Παύλος Αγιαννίδης: "Αν είχε φωνή (και μνήμη) ο Λυκαβηττός…"

Θα προτιμήσω να πάρω τα πράγματα περίπου από την αρχή, με όχημα τις προσωπικές αναμνήσεις. Ανάκατες, καλές και αλγεινές, μαγικές και (κάποτε) αιματηρές. Τι είναι, αλήθεια, ο Λυκαβηττός για εσάς; Μπορώ να σας απαριθμήσω τι ήταν για μένα. Σήμερα που αναβιώνει με την Γιορτή Αφιέρωμα στον Σταύρο Ξαρχάκο

«Σκλάβα με σέρνουν οι Αχαιοί…». Βάλτε τη φαντασία σας να αναπλάσει τη βροντερή φωνή της τραγωδού Αννας Συνοδινού – Εκάβης, ως ανθρώπινο «ακουστικόμετρο» για τον αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτο, στο νεόκοπο τότε (το 1965) Θέατρο του Λυκαβηττού.

Κάθε μέρα, για μία ώρα, και ένας τραγικός ρόλος. Κάθε μέρα και μία μέτρηση. Κάθε φορά και μία διόρθωση. Διότι ο αρχιτέκτονας είχε στον νου του την περίφημη ακουστική στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Και την «κυνηγούσε», να την επιτύχει και στο δημιούργημά του, πάνω από την Αθήνα.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr...