Από την “Ημερήσια Κουκουβάγια” (thedailyowl.gr)αναδημοσιεύουμε ένα κείμενο για τον Άγο Βασίλη:
Η ιστορία του καλοσυνάτου παππούλη με τα άσπρα μαλλιά και γένια, την κόκκινη φορεσιά, που γυρνάει όλο τον κόσμο τη νύχτα της Παραμονής των Χριστουγέννων με ένα ιπτάμενο έλκηθρο και αφήνει δώρα σε όλα τα παιδιά είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους μας.
Ο Άγιος Βασίλης έχει συνδεθεί άρρηκτα με την εορτή των Χριστουγέννων. Κάθε χρόνο τα παιδιά σε όλο τον κόσμο του γράφουν γράμματα για το δώρο που θα ήθελαν να του ζητήσουν και ανυπομονούν για τον ερχομό του.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Άγιος Βασίλης ζει στον Βόρειο Πόλο και έχει ένα εργαστήριο παιχνιδιών όπου πολλά μικροσκοπικά χαρούμενα ξωτικά τον βοηθάνε να φτιάξει τα παιχνίδια που θα μοιράσει στα παιδιά. Αυτή η διαδικασία κρατάει έναν ολόκληρο χρόνο. Την Παραμονή των Χριστουγέννων όλα τα παιχνίδια πρέπει να είναι έτοιμα, έτσι ώστε ο Άγιος να ξεκινήσει με το φορτωμένο με δώρα έλκηθρό του (το οποίο το σέρνουν τάρανδοι), το μεγάλο ταξίδι του στο νυχτερινό ουρανό. Προσγειώνεται στην στέγη κάθε σπιτιού και μπαίνει μέσα από την καμινάδα για να αφήσει τα δώρα των παιδιών κάτω από το δέντρο ή μέσα στις κάλτσες που έχουν κρεμάσει στο τζάκι, αφού βέβαια ξαποστάσει για μια στιγμή για να γευτεί τα μπισκότα και το γάλα που του έχουν αφήσει τα παιδιά. Ακόμα λέγεται πως έχει μια μεγάλη λίστα με όσα παιδιά ήταν καλά τον χρόνο που πέρασε αλλά και με αυτά που δεν ήταν, στα τελευταία μάλιστα αντί για δώρα αφήνει κάρβουνο. O μύθος αυτός του Άγιου Βασίλη είναι γνωστός ακόμη και σε μη χριστιανικές χώρες. Είναι ο ίδιος Σάντα Κλάους» (Άγιος Νικόλαος) των Άγγλων, ο «Περ Νοέλ» των Γάλλων, ο «Σίντερ-Κλάας» των Ολλανδών, ο «Βάιναχτσμαν» των Γερμανών, ο «Λαμ-Κουνγκ-Κουνγκ» (= «ο Καλός γερο-πατέρας») των Κινέζων, ο«Χοτέισο» των Ιαπώνων και «Babbo Natale» των Ιταλών.
