Ένας απολαυστικός Χάρης Βλαβιανός, ο συγγραφέας-ιστορικός Χάρης Βαλβιανός, μας έκανε για δεύτερη φορά την τιμή να είναι στην Βιβλιοθήκη της Σχολής. Την πρώτη φορά είχε έλθει ως ποιητής και έκτοτε πέρασαν σχεδόν έξι χρόνια. Ούτε στην όψη, ούτε στο κέφι, ούτε στην επινοητικότητα του φάνηκαν. Ίσα-ίσα που η διττή αυτή του ιδιότητα τον έκανε να είναι ακόμη πιό συναρπαστικός στις περιγραφές του. Μιά μιλούσε σαν ποιητής κάνοντας ιστορικές αναφορές και μιά σαν ιστορικός με ποιητικό λόγο.
Μίλησε για τον Αδόλφο Χίτλερ, μίλησε για τα ψεύτικα ημερολόγια και το χειρόγραφο …πρωτότυπο του Mein Kampf εξηγώντας ότι τόσο το πρώτο μέρος του Mein Kampf, που γράφτηκε σε γραφομηχανή από τον Rudolf Hess καθ’ υπαγόρευσιν του δικτάτορα, μέχρι τα τετράδια του Konrad Kujau, ο οποίος καταδικάστηκε σε 42 μήνες φυλάκιση για την απάτη του, δεν άφησαν ίχνη του γραφικού του χαρακτήρα σε καμία από τις δύο αυτές περιπτώσεις.
Ο Χάρης Βλαβιανός παρουσίασε το βιβλίο του “Το κρυφό ημερολόγιο του Hitler“, ένας τίτλος που τρόμαξε πολύ κόσμο αλλά κέντρισε και την περιέργειά του.
Ξεκίνησε με τα …ιστορικά. Πως και που εμφανίστηκε ο Hitler, πόσο χαρισματικός -με αρνητικό πρόσημο- θα πρέπει να θεωρείται, πόσο στηρίχτηκε στην τύχη, αφού επανειλημμένα γλύτωσε από του …χάρου τα δόντια, είτε στα πεδία της μάχης, είτε στα δικαστήρια, είτε στις απόπειρες εναντίον του.
Σε κάθε περίπτωση ο συγγραφέας ήταν κάθετος:
η πλεκτάνη εναντίον των Εβραίων ήταν καλοστημένη και όχι μόνον στη Γερμανία,
οι Γερμανοί, καταπονημένοι από τα δεινά που τους προκάλεσε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήσαν έτοιμοι να τον ακούσουν,
ο Hitler ήταν αρκετά ευφυής ώστε να αντιληφθεί τι έπρεπε να τους σερβίρει,
κάνοντας και μία διαπίστωση: αν δεν είχαν μεσολαβήσει τα κρεματόρια ίσως στα μάτια των Γερμανών ο Hitler να μην είχε τόσο απαίσια όψη.
Από τη μία μας έκανε όλους να αναρωτιόμαστε πόσο εύκολο είναι ένας παρανοϊκός να πείσει τόσο κόσμο. Και όμως είναι δυνατόν. Και βέβαια ήσαν πολλοί, πάρα πολλοί, αυτοί που πείσθηκαν. Ας ακούσουμε ξανά την κουβέντα του Γερμανού πρέσβη Jens Plötner, που επεσήμανε στην ομιλία του στις 19.11.2017, κατά την διάρκεια της τελετής μνήμης της Ημέρας Εθνικού Πένθους:
Μνημονεύουμε σήμερα αυτούς τους νεαρούς στρατιώτες, τους οποίους έστειλε στον πόλεμο μία εγκληματική ηγεσία. Έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της ψύχωσης λίγων. Μία ψύχωση, ωστόσο, την οποία συμμερίζονταν πολλοί στη Γερμανία της εποχής εκείνης. Υπήρξαν θύματα, αλλά -και δυστυχώς πρόκειται για μια ιδιαίτερα επώδυνη αλήθεια- πάρα πολλοί από αυτούς έφεραν μεγάλη ευθύνη.
Ο συγγραφέας προσπάθησε να ακολουθήσει τα μονοπάτια της σκέψης του Hitler επινοώντας ένα ημερολόγιο, το οποίο θα μπορούσε να είχε γράψει μέσα στη φυλακή από το 1923 έως το 1924 μετά το αποτυχημένο “Πραξικόπημα της Μπυραρίας”. Προσπάθησε να μπει στον χώρο της φυλακής και να γράψει “από μέσα” αλλά ταυτόχρονα όντας απ’ έξω να γράψει ως θεατής εναλλάσσοντας ρόλους και χοροπηδώντας στον χρόνο .Εν τέλει έκανε μία de profundis εξομολόγηση, έκανε μία απαρίθμηση και των δικών του πεποιθήσεων.
