Από τον Κώστα Παπαηλιού:

Τα χρόνια της Μετσόβου είναι για μένα άρρητα συνδεδεμένα με τα χρόνια των σπουδών μου στη Γερμανία, συγκεκριμένα στο Braunschweig. Εκει βρήκα τον Μάρκο Γουζέλη και τον Βασίλη Σαλαπάτα από την τάξη του ’61, τους αχώριστους Μάκη Αγγελίδη και Τζώκο Ιωαννίδη από την τάξη του ’62 και ακολούθησαν οι “νέοι”, όπως τους λέγαμε, ο Πάνος Λασκαρίδης, ο Γιαννης Χατζόπουλος από την τάξη του ’65 και αρκετοί άλλοι.

Παρεμπιπτόντως οι απόφοιτοι της Γερμανικής έπερναν το δίπλωμα τους σε εύλογο χρονικό διάστημα, δηλ. σε 10 με 12 εξάμηνα. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες σειρές φοιτητών (δυστυχώς τότε ήταν περίπου μηδενική η παρουσία φοιτητριών στο Πολυτεχνείο) οι οποίοι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, αργούσαν πολύ να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και γιαυτό τον χρόνο φοίτησης τους τον μετρούσαν σε Ολυμπιάδες, δηλ. τετραετίες!

Στο Braunschweig λοιπόν είχαμε φτιάξει μια φοιτητική ομάδα ποδοσφαίρου, τον Αστέρα και με αυτή παιζαμε στο πρωτάθλημα των ελληνικών συλλόγων. Και ήταν άγραφος νόμος η ομαδα που κέρδιζε να παρει τηλέφωνο το Bayerische Rundfunk στο Μόναχο και να δώσει το αποτέλεσμα του ματς για την ελληνική εκπομπή της Κυριακής. Αυτό το είχα αναλάβει εγώ. Και στο τηλέφωνο απαντούσε ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης που έκανε την εκπομπή. Δεν τον εγνώρισα ποτέ προσωπικά. Αλλά θυμάμαι μετά πάνω από 50 χρόνια το φιλικό του ύφος στο τηλέφωνο και του χιούμορ του που μόλις με άκουγε μου έλεγε: “Πάλι κερδίσατε Κωστάκη;”