Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 ολοκλήρωσε τη διατριβή της στο ίδιο Πανεπιστήμιο με θέμα “Το πρόβλημα του παιδιού στο Νοσοκομείο”. Ειδικεύθηκε στη Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική Ψυχοθεραπεία στην Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου της Βιέννης ως κρατική υπότροφος και διατέλεσε για πέντε χρόνια Ψυχολόγος πλήρους απασχόλησης στην Ψυχολογική Υπηρεσία του Δήμου (και ομοσπονδιακού κρατιδίου) της Βιέννης. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1977 και εργάστηκε ιδιωτικά ως Κλινική Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια. Το 1981 διορίστηκε Επιμελήτρια του Εργαστηρίου Πειραματικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1997 εκλέχθηκε Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας. Είναι Επιστημονική Υπεύθυνη του Ινστιτούτου Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς και του Κύκλου Ευαισθητοποίησης στην Γνωσιακή – Συμπεριφοριστική Θεραπεία, Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Έρευνας της Συμπεριφοράς, Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων, Μέλος ΔΣ της Επιστημονικής Ένωσης Νέα Παιδεία, Διδάσκουσα – Θεραπεύτρια και Επόπτρια της Αυστριακής Εταιρείας Θεραπείας της Συμπεριφοράς, Ιδρυτικό Μέλος και Εθνικός Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη FEDORA-Psyche και Διευθύντρια του Εργαστηρίου Ψυχολογικής Συμβουλευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Μεταπτυχιακού προγράμματος ειδίκευσης στην κλινική Ψυχολογία του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η Αναστασία είναι ομότιμη καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ. Έχει σπουδάσει στη Βιέννη Ψυχολογία και εργάστηκε εκεί επί σειρά ετών ως Ψυχολόγος του Psychologischer Dienst der Stadt Wien. Το δημοσιευμένο επιστημονικό της έργο αφορά θέματα Κλινικής Ψυχολογίας και Ψυχοθεραπείας. Μετά την συνταξιοδότησή της ασχολείται κυρίως με θέματα παιδιών προσφύγων.