Η Ειρήνη Λάκωνος του Κλέαρχου γεννήθηκε το 2013 και ήταν κόρη του ποιητή και θεατρικού μεταφραστή Κ. Καρθαίου (Κλέανδρος Λάκων ήταν το πραγματικό του όνομα). Εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1926 στην Β’ τάξη του Ελληνικού Σχολείου και παραμένει εως το 1931 στην Ε’ Γυμνασίου. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Ρένα Καρθαίου υπήρξε εξαίρετη δημιουργός με πλούσια κατάθεση στην ποίηση γενικά και στην ποίηση για παιδιά ειδικότερα, με σημαντικότατη συμβολή και στον μεταφραστικό τομέα, με πολλά βραβεία και διακρίσεις. Δημοσίευσε ποιήματα, πεζά και μεταφράσεις, έγραψε ποίηση για παιδιά και καταξιώθηκε ως μία από τις πιο σημαντικές εκπροσώπους της ελληνικής παιδικής και νεανικής ποίησης. Πολλά ποιήματα της είναι μεστά εθνικού περιεχομένου ενώ σε άλλα η θεματολογία τους περιστρέφεται σε ζητήματα εξιδανίκευσης της φύσης και της υπαίθρου.
Από το 1955 πρωταγωνίστησε μαζί με άλλες γυναίκες συγγραφείς στην ίδρυση μια γυναικείας ένωσης, που αγαπά την γραφή και τους νέους. Το 1963 εξέδωσε, μαζί με τον σύζυγό της δημοσιογράφο Αντώνη Μπρούσαλη, το περιοδικό “Η Πλώρη”, με σκοπό την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη συλλόγων, όπως η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και ο Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 στράφηκε σχεδόν αποκλειστικά στην παιδική λογοτεχνία, ιδιαίτερα στην ποίηση, την οποία ανανέωσε αισθητικά και θεματολογικά. Η ποίησή της έχει θεματικούς πυρήνες τη φύση και το παιδί και διακρίνεται για την τεχνική της αρτιότητα (με προτίμηση στην παραδοσιακή στιχουργική), την αμεσότητα, το χιούμορ και τη ζωντάνια. Συνεχίζει την παράδοση των ποιητών Γεωργίου Βιζυηνού, Αλέξανδρου Πάλλη, Ζαχαρία Παπαντωνίου, Βασίλη Ρώτα, Μιχαήλ Στασινόπουλου, με απηχήσεις από τη σύγχρονή της παιδική γερμανική και σουηδική ποίηση (πηγή: σαν σήμερα).
Προπάππος της Ρένας ήταν ο Ιωάννης Λάκων και πάππος της ήταν ο πανεπιστημιακός Βασίλειος Λάκων, καθηγητής των Μαθηματικών και διδάκτορας της Φιλοσοφίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ γιαγιά της από την πλευρά του πατέρα της ήταν η Ασπασία Λάκωνος. Ο αδελφός του παππού της, ο Δημήτριος Λάκων, ήταν ποιητής και νομομαθής, που εργάστηκε για τη νομοθεσία της Σάμου και για κάποια χρόνια διατέλεσε δικηγόρος του Πατριαρχείου της Κωνσταντινουπόλεως, ενώ προς το τέλος της ζωής του εργάστηκε ως δικηγόρος στη Μυτιλήνη. Η Ρένα, που ήταν κόρη του εθνικιστή αντιστρατήγου ε.α., ποιητή και θεατρικού μεταφραστή Κλέανδρου Καρθαίου (Κλέανδρος Λάκων το πραγματικό του όνομα), αποφοίτησε από την Γερμανική Σχολή Αθηνών και στη συνέχεια σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τα πρώτα της ποιήματα δημοσιεύθηκαν το 1935 στο περιοδικό «Νεοελληνικά Γράμματα» το οποίο είχε εκδότη τον Κωνσταντίνο Ελευθερουδάκη και αρχισυντάκτη τον πατέρα της. Το 1963 εξέδωσε, η ίδια μαζί με τον σύζυγό της το περιοδικό «Η Πλώρη», με στόχο την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη συλλόγων όπως η «Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά», μαζί με την Αθηνά Ταρσούλη, τη Νίκη Πέρδικα, την Ιωάννα Μπουκουβάλα-Αναγνώστου και άλλες [4], και ο «Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου».
Άλκη Γουλιμή (απόφ. ’43), Δεμερτζής, Ρένα Καρθαίου