Ο Αλέξανδρος Κουδουνάς, που ανέλαβε πριν από λίγες ημέρες τη διεύθυνση της IWG για την Ελλάδα και την Κύπρο είναι απόφοιτος. Πρόσφατα (21.2.2024) έδωσε μία συνέντευξη στην εφημερίδα “Καθημερινή” για την αύξηση της ζήτησης ευέλικτων χώρων εργασίας στην ελληνική αγορά.

«Το 2023 η ζήτηση που μας εκδηλώθηκε από πιθανούς πελάτες ήταν τριπλάσια σε σχέση με τους χώρους που μπορούσαμε να διαθέσουμε. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια ανάπτυξης του δικτύου μας, ώστε να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε στη ζήτηση αυτή και παράλληλα να καλύψουμε μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας της χώρας, τόσο στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης όσο και σε πόλεις της περιφέρειας»

https://www.kathimerini.gr/economy/562894303/enoikio-e-tin-ora-sto-airbnb-ton-grafeion/

Ο Σύλλογος Philadelphia διοργανώνει παρουσίαση του βιβλίου:

“Wir waren Menschen zweiter Klasse” στις 5 Μαρτίου στις 19.30

1040 Griechen, Geschäftsleute, Arbeiter, Taxifahrer, Studenten, zwischen 14 und 60 Jahre alt, meist aus den „roten“ Stadtvierteln Athens, Dourguti und Vyronas, wurden am 7. und 9. August 1944 bei blutigen Razzien von der SS und griechischen kollaborationistischen Sicherheitsbataillonen aufgegriffen und in das im Herbst 1943 eingerichtete KZ Chaidari bei Athen verschleppt.

(περισσότερα…)

(περισσότερα…)

DER UNSICHTBARE ZOO, der neue Film von Romuald Karmakar, ehemaliger Schueler der DAS (geb.15.2.1965) hat heute Premiere auf der Berlinale.

Naeheres zum Film gibt es auf Romualds Site: https://www.romuald-karmakar.de/film/der-unsichtbare-zoo

DER UNSICHTBARE ZOO ist der zwölfte Film, den Romuald auf der Berlinale präsentieren darf, nach “Warheads” (1993) und “Das Himmler-Projekt” (2000) ist es die dritte dreitsündige Filmpremiere im Forum.

https://www.romuald-karmakar.de/film/der-unsichtbare-zoo

Κωνσταντίνος Βολανάκης		ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗ		Πρώιμη Τυπογραφία		Βία στο σχολείο. Μας αφορά
Μεταδιδακτορικες Υποτροφίες

Αρχική

~ai-c11f46f5-867f-430c-bdfd-92408dbacd93_

H ελληνόφωνη θεατρική ομάδα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών σας προσκαλεί στην τρομακτική κωμωδία «Οι Ηλίθιοι» του Νηλ Σάιμον. Από 5 έως 7 Απριλίου στις 20:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών!

Βρισκόμαστε στα 1890, στο Κουλιέντσικοφ, ένα χωριουδάκι της Ουκρανίας. Οι κάτοικοι όμως του Κουλιέντσικοφ έχουν μια ιδιαιτερότητα: έχουν καταδικαστεί να είναι ηλίθιοι από τη μέρα που γεννιούνται, εξαιτίας μιας κατάρας που έπεσε πάνω τους πριν από διακόσια χρόνια! Ένας νέος δάσκαλος που έρχεται στο χωριό, ο Λέων Στεπάνοβιτς Τολτσίνσκυ, «εισβάλλει» σε έναν παράλογο και αλλόκοτο, γι’ αυτόν -και για μας-, κόσμο και προσπαθεί απεγνωσμένα να επικοινωνήσει με αυτόν. Ένας βοσκός, ένας δικαστής, ένας ταχυδρόμος, ένας χασάπης, μία εμπόρισσα, ένας γιατρός με την γυναίκα και την κόρη του κι ένας μοχθηρός κόμης, συνιστούν τον κόσμο των «Ηλιθίων». Ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί ξεδιπλώνουν μια απίστευτη ιστορία σε ένα χωροχρόνο που όλα είναι δυνατό να συμβούν. Kαι συμβαίνουν…

Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές, Διασκευή-Σκηνοθεσία: Λήνα Ψυχογιού

Παίζουν: Γιώργος Χρυσανθίδης, Θοδωρής Δημητράς, Άννα Παπαοικονόμου, Λυδία Γκιζελή, Όλγα Κοκκίνη, Αλεξάνδρα Κακούρη, Ιωάννα Παπαοικονόμου, Ανδριάνα Νταγιαντά, Πέτρος Αξαρλής, Πέννυ Γεωργιάδη, Φαίη Κολοβού, Άγγελος Ρήγος

Σε ρόλο έκπληξη, ο Βασίλης Τόλιας

Σκηνική επιμέλεια: Δημήτρηs Χαλάτσης – Όμιλος Εργασίας Σκηνικών

Επιμέλεια βίντεο: Johannes Müller (περισσότερα…)

Ο Εμμανουήλ (Νώλης) Καλιτσουνάκης γεννήθηκε το 1916 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης την χρονιά 1934-35 στην Δ’ Γυμνασίου, οπότε θα αποφοιτούσε το 1937. Ήταν γιός του Ιωάννη Καλιτσουνάκη, επίτιμου καθηγητή του Ελευθέρου Πανεπιστημίου του Βερολίνου και ανηψιός του Δημητρίου Καλιτσουνάκη, ενός από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της οικονομικής σκέψης στο μεσοπόλεμο και έπειτα.
Τελείωσε το Δημοτικό στο Βερολίνο και ο πατέρας του, επιστρέφοντας στην Αθήνα, τον έστειλε στην Γερμανική, και μάλιστα, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Hansen στην σελίδα 33 της ελληνικής έκδοσης (σελ. 35 της γερμανικής) με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1930, εκφώνησε στα ελληνικά τον λόγο  παρουσία του Υπουργού Παιδείας, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και άλλων.
Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία και διετέλεσε Διευθυντής του Goethe στην Αθήνα. Παράλληλα δρστηριοποιήθηκε σαν μεταφραστής στην Τράπεζα της Ελλάδος και συνέταξε εξειδικευμένα λεξικά (πχ. Εμπορικών Συναλλαγών).
Απεβίωσε στις 14.5.2008 (περισσότερα…)

.

(*) αν δεν είχε φύγει από το σχολείο θα αποφοιτούσε το 1942

Ο Κώστας Αξελός γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Ιουνίου 1924 και ήταν γιός εύπορης οικογένειας. Ο πατέρας του, από το Ρέθυμνο, ήταν παθολόγος, διευθυντής στον Ευαγγελισμό και η μητέρα του καταγόταν από παλιά αθηναϊκή οικογένεια. Τις πρώτες και τις γυμνασιακές του σπουδές τις έκανε στη Σχολή Μακρή και στο Βαρβάκειο Λύκειο παρακολουθώντας παράλληλα το Γαλλικό Ινστιτούτο και τη Γερμανική Σχολή. Στη συνέχεια εγγράφεται στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών και κάνει εκτός από νομικές και οικονομικές σπουδές.
Ο πόλεμος τον προσανατολίζει προς την πολιτική και κατά τη διάρκεια της Κατοχής παίρνει εναργά μέρος στην Αντίσταση, και αμέσως μετά κατά τον Εμφύλιο οργανώνεται στο ΚΚΕ από το οποίο θα διαγραφεί το 1945. Μετά την διαγραφή του και την συνακόλουθη καταδίκη του σε θάνατο από στρατοδικείο, θα διαφύγει στο Παρίσι (όπου και θα ζήσει μέχρι τον θάνατό του) με το θρυλικό πλοίο «Ματαρόα» και με την αμέριστη βοήθεια του Οκτάβιου Μερλιέ, έχοντας μαζί του μια ανεπανάληπτη συντροφιά: τον Κορνήλιο Καστοριάδη, τον Κώστα Παπαϊωάννου, τη Μιμίκα Κρανάκη, τον Νίκο Σβορώνο, τον Κώστα Κουλεντιανό, κ.ά.

Στη Γαλλία εργάστηκε από το 1950 ώς το 1957 στο Εθνικό Κέντρο Ερευνας, ετοιμάζοντας και τις διατριβές του, τις οποίες υποστήριξε το 1959 και είχαν θέμα: «Ο Ηράκλειτος και η φιλοσοφία» και «Ο Μαρξ στοχαστής της τεχνικής». Δίδαξε για πολλά χρόνια στη Σορβόννη (1962-1973) αλλά ποτέ δεν έγινε καθηγητής, γιατί πίστευε ότι «το πανεπιστήμιο δεν είναι ο χώρος της ριζικής σκέψης».
Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε πολύ νωρίς, το 1952, με τίτλο «Οι φιλοσοφικές δοκιμές». Από τότε έχει δώσει πολλά βιβλία τα οποία κυκλοφόρησαν και στα ελληνικά, αφού παρά την επιλογή του να ζήσει μόνιμα στο Παρίσι δεν ξέχασε ποτέ τη χώρα του.
Το 1992 το Πάντειο Πανεπιστήμιο τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα, ενώ μόλις τον Απρίλιο του 2009 με τον ίδιο τρόπο τον τίμησε και η Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Απεβίωσε στις 4 Φεβρουαρίου 2010.

Στο αρχείο της ΕΡΤ υπάρχoυν δύο εξαιρετικές συνεντεύξεις του, όπου στην πρώτη ο ίδιος αφηγείται τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια, τα χρόνια των σπουδών στο Παρίσι, το έργο του εν γένει κάνοντας και μία αναφορά στη Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης (00:14:07), αλλά και στη δεύτερη (00:10:09), όπου γίνεται αναφορά στη Σχολή και το Γαλλικό Ινστιτούτο.

Η Άννα Μαγκάκη γεννήθηκε το 1920 (από λάθος αναφέρεται στους καταλόγους ως έτος γέννησης το 1919). Ήταν κόρη του δικηγόρου Αντωνίου Μαγκάκη και αδελφή του υπουργού Γεώργιου – Αλέξανδρου Μαγκάκη, ο οποίος φοίτησε επίσης στην Γερμανική για ένα διάστημα.
Πρωτοεμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης το έτος 1926-27 στην Α’ Δημοτικού και παραμένει συνεχώς έως την Ε’ Γυμνασίου το έτος 1937-38, όταν αλλάζει σχολείο για να μην υποχρεωθεί να φοιτήσει 7 χρόνια στο γυμνάσιο.
Σπούδασε ψυχολογία στο Μόναχο, όπου γνώρισε τον μηχανολόγο Andreas Göbel, που σπούδασε έχοντας ως καθηγητές τον μαθηματικό Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή (1873-1950) και τον θεωρητικό φυσικό Arnold Sommerfeld (1868-1951).
Παντρεύονται με κουμπάρο τον καλλιτέχνη Γιάννη Λόγη και με την λήξη του Πολέμου η Άννα και ο Andreas έρχονται στην Ελλάδα, όπου αποκτούν δύο παιδιά, τον Anton (1949) τον Ιωάννη (1956), και ο Andreas εργάζεται σε εταιρείες και αντιπροσωπείες και το επώνυμό του γίνεται Γκόμπελ.
Η Άννα Μαγκάκη απεβίωσε το 2013.
(πηγή: Αντώνης Γκόμπελ)

Kosmogenese…

Das absolute Wissen in Johann Gottlieb Fichtes “Grundlage der gesamten Wissenschaftslehre” aus den Jahren 1794 – 95….

Ο Αλέκος Κυριακός γεννήθηκε στο Βερολίνο το 1922, όπου και τέλειωσε το Δημοτικό. Το 1936 ο πατέρας του, που εργαζόταν σε μία γερμανική εταιρεία, μετατέθηκε στην Ελλάδα γεγονός, που το δέχθηκε με ανακούφιση αφού ήταν ο μοναδικός μαθητής στο σχολείο του που αρνιόταν να ενταχθεί στη νεολαία του Χίτλερ. Στην Αθήνα πήγε αρχικά σε ελληνικό σχολείο και ένα χρόνο μετά το 1938 πήγε στη Γερμανική Σχολή, όταν διαπίστωσε την ύπαρξη της.
Το 1941, όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί στην Αθήνα τα μαθήματα λιγόστεψαν και ανάλαβε ο Βύρων Θεοδωρόπουλος να διδάξει, και μάλιστα στο σπίτι του Πέτρου Μόρντο, ώστε να μπορέσουν οι μαθητές να πάρουν το Abitur (ανάμεσα σ’ αυτούς δε ήταν και ο Μιλτιάδης Καρύδης, ο Θέμις Πάνος, ο Kurt Goldberg κ.α.)
Μέσα στο πόλεμο έκανε διάφορες δουλειές, ενώ μετά από αυτόν πήγε ένα χρόνο στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Μ.Τόμπρου. Επειδή οι Σχολές είχαν παραμείνει κλειστές στον πόλεμο έμαθε τη μαρμαρογλυφία εργαζόμενος στα μαρμαράδικα της οδού Αναπαύσεως.
Το 1948 έκανε την πρώτη και μοναδική ατομική του έκθεση με γλυπτά στην Αθήνα στον Παρνασσό. Αμέσως μετά έφυγε για τη Νέα Υόρκη, όπου έμεινε ένα χρόνο συναναστρεφόμενος με ανθρώπους της Τέχνης όπως ο Θεόδωρος Στάμος, ο Τρούμαν Καπότε κ.α. που του συνέστησε ο καθηγητής και μεταφραστής Κίμων Φράιερ. Μετά από ένα χρόνο στη Νέα Υόρκη μετακόμισε στην Πενσυλβάνια όπου εργάστηκε επάνω σε ξύλο, μπρούτζο και υαλοβάμβακα.

Επί πέντε χρόνια δίδαξε γλυπτική στο Wyomissing Institute of Fine Arts και έκανε διάφορες εκθέσεις με προτομές, πορτραίτα κυρίως για ιδώτες συλλέκτες. Το 1976 παρουσίασε τρία έργα στο Balch Institute στη συνοπτική έκθεση “Η Ελληνική Προοπτική – Η Συμβολή των Ελλήνων Καλλιτεχνών στην τέχνη των ΗΠΑ”, όπου το μεγαλύτερο έργο του, και επίκεντρο της έκθεσης είναι ένα υπερμεγέθες “πούμα”, που έκτοτε θα χρησιμοποιηθεί ως σήμα στα έντυπα του Πανεπιστημίου. Ένα χρόνο μετά το 1977 στήθηκε ένα μνημειώδους μεγέθους λιοντάρι στη κεντρική αίθουσα του Allentown Museum of Art, ανάμεσα σε ένα έργο του Rodin και της Barbara Hepworth, ενώ το 1995 ήταν ένας από τους έξι καλλιτέχνες που επέλεξε το Ελληνικό Πνευματικό Κέντρο του Παρισιού για να αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα στην “Triennale De Sculpture” στο Jardin Des Plants.
Από το 1979 άρχισε να μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ και το 1986 πλέον μετακόμισε οριστικά στην Αθήνα, όπου διατηρεί επαφή με συμμαθητές του από τη Γερμανική Σχολή, ανάμεσα σε αυτούς και τη Νάτα Μελά.
Ξύλινα έργα του βρίσκονται ατην Εθνική Πινακοθήκη, στο παρεκκλήσι του Albright College στο Reading της Pennsylvania, μπρούτζινα (π.χ. η Sappho) στην Πινακοθήκη του Oakland, στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Φιλαδέλφεια και αλλού.

Απεβίωσε στις 4 Απριλίου 2019

Έκθεση για την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος

στο φουαγιέ της Γερμανικής Σχολής Αθηνών από τις 05.02. μέχρι τις 08.03.2024

Στις 3 Ιανουαρίου 1996, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Γερμανίας Ρόμαν Χέρτσογκ καθόρισε την 27η Ιανουαρίου ως Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ναζισμού. Τον Νοέμβρη του 2005, εννιά χρόνια αργότερα, αποφασίστηκε στο Γενικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (Resolution 60/7) ότι η ίδια ημερομηνία θα αποτελέσει και Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος (International Holocaust Remembrance Day).

Με την αφορμή αυτή πραγματοποιείται τη φετινή σχολική χρονιά στον χώρο της Γερμανικής Σχολής Αθηνών η Έκθεση «Ο Ψίθυρος των Παπουτσιών», για να τιμήσουμε τα 6 εκατομμύρια θύματα αλλά και τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος.|

Σκοπός της Έκθεσης αυτής είναι να ευαισθητοποιήσει και να προβληματίσει τη μαθητική κοινότητα αλλά και να εμπλουτίσει τις γνώσεις της για το Ολοκαύτωμα. Η θεματική αυτή προσεγγίζεται με πληροφορίες, οι οποίες βρίσκονται σε είκοσι συνολικά σημεία, συνοδευόμενες και από ιστορικές φωτογραφίες και μαρτυρίες επιζώντων. Η Έκθεση καταγράφει τις διάφορες φάσεις καταδίωξης Εβραίων πολιτών από τη ναζιστική κυβέρνηση και τεκμηριώνει τον κοινωνικό αποκλεισμό που βίωσαν, την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους, καθώς και τη συστηματική εξόντωση εβραϊκών κοινοτήτων σε όλη την Ευρώπη, λόγω των μαζικών δολοφονιών στα κέντρα εξόντωσης. Το Άουσβιτς-Μπίρκεναου, η Τρεμπλίνκα κ.α. συμβολίζουν τη γενοκτονία των Εβραίων πανευρωπαϊκώς.

Σημαντικό σύμβολο αποτελούν, επίσης, τα παπούτσια και οι βαλίτσες που «κουβαλούν» τις μνήμες και τα βιώματα επιζώντων της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και τις «μεταφέρουν» στο παρόν, αλλά και στο μέλλον. Οι μαρτυρίες αυτές βρίσκονται στο ψηφιακό αρχείο του ερευνητικού προγράμματος «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα» («Erinnerungen an die Okkupation in Griechenland»), το οποίο δημιουργήθηκε από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (Freie Universität Berlin) και εξηγούν την καταδίωξη, την εκδίωξη, την φυγή, την καταναγκαστική εργασία, τις απελάσεις και τη φρικτή καθημερινότητα και τα εγκλήματα των Ναζί στα κέντρα εξόντωσης, αλλά και το θάρρος κάποιων συμπολιτών που έσωσαν ζωές με γενναιότητα και ανιδιοτέλεια.

Μια ιδιαίτερη θεματική είναι η «Καταπάτηση των Δικαιωμάτων» με αμέτρητες αντι-εβραϊκές διατάξεις και νόμους, καθώς και οι επιπτώσεις τους στις ζωές των Εβραίων της Γερμανίας και της -υπό γερμανική κατοχή- Ευρώπης. Μαθητές και μαθήτριες λαμβάνουν κατά αυτόν τον τρόπο ερεθίσματα και παρακινούνται σε συζητήσεις σχετικές με την βασική σημασία και τις συνέπειες των νόμων στην κοινωνία, αποκτώντας μια καινούρια συνείδηση για το πώς οι νόμοι των απολυταρχικών κυβερνήσεων οδηγούν σε διακρίσεις και επιβάλλουν τον κοινωνικό αποκλεισμό συγκεκριμένων ομάδων, αλλά και για το ποια είναι η ευθύνη της πολιτείας σε αυτό. «Πώς είναι η κατάσταση σήμερα;» – η ερώτηση αυτή προσεγγίζει την επικαιρότητα και τους κινδύνους του παγκοσμίως αυξανόμενου αντισημιτισμού, ωθώντας τους μαθητές και τις μαθήτριες να αναρωτηθούν για το πώς μπορούμε να αναλάβουμε δράση συλλογικά, ώστε να προστατέψουμε τις δημοκρατίες μας. Μια επιπλέον σημασία αποκτά η μνεία των 1,5 εκατομμυρίων δολοφονημένων παιδιών, θυμάτων του Ολοκαυτώματος, για τα οποία δίνει πληροφορίες το δέντρο με τις πεταλούδες.

Το «Πρότζεκτ Πεταλούδα» δημιουργήθηκε από το Μουσείο του Ολοκαυτώματος στο Χιούστον (Holocaust Museum Huston) και απευθύνεται στους νέους σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται, λοιπόν, για μια διαδραστική Έκθεση, η οποία προσφέρει την ευκαιρία γιααυτόνομη εξερεύνηση με πολλά μέσα και με τη βοήθεια συνοδευτικού διδακτικού υλικού,καθώς και τη δυνατότητα της πρακτικής ανάλυσης των διαφόρων υλικών και αντικειμένων. Επιπλέον, η Έκθεση συμπληρώνεται από μια βιντεοσκοπημένη παρουσίαση στην οποία διηγείται τη βιογραφία της η Ροζίνα Ασέρ-Πάρδο, μια επιζήσασα του Ολοκαυτώματος που συνεργάστηκε με το αρχείο του προγράμματος «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα».

Η Έκθεση δημιουργήθηκε από τη συνεργασία της ομάδας «Η ΓΣΑ θυμάται» με τον Όμιλο Εργασίας του σκηνικού σχεδιασμού. Καλλιτεχνικά, την επιμελήθηκαν οι μαθητές και οιμαθήτριες της ομάδας σκηνικού σχεδιασμού υπό την καθοδήγηση του κου Χαλάτση. Η ομάδα «Η ΓΣΑ θυμάται» σχεδίασε το περιεχόμενο της Έκθεσης και επέλεξε το φωτογραφικό υλικό και τα κείμενα που παρουσιάζονται.

«Η μνήμη πρέπει να διαφυλάσσεται. Ο ρόλος της είναι να υπενθυμίζει και στις επόμενες γενιές πως πρέπει να επαγρυπνούν.

Επομένως, είναι σημαντικό να διαμορφώσουμε σήμερα μια μορφή μνήμης που θα τροφοδοτεί το μέλλον.» Ρόμαν Χέρτσογκ

Η Έκθεση κατά συνέπεια αποτελεί μια σημαντική συνεισφορά στην ανάπτυξη μιαςζωντανής κουλτούρας ανάμνησης από και για μαθητές και μαθήτριες. Σκοπός της είναι η ευαισθητοποίηση μαθητών και μαθητριών για ιστορικές αλλά και επίκαιρες μορφές τουκοινωνικού και κρατικού αντισημιτισμού, της φυλετικής διάκρισης και του αποκλεισμού στην καθημερινότητά μας, ώστε να δημιουργήσουν μια διαρκή συνείδηση για τη δημοκρατία, την ανεκτικότητα και την αλληλεγγύη με τις αδικημένες και υποβαθμισμένες κοινωνικές ομάδες.

Απεβίωσε την Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024, μετά από μακρά ασθένεια, η απόφοιτός μας του 1975c Τάνια (Αναστασία) Δασκαρόλη, Καθηγήτρια στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Eθνικού και Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου.

Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία, Γαλλική Φιλολογία και Πολιτικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, Στρασβούργου, Χαϊδελβέργης και Αθηνών. Eργάσθηκε ως υπάλληλος μεταφράστρια στην Ecole Française d’ Athènes-Γαλλική Aρχαιολογική Σχολή Aθηνών και στο Eυρωπαϊκό Kοινοβούλιο στο Λουξεμβούργο, ως επιστημονική βοηθός στο Πανεπιστήμιο της Xαϊδελβέργης-Germanistisches Seminar, όπου εκπόνησε και υπέβαλε τη διδακτορική της διατριβή. Δίδαξε γερμανική γλώσσα στα τμήματα αλλοδαπών φοιτητών του Πανεπιστημίου Xαϊδελβέργης, στο Διδασκαλείο Ξένων Γλωσσών του Πανεπιστημίου Aθηνών και γερμανική οικονομική ορολογία στο Oικονομικό Πανεπιστήμιο Aθηνών. Την περίοδο 1993-2003 υπηρέτησε ως εμπειρογνώμων στη Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών. Από το 2003 δίδαξε Μετάφραση και Συγκριτική Γραμματολογία στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Eθνικού και Kαποδιστριακού Πανεπιστημίου Aθηνών, όπου και είχε εκλεγεί Επίκουρη Καθηγήτρια.

Η κηδεία της έγινε την Παρασκευή 9.2 στον Άγιο Νικόλαο της Γλυφάδας.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στα δύο αγαπημένα της αδέλφια, Θοδωρή και Θάνο Δασκαρόλη, καθώς και στην τάξη της, που τη θυμάται με πολλή αγάπη.

Την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2024 συνεδρίασε το νέο 9μελές ΔΣ και συγκροτήθηκε σε σώμα ως ακολούθως:

Πρόεδρος : Κώστας Γαλάνης  (΄74)  

Αντιπρόεδρος : Άγγελος Κωβαίος  (’88)

Γενική Γραμματέας : Σοφία Χριστοφορίδου (’80)

Ταμίας : Αλέξης Δημητράς (’89) 

Υπεύθυνη Πολιτιστικών : Λίζα Γεωμπρέ (΄73)  

Υπεύθυνη Δικτύωσης : Τένια Παπαδάκη (΄67)  

Υπεύθυνος Εκδηλώσεων : Βασίλης Χαρισόπουλος  (’73)

Υπεύθυνος Wandertage : Τάσος Καβαδέλλας (’71) 

Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων :
Ξανθίππη Τοκμακίδου  (’91 ΓΣ Θεσσαλονίκης)  

Η θητεία του νέου ΔΣ είναι διετής.

Την Παρασκευή 9.02.2024 έληξε η προθεσμία υποβολής των υποψηφιοτήτων για το ΔΣ της Περιόδου 2024-2025.

Επομένως οι υποψήφιοι για τις Εκλογές της 14.2.2024 είναι κατά αλφαβητική σειρά:

Γαλάνης Κώστας (΄74)

Γεωμπρέ Ελισάβετ (Λίζα) (΄73)

Δημητράς Αλέξανδρος (Αλέξης) (’89)

Καβαδέλλας Αναστάσιος (Τάσος) (’71)

Κωβαίος Άγγελος (΄88)

Παπαδάκη Κωνσταντίνα (Τένια) (΄67)

Τοκμακίδου Ξανθίππη (απόφοιτος ΓΣ Θεσσαλονίκης)

Χαρισόπουλος Βασίλης (’73)

Χριστοφορίδου-Φωτιάδου Σοφία (’80)

“τι θα συνέβαινε αν ο Mozart συναντούσε τον Verdi;”

Με τη συμμετοχή του τενόρου Νίκου Κουτρουμπά (΄63), εκλεκτικές συγγένειες και μουσικά λυρικά απρόοπτα θα απολαύσουμε στην αίθουσα της μουσικής βιβλιοθήκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών στις 19 Φεβρουαρίου στις 20.00 από τις τάξεις Μονωδίας του ωδείου ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΝΤΖΑΡΟΣ και του ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ σε διδασκαλία Μαρίας Μαρκέτου (΄71).

Στο πιάνο ο Βενιαμίν Χατζηκουμπάρογλου και ο Γιάννης Παπαχριστοδούλου

είσοδος 10 ευρω κρατήσεις 2107221734, 2741081058

Περισσότερα…