούν. Κανένας δεν θα τους κατηγορήσει για την πλάνη τους αρκεί να μην αποπλανήσουν άλλους αθώους, έτοιμους να γοητευτούν από τον πολιτικό κίνδυνο του ιού.

Κώστας Γαλάνης

CΕΟ Galanis Sports Data