Η Μέλα Αργυροπούλου γεννήθηκε το 1926 στην Αθήνα και φοίτησε στη Γερμανική Σχολή σε όλο το γυμνάσιο. Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης εμφανίζεται το έτος 1938-39 και παραμένει μέχρι την αποφοίτησή της στην ΣΤ’ Γυμνασίου το 1943-44.

Τελειώνοντας το σχολείο μπήκε στο Πολυτεχνείο, απ’ όπου αποφοίτησε μέσα στην πρώτη δεκάδα των γυναικών χημικών μηχανικών του Μετσόβιου. Στο Πολυτεχνείο γνωρίστηκε με τον άντρα της Γιάννη Τσιπούρη, που είχε πάει και αυτός στη Γερμανική Σχολή. Παντρεύτηκαν και έφυγαν μαζί για τη Γερμανία, όπου έκανε διδακτορικό στη φυσικοχημεία στο πανεπιστήμιο του Μονάχου.

Για ένα μικρό διάστημα έγινε βοηθός στο Μετσόβιο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να συμμετάσχει στην δημιουργία της επιχείρησης επεξεργασίας καολίνη, που έκανε με τον άντρα της.

Έκαναν μαζί τρεις κόρες και μέχρι να πεθάνει το 1997 πρόλαβε να δει τρία από τα πέντε εγγόνια. Και οι τρεις κόρες και δύο από τα πέντε εγγόνια της πήγαν στη Γερμανική Σχολή.

(πηγή: Λένα Τσιπούρη,απόφοιτος ’71, κόρη του Γιάννη Τσιπούρη και της Μέλας Αργυροπούλου)

Πέρα από τα τεχνικά, τα συνδικαλιστικά και τα προσωπικά, δεν μπορεί να μη συνυπολογιστεί και η «πολιτική» διαφωνία της πλειονότητας των μουσικών με τον «διεθνή» βιολονίστα και μαέστρο. Η οποία έπεσε εντόνως στο τραπέζι της… ψηφοφορίας, που κατέληξε σε αρνητική απάντηση.

Οσοι θυμούνται εκείνη την παλιά και θρυλική ταινία «Σας αρέσει ο Μπραμς;» («Goodbye Again», από το μυθιστόρημα της Φρανσουάζ Σαγκάν «Aimez-vous Brahms?»), να σηκώσουν το χέρι τους. Εντάξει, είχαν μείνει στην Ιστορία του σινεμά οι ρόλοι (σε ερωτικό τρίγωνο) της Ινγκριντ Μπέργκμαν, του Αντονι Πέρκινς και του Ιβ Μοντάν, στην ταινία του 1961. Που υπέγραφε ο γεννημένος στο Κίεβο (κοίτα, συμπτώσεις της Ιστορίας!) και πολιτογραφημένος αμερικανός σκηνοθέτης Ανατόλ(ι) Λίτβακ.

Δείτε το άρθρο του Πάυλου Αγιαννίδη στο protagon.gr…

Οπως στην ιατρική, έτσι και στις διεθνείς σχέσεις, η ορθή διάγνωση και έγκαιρη πρόληψη διανοίγουν πολύ περισσότερες δυνατότητες επιτυχούς αντιμετώπισης των προβλημάτων. Στην περίπτωση της εισβολής στην Ουκρανία, ορισμένες χώρες προέβλεψαν ορθά τα γεγονότα, ενώ άλλες κατελήφθησαν εντελώς απροετοίμαστες, θεωρώντας ότι ο πόλεμος έχει εκλείψει για πάντα από την Ευρώπη. Βασικό λάθος των τελευταίων ήταν να υπολογίσουν τις κινήσεις του Πούτιν με βάση ευρωπαϊκά κριτήρια και αξίες. Αποδείχθηκε ότι η «ευσεβοποθική» ανάγνωση του αντιπάλου οδηγεί σε άκρως επικίνδυνα μονοπάτια. Μπορούμε άραγε να ελπίσουμε ότι το πάθημα θα γίνει μάθημα και θα προχωρήσουμε ως χώρα σε μια σοβαρή αναπροσαρμογή της στρατηγικής μας;

Δείτε το άρθρο του Γιάννη Βαληνάκη στην εφημερίδα “Καθημερινή” της 10.4.2022…

Philadelphia: Mittwoch, 27. April um 19:30 Uhr per Zoom

Familien sind lebendige Systeme deren Überleben mit ihrer Wandlungsfähigkeit unmittelbar zusammenhängt. Historisch betrachtet gab es unterschiedliche Familienformen: die Familie als kleine Wirtschaftsgemeinschaft im 18. Jahrhundert und die Familie als die Zelle der Gesellschaft um die Mitte des 19. Jahrhunderts. Im 20. Jahrhundert dominierte eine konzentrierte Familienform, die nunmehr von einem partnerschaftszentrierten Familienmodell verdrängt wird. Neben quantitativen gab es vor allem qualitative Veränderungen die in der Eltern-KindBeziehung und nunmehr zunehmend in der Qualität der Partnerschaft manifest werden. Zwei weitere Charakteristika kennzeichnen moderne Familien: Veränderungen in den subjektiven Konzepten von Männern und Frauen und Diskontinuitäten im Familienentwicklungsprozess. Globalisierungsprozesse in Wirtschaft und Kommunikation sowie neuere technologische Entwicklungen fordern das Familiensystem erneut heraus. Mit Bezug auf Ergebnisse von Längsschnittstudien aus den USA und Deutschland sollen diese Wandlungsprozesse dargelegt und Perspektiven für die weitere Entwicklung von Familienmodellen aufgezeigt werden.

Zur Person: Wassilios Emmanuel Fthenakis (geboren 1937 in Kilkis) ist ein bedeutender griechisch-deutscher Pädagoge, Anthropologe, Genetiker und Psychologe. Fthenakis studierte in Griechenland Pädagogik, anschließend Anthropologie und Humangenetik, Molekulargenetik und Psychologie an der LudwigMaximilians-Universität München, wo er 1967 zum Dr. rer. nat. promoviert wurde. 1968 erwarb er einDiplom in Psychologie und 1969 wurde er zum Dr. phil. promoviert. Im Jahr 1986 habilitierte er schließlich im Fach Sozialanthropologie. Ab 1975 war er Direktor des Staatsinstituts für Frühpädagogik in München, das er mit aufbaute und danach dreißig Jahre als Direktor leitete. 1987 bis 2002 war er Professorfür angewandte Entwicklungspsychologie und Familienforschung an der Universität Augsburg und seit2002 ordentlicher Professor für Entwicklungspsychologie und Anthropologie an der Freien UniversitätBozen. Von 2005 bis 2014 war Fthenakis Präsident der Griechischen Akademie e.V. in München und istseit 2014 deren Ehrenpräsident. Zudem ist Fthenakis Sachverständiger des Bundesverfassungsgerichts inFragen des Kindschaftsrechts und des Sorgerechts nach Trennung und Scheidung.

Moderation: Hubert Eichheim

Den dazugehörigen Link fügen wir gleichzeitig bei.

Zoom-Meeting beitreten

https://us02web.zoom.us/j/89949469845?pwd=SXdXUnVlcW0wMHFiemhDbjZDZ25OZz09

Meeting-ID: 899 4946 9845

Kenncode: 828585

Schnelleinwahl mobil

+496950500952,,89949469845#,,,,*828585# Deutschland

+496950502596,,89949469845#,,,,*828585# Deutschland

Einwahl nach aktuellem Standort

+49 69 5050 0952 Deutschland

+49 695 050 2596 Deutschland

+49 69 7104 9922 Deutschland

+49 69 3807 9883 Deutschland

+49 69 3807 9884 Deutschland

+49 69 5050 0951 Deutschland

+30 231 118 0599 Griechenland

+30 211 198 4488 Griechenland

+43 120 609 3072 Österreich

+43 12 535 501 Österreich

+43 12 535 502 Österreich

+43 670 309 0165 Österreich

+43 72 011 5988 Österreich

Deutsch-Griechischer Verein Philadelphia Kriezi 62-64 GR-151 25 Maroussi

Tel.: +30 210 68 48 009 E-Mail: info@philadelphia1837.gr www.philadelphia1837.gr

Η Χριστίνα-Σύλβια Σημαντήρα (απόφοιτος και καθηγήτρια καλλιτεχνικών στην Σχολή) συμμετέχει ως σύγχρονη εικαστικός στην έκθεση: «Οι γυναίκες στην επανάσταση / Η επανάσταση των γυναικών» στο Μουσείο της πόλεως των Αθηνών.

Το «Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία» αναδεικνύει τη συμβολή των αφανών ηρωίδων της Επανάστασης, προσεγγίζοντας την παραγνωρισμένη δράση τους, μέσα από οκτώ έργα σύγχρονης τέχνης. Οι καλλιτέχνες εμπνεόμενοι από επιλεγμένες, εμβληματικές γυναικείες μορφές του Αγώνα, όπως αυτή της Μπουμπουλίνας ή της Μαυρογένους, αντιπαραβάλλουν το παρελθόν με το παρόν.

Τα πρωτότυπα έργα της έκθεσης, φέρνουν στο προσκήνιο τις σημαντικές άγνωστες του χθες αλλά και στρέφουν το βλέμμα στο παρόν, επιχειρώντας να αναδείξουν αντίστοιχες εκφράσεις θάρρους και επιμονής στις κοινωνίες των αρχών του 21ου αιώνα.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 13/4/22 – 12/9/22

Περισσότερα…

Ψάχνετε μικρά δώρα και χρειάζεστε κάτι οικονομκό?

Έχουμε πολλές ιδέες για εσάς: Ιδιαίτερα χαρτικά, πρωτότυπα αντικείμενα, δώρα για τους φίλους του βιβλίου, για γερμανομαθείς, για όσους εκτιμούν το χειροποίητο, πάνινες τσάντες και όχι μόνο, αξεσουάρ, νεσεσέρ, αλλά και πολλά παιχνίδια στα γερμανικά, βρεφικά, παιδικά ή για όλες τις ηλικίες επιτραπέζιακαι λούτρινα.

Προλαβαίνουμε ακόμα να τα στείλουμε στους αγαπημένους σας για το Πάσχα! Παρακάτω θα βρείτε προτάσεις μέχρι 12 ευρώ.

Και για τους παραλήπτες του newsletter που είναι μέλη μας: έξτρα 10% μέχρι την Τρίτη 19/4/22.

Για πληροφορίες, στείλτε μας μέιλ στοinfo@notosbooks.gr

Το Σάββατο 14/5/22 και μόνο ζωντανά στο βιβλιοπωλείο μας (ή και τηλεφωνικά για τους φίλους που δεν μπορούν να έρθουν) το 1* στα 5 διαθέσιμα βιβλία ΔΩΡΕΑΝ**. Σας περιμένουμε!!

Και bonus ένας σελιδοδείκτης της επιλογής σας ή ακόμα ένα βιβλίο από τις προσφορές μας!!

Και φυσικά στις ηλεκτρονικές παραγγελίες του Σαββατοκύριακου …bonus από τη συλλογή μας στο πακέτο σας!

*αυτό με τη μικρότερη αρχική τιμή

** εξαιρούνται τα βιβλία που υπόκεινται στην ενιαία τιμή

Για πληροφορίες, στείλτε μας μέιλ στοinfo@notosbooks.gr

Γεννήθηκε το 1905 στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Ολοκλήρωσε τη βασική του εκπαίδευση στον Αστακό και τη Λευκάδα και το 1922 εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά από δύο χρόνια, το 1924, μετεγγράφηκε στη Θεολογική Σχολή του ιδίου Πανεπιστημίου από όπου αποφοίτησε το 1927. Λαμβάνοντας υποτροφία του Υπουργείου Παιδείας συνέχισε τις σπουδές του στη Βυζαντινολογία και την Εκκλησιαστική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια των Βρυξελλών, του Μονάχου και του Βερολίνου.

Το 1937 αναγορεύθηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Μονάχου, ενώ το 1938 διδάκτωρ θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δίδαξε σε σχολεία μέσης εκπαίδευσης, στην Κεφαλονιά και την Πάτρα αλλά και το Μαράσλειο Αθηνών, και στη συνέχεια υπήρξε γενικός επιθεωρητής και διευθυντής της Γερμανικής Σχολής Αθηνών έως το 1940. Την ίδια περίοδο ξεκίνησε να αρθρογραφεί στα περιοδικά «Θεολογία» και «Εκκλησία» της Εκκλησίας της Ελλάδος των οποίων υπήρξε διευθυντής την περίοδο 1968-1982, ενώ ασχολήθηκε και με τα αρχεία της Ιεράς Συνόδου.

Το 1938 εξελέγη υφηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, και δίδαξε ως επίκουρος καθηγητής, ενώ το 1942 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα της Γενικής Εκκλησιαστικής Γραμματολογίας στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1951 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αντικαθιστώντας τον Δημήτριο Μπαλάνο στην έδρα της Πατρολογίας και της Ερμηνείας των Πατέρων. Υπήρξε κοσμήτορας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, αλλά και σε αυτή του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1956-1957, 1964-1965 και 1969-1970. Αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1970, λόγω συνταξιοδότησης.

Δίδαξε ακόμη, ως επισκέπτης καθηγητής στην Ελληνορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη των ΗΠΑ, ενώ για δύο χρόνια διετέλεσε γενικός διευθυντής Θρησκευμάτων στο Υπουργείο Παιδείας. Το 1938 εξελέγη μέλος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και το 1978 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το 1987 υπήρξε πρόεδρος αυτής.Απεβίωσε στις 7 Ιουνίου 1990 στην Αθήνα.Περισσότερα wikipedia…

Ο Χρήστος Μπαλόγλου εντόπισε ένα πολύ αναλυτικό άρθρο (εις μνημόσυνον) του καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ηλία Δ. Μουτσούλα, το οποίο ε’ιχε δημοσιευτεί στα τεύχη Θεολογίας (Τόμος ΞΑ’ – Τεύχος 3 – 1990). Δείτε το άρθρο…

Ausschreibung Stelle InklusionspädagogIn zum frühestmöglichen Termin

(Beginn des Schuljahres 2022/23 bzw. 1.2.2023)

Leitung des Bereichs Inklusion an der DSA

(Vollzeitstelle – 26 Unterrichtsstunden bzw. 38 Stunden)

Die Deutsche Schule Athen (DSA) ist eine deutsche Auslandsschule mit einem umfassenden Bildungsangebot für Kinder ab 3 Jahren vom Kindergarten über die Grundschule bis zum deutschen internationalen Abitur.

Aufgabenbereich:

• Einsatz in allen Abteilungen (ggf. Früherkennung im Kindergarten, Grundschule, Gymnasium) – Beobachtung, Diagnostik, Erstellen von Förderdiagnostischen Berichten, ggf. Empfehlung zur Diagnose an Externe
• Unterstützender Unterrichtseinsatz in allen Lerngruppen – je nach Bedarf – zur individuellen Begleitung und Förderung von SchülerInnen mit besonderem Förderbedarf
• Förderplanung mit zur Verfügung stellen von differenziertem Lernmaterial, individuelle Lernbegleitung und Förderung inklusive Dokumentation
• Kontinuierliche Evaluation der Förderplanung für Kinder mit einem Förderbedarf
• Beratung von KollegInnen und Eltern

Anforderungen:

• Abgeschlossenes Studium der Sonderpädagogik bzw. Inklusionspädagogik in Deutschland bzw. in Griechenland
• Berufserfahrungen mit Kindern besonders mit den Förderschwerpunkten „Lernen“, „emotionale und soziale Entwicklung“, „Sprache“.
• Muttersprachliches Sprachniveau in Deutsch bzw. in Griechisch

Gewünschte Anforderungen:

Gute Sprachkenntnisse in der Zweitsprache

Wir bieten:

• Ein anspruchsvolles Arbeitsumfeld an einer renommierten deutschen Auslandsschule
• Gute kollegiale Zusammenarbeit in einem multikulturellen Kollegium
• Begleitung und Unterstützung bei der Einarbeitung durch erfahrene Kollegen und Kolleginnen

Ihre aussagekräftige Bewerbung (Anschreiben, Motivationsschreiben, Lebenslauf, Lichtbild und Zeugnisse) richten Sie bitte in deutscher Sprache bis spätestens 20.05.2022 in elektronischer Form an bewerbungen@dsathen.gr

Η ηθοποιός, σκηνοθέτις και συγγραφέας Νάνα Παπαδάκη (’90), εμπνεύστηκε, δημιούργησε και παρουσιάζει το οπτικοακουστικό δοκίμιο με τίτλο «No Signal», το οποίο είναι βασισμένο στην πράξη της αυτοχειρίας ενός 22χρονου ναύτη, του Γεώργιου Λαμπίρη, όπως σημειώνει και η ίδια στο σκηνοθετικό της σημείωμα. Τα υλικά της δημιουργού είναι ποικίλα και ετερογενή. Θραύσματα μνήμης απ’ τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ιστορία της Ελλάδας έως το 1933, φανταστικές ημερολογιακές καταγραφές, πλάνα αρχείου, αυτόματη γραφή, αποσπάσματα από ταινίες της εποχής, ντοκιμαντέρ, πρωτογενές υλικό και πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις με βάση το ρεμπέτικο. Στην ταινία ακούγεται επίσης απόσπασμα απ’ το «Ταξίμ Ζεϊμπέκικο» (1937) του Μάρκου Βαμβακάρη και το «Je Crois Entendre Encore» (1863) του George Bizet.

H εργασία παρουσιάζεται στο χώρο Sozopolis, στην οδό Σωζοπόλεως, στον αριθμό 15, κάθε Σάββατο και Κυριακή από τις 18.00’ έως τις 20.30’, έως το τέλος του Δεκέμβρη 2022, στο πλαίσιο της συλλογικής έκθεσης του «Μουσείου Νεοελληνικής Αυτοχειρίας». Συγκεκριμένα, θα παρουσιάζεται μέχρι τον Ιούνιο (όχι Ιούλιο και Αύγουστο) και μετά έως το τέλος του 2022.

Περισσότερα στο σκηνοθετικό σημείωμα της Νάνας Παπαδάκη…

Περισσότερα για το «Μουσείο Νεοελληνικής Αυτοχειρίας» και την εν λόγω έκθεση…

Ο Νίκος Κουτρουμπάς(’63) (στην φωτογραφία) και ο Γιώργος Παπαπαύλου (’69) συμμετέχουν στην νέα διακαλλιτεχνική περφόρμανς – συναυλία Hello to Emptiness η οποία έρχεται σε πρώτη παρουσίαση στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για δύο μοναδικές παραστάσεις στις 16 και 17 Απριλίου 2022. Με αφετηρία τα ελληνικά παραδοσιακά μοιρολόγια, το έργο Hello to Emptiness εξερευνά διαπολιτισμικούς τρόπους διαχείρισης του πένθους. Πέντε διεθνείς καλλιτέχνες με διακαλλιτεχνική πείρα (με επικεφαλής τη σκηνοθέτρια Στέφανι Τηρς η δουλειά της οποίας εμπλέκεται σε βάθος με θέματα κοινωνικού σχεδιασμού και ευθύνης), η πολυσχιδής συνθέτρια, τραγουδίστρια και ερμηνεύτρια Μάρθα Μαυροειδή και η δημοφιλής Ουκρανή τραγουδίστρια και συνθέτρια Μαριάνα Σαντόφσκα, ο Ισπανός χορευτής Χουάν Κρουθ Ντίαθ ντε Γκαράιο Εσναόλα, ο Γάλλος χορευτής Ζυλιέν Φερραντί και η Γαλλίδα χορεύτρια, τραγουδίστρια και μουσικός Μανόν Παράν. Συμμετέχει η Χορωδία 65+ των Εκπαιδευτικών & Κοινωνικών Δράσεων της ΕΛΣ, η οποία δρα ως ηχογόνο σώμα όπου αντηχούν ταυτόχρονα το παρελθόν και το μέλλον, υφαίνοντας ιστορικοπολιτισμικά νήματα.

Ώρα έναρξης Σάββατο 20.30 (Κυριακή 19.30) Τιμές εισιτηρίων: 12€, 15€ • Φοιτητικό, παιδικό: 10€.Περισσότερα…

Ο Κώστας Παπαηλιού μας έστειλε ένα σημείωμα σχετικά με την“Εποχή των Φιλελλήνων”, το βιβλίο που εξέδωσε στο πλαίσιο του αφιερώματος της“Φιλελληνικής Βιβλιοθήκης”:

Κοίτα τώρα τι συμπτώσεις κρύβει η ζωή! Ένα από τα πρώτα βιβλία της “Φιλελληνικής Βιβλιοθήκης” των εκδόσεων Παρισιάνου που επιμελούμαι, είναι η “Εποχή των Φιλελλήνων” που συνέγραψαν ο Wilhelm Barth και ο Max Kehrig-Korn. Ο μεν Barth ήταν προσωπικός φίλος του Dörpfeld και συνιδρυτής της Γερμανικής Σχολής το 1896, ιδέ και η φωτογραφία. Ο Barth είναι όρθιος, δεύτερος από αριστερα, ο Dörpfeld καθισμένος στη μέση. Ο Kehrig-Korn είχε προφανώς επικοινωνία πάνω σε φιλελληνικά θέματα με καθηγητές της Γερμανικής. Επί τούτου ανεκάλυψα στο αρχείο του, το οποίο έχω στη διάθεση μου, μια σχετική επιστολή του από το 1965 πρός τον Hansen, τον συγγραφέα της ιστορίας της ΓΣΑ, την οποία εξέδωσε πριν λίγα χρόνια ο Σύλλογος Αποφοίτων και την οποία επισυνάπτω. Σε αυτή ο Kehrig-Korn στέλνει χαιρετισμούς και στον Δημητράκο.

Και τώρα το καλύτερο! Στο αρχείο του Kehrig-Korn υπάρχει και μια δακτυλογραφημένη (!) πρωτότυπη μελέτη του αείμνηστου και συμπαθέστατου καθηγητή μας Αλέκου Παπαγεωργίου (τον θυμάμαι πάντα χαμογελαστό όπως στη συνημμένη φωτογραφία) από το 1957 για τον στρατηγό Φαβιέρο, ένα από τους μεγαλύτερους Φιλέλληνες που πολέμησε για την ελευθερία μας. Επίσης την επισυνάπτω.

Που να φανταστώ το 1957 που πήγαινα στην Quarta στην Μετσόβου, ότι θα ασχολιόμουνα 65 χρόνια μετά με τα Φιλελληνικά όπως και ο καθηγητής μας!

Με την ευκαιρία θέλω να σε ενημερώσω, ότι για την φετινή επέτειο του 21 θα κυκλοφορήσει άμεσα από τις εκδόσεις Παρισιάνου ο τέταρτος τόμος της “Φιλελληνικής Βιβλιοθήκης” με τίτλο “Ελληνική Επανάσταση και γερμανικός φιλελληνισμός”. Συγγραφέας είναι η Ρεγγίνα Quack-Μανουσάκη, η οποία παρεμπιπτόντως δίδαξε στο παρελθόν Γερμανικά στη Σχολή.

«Εάν η Μόσχα τελικά δεν τα καταφέρει, τότε θα έχει δοθεί ένα ισχυρό μήνυμα παγκοσμίως και προς τους υπόλοιπους επίδοξους επιτιθέμενους», επισημαίνει ο Ερνστ Ράιχελ.

Αισιόδοξος ότι η Ρωσία θα ηττηθεί στον πόλεμο στην Ουκρανία, επειδή «ο Πούτιν έχει κάνει λάθος υπολογισμούς», εμφανίζεται ο πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα, Ερνστ Ράιχελ, ο οποίος είχε διατελέσει στο παρελθόν πρέσβης της χώρας του στην Ουκρανία. Με αυτήν την ιδιότητα και μετά το πρόσφατο ταξίδι του στα σύνορα της χώρας με την Πολωνία, απάντησε σε ερωτήσεις της «Κ»

Δείτε την συνέντεξη του πρέσβη της Γερμανίας στην Ξένια Κουναλάκη…

Το Open House είναι ένας από τους σημαντικότερους διεθνείς θεσμούς για την ανάδειξη και προώθηση της αρχιτεκτονικής. Η ιδέα ξεκίνησε από το Λονδίνο το 1992 και μέχρι σήμερα διαδόθηκε σε πολλές πόλεις ανά την υφήλιο αποκτώντας συστηματικούς επισκέπτες και υποστηρικτές. Η δράση Open House προσκαλεί το ευρύ κοινό να εξερευνήσει και να κατανοήσει την αξία της αρχιτεκτονικής και του δομημένου περιβάλλοντος. Κάθε χρόνο για ένα Σαββατοκύριακο δημόσια και ιδιωτικά κτίρια ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν και η πόλη μετατρέπεται σε ένα μεγάλο μουσείο, με εκθέματα τα ίδια της τα κτίρια και την αρχιτεκτονική της. Έτσι, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, 9 & 10 Απριλίου, διεξήχθη το 9ο OPEN HOUSE Athens με δια ζώσης ξεναγήσεις και πλαισιώθηκε από διάφορες παράλληλες δράσεις στο πρόσφατα ανακαινισμένο Goethe-Institut Athen, και να θυμίσουμε ότι στην ανακαίνιση αυτή συνεργάστηκαν και συνέβαλαν απόφοιτοι όπως οι Τόμας Γκρέβε και Μιχάλης Αθανασιάδης (PLAN OE), Αντώνης Κανελλόπουλος (Cubus Hellas) και ο Γιώργος Διαμαντούρος (HM Engineering).

Από τον Κώστα Παπαηλιού:

Τα χρόνια της Μετσόβου είναι για μένα άρρητα συνδεδεμένα με τα χρόνια των σπουδών μου στη Γερμανία, συγκεκριμένα στο Braunschweig. Εκει βρήκα τον Μάρκο Γουζέλη και τον Βασίλη Σαλαπάτα από την τάξη του ’61, τους αχώριστους Μάκη Αγγελίδη και Τζώκο Ιωαννίδη από την τάξη του ’62 και ακολούθησαν οι “νέοι”, όπως τους λέγαμε, ο Πάνος Λασκαρίδης, ο Γιαννης Χατζόπουλος από την τάξη του ’65 και αρκετοί άλλοι.

Παρεμπιπτόντως οι απόφοιτοι της Γερμανικής έπερναν το δίπλωμα τους σε εύλογο χρονικό διάστημα, δηλ. σε 10 με 12 εξάμηνα. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες σειρές φοιτητών (δυστυχώς τότε ήταν περίπου μηδενική η παρουσία φοιτητριών στο Πολυτεχνείο) οι οποίοι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, αργούσαν πολύ να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους και γιαυτό τον χρόνο φοίτησης τους τον μετρούσαν σε Ολυμπιάδες, δηλ. τετραετίες!

Στο Braunschweig λοιπόν είχαμε φτιάξει μια φοιτητική ομάδα ποδοσφαίρου, τον Αστέρα και με αυτή παιζαμε στο πρωτάθλημα των ελληνικών συλλόγων. Και ήταν άγραφος νόμος η ομαδα που κέρδιζε να παρει τηλέφωνο το Bayerische Rundfunk στο Μόναχο και να δώσει το αποτέλεσμα του ματς για την ελληνική εκπομπή της Κυριακής. Αυτό το είχα αναλάβει εγώ. Και στο τηλέφωνο απαντούσε ο αείμνηστος Παύλος Μπακογιάννης που έκανε την εκπομπή. Δεν τον εγνώρισα ποτέ προσωπικά. Αλλά θυμάμαι μετά πάνω από 50 χρόνια το φιλικό του ύφος στο τηλέφωνο και του χιούμορ του που μόλις με άκουγε μου έλεγε: “Πάλι κερδίσατε Κωστάκη;”

«Τη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας αγάπησα και θαύμασα από μικρό παιδί τότε που οι γονείς μου με οδηγούσαν σχεδόν κάθε Κυριακή πρωί στον τότε Βασιλικό Κήπο. Καθώς φτάναμε στην είσοδο, κοντοστεκόμουν να θαυμάσω τα μεγαλόπρεπα μέγαρα που απλώνονταν επιβλητικά μπροστά στα μάτια μου. Και μακάριζα τους ευτυχείς ενοίκους που κατοικούσαν σε αυτά τα αρχοντικά. Όταν μεγαλώσω, σκεπτόμουν, θα καταγράψω την ιστορία αυτής της μοναδικής λεωφόρου».

Η λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας υπήρξε από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και για όλο το μισό του 20ού αιώνα η βιτρίνα αλλά και η καρδιά της Αθήνας».

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παρισιάνου το νέο βιβλίο του Κώστα Χατζιώτη: “Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας”. Πρόκειται για ένα τόμο 460 σελίδων με μοναδικές φωτογραφίες, με χάρτες από το 1875, το 1912 και το 1925, με ιστορίες για τους κατοίκους, και με αναφορές στους αγαπημένους περιπάτους επώνυμων Αθηναίων, όπως του Ανδρέα Συγγρού, του Λεωνίδα Δεληγιώργη, αλλά και του Κωνσταντίνου Καβάφη, πού όταν επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Αθήνα, το 1901, έγραφε:“Περπατήσαμε στην οδόν Κηφισίας, όπου είδα μερικές ωραιότατες επαύλεις, όπως του Ψύχα, του Παπούδωφ, του Συγγρού” .

Μερικοί από τους τίτλους των κεφαλαίων: Τα διατηρητεά της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, Τα παλαιά ανάκτορα, Το Παλατάκι, Ο Εθνικός (Βασιλικός) Κήπος, Τα παραπήγματα – Το πάρκο της Ελευθερίας, Τα καταστήματα κλπ.

Μερικές μοναδικές φωτογραφίες με την πολυκατοικία Ι. Πεσματζόγλου στην γωνία Βασιλίσσης Σοφίας και Ηρώδου Αττικού σε σχέδια του Τσίλλερ, που όμως έχει κατεδαφιστεί), με το Πρατήριο της Shell στο Νο.10, με την οικία Roeser, με το μέγαρο της Δουκίσσης Πλακεντίας, αλλά και της Ριζαρείου Σχολής και από την οποία σήμερα διασώζεται ένα μικρό μόνο κτίσμα καθώς και ο ναός του Αγίου Γεωργίου.

Ακόμη φωτογραφίες από την Βίλα Μαργαρίτα στην διασταύρωση με την Μεσογείων, στην έπαυλη του Νικολάου Θών, που πυρπολήθηκε στα Δεκεμβριανά, αλλά και οικιών που σώζονται όπως της Μαριάνθης Σίμου-Ευγενίδη, του Μεγάρου Κ.Ζαρίφη, μία από τις αρχοντικότερες οικοδομές του Μεσοπολέμου, που σήμερα στεγάζει την Πρεσβεία της Σερβίας.

Διαβάστε τον Πρόλογο:

«Τη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας αγάπησα και θαύμασα από μικρό παιδί τότε που οι γονείς μου με οδηγούσαν σχεδόν κάθε Κυριακή πρωί στον τότε Βασιλικό Κήπο. Καθώς φτάναμε στην είσοδο, κοντοστεκόμουν να θαυμάσω τα μεγαλόπρεπα μέγαρα που απλώνονταν επιβλητικά μπροστά στα μάτια μου. Και μακάριζα τους ευτυχείς ενοίκους που κατοικούσαν σε αυτά τα αρχοντικά. Όταν μεγαλώσω, σκεπτόμουν, θα καταγράψω την ιστορία αυτής της μοναδικής λεωφόρου».

Η λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας υπήρξε από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και για όλο το μισό του 20ού αιώνα η βιτρίνα αλλά και η καρδιά της Αθήνας.

Εκεί στεγάστηκαν οι κυριότερες κρατικές υπηρεσίες, φιλοξενήθηκαν όλες σχεδόν οι πρεσβείες και τα μουσεία, και κατοίκησαν στα πανέμορφα νεοκλασικά της μέγαρα οι σημαντικότεροι παράγοντες της ελληνικής κοινωνίας. Είναι ο δρόμος που φιλοξένησε πρίγκιπες, πρωθυπουργούς, υπουργούς, τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομηχάνους, καθηγητές, λογοτέχνες, ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς.

Προϊόν μακροχρόνιας και ενδελεχούς έρευνας, το βιβλίο «Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας. Το χρονικό του ομορφότερου δρόμου της Αθήνας. Ιστορία – Κάτοικοι – Διαδρομές», είναι ένα συναρπαστικό χρονικό και ένα πολύτιμο λεύκωμα.

Στις 460 σελίδες του καταγράφεται με παραστατικότητα και ισχυρή τεκμηρίωση η ζωή της ιστορικής λεωφόρου από τη χάραξή της και μέχρι τις μέρες μας.

Ο γνωστός αθηναιογράφος και ιστορικός Κώστας Χρ. Χατζιώτης παραδίδει ένα ακόμη βιβλίο που θα καταστεί έργο αναφοράς στη βιβλιογραφία για την πόλη των Αθηνών και τη σύγχρονη Ιστορία της.

Την πολυτελή έκδοση συμπληρώνουν πλουσιότατο φωτογραφικό και δυσεύρετο αρχειακό υλικό.

Κυκλοφόρησε το τεύχος του Απριλίου 2022 της Οικονομικής Επιθεώρησης με θέμα “Αλλαγή σελίδας ή κεφαλαίου”μεδύο συνομιλίες: με τον Νίκο Χριστοδουλάκη, πρώην υπουργό Οικονομικών, καθώς και τον Μιχάλη Αργυρού, πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων της κυβέρνησης:

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία απειλεί την παγκόσμια οικονομία με ένα σοκ αντίστοιχου μεγέθους της ενεργειακής κρίσης του 1973. Όπως και τότε, θα προκύψει αλλαγή παραδείγματος ή απλώς θα γραφτούν νέες σελίδες στο κεφάλαιο της παγκοσμιοποίησης; Στο τεύχος Απριλίου της Οικονομικής επιχειρείται μια πρώτη απάντηση στο ερώτημα, μέσα από αναλύσεις των αρθρογράφων του περιοδικού, άρθρα του Economist για τις οικονομικές συνέπειες του πολέμου και δύο συνομιλίες: με τον Νίκο Χριστοδουλάκη, πρώην υπουργό Οικονομικών και σταθερό παρατηρητής των εξελίξεων στα ευρωπαϊκά, καθώς και τον Μιχάλη Αργυρού, πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων της κυβέρνησης. Καταγράφουμε τις οικονομικές σχέσεις της Ελλάδας με Ρωσία και Ουκρανία, υπενθυμίζουμε τα γεγονότα της δεκαετίας του ’70 αλλά και τον τρόπο που τα παρουσίασε τότε η Βιομηχανική Επιθεώρηση και οι Financial Times.

Περισσότερα…

Η Βίκυ Βολιώτη (’88) εμφανίζεται από τις αρχές της φετινής σεζόν στο θέατρο Άνεσις, στην παράσταση “Μια ιστορία αγάπης”, το πέμπτο κατά σειρά έργο του Γάλλου συγγραφέα και σκηνοθέτη Alexis Michalik, που θεωρείται πλέον το νέο μεγάλο ταλέντο της γαλλικής θεατρικής σκηνής. Η παράσταση ανέβηκε το 2020 στο Παρίσι και σημείωσε τεράστια επιτυχία κερδίζοντας κοινό και κριτικούς. Βραβευμένο με 4 βραβεία Molière, το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα.

Η ιστορία της Κάτια και της Ζυστίν ξεκινάει όπως τόσες άλλες και ερωτεύονται σαν σε παραμύθι… Η Ζυστίν επιθυμεί ένα παιδί αλλά η Κάτια διστάζει επειδή έχει πληγωθεί πολλές φορές στη ζωή της και φοβάται το μέλλον. Με μια περίεργη ανατροπή της μοίρας, η Κάτια μένει έγκυος και λίγο πριν από τη γέννηση του παιδιού της, η Ζυστίν εξαφανίζεται. Δώδεκα χρόνια μετά, η μοίρα θα δείξει πάλι ότι οι μεγάλες ιστορίες αγάπης επιλέγουν το δικό τους μοναδικό τέλος.

Τελευταίες παραστάσεις μέχρι την Κυριακή των Βαΐων (17/4). Θέατρο Άνεσις, Λεωφ. Κηφισίας 14. Πληροφορίες…

(*) αν δεν είχε φύγει από την Σχολή θα αποφοιτούσε το 1963.

Ο Γιάννης Ρόκας γεννήθηκε το 1945 και φοίτησε στη Σχολή. Έλαβε το Πτυχίο Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1968 και το Διδακτορικό του Δίπλωμα από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου βάσει της διατριβής “Summenversicherung und Schadensersatz” το 1975. Το 1985 εξελέξη Αναπληρωτής Καθηγητής και το 1997 Καθηγητής του Εμπορικού Δικαίου στο Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σε νομικά θέματα για την Ιδιωτική Ασφάλιση στην ΕΕ, στην Ελλάδα και σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς και σε θέματα δικαίου infrastructure και project finance.

Είναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από το 1971, μέλος του Δ.Σ. της Παγκόσμιας Ένωσης Ασφαλιστικού Δικαίου (AIDA), Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομάδας Εργασίας «Διανομή Ασφαλιστικών Προϊόντων», μέλος της Eυρωπαϊκής Επιστημονικής Ομάδας που συντάσσει τις «Αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου για την Ασφαλιστική Σύμβαση», καθώς και Πρόεδρος του Ελληνικού Συλλόγου Ασφαλιστικής Επιστήμης. Υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών και επαγγελματικών Eνώσεων, όπως η Ελληνική Ένωση Ναυτικού Δικαίου (πρώην Γενικός Γραμματέας) και η Μεσογειακή Ένωση Ναυτικής Διαιτησίας (πρώην Πρόεδρος). Είναι συγγραφέας πολλών μονογραφιών, άρθρων (άνω των 160) και γνωμοδοτήσεων δημοσιευμένων σε νομικά περιοδικά στην ελληνική, γερμανική και αγγλική γλώσσα.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, σε ειδική τελετή στο Προεδρικό Μέγαρο, απένειμε την Τρίτη 5 Απριλίου 2022 τα παράσημα:

– του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος στον Λίνο-Αλέξανδρο Σισιλιάνο, Καθηγητή Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου και Κοσμήτορα της Νομικής Σχολής Αθηνών

– του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Ευποιίας στην Αλίκη Περρωτή-Κωνσταντοπούλου

–του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Σωτήρος στον Αλβέρτο Μπουρλά, Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Pfizer

–του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Ευποιίας στην Βικτωρία-Μαργαρίτα Καρέλια, Πρόεδρο του Ιδρύματος Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια

Ακολουθεί η προσφώνηση της κ. Σακελλαροπούλου:

«Κυρίες και Κύριοι,

Με μεγάλη χαρά σας υποδέχομαι στο Προεδρικό Μέγαρο, για να τιμήσουμε τέσσερεις σπουδαίους Έλληνες και Ελληνίδες για το έργο τους και την προσφορά τους στην πατρίδα μας.

Όλοι τους έχουν σημαντική διαδρομή, ο καθένας στον τομέα του, και έχουν διακριθεί και αναγνωρισθεί τόσο εντός, όσο και εκτός των συνόρων της χώρας μας.

Ο Λίνος – Αλέξανδρος Σισιλιάνος, Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος Έλληνας Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο Στρασβούργο. Ασχολείται με πάθος και αφοσίωση, εδώ και πολλά χρόνια, με τον ιδιαίτερο και ευαίσθητο τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ, έχει επίσης διατελέσει επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος «Αλίκη Μαραγκοπούλου». Το επιστημονικό του έργο στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα είναι αφιερωμένο στο δημόσιο διεθνές δίκαιο, με ιδιαίτερη συμβολή στην προαγωγή του δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Ο Άλμπερτ Μπουρλά, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Pfizer, γνωστός στα πέρατα του κόσμου για την ανάσα που προσέφερε στην ανθρωπότητα, μέσω της ανάπτυξης του εμβολίου κατά του κορωνοϊού. Η πορεία του αποτελεί το χρονικό μιας νίκης της επιστήμης στον τομέα της υγείας, προς όφελος του κοινού καλού. Προερχόμενος από οικογένεια επιζώντων του Ολοκαυτώματος, κατάφερε να υλοποιήσει το όραμά του και να εφαρμόσει επιστημονικές καινοτομίες που οδήγησαν στην ανακάλυψη του εμβολίου, κάνοντας όλη την υφήλιο να πιστέψει ότι το αδύνατο είναι δυνατό.

Η Αλίκη Περρωτή – Κωνσταντοπούλου, η ευεργέτιδα η οποία, με το φιλανθρωπικό της έργο στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης, επέλεξε μια ζωή κοινωνικής προσφοράς προς τους συνανθρώπους μας. Απέδειξε ότι η ζωή έχει μεγαλύτερη αξία όταν προσφέρουμε, συνδράμουμε και συμπαραστεκόμαστε στον πιο αδύνατο, σε αυτόν που έχει ανάγκη. Μια μόνιμη εθελόντρια, σε έναν αγώνα ανιδιοτελούς πορείας, που την χαρακτηρίζει η αγάπη για τον άνθρωπο. Στο πρόσωπό της, τιμάμε και τον πατέρα της, ευεργέτη Θεόδωρο Κωνσταντόπουλο, του οποίου το όνομα συνδέθηκε με το ομώνυμο νοσοκομείο της Νέας Ιωνίας.

Η Βικτωρία – Μαργαρίτα Καρέλια, Πρόεδρος της Καπνοβιομηχανίας και του κοινωφελούς Ιδρύματος “Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια”, που συστάθηκε το 1993 προκειμένου να ενισχύσει και να προωθήσει δραστηριότητες στον πολιτισμό, την κοινωνική αρωγή και τη λαϊκή παράδοση. Παράλληλα, υπήρξε και στυλοβάτης του Λυκείου Ελληνίδων, καθώς, όπως η ίδια έχει πει, το ταξίδι μέσα στην πολιτιστική μας κληρονομιά έγινε ένα με το ταξίδι της ζωής της. Και κατέληξε, μεταξύ άλλων, στη δημιουργία ενός ξεχωριστού μουσείου, στο οποίο στεγάζεται η συλλογή της από ελληνικές παραδοσιακές ενδυμασίες.

Κύριε Σισιλιάνο,

Κύριε Μπουρλά,

Κυρία Περρωτή – Κωνσταντοπούλου,

Κυρία Καρέλια,

Σας ευχαριστούμε ολόψυχα για όλα όσα έχετε προσφέρει στην πατρίδα μας. Σας ευχαριστούμε για το έργο σας, που μας έχει κάνει υπερήφανους. Οι τιμητικές διακρίσεις, που έχω τη χαρά να σας απονείμω, αποτελούν ένα ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης της προσφοράς σας».

Περισσότερα…