Nora Andrikopoulou hat Fotografien geschickt, die Sie unter der Einheit„Klassenzimmer“ anschauen können, indem Sie das Jahr 1973 anklicken. Siesind gegliedert in:
Archiv von Nora Andrikopoulou…
Wandertag nach Aigina, April 1969 Archiv von Nora Andrikopoulou…
Wandertag nach Panagia Chrysopigi 1968-69 Archiv von Nora Andrikopoulou…
In der Schule das Jahr 1968-69 Archiv von Nora Andrikopoulou…
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Am Montag, den 21. Oktober 2019 wurde in der Zeitung “Estia” ein Artikel von Lefteris Skiadas über die Deutsche Schule in der Arachowis-Straße veröffentlicht. Skiadas ist ein bekannter Journalist, Schriftsteller und früherer stellvertretender Bürgermeister von Athen. Heute ist er Leiter der täglich erscheinenden Nachmittagszeitung “Estia” und Mitglied der Organisation „International Society of Olympic Historians“. Vor kurzem ist vom Verlag Menandros ein Buch von ihm mit Titel „Stadtviertel der Athener“ erschienen.
Die Absolventen Fokion Fotiadis Negrepontis (1944) und Nikolas Christou (1964) informierten uns über den Artikel.
In der Zeitung wurden noch andrere Artikel über die Deutsche Schule in der Arachowis-Straße veröffentlicht, und zwar mit Thema den Einzug der deutschen Wehrmacht in Athen, den Abzug der Wehrmacht und dann die Entscheidung 1956 die Deutsche Schule wieder zu eröffnen. Diese Artikel werden wir Ihnen nach Erhalt demnächst in unserem montags-Blatt zur Verfügung stehen.
Die Institution Aikaterina Laskaridi hat die Ehre und Freude die Forschung des berühmtenSchiffsbruchs von Antikythira von Neuem zu unterstützen. Das Handelsschiff, das in derMitte des 1. Jahrhundet v. Chr. , eine einzigartige Ware transportierte und Schiffbruch erlitt,wird wieder zur Streitdebatte der Archäologen, da die Forschung, welche 2017unterbrochen wurde, wieder fortgeführt wird. Ziel der vielversprechenden Forschung ist diegefundenen Altertümer aus der Tiefe zu bergen, die Konstruktionszeichnung derarchäologischen Stätte zu aktualisieren und den Zustand des Wracks festzustellen.
Το Σάββατο 2 Νοεμβρίου ο απόφοιτός μας πιανίστας Δημήτρης Γιάκας εμφανίζεται στο καλλιτεχνικό κέντρο Athenaeum (αίθουσα συναυλιών Λούλη Ψυχούλη, Αδριανού 3, Θησείο, τηλ. 21032119 87, 55 και 49). Το πρόγραμμα της συναυλίας:ΒΡΑΔΙΑ ΟΠΕΡΑΣ ΚΑΙ ΟΠΕΡΕΤΑΣ:
Οι δυο σοπράνο Γιούλη Καραγκούνη και Βασιλική Βαϊούλημε τον Δημήτρη Γιάκα στο πιάνο, θα ερμηνεύσουν αριές και ντουέτι των J. Offenbach, R. Stolz, G. Puccini, G. Verdi, V. Bellini, C.M. von Weber, F. Lehar
Ώρα έναρξης 8.00 μ.μ. Περισσότερα για το πρόγραμμα του Athenaeum για τον Νοέμβριο 2019…
Είχαμε κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην εκπομπή του Τάσου Τέλλογλου στο πλαίσιο της σειράς “Special Report” για την Γερμανική Σχολή της Αραχώβης. Ο τίτλος τη εκπομπής ήταν Η “Άγνωστη Ιστορία” της Γερμανικής Σχολής την περίοδο του ναζισμού και ένα από τα κομμάτια που μας άρεσε πολύ ήταν αυτό της περιήγησης στο εσωτερικό του κεντρικού κτιρίου.
Να θυμίσουμε ότι το σύμπλεγμα των κτιρίων του τετραγώνου “Αραχώβης-Ασκληπιού-Βαλτετσίου-Πρασσά” περιλαμβάνει τρία κτίρια της Γερμανικής Σχολής: δύο του Dörpfeld και ένα κτισμένο λίγο αργότερα: του Eglau απέναντι ακριβώς από τον Άγιο Νικόλαο. Το αρχικό κτίριο του Dörpfeld ενώθηκε με αυτό του Eglau, όπου στην ένωση μεσολαβεί το Treppenhaus, το κλιμακοστάσιο, που ήταν το βασικό πλάνο της αφίσσας της εκδήλωσης του 2013 για τους Αποφοίτους του Πολέμου.
Το άλλο κτίριο του Dörpfeld είναι από την πλευρά της Βαλτετσίου και αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί σαν σπίτι καθηγτών (Lehrerhaus), αλλά σήμερα είναι ακατοίκητο. Στο τετράγωνο υπάρχουν και άλλα τρία κτίσματα, που δεν ανήκαν στο σχολείο. Είναι κτίσματα που κτίστηκαν σε οικόπεδα, που αναγκάστηκε η Γερμανικήν α πούλησει ώστε να αποκτήσει πόρους και να μπορέσει να ολοκληρώσει την ανέγερση του κτιρίου του Eglau.
Στην ενότητα “Ιστορικά Θέματα” έχουμε ένα άρθρο για την εκκένωση των κτιρίων της Αραχώβης στις 23 Σεπτεμβρίου 2019, που είχαν καταληφθεί από μετανάστες. Η είσοδος τότε από την πλευρά της Αραχώβης σφραγίστηκε, κτίστηκε με τσιμεντόλιθους. Ο παρουσιαστής με τον οπερατέρ χρησιμοποιούν την πίσω πόρτα από την οδό Πρασσά (είναι ο πεζόδρομος που χωρίζει το Γαλλικό Ινστιτούτο από την παλαιά Γερμανική Σχολή, όπως ο ποταμός Ρήνος, που σε ένα τμήμα του χωρίζει την Γαλλία από την Γερμανία.
Δείτε μερικές φωτογραφίες από την περιπλάνηση της κάμερας στον εσωτερικό χώρο:
 |
 |
| από το εσωτερικό της αυλής δεξιά ελιναι ο πεζόδομος της Πρασσά, δεξιά στην γωνία φαίνεται το πρώτο κτίριο του Dörpfeld και ακριβώς αριστερά του το κλιμακοστάσιο του κτιρίου του Eglau | από το εσωτερικό της αυλής μπροστά το άλλο κτίριο του Dörpfeld, αυτό από την πλευρά της Βαλτετσίου, που είναι ακριβώς αριστερά του και ακόμη πιό αριστερα διακρίνεται οριακά ο τοίχος της αυλής |
 |
 |
| από το εσωτερικό της αυλής το κλιμακοστάσιο | η σκάλα επιρροής Bauhaus όπως και το κτίριο Eglau |
 |
 |
| πλάνο της σκάλας από κάτω | |
 |
 |
| στο βάθος ο Άγιος Νικόλαος και σε πρώτο πλάνο το πρώτο κτίριο του Dörpfeld. Ανάμεσα στα δύο κτίρια είναι η Αραχώβης και αριστερά αλλά εκτός του πλάνου η Ασκληπιού | από το εσωτερικό της αυλής: αριστερά το κλιμακοστάσιο του κτιρίου Eglau και δεξιά το πρώτο κτίριο του Dörpfeld, το οποίο έχει ακόμη κεραμίδια, που αργότερα θα φύγουν και προστεθεί ένας όροφος. |
 |
 |
 |
Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που εμφανίζονται στο αφιέρωμα είναι δανεισμένες από αρχείο της Σχολής και από το αρχείο του Λευτέρη Σκιαδά.
Αριστερά ένας γάιδαρος κουβαλάει την πραμάτεια του αφεντικού και στέκεται μπροστά στα σκαλιά του Αγίου Νικολάου Επάνω αριστερά μαθητές στο εσωτερικό της αυλής επιστέφουν στο μάθημα και δεξιά ένα πλάνο της περιοχής με τον Άγιο Νικόλαο δεξιά και αριστερα το κτίριο με τα κεραμίδια του Dörpfeld, προς τα κάτω το κτίριο Eglau, αριστερά τους η αυλή και ακόμη πιό αριστερα διακρίνεται το δεύτερο κτίριο του Dörpfeld |
Η Θάλεια Ματίκα επαναλαμβάνει για δεύτερη σεζόν και μέχρι την Κυριακή 17 Νοεμβρίου την περσινή επιτυχημένη παράσταση με συμπρωταγωνιστή της τον Γιάννη Δρακόπουλο, στο Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Γκάζι, τηλ. 21034 55020 (πληροφορίες ειδικά για την παράσταση: 2108955191, 9 π.μ.-9 μ.μ.). Το έργο είναι η ρομαντική κομεντί “Beginning“ του David Eldridge η οποία σάρωσε στο θεατρικό βρετανικό box – office αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Τη σκηνοθεσία και τη μετάφραση υπογράφει ο σύζυγός της γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης Τάσος Ιορδανίδης. Πληροφορίες και κρατήσεις…
Σημειώνεται επίσης ότι ο Τάσος Ιορδανίδης, ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες της Θάλειας Ματίκα, συνεχίζει και φέτος για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων τον μονόλογο – αντιπολεμικό αριστούργημα του Ντάλτον Τράμπο “Ο Τζόνι πήρε τ’ όπλο του”. Στο συγκλονιστικό αυτό κείμενο που γράφτηκε το 1939 και μεταφέρθηκε από τον ίδιο τον συγγραφέα στον κινηματογράφο το 1971, βασίζεται ο θεατρικός μονόλογος που υπογράφει η Σοφία Αδαμίδου και παρουσιάζεται από τις 28 Οκτωβρίου μέχρι τις 26 Νοεμβρίου στο θέατρο Επί Κολωνώ, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94,Κολωνός,τηλ. 2105138067. Πληροφορίες και κρατήσεις…
Τέλος, η Θάλεια Ματίκα συμμετέχει στη δημοφιλή καθημερινή σειρά του ΣΚΑΪ “8 Λέξεις“. Πληροφορίες…
Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη έχει την τιμή και τη χαρά να στηρίζει εκ νέου με τις δυνάμεις του την έρευνα στο περίφημο Ναυάγιο των Αντικυθήρων. Το εμπορικό πλοίο που ναυάγησε στα μέσα του 1ου αιώνα π.Χ., μεταφέροντας ένα μοναδικό φορτίο, θα γίνει και πάλι το «θέατρο των επιχειρήσεων» των αρχαιολόγων, προκειμένου να συνεχίσει η έρευνα που είχε διακοπεί μετά το 2017.
Στόχος της πολυαναμενόμενης αρχαιολογικής έρευνας που θα διεξαχθεί τις επόμενες ημέρες είναι η ανέλκυση εντοπισμένων αρχαιοτήτων, η επικαιροποίηση της σχεδιαστικής αποτύπωσης του αρχαιολογικού χώρου και η αξιολόγηση της κατάστασης του περίφημου ναυαγίου, έπειτα από δύο χρόνια απουσίας δραστηριότητας.Περισσότερα…
Ορεινές Συμφωνίες γιατί, τα βουνά αντιλαλούν, γιατί σαν φτάσεις τις κορφές ανακαλύπτεις την αρμονία, γιατί τούτο το ντοκιμαντέρ ταίριαξε γνωστά και άγνωστα κομμάτια της ζωής ενός σημαντικού πολιτικού στη νεώτερη ιστορία της Ελλάδος, ενός πολιτικού με κυρίαρχο χαρκτηριστικό την έννοια της πρωτοπορίας.
Την εβδομάδα που πέρασε, παρουσιάστηκε η ταινία για τον Κώστα Μητσοτάκη, τον πολιτικό, τον οικογενειάρχη, τον λάτρη των ψηλών βουνών, τον άνθρωπο που έθεσε τα θεμέλια για την οικονομία μιας πράσινης ανάπτυξης, πρωτού στη μικρή μας πατρίδα ασχοληθούμε στ’ αλήθεια με τα θέματα αυτά. Σκηνοθεσία της ταινίας έκανε ο Βαγγέλης Ευθυμίου αλλά όπως ειπώθηκε στην πρώτη προβολή, όλη η οικογένεια είχε σημαντική συμβολή με μεγαλύτερη αυτήν της συμμαθήτριάς μας Αλεξάνδρας.
Είχε πολύ ενδιαφέρον πως κάθε ένα μέλος της οικογένειας του αήμνειστου πολιτικού είχε και μια άλλη εικόνα γι’ αυτόν και όλες αυτές οι εικόνες συμπλήρωνε η μία την άλλη σαν συμφωνικά μέτρα που κατέληγαν εκεί ψηλά στα Λευκά ‘Ορη. Μάταια ζητήσαν οι βοσκοί της περιοχής του τόπου του, να χαράξει το δρόμο λίγο παραπέρα να μην ταλαιπωρούνται κουβαλώντας τα ζώα μέσα από τις κακοτράχαλες πλαγιές. “Τούτο μη μου το ζητάς” είπε ο Μητσοτάκης, “γιατί τότε θα γίνουν τα βουλά χαρτί και νάϋλον”. Ο Μητσωτός, λάτρευε τη γή , την οικογένεια, την πολιτική και έβλεπε τα δεδομένα αλλά κυρίως τα μελλούμενα.
Σύντροφος καλός της Μαρίκας, που τον λάτρευε και τον στήριζε στα πάντα κρατώντας την οικογένεια ενωμένη σε δύσκολους καιρούς μετανάστευσης, αγαπημένος αδελφός της Αρτεμισίας, που τον περίμενε στην κατοχή να γυρίσει κάθε νύχτα σπίτι όταν έφευγε με τ’ όπλο του.
Η Ντόρα απολάμβανε μαζί του την πρωτιά και την πολιτική, η Κατερίνα τους πολλούς μικρούς και μεγάλους βαθμούς ελευθερίας που της χάριζε, η Αλεξάνδρα την αγάπη του για τη φύση και ο Κυριάκος, ο πρωθυπουργός, τον μελετούσε και γεφύρωνε τα χρόνια που δεν ήσαν κοντά του κι ήταν αυτός τελικά, που έμελε να ηγηθεί του κόμματος της ΝΔ πριν την «αναχώρηση» του του πατέρα του και να γίνει πρωθυπουργός με μια σκέψη τόσο για τον Κωστή Μητσοτάκη όσο και για τη μητέρα του τη Μαρίκα τη μέρα της ορκομωσίας του.
Κι αν αυτά κατέγραφε η οικογένεια στην ταινία, οι πολιτικοί από τα άλλα στρατόπεδα, ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Στέργιος Πιτσιόρλας, ο Μανώλης Γλέζος περιέγραφαν το Μητσοτάκη ως έναν άνθρωπο, που ήξερε να συνθέτει και όχι να χωρίζει. Οσο για τους πολιτικούς του συνοδοιπόρους, όπως ο Θοδωρής Σκυλακάκης, προσέφεραν σημαντικές μαρτυρίες στην ταινία, για το πως ο Μητσοτάκης κερδισε τις εκλογές, το έργο του αλλά και πως έχασε τις επόμενες.
Αν κάτι πάντως αναζητά κανείς στην ταινία, πέρα από κομμάτια ιστορίας που άλλοι τα έζησαν και άλλοι όχι, είναι πως η αγάπη για τη φύση του Κώστα Μητσοτάκη δεν ήταν μόνον ένα αγνό συναίσθημα το οποίο εκπαίδευε και καλλιεργούσε επισκεπτόμενος τα ψηλά βουνά της ιδαίτερης πατρίδας του. Ηταν μια εμπεδωμένη παρακαταθήκη που άφησε στη χώρα λύνοντας το θέμα της λυψειδρίας, δημιουργώντας έργα υποδομής, αλλά και σε συνεργασία με διεθνή φόρα, οδηγώντας την Ελλάδα σε ένα καινούριο μοντέλο ανάπτυξης.
Η ταινία καταγράφει πολλές άγνωστες, στο ευρύ κοινό, λεπτομέρειες για τη ζωή και το έργο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη συγκεντρώνοντας στη δεξαμενή της πολλές ιδιαίτερες σταγόνες μνήμης και ιστορίας. Αξίζει να τη δει κανείς, ενώ τα έσοδά της υπηρετούν τη μνήμη του, το πάθος του για τη φύση και έτσι θαδιατεθούν για την προστασία και αναγέννηση της Αμπελιτσιάς, ενδημικού δένδρου των Λευκών Ορέων.
Δείτε το δημοσίευμα της εφημερίδας “Η Καθημερινή”…
Δείτε το δημοσίευμα της εφημερίδας “Το Βήμα”…
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Ιδρύματος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης…
Πάνω από 2.000 μαθητές Μέσης Εκπαίδευσης, κυρίως από Αθήνα και γενικότερα Αττική, επισκέφθηκαν το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού στο Δίστομο Βοιωτίας ή έχουν προγραμματίσει να το επισκεφθούν τις επόμενες ημέρες, συνδέοντας την επίσκεψη με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Ολο και περισσοτερα σχολεια απ όλη την Ελλαδα επιλεγουν την Μαρτυρική κωμόπολη της Στερεας Ελλάδας για μια βιωματική περιήγηση στον τόπο που οι Γερμανοί Ναζί έσφαξαν 228 αμάχους, μεταξύ των οποίων και 57 παιδιά από λίγων ημερών έως 17 ετών.
Οι μαθητές επισκέπτονται το Μαυσωλείο στον ομώνυμο Λόφο και ξεναγουνται στο ΜΟΥΣΕΙΟ από ειδικούς, ενώ μερικά,σχολεία έχουν ετοιμασει και δικό τους μαθημα, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος όλο και περισσότερων σχολείων για επίσκεψη στο Διστομο είναι ότι την Πέμπτη μόνο έφθασαν τμηματικά -βάσει προγραμματισμού- περίπου 600 μαθητές ( φωτογραφιες), συνδυάζοντας και βόλτα,στην όμορφη κωμόπολη που διαθετει και Αρχαιολογική Συλλογη του Υπ. Πολιτισμου ή επίσκεψη στο ονομαστό Βυζαντινό Μοναστήρι του Οσίου Λουκά με τα ψηφιδωτά, 9 χλμ από το Δίστομο.
Όλο δε το έτος οι επισκέπτες του Μουσείου Θυμάτων Ναζισμού ξεπερνούν τις 12.000 με τους περισσότερους να είναι μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές.
Η Διοικούσα,Επιτροπή του Μουσείου, το οποιο είναι υπό την εποπτεία του Δήμου, έχει προχωρήσει σε εισηγήσεις για βελτίωση της λειτουργικότητας του μαυσωλείου και του Μουσείου. Ήδη ο νέος Δήμαρχος κ Γιάννης Σταθάς, έχει αποφασίσει και κάνει όλες τις επίσημες υποδοχές και συναντησεις στην αίθουσα προβολών του Μουσείου.
Η Μαρία Σαρίδου μετά από τις φωτογραφίες της Ρώμης μας έστειλε και φωτογραφίες από την πράσταση στην Βουδαπέστη το 1996.
πηγή: Μαρία Σαρίδου
πηγή: Μαρία Σαρίδου
Μία έκθεση του Αλέξη Ακριθάκη με τίτλο “τσικι-τσίκι”πραγματοποιείται με αφορμή την επέτειο συμπλήρωσης 80 χρόνων από τη γέννηση και 25 χρόνων από το θάνατο του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου.Πρόκειται για την πρώτη οργανωμένη παρουσίαση της ομότιτλης σειράς έργων του καλλιτέχνη, αφιερωμένη αποκλειστικά σε μία από τις πιο αναγνωρίσιμες τεχνικές του, το «τσίκι-τσίκι», όπως την αποκάλεσε χαρακτηριστικά ο συγγραφέας Κώστας Ταχτσής στα μέσα του ’60.
Τα έργα της σειράς «Τσίκι-τσίκι» φιλοτεχνήθηκαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 έως τα μέσα της δεκαετίας του ’70. Στην έκθεση όμως παρουσιάζονται και έργα του Ακριθάκη, τα οποία θεωρούνται ιδιαίτερης σημασίας για τη δημιουργία, την εξέλιξη και τη διαφοροποίηση της χαρακτηριστικής τεχνοτροπίας του σε όλη τη διάρκεια της εικαστικής του πορείας.
Ο καλλιτέχνης υπήρξε υπότροφος του DAAD και στο πλαίσιο της έκθεσης πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου μία εκδήλωση με τίτλο “Ο Αλέξης Ακριθάκης στο Δυτικό Βερολίνο και η συμβολή του Berliner Künstlerprogramm της DAAD”. Περισσότερα…
Από τον Παντελή Παντελούρη, πρώην πρόεδρο και νυν στενότατο φίλο του Συλλόγου, πήραμε την παρακάτω επιστολή σχετικά με μία πολύ σημαντική εκδήλωση για τα 100 χρόνια δράσης της Ελληνογερμανικής Εταιρείας Αμβούργου:
Αγαπητοί συναπόφοιτοι,
Την Παρασκευή 20 Απριλίου πραγματοποιήθηκε με ιδιαίτερη επισημότητα στο Δημαρχιακό Μέγαρο του Αμβούργου – οπου και η έδρα της τοπικής κυβέρνησης (Συγκλήτου) και της τοπικής Βουλής (Bürgerschaft) – μια σημαντική για τις ελληνογερμανικές σχέσεις εκδήλωση: η Σύγκλητος του Αμβούργου τίμησε σε ειδική τελετή τη συμπλήρωση 100 χρόνων δράσης της Ελληνογερμανικής Εταιρείας Αμβούργου, της αρχαιότερης τοπικής οργάνωσης της ομοσπονδίας εληνογερμανικών Eταιρειών Γερμανίας, η οποία παραμένει ενεργή επι 100 συναπτά έτη.
Θεώρησα σκόπιμο να σας επισημάνω το γεγονός αυτό για δύο κυρίως λόγους που συνδέουν τον θεσμό των Ελληνογερμανικών Εταιρειών με τη Σχολή μας.
Ο πρώτος λόγος αναφέρεται στον αρχιτέκτονα και αρχαιολόγο Wilhem Dörpfeld, τον ιδρυτή και ονοματοδότη της Γερμανικής Σχολής Αθηνών. Ο Νταίρπφελντ ήταν απο τους πρώτες προσωπικότητες που συνυπέγραψαν την διακήρυξη για την αρχική ίδρυση μιας παγγερμανικής Ελληνογερμανικής εταιρείας στο Μόναχο το 1914 και αργότερα απο το Βερολίνο, όπου ήταν καθηγητής πήγαινε συχνά στο Αμβούργο για να κάνει διαλέξεις για την Ελλάδα. Ψάχνοντας στα αρχεία της Εταιρείας και τα αρχεία του κράτους προκειμένου να γράψω μια σύντομη ιστορία της Εταιρείας του Αμβούργου με την ευκαιρία των 100 χρόνων, κράτησα με δέος στα χέρια μου διάφορες χειρόγραφες επιστολές του ιδρυτή της Σχολής μας.
Με την ίδια συγκίνηση – και αυτός ειναι ο δεύτερος λόγος της επισήμανσης μου – σκόνταψα στο όνομα ενός νεαρού φοιτητή του Πανεπιστημίου του Αμβούργου τη δεκαετία του ’30, ενός Γεωργίου Δημητράκου. Πρόκειται πράγματι για τον σεβαστό μας , μακαρίτη πια, πρώτο Γυμνασιάρχη – Λυκειάρχη της Σχολής μετά την επαναλειτουργία της το 1956. Ο Δημητράκος ήταν, όσο σπούδαζε στο Αμβούργο, ενεργό μέλος της Ελληνογερμανικής Εταιρείας Αμβούργου. Και εγώ ο μαθητής του ειμαι σήμερα ο Αντιπρόεδρος του Διοικητικού της Συμβουλίου (Πρόεδρος ειναι παραδοσιακά ο Καθηγητής στην Εδρα Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου).
Πλήν της μακροβιότητας της, η Εταιρεία του Αμβούργου, την οποία ίδρυσαν το 1918 εξέχοντες πανεπιστημιακοί και Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνταν στην πόλη, ειχε και το προσόν να παραμείνει αλώβητη απο την ναζιστική λαίλαπα και να αντισταθεί στις προσπάθειες χειραγώγησης της απο το ναζιστικό καθεστώς, οπως συνέβη με ολες τις αντίστοιχες διμερείς οργανώσεις στο Τρίτο Ράϊχ. Το Αμβούργο είχε την τύχη να έχει τότε πρόεδρο έναν θερμό φιλέλληνα και φωτισμένο επιστήμονα, τον Καθηγητή Bruno Snell, ο οποίος πέτυχε με έξυπνους χειρισμούς να κρατηθεί η εταιρεία, αλλά και το πανεπιστήμιο του Αμβούργου μακρυά απο την επιρροή των ναζί.
Στο συνημμένο αρχείο pdf που σας στέλνω θα βρείτε μια συνοπτική καταγραφή της ιστορικής εξέλιξης της Εταιρείας. Το έντυπο αυτό εκδόσαμε με αφορμή τους εορτασμούς των 100 χρόνων της Εταιρείας.
Επισυνάπτω και δύο φωτογραφίες: η μια απο την αιθουσα τελετών του δημαρχείου, με τον νέο δήμαρχο Dr. Peter Tschentscher (τον διάδοχο του σημερινού αντικαγκελάριου και υπουργού οικονομικών Olaf Scholz) στο Βήμα και στην πρώτη σειρά μεταξύ άλλων τον Ελληνα Πρέσβυ Θεόδωρο Δασκαρόλη, τον Μητροπολίτη Γερμανίας Αυγουστίνο, τον Γερμανό Πρέσβυ στην Αθήνα Jens Plötnerκ.α.
Την πρώτη φωτογραφία τη στέλνω σαν προσωπικό χαιρετισμό προς το ΔΣ. Ειμαι εγώ με τον Γερμανό Πρέσβυ.
 |
 |
Η Μαρία Σαρίδου, απόφοιτος του 1996, μας επεφύλασσε μία εκπληξη. Με αφορμη την κουβέντα που έχει ανοίξει για τους Ρεμπέτες που θα ξαναπαίξουν, μας έστειλε τρεις φωτογραφίες από την εκδρομή στην Ρώμη το 1994, στις 24 Μαρτίου, που οργάνωσε η Αλίκη Μεϊντάνη και συμμετείχαν: Δημήτρης Γκιοκας (μπουζούκι), Γιάννης Γιαννάτος (κιθάρα), Φάνης Ρήγας (μπαγλαμά), Θανάσης Βέργαδος (βιολί), Όλγα Καίσαρη (τραγούδι), Βασίλης Αντωνιαδης (ήχο+φώτα), Δήμητρα Ριζά (χορός), Αλεξάνδρα Παντελαίων (χορός), Μαρία Σαρίδου (χορός).
πηγή: Μαρία Σαρίδου
πηγή: Μαρία Σαρίδου
πηγή: Μαρία Σαρίδου
πηγή: Μαρία Σαρίδου
Elefterios Skiadas über die Deutsche Schule…
Την Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2019 δημοσίευσε η εφημερίδα “Εστία” ένα άρθρο του Λευτέρη Σκιαδά, γνωστού δημοσιογράφου, συγγραφέα και νυν Αντιδημάρχου Αθηναίων, ο οποίος είναι σήμερα Γενικός Διευθυντής της καθημερινής απογευματινής εφημερίδος «Εστία», Πρόεδρος του «Συλλόγου των Αθηναίων» και Ισόβιο Μέλος της Διεθνούς Ενώσεως Ιστορικών του Ολυμπισμού (International Society of Olympic Historians). Είναι πολυγραφότατος και πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο του με τίτλο “Οι συνοικίες των Αθηνών” από τις εκδόσεις Μένανδρος.
Δύο άτομα μας ειδοποποίησαν για την δημοσίευση ταυτόχρονα χωρίς να έχουν καμία μεταξύ τους επικοινωνία:
Ο Φωκίων Φωτιάδης Νεγρεπόντης, απόφοιτος του 1947, και ο Νικόλας Χρήστου, απόφοιτος του 1964
Περισσότερα…
Η Μαριάννα Ευστρατίου γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή. Έκανε την πρώτη της δισκογραφική εμφάνιση το 1982 στην «Πορνογραφία» του Μάνου Χατζιδάκι και ήταν μάλιστη η τέταρτη Ελληνίδα εκπρόσωπος μέσα στην ίδια δεκαετία που ξεκίνησε υπό την καθοδήγηση του μεγάλου Έλληνα συνθέτη.
Το 1983 δημιούργησε με τον Κώστα Μπίγαλη το συγκρότημα “Big Alice” κι ακολούθησε το ομότιτλο άλμπουμ και το single “I Miss You” που γνωρίσαν πολύ μεγάλη επιτυχία. Το 1985 τραγουδώντας το τραγούδι του Κώστα Χαριτοδιπλωμένου “Talk About Love” γνώρισε επιτυχία σε Ελλάδα και Ιταλία. Ο πρώτος αγγλόφωνος δίσκος της κυκλοφόρησε το 1987 και το 1989 ο πρώτος ελληνόφωνος.
Το 1989 με το τραγούδι “Το δικό σου αστέρι” πήρε μέρος στη Eurovision, αφήνοντας έξω την Άννα Βίσση, και το τραγούδι της κατετάγη ένατο. Το 1992 συνεργάστηκε δισκογραφικά με τον Μίμη Πλέσσα, ένα γεγονός που την οδήγησε και στην επι σκηνής συνεργασία τους για τρία ολόκληρα χρόνια. Το 1996 ξανασυμμετείχε στη Eurovision με τη σύνθεση του Κώστα Μπίγαλη «Εμείς Φοράμε Το Χειμώνα Ανοιξιάτικα» και ξαναεπιχείρησε ανεπιτυχώς το 1998, έχοντας τρία τραγούδια στους ημιτελικούς. Τα τελευταία χρόνια είναι η πρώτη φωνή τουjazz συγκροτήματος Nova Mood.
Με αφορμή την απόφαση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου να δώσει το όνομα της Ελένης Παπαδάκη σε αίθουσα του Rex και τις αντδράσεις που προέκυψαν δημοσιεύτηκαν πολλά άρθρα. Ένα από αυτά είναι του Σάκη Μουμτζή από το liberal.gr και τιτλοφορείται “Δεν κουράστηκαν να δολοφονούν την Ελένη Παπαδάκη;”:
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεάτρου κ.Δ.Λιγνάδης έδωσε στην ισόγειο αίθουσα του θεάτρου REX το όνομα της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη.Ποια ήταν η Ελένη Παπαδάκη είναι γνωστό. Ποιοι και πότε την δολοφόνησαν επίσης είναι γνωστό.Εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι πως, κατά την συνήθη πρακτική των κομμουνιστικών κομμάτων της σταλινικής περιόδου, πριν εξοντωθεί βιολογικά ένας «ταξικός εχθρός», έπρεπε να εξοντωθεί ηθικά.Και τον ρόλο αυτόν στην συγκεκριμένη περίπτωση της Ελένης Παπαδάκη τον είχαν αναλάβει τότε, τον Οκτώβριο του 1944 οι ηθοποιοί οι προσκείμενοι στο ΚΚΕ.
Το περίφημο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών που, 75 χρόνια μετά, εντελώς ξεδιάντροπα, ζητεί την ανάκληση της απόφασης του κ.Λιγνάδη.Βέβαια, δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, καθώς το ΚΚΕ, που ως γνωστόν ελέγχει το ΣΕΗ, εξέδωσε οργισμένη ανακοίνωση κατά του κ.Λιγνάδη και της κυβέρνησης.
Ο Άγγελος Κωβαίος δημοσίευσε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής 20.10.2019 ένα άρθρο με τίτλο: “Επανάσταση, τα ιδρύματα και η Γιάννα”. Ανάμεσα στα ιδρύματα που αναφέρονται στο άρθρο είναι και αυτά της οικογένειας Λασκαρίδη.
Η επέτειος των 200 ετών από το 1821, η πρωτοβουλία12 φορέων του ιδιωτικού τομέα και η στάση τηςκυβέρνησης
Η συμπλήρωση των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης περιγράφεται εδώ και μερικά χρόνιαείτε ως αφορμή για εορτασμούς, είτε γενικώς και αορίστως ως αφετηρία μιας πορείας της χώρας προς το μέλλον.
Οι αναφορές στην επέτειο περιλαμβάνονταν στις πρώτες ομιλίες τουΚυριάκου Μητσοτάκηαπό την ημέραανάληψης των καθηκόντων του ως Πρωθυπουργού, ενώ μία από τις πρώτες αποφάσεις του αφότουεγκαταστάθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν η τοποθέτηση τηςΓιάννας Αγγελοπούλουστη θέση της επικεφαλήςτης Επιτροπής «Ελλάδα 2021».
Τι ακριβώς θα εορταστεί όμως σε λιγότερο από δύο χρόνια από σήμερα; Πόσο έτοιμη είναι η κυβέρνηση και όλοιόσοι εμπλέκονται στους σχεδιασμούς και στην προπαρασκευή των εκδηλώσεων; Θα είναι όλα αυτά μια φιέστα μεστοιχεία φολκλόρ, φουστανέλες και τιμές στον Κολοκοτρώνη και στον Καραϊσκάκη; Και –κυρίως –πώς θααποτραπεί ο κίνδυνος να εορτάζει κάθε κόμμα «το δικό του ’21», αναλόγως των διαθέσεων και των σκοπιμοτήτωντου;
H πλέον οργανωμένη και μεθοδική προετοιμασία έως σήμερα για τους εορτασμούς της επετείου έχει γίνει από μιαπρωτοβουλία πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα.
Προετοιμασία μεάκρα μυστικότητα
Εδώ και 19 μήνες, 11 από τα κορυφαία ιδρύματα της χώρας και η Εθνική Τράπεζα έχουν διαμορφώσει μια «εστίασυναντίληψης και διαλόγου», όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της προηγούμενης εβδομάδας, για τονεορτασμό της επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821.
Εχει ενδιαφέρον η τήρηση άκρας μυστικότητας κατά την προετοιμασία αυτής της συνεργασίας μεταξύ 12 φορέωντου ιδιωτικού τομέα, η οποία καταδεικνύει το επίπεδο επαγγελματισμού της πρωτοβουλίας και προϊδεάζει για τοεπίπεδο των εκδηλώσεων. Τα ιδρύματα είναι: Ιδρυμα Ευγενίδου, Ιδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β&Μ
Θεοχαράκη, Ιδρυμα Καπετάν Βασίλη & Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, Ιδρυμα Λαμπράκη, Κοινωφελές Ιδρυμα Α.Κ. Λασκαρίδη, Ιδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, Κοινωφελές Ιδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση, Ιδρυμα Α. Γ. Λεβέντη,Ιδρυμα Μποδοσάκη, Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Ιδρυμα Παιδείας και Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, Ιδρυμα Ωνάση καιη Εθνική Τράπεζα.
Είναι η πρώτη φορά που φορείς τέτοιου βεληνεκούς και με τόσο διαφορετικούς σκοπούς συνομιλούν καισυντονίζονται, ενώ έχει καταστεί σαφές ότι καθένα από τα ιδρύματα της πρωτοβουλίας διατηρεί την ανεξαρτησίακαι την αυτονομία του και στηρίζει δράσεις στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων του.
Πνεύμα συνεργασίας και ιστορικό καθήκον
Στη σχετική ανακοίνωση επισημαίνεται: «Στην ιδιωτική αυτή πρωτοβουλία υπήρξε ανταπόκριση γιατί όλοι θεωρούνότι χρειάζεται να δοθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ένα παράδειγμα διαλόγου και συνεργασίας. Χρειάζεται νααναδειχθεί μέσω της πρωτοβουλίας ένα μήνυμα ενότητας». Σε ό,τι αφορά δε το πνεύμα της συνεργασίας, στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται: «Εχουμε ένα ιστορικό και ηθικό καθήκον να συμβάλουμε όλοι στον εορτασμό αυτόν μεδράσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με βάση το τρίπτυχο Ιστορία – Δημιουργία – Εξέλιξη».
Η προετοιμασία της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο και οι λεπτομερείςανακοινώσεις για το πρόγραμμα των εκδηλώσεων φαίνεται ότι θα γίνουν εντός του προσεχούς τριμήνου. Σε αυτόθα περιλαμβάνονται συναυλίες, συνέδρια, διαλέξεις και εκθέσεις, ενώ θα αξιοποιηθεί ένα πολυδιάστατο αρχειακόυλικό. Τα ιδρύματα, ανάλογα πάντα με τους στόχους τους, θα στηρίξουν εκπαιδευτικά και ερευνητικάπρογράμματα και υποτροφίες. Ηδη έχει γίνει γνωστό ότι η κύρια έκθεση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείουχρηματοδοτείται από το Ιδρυμα Λάτση, ενώ οι εκθέσεις στην επαρχία από άλλα ιδρύματα. Αναμένεται δε καιδιεύρυνση των συμμετοχών με συνεργασία και άλλων φορέων.
Το στοίχημα της συνεργασίας
Το ζητούμενο για το σύντομο διάστημα που απομένει έως την έναρξη των εκδηλώσεων είναι το κατά πόσο θαυπάρξει συντονισμός της συνεργασίας αυτής των 12 ιδρυμάτων με την Επιτροπή της κυρίας Αγγελοπούλου. Ηενωτική προσέγγιση της πρωτοβουλίας φαίνεται ότι δεν εμποδίζει κάτι τέτοιο και είναι προφανές ότι δεν μπορείνα υπάρξει αντιπαραθετικός χαρακτήρας. Η κυβέρνηση και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζουν πολύ καλά τουςστόχους και τις διαθέσεις των ιδρυμάτων και κυβερνητικές πηγές αναφέρουν ότι εντός των προσεχών ημερών θαεκδοθεί συγκεκριμένο διάταγμα, στο οποίο θα περιγράφεται ο συμβουλευτικός ρόλος της πρωτοβουλίας τηςκυρίας Αγγελοπούλου.
