Η Ξένια Κουναλάκη (’88) γράφει στο τελευταίο άρθρο της (21/1) στην «Κ» για τα αντεπιχειρήματα στην βιαστική αποδόμηση του ελληνικού #metoo :
Δεν πρόλαβε να κλείσει πενθήμερο το ελληνικό ΜeΤoo και άρχισε η προσπάθεια αποδόμησής του. Στο τέλος, να δείτε, που θα κληθούν οι γυναίκες να ζητήσουν και συγγνώμη για τη χρόνια κουλτούρα ιδιοκτησιακής σχέσης που έχουν αναπτύξει οι άνδρες με τα γυναικεία σώματα.
Επιχείρημα πρώτο των αμφισβητιών: Ναι #metiSofia, αλλά μην αρχίσει τώρα κάθε μία να μας λέει τον πόνο της για πριν από 25 χρόνια, που τη στρίμωξε στο ασανσέρ το στέλεχος τάδε.
Απάντηση: Ναι, γιατί αν δεν το καταλάβατε, σχεδόν κάθε γυναίκα έχει κάποιο τραύμα αυτού του είδους, μεγαλύτερο ή μικρότερο. Θα μας συνταγογραφήσετε λίστα με περιστατικά κακοποίησης, άξια αναφοράς; Τι σας ικανοποιεί; Βιασμός με απειλή υπό τον όρο ότι το θύμα είναι κάτω των 16 ετών ή επιτρέπεται και κάτι λιγότερο κακουργηματικό;
