“Έφυγε” ο Μάνος, ο συμμαθητής της τάξης του ’74, ο τρίτος της τάξης, που μας εγκαταλείπει ξαφνικά τα τελευταία χρόνια μετά τον Χάρη Τσελέντη και τον Τάσο Δωρή. Ο Μάνος είχε αφήσει το σχολείο στην 3η Γυμνασίου και ήταν δημοσιογράφος. Έφυγε την Παρασκευή 13 Ιουλίου 2018 στον νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου νοσηλευόταν στη μονάδα εντατικής θεραπείας τις τελευταίες 20 ημέρες.

Ο αδελφός του Βαγγέλης, απόφοιτος του ’68 ανήρτησε:

“Με ανείπωτο πόνο στη καρδια μου αποχαιρετώ σήμερα το μονάκριβο και πολυαγαπημένου μου αδελφό, τον Μανο. Μας είπε αντίο σήμερα το.μεσημέρι μετα απο μια άνιση μαχη 20 ημερών. Χάνω τον ανθρωπο που μεγαλώσαμε μαζι στη κρεββατοκάμαρα της οδού Φορνέζη, που παίζαμε πόλεμο με πλαστικά σπαθια στη πίσω βεραντούλα της μονοκατοικίας μας, που μαλλώναμε και μονιαζαμε. Που μπήκαμε κι οι δυό στη δημοσιογραφία — από άλλα μετερίζια. Εκείνος μποέμ δημιουργικός με μοναδική πέννα και άφθαστες σύγχρονες φρέσκες ιδεες. Λατρευτός στις παρέες, με χιούμορ κι αγάπη για τους ανθρώπους. Θα μου λείψεις Μανο μου. Θα μου λείψουν οι παρατηρήσεις οι υποδείξεις που μου έκανες από αγάπη. Εμένα του πιο συμβατικού. Να ήξερες πόσο σοβαρα τις έπαιρνα, να ήξερες μόνο…Πόσο θα μου λείψουν όλα αυτά. Αλλά κυρίως εσυ που μ’ εβγαζες τόσο συχνά απο τη γκριζάδα της…ρουτινας μου. Ησουν/εισαι σπουδαίος ανθρωπος. Και γι αυτό αθόρυβος…”

Ο Μάνος Αντώναρος ήταν 62 ετών. Είχε εργαστεί ως αρθρογράφος σε ελληνικές εφημερίδες (Ελεύθερος Τύπος, Εθνος, Βραδυνή, Εξπρες, Κέρδος, Αθλητική Ηχώ) και περιοδικά, υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Αθήνα 9.84. Υπήρξε διευθυντής στο Κανάλι-5 και παραγωγός στον ΑΝΤ1 Radio και στον Alpha. Στην τηλεόραση εργάστηκε στην παραγωγή ειδήσεων του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του ΑΝΤ1, διευθυντής προγράμματος στον ΣΚΑΙ, διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων του MEGA, παρουσιαστής εκπομπών στο Seven-X και συντονιστής στο δορυφορικό πρόγραμμα της ΕRT-SAT. Ασχολήθηκε με το διαδίκτυο από τις απαρχές του στην Ελλάδα.

Ήταν γιος του σκιτσογράφου Αρχέλαου, αδελφός του πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου Ευάγγελου Αντώναρου, και πατέρας δύο παιδιών, της Αθηνάς και του Αρχέλαου.

Δανειζόμαστε μία παλιά ανάρτησή του στο blog του http://manosantonaros.blogspot.com/:

-Μαργαρίτα…της είπα… έπαθα έμφραγμα. (19 Μαι 2004)

Και (σχεδόν) λιποθυμησα πεφτοντας δίπλα της στο κρεβάτι.

-Μαργαρίτα…γεια… (19 Μαι 2018)

-Γεια σου Μανο…

-Φετος περασαν 14 χρονια από τότε που με έσωσες. Σ ευχαριστώ.

-Νασαι πάντα καλά Μάνο μου!

Αυτες οι 4-5 φράσεις ειναι βασικά .όλή μου η ζωή. Αν δεν υπήρχε αυτος ο διάλογος απλώς δεν θα με διαβάζατε τώρα… οι περισσότεροι δεν θα ξερατε καν την υπαρξη μου… και τα παιδιά μου δεν θα ειχαν γεννηθεί.

Ειναι ωραίο να ζείς. Το ξερεις ακομα καλύτερα όταν ο θάνατος σε σημάδεψε, αλλά αλλαξε γνωμη τελευταια στιγμή.

Αν σας πω ότι δεν θυμάμαι πολλά πράγματα απο την προ του εμφράγματος ζωη μου… μπορεί και να μην με πιστέψετε. Δεν λεω ότι ταχω ξεχάσει…λέω οτι σπανια ερχονται στη μνημη μου…

Αντιθέτως θυμάμαι με καθε λεπτομέρειεα (και μάλιστα συχνά-πυκνά τα αναπολώ) όσα μου συνέβησαν μετα το έμφραγμα.

Στα απλά ελληνικά λέγεται: Αναγέννηση.

Τα γουσταρω αυτα τα γενέθλια…

Δεκατεσσάρων …πωωωωωωωωωωωω

Σημρα λεω να σας μερικα μυστικιστικά.

Εκείνη την εποχή εμενα ακριβως απέναντι απο την Ακρόπολη… πιο απέναντι δεν γινεται… το οτι η Ακρόπολις και αλλα τέτοια μνημεία εκπέμπουν πολύ ενέργεια προφανως και δεν το κουβεντιάζουμε… θελω να πιστεύω οτι αυτη η ενέργεια με βοήθησε.

Ειχαμε πει πολλα πράγματα οι δυο μας (η Ακρόπόλις κι εγώ)… και ξέρετε η ηχητική επικοινωνία ειναι πρωτογονη μορφή επικοινωνίας… οι ανθρωποι επικοινωνουν πάντα καλυτερα όταν δεν επικιοινωνουν με ηχους… βλ.έρωτα, μίσος, ένστικτο κ.λ.π.

Μετα το έμφραγμα εγινε πολύ πιο δημιουργικός.

Δεν με ενδιαφέρει τίποτα από το παρελθόν… ούτε καν η μουσική…. Και ξαφνικά άρχισα να παρατηρώ τους ανθρωπους…τους δίπλα μου δλδ. Ολοι μας ειμαστε γυμνοί… ειδικα τωρα με τα σοσιαλ μίντια.

Εμαθα να μιλω με το αλλο εγω των ανθρώπων…αυτο που είναι κρυμένο από το φαίνεσθαι.

Γινονται πολύ ενδιαφέροντες…

Αρχισα να σχεδιάζω καλύτερα και να φωτογραφιζω καλύτερα. Ειδα καινούργιες γραμμες…υποθέτω οτι αν ημουν μουσικος θα ακουγα αλλους ήχους…

Ανακάλυψα ότι τελικα τα καρτουνς παίξανε σημαντικοτατο ρόλο στη ζωή μου. Μπορείς απο εχθρός μου να γίνεις κολλητός μου επειδή σχεδιάζεις ομορφα. Στην. Πραγματικότητα κι εγω ειμαι ενα καρτούν… μπορώ να κάνω οποιαδήποτε μαλακία μουρθει στο κεφάλι χωρις δευτερη σκέψη… καρτουν δηλαδή… τσαλακωσε με όσο θες… ξερω από γωμα και χαρτι και μολυβι… τσαπ τσαπ τοσβησα …τελειωσε.

Ενα άλλο που έμαθα λόγω του εμφράγματος είναι αυτο:

Μην περιμένετε βοήθεια απ’ αυτούς/ες που είστε απολύτως σιγουρος οτι θα σας τη δώσουν.

Μη! Είναι τοξικό πολύ.

Η βοήθεια θα ρθει απο εκεί που δεν την περιμένετε.

Το κέρδος είναι η γλυκα που εισπράττεις απ’ αυτους τους ανθρωπους.

Και τότε η πίκρα για τους αλλους ειναι αβάσταχτη.

Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να αλλάξεις την επομενη στιγμή. Η ζωή είναι ενα ποτάμι…. Ξαπλώστε ανάσκελα ανοιξτε χεράκια ποδαράκια και αστε το να σας πάει… αν κολυμπήσετε ανάποδα και θα κουρασθείτε και θα πνιγείτε.

Σ αυτα τα 14 χρονια μου συνέβησαν αρκετά.

Γνωρισα απο πρώτο χέρι την πολιτική εξουσία… δεν μου’χει τύχει χειρότερο στη ζωή μου.

Εγινα πατέρας…και τότε εδωσα συγχαρητηρια στον εαυτο μου που ήξερα οτι τίποτα δεν ειναι δικό μου, πριν καταλάβω ότι όλα είναι των παιδιών μου.

Γνωρισα την προδοσία… δεν την πρωτογνωρισα τότε…αλλά καθε φορά με εκπλήσσει το ίδιο.

Γνώρισα μερικες γυναίκες… οι περισσότερες απίστευτα ερωτικές… με μαθανε πράγματα…. Φυσικά και ο πόνος είναι μάθημα…

Οι ανθρωποι ξεχνούν… θα σας φανει περίεργο, αλλα ποτέ κανεις δεν με ρωτησε:

-Πήρες τα χάπια σου σήμερα;

-Ρε συ κανει που τρως κρέας;

Ολοι “πεθαίνουν”από κάτι.

Η θεία μου η Βασω..ετων 93….

-Πεθαίνω εχω κολπική μαρμαρυγη. (που δεν έχει)

-Βασούλα επέζησα απο ενα έμφραγμα μυοκαρδίου.

-Εχω κολπική μαρμαρυγη… σου λεω! Θα φας μουσακά;

Δεν πάμε καλά…

Υπάρχουν πολλοί που επαθαν εμφραγμα και ζουν μια φοβισμενη ζωη. Σε ενα δωμάυιο η τυλιγμένοι σε ενα παλτό.

Εγω το είδα πως η ζωη μου’δωσε ακομα μια ευκαιρία για να τη γλεντησω… να δω καινούργια πραγματα… όπως και εγινε….

Λεω συχνα στους ανθρωπους… Σ αυτο το σκοτεινο δωματιο του μικρόκοσμου σου που ζεις, υπάρχει ενα παραθυράκι, μικρό και σφραγισμένο… στο χρωμα του τοιχου… δεν ετυχε να το δεις… ειναι αρκετο που ηδη ξέρεις οτι υπάρχει… η επομενη κινηση ειναι να το ανοίξεις… Ειναι ωρα να δεις/περπατησεις νεα μονοπάτια… αλλιως εισαι στην Φρανκφούρτη κι αλλιώς στη Σενεγάλη.’

Εμαθα ότι οι ανθρωποι δεν μπορουν να αλλάξουν… ναι τη συμπεριφορά τους… τις συνήθειες… αλλά μπορούν να μάθουν το άλλο τους εγώ εκείνο που όπως είπαμε κρύβεται πίσω από το φαίνεσθαι.

Ειναι αυτο που του μιλάτε πολύ και αποκλειστικά όταν είστε μόνοι, στην τουαλέτα, στο αυτοκινητο, στο μετρο, στο κρεβάτι…ειδικά στο κρεβάτι… ο κολητός ντε με το μαξιλάρι σας.

Οταν επιβιώσεις τότε ερχεται αυτο άλλο εγώ και σου λεει:

-Είδες που στα’λεγα; και σε πιανει απο το χέρι.

Αμα θες πας… αμα δεν θες μενεις σπιτι σου μαι κλαις για το κακό που σε βρήκε.

Συνάντησα ανθρωπους που με αγαπησαν και δεν τους αγαπησα εξίσου.

Συναντησα και ανθρωπους που αγαπησα και δεν με αγαπησαν εξίσου.

Ετσι ειναι η ζωή.

Δεν παίζεις μόνος σου…ειναι σαν μερικους οπαδούς που νομίζουν οτι η ομάδα τους εχασε γιατι φταιγανε οι ίδιοι… λες και οι αλλοι που νικησαν δεν παίζανε.

Μη τρωτε αλάτι δεν κάνει.

Ο Αναστάσιος Τρύφων, Πολιτικός Μηχανικός, μεδίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Universite Libre (Faculte des Sciences Appliquees) Bruxelles το 1913, εμφανίζεταιεγγεγραμμένος στα Μητρώα του Τεχνικού Επιμελητηρίου την περίοδο 1914-1918 ως ελεύθερος επαγγελματίας, εργολήπτης την περίοδο 1918-1921, ως Γενικός διευθυντής εταιρείας “Μελετών και Επιχειρήσεων”και από 1921ως ελεύθερος επαγγελματίας (γενικές εργοληψίες).

Έστειλε τέσσερα παιδιά στην Γερμανική Σχολή στην Αραχώβης:την Βικτωρία (γεν.1921), τον Ιωάννη (γεν.1922), τον Νίκο (γεν.1924) και τον Αλέξιο (γεν.1927), που φοίτησαν σε όλες τις τάξεις από την Α’ Δημοτικού) και αποφοίτησαν αντίστοιχα το 1939, το 1940, το 1942 και το 1943).

Στην εποχή του ήταν τόσο γνωστός, όπου για να φθάσει η αλληλογραφία του στα χέρια του αρκούσε απλώς να αναφέρεται το όνομά του δίχως την αναγραφή της διεύθυνσής του.

Η οικογένεια Τρύφων όμως συνέχισε να τιμά την Γερμανική Σχολή. Και τα τέσσερακορίτσια του Γιάννη: η Αικατερίνη-Ούρσουλα, η Βαρβάρα-Ζίγκριντ, η Ελισάβετ-Πούψη και η Αναστασία-Πόπηλε κάθισαν στα θρανία της Μετσόβου.

Η ενότητα Zeitreise παρουσιάζει την παράλληλη ιστορία της Ελλάδας, της Γερμανίας και τις πιό ενδιαφέρουσες για τους τότε μαθητές της Γερμανικής Σχολής, αλλά και τους απόφοιτους εν γένει: την ιστορία της Γερμανικής, αλλά και των κτιρίων της Αραχώβης, Το σκέλος της ιστορίας της Σχολής έχει σπάνιες φωτογραφίες που μας ταξιδεύουν πίσω στον Ιανουάριο του 1931.

Περισσότερα…

Die folgenden Beiträge sind Auszüge und Zusammenfassungen ausgewählter Konferenzprotokolle der Jahre 1941 bis 1944 der damaligen DSA aus den Niederschriften der Konferenzen des deutschen Lehrkörpers: Beginnend vom 20.5.41 bis zum 12.6.1944. An den regelmäßigen und häufig stattfindenden Konferenzen nahmen nur hauptamtlich deutsche Lehrkräfte teil. Die Protokolle erlauben einen direkten Einblick in den Alltag, die Organisation des Unterrichts, die Planung und Ablauf des Abiturs sowie die Vorbereitung von Festen und Gedenktagen an der damaligen DSA. Die Niederschriften enthalten viel Belangloses, aber auch viel Aufschlussreiches, wie zum Beispiel die Hinweise auf kriegsbedingte Maßnahmen, wie die häufige Aufforderung Licht zu sparen, auf die Verdunklung zu achten oder die Einberufung von Kollegen in den Kriegsdienst und die daraus entstehende Personalknappheit. Ebenso interessant waren die leider sehr spärlichen Anspielungen auf die deutsche Besatzungszeit und deren Folgen auf Schüler, Lehrer und Schule. In der Alltagssprache an der damaligen DSA dominierte der NS-Sprachduktus. Βesonders deutlich wurde dies in der Anrede der Lehrer, die als Kameraden bezeichnet werden. Zur genauen historischen Abbildung und Dokumentation haben wir hier in unseren Zusammenfassungen und Wiedergaben der Konferenzprotokolle diese Bezeichnung übernommen. Im Anschluss findet ihr zwölf ausgewählte Protokolle. Diese nehmen euch mit auf eine Zeitreise zurück in die Jahre 1941 bis 1944.

Περισσότερα…

Ο Κώστας Δάσιος έστειλε τον Μάιο του 2020 (εν μέσω κορονοϊού) μία φωτογραφία του 1957 από το τμήμα Α συμπληρώνοντας:

Εύχομαι το μήνυμα μου να σας βρίσκει όλους καλά και ασφαλείς σε αυτές τις ομολογουμένως δύσκολες και περίεργες εποχές (ημέρες του κορονοϊού – Μάιος 2020).Προσπαθώντας να αρχειοθετήσω παλαιές φωτογραφίες επ’ ευκαιρία της καραντίνας έπεσα πάνω σε αυτήν την φωτογραφία της τάξεως μου Quarta A του 1957 την οποία σας αποστέλλω.Με πολύ αγάπη,Κώστας Δάσιος

Ο Κώστας Παπαηλιού σχολίασε :

Καλημέρα σε όλες και όλους και μπράβο φίλε Κώστα για την αναμνηστική φωτογραφία (δεξιά ο αείμνηστος Graeve που μας έμαθε μαθηματικά, αξέχαστο το Kopfrechnen στην από κάθε μάθημα 🙂 Αυτή πράγματι έλειπε από την συλλογή που συγκεντρώσαμε το 2013 επί τη ευκαιρία της επετείου μας “50 Jahre Abitur”. Υπάρχουν και οι αντίστοιχες φωτογραφίες της Quarta B και της Quarta C τις οποίες σας επισυνάπτω. Σε αυτές όπως βλέπετε αναφέρονται τα ονόματα, οπότε παρακαλώ κάποιος από τη Α να το αναλάβει. Τώρα μας λείπει μόνο η φωτογραφία της Quarta D!Πολλά φιλιά και παραμείνετε υγιείς,

Η Τένια Παπαδάκη προσέθεσε:

Η τάξη παρέμεινε τα τρία πρώτα χρόνια με τα παιδιά που βλέπουμε, δηλαδή μέχρι την Obertertia (τρίτη Γυμνασίου). Από την επόμενη χρονιά, την Untersekunda (τετάρτη Γυμνασίου ή όπως λέγεται τώρα πρώτη Λυκείου) τα τμήματα αναμίχτηκαν μεταξύ τους και έγιναν μόνον 3 από εκεί και ύστερα, δηλαδή a, b και c, ενώ μέχρι τότε υπήρχε και τέταρτο τμήμα, το d.

– Οι δυο Γερμανοί, Emmanuel και Horst, ήταν στη Σχολή μόνο στην Quarta.|

– Η Γίτσα Καρελλά, η Ρένα Αντζακλή και η Λένα Κωσταλιά, έφυγαν από τη Σχολή μετά την Untersekunda. Η Γίτσα Καρελλά είναι γνωστή χορογράφος.

– Από τους εικονιζόμενους, έχουν αποβιώσει ο Χρύσης Τριανταφύλλου και ο Αλέκος Παππάς.

Το νέο έργο της Κυριακής Γονή ‘Η πύλη ή ας κάνουμε ησυχία για τις φάλαινες’ σε ανάθεση του οργανισµού Polyeco Contemporary Art Initiative (PCAI) παρουσιάζεται στο πλαίσιο της διαδικτυακής έκθεσης Anthropocene On Hold (Ανθρωπόκαινος Σε Αναµονή). Δείτε το video…

Η Ανθρωπόκαινος (anthropocene, /ænˈθrɒp.əˌsiːn) διαδόθηκε ως περιβαλλοντικός όρος στις αρχές του 21ου αιώνα από τον Ολλανδό Νοµπελίστα και πρωτοπόρο της ατµοσφαιρικής χηµείας, Paul Crutzen. Αποτελεί µια προτεινόµενη γεωλογική εποχή, η οποία ξεκινά µε την έναρξη σηµαντικών ανθρώπινων επιπτώσεων στη γεωλογία και τα οικοσυστήµατα της Γης, συµπεριλαµβανοµένης και της κλιµατικής αλλαγής ως απόρροια της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Στις 11 Μαρτίου 2020, ο Παγκόσµιος Οργανισµός Υγείας θα κήρυξει επισήµως πανδηµία την εµφάνιση ενός νέου ιού µε το όνοµα covid-19. Η αόρατη απειλή θα επηρεάσει σε παγκόσµια κλίµακα την ανθρώπινη υγεία και ασφάλεια, την οικονοµία και τις συλλογικές δράσεις επιφέροντας, παράλληλα, την εφαρµογή προληπτικών µέτρων, όπως ο κατ’οίκον περιορισµός ή η ελεγχόµενη πρόσβαση σε δηµόσιους χώρους. Ερηµωµένοι δρόµοι και πόλεις, εν µέσω κοινωνικής ανησυχίας, οικονοµικής αβεβαιότητας και κλιµατικής κρίσης, απηχούν το αστικό κενό και την ανάγκη συλλογικής εγρήγορσης.

Τι σηµαίνει για τη Γη και την Ανθρωπόκαινο Εποχή η αναµονή και η στασιµότητα κατα τη διάρκεια πανδηµίας και lockdowns, συνθηκών οι οποίες φαντάζουν αποκυήµατα δυστοπικής µυθοπλασίας; Ποιες είναι οι προκλήσεις και οι περιβαλλοντικές ανησυχίες που τίθενται για έναν καλλιτέχνη; Πώς µπορούν οι κοινωνικές αποστάσεις και η καραντίνα να αναµορφώσουν τις καλλιτεχνικές πρακτικές και τις περιβαλλοντικές αφηγήσεις; Με ποιους τρόπους µπορεί ο covid-19 να επηρεάσει τo περιβαλλοντικό ζήτηµα και την ευρύτερη αντίληψή µας γύρω από αυτό;

Το PCAI, στο πλαίσιο της έκθεσης Anthropocene On Hold (Ανθρωπόκαινος Σε Αναµονή), προσκάλει 20 διεθνείς εικαστικούς και video artists να ανταποκριθούν στα ερωτήµατα αυτά µε παράµετρο τον αντίκτυπο στην καλλιτεχνική παραγωγή, τη σχέση µε το κοινό αλλά και τη βιωσιµότητα και αειφορία του πλανήτη.

Οι James Bridle, Ionian Bisai & Σωτήρης Τσίγκανος, Matthias Fritsch, Kυριακή Γόνη, Markus Hanakam & Roswitha Schuller, Hypercomf, Rindon Johnson, Εύη Καλογηροπούλου, Λητώ Κάττου, Bianca Kennedy and the Swan Collective, Marcin Liminowicz & Trang Ha, Charly Nijensohn, Κοσµάς Νικολάου, Andrew Norman Wilson συµµετέχουν µε νέα έργα στην πρώτη διαδικτυακή οµαδική έκθεση του PCAI σε επιµέλεια Κίκας Κυριακάκου, ένα ongoing ψηφιακό project, το οποίο θα φιλοξενείται από τις 14 Μαΐου έως τις 31 Δεκεµβρίου 2020 στο κανάλι YouTube του PCAI

O οργανισµός Polyeco Contemporary Art Initiative (PCAI), ιδρύθηκε το 2014 από τον Αθανάσιο Πολυχρονόπουλο, Εκτελεστικό Πρόεδρο του Οµίλου Polyeco, µε στόχο την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση µέσω της σύγχρονης τέχνης και της video art.

Liebe Freundinnen und Freunde des Archivs „Erinnerungen an die Okkupation in Griechenland“,

anlässlich des 75. Jubiläums seit Ende des 2. Weltkrieges, hat die Botschaft von Griechenland in Berlin eine Erinnerungsveranstaltung auf ihrer Facebook-Seite begonnen. Seit Freitag, den 8. Mai und für den ganzen Monat werden Beiträge von deutschen Politikern, Interviews griechischer Überlebender und audiovisuelles Material aus der Zeit des 2. Weltkrieges präsentiert, darunter auch Interviewausschnitte aus dem Archiv “Erinnerungen an die Okkupation in Griechenland“.

Den Beitrag des Botschafters in Berlin zur Eröffnung der Facebook-Veranstaltung können Sie hier finden: https://www.facebook.com/GreeceinGermany/videos/244250120130530

Ab heute und bis zum Ende des Monats werden täglich Interviewausschnitte aus dem MOG-Archiv auf die Facebook-Seite der Botschaft von Griechenland in Berlin gepostet: https://www.facebook.com/GreeceinGermany/posts/1620987234718659

Die Facebook-Seite des Archivs: https://www.facebook.com/Online-Αρχείο-Μαρτυριών-Μνήμες-από-την-Κατοχή-στην-Ελλάδα-1814731458797967

75 Jahre Kriegsende: Digitale Veranstaltung…

Αγαπητοί φίλες και φίλοι του Προγράμματος “Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα”,

με αφορμή την 75η επέτειο από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις 8 Μαίου 2020, η Πρεσβεία της Ελλάδας στο Βερολίνο ξεκίνησε στο Facebook μια ψηφιακή εκδήλωση μνήμης που θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του μήνα, κατά την οποία θα προβάλλονται μηνύματα προσωπικοτήτων του γερμανικού πολιτικού κόσμου, μαρτυρίες Ελλήνων επιζώντων και οπτικοακουστικό υλικό εκείνης της περιόδου. Ανάμεσα σε αυτές τις αναρτήσεις θα συγκαταλέγονται και αποσπάσματα συνεντεύξεων του Αρχείου «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα».Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εναρκτήρια ομιλία του Πρέσβη σε αυτό τον σύνδεσμο…

Από την ημέρα της επετείου και κάθε μέρα για όλη τη διάρκεια του Μαίου, θα αναρτώνται αποσπάσματα συνεντεύξεων του Αρχείου στη σελίδα Facebook της Πρεσβείας της Ελλάδας στο Βερολίνο…

H ιστοσελίδα του Αρχείου: www.occupation-memories.org

Διαδρομή εύκολη περίπου μία ώρα στο πήγαινε.

Θα πάμε νωρίς λόγω ζέστης.

Από την είσοδο αρχαιολογικού χώρου Ραμνούντος έως την παραλία κάτω.ΜΠΑΝΙΟ. Επιστροφή στα αμάξια άλλη μία ώρα περίπου.

Αντηλιακό, καπέλο, γυαλιά ηλίου, κάλυψη ώμων/μπράτσων με πουκάμισο η άλλο.ΝΕΡΟ, φρούτα, προσφάι, μαγιό

Διάρκεια 4-5 ώρες. ‘Ισως παραπάνω αν αρέσει

Συμμετοχές στο tasoskavadellas@gmail.com

Όλοι έρχονται με δική τους ευθύνη για την υγεία τους η κάποιο ατύχημα.

Angeliki Kanellakopoulou, Absolventin von 1985 und „Didaktische Leiterin“ der DSA, schickte uns einedetaillierte Beschreibung des Schulbetriebs, während der Zeit, als die Schule für Schüler geschlossenwar:

Bereits am Montag, dem 9. März, musste die DSA wegen Covid19 den Unterricht einstellen. Von denersten Tagen an begannen die Lehrer ihre Klassen mit Lehrmaterial zu versorgen, in dem sieverschiedene Mittel für deren Zusendung benutzten (wie E-Mai, oder über die Plattform für dieSchulorganisation schulmanagerOnline und Moodle).

Am 17. März, als klar wurde, dass die Schulquarantäne nicht nur 14 Tage dauern würde, wurde mir,aufgrund meiner Position als „Didaktische Leitung“ sowie wegen meines Master-Abschlusses in„Lerntechnologien“, die Aufgabe gestellt, eine komplette Lösung für die gesamte Schule, sowohl für dasasynchrone, als auch für das moderne Lernen zu finden und umzusetzen. Zusammen mit meinerehemaligen Schülerin (Absolventin der DSA 2002) und derzeitigen Kollegin Mirka Kouka, einer Lehrerin(PE86), die sich durch ein sehr hohes Verantwortungsbewusstsein und erstaunliche Professionalitätauszeichnet, haben wir beschlossen, dass es nur einen Weg gibt und der heißt „Moodle“. Moodle ist einekostenlose Kursverwaltungssoftware, die viele Möglichkeiten für Fernunterricht bietet. Glücklicherweisehatte unsere Schule bereits seit Jahren eine Moodle-Plattform für den außerschulischen Unterrichteingerichtet, und einige Lehrer haben sie in den letzten vier Jahren systematisch für unseren Unterrichtverwendet.

Kämpfend mit der Zeit, richteten wir Hunderte von Pläzten für die verschiedenen Kurse ein, schrieben fürjeden Unterricht Lehrer und Schüler ein, und entschieden uns für das integrierte Moddle-ToolBigBlueButton (BBB) für Videokonferenzen. Ein Team von Kollegen (Herr Beck, Herr Behrens, HerrPolinski) übernahm die Schulung von Kollegen, die nicht wussten, wie man die Moodle-Plattform und BBBbenutzt. Es wurden Videos und schriftliche Anweisungen für die grundsätzlichen Nutzung der Plattformvorbereitet, es wurden auch technische Bedingungen (wie die Übertragung der Datenbank auf einen

dedizierten Server, wie auch eine drastische Kapazitätserhöhung) verbessert. Die Telekommunikation derLehrer mit ihren Klassen begann am 26.03.

Innerhalb von 10 Tagen mussten die Lehrer einen großen Sprung machen, um die neuen digitalenAnforderungen zu erfüllen. Und sie haben es geschafft! Die DSA hat schnell ihren neuen Rhythmusgefunden, unsere Kinder kommen mit ihrem Lernstoff voran, sie machen systematisch ihreHausaufgaben, die sie per Moodle hochladen und die dort korrigiert, kommentiert und benotet werden.

Zusätzlich zu unserem Unterricht, nutzten wir unsere Plattform, um informative Abende für Eltern,Teletreffen mit dem Elternverein, Telekonferenzen des Lehrerbeirats und Telekonferenzen desVorstandes zu tätigen.

Wenn Sie diese Zeilen lesen, werden wir in normale Klassen zurückgekehrt sein, um unsere Kinder abder 7. Klasse „Live“ zu unterrichten. Weiterhin werden wir die vielen Möglichkeiten nutzen, welche unsdie Moodle-Plattform bietet (und nicht nur wie in der Vergangenheit als Lernstoffspeicher), und ich hoffenur, dass es in Zukunft nicht notwendig sein wird, den lebendigen Unterricht vollständig zu ersetzen, wiees jetzt auf Grund der Pandemie geschehen ist.

Angeliki Kanellakopoulou (Absolventin 1985), Didaktische Leiterin der DSA

Ό Άγγελος Κωβαίος δημοσίευσε στο “Βήμα” της 17.5.2020 ένα άρθρο με τίτλο “Τα μυστήρια της Καρλσρούης – Πώς ο ευρωσκεπτικισμός διαπερνά το πολιτικό και δικαστικό σύστημα της Γερμανίας”.

Με μία απόφαση 94 σελίδων και 237 παραγράφων, το γερμανικό Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο έδωσε την 5η Μαΐου 2020 νομική υπόσταση στα όνειρα των ανά την Ευρώπη αντιευρωπαϊστών.

Επί της ουσίας έκρινε ότι το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ είναι αντίθετο με το γερμανικό Σύνταγμα και ότι μέσω αυτού η Τράπεζα, αλλά και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τη σχετική του γνωμοδότηση, υπερβαίνουν τις αρμοδιότητές τους.

Η απόφαση αυτή, υπό τις παρούσες συνθήκες αλλά και προοπτικά, τοποθετεί μία βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπονομεύει ευθέως την πολιτική της ΕΚΤ και την αρχή που είχε εφαρμόσει ο Μάριο Ντράγκι και συνεχίζει να ασπάζεται η Κριστίν Λαγκάρντ, σύμφωνα με την οποία η Τράπεζα θα κάνει «ό,τι είναι αναγκαίο» για τη σωτηρία του ευρώ. Ουσιαστικά το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο εμποδίζει την Μπούντεσμπανκ να συμμετάσχει στα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης.

Θανάσιμος κίνδυνος για την Ενωση

Πέραν αυτού όμως, διαμορφώνει ένα επικίνδυνο νομικό προηγούμενο για την περαιτέρω πορεία της Ενωσης, καθώς ανοίγει τον δρόμο για τα υπόλοιπα 26 συνταγματικά ή ανώτατα δικαστήρια να λάβουν αντίστοιχες αποφάσεις, με τις οποίες ουσιαστικά θα παραλύει η Ενωση. Με την απόφαση της 5ης Μαΐου εγκαλείται η ΕΚΤ, με το σκεπτικό ότι δεν εξήγησε μέχρι ποίου σημείου μπορεί να παράγει αποτελέσματα οικονομικής πολιτικής και ότι κινήθηκε ultra vires, δηλαδή υπερέβη τη δικαιοδοσία της και της δίδεται προθεσμία τριών μηνών προκειμένου να παράσχει εξηγήσεις.

Πέραν όλων των άλλων περιπλοκών, η απόφαση αυτή συνιστά μία δυνάμει απειλή για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Θέτει εν αμφιβόλω τη συζήτηση για το νέο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (PΕPP) για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, ενδεχομένως διαμορφώνει νέα δεδομένα για τον τρόπο λειτουργίας του ESM, που εκδίδει δικά του ομόλογα, πιθανώς επηρεάζει τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Αναπτυξιακής Τράπεζας, η οποία επίσης θα μετάσχει στο μεγάλο πρόγραμμα βοήθειας προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και εν τέλει παρεμβάλλεται ως προβληματική παράμετρος σε όλη τη συζήτηση για το κοινό χρέος.

Σχετική διαδικτυακή συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα διοργάνωσε ο Κύκλος Ιδεών την προηγούμενη εβδομάδα, με ομιλητές τον πρώην πρόεδρο του Δικαστηρίου της ΕΕ Βασίλη Σκουρή, τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα και τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών Βαγγέλη Βενιζέλο.

«Θλιβερό νομικό αποτέλεσμα»

Μεταξύ των άλλων, ο κ. Βενιζέλος σημείωσε ότι «δημιουργείται ένα σκηνικό, το οποίο έχει διαστάσεις οι οποίες δεν αντιμετωπίζονται με απλό τρόπο και με απλά θεσμικά επιχειρήματα. Εχει μπει μία νάρκη στα θεμέλια, τα θεσμικά και τα νομισματικά, της ΕΕ και πρέπει να δούμε αν αυτή η νάρκη μπορεί να απασφαλισθεί εξαρχής, χωρίς να υπάρχει εκεί και να λειτουργεί δηλητηριάζοντας το σύστημα».

Ο κ. Σκουρής εκτίμησε ότι το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο «συνειδητά και μεθοδικά έπλασε ένα συνταγματικό οικοδόμημα για να αποκτήσει λόγο και ισχύ στα ευρωπαϊκά πράγματα» και προσέθεσε: «Προκειμένου το Δικαστήριο να φθάσει στο θλιβερό, κατά τη γνώμη μου, αποτέλεσμα στο οποίο κατέληξε, έπρεπε να υπερπηδήσει δύο υψηλά εμπόδια και να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους αφενός η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με την υλοποίηση του Προγράμματος και αφετέρου το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που ενώ κλήθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο μέσω προδικαστικής παραπομπής να εξετάσει και στην πραγματικότητα να ακυρώσει το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν το έπραξε, άρα το επικύρωσε, γιατί λοιπόν τα δύο αυτά όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης έδρασαν καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων τους;».

Στην παρέμβασή του ο κ. Στουρνάρας επισήμανε μεταξύ των άλλων ότι «η απόφαση του γερμανικού Δικαστηρίου αμφισβητεί επί της ουσίας την απόφαση του ΔΕΕ του 2018 ότι το PSPP (σ.σ.: πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης) είναι σύννομο σε όλες του τις διαστάσεις» και αναρωτήθηκε: «Σημαίνει αυτό λοιπόν ότι οποιαδήποτε εθνική κεντρική τράπεζα της ζώνης του ευρώ μπορεί ενδεχομένως να διαταχθεί από το Ανώτατο Εθνικό Δικαστήριο της χώρας της να απέχει από την εφαρμογή αποφάσεων νομισματικής πολιτικής; Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι δυνατή μία αποτελεσματική εφαρμογή της νομισματικής πολιτικής; Ποιες θα ήταν οι συνέπειες εάν κάθε Ανώτατο Εθνικό Δικαστήριο στη ζώνη του ευρώ αμφισβητήσει τις αποφάσεις ενός ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου το οποίο υπάγεται στη δικαιοδοσία του ΔΕΕ και τι σημαίνει αυτό για την αξιοπιστία της νομισματικής πολιτικής και της νομισματικής αρχής εν προκειμένω;».

Σε ανάλογο μήκος κύματος, ο Μαρσέλ Φράτσερ, πρώην ανώτατο διευθυντικό στέλεχος της ΕΚΤ, σημείωνε τις ίδιες ημέρες σε άρθρο του: «Υπάρχουν πολλά πιθανά επικριτικά σχόλια για την απόφαση (του Συνταγματικού Δικαστηρίου), ιδίως για την αποτυχία της να κατανοήσει τα οικονομικά της νομισματικής πολιτικής. Στην πραγματικότητα, η ΕΚΤ προβαίνει σε τακτική, ευρεία αξιολόγηση για τις επιπτώσεις των πολιτικών της κάθε φορά που δημοσιεύει τριμηνιαίες προβλέψεις. Επιπλέον, η σταθερότητα των τιμών δεν είναι εφικτή σε μια οικονομία όπου οι αποταμιευτές έχουν απαξιωθεί, οι «εταιρείες-ζόμπι» ακμάζουν και το τραπεζικό σύστημα έχει καταρρεύσει. Απαιτώντας από την ΕΚΤ να προσφέρει το συγκεκριμένο είδος των αξιολογήσεων, το Συνταγματικό Δικαστήριο προκαλεί μια επικίνδυνη σύγκρουση μεταξύ του ευρωπαϊκού και του γερμανικού δικαίου. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί οικονομολόγοι και νομικοί μελετητές χαρακτήρισαν τα επιχειρήματά του «απόλυτη ανοησία».

Οι πολιτικές σκοπιμότητες των πρωταγωνιστών

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το παρασκήνιο πίσω από τη δικαστική αυτή εξέλιξη. Βασικοί ενάγοντες κατά της ΕΚΤ ήταν ο συνιδρυτής του ακροδεξιού AfD Μπερντ Λούκε και ο πρώην αντιπρόεδρος της CSU Πέτερ Γκαουβάιλερ. Οπως σημειώνουν δε πηγές που παλαιότερα πρόσκεινταν στην ΕΚΤ, το AfD πρωτοεμφανίστηκε αμέσως μετά την πρώτη απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου για τα προγράμματα στήριξης της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.

Νομικός εκπρόσωπος του Γκαουβάιλερ ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Καρλσρούης ήταν ο γνωστός στη Γερμανία για τις ακραίες θέσεις του Ντίτριχ Μούρσβικ. Είχε πρωτοστατήσει και στις προσφυγές κατά των προγραμμάτων στήριξης της ελληνικής οικονομίας (ΟΜΤ), ενώ τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται ως ομιλητής σε συγκεντρώσεις του AfD.

Επιπλέον, σύμφωνα με τις ίδιες καλά πληροφορημένες πηγές, από τα δέκα πρόσωπα τα οποία παρουσίασαν τις θέσεις τους ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου, οι δύο συγκαταλέγονται στην ισχνή μειοψηφία των γερμανών οικονομολόγων οι οποίοι τάσσονται κατά της πολιτικής ενίσχυσης της ρευστότητας και των χαμηλών επιτοκίων και πέντε ήταν γνωστοί εκπρόσωποι του πολύ ισχυρού lobby των τραπεζών και των ασφαλιστικών εταιρειών.

Υπό αυτό το πρίσμα ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περίπτωση του προέδρου του Συνταγματικού Δικαστηρίου Αντρέας Φοσκούλε. Ο διακεκριμένος νομικός αποχωρεί προσεχώς έπειτα από 10ετή θητεία στην προεδρία του Συνταγματικού Δικαστηρίου, όμως δεν είναι κάποιος αδιάφορος για την πολιτική.

Προέρχεται πολιτικά από το SPD και κατά το παρελθόν υπήρξε έντονη και βάσιμη φημολογία ότι η καγκελάριος Μέρκελ τον προόριζε για υποψήφιο πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Γερμανίας. Τελικά τα σχέδια αυτά δεν προχώρησαν, όμως έλληνες νομικοί, οι οποίοι έχουν συνεργαστεί μαζί του όσο ακόμη κατείχε ακαδημαϊκές θέσεις, δεν αποκλείουν το σκεπτικό της επίμαχης απόφασης, σε συνδυασμό με τη λήξη της θητείας του και το νεαρό της ηλικίας του (είναι μόλις 56 ετών), να παραπέμπουν στις βλέψεις του για μία πολιτική καριέρα.

Υπερασπιζόμενος την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου ο κ. Φοσκούλε υποστήριξε μεταξύ άλλων σε δημόσια δήλωσή του ότι «τα Συνταγματικά Δικαστήρια έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να παρεμβαίνουν σε περιπτώσεις εξαιρετικά σπάνιες, κατά τις οποίες τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα προχωρούν σε σοβαρή υπέρβαση των αρμοδιοτήτων τους».

Ανησυχία για τις επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα

Η απόφαση του γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου δεν έχει απλώς προκαλέσει προβληματισμό στην Ευρώπη. Εχει ξεσηκώσει και θύελλα αντιδράσεων στη Γερμανία. Ηδη η (γερμανίδα) πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εξετάζει και έχει προαναγγείλει το ενδεχόμενο έναρξης της διαδικασίας κατά της Γερμανίας για παράβαση του ενωσιακού δικαίου.

Σε πολιτικό επίπεδο στο εσωτερικό της χώρας, η ανησυχία για τις επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι τεράστια. Πρώτος μεταξύ όλων, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε χαρακτήρισε την κρίση του δικαστηρίου «αναπόφευκτη αλλά επικίνδυνη» και σε άλλη παρέμβασή του, συντασσόμενος εν αγνοία του με τον Ι. Στουρνάρα, είπε ότι υπάρχει πιθανότητα σε άλλες χώρες της ΕΕ να τεθεί εν αμφιβόλω ακόμη και η υπόσταση του ευρώ, συμπληρώνοντας: «Αυτή η κατάσταση δεν χαροποιεί κανέναν».

Σε τηλεδιάσκεψη με το προεδρείο της CDU η Ανγκελα Μέρκελ χαρακτήρισε, σύμφωνα με πληροφορίες, δύσκολη την κατάσταση, εκτίμησε πάντως ότι μπορεί να διευθετηθεί με την παροχή των κατάλληλων εξηγήσεων από την ΕΚΤ.

Ομως η πολιτική περιπλοκή στη Γερμανία φαίνεται ήδη ότι θα είναι μεγάλη. Παρά τη δυσφορία του κ. Σόιμπλε ή την απόπειρα του υπουργού Οικονομικών Ολαφ Σολτς να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης, ο φερόμενος ως υποψήφιος διάδοχος της Ανγκελα Μέρκελ Φρίντριχ Μερτς συντάχθηκε με την ακραία άποψη. Με αφορμή την πρόθεση της Επιτροπής να στραφεί κατά της Γερμανίας, δήλωσε ότι «η αναφορά της Κομισιόν περί υπερίσχυσης του Ευρωπαϊκού Δικαίου έναντι του Εθνικού είναι σε αυτή την αποδεικτική διαδικασία εσφαλμένη».

Στη θέση του Μερτς πολιτικοί αναλυτές στη Γερμανία διαβλέπουν τις μελλοντικές πολιτικές του φιλοδοξίες και την απόπειρα προσέγγισης και προσεταιρισμού ενός τμήματος ψηφοφόρων της Ακροδεξιάς.

(*) αν δεν είχε κλείσει η Σχολή θα είχε αποφοιτήσει το 1945

Ο Μιχάλης Μολοκότος γεννήθηκε στα Πριγκηπονήσια της Κωνσταντινούπολης τον Ιούλιο του 1929. Η οικογένεια Μολοκοτου, οι γονείς του, ο Αθανάσιος και η Κορίννα, καθώς και οι δυο αδερφές του, η Βέρα και η Μάρω, έφτασαν στην Αθήνα ως πρόσφυγες. Εγκαταστάθηκαν στο Παγκράτι, στην οδό Πρατίνου, όπου ο πατέρας Αθανάσιος συνέχισε στην Αθήνα το μικρό εμπόριο ψιλικών ειδών που είχε στήσει στην Πόλη. Ο Μιχάλης άρχισε να εργάζεται με τον πατέρα του σε πολύ νέα ηλικία και χωρίς κάποια ουσιαστική ανωτέρα μόρφωση, αλλά με εφόδιο την γερμανική παιδεία με την οποία μεγάλωσε ως μαθητής (μαζί με τις δυο αδερφές του) της Γερμανικής Σχολής στην Αθήνα.

Εμφανίζεται στα μαθητολόγια την περίοδο 1936-37 στο Δημοτικό και την περίοδο 1939-40 στην Α’ Γυμνασίου συνεχίζοντας έως την Δ’ Γυμνασίου την περίοδο 1942-43.

Βήμα με βήμα, κάτω από την σκιά του πατέρα του, ο Μιχάλης αφοσιώθηκε στην ανάπτυξη της οικιακής βιοτεχνίας νημάτων, την όποια ο ίδιος μεταμόρφωσε σε βιομηχανική μονάδα στις “Τρεις Γέφυρες” για την επεξεργασία νημάτων, την παραγωγή, την βαφή και την ύφανση, καθώς επίσης και την χονδρική και λιανική πώληση νημάτων χειροπλεκτικής. Στο ζενίθ του, και με την συμμετοχή της γυναίκας του Ελένης, και αργότερα των δυο παιδιών τους Θαναση (και της γυναίκας του Νταϊάνας) και Λίνας, το εργοστάσιο δημιούργησε ιστορικά νήματα, όπως το «Χρυσό Προβατάκι», με το όνομα Μαλλιά Μολοκοτου και το γνωστό σλόγκαν «ο καθένας το πλεκτό του με Μαλλιά Μολοκοτου».

Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, με την παγκόσμια κρίση και την αναδιάρθρωση της κλωστοϋφαντουργίας, και με τις αλλαγές στον τρόπο ζωής, η χειροπλεκτική πέρασε μια μεγάλη κάμψη. Ύστερα από περίπου 50 χρόνια μετά από την ίδρυση της εταιρείας Μολοκοτου, το σύνολο της παραγωγής και της εμπορικής δραστηριότητας πωλήθηκε το 1992.

Ο Μιχάλης και η Ελένη Μολοκοτου εγκαταστάθηκαν στην Γενεύη, όπου ζούσε η μητέρα της Ελένης, και έζησαν εκεί από το 1993. Ο Μιχάλης πέθανε τον Μάιο 2022 στην Γενεύη. Άφησε πίσω του την μνήμη μιας ζωής γεμάτη αφοσίωση στην εργασία του και στην οικογένειά του.

πηγή: Αγγέλα Πρατικάκη – Ο Μιχάλης Μολοκότος με το jeep σε περιοδεία

Ο Χάινερ Σμιτ γεννήθηκε το 1934 στον Βόλο. Πατέρας του ήταν ο Heinz Heinrich Schmidt με καταγωγή από το Görlitz, εμπορικός αντιπρόσωπος και εταίρος της Scheffel & Schmidt AG, Volos, με αδέλφια την Ursula Schmidt και τον Dieter Schmidt.

Η οικογένεια μετακόμισε στην Αθήνα πριν από την γερμανική κατοχή, όπου διέμεινε μέχρι το 1942. Στον Βόλο επισκέφθηκε κάποιες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, ενώ το 1941-1942 υπήρξε μαθητής της Γερμανικής Σχολής Αθηνών στην Αραχώβης.

Το 1942 μαζί με τη μητέρα και τα αδέλφια του εγκαθίστανται στην Γερμανία (Langebrück και Dresden). Το 1947-1950 διαμένει στο Görlitz, όπου αποφοιτά από το τοπικό σχολείο, έχοντας λόγω των συνθηκών του πολέμου αλλάξει συνολικά έξι σχολεία.

Το 1950 καταφέρνουν να εγκαταλείψουν την ΛΔΓ και να επιστρέψουν στην Ελλάδα όπου σμίγουν πάλι με τον πατέρα και συμμετέχει στην οικογενειακή επιχείρηση εμπορικών αντιπροσωπειών.

Έγινε το περπάτημα σε κλίμα επανεκκίνησης της κανονικής ζωής!

Παρέμειναν οι μάσκες μέσα στο αυτοκίνητο, οι αποστάσεις των δύο μέτρων και η απουσία κεράσματοςλιχουδιών η ακόμα και νερού..

Να μην αναφέρω και την απουσία ομαδικής φαγο-οινοποσίας σε ταβέρνα μετά.Και μάλλιστα στη Χασιά-Φυλή με τις περίφημες ταβέρνες κλειστές.

Ομαδική φωτό, σε απόσταση μεταξύ μας, στο άδειο πάρκινγκ ταβέρνας.Ο φωτογράφος έκοψε μερικούς από την μία άκρη της παράταξης. Γίνονται αυτά…

Μετά παίρνουμε την αρχή της διαδρομής προς φρούριο Φυλής, όπου έχουμε πάει παλιότερα αρκετές φορές και μεδιαφορετικές προσεγγίσεις.Είναι ακόμα άνοιξη, ακούμε το ρέμα της Γιαννούλας να τρέχει στην αρχή της πορείας μας.Παράξενο ανάγλυφο, κάτω από εντυπωσιακές ορθοπλαγιές. Το ρέμα της Γκούρας/Γιαννούλας περνά από το δύσκολοφαράγγι κάτω από το Άρμα(Διός) της Πάρνυθας και την μονή Κλειστών με νότια ροή προς Χασιά.

Κοντά στο κεφαλοχώρι αυτό-από το σημείο αυτό ξεκινήσαμε-στρίβει προς δύση και το Θρυάσειο πεδίο μέσα απότην στενή ρεματιά της Σκάλεζας. Λίγο παρακάτω, συμβάλλει σ’αυτό ,πάλι ερχόμενο από βορρά, το ρέμα της Θοδώρας.

Τα είδαμε όλα αυτά, στην δροσερή σκιά ψηλών δέντρων, χωρίς ροή πιά, στεγνά.

Είμαστε μακρυά ουρά, οι πίσω δεν ακούν τι λέγεται μπροστά και τανάπαλιν. Μετά το ρέμα Θοδώρας, στρίβουμε σεευρύχωρη κοιλάδα και διασχίζουμε την στεγνή Θοδώρα δυό φορές.

Πευκοδάσος, σύντομα μπαίνουμε σε χωματόδρομο. Αριστερά μας μέσα από απότομες πλαγιές, προβάλλει ένα βράχινοδόντι. Είναι η πέτρα της, πάλι, Θοδώρας. Υποψιάζομαι τι έγινε στον γκρεμό αυτό.

Βρίσκουμε μοτοσυκλετιστές και παρακάτω δύο παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Πρώτη φορά σε τόσο δυσπρόσιτο μέρος.Πολύς εγκλεισμός και οι Αθηναίοι έχουν..λαλήσει.

Μπαίνουμε σε δεύτερη στενωπό όπου στάση στη σκιά για νερό και ανάπαυλα. Βεβαιώνω ότι σχεδόν φτάσαμε.

Πράγματι σε πέντε λεπτά φτάνουμε στο πλάτυσμα Φίχθι. Καθόμαστε κάτω από μεγάλο δέντρο στην σκιά εκτός από τον Νορβηγόμας που κάθεται στον ήλιο!

Φωτογραφίζω τα φύλλα και το δέντρο ολόκληρο να ψάξω αργότερα στο βιβλίο τι δέντρο είναι. -Είναι πουρνάρι, κάνει ο Αντώνηςπου γνωρίζει το ύπαιθρο. Πράγματι σε δεύτερη παρατήρηση, έχει δίκιο. Από θάμνος τούτο έγινε θεόρατο δέντρο.

Υπάρχουν και βελανιδό-τσοφλια στο χώμα.Τι χώμα δηλαδή, πέτρες και πετρούλες και ένα μεγάλο λάστιχο για κάθισμα. Η θέα όμως άθικτη!

Έρχεται και η Όλγα Σ. που έμεινε πιο πίσω να πάρει μια ανάσα. Όλοι καλά, προς επιστροφή μετά από φαϊ – νερό.

Γυρίζουμε ευχαριστημένοι από τόπο και θέες.

Αφιερώνουμε αυτό το εκατοστό Wandertag στους δύο ανοιξιάτικους μήνες Μάρτη και Απρίλη 2020 που χάσαμε φέτος!

Λέμε το επόμενο Wandertag να περιλαμβάνει βουτιά στην θάλασσα.

οι πεζοπόροι της DSA

Die dunkle Epoche der Deutschen Schule Athen – 1933–1944

Im Schuljahr 1933/34 übernahm der neue Direktor, Dr. Alfred Romain, die Leitung der Schule. Dr. Romain war als überzeugter Natiosozialsozialist bestrebt, die Schule im Geist der nationalsozialistischen Ideologie zu gestalten. In diesem Sinne formulierte er in einem Artikel, den er wenige Monate nach seiner Ankunft unter dem Titel „Die Deutsche Schule in Athen an der Jahreswende“ in der deutschsprachigen Athener Zeitung publizierte, den Kernsatz: „Und ganz selbstverständlich muss sie als Schule des neuen Deutschland durchwaltet sein vom Geist des Dritten Reiches.“

Περισσότερα…

Από την Αλεξάνδρα Μητσοτάκη λάβαμε μία ενημέρωση σχετικά με τις πρωτοβουλίες τουWorld Human Forum, που δείχνουν σήμερα να είναι πιό επίκαιρες από οποιαδήποτε άλλη στιγμή.

Είναι πλέον σαφές ότι για να δημιουργήσουμε έναν νέο οικολογικό πολιτισμό, πρέπει πρώτα να χτίσουμε μία νέα παγκόσμια συνείδηση και να την συνδέσουμε με τον εαυτό μας, τους άλλους και την φύση.

Για την άνοιξη αυτήν το World Human είχε αρχικάπρογραμματίσεινα αναδείξει αυτά τα θέματα σε ένα δίμηνης διάρκειας ζωντανό Φεστιβάλ Τεχνών στην Γερμανία.

Εξ αιτίας βεβαίωςτων περιορισμώνλόγω κορωνοϊού το φεστιβάλ αυτό έχει πλέον μετασχηματιστεί σε μία on line εμπειρία“The Echo of Delphi in Ludwigsburg” βασισμένη στα τέσσερα C “Consciousness to Change, Connect, Create”, και θα λάβει χώρα μεταξύ 22-24 και Μαΐου.

Πληροφορίες για την εκδήλωση και δηλώσεις συμμετοχής στην διεύθυνσηhttps://worldhumanforumonline.confetti.events/

Η Ομοσπονδιακή Καγκελάριος κ. Άνγκελα Μέρκελ, κατά την επικείμενη επίσκεψή της στην Ελλάδα, θα βρεθεί την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου στη Γερμανική Σχολή, για να συμμετάσχει σε συζήτηση με τις μαθήτριες και τους μαθητές για το κοινό μέλλον της Ευρώπης.

Ο Άγγελος Κωβαίος σχολιάζει την επίσκεψη επιλέγοντας μια φωτογραφία της Καγκελαρίου μπροστά σε σχολικό πράσινο πίνακα για να συνοδεύσει το άρθρο του στο reporter.gr…

Γεννήθηκε στην Κηφισιά Αττικής το 1924. Φοίτησε στη Γερμανική Σχολή Αθηνων (γερμανικό τμήμα), στο συγκρότημα κτιρίων της οδού Αραχώβης και Ασκληπιού, από το 1937 μέχρι το 1943, οπότε και απεφοίτησε, παίρνοντας και το Abitur.

Αρχικά εργάσθηκε σε ιδιωτική επιχείρηση, στην Αθήνα, από το 1944 μέχρι το 1948. Από το 1948 μέχρι το 1950 εργάσθηκε στα γραφεία της Αμερικανικής Αποστολής στην Αθήνα.

Το 1950 μετέβη στις Η.Π.Α. για σπουδές. To 1953 πήρε το δίπλωμα Β.Α in Languages and Social Sciences από το Macalester College στο St. Paul, Minnesota.

Το 1955 πήρε το δίπλωμα M.S.W (Master of Social Work) από το University of Minnesota, Minneapolis ,Minessota. Εν συνεχεία εργάσθηκε ως κοινωνική λειτουργός στις Η.Π.Α. επί 18 μήνες.

Το Δεκέμβριο του 1956 επέστρεψε στην Ελλάδα. Από το 1957 μέχρι το 1963 εδίδαξε στο Pierce College, School of Social Work.

Το 1963 πήγε στη Γερμανία, όπου ανέλαβε να διδάξει ως Dozentin am Evangelischen Seminar fuer Sozialarbeit in Wuppertal μέχρι το 1964.

Το 1964 παντρεύθηκε το γιατρό Heinrich Schroeder και εγκαταστάθηκε στο Duesseldorf.

Τα επόμενα 52 χρόνια έμεινε στο Duesseldorf, όπου και απεβίωσε το 2016 .

Πολλές παραστάσεις που θα έδιναν απόφοιτοί μας το διάστημα αυτό έχουν ακυρωθεί λόγω του κορονοϊού. Υπάρχει τουλάχιστον η δυνατότητα παρακολούθησής τους μέσω του internet. Δεδομένου δε ότι πολλοί συνεχίζουμε να “Μένουμε σπίτι” είναι μία ευκαιρία να παρακολουθήσουμε έστω και με τον τρόπο αυτόν τους ηθοποιούς και τους σκηνοθέτες μας:

– Η Κατερίνα Μαούτσου ως βοηθός σκηνοθέτη στον «Βυσσινόκηπο» στο διαδίκτυο. Δείτε εδώ ολόκληρη την παράσταση όπως ανέβηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου τη σεζόν 2012/13, με σκηνοθέτη τον Παντελή Δεντάκη και πλειάδα γνωστών ηθοποιών…

–Stand – up μονόλογοι του Δημήτρη Δημόπουλου.Δείτε στο youtube απολαυστικούς stand – up μονολόγους του Δημήτρη Δημόπουλου, τους οποίους έχει παρουσιάσει σε περιοδείες τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία…

– Νάνα Παπαδάκη:Με ελεύθερη πρόσβαση μπήκε στο διαδίκτυο το «Κάτω απ’ τον ίσκιο του βουνού» του Γιάννη Ρίτσου σε σκηνοθεσία και ερμηνεία της αποφοίτου μας Νάνας Παπαδάκη, ένα πολιτιστικό γεγονός αφιερωμένο στο έργο και τις ημέρες του μεγάλου μας ποιητή με αφορμή τα 110 χρόνια από τη γέννησή του. Μπορείτε να δείτε εδώ ολόκληρη την παράσταση όπως ανέβηκε στο Φεστιβάλ των Αισχυλείων (2018) στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, με μια πρωτότυπη σκηνική χρήση του χώρου (μουσική: Β. Τζαβάρας, φωτισμοί: Γ. Ζορμπάς, σκηνική επιμέλεια: Α. Δημητρολοπούλου). Η παράσταση ξεκίνησε την επιτυχημένη πορεία της το 2018, παίχτηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές στη δεύτερη σκηνή του θεάτρου Αργώ, καθώς και στο κύριο πρόγραμμα του Φεστιβάλ των Αισχυλείων. Δείτε την παράσταση…

Ο Βασίλης Κουκαλάνι και η “Συντεχνία του Γέλιου“ έχουν ανεβάσει στο youtube διάφορες μικρές σκηνές και τραγούδια από τα έργα τους “Μορμόλης“, “Μια γιορτή στου Νουριάν“, “Τζέλα, Λέλα, Κόρνας“, “Πιο δυνατός κι από τον Σούπερμαν“ κ. α. Μπορείτε να τα δείτε εδώ…

Κυκλοφόρησε το τεύχος του Μαΐου της Οικονομικής Επιθεώρησης με κύριο θέμα “Τον λοιμό να μην ακολουθήσει λιμός” και στο εξώφυλλο την φωτογραφία ενός Μαύρου Κύκνου. Περισσότερα…