“Έφυγε” στις 17 Ιανουαρίου 2019 σε ηλικία 89 ετών ο Joachim Zeidler, διεθυντής στη Σχολή επί 12 χρόνια, από τον Σεπτέμβριο του 1967 έως το 1979. Υπήρξε ο μακροβιότερος Διεθυντής της μεταπολεμικής Γερμανικής Σχολής με ιδιαίτερη ευαισθησία για τις ελληνογερμανικές σχέσεις, ειδικά σε μία περίοδο δύσκολη για την Ελλάδα, την περίοδο της Δικατορίας. Είχαμε την τιμή και την τύχη να τον δούμε πριν 4 χρόνια στην Aula, στις 13 Δεκεμβρίου 2014, όταν τον είχαμε προσκαλέσει να μιλήσει στην εκδήλωση “«…στην ΓΣΑ τα χρόνια της Δικτατορίας»“. Η κηδεία του θα γίνει την 1η Μαρτίου.

Γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1929 στο Kassel και πήγε δημοτικό (1936-1940) στο Steglitz στο Βερολίνο, όπου τέλειωσε και το γυμνάσιο (1940-1948) και πήρε το Abitur στις 4.7.48.

Μεταξύ 1948 και 1952 παρακαλούθησε λατινικά, ελληνικά και φιλοσοφία στο τότε νεοιδρυθέν Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (Freie Universität Berlin) και το 1953 πήρε την άδεια καθηγητού γυμνασίου και ένα χρόνο μετά, το 1954, πήρε το διδακτορικό του από το ίδιο πανεπιστήμιο.

Μεταξύ 1956 και 1965 έγινε διαδοχικά σύμβουλος και διευθυντής σπουδών στο Γυμνάσιο του Steglitz, και ενδιάμεσα, το 1959 νυμφεύθηκε την Gerda Grosskopf.

Την διετία 1965-1966 ήταν βοηθός καθηγητής στο Syracuse University στη Νέα Υόρκη και αμέσως μετά, τον Σεπτέμβριο του 1967 ήρθε στην Αθήνα στη Γερμανική Σχολή, όπου διετέλεσε διευθυντής (Oberstudiendirektor) για δώδεκα χρόνια, έως το 1979, ο μακροβιότερος διευθυντής της σχολής.

Το 1979 του απενεμήθη και το Bundesverdienst Kreuz από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Walter Scheel.

Από το 1979 έως το 1985 ήταν Oberstudiendirektor του Tannenberg Gymnasium στο Βερολίνο και από το 1985 έως το 1990 Oberschulrat , αλλά και μέλος και πρόεδρος του Συμβουλίου των Σχολείων του Εξωτερικού. Το ίδιο διάστημα ήταν επικεφαλής της Επιτροπής της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας της ανώτατης βαθμίδας των Ευρωπαϊκών Σχολείων.

Από το 1991 έως το 1994 ήταν πρόεδρος και διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Σχολείων στην Κολωνία και το 1994 συνταξιοδοτήθηκε.