O θεατρικός όμιλος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών παρουσιάζει το έργο«Ο Ρινόκερος» του Ιονέσκο στο Θέατρο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών (Δημοκρίτου 6 και Γερμανικής Σχολής Αθηνών, Μαρούσι. τηλ: 210-6199261-5) στις:29/3, 30/3 και 01/4, ώρα 20.30 μ.μ.

“-Ω ένας ρινόκερος!

– Ω! Κι άλλος ρινόκερος!

-Μόνο ρινόκεροι κυκλοφορούν πια στο δρόμο”

Τι μπορεί να συμβεί όταν σε μια μικρή κοινωνία “κάτω από το εκτυφλωτικό φως μιας καλοκαιρινής μέρας” ξαφνικά όλοι οι κάτοικοι μετατρέπονται ο ένας μετά τον άλλο σε ρινόκερους; Αυτή η παράξενη- άγνωστη ασθένεια εκδηλώνεται με πονοκεφάλους, βραχνάδα, αλλοίωση της φωνής και κυρίως απότομες αλλαγές απόψεων οδηγώντας στην απόλυτη μετάλλαξη.

“ Πρόκειται για ένα αντιναζιστικό έργο. Στόχος του είναι να δείξει τη διαδικασία φασιστοποίησης μιας χώρας καθώς επίσης και τη σύγχυση του ανθρώπου που φυσιολογικά αλλεργικός στη μόλυνση παρακολουθεί τη διανοητική μεταμόρφωση της κοινότητας” γράφει ο Ιονέσκο ο οποίος αποτυπώνει τις κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές της δεκαετίας του 30, όταν η Ρουμανία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία στρέφονταν προς τον φασισμό.

Το θέατρο του παραλόγου ήταν επαναστατικό για την εποχή του, όμως η δική μας εποχή έχει ξεπεράσει όχι τον συγγραφέα αλλά το ίδιο το παράλογο. Ο κόσμος του Ιονέσκο μας είναι τόσο οικείος που δε σοκάρει πια.. Ζούμε μέσα στο παράλογο θεωρώντας το μάλιστα ως κάτι το αυτονόητο: Στον τρόπο που (δεν) επικοινωνούμε, (δεν) καταλαβαίνουμε, (δεν) ελέγχουμε, (δεν) απολαμβάνουμε (δεν) εξηγούμε όσα μας συμβαίνουν. Εξάλλου, για όλα υπάρχουν καθησυχαστικές “λογικές” απαντήσεις..

Στην παράσταση μάς απασχόλησε το γιατί οι άνθρωποι παύουν να είναι άνθρωποι και γίνονται “κάτι άλλο”. Τι σημαίνει αυτή η αλλαγή; Ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ενδώσει κανείς σε αυτή την μεταμόρφωση.. Όλοι είναι φορείς της ασθένειας έστω κι αν στην αρχή το αγνοούν. Μια ζεστή ,οικεία φωνή τους υπαγορεύει τι να κάνουν. Η επιδημία δεν εξαιρεί κανέναν. Τα πρώτα συμπτώματα είναι η πλήξη, η μετριότητα, ο εγωισμός, η επίκληση στη λογική. Σταδιακά όλοι μετατρέπονται σε μια απειλητική μάζα, που αποκτά συνεχώς περισσότερους οπαδούς. Κανείς δεν μπορεί να βρει μια λογική εξήγηση. Απέναντι στο πλήθος απομένει κάποιος που υπερασπίζεται το αυτονόητο, όχι τόσο από ιδεολογική τοποθέτηση όσο από διαίσθηση.. Ο τελευταίος άνθρωπος.

“Ο Ρινόκερος” επιτίθεται στο ναζισμό αλλά και σε οποιαδήποτε ιδεολογία μπορεί να γεννήσει φανατισμό.. Επιτίθεται στη λογική, όταν αυτή σκοτώνει την πραγματική σκέψη και υπερασπίζεται έναν κόσμο στον οποίο ο πολιτισμός, η ελευθερία και η αγάπη διατηρούν το νόημα και τη σημασία τους. Για αυτόν τον υπό εξαφάνιση τρόπο ζωής μιλάει η παράσταση μας. Κι αφιερώνεται στους λίγους εκείνους που επιμένουν πεισματικά να αναρωτιούνται, να αμφισβητούν και να ονειρεύονται ένα καλύτερο κόσμο.

Έλενα Καρακούλη