Με αφορμή το αφιέρωμα στο βιβλίο “Έλληνες στη Γερμανία” του Ιωάννου Καιροφύλα και την αναφορά στο όνομα του “Ιωάννη Καλιτσουνάκη”, ο Νίκος Καλιτσουνάκης, απόφοιτος του ’86, εγγονός του Νίκου Καλιτσουνάκη, δερματεμπόρου στα Χανιά, μας ενημέρωσε ότι πρόκειται για τον αδελφό του παππού του, με σπουδαία ακαδημαϊκή πορεία και φίλο του μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή. Μας έστειλε μάλιστα και μία κάρτα του μεγάλου μαθηματικού προς τον Ιωάννη Καλιτσουνάκη, ο οποίος μάλιστα διάβασε το 1950 τον επικήδειο στην κηδεία του διάσημου φίλου του.
Ο Εμμανουήλ Καλιτσουνάκης, δερματέμπορος και στιβανάς από τα Χανιά, νυμφεύτηκε την Ελένη Πιπάκη και απέκτησε τρεις γιούς: τον Νίκο, τον Ιωάννη και τον Δημητρό:
– ο Νίκος, (?-1960), συνέχισε το επάγγελμα του πατέρα του, νυμφεύθηκε την Αφροδίτη Μουριζάκη και στήριξε οικονομικά τους δύο αδελφούς του, Ιωάννη και Δημητρό, στις σπουδές τους στην Γερμανία, οι οποίοι στην συνέχεια διέπρεψαν:
– ο Δημήτριος, (1888-1982), διετέλεσε καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ και Γ.Γ. στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, και κατά την περίοδο της Κατοχής ανέπτυξε αντιστασιακή δράση, ενώ στη διάρκεια της δίκης του Μπελογιάννη και των συντρόφων του, ο Καλιτσουνάκης ήταν ο μόνος επιστήμονας που υπερασπίστηκε τον οικονομολόγο Μπάτση, ο οποίος είχε νυμφευθεί την απόφοιτο Λίνα Αιλιανoύ. Απέκτησε τρία παιδιά μεταξύ την Ελένη (που παντρεύτηκε τον καθ. Παναγιώτη Στρατουδάκη, ο οποίος μόλις είχε εκλεγεί καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ σκοτώθηκε στις 8.12.1969 στο αεροποδικό δυστύχημα της Κερατέας στην πτήση Χανιά-Αθήνα, και μάλιστα πήγε ο ίδιος στην Κερατέα προς αναζήτησιν της σορού του γαμπρού του, όπως μαρτυρά ο Χρήστος Μπαλόγλου), τον Μανόλη (δικηγόρος και μελος του ΔΣ της ΕΠΣΑ επί Τριβέλλα),
– ο Ιωάννης, (1878-1966), διετέλεσε καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ήταν ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1926 και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Κρητικών Σπουδών το 1938, ενώ το 1961 έγινε πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, νυμφεύθηκε την Ελένη Μαρκαντωνάκη και απέκτησε τρία παιδιά: την Καίτη (Αικατερίνη Μαριδάκη), τον Γεώργιο (που νυμφεύθηκε την Λίλη Κομνηνού) και τον Εμμανουήλ, που γεννήθηκε το 1916 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το 1934-35 στην Δ’ Γυμνασίου.
Ιωάννης Καλιτσουνάκης… Ο Ιωάννης Καλιτσουνάκης ήταν ιστορικός, φιλόλογος, συγγραφές και βυζαντινολόγος. Γεννήθηκε στα Χανιά το 1878 και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Χανίων στις αρχές του 20ού αιώνα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (1894-1901) Φιλολογία, Ιστορία και Παιδαγωγική Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών έως το 1901, με καθηγητές τους Κωνσταντίνο Κόντο, Γεώργιο Χατζιδάκι, Νικόλαο Πολίτη, Γρηγόριο Βερναρδάκη, Σπυρίδωνα Λάμπρο και Παύλο Καρολίδη και αναγορεύτηκε «αριστούχος διδάκτωρ». Ακολούθως σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ιένα (1902-1904) φιλοσοφία, την κλασσική φιλολογία και παιδαγωγική. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ιδρυτικό μέλος της «Εταιρείας Κρητικών Σπουδών», πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» και επίτιμος καθηγητής του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, όπου το 1905 διορίστηκε καθηγητής Ανατολικών Γλωσσών, στη θέση του αποθανόντος Ιωάννη Μητσοτάκη.
Το 1924 διορίστηκε τακτικός καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, ενώ το 1926 αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και από το 1928 ήταν καθηγητής της Μεσαιωνικής Ελληνικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το 1933 διατέλεσε Πρόεδρος του Γενικού Συμβουλίου Βιβλιοθηκών Ελλάδος. Από το 1936 ως το 1937 ήταν κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και την απελευθέρωση της Ελλάδος από τις δυνάμεις του Άξονος ο Καλιτσουνάκης ήταν μέλος της Επιτροπής που συνέταξε την έκθεση του Ολοκαυτώματος των χωριών της Βιάννου, τη γνωστή με τον τίτλο «Έκθεσις της Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεως Ωμοτήτων εν Κρήτη» . Η καταγραφή ξεκίνησε στις 29 Ιουνίου του 1945 και ολοκληρώθηκε στις 6 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς.
Δημήτριος Ε. Καλιτσουνάκης… Από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της οικονομικής σκέψης στο μεσοπόλεμο και έπειτα, ο Δ. Καλιτσουνάκης υπήρξε ένας από τους ελάχιστους Έλληνες οικονομολόγους που ασχολήθηκαν με την εξέλιξη των οικονομικών ιδεών στην Ελλάδα. Το έργο του ανανέωσε την οικονομική σκέψη και σηματοδότησε ένα πρώτο στάδιο ωρίμανσής της με την εισαγωγή νέων θεωρητικών εργαλείων για την ανάλυση των οικονομικών φαινομένων.
Γεννημένος στην Κρήτη το 1886, αδελφός του Ιωάννη, σπούδασε νομικά στην Αθήνα και το 1909 αναγορεύθηκε διδάκτορας των νομικών επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1914 ως το 1918 έζησε στο Βερολίνο και μετεκπαιδεύτηκε στον τομέα των πολιτικών και οικονομικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, όπου κυριαρχούσε το οικονομικό τμήμα χάρη στους Schmoller και Wagner, μαζί με άλλους γνωστούς Έλληνες οικονομολόγους, όπως τους Κ. Βαρβαρέσο, Σπ. Κορώνη, Π. Χριστοδουλόπουλο κ.α. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1918 εμποτισμένος από τις ιδέες του εξελικτικού σοσιαλισμού και της ιστορικής σχολής, έναν έντονο ανθρωπισμό και ένα πάθος για κοινωνική πρόοδο και δικαιοσύνη, που τον ώθησε στη μεταλαμπάδευση του επιστημονικού κλίματος της Γερμανίας στην Ελλάδα.
Αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου των Αθηνών με βαθμό άριστα. Υπηρέτησε τη θητεία του στο μέτωπο, πολεμώντας στους Βαλκανικούς Πολέμους. Έπειτα από τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου σπούδασε Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Διορίστηκε υφηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (1920) και το 1923 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην ΑΣΟΕΕ. Το 1923 διορίστηκε γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Στη βραχύβια κυβέρνηση του Παπαναστασίου ήταν υφυπουργός Γενικός Διοικητής Κρήτης, από τις 26 Μαΐου 1932 ως τις 5 Ιουνίου 1932.
Η σύλληψη των αδελφών Καλιτσουνάκη
Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Ελληνική Κυβέρνηση συνέλαβε και εξόρισε εγκλείστους στην Σκύρο τους Γερμανούς υπηκόους στην Ελλάδα, η Γερμανική κυβέρνηση προέβη σε αντίποινα σε βάρος των Ελλήνων που βρίσκονταν στη Γερμανία. Τότε οι αρχές συνέλαβαν περί τους πενήντα Έλληνες, μεταξύ τους τον Ιωάννη και τον αδελφό του Δημήτριο Καλιτσουνάκη, τους οποίους περιόρισαν σε στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στην πόλη Holzminden απ’ όπου απελευθερώθηκαν μετά την λήξη του πολέμου και την ήττα της Γερμανίας.
Μερικά χρόνια μετά επέστρεψαν στην Ελλάδα και ο μεν Ιωάννης διορίστηκε υφηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (1920), ο δε Δημήτριος διορίστηκε τακτικός καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (1924).
(η φωτογραφία είναι από τον δρόμο με το όνομα του Ιωάννη Καλιτσουνάκη στο κέντρο των Χανίων)
Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή και η Ελληνική Παροικία του Μονάχου
Όταν ο καθηγητής της Ιστορίας Ιωάννης Καλιτσουνάκης επισκέφθηκε λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τον Albert Einstein στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον (Princeton) στην Αμερική, το πρώτο πράγμα που τον ρώτησε ο εκλεκτός αυτός γίγας της επιστήμης, ήταν τι κάνει και που βρίσκεται ο φίλος του Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή.
Ήταν βλέπετε φίλοι από την περίοδο της ακαδημαϊκής τους ζωής στο Βερολίνο.
Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή και η Ελληνική Παροικία του Μονάχου…
Τέλος, ένα άλλο μέλος της οικογένειας Καλιτσουνάκη, ο Μανόλης Καλιτσουνάκης, πατέρας του Νίκου Καλιτσουνάκη απόφοιτου του ’86, ήταν οικονομολόγος και νομικός, δραστηριοποιήθηκε σαν σύμβουλος επιχειρήσεων και διετέλεσε μάλιστα για ένα μικρό διάστημα Πρόεδρος της ΑΕΚ. Μόλις επεβλήθη η δικτατορία στην Ελλάδα το 1967, άλλαξε όλη την διοίκηση της ΑΕΚ, μιάς και η ομάδα ήταν γνωστό ότι ιδεολογικά ήταν αντίθετη με την χούντα. Ο Μανόλης Καλιτσουνάκης, μάλιστα μαζί με τον Δημήτρη Σεβαστάκη, γνωστό επιχειρηματία χάρη στα καταστήματα υποδημάτων που διατηρούσε, είχαν πρωταγωνιστήσει στην μεταγραφή του Μίμη Παπαϊωάννου από την Βέροια στην ΑΕΚ.
8 Δεκεμβρίου 1969 : Το μοιραίο τέλος της ΟΑ954 στην Κερατέα…
