Τα ξημερώματα της Πέμπτης 20ης πρός την Παρασκευή 21 Απριλίου 1967 και περί ώραν 2.00 πρωινήν έλαβε χώρα το θλιβερόν κίνημα που ανέτρεψε την σχηματισθείσα και συγκροτηθείσα την 3ην Απριλίου 1967 Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλοπούλου, η οποία θα διεξήγε τις εκλογές την 28ην Μαΐου. Έμελλε η κυβέρνηση αυτή να είναι και η τελευταία της Βασιλευομένης Δημοκρατίας. Για την κοινωνικο-πολιτική και οικονομική διάσταση έχουν γραφή πολλά, το έργον του ΜΕΛΕΤΗ, στις εκδόσεις ΠΑΠΑΖΗΣΗ αποτελεί ένα βιβλίον αναφοράς -reference book-, οπότε οποιαδήποτε άλλη συζήτηση αποτελεί μία απλή επανάληψη.
Στα μικρά και παραλειπόμενα του θλιβερού κινήματος και των πρώτων ημερών, αυτά που ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι τροφοδοτούν την ιστορία, θέλω να καταθέσω μία μαρτυρία. Το Σάββατο 22 Απριλίου, Σάββατο του Λαζάρου, ο τότε νεαρός διάκονος Θεοδώρητος (Τσιριγώτης), εκ Μονεμβασίας, εκ της Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα Σπάρτης, από 10.1.2023 Μητροπολίτης Ελαίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου και πνευματικός μου, μετέβαινε κανονικώς για την θεία λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου Νικαίας (Παλαιάς Κοκκινιάς). Περίπολος της Αστυνομίας Πόλεων τον διέταξε να γυρίση πίσω, δεδομένου, ότι απηγορεύοντο οι συναθροίσεις. Στον επικεφαλής έδωσε την αποστομωτική απάντηση:Πώς θα λάβη χώρα η Ανάστασις του Κυρίου, εάν δεν εγερθή ο Λάζαρος? Πράγματι, η θεία λειτουργία ετελέσθη κανονικώς, με ολίγον εκκλησίασμα, ο Λάζαρος ηγέρθη και η Ανάστασις έλαβε χώρα κανονικώς στην Ιερά Μητρόπολι των Αθηνών παρουσία του Άνακτος. Έμελλε να ήταν και η τελευταία Ανάστασις που παρηκολούθησε ως αρχηγός κράτους. Ωχρός και φοβισμένος, μετά βίας ασπάσθηκε το Ευαγγέλιον και μετά το <Χριστός Ανέστη> ανεχώρησεν εις τα ίδια. Οι Ερινύες έρχονται και δεν ξεχνούν. Ο ίδιος ασφαλώς είχε τις ενοχές του, διότι ώρκισε κυβέρνηση επιόρκων αξιωματικών, τους απεδέχθη. Την αλήθεια αυτή στο σημείο αυτό ίσως να μην την μάθωμε ποτέ, διατί τους ώρκισε. Άλλωστε η αλήθεια δεν ανήκει στον παρόντα κόσμο, έχει σημασία μεταφυσική, όπως μας εδίδαξε ο Χριστός στον διάλογο με τον Πόντιο Πιλάτο. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Άναξ προσεπάθησε ανεπιτυχώς να τους ανατρέψη την ιδια χρονιά (13 Δεκεμβρίου 1967). Οι Ερινύες τον ακολούθησαν μέχρι του θανάτου του.
Το άλλο γεγονός που συνδέεται με το κίνημα της 21ης Απριλίου 1967 είναι ο προγραμματισθείς ποδοσφαιρικός αγών μεταξύ των Εθνικών ομάδων ανδρών Ελλάδος – Αυστρίας για τα προκριματικά του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης, του σημερινού Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ο αγών είχε προγραμματισθή για το Σάββατον 22 Απριλίου στο στάδιο της Νέας Φιλαδελφείας και φυσικά δεν διεξήχθη. Τα ντοκουμέντα που έχομε από την ημέρα εκείνη, όπως το τεθωρακισμένο επί της Βασιλ. Αμαλίας είναι από την αυστριακή τηλεόραση, που είχε συνοδεύσει την ομάδα. Ο επαναληπτικός αγών στο διάσημο Prater της Βιέννης σημαδεύτηκε από εκτεταμένα επεισόδια. Στο 65 ‘ ο μακαρίτης πλέον Τάκης Λουκανίδης, αμυνόμενος, ανέτρεψε αυστριακό ποδοσφαιριστή, του πήρε τα χέρια και τα πόδια με τρόπο βίαιο. Οι Αυστριακοί εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο και προπηλακίσθηκε ο Λουκανίδης. Τελικώς, καμμία χώρα δεν προκρίθηκε στα τελικά.
Την 23ην Απριλίου 2010, ανήμερα του αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και ενώ η Εκκλησία μας ψάλλει αναστασίμους αίνους και ύμνους, ο τότε Τροπαιοφόρος πρωθυπουργός μας, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, μεταβαίνει στο Καστελλόριζο και εκείθεν μας ανακοινώνει, ότι η χώρα μας εισέρχεται στο IMF [International Monetary Fund, ΔΝΤ]. Πρίν από ολίγους μήνες , προεκλογικώς, μας είχε υποσχεθή ότι λεφτά υπάρχουν. Που ευρίσκεται η αλήθεια? Άλλο ένα θέμα μεταφυσικής. Διατί επελέγη το γραφικόν Καστελλόριζον? Η χώρα μας εδοκιμάσθη έκτοτε οικτρά. Σήμερα πληρώνομε τα λάθη αυτά.
Οι δύο αυτοί επέτειοι, εάν και μακράν χρονικώς, με αίτια διαφορετικά, αποτελούν ορόσημα της πορείας της χώρας μας. Άραγε θα μπορέσωμε να αναγεννηθούμε?
Μην ξεχνάτε: Απομένουν πενήντα ημέρες για την 9ην Ιουνίου, Κυριακή του Τυφλού, για τις εκλογές.
έρρωσθε εν παντί και πανοικεί! <Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε, και πάλι ερώ χαίρετε>(Φιλιππ. δ΄4).
