Ο Χρήστος Χωμενίδης σχολίασε την περιπέτεια του Βασίλη Παπαθεοδώρου με ένα άρθρο στην εφημερίδα “Τα Νέα” στις 1.2.2025
Πρωτοφανές, δυσωδέστατο σκάνδαλο ξέσπασε στις αρχές Νοεμβρίου 2022. Συγγραφέας παιδικών βιβλίων κατανάλωνε -μάλλον και διακινούσε- παιδική πορνογραφία! Τις πρώτες ώρες οι ιστοσελίδες τον ανέφεραν ανώνυμα, κατόπιν με τα αρχικά του, πολύ γρήγορα έγραψαν το ονοματεπώνυμό του. Επρόκειτο για τον Βασίλη Παπαθεοδώρου, γνωστό και βραβευμένο, ο οποίος συμμετείχε σε εκδηλώσεις φιλαναγνωσίας, επισκεπτόταν τακτικά σχολεία για να παρουσιάζει τα βιβλία του.
Η αγία λογοτεχνική οικογένεια, το λεγόμενο «συνάφι», έφριξε. Δεν είναι λίγο, όπως και να το κάνουμε, να τρέφεις τέτοιο φίδι στον κόρφο σου.
Κατά το επόμενο διάστημα έβγαιναν στη δημοσιότητα όλο και πιο επιβαρυντικά στοιχεία. Ότι η αστυνομία τον είχε εντοπίσει πολύ καιρό
νωρίτερα και τον παρακολουθούσε. Πως πιθανότατα ο εν λόγω συμμετείχε σε διεθνές κύκλωμα που δραστηριοποιείται στο λεγόμενο «σκοτεινό διαδίκτυο». «Ποιός ξέρει» ψιθύριζαν διάφοροι «αν δεν είχε περάσει και από τη θεωρία» -τη θέαση πιο σωστά- «στην πράξη!» «Εσύ τον γνώριζες;» «Ελάχιστα. Ήταν παράξενος άνθρωπος…» αναφέρονταν πλέον σε εκείνον σε χρόνο παρελθόντα. «Ενστικτωδώς με απωθούσε.» «Άκου τι ισχυρίζεται. Πως δήθεν μάζευε το απαγορευμένο υλικό για να εμπνευστεί για το επόμενό του μυθιστόρημα! Μα για ηλίθιους μάς περνάει;» «Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται…»
Ο Παπαθεοδώρου προφυλακίστηκε. Ο εκδοτικός του οίκος διέκοψε αυθορεί κάθε συνεργασία μαζί του, απέσυρε τα βιβλία του, τον διέγραψε από τους καταλόγους του. Οι συνάδελφοι του, όπως και η κοινή γνώμη, σύντομα έπαψε να ασχολείται μαζί του. Τον είχε φάει η μαρμάγκα. Και να, που πριν από λίγες μέρες, ο Βασίλης Παπαθεοδώρου επανεμφανίστηκε. Θριαμβευτικά! Το δικαστήριο δέχθηκε όλους τους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς του. Με εισαγγελική πρόταση, αποφάσισε την τελεσίδικη απαλλαγή του από κάθε κατηγορία. Αθώος ο Παπαθεοδώρου, άσπιλος, απεδόθη στην κοινωνία.
Καλύφθηκε το γεγονός με πηχυαίους τίτλους, όπως η σύλληψη και η προφυλάκισή του; Βεβαίως και όχι. Πέρασε στα ψιλά – εάν ο ίδιος δεν το ανήγγελλε στο φέισμπουκ, ίσως καν οι συντάκτες του δικαστικού να μην το ανέφεραν. Του ζήτησαν συγγνώμη όσοι, απολύτως πεπεισμένοι για την ενοχή του, τον αναθεμάτιζαν; Όσοι είχαν σπεύσει να τον πετάξουν σαν την τρίχα από το ζυμάρι; Ούτε μισή φράση δεν είδα δημόσιας μεταμέλειας. Να του τηλεφώνησαν και να απολογήθηκαν ιδιωτικά; Πολύ αμφιβάλλω. Γιατί να απολογηθούν εξάλλου; Επειδή είχαν πιστέψει, καλόπιστα, τις ειδήσεις, οι οποίες λογικά προέρχονταν από αστυνομικές πηγές;
Ο νομικός πολιτισμός μας βασίζεται στην αρχή πως ο οποιοσδήποτε -και αν ακόμα έχει ομολογήσει την τέλεση εγκλήματος- ώσπου να καταδικαστεί αμετάκλητα, θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως αθώος. «Κατηγορούμενο» θα έπρεπε να τον αποκαλούν, «δικαζόμενο», «πρωτοδίκως κριθέντα και ασκήσαντα έφεση». Τι θα άλλαζε αν χρησιμοποιούνταν οι παραπάνω διατυπώσεις; Η κοινή γνώμη θα το έβρισκε τυπολατρία. «Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά…» θα σχολίαζε. Έλα που υπάρχει!
Πώς θα βρει τον βηματισμό του ο Βασίλης Παπαθεοδώρου μετά τον γολγοθά που ανέβαινε επί εικοσιέξι μήνες; Ποιος θα τον αποζημιώσει για την επαγγελματική, οικονομική, κοινωνική καταστροφή του και για τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία του; Θα τον καλέσουν οι ομότεχνοί του στις παρέες τους, θα έχει εκείνος τη μεγαθυμία να τους συγχωρέσει; Και η ρετσινιά;
Ύπουλο πράγμα η ρετσινιά. Δεν ξεκολλάει εντελώς κι ας έχει λάμψει η αλήθεια. Ποιος Παπαθεοδώρου; Εδώ κοτζάμ Γούντυ Άλλεν έχει στιγματιστεί, ταλαιπωρείται χρόνια τώρα, από κατηγορίες που κρίθηκαν τόσο αβάσιμες ώστε δεν τον οδήγησαν ποτέ στο εδώλιο. Εδώ ο Κέβιν Σπέισι -τι και αν αθωώθηκε πανηγυρικά τρεις φορές;- κοιτάει τα ερείπια της καρριέρας του. Η δικαιοσύνη συγχέεται συχνά, παντού, με τη ζηλοφθονία. Με τη σαδιστική χαρά που παίρνουν πολλοί άνθρωποι όταν βλέπουν τον διπλανό τους να διαλύεται.
Η Εταιρεία Συγγραφέων θα έπρεπε να αποκαταστήσει πανηγυρικά τον Παπαθεοδώρου. Γιορτή να οργανώσει για να τον καλοδεχτεί πίσω στις τάξεις της. Να του γλυκάνει την πληγή. Δεν συνδικαλίζομαι ώστε να το επιδιώξω αρμοδίως. Αρκούμαι αναγκαστικά στο παρόν κείμενο.-
