Παπαπέτρου Δημοσθένης (1996)
ΕΚΠΑ
Πνευμονολόγος-Φυματιολόγος
Ιδιώτης & Όμιλος Ιατρικού Αθηνών-Κλινική Παλαιού Φαλήρου
2109892426, 6934381578, dimospapapetroudsa@hotmail.com
Δημητρακοπούλου-Strauss Αντωνία (1981)
Ιατρική – ΕΚΠΑ
Καθ. Ιατρικής Σχολής Παν/μιου Heidelberg
Πυρηνική Ιατρική (Deutsches Krebsforschungszentrum)
00496221422500, ads@ad-net.de, a.dimitrakopoulou-strauss@dkfz.de
www.dkf.de/de/nuklearmedizin/mitarbeiter/Dimitrakopoulou_Strauss_detail.html
Χατζηπαναγιώτου Θεόδωρος (1975)
Ιατρική-Α.Π.Θ
Πυρηνική Ιατρική/Ελ. επαγγελματίας
Διαγνωστικό κέντρο και συνεργασία με νοσοκομείο “Metropolitan”
2108981734,6944831400, theodmed@yahoo.gr
Αθανασιάδη Καλλιόπη (1982)
Ιατρική Σχολή Παν/μίου Αθηνών
Χειρουργός Θώρακος
Γ.Ν.Α. Ευαγγελισμός
2132045539, kallatha@otenet.gr
Ακριβός Πάτρικ (1997)
Ψυχολογία-Ψυχοθεραπεία, University LaVerne, University Middlesex, University Strathclyde
LifePathsServices
6945365528, lifepathsservices@gmail.com
Jotsalitou-Berner Eleni (1964)
Medizin, Psychoanalyse, Gruppenanalyse – Univ. Wien, Wiener PV, Frankfurt a.M.
00491739735000, eleniberner@yahoo.de
Καλαντζή-Αζίζη Αναστασία (1964)
Δρ. Ψυχολογίας – Παν/μιο Βιέννης
Καθ. Ψυχολογίας ΕΚΠΑ (συνταξιούχος)
Εθελοντική εργασία με παιδιά προσφύγων και συντονισμός
ΟΜΑΔΑΣ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ του ΙΕΣΘ
2294031298,6973389925, kalantzi@psych.uoa.gr
Σούμπερτ Μαρία (1997)
ΕΚΠΑ – Θεατρικές Σπουδές, Πάντειο Παν. – Πολιτιστική Πολιτική, Διοίκηση & Επικοινωνία, Ινστ.Δραματοθεραπείας ΑΙΩΝ – Δραματοθεραπεία
Ψυχοθεραπεύτρια-Δραματοθεραπεύτρια, Συγγραφέας (βλ. Συγγραφείς)
Ελ. Επαγγελματίας – Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας ΑΙΩΝ
6938255522, schubertmaria@outlook.com
Στριγγάρης Αργύρης (1992)
Ιατρική/Νευροεπιστήμες – Univ. Göttingen, King’s College London
Καθηγητής Ψυψιατρικής, Δ/ντης Τομέα Έρευνας για τον Εγκέφαλο και την Ανάπτυξη
Ψυχιατρική Παίδων και Εφήβων
National Institutes of Health; Georgtown University
+13019280894, argyris.stringaris@nih.gov
Γεωργακοπούλου Αλεξάνδρα (1986)
Medizin-Rheinische Friedrich Wilhelm Univ. Bonn / London
Μαιευτήρας Γυναικολόγος
6974441880, ageorgako@hotmail.com
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΕΟΤ το 1o Canto Human Voice Festival, που θα πραγματοποιείτο στην Ρόδο ακυρώθηκε λόγω της επικρατούσας κατάστασης.
Διαδρομή: Χωρίς μεγάλη ανάβαση, επίπεδο και κατάβαση στο δεύτερο μισό.
Πεζοπορία 7 ώρες περίπου
Λιβάδι Αράχωβας> Κορύκειο άνδρο > Αγόριανη
Επιστροφή με ταξί.
Έχουμε, πριν χρόνια, περπατήσει σχεδόν την ίδια διαδρομή ως Αγόριανη. Μεγάλα δάση!
Παρασκευή απόγευμα 9 Οκτωβρίου μετάβαση στην περιοχή. Κανονίζουμε διανυκτέρευση.
Κανονίζουμε και κοινή μετάβαση.
Επιστροφή μετά την πεζοπορία, κατά βούληση Σάββατο βράδυ η Κυριακή χαλαρά.
Έρχεστε με ίδια ευθύνη.
Συμμετοχές στο tasoskavadellas@gmail.com
ΚΑΛΗ πεζοπορική χρονιά!!
από ανάρτηση της Μαρίας Θερμού στο Facebook:
«Επειδή ακούω και διαβάζω διάφορες ανοησίες:
1ον. Δεν κάηκαν τα …μάρμαρα στις Μυκήνες, όχι απλώς γιατί δεν κάηκαν οι Μυκήνες αλλά γιατί δεν υπάρχουν μάρμαρα. Λίθος το υλικό κατασκευής
2ον. Δεν κάηκε σήμερα η Πύλη των Λεόντων, γιατί η πέτρα μαυρισμένη έφτασε σε μας στα νεώτερα χρόνια. ΄Επειτα, αν θυμάμαι καλά (ναι, είμαι μερικών …χιλιάδων ετών!) τα μυκηναϊκά ανάκτορα είχαν καταστραφεί από φωτιά… Δείτε και μερικές παλαιότερες φωτό, έτσι για χάζι. (Σ΄αυτήν του 1876 με τον κόσμο, ο Σλήμαν πάνω δεξιά, ο Ντέρπφελντ αριστερά)»
Μέρος Α (σελίδες 1-44)
Μέρος Β (σελίδες 44-τέλος)
Ο Κώστας Παπαηλιού μας ενημέρωσε ότι το βιβλίο του Γεωργίου Ράλλη, “Η αλήθεια για τους Έλληνες πολιτικούς” εξεδόθη το 1971 από τις “Εκδόσεις Παρισιάνου”, που όπως έχουμε αναφέρει ανήκουν στην οικογένεια της συζύγου του Κώστα, αλλά πλέον τις θεωρούμε”της οικογενείας μας” μιάς και τύπωσαν την ιστορία της Γερμανικής Σχολής Αθηνών του Jens Godber Hansen. Για του λόγου το αληθές ο Κώστας μας “δώρισε” το βιβλίο, σκανάρωντάς το οπότε μπορείτε να το διαβάσε τε σε δύο μέρη λόγω του όγκου του.
Γεώργιος Ράλλης “Η αλήθεια για τους Έλληνες πολιτικούς – Μέρος Α
Γεώργιος Ράλλης “Η αλήθεια για τους Έλληνες πολιτικούς – Μέρος Β
Έχουμε ήδη αναφερθεί στο montags και στο site στην ταινία «Καλημέρα κύριε Φώτη»της Δήμητρας Κουζή.
Τώρα μπορείτε να δείτε την ταινία, αλλά και πολλές άλλες της Kouzi Productions, on demand στο Internet, ακολουθώντας τη διαδικασία που περιγράφεται παρακάτω:
Οi ταινίες αυτές της KinderDocs (Kouzi Productions) βρίσκονται στις On Demand pages μέσα στην ασφαλή και αναγνωρισμένη από επαγγελματίες διαδικτυακή πλατφόρμα VIMEO και συγκεκριμένα στο link…
Πάμε μαζί βήμα βήμα (με εικόνες)
1. Μπαίνετε στην πλατφόρμα (εικόνα 1)
https://vimeo.com/kouziproductions/vod_pages
και διαλέγετε ταινία – πατώντας πάνω στην εικόνα της (βλέπετε και το τρέιλερ της ταινίας)
2. Πατήστε το RENT δεξιά στην οθόνη (εικόνα 2)
3. Θα σας ζητήσει να κάνετε είτε LOGIN ή JOIN. (εικόνα 3). Eδώ ή συμπληρώνετε τη φόρμα, είτε πατάτε στη μπάρα Join with Facebook και μπαίνετε μέσω Facebook ή πατάτε στην μπάρα που γράφει Join with Google
3. Θα σας ζητήσει να κάνετε είτε LOGIN ή JOIN. Eδώ ή συμπληρώνετε τη φόρμα, είτε πατάτε στη μπάρα Join with Facebook και μπαίνετε μέσω Facebook ή πατάτε στην μπάρα που γράφει Join with Google και μπαίνετε μέσω Gmail με τα στοιχεία σας αυτόματα (εικόνα 3)
4. Επόμενο βήμα, νοικιάζετε την ταινία, πληρώνοντας ένα πολύ μικρό αντίτιμο (2,50-5 ευρώ)
α) με πιστωτική κάρτα (εικόνα 4) ή
β) αν θέλετε να πληρώσετε με χρεωστική μέσω PAYPAL (εικόνα 5)
και για τα δύο πατάτε RENT και απολαμβάνετε την ταινία (εικόνες 4&5)
Αν δεν έχετε PAY PaL, ακολουθείτε την ίδια διαδικασία και στο βήμα 4 επιλέγετε PAY PaL και RENT και σας οδηγεί στην επιλογή να δημιουργήσετε λογαριασμό (εικόνα 6) Μπορείτε να φτιάξετε πολύ απλά ένα λογαριασμό χωρίς καμία χρέωση, συμπληρώνοντας την φόρμα όπως φαίνεται στις εικόνες 7&8. Στο τέλος της φόρμας πατάτε αποδοχή και πληρωμή (εικόνα και απολαμβάνετε την ταινία!
Αφού πληρώσετε έχετε την ταινία διαθέσιμη να την δείτε όποτε θέλετε εντός 24-48 ωρών σε τηλεόραση, τηλέφωνο, υπολογιστή ή tablet. Και μπορείτε να ζητήσετε πρόσθετες πληροφορίες στο info@kinderdocs.com για να σας στείλουμε δωρεάν το εκπαιδευτικό υλικό της ταινίας για περισσότερες δράσεις στο σπίτι!
Με αφορμή την διοργάνωση του 1ουCanto Human Voice Festival, που γίνεται στην Ρόδο μεταξύ 5 και 12 Σεπτεμβρίου και είναι πρωτοβουλία της Αλεξάνδρας Μητσοτάκη, προέδρου του World Human Forum εντοπίσαμε μία συνένετυξη στην iefimerida.
Λέγεται Canto, λέξη που στα ελληνικά φέρει μέσα της την προτροπή «Κάν’ το». Πρόκειται για το πρώτο Φεστιβάλ για την Ανθρώπινη Φωνή που διοργανώνουν στη Ρόδο ο Δημήτρης Τηλιακός η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη και η Μυρτώ Βουνάτσου, με ένα αφιέρωμα-έκπληξη στη Μαρία Κάλλας και θέμα το Tαξίδι.
Ενας τόπος ιστορικός, τόπος-ωδή στον Απόλλωνα που αναδύεται, αποκτά νέα δυναμική, γίνεται ηχείο για ένα Φεστιβάλ. Μια δεδομένη αγάπη και πίστη στη δύναμη της ανθρώπινης φωνής. Συστατικά που ένωσαν τον διεθνή βαρύτονο Δημήτρη Τηλιακό με την Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, πρόεδρο του World Human Forum και τη Μυρτώ Βουνάτσου καλλιτεχνική διευθύντρια του WHM, και οδήγησαν στη δημιουργία του Canto Human Voice Festival.
Το Πρώτο Φεστιβάλ θα γίνει στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου από τις 5 έως τις 12 Σεπτεμβρίου. Kαλλιτεχνικός διευθυντής είναι ο Δημήτρης Τηλιακός. Το iefimerida, ζήτησε από τους συνιδρυτές να μας αποκαλύψουν το όραμα αλλά και τις βαθιές ρίζες αυτού του νέου Φεστιβάλ.
Ο δημοσιογράφος Παύλος Αγιαννίδης, στο τελευταίο άρθρο του (27/8/2020) στο youfly.com με τίτλο “ Μπαράζ θεατρικών ακυρώσεων από δήμους της Αττικής“ αναφέρεται στα δεινά που απειλούν τον κόσμο του θεάματος λόγω της πανδημίας. Πληροφορίες…
Η Πέλη Γαλίτη-Κυρβασίλη αποφοίτησε από την Σχολή το 1980 και είναι κόρη του καθηγητή Γεωργίου Γαλίτη. Είναι Διδάκτωρ Παιδαγωγικών του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος Master Σχολικής Συμβουλευτικής του Πανεπιστημίου του Missouri-St. Louis. Εργάστηκε ως σύμβουλος σε σχολεία των Η.Π.Α. και είναι μέλος της Αμερικανικής Συμβουλευτικής Εταιρείας. Δίδαξε Συμβουλευτική στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και διετέλεσε στέλεχος στον Συμβουλευτικό Σταθμό Νέων Β΄ Αθήνας. Το 2012 εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στις ΗΠΑ και εργάζεται μαζί με τον καθηγητή Enright και την ερευνητική του ομάδα στο Τμήμα της Παιδαγωγικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Wisconsin- Madison. Είναι Program Manager (διαχεριστής προγράμματος) του International Forgiveness Institute (διεθνές Ινστιτούτο για τη Συγχώρηση) και διευθύνει το εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Αγωγής στη Συγχώρηση” στα σχολεία της Ελλάδας και, επισκεπτόμενη κατά τακτά διαστήματα την Ελλάδα δίνει διαλέξεις και διοργανώνει επιμορφωτικά σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς.
Συνεχίζουμε την αντιγραφή μικρών ιστοριών από το βιβλίο του Απόστολου Πίτσου “ΠΙΤΣΟΣ” με μία μικρή αφήγηση από την επίσκεψη κάθε Δευτέρα στον Λυκαβηττ’ο. Το ενδιαφέρον από την ιστορία αυτή είναι ότι επειδή δεν υπήρχε χώρος για άθληση ή για παιζνίδια στην περιοχή της Αραχώβης, ο γυμναστής επέλεγε τον Λυκαβηττό που συνδύαζε και το περπάτημα (εν είδει ορειβασίας) από την Αραχώβης μέχρι τον περιφερειακό του Λυκαβηττού και από εκεί μέχρι το πλάτωμα, όπου σήμερα είναι μπροστά στο θεάτρο του Τάκη Ζενέτου (σημ.: να θυμίσουμε ότι οι μαθητές της Μετσόβου, επειδή και αυτοί δεν είχαν στην διάθεσή τους χώρους για γυμναστική, αναγκάζονταν να πηγαίνουν στις εγκαταστάσεις του Πανελληνίου ΓΣ, στο Πεδίο του Άρεως):
“…Θα περιγράψω μερικά γεγονότα όταν ήμουν σε μικρή ηλικία και ήμουν ακόμα στη Γερμανική Σχολή. Ήμουν φαίνεται πολύ ζωηρός και πολύ τρελούτσικος. Κάθε Δευτέρα απόγευμα ο γυμναστής μας, ο οποός ήταν ένας θαυμάσιος άνθρωπος, έπαιρνε όλη την τάξη και ανεβαίναμε απάνω στα νταμάρια του Λυκαβηττού. Μέσα υπήρχε ένα πλάτωμα που παίζαμε μπάλα, αλλά μας μάθαινε και τις αρχές της ορειβασίας. Μία Δευτέρα καθυστέρησα με το λεωφορείο μου και είχε φύγει η τάξη, και ανέβαιναν ήδη στανταμάρια. Εγώ άφησα το βιολί μου, τα άφησα όλα και τρέχοντας ανέβηκα πάνω και τους βρήκα όπως κάθε Δευτέρα να κάνουν τα διάφορα. Εγώ, χωρίς να πω σε κανένα τίποτα, αναμείχθηκα με τους υπόλοιπους. Οι συμμαθητές μου εξεπλάγησαν που με είδαν: “Κύριε, κύριε!, Ο Πίτσος ήρθε!”
Προφανώς τους έκανε εντύπωση που ξεκίνησα μόνος μου από το σχολείο και τους έφτασα στα νταμάρια. Παρόλη την απόσταση, η εσωτερική μου επιθυμία να είμαι πάντα μαζί του με έκανε να τους προλάβω.”
Η Κωνσταντίνα Ψωμά η οποία τα τελευταία χρόνια ασχολείται περισσότερο με τη σκηνοθεσία σε παραστάσεις όπερας, συμμετέχει ως βοηθός σκηνοθέτη στην όπερα Carlo il Calvo του Nicola Antonia Porpora, η οποία θα ανέβει (σκηνοθεσία: Max Emmanuel Cencic) στο BAYREUTH BAROQUE OPERA FESTIVAL σε τρεις παραστάσεις: Πέμπτη 3, Σάββατο 5 και Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία – Μουσική διεύθυνση: Γιώργος Πέτρου, με την ορχήστρα Armonia Atenea (που είναι η νέα διεθνής επωνυμία της ορχήστρας Καμεράτα).
Περισσότερα για την παράσταση...
Είχαμε την τύχη να συναντήσουμε τον Νίκο Αποστολίδη, απόφοιτο του ’44. Μας υποδέχθηκε με μιά καλή κουβέντα για το montags, που το διαβάζει κάθε εβδομάδα.
– Διάβασα για τον Γένιο Σαντορίνη, τον θυμάμαι! Ήταν μεγαλύτερος απο εμένα, αλλά ξεχώριζε γιατί είχε κόκκινα μαλλιά. Θυμάμαι αργότερα και τα “ανέκδοτα” για τον πατέρα του, που δεν είχα μεν καθηγητή, αλλά ήταν εκείνα τα χρόνια στο Πολυτεχνείο, όπως και εγώ.
Ο πατέρας Σαντορίνης ήταν διάσημος (εκτός των άλλων, που έχουμε αναφέρει: εφευρέτης του ελληνικού μικροκυματικού ραντάρ και πόλλών άλλων, βραβευμένος διεθνώς κλπ) και για τα θέματα, που έβαζε στις Εισαγωγικές Εξετάσεις.
Διηγείται ο Νίκος Αποστολίδης:
– Ένα από τα “χαριτωμένα” θέματα του Σαντορίνη ήταν το εξής: Δύο ποδηλάτες ξεκινούν ταυτόχρονα από δύο σημεία, που απέχουν μεταξύ τους 40 χιλιόμετρα και κατευθύνονται ό ένας προς τον άλλον. Κινούνται και οι δύο με μία σταθερή ταχύτητα 20 χιλιομέτρων την ώρα, οπότε είναι αναμενόμενο ότι κάποια στιγμή θα συναντήσει ο ένας τον άλλο.
Την στιγμή που ξεκινούν, μία μύγα που είναι στην μύτη του ενός ποδηλάτη ξεκινάει και αυτή προς την ίδια κατεύθυνση πετώντας με μεγαλύτερη όμως ταχύτητα, 25 χιλιομέτρων την ώρα. Προφανώς η μύγα θα συναντήσει τον άλλο ποδηλάτη πριν τον συναντήσει ο πρώτος. Θα ακουμπήσει την μυτη του και θα γυρίσει πετώντας προς τα πίσω, προς τον πρώτο ποδηλάτη. Μόλις τον συναντήσει και του ακουμπήσει την μύτη, αλλάζει πάλι κατεύθυνση και πετά προς τον δέυτερο ποδηλάτη κ.ο.κ.
Προφανώς μετά από μερικά πέρα-δωθε της μύγας και έχοντας περάσει ένα χρονικό διάστημα οι δύο ποδηλάτες θα συναντηθουν και μάλιστα με την μύγα ανάμεσα στις δύο μύτες, οπότε ήρθε και το ερώτημα του προβλήματος: Τι απόσταση διένυσε συνολικά η μύγα;
Όλα τα παιδιά ταλαιπωρήθηκαν να κάνουν υπολογισμούς με τις επι μέρους διαδρομές της μύγας και κατέληξαν κάπου, οπότε έρχεται και το σχόλιο του Σαντορίνη:
Προσπαθείτε να πιάσετε το αριστερό σας αυτί με το δεξί σας χέρι, γύρω-γύρω από το κεφάλι σας! Αντί να πηγαίνετε μέσω Λαμίας αναρωτηθείτε πόση ώρα έκαναν να συναντηθουν οι ποδηλάτες; Αφού έτρεχαν με 20 χλμ/ώρα ο καθένας σε μία ώρα θα είχαν καλύψει και οι δύο 20+20 χιλιόμετρα, δηλαδή τα 40 της αρχικής απόστασης και θα συναντιώνταν. Η ταχύτητα της μύγας που πετούσε με 25 χλμ/ώρα σε μία ώρα διένυσε 25 συνολικά χιλιόμετρα !
Και εμείς θυμηθήκαμε το άλλο “κλασσικό” του Σαντορίνη:
Τύπος είναι στην κορυφή ουρανοξύστη έχει στην διάθεσή του ένα χρονόμετρο και ένα θερμόμετρο. Ποιό είναι το ύψος του ουρανοξύστη;
Ο δημοσιογράφος Παύλος Αγιαννίδης, στο τελευταίο άρθρο του (22/8/2020) στο protagon.gr με τίτλο “Αυτή τη Μονή – πολύτιμο πρότυπο εξισλαμίζει ο Ερντογάν“ αναφέρεται στα αδιανόητα σχέδια του Τούρκου προέδρου (μετά τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί) για την περίφημη και μοναδική Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη αλλά και για άλλα βυζαντινά μνημεία.
Είναι κοινό μυστικό. Οι μέχρι τώρα επισκέπτες της Κωνσταντινούπολης μπορεί να έσπευδαν πρώτα στο παγκόσμιο σύμβολο του Βυζαντίου και της Ορθοδοξίας, την Αγία Σοφία, αλλά εντυπωσιάζονταν από την περίφημη Μονή της Χώρας. Μιλάμε για τα δύο τεράστιας σημασίας μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς που μετατρέπονται σε τζαμιά, χάνοντας τα χαρακτηριστικά της βυζαντινής χριστιανικής τέχνης, θύματα μιας μισαλλόδοξης μανίας εθνικιστικής επίδειξης από το καθεστώς Ερντογάν. Ειδικά για τη Μονή της Χώρας μιλάμε για το Καριγιέ Τζαμί.
Συνεχίζουμε την αντιγραφή από το βιβλίο του Απόστολου Πίτσου “ΠΙΤΣΟΣ” με ένα επεισόδιο από τα χρόνια στην Γερμανική Σχολή:
…Υπάρχει όμως και ένα άλλο, όχι και τόσο ευχάριστο γεγονός που μου συνέβη. Η Σχολή είχε μιά μεγάλη αίθουσα, η οποία χρησιμοποιούταν για γυμναστικές και διάφορες εκδηλώσεις. Στην αρχή της είχε ένα χαμηλό μικτό ύψωμα στο οποίο τοποθετούσαν διάφορα πράγματα, ή από αυτό το ύψωμα στεκόταν αυτός που θα έβγαζε λόγο. Μιά ημέρα που μας είχαν πάει στην αίθουσα, ένας καθηγητής ονόματι Delp (*), ο οποίος δίδασκε σε ανώτερες τάξεις από την δική μου, είχε αναπτύξει διάφορα πρωτογενή όργανα της φυσικής σε απλή μορφή ώστε να αντιλαμβάνονται οι μαθητές καλύτερα τα θεωρήματα. Μεταξύ αυτών ήταν κα μία πρωτόγονη πυξίδα, με ένα ξυλάκι κάτω, μια πρόκα κάθετη και η βελόνα η μαγνητισμένη που γύριζε στο βορρά. Το κοιτάζαμε όλοι οι μαθητές. Ένα παιδί έβαλε το χέρι του και έκανε μία στροφή τη βελόνα, η οποία πήρε κάποιες στροφές. Στα καλά καθούμενα τρώω μία σφαλιάρα, την οποία μέχρι και σήμερα, στην ηλικία που είμαι δεν την έχω ξεχάσει. Οργισμένος γύρισα να την ανταποδώσω αλλά αντίκρυσα τον κύριο Delp και κατάλαβα ότι δε μπορώ μπορώ να βγάλω τον θυμό μου, αλλά και την ντροπή μου. Αυτός ο οποίος είχε κάνει την δουλειά, και άξιζε να φάει τη σφαλιάρα, αν κάποιος άξιζε να φάει σφαλιάρα για κάτι τέτοιο, δεν είχε το θάρρος να παραδεχτεί ότι το έκανε ο ίδιος. Μετά από αυτό το περισταικό λέω πάντα ότι έχω φάει μία “ανοξείδωτη σφαλιάρα.
(*) Eberhard Delp 1928-1932 – φυσική, χημεία, μουσική
