(*) αν δεν είχε υποχρεωθεί να φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1942.

Η Αργυρώ Συράκη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 1925. Δημοτικό πήγε στο “Βυζάντιο” της κ.Πιτίδου στο Παγκράτι και ήταν στην ίδια τάξη με το Μάνο Χατζηδάκι. Η καταγωγή της από την πλευρά του πατέρα της είναι από την Καλλιμασιά της Χίου και από την πλευρά της μητέρας της από τη Σύρο, απόγονος του Παπανικολή από τα Ψαρά, αφού η προγιαγιά της, κόρη Κουτσοδόντη παντρεύτηκε Παπανικολή της οικογένειας του πυρπολητή. Ο αδελφός της γιαγιάς της, Μιχαήλ Κεφάλας, ήταν εξαιρετικά μορφωμένος και διετέλεσε διευθυντής του Ζωγραφείου στην Κωνσταντινούπολη.

Το 1936 πήγε στη Γερμανική Σχολή στην οδό Αραχώβης στην Quarta. Συμμαθήτριές της ήταν η Βεατρίκη Δημητριάδου, η Έβη Τουλούπα, η Λένα Γκλαβάνη, η Αλίκη Δημητριάδου, η Λολότα (Ελένη) Κωνσταντινίδου κ.α. Το 1942 αποφοίτησε και το επόμενο έτος πήγε στο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε Φιλολογία ακολουθωντας την κατεύθυνση της Ιστορίας και Αρχαιολογίας.

Αμέσως μετά εργάστηκε ως ξεναγός στην Αθήνα κυρίως με Γερμανούς και Γάλλους, αλλά στο μεταξύ, στην Κατοχή, γνώρισε τον μετέπειτα συζυγό της Πανταζή Πανταζόπουλο, ο οποίος σπούδασε Ιατρική στην Αμερική και εξειδικεύτηκε στην Ψυχιατρική, επέστρεψε τον Αύγουστο του 1956 στο Ναύπλιο, όπου και παντρεύτηκαν και μαζί εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη.

Στην Αμερική πλέον, χωρίς γνώσεις Αγγλικών ξεκίνησε να εργάζεται στην Αρχιεπισκοπή, όπου αναζητούσαν άτομο με καλές γνώσεις Ελληνικών. Αρχικά υπό τον Αρχιεπίσκοπο Μιχαήλ και ένα χρόνο μετά, το 1958, υπό τον Ιάκωβο και με αντικείμενο τα Πολιτιστικά εργάστηκε συνολικά επί 38 έτη και παράλληλα σπούδασε Κλασσικές Τέχνες στο Columbia. Ενδιάμεσα, το 1963, χώρισε και το 1996 συνταξιοδοτήθηκε. Έκτοτε μοιράζει το χρόνο της μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης.