Η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου γεννήθηκε το 1966 και αποφοίτησε από την Σχολή το 1984. Από το 1984 έως το 1992 σπούδασε σλαβική φιλολογία (Slavistik) στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία, όπου και ολοκλήρωσε το διδακτορικό της δίπλωμα με θέμα την επιρροή της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στη Ρωσία της καμπής του αιώνα. Ακολούθως εργάστηκε στην Ελλάδα στο Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου, όπυ εκπόνησε μελέτη για τις σλαβικές διαλέκτους της Μακεδονίας (1994-96), ως επιστημονική σύμβουλος στη Διέυθυνση Βαλκανικών Υποθέσεων στο Υπουργείο Εξωτερικών (1996-98), στον τραπεζικό τομέα (1998-2003). Από το 2001 δίδαξε στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Mακεδονίας στη Θεσσαλονίκη κατ’ αρχάς ως διδάσκουσα βάσει ΠΔ407/1980, μετά ως λέκτορας και ως επίκουρη καθηγήτρια. Απότον Ιούνιο του 2010 είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Σλαβικών Σπουδών του Εθνικού Καποδοστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εξειδικευτεί στη ρώσική και πολωνική λογοτεχνία, καθώς και για τη νοτιοσλαβική γλωσσολογία / διαλεκτολογία. Επίσης, έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και θεωρητικά βιβλία από τα ρωσικά, τα γερμανικά και τα πολωνικά. Το βιβλίο της “Υπόθεση Γκράνιν: η λογοτεχνική κριτική στο εδώλιο: η δίκη της “Επιθεώρησης Τέχνης” το 1959 και η απολογία του Κώστα Κουλουφάκου”, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού – Μαρτυρίας 2009.