Ίρις Πάσκεβιτς (48*)

Η Ίρις Πάσκεβιτς – Μπουρούτη γεννήθηκε το 1930 και φοίτησε στην Γερμανική Σχολή από το Δημοτικό έως το 1944, που η Σχολή έκλεισε. Πατέρας της ήταν ο Έριχ Πάσκεβιτς, μηχανικός με ειδικότητα στα επιστημονικά όργανα, που ζούσε στην Σμύρνη και γνώριζε πολύ καλά τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, με τον οποίο είχαν συνεργαστεί για ένα μεγάλο διάστημα προκειμένου να προετοιμάσουν το Πανεπιστήμιο της Σμύρνης, που ιδρύθηκε μεν το 1920, αλλά επί της ουσίας παρέμεινε στα χαρτιά, αφού ακολούθησε η Μικρασιατική Καταστροφή το 1922. Η μητέρα της, Gertrud, το γένος Welzel, γεννήθηκε στις 21.9.1893 στο Breslau.

Ο αδελφός της, Φριτς, γεννήθηκε το 1923 και ήταν μαθητής του Δημοτικού στην Αραχώβης από το 1929-30 έως το 1934-35.

Με την έλευση της οικογένειας στην Ελλάδα μετά το 1922 ο πατέρας της, Έριχ Πασκεβιτς, εργάστηκε στο “Ίδρυμα Γεωργίου και Αικατερίνης Χατζηκώνστα”, όμως με την λήξη του Πολέμου το 1944, συνελήφθη και εξορίστηκε στην Μακρόνησο, ενώ η σύζυγός του με την Ίριδα υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν, ως Γερμανοί αιχμάλωτοι, την Ελλάδα, ενώ ο γιός, Φριτς, είχε ήδη καταταγεί στον γερμανικό στρατό.

Έτσι στις 2.10.1944 επιβιβάστηκαν σε ένα τρένο, που τους μετέφερε μαζί με άλλους Γερμανούς αρχικά στο Κραγκούγιεβατς (Kragujevac) στην κεντρική Σερβία, όπου υποχρεώθηκε να παραμείνει για λίγο στην περιοχή, αλλά μεταφέρθηκε, λίγες μέρες μετά, στην Βιέννη. Εκεί, επειδή δεν θεωρήθηκαν καθαροί Γερμανοί, προωθήθηκαν στο Breslau (σημερινό Wrocław στην Πολωνία) και ακολούθως στο Kamenz, κοντά στην Δρέσδη, όπου συνέπεσαν με τον βομβαρδισμό της πόλης στις 13 Φεβρουαρίου 1945.

με την μητέρα της (δεξιά)

Το 1946 μεταφέρθηκαν στο Μόναχο και η UNRRA (Οργανισμός Περιθάλψεως και Αποκαταστάσεως των Ηνωμένων Εθνών) ζήτησε από όλους τους “αιχμαλώτους” να δηλώσουν την χώρα, στην οποία επιθυμούσαν να επιστρέψουν. Έτσι, η μητέρα της δήλωσε ότι επιθυμεί να επιστρέψει στην Ελλάδα, την οποία υπεραγαπούσε, αλλά και επειδή εκεί ήταν ο σύζυγός της, Έριχ, εξόριστος στην Μακρόνησο.

Επιβιβάστηκαν πάλι σε τρένο και έφτασαν στο Bari, όπου θα “περνούσαν” με πλοίο απέναντι στην Πάτρα. Ο Έλληνας πρόξενος όμως εκεί δεν επέτρεψε την επιβίβασή τους, διότι δεν είχαν τα απαραίτητα έγγραφα, που αποδείκνυαν την ελληνική τους καταγωγή, πέραν του ονόματός τους, που παρέπεμπε σε αλλοδαπούς.

Στην περιοχή του Bari έμειναν περίπου δύο χρόνια και τελικά υποχρεώθηκαν να εγκατελείψουν την περιοχή και να μεταβούν προς την Napoli, και ακολούθως προς τον βορρά. Κοντά στην Ρώμη, στο Rieti γινόταν ο γάμος της Τζίνα Λολομπρίτζιτα (Gina Lollobrigida). Ήταν Ιανουάριος του 1949, όταν η “Λολό” παντρεύτηκε στο όρος Terminillo di Rieti τον Σλοβάκο γιατρό Μίλκο Σκόφιτς (Milko Škofič), ο οποίος υπηρέτησε τους πρόσφυγες, που στεγάζονταν προσωρινά στο κινηματογραφικό στούντιο της Τσινετσιτά και η Ίρις επελέγη τυχαία ανάμεσα στα παρανυφάκια.

Επέστρεψαν στο Augsburg, κοντά στο Μόναχο, όπου η Ίρις εργαζόταν ως καθαρίστρια σε διάφορα σπίτια για μερικούς μήνες. Λίγο καιρό όμως μετά, το 1950, ελευθερώθηκε ο πατέρας της από την Μακρόνησο, οπότε μετέβησαν ξανά στο Bari και πλέον επέστρεψαν στην Ελλάδα στις 2.10.1950, την ίδια ακριβώς μέρα, 6 χρόνια μετά από την αναχώρησή τους.

Κατοίκησαν στην οδό Δαφνομήλη στον Λυκαβηττό και στις 8 Ιουνίου 1963 παντρεύτηκε τον Χημικό Μηχανικό Δημήτριο Μπουρούτη, που είχε την εταιρεία Carbonica και εγκαινίασαν το πρώτο από τα 5 εργοστάσια επεξεργασίας ανθρακικού οξέως.