Ευρισκόμενοι ενώπιον της μεγάλης εορτής των χρυσών κολλύβων και της ημέρας της Πεντηκοστής, που αποτελεί την ημέρα γενέσεως της Εκκλησίας, το γεγονός καθεαυτό της Εκκλησίας, εύχομαι να έχουν οι ψυχές των αγαπημένων μας τον καλό παράδεισο, να ευρίσκωνται σε τόπο χλοερό και κυρίως να ενθυμούμεθα εν παντί τους ανθρώπους μας. Καίρια το λέει ο Παύλος να ενθυμούμεθα τους ηγουμένους ημών εν τη πίστει (Εβρ. ιγ΄7).

Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής [Πραξ. β΄1-13], εμφανίζεται το πνεύμα το άγιον, μία και μόνον φορά ενεφανίσθη, όπως έλεγε ο αοίδιμος καθηγητής της Καινής Διαθήκης Μάρκος Σιώτης [Τριπόταμος Τήνου 1912-Αθήνα 2003], όταν εξέταζε τους απορούντας φοιτητές του. Εύχομαι να έχωμε όλη την φώτισή του, κυρίως να συμβάλη ο καθένας μας να διατηρήται άσβεστη η φλόγα της Πεντηκοστής, η μόνη ελπίδα του κόσμου.

Την Δευτέρα, 24 Ιουνίου, το Γενέσιον του Ιωάννου του Προδρόμου, εξαδέλφου του Χριστού, ανάβομεν κατά το έθιμο φωτιές στις γειτονιές. Εξ ού και το γνωστόν άσμα. Προσπαθώ να διατηρώ το έθιμον αυτό, το έχω μεταδώσει στην θυγατέρα μου και έτσι πρέπει. Ενθυμείται ο αγαπητός μας ΜΕΛΕΤΗΣ, τι έγινε το 2011, ανάψαμε έμπροσθεν της οικίας του και μαζεύθηκε όλη η γειτονιά.

Εύχομαι πολλά πηδήματα της φωτιάς, καλή ανθρακιά και προσοχή στα κάρβουνα.

χρόνια πολλά σε όλους και όλες και καλή ανάγνωσι!

Υ. Γ. Όταν κατά το παρελθόν με κατηγόρησαν ότι προωθώ και προπαγανδίζω έθιμα παγανιστικά, όπως αυτό του κλήδωνα, απήντησα, ότι ουδαμού οι Πατέρες κατηγορούν τις φωτιές, αλλά και ουδέποτε κατηγορούν όσους πηδούν για λόγους ευφροσύνης και καθαρότητος, όπως αυτή την ημέρα! Όσοι το άκουσαν έμειναν άφωνοι, όπως την Πεντηκοστή!