Στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης με Έλληνες και Γερμανούς προσκεκλημένους, ο Πρέσβης κ. Έρνστ Ράιχελ απένειμε στις 28 Απριλίου 2022 στον κ. Αργύρη Σφουντούρη τον Σταυρό της Αξίας επί Ταινία του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Η διάκριση αυτή απονεμήθηκε στον κ. Αργύρη Σφουντούρη από τον Ομοσπονδιακό Πρόεδρο Δόκτορα Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ σε αναγνώριση της ιδιαίτερης προσφοράς του στις ελληνογερμανικές σχέσεις.

Στον Πανηγυρικό ο Πρέσβης κ. Ράιχελ ανέφερε, ότι η Γερμανία τιμά την προσφορά του κυρίου Σφουντούρη, ο οποίος «εργάστηκε με επιμονή να κάνει γνωστά και συνειδητά στη Γερμανία τη Σφαγή του Διστόμου και τα τρομερά εγκλήματα που διέπραξε η ναζιστική Γερμανία στην Ελλάδα. Και αυτό πάντα με στόχο να συμβάλλει μέσω της ειλικρινούς και διαφανούς επεξεργασίας των γεγονότων στη διαμόρφωση ενός κοινού ελληνογερμανικού τρόπου ανάγνωσης της ιστορικής μνήμης».

Ο κύριος Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1940 στο Δίστομο. Ζει μεταξύ Ζυρίχης και Αθήνας και κατέχει τόσο την ελληνική όσο και την ελβετική υπηκοότητα. Είναι ένας από τους επιζώντες της Σφαγής του Διστόμου της 10ης Ιουνίου 1944 όταν μέλη μιας μεραρχίας των Ες-Ες που είχε προσχωρήσει στην Βέρμαχτ σκότωσε 218 ανθρώπους, ανάμεσά τους και τους γονείς του Αργύρη Σφουντούρη.

Ο Αργύρης Σφουντούρης μεγάλωσε σε ένα παιδικό χωριό Πεσταλότσι στην Ελβετία και σπούδασε πυρηνική φυσική, αστροφυσική, φιλοσοφία, παιδαγωγικά και οικονομία στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Εργάστηκε ως δάσκαλος, συμμετείχε σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας, ενώ μετέφρασε Έλληνες λογοτέχνες, όπως τον Καζαντζάκη, τον Σεφέρη και τον Ρίτσο στα Γερμανικά.

Στη ζωή του αναφέρονται μεταξύ άλλων το ντοκιμαντέρ «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη» (2006), και η βιογραφία «Θα μείνω για πάντα εκείνο το τετράχρονο αγόρι» (2016).

Να υπενθυμίσουμε ότι τον Αργύρη Σφουντούρη είχε “μεγαλώσει” η δική μας Βεατρίκη Δημητριάδου στο χωριό Πεσταλότσι και τον είχε συναντήσει στην Σχολή όταν ο Αργύρης είχε προσκληθεί και μιλήσει στην Βιβλιοθήκη στους μαθητές τον Απρίλιο 2013.

Δείτε το άρθρο…

Oι εκ γενετής αισιόδοξοι θεωρούν θετικό το γεγονός ότι αγόρασε το Twitter ο Ελον Μασκ. Ανθρωπος εφευρετικός με δραστηριότητες εξόχως καινοτόμες (από το Paypal και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ώς την Space X), έχει διακηρύξει ότι θα κάνει το χαοτικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης πιο ανοιχτό και δημοκρατικό, συνώνυμο της ελευθερίας έκφρασης. Στις χειροπιαστές δεσμεύσεις του περιλαμβάνονται η δυνατότητα διόρθωσης ενός tweet, η καταπολέμηση των bots και των ανώνυμων τρολς και η παροχή βήματος ακόμη και στους μεγαλύτερους εχθρούς του. Οι πιο δύσπιστοι, και σε αυτούς συγκαταλέγομαι, αναρωτιούνται: πώς μπορεί ένας και μόνο ιδιώτης να εγγυηθεί τη βέλτιστη λειτουργία του μέσου;

Οι παλιότερες επιδόσεις του Μασκ στον τομέα της ελευθερίας έκφρασης ενισχύουν τις αμφιβολίες μας. Στο παρελθόν ο ιδρυτής της Tesla είχε αποκαλέσει «παιδόφιλο» τον Βρετανό σπηλαιολόγο Βέρνον Ανσγουορθ, ο οποίος είχε βοηθήσει στην επιχείρηση απεγκλωβισμού 12 αγοριών σε ορυχείο της Ταϊλάνδης. Στη συνέχεια μάλιστα πλήρωσε έναν ντετέκτιβ 50.000 ευρώ για να βγάλει τα άπλυτα του Βρετανού στη φόρα, όταν εκείνος τον κατηγόρησε ότι η προσπάθειά του να βοηθήσει την επιχείρηση απεγκλωβισμού είχε αποκλειστικό κίνητρο την προσωπική του προβολή.

Δείτε το άρθρο της Ξένια Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Μπορεί οι εκλογές στη Γαλλία να έληξαν με μία προσωρινή αίσθηση ανακούφισης, όμως το παιχνίδι για τη Δύση παίζεται στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου για το αμερικανικό Κογκρέσο. Το τοπίο είναι θολό, ο τραμπισμός ζωντανός και το Twitter ανήκει πλέον στον Μασκ…

Οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία ολοκληρώθηκαν, μία αίσθηση ανακούφισης απλώθηκε στην Ευρώπη, όμως το αποτέλεσμά τους αναλύεται και διυλίζεται και ούτως ή άλλως έπεται συνέχεια (βουλευτικές εκλογές σε λίγες εβδομάδες). Η ουσία είναι ότι προφανώς, ο Μακρόν είναι νικητής, όμως ο δρόμος είναι μακρύς και οι δυνάμεις που πλέον βρίσκονται απέναντί του κινούνται με καύσιμο την αντισυστημικότητα, την αντίδραση, την πραγματική φτώχεια και την παραπληροφόρηση.

Δείτε όλο το άρθρο του ‘Αγγελου Κωβαίου στο potagon.gr…

Ο γνωστός πιανίστας Δημήτρης Γιάκας (’75) συμμετέχει στη μουσική βραδιά “Μαντώ Μαυρογένους, η μεγάλη ηρωίδα της Ελλάδας“, την Τετάρτη 11/5/2022, στις 20.30, στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β&Μ Θεοχαράκη, Βασ. Σοφίας και Μέρλιν 1, τηλ. 2103611206.

Η Μαντώ Μαυρογένους είναι μια ξεχωριστή μορφή στους αγώνες για την ελευθερία και την ανεξαρτησία. Αγωνίστρια, ατρόμητη μαχήτρια, υπέροχος άνθρωπος, με σπάνια πνευματικά και ψυχικά χαρίσματα, που ξόδεψε όλη της την περιουσία για τον αγώνα.

Μάγδα Μαυρογιάννη ιδέα, κείμενο, σκηνική επιμέλεια, αφήγηση

Χριστίνα Γιαννακοπούλου σοπράνο

Δημήτρης Γιάκας πιάνο

Θα ακουστούν έργα γνωστών Ελλήνων και ξένων συνθετών. Η είσοδος είναι ελεύθερη, με απαραίτητη κράτηση θέσης.Περισσότερα…

Η Άννα Φιλίνη (’63) μας έστειλε την ακόλουθη πρόσκληση για την έκθεση της “200 χρόνια από την Παλιγγενεσία” που θα γίνει στη Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων:

Αγαπητοί φίλες και φίλοι μου,σας στέλνω την πρόσκληση της έκθεσής μου για τα 200 χρόνια από την Παλιγγενεσία που εγκαινιάζεται στα Γιάννενα στη Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων την Παρασκευή 6 Μαίου και διαρκεί έως τις 25 Ιουνίου 2022 . Η έκθεση στα Γιάννενα που πραγματοποιείται στο ιστορικό κτήριο της Δημοτικής Πινακοθήκης στο κέντρο της πόλης, περιλαμβάνει τα 12 έργα με λάδια που είχαν ήδη εκτεθεί ως ενιαία φρίζα στην Αθήνα τον περασμένο Νοέμβριο, ενώ τώρα τα έργα αυτά θα παρουσιαστούν ξεχωριστά το καθένα και με ενότητες στις 5 διαφορετικές αίθουσες του ισογείου του κτιρίου. Ταυτοχρόνως στα Γιάννενα για πρώτη φορά θα εκτεθούν μαζί και τα 12 μεγάλα προσχέδια με μολύβια, που έχουν γίνει στο ξεκίνημα του στησίματος του κάθε έργου. Το δελτίο τύπου της έκθεσης αναφέρει πως τα προσχέδια «είναι αυτά που αποκαλύπτουν την συστηματική προσπάθεια, τους προβληματισμούς και τις διαφοροποιήσεις, τόσο ως προς το θέμα, όσο και ως προς τη μορφή των συνθέσεων, διατηρώντας, ωστόσο την αυτοτέλεια ενός ολοκληρωμένου έργου».

Τα εγκαίνια της έκθεσης στη Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων γίνονται στις 6 Μαίου και ώρα 19.00

Σημειώνεται ότι η ίδια έκθεση παρουσιάστηκε προσφάτως στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στην Αθήνα, ενώ επίσης κυκλοφορεί το βιβλίο της “Ζωγραφικό Αφιέρωμα για την Παλιγγενεσία“ από τις εκδόσεις ΑΣΙΝΗ https://www.protoporia.gr/filinh-anna-zwgrafiko-afierwma-gia-thn-palliggenesia-9786185346294.html

Περισσότερα για την έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων…

Η ηθοποιός και ερευνήτρια θεμάτων δραματουργίας και διδακτικής θεατρικών παραστάσεων Ανθή Φουντά (2008) συμμετέχει, ως βοηθός σκηνοθέτη και ως ηθοποιός, στο έργο «Ο παράμεσος» της Yoko Ogawa. Το έργο παρουσιάζεται από το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, στο πλαίσιο της δράσης Radio Plays του Open Plan 2022.

Τα Radio Plays «Αλλόκοτες ιστορίες» παρουσιάζονται ως πρωτότυπη σειρά αυτοτελών έργων, δραματοποιημένων για το ραδιόφωνο, συνδυάζοντας το ραδιοφωνικό θέατρο με τη λογοτεχνία του φανταστικού, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Διονύση Καψάλη και Κατερίνας Ευαγγελάτου.

Λίγα λόγια για το έργο:

Η Ιαπωνίδα συγγραφέας Γιόκο Ογκάουα, στη νουβέλα Ο παράμεσος, μας μεταφέρει στην αίσθηση του παράξενου που διαπνέει έναν εντελώς διαφορετικό πνευματικό πολιτισμό. Στη σύγχρονη Ιαπωνία μια νεαρή και μοναχική κοπέλα τραυματίζει τον παράμεσό της δουλεύοντας σε εργοστάσιο αναψυκτικών και βρίσκει νέα εργασία ως υπάλληλος σ’ ένα «εργαστήριο δειγμάτων». Στο παράξενο αυτό εργαστήριο ο κύριος Ντεσιμάρου, «ταριχευτής αναμνήσεων», παρα-λαμβάνει τα δείγματα της ζωής που καταθέτουν εκεί οι πελάτες του και τα αρχειοθετεί, μαζί με τις οδυνηρές αναμνήσεις που πυροδοτούν. Ο άνθρωπος αυτός ασκεί μια παράξενη, ακαταμάχητη γοητεία στην υπάλληλό του και αναπτύσσει μαζί της μια έντονα σεξουαλική σχέση. Ο φετιχιστικός χαρακτήρας της σχέσης τους συμπυκνώνεται σ’ ένα ζευγάρι παπούτσια που της χαρίζει εκείνος τα οποία, σαν σύμβολα υποτελείας, έχουν την ιδιότητα να προσφύονται στα πόδια της. Στο τέλος η αφηγήτρια θα αποφασίσει να παραδώσει τον παράμεσό της, θυσιαστήρια προσφορά σ’ αυτό το αλλόκοτο αποθετήριο ταριχευμένων αναμνήσεων.

Διασκευή – Σκηνοθεσία: Έλενα Καρακούληυπεύθυνης της θεατρικής ομάδαςτης DSA

Σύνθεση ήχου και μουσικής: Violet Louise

Βοηθός σκηνοθέτη: Ανθή Φουντά

Με τους: Μαρία Καλλιμάνη, Νίκο Ψαρρά, Αντώνη Μυριαγκό, Αλεξάνδρα Λέρτα, Ανθή Φουντά. Συμμετέχουν 4 μουσικοί.

Περισσότερες πληροφορίες / μπορείτε να ακούσετε και το έργο (διαρκεί 52 λεπτά)…

Το καινούργιο βιβλίο της Κλαίρης Θεοδώρου (’93) “ Ο Βασιλιάς Πεθαίνει Πάντα Τελευταίος “ επιφυλάσσει μια ωραία έκπληξη για τους φίλους της αστυνομικής λογοτεχνίας! Ένα θρίλερ για την ανατροπή που έρχεται μετά την κίνηση ματ. Γιατί, ως γνωστόν, ο Βασιλιάς πεθαίνει πάντα τελευταίος. Κάποιες φορές, όμως, δεν πεθαίνει και καθόλου.

Μια διάσημη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων που, αποφασίζοντας να σκοτώσει τον βασικό ήρωα των βιβλίων της, πέφτει ξαφνικά σε δυσμένεια. Ένας σύζυγος-τρόπαιο που ετοιμάζεται να την εγκαταλείψει για τη νεότερη ερωμένη του. Ο πανταχού παρών Βασιλιάς και ο Γελωτοποιός του, που στοιχειώνουν κάθε κίνησή της. Κι ένας ανώτατος επιθεωρητής –σε μια γκρίζα και παγωμένη πόλη– κόντρα σε όλα τα μυθιστορηματικά κλισέ.

Περισσότερα…

Από τον Γιάννη Θεολογίτη λάβαμε την τελευταία έκθεση της IMTe: “East versus West – The End of Modern Monetary Order?” με την επισήμανση ότι “οι θέσεις και οι προβλέψεις μας δεν θέτουν καμία αξίωση ότι τα περιγραφόμενα γεγονότα και οι εξελίξεις θα υλοποιηθούν ή ότι οι εκτιμήσεις μας μπορεί να είναι πιο έγκυρες από άλλες αναλύσεις”.

Δείτε την έκθεση όπως και όλες τις αναρτημένες εκθέσεις στην ιστοσελίδαwww.imte.gr/reports.htm

Αυτός ο πολυπράγμων και πολυσχιδής άνθρωπος του Πολιτισμού, που προσέφερε όραμα και αγώνα, στον βωμό του Ανθρώπου, έφυγε από τη ζωή την 55η επέτειο του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, της ημέρας που η ροή της πολιτιστικής αναγέννησης της Ελλάδας κόπηκε βίαια. Εκπρόσωπος αυτής της αναγεννησιακής έκρηξης υπήρξε ο ίδιος – καθόλου τυχαία…

Η Ιστορία ξέρει να γράφει μεγάλες, παράξενες, συμπτώσεις στα κιτάπια της. Ή, μήπως, δεν είναι συμπτώσεις και απλώς Εκείνη ξέρει καλύτερα; Το φευγιό του εμβληματικού (για πολλούς λόγους) Ροβήρου Μανθούλη συνέπεσε με την 55η επέτειο από την χούντα των συνταγματαρχών, την 21η Απριλίου 1967. Oμως, συνέπεσε και με την πρώτη αντιδικτατορική εκδήλωση στη Γαλλία. Ή, μάλλον, την πρώτη αντιδικτατορική εβδομάδα στη Γαλλία, στην πόλη Υέρ. Oπου προβλήθηκε από την 21η Απριλίου του 1967 η πιο εμβληματική (επίσης για πολλούς λόγους) ταινία του 37χρονου τότε σκηνοθέτη.

Δείτε το άρθρο του Παύλου Αγιαννίδη στο protagon.gr

Παρακολουθώ την ανακύκλωση των ερμηνευτικών εργαλείων για την άνοδο του λαϊκισμού. Οι ξεχασμένοι από την παγκοσμιοποίηση, η ανασφάλεια της μεσαίας τάξης, οι οικονομικές ανισότητες, η πολιτική ορθότητα παλαιότερα και πιο πρόσφατα η woke κουλτούρα, η εμμονή της Αριστεράς στην πολιτική των ταυτοτήτων, επιστρατεύονται διαρκώς ως επιχειρήματα για να εξηγήσουν την υπερψήφιση του Brexit στο δημοψήφισμα του 2016 στη Βρετανία, τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ την ίδια χρονιά και το γεγονός ότι η Ευρώπη καρδιοχτυπά μπροστά στο ενδεχόμενο να επικρατήσει η Μαρίν Λεπέν στον β΄ γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, κάτι που το 2017 θεωρείτο αδιανόητο.

Είναι παράδοξο όμως πώς οι ψηφοφόροι πείθονται από πολιτικούς όπως ο Μπόρις Τζόνσον ή ο Ντόναλντ Τραμπ ή η Μαρίν Λεπέν ότι εκλέγοντάς τους ρίχνουν γροθιά στο σύστημα, στην οικογενειοκρατία, στις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, στα άδικα προνόμια. Διότι οι πολιτικοί αυτοί είναι οι κατεξοχήν εκφραστές του συστήματος, του νεποτισμού, γόνοι τζακιών και ακριβών σχολείων, πανεπιστημίων, πλούσιοι κληρονόμοι με την αίσθηση ότι η υφήλιος τους χρωστάει ευγνωμοσύνη που υπάρχουν.

Δείτε το άρθρο της Ξένιας Κουναλάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή”…

Μία παρέα από αποφοίτους, ως επί το πλείστον του Γερμανικού τμήματος, τηςδεκαετίας του ’70, με τις οικογένειές τους συναντήθηκαν την Δευτέρα 18 Απριλίου 2022 στο Κουκάκι, φάγανε, ήπιανε και διασκεδάσανε.

Αντί του κλασικού “Klassentreffen” επινόησε ο Τόμας Γκρέβε τον όρο Familientreffen και έτσι έχουμε και λέμε:

Thomas Greve (απόφ.75), Ronald Meinardus (74), Dimitri Maracas (77), Paula Lakah (72), Corinna Jessen (75), Μιχάλης Αθανασιάδης (77), Andreas Nitsche και οι συνοδοί τους.

Η Paula Lakah με το χέρι υψωμένο εύχεται υγεία.

Πλάτη ο Δημήτρης Μάρακας και δεξιά ο Μιχάλης Αθανασιάδης.

Στο βάθος δεξιά ο Andreas Nitsche, αριστερά στο βάθος ο Ronald Meinardus, δίπλα του ο Thomas Greve, η Corrina Jessen και η Λίνα Μιχαλοπούλου.

Ένα αφιέρωμα στο Νίκο Θέμελη έκανε η εκπομπή του Αθήνα 9.84 «Δημόσια και Ιδιωτικά», που επιμελείται η Έλενα Χατζηιωάννου (απόφοιτος του 1982), την Κυριακή 17 Απριλίου, με αφορμή την επανακυκλοφορία του μυθιστορήματος «Οι αλήθειες των άλλων», από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Η επιμελήτρια όλων των βιβλίων του και υπεύθυνη ελληνικής λογοτεχνίας των εκδόσεων Μεταίχμιο, Ελένη Μπούρα, που έζησε από κοντά τη λογοτεχνική δημιουργία του και εργάστηκε στενά μαζί του, και ο κριτικός λογοτεχνίας Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, μιλούν για την προσωπικότητα του και αποτιμούν το έργο του.

Στην εκπομπή ακούγονται δύο σπάνια ηχητικά αποσπάσματα από ομιλίες του Νίκου Θέμελη, όπου αποκαλύπτει πώς ξεκίνησε να γράφει στα 50 του χρόνια και γιατί ήθελε να γράψει για τις αλήθειες των άλλων. Τα βιβλία του, ιστορικά μυθιστορήματα (πλην ενός), σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Ο Νίκος Θέμελης, που έφυγε από τη ζωή το 2011, σε ηλικία 64 ετών, υπήρξε από το 1981 στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.

Μπορείτε ν’ ακούσετε την εκπομπή εδώ…

Μεταξύ 6 και 9 Απριλίου 2022 διοργανώθηκε στους Δελφούς το Delphi Economic Forum VII.

Κατά την διάρκεια των τεσσάρωναυτών ημερών:

– επτάαπόφοιτοι μετείχαν στα πάνελ των ομιλητών (Παναγιώτης Πικραμμένος, Πάνος Λασκαρίδης, Μάρω Κακριδή, Ronald Meinardus, Βασίλης Ψάλτης, Έλενος Καραΐνδρος και Κωνσταντίνος Αραβώσης),

– τρεις ήσαν συντονιστές (Άγγελος Κωβαίος, Ξένια Κουναλάκη και Γιώργος Ευγενίδης),

ενώ η παρουσίαση γίνεται με σειρά αποφοίτησης:

Die

DEUTSCHE SCHULE ATHEN

sucht zum 01. September 2022

bis voraussichtlich 30.06.2022

eine Vertretungslehrkraft (αντικατάσταση) als Klassenlehrer/in

in der Grundschule (ΠΕ 70)

Stellenumfang 24 Stunden/Woche

Die konkreten Aufgabengebiete:

· Klassenlehrer/in in eine deutschsprachigen Grundschulklasse (1.- 4. Klasse)

Wir setzen voraus:

· ein abgeschlossenes grundschulpädagogisches Studium in Griechenland oder ein abgeschlossenes grundschulpädagogisches Studium in Deutschland.

· möglichst Berufserfahrung

· bei Studium in Griechenland (oder Zypern):

o Sehr gute Deutschkenntnisse auf dem Niveau C1/C2 des europäischen Referenzrahmens.

o Einschreibung in die staatliche griechische Privatlehrerliste:

(Επετηρίδα των εκπαιδευτικών ιδιωτικής εκπαίδευσης)

· bei Studium in Deutschland:

o Anerkennung des Studiums durch die griechische Bildungsbehörde und Lehrerlaubnis an griechischen Primarschulen.

Wir erwarten:

· Erfahrungen im Unterrichten auf Deutsch.

· Moderne Methodik und Didaktik.

· Teamfähigkeit, Belastbarkeit und Freude an der Arbeit mit Kindern.

· Weiterbildung in Deutschland, Österreich oder Schweiz von Vorteil.

Wir bieten:

· ein angenehmes Arbeitsumfeld

· kollegiale Zusammenarbeit

· angemessene Bezahlung

Ihre aussagekräftige Bewerbung (Anschreiben, Motivationsschreiben, Lebenslauf, Lichtbild und Zeugnisse) richten Sie bitte in deutscher Sprache bis spätestens 06.05.2022 in elektronischer Form an bewerbungen@dsathen.gr

Είναι χρόνια που θέλαμε την εξόρμηση. Πάλι ιδέα του Χρήστου ήταν.Όπως σε πολύ πιο απαιτητικές αναβάσεις, περιμένουμε και εμείς ένα παράθυρο καλού καιρού.Τα Βαρδούσια έχουν τον καιρό της δυτικής Ελλάδας, βρέχει πολύ. Θέλουμε να μείνουμε, κάπως στεγνοί… Αναβάλουμε τις ημερομηνίες δύο φορές. Την τρίτη φορά οι προβλέψεις είναι λογικές. Τελικά πήγαμε και..μουσκέψαμε, λίγο.Με τις αναβολές τελικά δεν μπόρεσε ο Χρήστος, ο Κώστας προτίμησε την Πάρο και η Βάσω φροντίζει γονείς. Πήγαμε ο Άρης και ο υπογράφων. Ήταν πολύ πολύ ωραία.Ήμασταν πολύ τυχεροί με την βροχή, την εύρεση του μονοπατιού, την εύρεση νερού και,αναπάντεχα, την εύρεση στεγνής θέσης για διανυκτέρευση. Μάλιστα.Φτάνω στην Σουβάλα (Πολύδροσο Παρνασσού) όπου η Μήνα και ο Μιχάλης φιλοξενούν τον Άρη. Προβατίνα στην πλατεία το βράδυ κερασμένη από τα παιδιά και Τετάρτη πρωί φορτώνουμε τ’αμάξι και φεύγουμε.Με χαμηλή βενζίνη αλλά, λέω τόσα χωριά θα περάσουμε ως τον Αθανάσιο Διάκο Φωκίδος, ένα βενζινάδικο θα βρεθεί.

Γραβιά>το 51 χιλιόμετρο>μπαλκόνι της Γκιώνας>Καλοσκοπή>Στρόμη>γεφύρι του Μόρνου πριν την λίμνη>Αθανάσιος Διάκος. Ανεβαίνουμε 150 υψομετρικά μέτρα παραπάνω και αφήνουμε τ’αμάξι στον χωματόδρομο στην σκιά ελάτων.

Φορτωνόμαστε και εμπρός προς τα πάνω.

Χάνουμε τον προφήτη Ηλία και την πηγή μετά απ’αυτόν. Βγαίνουμε στον χωματόδρομο που οδηγεί στον Σταυρό και τα Μουσουνιτσιώτικα λειβάδια. Μας βγήκε σε καλό, δεν χρειάστηκε να κουβαλήσουμε πολύ νερό επάνω, βρήκαμε νερό στα καταφύγια έτσι και αλλιώς.

Σύντομα, τέρμα τα έλατα, αρχιζει η αλπική ζώνη: θάμνοι, λουλούδια και ατελείωτα λιβάδια με πολύ χαμηλό χόρτο.

Αφήνουμε το μονοπάτι που περνά από αρκετές στάνες με χαριτωμένα μαντροσκυλάκια.

Από τον χωματόδρομο καλύτερα.

Χαρακτηριστική διασταύρωση, σκυλάκια απέναντι μας γαυγίζουν φιλικά κουνώντας την ουρά και δείχνοντας τα δοντάκια τους. Γραφικά. Φωνάζω τον Άρη να είμαστε μαζί..Κάλλιο γαΪδουρόδενε που έλεγε η γιαγιά μου.

Τέρμα ο δρόμος. Παίρνουμε την ανηφόρα μέσα στα λιβάδια.Το πρώτο καταφύγιο, του ΕΟΣ Άμφισσας καθαρά ορατό. Όπως στην θάλασσα, φαίνεται κοντύτερα από ότι είναι πραγματικά.

Πάντως φτάνουμε. Με ευχαρίστηση το ρολόι μας λέει ότι περπατάμε με αξιοπρεπή ταχύτητα.

Με ακόμη μεγαλύτερη ευχαρίστηση μπροστά από το καταφύγιο έχει βρύση πηγής που τρέχει συνέχεια τρεις ίντσες νερό. Κρύσταλλο.

Πλενόμαστε, πλένουμε φρούτα, υδρεύουμε. Στάση. Φωτογραφίες.

Μισή ώρα δρόμου σε μαλακή ραχούλα μας φέρνει στο ψηλότερο καταφύγιο του ΠΟΑ στα 2000μ.

Έχει μπαλκονάκι αρκριβώς αρκετό για να στήσουμε σκηνή, μάλιστα με στέγαστρο από πάνω παρακαλώ. Και τα δύο καταφύγια κλειστά.

Αργότερα, στον απογευματινό ήλιο περπατάμε, ελαφροί τώρα, λίγο πιό νότια σε ένα μεγάλο οριζόντιο διάσελο που ενώνει την <<δικιά μας>> νότια οροσειρά με τα δυτικά Βαρδούσια (Σούφλες, Αλογόραχη, Πάνω Ψηλό). Εντυπωσιακές πτυχώσεις εδάφους σκεπασμένες με λιβάδια. Στο λοξό φως, έντονο το ανάγλυφο. Αριστερά μας η αυριανή ανάβαση, στο φως:

Κάπως απότομο. Όσο πιό πάνω τόσο πιό απότομο. Αναγνωρίζουμε την κορυφογραμμή που φράζει το οροπέδιο Μέγας Κάμπος από εύκολη πρόσβαση και επίσης μας τον κρύβει.

Από την βόρεια άκρη: Τα Σκόρδα Πιτιμάλικου, οι Πόρτες απ’όπου πρέπει να περάσουμε αύριο, ο βράχος Λιοντάρι, ο βράχος Αετός και προς νότο η κορυφή 2437.

Θα κάνουμε ότι μπορούμε. Δεν χάθηκε και ο κόσμος.

Κονσέρβες, ψωμί, σούπα, φρούτα, καλό δείπνο και στους υπνόσακους, μέσα στην σκηνή με ..όλα μας τα ρούχα. Σηκώθηκα το βράδυ, βγήκα έξω. Δεν κάνει πολύ κρύο, ούτε φυσάει.

Τα αστέρια στα 2000μ. είναι λαμπρότερα! Λαμπρές σιωπές. Κάνω φωτογραφία μνήμης.

Εφτά το πρωί ξυπνάμε. Όλα γρήγορα. Να προλάβουμε τον καλό καιρό. Στις οκτώ περπατάμε στο μονοπάτι ανάβασης. Ευχάριστη έκπληξη, έχει πυκνή σήμανση. Μιά χαρά. Λόγω θιέσης ανεβαίνουμεστην σκιά. Ομαλά στην αρχή, διασχίζουμε μικρές σάρες χωρίς πολλά πολλά.

Μετά στη βάση από την πρώτη ορθοπλαγιά, πιό απότομο. Στάσεις να πάρουμε ανάσα. Στο τέλος στα πόδια της πάνω ορθοπλαγιάς, κρατιόμαστε και με τα χέρια, δεν θέλουμε πτώση. Είναι βατό. Με προσοχή. Ο ήλιος φωτίζει σιγά σιγά τα καταφύγια κάτω χαμηλά από μας. Αεροπορικές θέες.

Οι Πόρτες! Ένα βήμα και βουτάμε στον ήλιο. Κυματιστός κάμπος λιβαδιών μπροστά μας.

Ολόγυρα βραχώδεις κορυφές, όχι πολύ ψηλότερα. Πάλι έχει σημάδια. Σούπερ.

Χαρούμενοι , βγάζουμε φωτό. Ο Κόρακας μας χαιρετά στο βάθος. Ίσως μας χαιρετάνε και μια ομάδα νέων ορειβατών που προσπέρασαν προηγουμένως και τώρα τους διακρίνουμε, μυρμιγκάκια στην κορυφή. Περνάμε τα λιβάδια. Στην τελική ανάβαση έχει δύο σύντομες αναρρυχήσεις, άνευ δυσκολίας, πολύ πιο εύκολο από τις πληροφορίες που είχα. Είχα πάρει και σκοινί που ξέχασα στην σκηνή μας κάτω στον ΠΟΑ…

Επάνω. Χαρά. Αγκαλιά. Φωτογραφίες. Δεν μας άφησε όμως. Αμέσως έρχεται σύννεφο. Μας αναγκάζει να τα μαζέψουμε και να αρχίσουμε κατάβαση αμέσως. Μήπως κλείσει ο καιρός και δεν βλέπουμε. Μήπως καταιγίδα.

Γυρίσαμε στην σκηνή καλά, πάλι σε σκιά! Το σύννεφο αυτή την φορά έκρυψε τον ήλιο. Μια χαρά. Σε καλό χρόνο.

Αλλάζουμε σχέδια. Είναι νωρίς. Θα κατεβούμε μονορούφι σήμερα.

Και κατεβήκαμε. Και μας έπιασε καταιγίδα. Τουλούμια τις δύο τελευταίες ώρες προς το αυτοκίνητο. Και δεν φτάσαμε στο αμάξι τελείως στεγνοί. Και δεν βρήκαμε βενζίνη ούτε ατον Αθ.Διάκο, ούτε στην Παύλιανη παρά μόνο ένα βήμα από τους φιλόξενους φίλους. Φτάσαμε στο βενζινάδικο..στεγνοί.

με πονάν οι ώμοι, η μέση και τα πόδια. κατά τ’άλλα είμαι μια χαρά..

ελάτε την επόμενη φορά!

με ορειβατικούς χαιρετισμούς

πεζοπόροι της DSA

Ο Κώστας Παπαηλιού μας έστειλεένα άρθρο του Matthias Brettschneider με τίτλο: “Αγωνιστές για μία ανεξάρτητη Ελλάδα” που δημοσιεύτηκε στο Meininger Tageblatt στις 21 Μαρτίου 2022 με αφορμή την Εθνική Εορτή και αναφέρεται στους Γερμανούς Φιλέλληνες εστιάζοντας σε δύο προσωπικότητες, που δραστηριοποιήθηκαν το 1822 στον Αγώνα Ανεξαρτησίας της Ελλάδας.:

– τον Heinrich Treiber,

που το 1833 έγινε προσωπικός γιατρός του Βασιλιά Όθωνα, το 1861 Αρχίατρος και το 1864 Αρχιστράτηγος, ενώ είχε έρθει στην Ελλάδα το 1822 ως εθελοντής του τάγματος των Ιατρών, και

– τον Daniel Elster,

που ανήκει στους ελάχιστους επιζήσαντες της μάχης του Πέτα, όπου σφαγιάστηκαν όλοι σχεδόν οι Φιλέλληλες και το 1830 ίδυσε στο Türingen τις πρώτες χορωδίες.

Το άρθρο κλείνει μετην σημείωση, οτι ο Κώστας Παπαηλιού θα δώσει μία διάλεξη γύρω από το θέμα αυτό στο πλαίσιο της σειράς εκδηλώσεων “Der besondere Vortrag”, που θα λάβει χώρα στις 9 Ιουνίου 2022 στην Αίθουσα Brahms στα Meininger Museen που εφέτος εορτάζουν 75 χρόνια από την ίδρυσή τους.

Κυκλοφόρησε το τεύχος 34 του περιοδικού “Εξάντας”. Πρόκειται για το τεύχος του Δεκεμβρίου 2021 και είναι αφιερωμένο στον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Στο τελευταίο αυτό τεύχος φιλοξενείται ένα άρθρο του Παντελή Παντελούρη, πρώην προέδρου του Συλλόγου Αποφοίτων, με τίτλο “125 χρόνια Γερμανική Σχολή Αθηνών”, αλλά και ένα “Γράμμα από την Αθήνα” του Κώστα Καλφόπουλου. Και στα δύο αυτά κείμενα θα αναφερθούμε αναλυτικά σε ξεχωριστά άρθρα μας. Ειδικά το κείμενο του Παντελή είναι εκτενέστατο (περίπου 15 σελίδες) και καλύπτει την ιστορία της Γερμανικής από τον Όθωνα μέχρι σήμερα.

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην εξαιρετική προσπάθεια που κάνει ο “δικός μας” Dieter Klemm που ζεί στο Βερολίνο. Μαζί με την Φανή – Μαρίνα Παπούλια, κόρη του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια, τον Γιώργο Λάιο, που είναι και ο υπεύθυνος έκδοσης και τον Claus Quassowski εκδίδουν κάθε 6 μήνες αυτό το μοναδικό στο είδος του περιοδικό με άρθρα στα ελληνικά και στα γερμανικά, με μεταφράσεις λογοτεχνικών κειμένων και πολλά άλλα.

Ο “Εξάντας” ιδρύθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 2005 από Έλληνες που ζουν στο Βερολίνο με τίτλο Verein „Exantas Berlin“.

Ο Cornelius Prittwitz, απόφοιτος του 1973, διεθνούς βεληνεκούς ποινικολόγος, αναγορεύτηκε σε Επίτιμο Διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τηνΔευτέρα 11 Απριλίου 2022. Η τελετή έλαβε χώρα στις 18.00, στην Αίθουσα Κωνσταντόπουλος, (αίθουσα 112) στο κτίριο της Νομικής και τον έπαινο προς τον Tιμώμενο εκφώνησεη Καθηγήτρια της Νομικής Σχολής Μαρία Καϊάφα-Γκμπάντι.

O Cornelius Prittwitz γεννήθηκε το 1953 στη Γερμανία, ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Γερμανική Σχολή των Αθηνών και απέκτησε από τότε πολύ καλές γνώσεις όχι μόνο της Ελληνικής γλώσσας αλλά και του Ελληνικού πολιτισμού. Σπούδασε, ως υπότροφος του Εθνικού Ιδρύματος Υποτροφιών της Γερμανίας, Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια του Μονάχου, της Γενεύης και της Φραγκφούρτης. Μετά από μια άριστη διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης υπό την επίβλεψη του Klaus Lüderssen, σπούδασε επί διετία (1983-1985), στο John F.-Kennedy School του Πανεπιστημίου του Harvard, Δημόσια Διοίκηση με κέντρο βάρους το πεδίο της Ποινικής Δικαιοσύνης ολοκληρώνοντας τις σπουδές του με το σχετικό Μάστερ.

Με την επιστροφή του στη Γερμανία έκανε την υφηγεσία του στη Νομική Σχολή της Φραγκφούρτης με θέμα «Strafrecht und Risiko». Διετέλεσε καθηγητής του Ποινικού Δικαίου, της Εγκληματολογίας και της Αντεγκληματικής Πολιτικής αρχικά στο Πανεπιστήμιο του Rostock, όπου χρημάτισε κοσμήτορας της Νομικής Σχολής και αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου, ενώ από το 1994-1998 υπηρέτησε παράλληλα ως δικαστής στο Εφετείο του Rostock. Από το 1998 έως το 2000 διετέλεσε σύμβουλος της δημοκρατίας της Χιλής για την αναμόρφωση του Ποινικού Δικαίου της χώρας και στη συνέχεια εξελέγη καθηγητής του Ποινικού Δικαίου, της Εγκληματολογίας και της Φιλοσοφίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Φραγκφούρτης.

Διετέλεσε προ-κοσμήτορας (2009-2011) και κοσμήτορας (2013-2015) της Νομικής Σχολής της Φραγκφούρτης, μέλος της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου (2009-2019), ενώ υπήρξε επίσης πρόεδρος διάφορων σημαντικών επιστημονικών γερμανικών ενώσεων, όπως της Ένωσης για τη Διεπιστημονική Προσέγγιση της Εγκληματολογίας, της Ένωσης Νομικών της Φραγκφούρτης, αλλά και μέλος του ακαδημαϊκού συμβουλίου διεθνών επιστημονικών κέντρων, όπως του Κέντρου Μελετών Ποινικού και Δικονομικού Δικαίου της Λατινικής Αμερικής, καθώς και του Ερευνητικού Κέντρου για τη Μελέτη των Λατινοαμερικανικών Ποινικών Επιστημών του

Πανεπιστημίου της Γοττίγγης. Οι επιστημονικές και ερευνητικές επισκέψεις του Cornelius Prittwitz περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Χιλή, τη Βραζιλία, το Περού, την Κολομβία, την Κόστα-Ρίκα, το Μεξικό και τις ΗΠΑ.

Δείτε το πρόγραμμα της τελετής:

Έναρξη τελετής

Προσφώνηση από τον Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Καθηγητή Νικόλαο Παπαϊωάννου

Προσφώνηση από τον Κοσμήτορα της Νομικής Σχολής Καθηγητή Παναγιώτη Γκλαβίνη

Έπαινος προς τον Τιμώμενο από την Καθηγήτρια της Νομικής Σχολής Μαρία Καϊάφα-Γκμπάντι

Ανάγνωση του Ψηφίσματος της Νομικής Σχολής και του Τίτλου από τον Κοσμήτορα της Νομικής Σχολής Καθηγητή Παναγιώτη Γκλαβίνη

Αναγόρευση του Τιμωμένου σε επίτιμο διδάκτορα, περιένδυση με την τήβεννο και επίδοση διασήμου και αναμνηστικής πλακέτας

Ομιλία του Tιμωμένου Prof. Dr. Cornelius Prittwitz:

“Το ποινικό δίκαιο στο πεδίο έντασης μεταξύ φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας και πολιτικής”

Λήξη της τελετής

Περισσότερα…

Ο ψυχίατρος Ηλίας Βλάχος (’88) έχει την επιστημονική επιμέλεια του βιβλίου για τη Νίτσα Χαρβάτη-Φέντον (από τις εκδόσεις Μέλισσα), με θέμα την ελληνίδα επιστήμονα που πρωτοστάτησε στη θεμελίωση του επαγγέλματος του ψυχολόγου στην Ελλάδα αναπτύσσοντας παράλληλα πολυσχιδές διδακτικό, επιστημονικό και κοινωνικό έργο. Το ενδιαφέρον υλικό του βιβλίου συγκέντρωσε επί σειρά ετών η ψυχολόγος Μαριάννα Φουρλή. Περισσότερα…

Η Κυριακή Γονή με μια ατομική έκθεση στο Kunstverein Ost στο Βερολίνο Gallery Weekend, η οποία ξεκινά στις 28.4 και διαρκεί έως τις 21.5:

Η σημασία της φωνής στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης

(*) η φωτογραφία είναι από τον Ανδρέα Σιμόπουλο

Στο Not allowed for algorithmic audiences (2021), ένας ψηφιακός φωνητικός βοηθός αναλύει τα ψηφιακά φωνητικά συστήματα και τη σχέση τους με τα στερεότυπα φύλου, τις κοινωνικές ανισότητες, καθώς και με τις υποδομές επιτήρησης και την κλιματική κρίση.

Συνεχίζοντας την έρευνα της στη σχέση του ανθρώπου και της μηχανής και στις πολιτικές πτυχές της τεχνολογίας, η Κυριακή Γονή εστιάζει στο έργο αυτό στη χρήση των φωνητικών βοηθών και τη σημασία της φωνής. Τα τελευταία χρόνια οι ψηφιακοί βοηθοί έχουν διεισδύσει δυναμικά στην καθημερινότητα μας, εκτελώντας μια σειρά καθηκόντων για εμάς και συγχρόνως συλλέγοντας τους ήχους, που εμείς παράγουμε για την περαιτέρω εκπαίδευσή τους.

Μια σειρά από ερωτήματα προκύπτουν: Ποιος παράγει ήχο, ποιος ακούει, τι ηχητικά δεδομένα συλλέγονται από τις συσκευές αυτές και πως επηρεάζουν την επιτήρηση; Η αναγνώριση φωνής και η χρήση φωνητικών εντολών διατίθενται από τεχνολογικούς κολοσσούς με μονοπωλιακό χαρακτήρα, στελεχωμένους κατά κύριο λόγο από λευκούς άντρες προγραμματιστές. Πώς το γεγονός αυτό επαναφέρει διακρίσεις, στερεότυπα και ζητήματα ταυτότητας, τάξης και φύλου στις υποδομές αυτές; Τέλος ποιο είναι το αποτύπωμα των υποδομών αυτών στο περιβάλλον όσον αφορά στα υλικά κατασκευής, τις εκπομπές, την κρυφή εργασία αλλά και τους ηλεκτρονικούς σκουπιδότοπους;

Στη διάρκεια μια πολύ ζεστής εβδομάδας του Αυγούστου στην Αθήνα, ένας πλασματικός ψηφιακός βοηθός, που ακούει στο όνομα “Voice”, δανείζεται ένα avatar στο Διαδίκτυο και παρουσιάζεται μπροστά στους χρήστες. Για επτά συνεχόμενες ημέρες μονολογεί για τα προαναφερθέντα θέματα αναλύοντας πληροφορίες, τις οποίες έχει συλλέξει κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του. Την τελευταία μέρα μοιράζεται μια σειρά από συμβουλές για το “πώς να μην ακούγεται κάποιος από τους αλγόριθμους”.

Τον μονόλογο ερμηνεύει με ιδιαίτερη ευαισθησία η ηθοποιός Σοφία Κόκκαλη, ενώ το τρισδιάστατο avatar δημιουργήθηκε με βάση το πρόσωπο της ηθοποιού.

Η Κυριακή Γονή είναι εικαστικός. Η δουλειά της εστιάζει στην αλληλεπίδραση της τεχνολογίας με την κοινωνία, το περιβάλλον και τις υποδομές. Έχοντας ολοκληρώσει σπουδές στη Ζωγραφική και τις Ψηφιακές Τέχνες, αλλά και την Κοινωνική και Πολιτισμική Ανθρωπολογία, η Γονή εντάσσει συστηματικά στην καλλιτεχνική της πρακτική την έρευνα και τις συνεργασίες με επιστήμονες και ερευνητές σε διάφορα πεδία, συνδυάζοντας τες με τη δημιουργία κόσμων και ποιητικών αφηγήσεων. Η δουλειά της παρουσιάζεται σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και μπιενάλε διεθνώς.

Το Not allowed for algorithmic audiences αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενίας καλλιτεχνών ArtScience, που ιδρύθηκε το 2021 από την Art Collection Telekom σε συνεργασία με την Ars Electronica για την προώθηση της κριτικής, καλλιτεχνικής ενασχόλησης με ψηφιακές τεχνολογίες, όπως η ρομποτική, η τεχνητή νοημοσύνη, ο ψηφιακός έλεγχος και επιτήρηση. Στο πλαίσιο του residency, η Κυριακή Γονή είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει ιδέες για την ρομποτική ψυχολογία με την καθηγήτρια Martina Mara στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Linz στο Πανεπιστήμιο Johannes Kepler. Το έργο αποτελεί πλέον μέρος της Συλλογής Τέχνης Deutsche Telekom.

Για περισσότερες πληροφορίες, ακολουθήστε τους παρακάτω συνδέσμους:

https://kyriakigoni.com/

https://kvost.de/en/exhibition/kyriaki-goni/

Επιμελητές Nathalie Hoyos και Rainald Schumacher

Διάρκεια έκθεσης 28.04. – 21.05.2022

Εγκαίνια 27.04.2022 18:00-21:00

KVOST

Kunstverein Ost e.V.

Leipziger Str 47 /

Jerusalemer Str

10117 Berlin

Περισσότερα…