Ο Werner Preibisch γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1896 στο Ohlau της Πολωνίας και πήγε σχολείο στο Χάλε. Ηταν “μισοεβραίος” σύμφωνα με τους φυλετικούς νόμους της Νυρεμβέργης (1935). Ήταν βετεράνος του Α’ Παγκοσµίου Πολέµου (ανθυπολοχαγός εν αποστρατεία).
Ως καθηγητής αναλαμβάνει καθήκοντα Αναπληρωτού Διευθυντού της Γερμανικής Σχολής στην Αραχώβης, στο δεύτερο εξάμηνο του 1932. Τον Ιανουάριο του 1933 η κυβέρνηση Χίτλερ στη Γερμανία, που θα αναλάβει τον επόμενο χρόνο, πήρε ριζικά μέτρα απομάκρυνσης κάποιων Γερμανοεβραίων καθηγητών, οπότε έφυγε από την Ελλάδα.
Από το 1936 ως το 1946 εμφανίζεται καταχωρημένος ως “ξένος καθηγητής γερμανικής γλώσσας” στο Ιαπωνικό Γυμνάσιο Yamaguchi και σύμφωνα με τις πληροφορίες, που μας δίνει ο Ευγένιος Σαντορίνης στο άρθρο του “Αναμνήσεις από την προπολεμική Γ.Σ.Α”, ο Preibisch έγινε αργότερα λέκτωρ σε Πανεπιστήμιο της Ιαπωνίας. Αυτός και ο Dr. Kaspar συνέγραψαν διατριβές, που περιλαμβάνονται μόνιμα στη βιβλιοθήκη του αμερικανικού Κογκρέσσου, της μεγαλύτερης του κόσμου.
Το 1937 κάλεσε κοντά του και την ανιψιά του Wiltrud, μέτεπειτα Potter, και παρά τη µερικώς εβραϊκή καταγωγή τους, οι δύο “Preibisch” δεν παρενοχλήθηκαν ουσιαστικά από τους Ναζί στην Ιαπωνία, γεγονός, που πιθανώς οφειλόταν στη µεγάλη απόσταση µεταξύ του Yamaguchi και των κέντρων της ναζιστικής επιρροής στην Ιαπωνία, καθώς και στο γεγονός ότι ο Werner Preibisch ήταν βετεράνος του Πολέμου. Ως εκ τούτου, μπόρεσε να διδάξει στο Yamaguchi από το 1936 έως το 1945 σε μεγάλο βαθμό ανενόχλητος. Ανεξάρτητα όμως από την (συγκριτικά) ευνοϊκή τους κατάσταση, βρίσκονταν συνεχώς σε επιφυλακή.
Τον Αυγουστο του 1945 εκτέθηκαν και οι δυο στην ακτινοβολία της ατομικής βόμβας, που έπεσε στην Χιροσίμα. Η ανιψιά του, έγραψε για την εμπειρία της από “την πόλη του θανάτου”, τέσσερα χρόνια μετά τον βομβαρδισμό και μετά η μεγαλύτερη κόρη της Kerstine, δώρισε τα γραπτά της στο National Peace Memorial Hall για τα θύματα της Χιροσίμα
Ένα μήνα μετά τον βομβαρδισμό, στις 11 Σεπτεμβρίου του 1945, ο Werner Preibisch αυτοκτόνησε. Έχει ταφεί στο ναό του Choju και η ταφόπλακά του είναι γραμμένη στα γερμανικά και τα ιαπωνικά.
Η κόρη της ανιψιάς του Kerstine είχε την πεποίθηση πως ο Werner επέλεξε να αυτοκτονήσει επειδή η Γερμανία και η αρραβωνιαστικιά, που αγαπούσε τόσο, είχαν “κλαπεί” από τους Ναζι και είδε την τραγική κατάσταση που προκάλεσαν οι άνθρωποι στην Χιροσίμα.