Ένα μοναδικό άρθρο της Αργυρώς Μποζώνη, που δημοσίευσε η Lifo της 27.4.2023, περιγράφει μία εικόνα, που οι παλαιότεροι έζησαν και νοσταλγούν και οι νεώτεροι δεν θα έχουν ποτέ ίσως την ευκαιρία να αντικρύσουν και να βιώσουν. Τα βιβλιοπωλεία στις δόξες τους αντέξανε μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνακαι μετά υποτάχθηκαν στα “στρατεύματα” των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Ο “Ελευθερουδάκης” με τις “δικές μας” Σοφίκα και Μαρίνα, ο “Πανίτογλου” στην Ακαδημίας, ο “Κάουφμαν”, στον οποίο αναφέρεται το άρθρο, ήταν λαμπερά δείγματα μία εποχής, όπου το βιβλιοπωλείο δεν ήταν απλώς μαγαζί.
Να θυμίσουμε ότι άλλο ένα αφιέρωμα για το βιβλιοπωλείο είχε κάνει και ο Νίκος Βατόπουλος στην εφημερίδα “Καθημερινή” το 2015, αλλά και ο Ελευθέριος Σκιαδάς το 2018 στα “Αθηναϊκά”, όπου μαθαίνουμε ότιο Γερμανορώσος Έρμαν Κάουφμαν, που φαίνεται στην φωτογραφία, ήταν ο ιδρυτής όχι μόνον του βιβλιοπωλείου, αλλα καιτου βραχύβιου εκδοτικού οίκου «Κασταλία» (1934-1941), του οποίουστόχος ήταν η παρουσίαση και προώθηση στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό των νέων Ελλήνων λογοτεχνών, της Γενιάς του ’30.
Ακόμη βλέπουμε και τοπρόσθετο εξώφυλλο, προστατευτικό-διαφημιστικό, σε βιβλίο του 1934, ενώ διακρίνουμε την ορθρογραφία με τα διπλά “ff” και “nn” στα γαλλικά.
Όταν στις 14 Αυγούστου 2012 το βιβλιοπωλείο Κάουφμαν (Librairie Kauffmann) στην οδό Σταδίου 28 πήρε φωτιά, πολλοί θεώρησαν ότι αυτή ήταν η τελευταία πράξη «ενός προαναγγελθέντος θανάτου». Η φωτιά στο ισόγειο επεκτάθηκε και στο πατάρι, όπως γράφουν τα δελτία της πυροσβεστικής της εποχής, και το βιβλιοπωλείο δεν άνοιξε ποτέ ξανά για το κοινό. Τα αίτια της φωτιάς δεν έγιναν γνωστά, εικασίες γράφτηκαν, ότι επρόκειτο για βραχυκύκλωμα.
