Μια συνάντηση του Λόρδου Βύρωνα με τον Καμύ και τον Εμπειρίκο τι θα σήμαινε σήμερα; Κι ο λόγος τους θα έβρισκε απήχηση στον σημερινό Ευρωπαίο; Σ’ αυτήν τη φανταστική συνομιλία, ο Γιάννης Ψυχοπαίδης αυθαιρετεί, βάζοντας όχι μόνο χρώμα, αλλά κάνοντας τους τρεις συνομιλητές συγκαιρινούς του και μάλιστα, συλλειτουργούς. Με τους ποιητές άλλωστε, ο σημαντικός δημιουργός έχει ασχοληθεί συστηματικά, αφιερώνοντας ολόκληρες ενότητες που έγιναν οργανικό κομμάτι της δουλειάς του.

Ο ζωγράφος, χρόνια τώρα, μετουσιώνει τον ποιητικό λόγο σε αξία ζωγραφική. Όχι εικόνα μιας επεξηγηματικής μεταγραφής, αλλά εικόνα δική του, μιας καινούριας οπτικής που μπορεί να ιδωθεί ως ποίηση. Το κάνει στο τελαρωμένο έργο, το κάνει και στο χαρτί μιας έκδοσης, δημιουργώντας «έργα τέχνης-βιβλία» (artist’s books) που φιλοτέχνησε σε βάθος τεσσάρων δεκαετιών ως τις μέρες μας (1979-2023).

Δείτο το άρθρο του Γιώργου Μυλωνά στο liberal.gr με αφορμή την έκθεση του Γιάννη Ψυχοπαίδη…