Ο Μανώλης Γλέζος, που έφυγε τον Μάρτιο του 2020, είχε γεννηθεί πριν από 100 χρόνια, στις 9 Σεπτεμβρίου 1922.
Με αφορμή την επέτειο αυτήν, η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε μία ολιγόλεπτη συνέντεξη στην “φωνή του αιγαίου”, στην Ειρήνη Προμπονά και αναφέρθηκε στον Μανώλη Γλέζο και την προσωπική τους αλλά και την οικογενειακή τους φιλία.
Και εμείς θυμηθήκαμε τον Μανώλη Γλέζο. Θυμηθήκαμε που τον καλέσαμε και μίλησε στην Aula τον Απρίλιο του 2014.
Θυμηθήκαμε να αναφέρεταιστους δύο πυλώνες του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, τον Ελληνικό και τον Γερμανικό.
Θυμηθήκαμε τον ενωτικό του λόγο που παραμέριζε τις πολιτικές διαφορές, την σύγκρουση με τους Γερμανούς εστιάζοντας στην φρίκη του πολέμου.
Η φωτογραφία του Μανώλη είναι από εκείνη την εκδήλωση, όπου όρθιος, μιλούσε επί δυόμιση ώρες.
“Ο Μανώλης Γλέζος υπήρξε μία εμβληματική μορφή της ιστορίας της χώρας και ένας πραγματικός αγωνιστής της ζωής. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την λεβεντιά του, την ανθρωπιά του και την επιδίωξή του να διατηρεί σχέσεις και φιλίες πέρα και πάνω από τα κόμματα” είχε γράψει η Ντόρα Μπακογιάννη την ημέρα του θανάτου του.
“Είχαμε μία πολύ στενή και ζεστή φιλία με τον Μανώλη Γλέζο”
“Οποτεδήποτε είχα δυσκολίες πολιτικές, προσωπικές, ερχόταν από το άλλο άκρο των εδράνων της Βουλής για να μου πει μια καλή κουβέντα, για να με στηρίξει”
“Ήταν ένας άνθρωπος ξεχωριστός, εϊχε φιλίες πέρα και πάνω από πολιτικές γραμμές”
“Άνθρωποι σαν τον Μανώλη Γλέζο δεν είναι πολλοί, οι οποίοι έχουν περάσει απο την ελληνική ιστορία”
“…ακοινώνητος, ανόσιος και άπατρις είναι αυτός που τον φρικιαστικό εμφύλιο πόλεμο αγαπά”, μία φράση από την Ιλιάδα του Ομήρουείχε αναφέρει στο γράμμα του ο Μανώλης Γλέζος προς την οικογένεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αμέσως μετά τον θάνατό του.
Ολοκληρώνοντας την συνέντευξή της η Ντόρα Μπακογιάννη συμπλήρωσε:
“…υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα διαφορές, αυτό είναι η δημοκρατία μας, αλλά υπάρχουν και κάποια πράγματα τα οποία θα πρέπει να μας ενώνουν, και το εθνικό συμφέρον ενώνει και αυτό θα πρέπει να το θυμόμαστε“.
