Ο Γιώργος Σταμάτης μας έστειλεέναα άρθρο που έγραψε μαζί με τον Α.Ζαΐρη, με τίτλο: Τα διαφορετικά πρόσωπα του «Επιστημονικού Λαϊκισμού» στο Huffingtonpost. Δείτε το άρθρο…

Επιστρέψαμε στην ίδια διαδρομή που κάναμε με Λένα και Αντώνη πριν ένα χρόνο.Σήμερα με ωραία λιακάδα, κάπως δροσερά. Είναι και που ξεκινήσαμε νωρίς να πάμε δροσεράκαι να έρθει δροσερά στην ανηφόρα, ποδηλατικά από την Νέα Μάκρη ο Νίκος.

Ο χώρος του Ραμνούντα, από τον ναό της Νέμεσης ως την αρχαία πόλη και λιμάνι κάτω στον νότιο Ευβοϊκό,εκτείνεται επί δύο η τρία χιλιόμετρα. Είναι, φυσικά, περιφραγμένος και αδύνατη η έξοδος και πρόσβαση στην θάλασσα.Από την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου λοιπόν, περπατήσαμε σε χωματόδρομο κυρίως, βόρεια και παράλληλα μετην περιφραγμένη περιοχή, για να φτάσουμε στην θάλασσα.Είναι καταπράσινοι λόφοι που κατεβαίνουν ως το νερό, με πεύκα, κέδρα και πυκνό θαμνότοπο. Ανάμεσα στην ελεύθερηβλάστηση, ελαιώνες και ορεινά αμπελάκια.Για συντομία, διασχίσαμε ρεματιά, και από ‘κει, πάλι σε χωματόδρομο κατεβήκαμε στην θάλασσα στο εκκλησάκι τηςΑγιαΜαρίνας. Λίγο σκαρφάλωμα ακόμα σε παραλιακά βραχάκια και φτάσαμε σε παραλία με βότσαλο.Βουτήξαμε σε δροσερό νερό, ο Άλκης πρώτος που είναι και ο μικρότερος.Βέβαια το μπάνιο, ως γνωστόν, δρα κατά της ανορεξίας.Αλλιώς, ανόρεχτοι, δεν θα αγγίζαμε καν σάντουιτς και παστέλια…

Γυρίσαμε λίγο νωρίτερα από το συνηθισμένο γιατί είχαμε ραντεβού με εργολάβο κουφωμάτων. Οι δουλειές, δουλειές.

Ακύλας και Άλκης φτάσαν πριν τους μεγάλους στα αμάξια. Σε λίγο μακάρι να οδηγούν και ορειβασίες! Έχουν το πνεύμα.

Ευχηθήκαμε καλό ταξίδι στην Ελιάννα και τον Dieter. Σύντομα να είναι πάλι εδώ!

Είχαμε σήμερα συνδυασμό πεζοπορίας, κολύμβησης και ποδηλασίας. Πρωτιά για τα Wandertage!

Προτάσεις για πεζοπορίες+μπάνιο δεκτές.

Οι πεζοπόροι της DSA

Το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Πολίτικων Ιδρυμάτων (ENOP) προσκαλούν σε διαδικτυακή συζήτηση την Τρίτη 26 Μαΐου 2020 και ώρα 19:00 με θέμα “Πώς αλλάζει την Ευρώπη και τον κόσμο ο κορωνοϊός – Η γεωπολιτική διάσταση” στην οποία μετέχουν οι:

Ντόρα Μπακογιάννη, Βουλευτής ΝΔ, πρώην Υπουργός Εξωτερικών

Γιώργος Πρεβελάκης, Πρέσβης της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ, ομ. Καθηγητής Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Pantheon-Sorbonne

Daniel Gros, Διευθυντής Ερευενών Centre for European Policy Studies

Gudrun Kopp, Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου ENOP

Παναγιώτης Κακολύρης, Επικεφαλής Διεθνών Σχέσεων ΙΔΚΚ, Μέλος ΔΣ ENOP

Η συζήτηση θα μεταδοθει…

και στο facebook…

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1962, ως εκ τούτου ανήκε στην πρώτη «αμιγώς» μεταπολεμική γενιά των αποφοίτων. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης.

Από το 1967 δίδαξε ως υφηγητής και αργότερα ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Goettingen. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Ελλάδα ως καθηγητής στο Πάντειο και αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.

Από τη δεκαετία του 1960 εντάχθηκε στην Αριστερά, την οποία υπηρέτησε κατά κύριο λόγο στον χώρο της θεωρίας και της φιλοσοφίας, στοχεύοντας αδιάλειπτα στη συγκρότηση μιας «φιλοσοφίας θεμελιωμένης στην ιδέα της κριτικής όσων σχέσεων συγκροτούνται υπό όρους εξουσιαστικούς, άδικους και εκμεταλλευτικούς». Με συνέπεια υπηρέτησε τη θέση ότι «οι έννοιες δεν είναι αθώες, αλλά φορτισμένες με συμφέροντα, ως προς τα οποία και ενέχονται όσοι τις κατασκευάζουν ή τις χρησιμοποιούν». Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Πολιτικού Προβληματισμού Νίκος Πουλαντζάς.

Ανάμεσα στα έργα του είναι: «Kants Theorie der politischen Institutionen» (1979), «Ο Ά. Σμιθ και η μέθοδος της πολιτικής οικονομίας» (1990), «Ο Μαξ Βέμπερ και η κατασκευή εννοιών στις κοινωνικές επιστήμες» (1993), «Ο φιλόσοφος, ο πολιτικός και ο τύραννος. Για την πολιτική σκέψη του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη» (1999), «Χέγκελ, Από τα πολιτικά κείμενα στη Φαινομενολογία του Πνεύματος (2003).

Ήταν παντρεμένος με την μουσικολόγο Όλυ Ψυχοπαίδη-Φράγκου και αδελφός του ζωγράφου Γιάννη Ψυχοπαίδη, επίσης απόφοιτου.

“Έφυγε” από καρδιακή προσβολή στην Αθήνα, στις 13 Δεκεμβρίου 2004, κατά τη διάρκεια παρουσίασης βιβλίου.

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος έδωσε το Σάββατο 16 Μαΐου 2020 μία συνέντευξη στον Μιχάλη Μητσό στην εφημερίδα “Τα Νέα”.

«Πρέπει να πλουτίσουμε τη δημοκρατία με νέες διαδικασίες»

Η προηγούμενη φορά που είχαμε συναντηθεί για να μου δώσει συνέντευξη ήταν Προ Κορωνοϊού, την «εποχή της ανεμελιάς». Μου είχε πει να περάσω από το θρυλικό γραφείο των αντιπροέδρων στον 8ο όροφο της Ζαλοκώστα, για να πάμε να φάμε. Αλλά η συνέντευξη για διάφορους λόγους δεν oλοκληρώθηκε. Είπαμε ότι θα ξαναβρεθούμε σύντομα, πέρασε όμως ο καιρός, μας έπιασε η πανδημία και αναγκαστήκαμε να τα πούμε μέσω Skype.

Ο Παναγιώτης Πικραμμένος δεν είναι τυπική περίπτωση πολιτικού. Για την ακρίβεια, δεν είναι καν πολιτικός. Λάτρης της φύσης, των σπορ, του ψαροντούφεκου και της κλασικής μουσικής, ανέλαβε υπηρεσιακός πρωθυπουργός το 2012 ως πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Η κατάσταση ήταν κρίσιμη, η χώρα βρισκόταν στο χείλος της χρεοκοπίας. Αλλά η αποστολή εξετελέσθη με επιτυχία. Εξι χρόνια αργότερα, όταν η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τον ενέπλεξε με προκλητικό τρόπο στην υπόθεση Novartis, θα συγκινούσε το πανελλήνιο με τον φορτισμένο λόγο του στη Βουλή. Εντάξει, όχι το πανελλήνιο. Κάτι περιθωριακοί χασκογελούσαν.

Με υποδέχθηκε συντροφιά με την αγαπημένη του κόρη. Και δεν δίστασε να μου πει ευθύς εξαρχής ότι φοβάται. «Είμαι ευάλωτος. Εκανα εξετάσεις αίματος, βγήκαν ολόιδιες με τις προπέρσινες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κολλάς». Τον ρωτάω πώς του φάνηκε η συμπεριφορά της κοινωνίας την περίοδο του εγκλεισμού. «Με εξέπληξε ευχάριστα. Θεωρώ όμως ότι κυρίαρχο στοιχείο αυτής της συμπεριφοράς ήταν ο φόβος. Βρισκόσουν μπροστά σε κάτι πρωτόγνωρο, που δεν ήξερες πώς αντιμετωπίζεται, κάτι αναπάντεχο. Εκανε πολύ καλά η κυβέρνηση και το πέρασε στους επιστήμονες, και δευτερευόντως στις πολιτικές αποφάσεις. Ηρθαν τα παραδείγματα της Ιταλίας και της Ισπανίας με τις εκατόμβες, ήρθαν κι οι εικόνες με τα φέρετρα, και ο κόσμος φοβήθηκε. Τώρα με την υποχώρηση του Ro, υπάρχει αισιοδοξία. Κάτι που έχει τους κινδύνους του: ο Ελληνας πολύ εύκολα πετάγεται από το ένα άκρο στο άλλο…».

Ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης εκτίμησε ιδιαίτερα τη στάση όχι μόνο του Σωτήρη Τσιόδρα, αλλά όλων των λοιμωξιολόγων. Ε, κι ο συνδυασμός με τον Χαρδαλιά ωραία ιδέα ήταν, του λέω. Βάζει τα γέλια, νομίζει ότι κοροϊδεύω και σπεύδει να με διαβεβαιώσει ότι «ο Χαρδαλιάς είναι καλό παιδί, νομίζω ότι αδικείται λίγο, είναι Ρέιντζερ. Τον γνώρισα ως επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας, τον είχα φωνάξει πριν κλειστούμε μέσα για να λάβουμε μέτρα πυροπροστασίας στο Αγιον Ορος, οι μοναχοί εκεί θέλουν ιδιαίτερη μεταχείριση. Σαν κι εσένα είναι λίγο, με μοτοσικλέτα». Σαν εσάς επίσης, του κάνω, είναι γνωστά τα ταξίδια του με την Enduro του ανά την Ελλάδα. «Ε, η δικιά μου η μηχανή τώρα δεν λειτουργεί προσωρινά, την έχω αφήσει καιρό, πρέπει να τη βάλουμε πάλι μπρος…».

Πάω να τον ρωτήσω για τις συνέπειες της κρίσης, με προλαβαίνει, θέλει να σχολιάσει κάτι που είχα γράψει, ότι μεταξύ υγείας και οικονομίας προηγείται η υγεία και μεταξύ περιβάλλοντος και οικονομίας, το περιβάλλον. «Φυσικά και συμφωνώ, όμως η υγεία και το περιβάλλον έχουν ένα όριο και το όριο αυτό είναι η οικονομία. Πιστεύω ότι πρέπει να τα ισορροπήσουμε. Γιατί φαντάσου να φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε επιλογή ενσυνείδητα να στέλνουμε ανθρώπους να δουλέψουν για να μη χρεοκοπήσουμε, για να μην καταρρεύσουμε…».

Προβληματισμός για τη στάση της Ευρώπης

Ανησυχεί φυσικά για το άμεσο μέλλον της χώρας, με την τεράστια ύφεση που προβλέπεται, αν και παρατηρεί ότι η κυβέρνηση έχει σοβαρούς ανθρώπους, πρόγραμμα και στόχο. Τον εξέπληξε δυσάρεστα η πρόσφατη απόφαση του γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου για το πρόγραμμα χαλάρωσης, όπως τον προβληματίζει και η στάση της Ευρώπης. «Ηλπιζα σε μια πιο γρήγορη αντίδραση, τόσο στο υγειονομικό όσο και στο οικονομικό πεδίο». Περίμενε δηλαδή να μετρήσει περισσότερο η συναισθηματική φόρτιση αυτής της ιστορίας; «Δεν το περίμενα συναισθηματικά, αλλά λογικά. Βρισκόμαστε προ μιας πρωτοφανούς πανδημίας. Εκτακτο γεγονός, έκτακτες αποφάσεις. Οταν πέφτει κάποιος στη θάλασσα, πέφτεις να τον σώσεις».

Ο αντιπρόεδρος χρησιμοποιεί το παράδειγμα του κλεισίματος των συνόρων όταν ξέσπασε η κρίση με τους πρόσφυγες. «Η αντίδραση του Πρωθυπουργού ήταν άμεση. Εφερε εδώ τους Ευρωπαίους, τους έβαλε σε ελικόπτερο και τους πήγε να δουν την κατάσταση. Ετσι πιστεύω ότι θα έπρεπε να δράσει και η Ευρώπη».

Τον ρωτάω για τη στάση της Κίνας. Μου απαντά ότι έχουν φτάσει και στα δικά του αυτιά πληροφορίες ότι η χώρα αυτή απέκρυψε στοιχεία, με αποτέλεσμα να μην προλάβει ο υπόλοιπος πλανήτης να σταματήσει τα ταξίδια και ο ιός να εξαπλωθεί ανεξέλεγκτα. Παρατηρεί ότι ο έλεγχος της οικονομικής ανάπτυξης από την κομματική ελίτ έχει όρια, γιατί σε κάποιο σημείο η ανάπτυξη συναντάται με την ελευθερία. Και προσθέτει κάτι που με αιφνιδιάζει: «Από την άλλη πλευρά έχει μπει το ερώτημα αν ο παραδοσιακός τρόπος διακυβέρνησης των δυτικών δημοκρατιών, που προβλέπει μακρόσυρτες πολυτελείς διαδικασίες και αμφισβητήσεις, μπορεί να συνεχιστεί και στην εποχή μας. Αμφιβάλλω».

Τι εννοείτε; «Θυμάσαι πώς γινόντουσαν παλιά οι συζητήσεις στη Βουλή και τα υπουργικά συμβούλια; Ολα αυτά γίνονται πια διαδικτυακά». Πρόσκαιρα, φαντάζομαι. «Μμμμ, δεν είμαι σίγουρος». Θα συνεχίσετε δηλαδή να μας κυβερνάτε με ΠΝΠ; «Οχι. Φυσικά και όχι. Η έκδοση ΠΝΠ απαιτεί κάποιες προϋποθέσεις. Αυτές οι μεγάλες συζητήσεις όμως μπορεί να εκλείψουν. Χρειάζονται πιο γρήγορες αντιδράσεις. Οταν οι εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία, στο χρηματιστήριο, γίνονται μέσα σε μια ώρα, δεν μπορεί η ανταπόκριση του κράτους να έρχεται σε μια βδομάδα. Πρέπει να προσαρμοστούμε. Θα βρεθεί ο τρόπος. Πιθανόν στο τέλος να έχουμε μια άλλη μορφή διακυβέρνησης».

Ως μέλος ή πρόεδρος νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, ο συνομιλητής μου έχει ασχοληθεί με τη διασφάλιση του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας και με την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες. Τον ρωτώ λοιπόν αν υπάρχει κίνδυνος για την ιδιωτικότητά μας από την εφαρμογή που θα κληθούμε να κατεβάσουμε στο κινητό μας προκειμένου να παρακολουθείται η πορεία του ιού. «Είναι θέμα αναλογικότητας και στάθμισης. Ολα πρέπει να έχουν ένα όριο, γιατί πάντα μπορεί να γίνει κακή χρήση. Είναι ένας διαρκής αγώνας».

Κάθε χώρα έχει τη δική της προσέγγιση σε αυτά τα πράγματα, επισημαίνει ο Παναγιώτης Πικραμμένος. Στην Αγγλία μπήκαν κάμερες στους δρόμους από την αρχή, εδώ η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων είχε γνωμοδοτήσει αρνητικά. Τώρα αυτό αλλάζει. «Αν εμένα, ως δικαστή, όχι ως βουλευτή, μου έλεγε η κυβέρνηση ότι πρέπει να μας βάλει ένα τσιπάκι για να δει αν του χρόνου θα έρθει μια άλλη πανδημία, θα ζητούσα μελέτες, θα κοιτούσα αν πείθομαι, θα έθετα χρονικά όρια. Αν δεχθούμε ότι θα υπάρχει ένας Μεγάλος Αδελφός που μας παρακολουθεί, θα γίνουμε σαν την Κίνα και τη Ρωσία. Διότι τελικά ποιοι είναι αυτοί που θα βάλουν τσιπάκι για να μας παρακολουθούν; Θα είναι μια κάστα ανθρώπων που θα διοικεί κρυφά, μη εμφανώς και μη δημοκρατικά. Εδώ τουλάχιστον έχουμε δημοκρατία που λειτουργεί και ελεύθερο δικαστικό σύστημα που μπορεί όλα αυτά σε μεγάλο βαθμό να τα ελέγξει».

«Πρέπει να υπάρχει ελέγχων και ελεγχόμενος»

Στο παρελθόν, ο δικαστής έκρινε αν η περικοπή συντάξεων λόγω της οικονομικής κρίσης είναι συνταγματική. Τώρα θα κρίνει αν η παρακολούθηση των κινήσεών μας για λόγους υγείας είναι νόμιμη. Είναι δουλειά του αυτή; «Η δημοκρατία για να λειτουργήσει θέλει αυτά που λέμε checks and balances. Πρέπει να υπάρχει ελέγχων και ελεγχόμενος. Δεν βλέπω κάποιον άλλον στον ρόλο του ελέγχοντος, με τη σημερινή πολιτειακή οργάνωση, εκτός από τον δικαστή. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να κάνουμε εξειδικευμένους δικαστές, να ανοίξουμε τα δικαστήρια ώστε στις συνθέσεις τους να περιλαμβάνονται επιστήμονες, εμπειρογνώμονες, με ανοιχτά μυαλά και γνώσεις. Ο δικαστής δεν είναι ανάγκη να είναι καριερίστας. Πρέπει να προσαρμοστούμε στις εξελίξεις και να πλουτίσουμε τη δημοκρατία με νέες διαδικασίες και νέες προσεγγίσεις, που ανταποκρίνονται στις νέες συνθήκες επικοινωνίας και στον γρήγορο τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η οικονομία, η αγορά και εν τέλει η σύγχρονη κοινωνία.

Μετά την υγεία, την οικονομία και τις ατομικές ελευθερίες, η τελευταία, αλλά όχι έσχατη, συνέπεια του κορωνοϊού αφορά τον τρόπο ζωής μας. Θα αλλάξει; Η ανεμελιά ανήκει οριστικά στο παρελθόν; Αγκαλιές τέλος; «Αυτόν τον καιρό διέκρινα στα μάτια των ανθρώπων, ακόμη και στους ιερείς και τους ψάλτες στις λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας, κάτι σαν φόβο και αβεβαιότητα. Αυτό διαπέρασε όλη την κοινωνία. Η αγκαλιά όμως είναι κάτι ενστικτώδες. Και το μόνο πράγμα που μπορεί να σε κάνει να το ανακόψεις είναι ο φόβος. Θα συγκρατηθούμε λοιπόν με τη λογική μας όσο νομίζουμε ότι υπάρχει ο κίνδυνος. Αλλά υπάρχει πάντα η ένταση, η επιθυμία, κι αυτό διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο».

Τον ανησυχεί η τελευταία μόδα με τα υπαίθρια πάρτι; «Ναι, βλέπω ότι ένα μέρος της νεολαίας αγνοεί τον κίνδυνο. Επειδή δεν έχει επίγνωση; Επειδή δεν φοβάται; Επειδή δεν έχει επαρκή παιδεία; Δεν ξέρω. Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι αν επανέλθει η επιδημία δεν θα έχουν κι εκείνοι δουλειά; Οτι κατά βάθος δηλαδή λειτουργούν εναντίον του εαυτού τους; Την ίδια στιγμή είδα μια αντίδραση εκ μέρους της δικιάς μου γενιάς για την τάση να μπαίνουν οι ηλικιωμένοι στην άκρη. Φοβάμαι μια σύγκρουση των γενεών».

Κι αν αυτό είναι μια μορφή «εκδίκησης» των νέων επειδή τους κληροδοτήσαμε την περιβαλλοντική κρίση; Ως τώρα η Γκρέτα και οι φίλοι τους κατηγορούσαν τους ηλικιωμένους, τώρα βλέπουμε να αντιστρέφεται η κατάσταση. «Οι νέοι λειτουργούν εναντίον του εαυτού τους. Συναισθηματικά μπορεί να έχουν δίκιο, γιατί η δικιά μας γενιά πράγματι κατέστρεψε. Στρεφόμενοι όμως εναντίον των ηλικιωμένων, δεν κάνουν καλύτερο το περιβάλλον. Ούτε αυξάνουν τις πιθανότητες να δημιουργηθούν νέες δουλειές».

Ο Μάριο Βάργκας Γιόσα, ο μεγάλος περουβιανός συγγραφέας, είπε σε μια συνέντευξή του ότι περνάει πολύ ωραία αυτή την περίοδο, κανείς δεν ζητάει να τον δει, διαβάζει δέκα ώρες την ημέρα. Εσείς τι διαβάσατε στο διάστημα του εγκλεισμού; «Τον Β’ τόμο του Παπαχελά για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, “Τα Ελγίνεια και τα πορτοκάλια” του Τάκη Θεοδωρόπουλου, την απίθανη ιστορία του σερ Μπέιζιλ Ζαχάρωφ, του διάσημου εμπόρου όπλων, από τον Τριστάν Γκαστόν-Μπρετόν. Το ωραιότερο βιβλίο που διάβασα όμως ήταν το κλασικό μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη, “Στου Χατζηφράγκου”».

Το σενάριο για πρόωρες εκλογές

Βαριέμαι πολύ αυτό το θέμα, αλλά δεν μπορώ να μην το θέσω: τι λέτε, θα κάνει ο Μητσοτάκης εκλογές; «Τον έχω θαυμάσει τον Πρωθυπουργό, κι όχι επειδή είμαι φίλος της οικογένειας. Βλέπω τη σοβαρότητά του και ότι έχει στοχοθεσία. Ξέρει τι θέλει να κάνει και πώς να το κάνει. Πιστεύω ότι δεν θα πάρει απόφαση για εκλογές, άλλωστε σύμφωνα με το Σύνταγμα πρέπει να υπάρχει λόγος, ας μην τα γελοιοποιούμε όλα. Ομως σε ένα – δύο χρόνια μπορεί να έχουμε εξελίξεις, μπορεί λοιπόν να υπάρξει ένας τέτοιος λόγος. Οικονομικός, διεθνείς συνθήκες, εθνική κυριαρχία».

Φοβάται τα ελληνοτουρκικά; «Φοβάμαι, ναι. Οι αντιδράσεις ενός θηρίου που είναι πληγωμένο δεν ξέρεις ποτέ ποιες θα είναι. Λίγο πριν εγκλειστούμε όμως είχα πάει με τον στρατηγό Στεφανή μια περιοδεία στη Σύμη, στο Αγαθονήσι και στους Λειψούς, πήγαμε με τα φουσκωτά το βράδυ με τις περιπολίες, είναι κάτι άλλο οι άνθρωποι που μας φυλάνε. Τα παιδιά αυτά έχουν έναν τέτοιο ψυχισμό και τέτοιο δυναμισμό και τέτοια όρεξη, που όταν τους μιλάς και νιώσουν ότι τους στηρίζεις είναι έτοιμοι να τα δώσουν όλα. Αυτή είναι η καλή πλευρά του Ελληνα. Υπάρχει μια ωραία Ελλάδα που την ανακαλύπτουμε κατά καιρούς και μας δίνει κουράγιο. Σε αυτή την εικόνα θα ήθελα να μείνω».

Liebe Freunde,

in diesen Tagen des notwendigen Hausarrests aufgrund der Korona-Pandemie haben wir alle erkannt, wie wichtig die Fern-Kommunikation ist. Letztendlich brachte diese Kommunikation viele von uns viel näher, als wir uns hätten vorstellen können. Wir haben gesehen, dass unsere Webseite, die Webseite unserer Schuljahre, immens besucht wurde. Wir haben jedoch festgestellt, dass es noch viele derjenigen gibt, die das „montags“-Blatt erhalten, aber weder das Volumen noch den Reichtum der darin verborgenen Fotos und Material kennt.

– Hier ist zu erwähnen, dass auf unserer Webseite, die in ihrer aktuellen Form im Jahr 2012 erstellt wurde, etwa 6000 Artikel und 600 vollständige Lebensläufe von Alumni zu finden sind. Unser Ziel ist es, alle Lebensläufe von 8000 Schülerinnen und Schülern zu veröffentlichen, auch von denjenigen die nur für einen Tag auf unsere Schule gingen.

– Hier ist zu erwähnen, dass das „montags“-Blatt seit 5 Jahren ununterbrochen im Umlauf ist, hat mehr als 250 Auflagen und wird kostenlos an 3000 Alumni verschickt, nur die E-Mailadresse wird gefragt.

– Zu erwähnen ist auch, dass viele „Facebook“ bevorzugen, aber es gibt auch viele, die nicht einmal wissen, was Facebook ist. Unser Wunsch wäre, dass sowohl die Einen als auch die Anderen Wissen miteinander austauschen. Ihr, die Benutzer unserer Webseite macht dies den Facebook-Benutzern bekannt und umgekehrt! Aus diesem Grund haben wir eine kleine Anleitung erstellt, die euch direkt zu den verschiedenen Bereichen unserer Webseite führt und Gelegenheit bietet, Material, Fotos und Geschichten zu senden, die die Lücken füllen und uns die Möglichkeit gibt im Jahr 2021, in dem die Schule ihre 125 Jahresfeier hat, eine Ausstellung mit Fotos und Geschichten vorzubereiten. Für diejenigen, die es wünschen, wird ihr Name unter jedem Foto und jeder Geschichte aufgeführt.

Folgen Sie unserer Schritt-für-Schritt-Anleitung, die Sie zu den verschiedenen Attraktionen führt:

Alle unsere „montags“ befinden sich auf der ersten Seite unserer Webseite, in dem Sie auf das Abbild montags drücken. Sehen Sie sich diese an…

Alle Veranstaltungen, die in der Aula in den letzten Jahren stattgefunden haben, befinden sich unter der Einheit „Veranstaltungen / Aula“. Da finden Sie „Ein Abend zu Ehren der Absolventen während des Zweiten Weltrkrieges”, „ Die Schuljahre in der Metsovou“, „…an der Deutschen Schule Athen während der Diktatur“, „Manolis Glezos an der Deutschen Schule Athen“, „Peter Limbourg in der Aula“, „2017 – 120+1 Jahre“, „Ehrenamt – warum und wie“, „Der Philosoph Kostas Axelos“, „Die Krise in Griechenland“, „Die Schüler singen Theodorakis“, Thanasis Valtinos –„Abstieg, Flussaufwärts“, „Die Lehrer kommen wieder“, „die Rebetes treten wieder in der DSA auf“ und wir werden noch ältere Veranstaltungen finden. Besuchen Sie die Aula…

Die Videos und die kleinen Filme der 60er Jahre mit Asonitis, Papadakis, Daniil, Zeidler, Dimopoulos, Vassilopoulos, unseren Mitsos, Di Lernia und mit noch vielen anderen. Schauen Sie sich diese an…

Alle Ausgaben sind digitalisiert: der Brief aus Marousi, alle Ausgaben der Doerpfeldianer, alle Jahrbücher und Poster.

Unter der Einheit „unsere Griechen“ finden Sie die griechischen Lehrer und unter „unsere Deutschen“ die deutschen Lehrer.

Kommen Sie in den Bereich der Alumni, dort sehen Sie über 600 Biografien und helfen Sie uns noch andere zu ergänzen…

Im „Klassenzimmer“ finden Sie Fotografien und Geschichten von jedem Jahrgang. Suchen Sie nach Ihrem Jahrgang…

Romy Schneider und Di Lernia befanden sich nebeneinander. Ihre Fotografien befinden sich außerhalb der Klasse…

Die Klassenfahrten waren die Ereignisse des Jahres in den 60er Jahren. Peloponnes, Nord-Griechenland, Konstantinopel…

Geschichtliche Themen beinhalten die Geschichte der Schule, das erste Amtsblatt von 1833 und weiteres…

Welche Alumni schickten auch ihre Kinder auf die DSA? Welche waren die Familien der Zwischenkriegszeit? Und vieles mehr unter Familien der Alumni…

Schicken Sie einfach eine E-Mail an info@ex-dsathen.gr mit Ihrem Vor- und Nachnamen und mit Ihrem Jahrgang, dann bekommen Sie das „montags“-Blatt um sonst. Bleiben Sie mit unserer Schule und unseren Alumni im Kontakt.

όρθιοι (από αριστερα):

Θεόδωρος Μιχαλόπουλος, Πέτρος Πιτσίνης, Βασίλης Νεραντζόπουλος, Χάρης Τσελέντης Δημήτρης Μόσχος, Δημήτρης Μαρούλης, Τάσος Δωρής

καθιστοι (από αριστερά):

Γιάννης Ραυτόπουλος, Ηλίας Δελλόγλου (Μακρής), Τάκης Μαθιόπουλος, Νίκος Μόσχος, Γιάννης Κιπενής,Γιώργος Καπετάνης, Γιάννης Μακαρέζος

Η οικογένεια Αργυριάδη μετρά πέντε μέλη στην Γερμανική Σχολή Αθηνών. Στην Αραχώβης φοίτησαν: η Έρση Αργυριάδου, γεννημένη το 1926, ο Δώρος-Κωνσταντίνος, γεννημένος το 1927 και ο Άλκης Αργυριάδης, γεννημένος το 1930. Η Έρση αποφοίτησε το 1944 έχοντας προλάβει να ολοκληρώσει λίγο πριν κλείσει η Σχολή, ο Δώρος υποχρεώθηκε να μετακομίσει στην Σχολή Μακρή και ο Άλκης στο Πειραματικό και μετά στην Βαρβάκειο.

Στην μεταπολεμική Γερμανική η Ρέα, η μικρότερη αδελφή, αποφοίτησε το 1961 και δίδαξε αργότερα στο Μαρούσι και παντρεύτηκε τον Γιάννη Μυλωνά, αλλά και ο Άγης Lange, γιός της Έρσης, ο οποίος αποφοίτησε από το γερμανικό τμήμα το 1982.

Οι συνεντέυξεις με τον Βασίλη Μαυρίδη και τον Φωκίωνα Φωτιάδη-Νεγρεπόντη, αποφοίτους εκείνης της εποχής, αλλά κα με τους νεότερους Thomas Greve και Νίκο Αποστολόπουλο. Ακόμη με τον Richard Epstein και την πρώην Διευθύντρια Annette Brunke-Kullik.

Περισσότερα…

Με ψευδώνυμα παρουσιάζονται οι μαθητές και οι μαθήτριες, με τα κανονικά τους ονόματα οι καθηγητές και οι καθηγήτριες της εποχής:

Hier begegnet ihr dem Schüler Fabian, der zwischen 1937 und 1942 die damalige DSA besuchte und 1942 sein Abitur absolvierte. Fabian ist ein Pseudonym, also ein erfundener Name, um die Identität der Person zu schützen. Die Geschichte Fabians ist aber eine wirkliche Geschichte. Wir sind in unserem Schularchiv auf ihn gestoßen und wollen euch hier von ihm erzählen.

Περισσότερα…

Ο Κώστας Δάσιος έστειλε τον Μάιο του 2020 (εν μέσω κορονοϊού) μία φωτογραφία του 1957 από το τμήμα Α συμπληρώνοντας:

Εύχομαι το μήνυμα μου να σας βρίσκει όλους καλά και ασφαλείς σε αυτές τις ομολογουμένως δύσκολες και περίεργες εποχές (ημέρες του κορονοϊού – Μάιος 2020).Προσπαθώντας να αρχειοθετήσω παλαιές φωτογραφίες επ’ ευκαιρία της καραντίνας έπεσα πάνω σε αυτήν την φωτογραφία της τάξεως μου Quarta A του 1957 την οποία σας αποστέλλω.Με πολύ αγάπη,Κώστας Δάσιος

Ο Κώστας Παπαηλιού σχολίασε :

Καλημέρα σε όλες και όλους και μπράβο φίλε Κώστα για την αναμνηστική φωτογραφία (δεξιά ο αείμνηστος Graeve που μας έμαθε μαθηματικά, αξέχαστο το Kopfrechnen στην από κάθε μάθημα 🙂 Αυτή πράγματι έλειπε από την συλλογή που συγκεντρώσαμε το 2013 επί τη ευκαιρία της επετείου μας “50 Jahre Abitur”. Υπάρχουν και οι αντίστοιχες φωτογραφίες της Quarta B και της Quarta C τις οποίες σας επισυνάπτω. Σε αυτές όπως βλέπετε αναφέρονται τα ονόματα, οπότε παρακαλώ κάποιος από τη Α να το αναλάβει. Τώρα μας λείπει μόνο η φωτογραφία της Quarta D!Πολλά φιλιά και παραμείνετε υγιείς,

Η Τένια Παπαδάκη προσέθεσε:

Η τάξη παρέμεινε τα τρία πρώτα χρόνια με τα παιδιά που βλέπουμε, δηλαδή μέχρι την Obertertia (τρίτη Γυμνασίου). Από την επόμενη χρονιά, την Untersekunda (τετάρτη Γυμνασίου ή όπως λέγεται τώρα πρώτη Λυκείου) τα τμήματα αναμίχτηκαν μεταξύ τους και έγιναν μόνον 3 από εκεί και ύστερα, δηλαδή a, b και c, ενώ μέχρι τότε υπήρχε και τέταρτο τμήμα, το d.

– Οι δυο Γερμανοί, Emmanuel και Horst, ήταν στη Σχολή μόνο στην Quarta.|

– Η Γίτσα Καρελλά, η Ρένα Αντζακλή και η Λένα Κωσταλιά, έφυγαν από τη Σχολή μετά την Untersekunda. Η Γίτσα Καρελλά είναι γνωστή χορογράφος.

– Από τους εικονιζόμενους, έχουν αποβιώσει ο Χρύσης Τριανταφύλλου και ο Αλέκος Παππάς.

Το νέο έργο της Κυριακής Γονή ‘Η πύλη ή ας κάνουμε ησυχία για τις φάλαινες’ σε ανάθεση του οργανισµού Polyeco Contemporary Art Initiative (PCAI) παρουσιάζεται στο πλαίσιο της διαδικτυακής έκθεσης Anthropocene On Hold (Ανθρωπόκαινος Σε Αναµονή). Δείτε το video…

Η Ανθρωπόκαινος (anthropocene, /ænˈθrɒp.əˌsiːn) διαδόθηκε ως περιβαλλοντικός όρος στις αρχές του 21ου αιώνα από τον Ολλανδό Νοµπελίστα και πρωτοπόρο της ατµοσφαιρικής χηµείας, Paul Crutzen. Αποτελεί µια προτεινόµενη γεωλογική εποχή, η οποία ξεκινά µε την έναρξη σηµαντικών ανθρώπινων επιπτώσεων στη γεωλογία και τα οικοσυστήµατα της Γης, συµπεριλαµβανοµένης και της κλιµατικής αλλαγής ως απόρροια της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Στις 11 Μαρτίου 2020, ο Παγκόσµιος Οργανισµός Υγείας θα κήρυξει επισήµως πανδηµία την εµφάνιση ενός νέου ιού µε το όνοµα covid-19. Η αόρατη απειλή θα επηρεάσει σε παγκόσµια κλίµακα την ανθρώπινη υγεία και ασφάλεια, την οικονοµία και τις συλλογικές δράσεις επιφέροντας, παράλληλα, την εφαρµογή προληπτικών µέτρων, όπως ο κατ’οίκον περιορισµός ή η ελεγχόµενη πρόσβαση σε δηµόσιους χώρους. Ερηµωµένοι δρόµοι και πόλεις, εν µέσω κοινωνικής ανησυχίας, οικονοµικής αβεβαιότητας και κλιµατικής κρίσης, απηχούν το αστικό κενό και την ανάγκη συλλογικής εγρήγορσης.

Τι σηµαίνει για τη Γη και την Ανθρωπόκαινο Εποχή η αναµονή και η στασιµότητα κατα τη διάρκεια πανδηµίας και lockdowns, συνθηκών οι οποίες φαντάζουν αποκυήµατα δυστοπικής µυθοπλασίας; Ποιες είναι οι προκλήσεις και οι περιβαλλοντικές ανησυχίες που τίθενται για έναν καλλιτέχνη; Πώς µπορούν οι κοινωνικές αποστάσεις και η καραντίνα να αναµορφώσουν τις καλλιτεχνικές πρακτικές και τις περιβαλλοντικές αφηγήσεις; Με ποιους τρόπους µπορεί ο covid-19 να επηρεάσει τo περιβαλλοντικό ζήτηµα και την ευρύτερη αντίληψή µας γύρω από αυτό;

Το PCAI, στο πλαίσιο της έκθεσης Anthropocene On Hold (Ανθρωπόκαινος Σε Αναµονή), προσκάλει 20 διεθνείς εικαστικούς και video artists να ανταποκριθούν στα ερωτήµατα αυτά µε παράµετρο τον αντίκτυπο στην καλλιτεχνική παραγωγή, τη σχέση µε το κοινό αλλά και τη βιωσιµότητα και αειφορία του πλανήτη.

Οι James Bridle, Ionian Bisai & Σωτήρης Τσίγκανος, Matthias Fritsch, Kυριακή Γόνη, Markus Hanakam & Roswitha Schuller, Hypercomf, Rindon Johnson, Εύη Καλογηροπούλου, Λητώ Κάττου, Bianca Kennedy and the Swan Collective, Marcin Liminowicz & Trang Ha, Charly Nijensohn, Κοσµάς Νικολάου, Andrew Norman Wilson συµµετέχουν µε νέα έργα στην πρώτη διαδικτυακή οµαδική έκθεση του PCAI σε επιµέλεια Κίκας Κυριακάκου, ένα ongoing ψηφιακό project, το οποίο θα φιλοξενείται από τις 14 Μαΐου έως τις 31 Δεκεµβρίου 2020 στο κανάλι YouTube του PCAI

O οργανισµός Polyeco Contemporary Art Initiative (PCAI), ιδρύθηκε το 2014 από τον Αθανάσιο Πολυχρονόπουλο, Εκτελεστικό Πρόεδρο του Οµίλου Polyeco, µε στόχο την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση µέσω της σύγχρονης τέχνης και της video art.

Liebe Freundinnen und Freunde des Archivs „Erinnerungen an die Okkupation in Griechenland“,

anlässlich des 75. Jubiläums seit Ende des 2. Weltkrieges, hat die Botschaft von Griechenland in Berlin eine Erinnerungsveranstaltung auf ihrer Facebook-Seite begonnen. Seit Freitag, den 8. Mai und für den ganzen Monat werden Beiträge von deutschen Politikern, Interviews griechischer Überlebender und audiovisuelles Material aus der Zeit des 2. Weltkrieges präsentiert, darunter auch Interviewausschnitte aus dem Archiv “Erinnerungen an die Okkupation in Griechenland“.

Den Beitrag des Botschafters in Berlin zur Eröffnung der Facebook-Veranstaltung können Sie hier finden: https://www.facebook.com/GreeceinGermany/videos/244250120130530

Ab heute und bis zum Ende des Monats werden täglich Interviewausschnitte aus dem MOG-Archiv auf die Facebook-Seite der Botschaft von Griechenland in Berlin gepostet: https://www.facebook.com/GreeceinGermany/posts/1620987234718659

Die Facebook-Seite des Archivs: https://www.facebook.com/Online-Αρχείο-Μαρτυριών-Μνήμες-από-την-Κατοχή-στην-Ελλάδα-1814731458797967

75 Jahre Kriegsende: Digitale Veranstaltung…

Αγαπητοί φίλες και φίλοι του Προγράμματος “Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα”,

με αφορμή την 75η επέτειο από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις 8 Μαίου 2020, η Πρεσβεία της Ελλάδας στο Βερολίνο ξεκίνησε στο Facebook μια ψηφιακή εκδήλωση μνήμης που θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του μήνα, κατά την οποία θα προβάλλονται μηνύματα προσωπικοτήτων του γερμανικού πολιτικού κόσμου, μαρτυρίες Ελλήνων επιζώντων και οπτικοακουστικό υλικό εκείνης της περιόδου. Ανάμεσα σε αυτές τις αναρτήσεις θα συγκαταλέγονται και αποσπάσματα συνεντεύξεων του Αρχείου «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα».Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εναρκτήρια ομιλία του Πρέσβη σε αυτό τον σύνδεσμο…

Από την ημέρα της επετείου και κάθε μέρα για όλη τη διάρκεια του Μαίου, θα αναρτώνται αποσπάσματα συνεντεύξεων του Αρχείου στη σελίδα Facebook της Πρεσβείας της Ελλάδας στο Βερολίνο…

H ιστοσελίδα του Αρχείου: www.occupation-memories.org

Διαδρομή εύκολη περίπου μία ώρα στο πήγαινε.

Θα πάμε νωρίς λόγω ζέστης.

Από την είσοδο αρχαιολογικού χώρου Ραμνούντος έως την παραλία κάτω.ΜΠΑΝΙΟ. Επιστροφή στα αμάξια άλλη μία ώρα περίπου.

Αντηλιακό, καπέλο, γυαλιά ηλίου, κάλυψη ώμων/μπράτσων με πουκάμισο η άλλο.ΝΕΡΟ, φρούτα, προσφάι, μαγιό

Διάρκεια 4-5 ώρες. ‘Ισως παραπάνω αν αρέσει

Συμμετοχές στο tasoskavadellas@gmail.com

Όλοι έρχονται με δική τους ευθύνη για την υγεία τους η κάποιο ατύχημα.

Angeliki Kanellakopoulou, Absolventin von 1985 und „Didaktische Leiterin“ der DSA, schickte uns einedetaillierte Beschreibung des Schulbetriebs, während der Zeit, als die Schule für Schüler geschlossenwar:

Bereits am Montag, dem 9. März, musste die DSA wegen Covid19 den Unterricht einstellen. Von denersten Tagen an begannen die Lehrer ihre Klassen mit Lehrmaterial zu versorgen, in dem sieverschiedene Mittel für deren Zusendung benutzten (wie E-Mai, oder über die Plattform für dieSchulorganisation schulmanagerOnline und Moodle).

Am 17. März, als klar wurde, dass die Schulquarantäne nicht nur 14 Tage dauern würde, wurde mir,aufgrund meiner Position als „Didaktische Leitung“ sowie wegen meines Master-Abschlusses in„Lerntechnologien“, die Aufgabe gestellt, eine komplette Lösung für die gesamte Schule, sowohl für dasasynchrone, als auch für das moderne Lernen zu finden und umzusetzen. Zusammen mit meinerehemaligen Schülerin (Absolventin der DSA 2002) und derzeitigen Kollegin Mirka Kouka, einer Lehrerin(PE86), die sich durch ein sehr hohes Verantwortungsbewusstsein und erstaunliche Professionalitätauszeichnet, haben wir beschlossen, dass es nur einen Weg gibt und der heißt „Moodle“. Moodle ist einekostenlose Kursverwaltungssoftware, die viele Möglichkeiten für Fernunterricht bietet. Glücklicherweisehatte unsere Schule bereits seit Jahren eine Moodle-Plattform für den außerschulischen Unterrichteingerichtet, und einige Lehrer haben sie in den letzten vier Jahren systematisch für unseren Unterrichtverwendet.

Kämpfend mit der Zeit, richteten wir Hunderte von Pläzten für die verschiedenen Kurse ein, schrieben fürjeden Unterricht Lehrer und Schüler ein, und entschieden uns für das integrierte Moddle-ToolBigBlueButton (BBB) für Videokonferenzen. Ein Team von Kollegen (Herr Beck, Herr Behrens, HerrPolinski) übernahm die Schulung von Kollegen, die nicht wussten, wie man die Moodle-Plattform und BBBbenutzt. Es wurden Videos und schriftliche Anweisungen für die grundsätzlichen Nutzung der Plattformvorbereitet, es wurden auch technische Bedingungen (wie die Übertragung der Datenbank auf einen

dedizierten Server, wie auch eine drastische Kapazitätserhöhung) verbessert. Die Telekommunikation derLehrer mit ihren Klassen begann am 26.03.

Innerhalb von 10 Tagen mussten die Lehrer einen großen Sprung machen, um die neuen digitalenAnforderungen zu erfüllen. Und sie haben es geschafft! Die DSA hat schnell ihren neuen Rhythmusgefunden, unsere Kinder kommen mit ihrem Lernstoff voran, sie machen systematisch ihreHausaufgaben, die sie per Moodle hochladen und die dort korrigiert, kommentiert und benotet werden.

Zusätzlich zu unserem Unterricht, nutzten wir unsere Plattform, um informative Abende für Eltern,Teletreffen mit dem Elternverein, Telekonferenzen des Lehrerbeirats und Telekonferenzen desVorstandes zu tätigen.

Wenn Sie diese Zeilen lesen, werden wir in normale Klassen zurückgekehrt sein, um unsere Kinder abder 7. Klasse „Live“ zu unterrichten. Weiterhin werden wir die vielen Möglichkeiten nutzen, welche unsdie Moodle-Plattform bietet (und nicht nur wie in der Vergangenheit als Lernstoffspeicher), und ich hoffenur, dass es in Zukunft nicht notwendig sein wird, den lebendigen Unterricht vollständig zu ersetzen, wiees jetzt auf Grund der Pandemie geschehen ist.

Angeliki Kanellakopoulou (Absolventin 1985), Didaktische Leiterin der DSA

Ό Άγγελος Κωβαίος δημοσίευσε στο “Βήμα” της 17.5.2020 ένα άρθρο με τίτλο “Τα μυστήρια της Καρλσρούης – Πώς ο ευρωσκεπτικισμός διαπερνά το πολιτικό και δικαστικό σύστημα της Γερμανίας”.

Με μία απόφαση 94 σελίδων και 237 παραγράφων, το γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο έδωσε την 5η Μαΐου 2020 νομική υπόσταση στα όνειρα των ανά την Ευρώπη αντιευρωπαϊστών.

Επί της ουσίας έκρινε ότι το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ είναι αντίθετο με το γερμανικό Σύνταγμα και ότι μέσω αυτού η Τράπεζα, αλλά και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τη σχετική του γνωμοδότηση, υπερβαίνουν τις αρμοδιότητές τους.

Η απόφαση αυτή, υπό τις παρούσες συνθήκες αλλά και προοπτικά, τοποθετεί μία βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπονομεύει ευθέως την πολιτική της ΕΚΤ και την αρχή που είχε εφαρμόσει ο Μάριο Ντράγκι και συνεχίζει να ασπάζεται η Κριστίν Λαγκάρντ, σύμφωνα με την οποία η Τράπεζα θα κάνει «ό,τι είναι αναγκαίο» για τη σωτηρία του ευρώ. Ουσιαστικά το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο εμποδίζει την Μπούντεσμπανκ να συμμετάσχει στα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης.

Θανάσιμος κίνδυνος για την Ενωση

Πέραν αυτού όμως, διαμορφώνει ένα επικίνδυνο νομικό προηγούμενο για την περαιτέρω πορεία της Ενωσης, καθώς ανοίγει τον δρόμο για τα υπόλοιπα 26 συνταγματικά ή ανώτατα δικαστήρια να λάβουν αντίστοιχες αποφάσεις, με τις οποίες ουσιαστικά θα παραλύει η Ενωση. Με την απόφαση της 5ης Μαΐου εγκαλείται η ΕΚΤ, με το σκεπτικό ότι δεν εξήγησε μέχρι ποίου σημείου μπορεί να παράγει αποτελέσματα οικονομικής πολιτικής και ότι κινήθηκε ultra vires, δηλαδή υπερέβη τη δικαιοδοσία της και της δίδεται προθεσμία τριών μηνών προκειμένου να παράσχει εξηγήσεις.

Πέραν όλων των άλλων περιπλοκών, η απόφαση αυτή συνιστά μία δυνάμει απειλή για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Θέτει εν αμφιβόλω τη συζήτηση για το νέο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (PΕPP) για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, ενδεχομένως διαμορφώνει νέα δεδομένα για τον τρόπο λειτουργίας του ESM, που εκδίδει δικά του ομόλογα, πιθανώς επηρεάζει τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Αναπτυξιακής Τράπεζας, η οποία επίσης θα μετάσχει στο μεγάλο πρόγραμμα βοήθειας προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και εν τέλει παρεμβάλλεται ως προβληματική παράμετρος σε όλη τη συζήτηση για το κοινό χρέος.

Σχετική διαδικτυακή συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα διοργάνωσε ο Κύκλος Ιδεών την προηγούμενη εβδομάδα, με ομιλητές τον πρώην πρόεδρο του Δικαστηρίου της ΕΕ Βασίλη Σκουρή, τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα και τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών Βαγγέλη Βενιζέλο.

«Θλιβερό νομικό αποτέλεσμα»

Μεταξύ των άλλων, ο κ. Βενιζέλος σημείωσε ότι «δημιουργείται ένα σκηνικό, το οποίο έχει διαστάσεις οι οποίες δεν αντιμετωπίζονται με απλό τρόπο και με απλά θεσμικά επιχειρήματα. Εχει μπει μία νάρκη στα θεμέλια, τα θεσμικά και τα νομισματικά, της ΕΕ και πρέπει να δούμε αν αυτή η νάρκη μπορεί να απασφαλισθεί εξαρχής, χωρίς να υπάρχει εκεί και να λειτουργεί δηλητηριάζοντας το σύστημα».

Ο κ. Σκουρής εκτίμησε ότι το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο «συνειδητά και μεθοδικά έπλασε ένα συνταγματικό οικοδόμημα για να αποκτήσει λόγο και ισχύ στα ευρωπαϊκά πράγματα» και προσέθεσε: «Προκειμένου το Δικαστήριο να φθάσει στο θλιβερό, κατά τη γνώμη μου, αποτέλεσμα στο οποίο κατέληξε, έπρεπε να υπερπηδήσει δύο υψηλά εμπόδια και να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους αφενός η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με την υλοποίηση του Προγράμματος και αφετέρου το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που ενώ κλήθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο μέσω προδικαστικής παραπομπής να εξετάσει και στην πραγματικότητα να ακυρώσει το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν το έπραξε, άρα το επικύρωσε, γιατί λοιπόν τα δύο αυτά όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης έδρασαν καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων τους;».

Στην παρέμβασή του ο κ. Στουρνάρας επισήμανε μεταξύ των άλλων ότι «η απόφαση του γερμανικού Δικαστηρίου αμφισβητεί επί της ουσίας την απόφαση του ΔΕΕ του 2018 ότι το PSPP (σ.σ.: πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης) είναι σύννομο σε όλες του τις διαστάσεις» και αναρωτήθηκε: «Σημαίνει αυτό λοιπόν ότι οποιαδήποτε εθνική κεντρική τράπεζα της ζώνης του ευρώ μπορεί ενδεχομένως να διαταχθεί από το Ανώτατο Εθνικό Δικαστήριο της χώρας της να απέχει από την εφαρμογή αποφάσεων νομισματικής πολιτικής; Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι δυνατή μία αποτελεσματική εφαρμογή της νομισματικής πολιτικής; Ποιες θα ήταν οι συνέπειες εάν κάθε Ανώτατο Εθνικό Δικαστήριο στη ζώνη του ευρώ αμφισβητήσει τις αποφάσεις ενός ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου το οποίο υπάγεται στη δικαιοδοσία του ΔΕΕ και τι σημαίνει αυτό για την αξιοπιστία της νομισματικής πολιτικής και της νομισματικής αρχής εν προκειμένω;».

Σε ανάλογο μήκος κύματος, ο Μαρσέλ Φράτσερ, πρώην ανώτατο διευθυντικό στέλεχος της ΕΚΤ, σημείωνε τις ίδιες ημέρες σε άρθρο του: «Υπάρχουν πολλά πιθανά επικριτικά σχόλια για την απόφαση (του Συνταγματικού Δικαστηρίου), ιδίως για την αποτυχία της να κατανοήσει τα οικονομικά της νομισματικής πολιτικής. Στην πραγματικότητα, η ΕΚΤ προβαίνει σε τακτική, ευρεία αξιολόγηση για τις επιπτώσεις των πολιτικών της κάθε φορά που δημοσιεύει τριμηνιαίες προβλέψεις. Επιπλέον, η σταθερότητα των τιμών δεν είναι εφικτή σε μια οικονομία όπου οι αποταμιευτές έχουν απαξιωθεί, οι «εταιρείες-ζόμπι» ακμάζουν και το τραπεζικό σύστημα έχει καταρρεύσει. Απαιτώντας από την ΕΚΤ να προσφέρει το συγκεκριμένο είδος των αξιολογήσεων, το Συνταγματικό Δικαστήριο προκαλεί μια επικίνδυνη σύγκρουση μεταξύ του ευρωπαϊκού και του γερμανικού δικαίου. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί οικονομολόγοι και νομικοί μελετητές χαρακτήρισαν τα επιχειρήματά του «απόλυτη ανοησία».

Οι πολιτικές σκοπιμότητες των πρωταγωνιστών

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το παρασκήνιο πίσω από τη δικαστική αυτή εξέλιξη. Βασικοί ενάγοντες κατά της ΕΚΤ ήταν ο συνιδρυτής του ακροδεξιού AfD Μπερντ Λούκε και ο πρώην αντιπρόεδρος της CSU Πέτερ Γκαουβάιλερ. Οπως σημειώνουν δε πηγές που παλαιότερα πρόσκεινταν στην ΕΚΤ, το AfD πρωτοεμφανίστηκε αμέσως μετά την πρώτη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου για τα προγράμματα στήριξης της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.

Νομικός εκπρόσωπος του Γκαουβάιλερ ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλσρούης ήταν ο γνωστός στη Γερμανία για τις ακραίες θέσεις του Ντίτριχ Μούρσβικ. Είχε πρωτοστατήσει και στις προσφυγές κατά των προγραμμάτων στήριξης της ελληνικής οικονομίας (ΟΜΤ), ενώ τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται ως ομιλητής σε συγκεντρώσεις του AfD.

Επιπλέον, σύμφωνα με τις ίδιες καλά πληροφορημένες πηγές, από τα δέκα πρόσωπα τα οποία παρουσίασαν τις θέσεις τους ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου, οι δύο συγκαταλέγονται στην ισχνή μειοψηφία των γερμανών οικονομολόγων οι οποίοι τάσσονται κατά της πολιτικής ενίσχυσης της ρευστότητας και των χαμηλών επιτοκίων και πέντε ήταν γνωστοί εκπρόσωποι του πολύ ισχυρού lobby των τραπεζών και των ασφαλιστικών εταιρειών.

Υπό αυτό το πρίσμα ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περίπτωση του προέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου Αντρέας Φοσκούλε. Ο διακεκριμένος νομικός αποχωρεί προσεχώς έπειτα από 10ετή θητεία στην προεδρία του Συνταγματικού Δικαστηρίου, όμως δεν είναι κάποιος αδιάφορος για την πολιτική.

Προέρχεται πολιτικά από το SPD και κατά το παρελθόν υπήρξε έντονη και βάσιμη φημολογία ότι η καγκελάριος Μέρκελ τον προόριζε για υποψήφιο πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Τελικά τα σχέδια αυτά δεν προχώρησαν, όμως έλληνες νομικοί, οι οποίοι έχουν συνεργαστεί μαζί του όσο ακόμη κατείχε ακαδημαϊκές θέσεις, δεν αποκλείουν το σκεπτικό της επίμαχης απόφασης, σε συνδυασμό με τη λήξη της θητείας του και το νεαρό της ηλικίας του (είναι μόλις 56 ετών), να παραπέμπουν στις βλέψεις του για μία πολιτική καριέρα.

Υπερασπιζόμενος την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου ο κ. Φοσκούλε υποστήριξε μεταξύ άλλων σε δημόσια δήλωσή του ότι «τα Συνταγματικά Δικαστήρια έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να παρεμβαίνουν σε περιπτώσεις εξαιρετικά σπάνιες, κατά τις οποίες τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα προχωρούν σε σοβαρή υπέρβαση των αρμοδιοτήτων τους».

Ανησυχία για τις επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα

Η απόφαση του γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου δεν έχει απλώς προκαλέσει προβληματισμό στην Ευρώπη. Εχει ξεσηκώσει και θύελλα αντιδράσεων στη Γερμανία. Ηδη η (γερμανίδα) πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εξετάζει και έχει προαναγγείλει το ενδεχόμενο έναρξης της διαδικασίας κατά της Γερμανίας για παράβαση του ενωσιακού δικαίου.

Σε πολιτικό επίπεδο στο εσωτερικό της χώρας, η ανησυχία για τις επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι τεράστια. Πρώτος μεταξύ όλων, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε χαρακτήρισε την κρίση του δικαστηρίου «αναπόφευκτη αλλά επικίνδυνη» και σε άλλη παρέμβασή του, συντασσόμενος εν αγνοία του με τον Ι. Στουρνάρα, είπε ότι υπάρχει πιθανότητα σε άλλες χώρες της ΕΕ να τεθεί εν αμφιβόλω ακόμη και η υπόσταση του ευρώ, συμπληρώνοντας: «Αυτή η κατάσταση δεν χαροποιεί κανέναν».

Σε τηλεδιάσκεψη με το προεδρείο της CDU η Ανγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε, σύμφωνα με πληροφορίες, δύσκολη την κατάσταση, εκτίμησε πάντως ότι μπορεί να διευθετηθεί με την παροχή των κατάλληλων εξηγήσεων από την ΕΚΤ.

Ομως η πολιτική περιπλοκή στη Γερμανία φαίνεται ήδη ότι θα είναι μεγάλη. Παρά τη δυσφορία του κ. Σόιμπλε ή την απόπειρα του υπουργού Οικονομικών Ολαφ Σολτς να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης, ο φερόμενος ως υποψήφιος διάδοχος της Ανγκελα Μέρκελ Φρίντριχ Μερτς συντάχθηκε με την ακραία άποψη. Με αφορμή την πρόθεση της Επιτροπής να στραφεί κατά της Γερμανίας, δήλωσε ότι «η αναφορά της Κομισιόν περί υπερίσχυσης του Ευρωπαϊκού Δικαίου έναντι του Εθνικού είναι σε αυτή την αποδεικτική διαδικασία εσφαλμένη».

Στη θέση του Μερτς πολιτικοί αναλυτές στη Γερμανία διαβλέπουν τις μελλοντικές πολιτικές του φιλοδοξίες και την απόπειρα προσέγγισης και προσεταιρισμού ενός τμήματος ψηφοφόρων της Ακροδεξιάς.

(*) αν δεν είχε κλείσει η Σχολή θα είχε αποφοιτήσει το 1945

Ο Μιχάλης Μολοκότος γεννήθηκε στα Πριγκηπονήσια της Κωνσταντινούπολης τον Ιούλιο του 1929. Η οικογένεια Μολοκοτου, οι γονείς του, ο Αθανάσιος και η Κορίννα, καθώς και οι δυο αδερφές του, η Βέρα και η Μάρω, έφτασαν στην Αθήνα ως πρόσφυγες. Εγκαταστάθηκαν στο Παγκράτι, στην οδό Πρατίνου, όπου ο πατέρας Αθανάσιος συνέχισε στην Αθήνα το μικρό εμπόριο ψιλικών ειδών που είχε στήσει στην Πόλη. Ο Μιχάλης άρχισε να εργάζεται με τον πατέρα του σε πολύ νέα ηλικία και χωρίς κάποια ουσιαστική ανωτέρα μόρφωση, αλλά με εφόδιο την γερμανική παιδεία με την οποία μεγάλωσε ως μαθητής (μαζί με τις δυο αδερφές του) της Γερμανικής Σχολής στην Αθήνα.

Εμφανίζεται στα μαθητολόγια την περίοδο 1936-37 στο Δημοτικό και την περίοδο 1939-40 στην Α’ Γυμνασίου συνεχίζοντας έως την Δ’ Γυμνασίου την περίοδο 1942-43.

Βήμα με βήμα, κάτω από την σκιά του πατέρα του, ο Μιχάλης αφοσιώθηκε στην ανάπτυξη της οικιακής βιοτεχνίας νημάτων, την όποια ο ίδιος μεταμόρφωσε σε βιομηχανική μονάδα στις “Τρεις Γέφυρες” για την επεξεργασία νημάτων, την παραγωγή, την βαφή και την ύφανση, καθώς επίσης και την χονδρική και λιανική πώληση νημάτων χειροπλεκτικής. Στο ζενίθ του, και με την συμμετοχή της γυναίκας του Ελένης, και αργότερα των δυο παιδιών τους Θαναση (και της γυναίκας του Νταϊάνας) και Λίνας, το εργοστάσιο δημιούργησε ιστορικά νήματα, όπως το «Χρυσό Προβατάκι», με το όνομα Μαλλιά Μολοκοτου και το γνωστό σλόγκαν «ο καθένας το πλεκτό του με Μαλλιά Μολοκοτου».

Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, με την παγκόσμια κρίση και την αναδιάρθρωση της κλωστοϋφαντουργίας, και με τις αλλαγές στον τρόπο ζωής, η χειροπλεκτική πέρασε μια μεγάλη κάμψη. Ύστερα από περίπου 50 χρόνια μετά από την ίδρυση της εταιρείας Μολοκοτου, το σύνολο της παραγωγής και της εμπορικής δραστηριότητας πωλήθηκε το 1992.

Ο Μιχάλης και η Ελένη Μολοκοτου εγκαταστάθηκαν στην Γενεύη, όπου ζούσε η μητέρα της Ελένης, και έζησαν εκεί από το 1993. Ο Μιχάλης πέθανε τον Μάιο 2022 στην Γενεύη. Άφησε πίσω του την μνήμη μιας ζωής γεμάτη αφοσίωση στην εργασία του και στην οικογένειά του.

πηγή: Αγγέλα Πρατικάκη – Ο Μιχάλης Μολοκότος με το jeep σε περιοδεία

(*) αν δεν είχε υποχρεωθεί λόγω του Πολέμου να φύγει από το σχολείο θα είχε αποφοιτήσει το 1945

Έγινε το περπάτημα σε κλίμα επανεκκίνησης της κανονικής ζωής!

Παρέμειναν οι μάσκες μέσα στο αυτοκίνητο, οι αποστάσεις των δύο μέτρων και η απουσία κεράσματοςλιχουδιών η ακόμα και νερού..

Να μην αναφέρω και την απουσία ομαδικής φαγο-οινοποσίας σε ταβέρνα μετά.Και μάλλιστα στη Χασιά-Φυλή με τις περίφημες ταβέρνες κλειστές.

Ομαδική φωτό, σε απόσταση μεταξύ μας, στο άδειο πάρκινγκ ταβέρνας.Ο φωτογράφος έκοψε μερικούς από την μία άκρη της παράταξης. Γίνονται αυτά…

Μετά παίρνουμε την αρχή της διαδρομής προς φρούριο Φυλής, όπου έχουμε πάει παλιότερα αρκετές φορές και μεδιαφορετικές προσεγγίσεις.Είναι ακόμα άνοιξη, ακούμε το ρέμα της Γιαννούλας να τρέχει στην αρχή της πορείας μας.Παράξενο ανάγλυφο, κάτω από εντυπωσιακές ορθοπλαγιές. Το ρέμα της Γκούρας/Γιαννούλας περνά από το δύσκολοφαράγγι κάτω από το Άρμα(Διός) της Πάρνυθας και την μονή Κλειστών με νότια ροή προς Χασιά.

Κοντά στο κεφαλοχώρι αυτό-από το σημείο αυτό ξεκινήσαμε-στρίβει προς δύση και το Θρυάσειο πεδίο μέσα απότην στενή ρεματιά της Σκάλεζας. Λίγο παρακάτω, συμβάλλει σ’αυτό ,πάλι ερχόμενο από βορρά, το ρέμα της Θοδώρας.

Τα είδαμε όλα αυτά, στην δροσερή σκιά ψηλών δέντρων, χωρίς ροή πιά, στεγνά.

Είμαστε μακρυά ουρά, οι πίσω δεν ακούν τι λέγεται μπροστά και τανάπαλιν. Μετά το ρέμα Θοδώρας, στρίβουμε σεευρύχωρη κοιλάδα και διασχίζουμε την στεγνή Θοδώρα δυό φορές.

Πευκοδάσος, σύντομα μπαίνουμε σε χωματόδρομο. Αριστερά μας μέσα από απότομες πλαγιές, προβάλλει ένα βράχινοδόντι. Είναι η πέτρα της, πάλι, Θοδώρας. Υποψιάζομαι τι έγινε στον γκρεμό αυτό.

Βρίσκουμε μοτοσυκλετιστές και παρακάτω δύο παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Πρώτη φορά σε τόσο δυσπρόσιτο μέρος.Πολύς εγκλεισμός και οι Αθηναίοι έχουν..λαλήσει.

Μπαίνουμε σε δεύτερη στενωπό όπου στάση στη σκιά για νερό και ανάπαυλα. Βεβαιώνω ότι σχεδόν φτάσαμε.

Πράγματι σε πέντε λεπτά φτάνουμε στο πλάτυσμα Φίχθι. Καθόμαστε κάτω από μεγάλο δέντρο στην σκιά εκτός από τον Νορβηγόμας που κάθεται στον ήλιο!

Φωτογραφίζω τα φύλλα και το δέντρο ολόκληρο να ψάξω αργότερα στο βιβλίο τι δέντρο είναι. -Είναι πουρνάρι, κάνει ο Αντώνηςπου γνωρίζει το ύπαιθρο. Πράγματι σε δεύτερη παρατήρηση, έχει δίκιο. Από θάμνος τούτο έγινε θεόρατο δέντρο.

Υπάρχουν και βελανιδό-τσοφλια στο χώμα.Τι χώμα δηλαδή, πέτρες και πετρούλες και ένα μεγάλο λάστιχο για κάθισμα. Η θέα όμως άθικτη!

Έρχεται και η Όλγα Σ. που έμεινε πιο πίσω να πάρει μια ανάσα. Όλοι καλά, προς επιστροφή μετά από φαϊ – νερό.

Γυρίζουμε ευχαριστημένοι από τόπο και θέες.

Αφιερώνουμε αυτό το εκατοστό Wandertag στους δύο ανοιξιάτικους μήνες Μάρτη και Απρίλη 2020 που χάσαμε φέτος!

Λέμε το επόμενο Wandertag να περιλαμβάνει βουτιά στην θάλασσα.

οι πεζοπόροι της DSA