Ο ψυχίατρος και καθηγητής Αργύρης Στριγγάρης (’92) στο τελευταίο του άρθρο στην Καθημερινή (21/1) αναλύει, πόσο σημαντική και κρίσιμη είναι η πρόληψη της παιδικής κακοποίησης σε όλα τα επίπεδα:
Λέγεται ότι το παιδί είναι ο πατέρας του ανθρώπου («the child is the father of man»)· ο γνωστός αυτός στίχος του Wordsworth τονίζει τη σημασία που έχουν οι παιδικές εμπειρίες για την ενήλικη ζωή μας. Επιστημονικά, ξέρουμε ότι οι εμπειρίες θρέφουν τον εγκέφαλό μας, τόσο οι θετικές όσο και οι αρνητικές. Ακόμη κι αν μπορούσαμε, δεν θα θέλαμε να μεγαλώσουμε παιδιά που δεν γνωρίζουν ποτέ τη λύπη ή την απώλεια. Η κακοποίηση όμως είναι άλλο πράγμα. Η κακοποίηση μπορεί να σε σκοτώσει, δεν σε κάνει πιο δυνατό. Παιδιά τα οποία έχουν υποστεί κακοποίηση, έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα πρόωρου θανάτου· έχουν επίσης πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν βαριά κατάθλιψη, να πάρουν ναρκωτικά αλλά και να γίνουν βίαια τα ίδια. Οι επιπτώσεις αυτές μπορούν να εξηγηθούν νευροβιολογικά, το τραύμα κυριολεκτικά εγγράφεται στα νευρωνικά μας κυκλώματα. Αλλά ίσως η πιο ξεκάθαρη εξήγηση να είναι η περιγραφή που πρόσφατα έδωσε η ολυμπιονίκης κ. Μπεκατώρου: «Ηθελα να βγάλω τη σάρκα από πάνω μου». Μερικά παιδιά, ειδικά εκείνα που δεν εισακούστηκαν από τους γύρω τους, βγάζουν τη σάρκα τους κυριολεκτικά, με αυτοτραυματισμούς ακόμη και με την αυτοκτονία.
