Υποναύαρχος επί τιμή ο Πάνος Λασκαρίδης

Σε κλίμα ιδιαίτερα συγκινητικό, παρουσία της Α. Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, τη Δευτέρα 6 Ιουλίου 2020, στις 11.00 π.μ., στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας, πραγματοποιήθηκε η τελετή ονοματοδοσίας και ένταξης στο Στόλο του Πολεμικού Ναυτικού του δεύτερου Πλοίου Γενικής Υποστήριξης, με το όνομα «ΗΡΑΚΛΗΣ» (Α 472), το οποίο δώρισε ο Πρόεδρος του «Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη» κ. Πάνος Λασκαρίδης και η οικογένειά του.

Στην ονοματοδοσία και ένταξη του ΠΓΥ «ΗΡΑΚΛΗΣ» στο Πολεμικό Ναυτικό παραβρέθηκε, προσκεκλημένη του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, η Διευθύντρια του Ιστορικού Αρχείου και Μουσείου Ύδρας κα Ντίνα Αδαμοπούλου, η οποία είναι μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του «Ιδρύματος Αικατερίνη Λασκαρίδη».

Το ΠΓΥ «ΗΡΑΚΛΗΣ» (Α 472) είναι το δεύτερο που δωρίζει ο κ. Πάνος Λασκαρίδης και η οικογένειά του στο Πολεμικό Ναυτικό, μετά το Πλοίο «ΑΤΛΑΣ Ι» (Α 471) που δωρήθηκε το Δεκέμβριο του 2019.

Στην τελετή ονοματοδοσίας παραβρέθηκαν επίσης, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, ο τ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπιος Παυλόπουλος, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος, ο Αρχηγός Γ.Ε.ΕΘ.Α. Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Αρχηγός Γ.Ε.Ν. Αντιναύαρχος Στυλιανός Πετράκης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνος, καθώς και πλήθος εκπροσώπων της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλος ανακοίνωσε την απονομή με Προεδρικό Διάταγμα του βαθμού του Υποναυάρχου επί τιμή στον κ. Πάνο Λασκαρίδη, ως αναγνώριση της προσφοράς του από την Πολιτεία. Την απονομή του τίτλου έκανε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, ενώ ο κ. Υπουργός απένειμε στον κ. Λασκαρίδη τη Διαμνημόνευση Αστέρα Αξίας και Τιμής.

Ο Πρόεδρος του «Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη», Υποναύαρχος, πλέον, επί τιμή, κ. Πάνος Λασκαρίδης, συγκινημένος, ευχαρίστησε θερμά για την εξαιρετική τιμή και υποσχέθηκε ότι θα συνεχίσει την υποστήριξή του στο Πολεμικό Ναυτικό. Στην ομιλία του, σημείωσε πως «είναι μία σπουδαία μέρα για μένα και την οικογένειά μου, γιατί το Πολεμικό Ναυτικό μου επιτρέπει για άλλη μία φορά μετά από λίγους μήνες, να είμαι εδώ και να παρίσταμαι σε μία ακόμα τελετή ένταξης στο Στόλο μας ενός νέου πλοίου, που μαζί με το προηγούμενο – τον «ΑΤΛΑΝΤΑ» – ο «ΗΡΑΚΛΗΣ» τόσο κατά την δική μου γνώμη, όσο και κατά την γνώμη του Ναυτικού μας, θα δώσει στο Στόλο μας περισσότερες δυνατότητες να κάνει τη δουλειά του πιο αποτελεσματικά και με καλύτερο τρόπο..»

Ακολούθησε επίσκεψη και ξενάγηση της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας και των επισήμων στο Πλοίο.

Ο Υποναύαρχος (ε.τ.) κ. Πάνος Λασκαρίδης είναι ένας από τους μεγάλους φίλους και υποστηρικτές του Ιστορικού Αρχείου και Μουσείου Ύδρας.! Η τιμή στο πρόσωπό του από την Πολιτεία, μας χαροποιεί και μας συγκινεί ιδιαίτερα..!!

Του ευχόμαστε εγκάρδια να έχει υγεία και δύναμη στο έργο του για να παραμένει ένας φωτεινός φάρος του ευ πράττειν για την Πατρίδα και της διαρκούς προσφοράς για το σκοπό αυτό..!

Μετά από μεγάλο διάστημα αποχής λόγω κορονοϊού, η ορχήστρα Academica του Ωδείου Αθηνών με διευθυντή τον γνωστό μαέστρο Νίκο Αθηναίο επανέρχεται την Τετάρτη 15 Ιουλίου, ώρα 21.00, στην ενεργό δράση με μία σειρά τεσσάρων συναυλιών με ελεύθερη είσοδο και με το ίδιο πρόγραμμα, στην σειρά παραγωγών του Προγράμματος ΕΣΠΑ.

Αυτή την φορά η πρώτη συναυλία της σειράς θα φιλοξενηθεί στον αύλειο χώρο του Βυζαντινού Μουσείου. Υπαίθριες θα είναι και οι υπόλοιπες τρεις συναυλίες του κύκλου στην Περιφέρεια Αττικής που θα ακολουθήσουν, με επίσης ελεύθερη είσοδο, και συγκεκριμένα: στον Δήμο Κηφισιάς (Κυριακή 19 Ιουλίου), τον Δήμο Λυκόβρυσης Πεύκης (Δευτέρα 20 Ιουλίου) και τον Δήμο Σαρωνικού (Τετάρτη 22 Ιουλίου).

Στις 4 αυτές συναυλίες θα ακουστούν έργα των Johann Christian Bach: Συμφωνία σε ρε μείζονα, έργο 3, αρ. 1 και Wolfgang Amadeus Mozart: Κοντσέρτο για όμποε και ορχήστρα σε ντο μείζονα, KV 314 και Συμφωνία αρ. 29, σε λα μείζονα, KV 201. Σολίστ: Σπύρος Κοντός, όμποε.

Αναλυτικά οι 4 εμφανίσεις της ορχήστρας…

Στα φετινά βραβεία του βιβλιοπωλείου Public, όπου το αναγνωστικό κοινό μπορεί να ψηφίσει για να αναδείξει τα αγαπημένα του βιβλία για τη χρονιά που μας πέρασε (2019), συμμετέχουν με τα εξαιρετικά έργα τους τρεις απόφοιτοί μας.

– Ο Γιώργος Σταματελόπουλος (’87) στην κατηγορία Ελληνικό Μυθιστόρημα, με το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο «Το στιγμιαίο» (εκδόσεις Πηγή)…

– Ο ζωγράφος Γιάννης Ψυχοπαίδης (’63) στην κατηγορία Ελληνικό non-fiction με το βιβλίο του «Άστατος Καιρός», 14 μικρά κείμενα καλλιτεχνικού ήθους και συλλογικής μνήμης (εκδόσεις Κέδρος)…

– Ο Γιώργος Σταμάτης (’69) με τον Αντώνη Ζαΐρη στην κατηγορία non fiction με το “Το Παγωμένο Μέλλον “, το οποίο έχει προταθεί από τις εκδόσεις Σιδέρη…

Σημειώνεται ότι η πρώτη φάση της ψηφοφορίας είναι μέχρι τις 12 Ιουλίου, και μετά ακολουθεί η 2η φάση, στην οποία διαγωνίζονται τα 10 πρώτα.

Η Ρόδος φιλοξενεί το 1o Canto Human Voice Festival που θα διεξαχθεί μεταξύ5 – 12 Σεπτεμβρίου 2020.

Η συνιδρύτρια του Φεστιβάλ και πρόεδρος του World Human Forum, Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, αναφέρει πως

«σήμερα, σε αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύει ο πλανήτης, ο ρόλος του πολιτισμού και της τέχνης είναι ακόμη πιο σημαντικός για την ευαισθητοποίηση γύρω από τα θέματα περιβάλλοντος και την προώθηση των 17 στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών.Το Canto Human Voice Festival είναι μια γιορτή με επίκεντρο τον άνθρωπο και τη φωνή του, και μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπη διοργάνωση και για άλλα φεστιβάλ της Μεσογείου. Προτείνει τις Τέχνες ως μέσο για την αυτοβελτίωση και τη βιωσιμότητα, προβάλλοντας μία διαφορετική μορφή ανάπτυξης για την περιφέρεια του Νοτιοανατολικού Αιγαίου αλλά και της χώρας.»

Συνδιοργανωτές του Canto Human Voice Festival είναι το Υπουργείο Πολιτισμού- Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και ο Δήμος Ρόδου μέσω του ΔΟΠΑΡ. Στρατηγικός Συνεργάτης της διοργάνωσης είναι το Προξενείο της Γαλλίας στη Ρόδο, ενώ το Φεστιβάλ τελεί υπό την Αιγίδα του ΕΟΤ. Η AEGEAN είναι ο επίσημος αερομεταφορέας του 1ου Canto Human Voice Festival.

Ο Στάθης Μητρόπουλος έχει σχεδιάσει την εικαστική ταυτότητα του 1ου Canto Human Voice Festival. Ο Στεφάν Ταλνώ έχει σκηνοθετήσει το τρέιλερ.

Το Canto Human Voice Festival, ένας νέος καλλιτεχνικός θεσμός, που θα πραγματοποιηθεί από 5 έως 12 Σεπτεμβρίου καλεί το κοινό να ακούσει τη φωνή του και να τραγουδήσει με φόντο την Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου.

Με τη στήριξη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου και του Δήμου Ρόδου, από τις 5 έως τις 12 Σεπτεμβρίου 2020, το φεστιβάλ φέρνει στο νησί διακεκριμένους εκπροσώπους των τεχνών και του πολιτισμού για μια συμμετοχική γιορτή για την ανθρώπινη φωνή με κεντρικό θέμα «Το Ταξίδι».

Το Φεστιβάλ μέσω εκπαιδευτικών δράσεων και εκδηλώσεων μουσικής και διαλόγου προσκαλεί τους επισκέπτες και τους κατοίκους να ακούσουν την ανθρώπινη φωνή, να εκφραστούν μέσα από το τραγούδι, τη δημιουργία, τη συμμετοχή, το διάλογο.

Εμπνευστής του Canto είναι ο διεθνώς καταξιωμένος Ρόδιος λυρικός καλλιτέχνης, Δημήτρης Τηλιακός, που σημειώνει: «Πηγή έμπνευσης για το Canto είναι ο τόπος μου, η συνάντηση και η ώσμωση των πολιτισμών της Δύσης και της Ανατολής, οι σπάνιες ποιότητες που δημιουργεί διαχρονικά αυτός ο διάλογος και ο τρόπος που ο άνθρωπος τις αποτυπώνει στο τραγούδι, σε ένα μαδριγάλι, ένα σεφαραδίτικο νανούρισμα, μια πολυφωνική σύνθεση της αναγέννησης, ένα μοιρολόι, το τραγούδι ενώνει, εξυψώνει και συνδέει τον άνθρωπο με τον πυρήνα της ύπαρξης του, την φύση.»

Το Canto Human Voice Festival ενώνει τη φωνή του και ενεργοποιείται με τη στήριξη του World Human Forum, μία κίνηση πολιτών από όλο τον κόσμο που μέσα από θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες, όπως ο αλτρουισμός, η ενσυναίσθηση και η συνεργασία, στόχο έχει να αναδείξει τη δημιουργικότητα του κάθε ανθρώπου.

Περισσότερα…

Δείτε επίσης το άρθρο του findglocal.com…

To Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου που οργανώνει η απόφοιτός μας Λητώ Ντάκου, φέτος θα έχει ως θέμα το Συγχρονισμό και θα πραγματοποιηθεί στη Γερμανία και στην Ελλάδα.

Φέτος, το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μύβου θα είναι ξεχωριστό!Για την οργανωτική επιτροπή του Φεστιβάλ οι περιορισμοί της πρωτόγνωρης συγκυρίας που διανύουμελειτούργησαν ως πρόκληση. Και έτσι, έρχεται να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα διαφορετικό από τωνπροηγούμενων ετών, που όμως καταδεικνύει περισσότερο από ποτέ το διεθνή του χαρακτήρα, τουςστενούς δεσμούς που έχει αναπτύξει με τους σημαντικότερους σολίστες της εποχής μας, τη σημαντικήθέση που έχει δίπλα στα σημαντικότερα φεστιβάλ κλασικής μουσικής της Ευρώπης αλλά και στηνκοινωνία της Λέσβου.

Το θέμα του φετινού φεστιβάλ είναι Synchronicity, ο Συγχρονισμός, συμβολίζοντας την ιδέα ότι ημουσική μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του χρόνου και του χώρου για να στείλει ένα μήνυμα δύναμης,ελπίδας και ενότητας, καθώς μουσικοί Έλληνες και ξένοι θα συγχρονιστούν από το Μόλυβο, τηνΣτουτγάρδη και το Βερολίνο για να ερμηνεύσουν ένα πρόγραμμα απαιτητικό, αντάξιο της αξίας πουέχει καθιερώσει το Φεστιβάλ στις συνειδήσεις των μουσικόφιλων, διεθνώς.

Το πρόγραμμα φέτος θα ενώσει την Ελλάδα και τη Γερμανία και θα μεταδοθεί στο σύνολό του μέσω livestreaming από τα social media του Φεστιβάλ, ραδιοφωνικά στην Ελλάδα και στη Γερμανία, αλλά καιτηλεοπτικά.

Στις 23 Ιουλίου η καθιερωμένη προφεστιβαλική συναυλία θα γίνει στην Στουτγάρδη, Γερμανίας, μεαπευθείας ραδιοφωνική μετάδοση από το γερμανικό κανάλι SWR, ενώ το κυρίως φεστιβάλ θα είναιδιήμερο.

Οι φετινές συναυλίες θα δοθούν στις 17 & 18 Αυγούστου 2020 σε ειδικά επιλεγμένο σημείο του Μολύβου,με άριστη ακουστική αλλά και τις προϋποθέσεις για να προβληθεί όσο το δυνατόν καλύτερα ο οικισμός οοποίος θα «φωτιστεί» από το γνωστό σκηνοθέτη Δήμο Αβδελιώδη. Το πρωί της 18ης θαπραγματοποιηθεί κονσέρτο μπροστά από το «Βοστάνειο» νοσοκομείο στην Μυτιλήνη προς τιμήν τωνγιατρών και νοσοκόμων του νησιού, ενώ το βράδυ της ίδιας μέρας Έλληνες και ξένοι μουσικοί θασυγχρονιστούν για να ερμηνεύσουν το μουσικό πρόγραμμα.

Στο φετινό Φεστιβάλ θα παρουσιαστεί σε παγκόσμια πρεμιέρα το έργο του συνθέτη Νίκου Χαριζάνου„MOMENTS“ op.219. Εννέα παιδιά που ζουν στη Λέσβο ηχογράφησαν ήχους, τραγούδια και μελωδίεςπου αντιπροσωπεύουν το νησί ή αρέσουν στα ίδια και ο συνθέτης τα «έντυσε» με μελωδίες 4 οργάνων:

φλάουτο, φαγκότο, τσέλο και γαλλικό κόρνο. Το έργο έχει 3 μέρη. Τα δύο θα παρουσιαστούν

βιντεοσκοπημένα και το 3 ο , ζωντανά στον Μόλυβο, από το μουσικό Στάθη Καραπάνο.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου στέκεται και φέτος, ως σύμβολο ελπίδας, επιμονής και δράσηςσε δύσκολες περιόδους, υποστηρίζοντας τη δημιουργία μιας θετικής αντίρροπης δύναμης στιςπροκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.

Οι καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν φέτος είναι οι παγκοσμίου φήμης:

Στο Μόλυβο: Danae Doerken (πιάνο), Kiveli Doerken (πιάνο), Jonian Ilias Kadesha (βιολί), ΔανάηΠαπαματθαίου – Matske (βιολί), Στάθης Καραπάνος (φλάουτο), David Orlowsky (κλαρινέτο)

Στο Βερολίνο: Lars Vogt (πιάνο), Christian Tetzlaff (βιολί), Benedict Kloeckner (τσέλο).

Στη Στουτγάρδη: Sebastian Manz (κλαρινέτο), Maximilian Hornung (τσέλο), Philippe Tondre (όμποε),Sarah Christian (βιολί), Kiveli Doerken (πιάνο), Danae Doerken (πιάνο)

Στην Αθήνα μέσω διαδικτύου: Διονύσης Γραμμένος (κλαρινέτο)

Το Πρόγραμμα του κυρίως Φεστιβάλ – ΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ

17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ:

J. Haydn: London Trio no. 1 (Hob. IV)

B. Bartók: Contrasts για κλαρινέτο, βιολί και πιάνο Sz. 111

G. Fauré: Sicilienne για φλάουτο και πιάνο

F. Mendelssohn: Konzertstück Nr. 2 (split screen) για basset horn, κλαρινέτο και πιάνο

με τη συμμετοχή του Διονύση Γραμμένου (κλαρινέτο)

J. Brahms: Piano Trio C minor op. 101

18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ:

J. Haydn: Divertissement op. 100, no. 2 για φλάουτο, βιολί και τσέλο

Νίκος Χαριζάνος: „MOMENTS“ op.219 – για φλάουτο, φαγκότο, τσέλο και γαλλικό κόρνο. Παγκόσμιαπρεμιέρα

N. Skalkottas: Duo για βιολί και τσέλο, AK 44

Η κα Annedore Brüske-Dierker, η οποία έως τώρα είναι Δ/ντρια του Theodor-Heuss-Gemeinschaftsschule στο Βερολίνο θα είναι από τον Σεπτέμβριο του 2020 η νέα Διευθύντρια της Σχολής στην θέση της καςAnnette Brunke-Kullik, η οποία απεχώρησε.

Κυκλοφόρησε το τεύχος του Ιουλίου της Οικονομικής Επιθεώρησης με κύριο θέμα “Τα κλειδιά της ανάκαμψης”.

Με την ελληνική οικονομία να «κατεβάζει» ταχύτητα ήδη από το β’ εξάμηνο του 2019 και τις επιπτώσεις της πανδημίας να αναμένονται εξαιρετικά ισχυρές, εξαιτίας του αυξημένου ειδικού βάρους του τουρισμού, η πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δημιουργήσει το Ταμείο Ανάκαμψης εμφανίστηκε σαν μάννα εξ ουρανού. Πέραν των χειρισμών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να διασφαλιστούν όσο το δυνατόν περισσότερα κονδύλια για τη χώρα, ζητούμενο είναι να διαμορφωθούν οι συνθήκες ώστε οι πόροι να πιάσουν τόπο και η οικονομία να ανακάμψει δυναμικά. Η Οικονομική αναζητά τα «κλειδιά» της ανάκαμψης σε μια συζήτηση με τον νομπελίστα Χριστόφορο Πισσαρίδη, σε αποσπάσματα του αδημοσίευτου βιβλίου του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Μπομπ Τραα, στην εμπειρία προηγούμενων αναπτυξιακών σχεδίων καθώς και στο βιβλίο Coronomics, του δρ. Daniel Stelter, που αυτό τον καιρό είναι bestseller στη Γερμανία.

Περισσότερα…

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικώνστις 26.6.2020 η Μαρία Σούμπερτ, δημοσίευσε ένα άρθρο της στο psychology.gr.

Δείτε το άρθρο…

Ενημέρωση για την πορεία του σχεδιασμού αλλά και τις προκλήσεις της διαδικασίας εφαρμογής για μια «Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μιας Χρήσης», είχε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης.

Πρόκειται για κοινή πρωτοβουλία του υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας και του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη (ο Θανάσης Λασκαρίδης είναι απόφοιτoς του 1970), που στοχεύει να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει τους κατοίκους της χώρας μας για τη μεταστροφή του τρόπου ζωής και την ανάγκη μείωσης των πολλών πλαστικών μιας χρήσης που υπάρχουν στην καθημερινότητά μας. Μάλιστα το νομοσχέδιο για τα πλαστικά μιας χρήσης θα συζητηθεί στην επερχόμενη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Η Δρ. Αγγελική Κοσμοπούλου, Εκτελεστική Διευθύντρια του Ιδρύματος Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη πρόσφερε στον Πρωθυπουργό ενημερωτικό υλικό που δημιουργήθηκε με σκοπό την ευαισθητοποίηση των πολιτών.

Στη σύσκεψη έλαβαν μέρος, επίσης, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης και ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, Κωνσταντίνος Αραβώσης, επίσης απόφοιτος 1981.

Δείτε το ρεπορτάζ της εφημερίδας “Τα Νέα”…

«Η διασημότητα είναι μια μάσκα που τρώει το πρόσωπο», έχει πει ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Απντάικ. Εδώ και πάνω από 30 χρόνια η Ντόρα Μπακογιάννη είναι μια διάσημη πολιτικός. Ποιο είναι το πραγματικό της πρόσωπο και πόσο έχει «αντέξει» πίσω από τη «μάσκα» της πολιτικής διασημότητας; Κατά κάποιον τρόπο, αυτό ήταν το θέμα στη συνάντησή μας που έγινε στο γραφείο της, με τη διπλή θέα στον Παρθενώνα και στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, στις αρχές της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στην Αθήνα. Η πρωτότοκη θυγατέρα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η μεγαλύτερη αδελφή του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκου Μητσοτάκη, η πρώην υπουργός και παραλίγο αρχηγός του κόμματος είναι η γυναίκα βουλευτής που έχει περάσει ίσως τις δυσκολότερες δοκιμασίες και έχει καταγράψει τη μεγαλύτερη διαδρομή στην πολιτική μέχρι σήμερα. Από πού πηγάζει η αυτοπεποίθηση που πολλοί θαυμάζουν επάνω της ή η αλαζονεία που εξίσου πολλοί άλλοι επιμένουν να της προσάπτουν;

Η Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε στις 4.6.2018 μία συνέντεξη στον Παύλο Παπαδόπουλο στην εφημερίδα “Καθημερινή”. Δείτε την συνέντευξη…

Δείτε το άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη στην εφημερίδα “Καθημερινή” της Κυριακής 28.6.2020

Οι τελευταίες αποκαλύψεις για την ύπαρξη παρακράτους, οι παρακολουθήσεις υπουργών και η δημοσιοποίηση των συνομιλιών Παππά – Μιωνή, δημιουργούν μια βαριά ατμόσφαιρα στα πολιτικά πράγματα της χώρας και μας φέρνουν αντιμέτωπους με μία μεγάλη θεσμική πρόκληση.

Εκτός όμως από τις διάφορες προφανείς πολιτικές και κομματικές συνέπειες και προεκτάσεις που έχει η υπόθεση αυτή, η καταδίκη της οποίας είναι αυτονόητη, το θέμα αυτό έχει και μία ακόμα διάσταση πολύ ουσιαστική. Και αυτή είναι η θεσμική του. Εάν χειριστούμε τα συγκεκριμένα γεγονότα με λογική ποδοσφαιροποίησης, μετρώντας δηλαδή τα γκολ που βάλαμε στον ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουμε κατά τη γνώμη μου υποπέσει σε μικροκομματική παγίδα. Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό. Η δημοκρατία μας είναι νέα, μόλις 46 ετών, και έχει περάσει πολλές δυσκολίες, Ειδικά Δικαστήρια, ιστορίες υποκλοπών, λαϊκισμούς. Είναι όμως η καλύτερη δημοκρατία την οποία έζησε ο τόπος αυτός και οφείλουμε να την προστατεύσουμε. Η προστασία αυτή δεν μπορεί να γίνει μόνο με λόγια με τα οποία όλοι συμφωνούμε, χρειαζόμαστε να κάνουμε και συγκεκριμένες επιλογές προς την κατεύθυνση αυτή.

Σήμερα, βιώνουμε μια βαθιά κρίση η οποία αφορά έναν βασικό θεσμικό πυλώνα, τη Δικαιοσύνη. Πρόσφατα ζήσαμε μια περίοδο που αντιλήψεις παντελώς ξεπερασμένες επικράτησαν στην άσκηση των κυβερνητικών καθηκόντων. Απόψεις του τύπου «πήραμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία» ή «αν δεν μπουν κάποιοι φυλακή θα χάσουμε τις εκλογές» και λογικές του τύπου «πρέπει να διορίσουμε 4.000 δικαστές» εξελήφθησαν τότε από κάποιους, απλώς, ως γραφικές. Στον βωμό αυτών των απόψεων σπιλώθηκαν πολιτικοί αντίπαλοι, οργανώθηκαν διώξεις και έγινε προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ.

Απεδείχθη ότι όχι μόνο δεν ήταν γραφικές, αλλά εξέφραζαν μια βαθιά αντιδημοκρατική αντίληψη, η οποία ωστόσο ιδεολογικοποιούνταν προκειμένου να εξαγνίζεται. Μια αντίληψη η οποία είχε εκλείψει μετά την τραυματική εμπειρία της δικτατορίας.

Σήμερα είμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση: να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τους κομματικούς μας εαυτούς και να σταθούμε στο ύψος της πολιτικής μας ευθύνης.

Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να συνεχίσουμε στη λογική Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ 1-0. Το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από τα κόμματά μας. Το θέμα σήμερα για όλο τον πολιτικό κόσμο της χώρας οφείλει να είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς και στη Δικαιοσύνη. Να προχωρήσει με διαφάνεια και ανεξαρτησία η έρευνα εις βάθος και να κλείσει οριστικά αυτό το κεφάλαιο. Εχουμε χρέος όλοι από κοινού να στηρίξουμε τη Δικαιοσύνη, ως βασικό πυλώνα της λειτουργίας της δημοκρατίας αλλά και της ανάπτυξης του τόπου.

Μια ουσιαστικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη δεν αφορά μόνο το κύρος του ίδιου του θεσμού, αλλά κυρίως την ορθή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν μπορούμε να μιλάμε για μια σύγχρονη δημοκρατία αν έχουμε μια Δικαιοσύνη η οποία νοσεί.

Και η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να κρίνεται κατά πως μας βολεύουν οι αποφάσεις της. Αυτό άλλωστε μας διαφοροποιεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Για εμάς η Δικαιοσύνη δεν είναι εργαλείο. Αλλά αυτό πρέπει και να το διασφαλίσουμε στη συνείδηση των πολιτών. Διαφορετικά η χώρα δεν θα καταφέρει να γυρίσει σελίδα. Ούτε θεσμικά, ούτε πολιτικά, ούτε οικονομικά. Η πρόκληση για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μεγάλη. Τώρα πρέπει να δούμε το δάσος και όχι το δένδρο.

* Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη είναι βουλευτής της Ν.Δ. στον νομό Χανίων.

Δείτε το δημοσίευμα…

Η Αλεξάνδρα Νομίδου γεννήθηκε το 1949 και είναι απόφοιτος του 1967. Άρχισε μουσικές σπουδές σε ηλικία 6 ετών στο Ωδείο Αθηνών και απεφοίτησε το 1970 με Α’ βραβείο παμψηφεί (τάξη Μαρίας Χαιρογιώργου-Σιγάρα).

Το 1972, με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης, πήγε στο Παρίσι και συνέχισε σπουδές με τον Pierre Sancan, και τον Pierre Fiquet. Kατόπιν φοίτησε στο Conservatoire Europeen de Musique de Paris, στην τάξη της Yvonne Lefebure (εκεί το 1977 η Επιτροπή της απένειμε το Diplome Europeen CEMP). Διδάχτηκε επίσης από τον Yevgeni Malinin (1982 και 1983).

Με υποτροφία του Tanglewood Music Center, πήγε το 1985 στις ΗΠΑ και παρακολούθησε ανώτερα μαθήματα πιάνου και μουσικής δωματίου με τους Leon Fleisher και Peter Serkin. Συμμετείχε επίσης σε συναυλίες μουσικής δωματίου στο Festival of Tanglewood.

Έχει δώσει πολλά κοντσέρτα στη Γαλλία (Salle Gaveau, Radio France, Festival de Paris, Festival d’ Automme, Menton, Lyon, Brive, κ.λπ.) και σε άλλες χώρες του εξωτερικού (Ελβετία, Αγγλία, Βέλγιο, ΗΠΑ). Έπαιξε ως σολίστ με την Ορχήστρα Δωματίου της Νορβηγίας, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βουδαπέστης, τις ΚΟΑ και ΚΟΘ καθώς και με συγκροτήματα μουσικής δωματίου (κυρίως με το γαλλικό κουαρτέτο Via Nova). Με την βιολοντσελίστα αδελφή της Μαριάννα (65) και τον βιολιστή Σ. Κυριαζόπουλο σχημάτισε το «Trio Hellenique» με πολλές εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο.

Έχει ηχογραφήσει δύο δίσκους τον ένα με τα έργα του Ρ. Σούμαν «Davidsbundlertaenze» και «Kinderszenen» (1986) και τον άλλο με βαλς των Μπραμς, Σούμπερτ και Ραβέλ. Από το 2005 δημιούργησε στην Αθήνα τον κύκλο συναυλιών «Γύρω από το Πιάνο», του οποίου είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια. Το Απρίλιο του 2011, στη μνήμη του λυκειάρχη Ιδομενέα Παπαδάκη, παρουσίασε στην Aula μουσική παράσταση με θέμα την Clara Schumann. Ζει και εργάζεται στο Παρίσι.

Ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου, απόφοιτος του’85, προσθέτει άλλους δυο τόμους στη σειρά βιβλίων του «Απρόσμενοι φίλοι», η οποία απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Οι ιστορίες είναι βασισμένες σε πραγματικά περιστατικά ηρωισμού, πίστης και αφοσίωσης ζώων, ενώ κάθε βιβλίο περιλαμβάνει παράρτημα με τα πραγματικά γεγονότα, καθώς και βασικές γνώσεις σχετικές με την κάθε ιστορία:

– «Σκάρλετ, η γάτα της φωτιάς», μια ιστορία αυτοθυσίας της μάνας για τα παιδιά της.

– «Μπάμπου, το σκυλάκι του τσουνάμι»,η διαίσθηση της οποίας έσωσε την αφεντικίνα της από το τσουνάμι.

Επίσης κυκλοφορεί εντός των ημερών από τις Εκδόσεις Καστανιώτη το γελοιογραφικό κόμικ άλμπουμ “Όλο κάτι μου τη σπάει (Το βιβλίο της γκρίνιας 2)”είναι η συνέχεια του “Μα γιατί μου φταίνε όλα;!”, με κείμενα δικά του και εικονογράφηση Tasmar. Ο πρώτος τόμος είχε αγαπηθεί από το κοινό και είχε πάρει το Βραβείο κοινού των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς. Σκηνές από την καθημερινότητα, γκρίνια και μίρλα, σε ένα βιβλίο που δεν απευθύνεται σε παιδιά, αλλά σε ενήλικες και φιλοδοξεί να τους χαρίσει ένα χαμόγελο το καλοκαίρι.

Ο Πάνος Παντελούκας είναι δικηγόρος, απόφοιτος του 1995 και εκδίδει το πρώτο του λογοτεχνικό βιβλίο με τίτλο “Έγκλημα στο Πότζο” από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Στη Νότια Ιταλία, και συγκεκριμένα στην περιοχή του Μπάκολι, μία γραφική κωμόπολη κοντά στη Νάπολη, ο καθηγητής εγκληματολογίας Οράτσιο Σπινέλλι εξιχνιάζει έναν φόνο και μια υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, όπου εμπλέκονται Έλληνες φοιτητές και η τοπική Καμόρα. Μοναχικός, μεθοδικός, έμπειρος, πιστός

σύντροφος, γεμάτος ευαισθησίες και λάτρης της καλής κουζίνας, ο καθηγητής Σπινέλλι έχει σταθερό αρωγό σε αυτήν την υπόθεση τον καλό του φίλο, επιθεωρητή της τοπικής αστυνομίας Νικόλα Σκιάνο. Η αστυνομική νουβέλα Έγκλημα στο Πότζο, είναι ένα κράμα ιστορίας μυστηρίου και αρχαιολογίας με προεκτάσεις στα κοινωνικά προβλήματα των σύγχρονων νέων της Νότιας Ιταλίας, όπως η ανεργία, η έλλειψη διεξόδων, το εύκολο χρήμα, και φυσικά η μαφία.

Αποτελεί την πρώτη μίας σειράς αντίστοιχων αστυνομικών ιστοριών με τον ίδιο πρωταγωνιστή.

Περισσότερα…

Στα Μαθητολόγια της Αραχώβης αλλά και τις διηγήσεις των αποφοίτων εντοπίσαμε τρία ονόματα: Αντωνάδος, Σιμάνα και Κλεμμ φον Χόενμπεργκ.

Ο Ναπολέων Αντωνάδος αναφέρεται σε ξεχωριστό άρθρο, που περιστρέφεται γύρω από την κατάθεσή του τον Μάιο του 1945.

Ο Dieter Clemm von Hohenberg αναφέρεται στις σημειώσεις του Φωκίωνα Φωτιάδη Νεγρεπόντη, ο οποίος έγραψε σε δύο σελίδες τα ονόματα των συμμαθητών του. Ο πατέρας του, Christian Clemm von Hohenberg, φίλος του ναυάρχου Βίλελμ φον Κανάρις, έφθασε στην Ελλάδα για να αναλάβει τον συντονισμό όλων των γερμανικών δικτύων. Ο πατέρας του Christian ήταν μεγαλέμπορος και βιομήχανος στην Σμύρνη και πέθανε το 1910 και ο νεαρός Christian βρέθηκε με την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου έφεδρος αξιωματικός του γερμανικού στρατού. Ίδρυσε μία επιχείρηση στον Πειραιά ασχολούμενος με εμπορικές εργασίες.

Επισήμως ήταν στρατιωτικός ακόλουθος, αλλά στην ουσία ήταν σταθμάρχης της γερμανικής μυστικής υπηρεσίας. Ως πρόσωπο στην προπολεμική Ελλάδα άφησε καλές εντυπώσεις προβάλλοντας το ανθρώπινο πρόσωπο του εθνικοσοσιαλισμού και ανέπτυξε κινητικότητα στην κοσμική ζωή της Αθήνας, ενώ πέριξ του εκινούντο και Έλληνες φανατικοί γερμανόφιλοι.

(πηγή: “Κατασκοπεία στην κατεχόμενη Ελλάδα” του Δημοσθένη Κούκουνα)

Ο Walter Schimana (12 Μαρτίου 1898 – 12 Σεπτεμβρίου 1948) είχε τον γιό του στην τάξη των Κλεμμ φον Χόενμπεργκ, Φωκίωνα Φωτιάδη Νεγρεπόντη, Ρούντι Άλτερ, Μιχάλη Μολοκότου, Βλαντιμίρ Ουσακόφ και άλλων. Μία μοτοσυκλέτα των Ες Ες έφερνε κάθε μέρα τον νεαρό Σιμάνα. Είναι γνωστή η ιστορία που αναφέρουν πολλοί συμμαθητές και σχετίζονται με τους αδελφούς Ουσακώφ:

Και τα δύο αδέλφια είχαν ταλέντο στο σχέδιο και πιο πολύ ο Μιχαήλ, ο οποίος ζωγράφισε μία πόρτα, που έγραφε Ευρώπη, την οποία επιχειρούσε να ανοίξει ο Χίτλερ και μία αρκούδα έβαζε το πόδι της σαν εμπόδιο. Η καρικατούρα αυτή ήταν η αιτία της σύλληψης του Μιχαήλ, αφού η αρκούδα συμβόλιζε την Ρωσία, η οποία αντιστεκόταν στην εξάπλωση του Ναζισμού. Ο Βλαδίμηρος συνελήφθη στις 21.12.1943. Ο Μιχαήλ και μητέρα του Ευφροσύνη συνελήφθησαν στις 2.3.1944. Ο πατέρας τους είναι άγνωστο πότε συνελήφθη.

Είναι πιθανόν λοιπόν μέσα σε μία τάξη, όπου υπήρχαν οι γιοί των Σιμάνα και Κλεμμ φον Χόενμπεργκ, κάποιος να “κάρφωσε” τα καμώματα του Μιχαήλ Ουσακώφ. (περισσότερα…)

Ο Χαρίτων Κοριζής γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα, ήταν γιος του μηχανολόγου μηχανικού Στυλιανού Κοριζή, ο οποίος ήταν αδερφός του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κοριζή.

Ο Χάρης, όπως τον αναφέρει στην συνέντευξή του ο Βασίλης Μαυρίδης, φοίτησε στην Πάντειο Πολιτικές Επιστήμες και ολοκλήρωσε τις σπουδές του ως Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βόννης.

Διετέλεσε καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και δίδαξε Πολιτική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Νυρεμβέργης.

Η κατεύθυνση της έρευνάς του ήταν η παράλληλη μελέτη της ιστορίας και της κοινωνιολογίας ως μέσα για την ευρεία αντιμετώπιση των θεμάτων της πολιτικής επιστήμης υπό τους όρους του τότε σύγχρονου επιστημονικού προβληματισμού.

Έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις για το έργο του και παρασημοφορήθηκε από το Ίδρυμα Αντενάουερ στη Γερμανία. Επιίσης διετέλεσε μέλος της Διεθνούς και της Αμερικάνικης Εταιρίας Πολιτικής Επιστήμης.

Ήταν μάρτυρας κατηγορίας κατά των πραξικοπηματιών, και στη δίκη του Πολυτεχνείου και στη δίκη της χούντας. Στο έργο του “Το αυταρχικό καθεστώς 1967 – 1974 καταβάλλεται προσπάθεια διερεύνησης της επταετούς διακυβέρνησης της χώρας από το δικτατορικό καθεστώς. Δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στη διατύπωση διδαγμάτων από την επταετή διακυβέρνηση ενώ επιχειρήθηκε η ανάλυση του θέματος μέσα από την έννοια του αυταρχισμού.

Έχει γράψει στην Ελληνική και Γερμανική γλώσσα μεγάλο αριθμό βιβλίων και συγγραμμάτων. Η οικογένεια του δώρισε, μετά τον θάνατό του, σπάνια και σημαντικά βιβλία από την προσωπική του συλλογή στο Ίδρυμα Κ. Γ. Καραμανλή, και αποτέλεσαν στη βιβλιοθήκη του Ιδρύματος την Πτέρυγα Χαρίτωνος Κοριζή.

Δείτε και την συνέντευξη του Βασίλη Μαυρίδη, που αναφέρει τον Χαρίτωνα Κοριζή…

Το ίδρυμα Hanns Seidel, το Κέντρο ΈρευναςΔιεθνούς Τουρισμού του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφος και το Κέντρο Διεθνούς& Ευρωπαϊκής Πολιτικής Οικονομίας & Διακυβέρνησης του ΠανεπιστημίουΠελοποννήσου σας προσκαλούν σε διαδικτυακή συζήτηση με τίτλο

Ευρωπαϊκός Τουρισμός: Ο δρόμος προς τηνανάκαμψη από τον COVID-19

την Δευτέρα 29 Ιουνίου, ώρα 20:00 μεδιερμηνεία: ελληνικά, γερμανικά

Ομιλητές:

– Klaus Stöttner,Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος CSU για θέματα Τουρισμού, Πρόεδρος του Οργανισμού Τουρισμού Περιφέρειας ΆνωΒαυαρίας, Μέλος Επιστημονικού Συμβουλίου της Ανώτατης Σχολής Τουρισμού τουΜονάχου

– Άντζελα Γκερέκου, Πρόεδρος Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού

– Χάρης Λοϊζίδης,Πρόεδρος Παγκύπριου Συνδέσμου Ξενοδόχων

– Αλέξανδρος Κρητικός,Διευθυντής Ερευνών του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών

Συντονιστής:

Δρ. Σωτήρης Βαρελάς,Συντονιστής Κέντρου Έρευνας ΔιεθνούςΤουρισμού, MBA in Tourism, Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφος

Συνδεθείτε εδώ…

Το ίδρυμα Konrad-Adenauer διοργανώνει την Τρίτη 30 Ιουνίου στις 17:30 μία συζήτηση με θέμα: “Germany’s Presidency of the Council of the EU – Presentation of a Poll on the perception of Germany in Greece”, όπου γίνεται παρουσίαση Δημοσκόπησης για την εικόνα της Γερμανίας στην Ελλάδα από τον Δημήτριο Μαύρο, διευθύνοντα σύμβουλο της MRB Hellas.

Στην συζήτηση μετέχουν οι:

– Dr. Ernst Reichel, Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα,

– Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (EPP), και

– Η Άννα Διαμαντοπούλου, Πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, πρ. Επίτροπος ΕΕ, πρ. Υπουργός

Τον συντονισμό θα κάνει ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου.

Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στα ελληνικά και στα αγγλικά (με ταυτόχρονη διερμηνεία) και θα προβληθεί διαδικτυακά στη σελίδα του KAS στο Facebook…

Πληροφορίες: Ε. Πετρόπουλος, info.athen@kas.de,107247126

Οι αδελφοί Ουσακώφ, Μιχαήλ και Βλαδίμηρος, γιοί του Ιβάν, φοίτησαν στην Σχολή:

οMichail Uschakof γεννήθηκε το 1927 και πρωτοεμφανίζεται στα μαθητολόγια το 1933-34 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως την Ε’ Δημοτικού τη χρονιά 1936-37.

ο WladimirUschakof γεννήθηκε το 1928και πρωτοεμφανίζεται στα μαθητολόγια το 1934-35 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει έως την Δ’ Γυμανσίου την χρονιά 1943-44, οπότε κλείνει η Σχολή.

Προφανώς επειδή ο Μιχαήλ αναφέρεται από συμμαθητές του Γυμνασίου υποθέτουμε ότι είτε έχει χαθεί το αντίστοιχο τεύχος των μαθητολογίων, είτε σκόπιμα διεγράφη.

Ο Φωκίων Φωτιάδης Νεγρεπόντης, συμμαθητής του Βλαδίμηρου, τον αναφέρει λέγοντας ότι “εξαφανίστηκε” από το σχολείο μία ημέρα με αφορμή κάποια ειρωνικά σχόλια κατά του Χίτλερ, μαρτυρία που επιβεβαιώνει και ο Γιώργος Παμπούκης, έτερος συμμαθητής των δύο προσθέτοντας ότι στην τάξη του ήταν μαθητής ο υιός Shimana (o πατέρας Walter Schimana διορίστηκε Ανώτατος Διοικητής των SS και της Αστυνομίας στην Ελλάδα στις 18.10.1943, wikipedia…).

Η τρίτη μαρτυρία προέρχεται απο τον κ. ΛουκάΛυμπερόπουλο, που ζεί στην Γερμανία και είναι ερευνητής εστιάζοντας στα θύματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ο οποίος αναφέρει:

Ο Ιβάν Ουσακώφ, πατέρας των δύο αδελφών, ήταν Λευκορώσος, πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και με την λήξη του (ή λίγο αργότερα) ήρθε στην Ελλάδα, νυμφεύθηκε την Ευφροσύνη (αγνώστων λοιπών στοιχείων) και έμειναν στην Γλυφάδα, όπου γεννήθηκαν και τα δύο παιδιά το 1927 και το 1928. Να σημειωθεί, ότι, επειδή ήταν στρατιωτικός, κατά πάσα πιθανότητα διέφυγε από την Ρωσία μετά την επανάσταση εναντίον του Τσάρου που έμεινε στην ιστορία ως Ματωμένη Κυριακή ή Κόκκινη Κυριακή, στις 9 (22) Ιανουαρίου 1905.

Και τα δύο αδέλφια είχαν ταλέντο στο σχέδιο και πιό πολύ ο Μιχαήλ, ο οποίος ζωγράφισε μία πόρτα, που έγραφε Ευρώπη, την οποία επιχειρούσε να ανοίξει ο Χίτλερ και μία αρκούδα έβαζε το πόδι της σαν εμπόδιο. Η καρικατούρα αυτή ήταν η αιτία της σύλληψης του Μιχαήλ, αφού η αρκούδα συμβόλιζε την Ρωσία, η οποία αντιστεκόταν στην εξάπλωση του Ναζισμού.

ΟΒλαδίμηρος συνελήφθη στις 21.12.1943.ΟΜιχαήλ και μητέρα του Ευφροσύνη συνελήφθησαν στις 2.3.1944. Ο πατέρας τους είναι άγνωστο πότε συνελήφθη.

Ηταν όλοι στο Χαϊδάρι. Ο πατέρας και τα παιδιά έφυγαν στις 25 Μαίου 1944 για το συγκρότημα στρατοπέδων συγκεντρώσεως του Neuengamme (Νόιενγκαμμε), το οποίο ευρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Αμβούργου. Έφτασαν στις 4 Ιουνίου. Ο πατέρας και ο Βλαδίμηρος έμειναν στο στρατόπεδο και δούλευαν σαν σχεδιαστές σε ένα τεχνικό γραφείο και επέζησαν. Ο Μιχαήλ μεταφέρθηκε σε κάποιο υποστρατόπεδο. Πέθανε στο στρατόπεδο του Bergen-Belsen (Μπέργκεν-Μπέλζεν, περίπου 60 χλμ από το Αννόβερο) στις 3.5 ή στις 25.5.1945. Η μητέρα έμεινε έξι μήνες στο Χαϊδάρι.

Ο Βλαδίμηρος και ο πατέρας τους Ιβάν (Ιωάννης) σώθηκαν. Ηταν και οι τρεις στο Neuengamme.Ο Βλαδίμηρος μάλιστα, μαζί με άλλα 40 άτομα, υπέγραψε το 1958 μία επιστολή διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση του Αμβούργου για να μην κτισθεί φυλακή στον χώρο του πρώην στρατοπέδου, αλλά να μείνει σαν χώρος μνημείου. Επίσης στην δεκαετία του ’90 έδωσε μία συνέντευξη για τα θύματα τουNeuengamme, αλλά έκτοτε αγνοείται.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το όνομά του το έγραφε ο ίδιος με “z”: “Uzakof”.