Ο Μιχάλης Κορτέσης γεννήθηκε στις 6.11.1959 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1977. Σπούδασε Οικονομικά (Volkswirtschaftslehre) στο Albert – Ludwig University στο Freiburg (προδίπλωμα) και συνέχισε μεταξύ 1978-82 με σπουδές σε Business Administration (Betriebswirtschaftslehre) στο Albertus Magnus University στην Κολωνία. Το 1982-84 έκανε μεταπτυχιακά σε Computer Science στο President Oswald Scholar Pennsylvania State University και διδακτορικό (PhD) στον ίδιο τομέα αλλά στο Albertus Magnus University στην Κολωνία. Το διάστημα 1981-82 εργάστηκε ως αναλυτής στην Infoplan GmbH Roesrath στην Κολωνία, το 1984-86 ως Γενικός Διευθυντής στη εταιρεία Computer Systems and Software GmbH στη Φρανκφούρτη και ακολούθως (1987-89) ως Γενικός Διευθυντής στη εταιρεία Infokraft στην Αθήνα. Το 1989 έγινε Γενικός Διευθυντής της ΑΜΚΟ Α.Ε. στο Ηράκλειο Κρήτης και Αντιπρόσωπος της FORD, και το 1991-94 Γενικός Διευθυντής της ΕΛΜΑ ΑΕΒΕΑ και Αντιπρόσωπος της MAZDA για την Ελλάδα και το 1995 έγινε Αντιπρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του Ομίλου Εταιρειών Κορτέσης (ΣΤΑΚΟΡ, ΚΡΙΚΟΣ, ΑΜΚΟ, ΕΛΜΑ ΕΛΒΑΤ, Cinepark κ.α.). Το 2006 έγινε Πρόεδρος του ΔΣ του ΙΟΒΕ, ενώ μεταξύ 2007 και 2009 ήταν μέλος του ΔΣ της ΔΕΗ.
Ο Werner Hermann γεννήθηκε στην Γερμανία το 1951 και ήρθε στην Ελλάδα το 1959. Αποφοίτησε από τη Σχολή το 1970 (γερμανικό τμήμα) και συνέχισε τις σπουδές του στη Βιέννη και το Linz, Αυστρίας. Μετά τις σπουδές εργάστηκε σε διάφορες πολυεθνικές μεταφορικές εταιρείες της Γερμανίας. Το 1980 ανέλαβε τη διαχείριση της οικογενειακής επιχείρησης INTERCONTOR AE (εταιρεία διεθνών δια-μεταφορών, έτος ίδρυσης 1960), την οποία επεξέτεινε και στο εξωτερικό. Το 2013 βραβεύτηκε από το Εμπορικό Επιμελητήριο Αυστρίας παρουσία του Υπ. Εξωτερικών με το βραβείο “fuer den Einsatz um Ethik, Mitarbeiterentwicklung und Image der Branche”.
Από το 1998-2006 ήταν μέλος του ΔΣ της Σχολής.
Από το 2006 έως και σήμερα έιναι μέλος του ΔΣ της Ένωσης Βιομηχανιών Ανατολικής Αττικής. Είναι ιδρυτικό μέλος του Ροταριανού Ομίλου Γλυφάδας.
Από το 2014 ζωγραφίζει συστηματικά.
Η Αγλαΐα Παπουτσάνη-Καραμάνου αποφοίτησε από την Σχολή το 1962 και έλαβε πτυχίο Γαλλικής Φιλολογίας και Αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιαπωνία με υποτροφία του Japan Foundation στο Τμήμα Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Hongo του Τόκιο και παρακολούθησε πλήθος σεμιναρίων ανά τον κόσμο με αντικείμενο την τέχνη της Ινδίας και της Άπω Ανατολής.
Υπηρέτησε ως Επιμελήτρια Αρχαιοτήτων και Διευθύντρια στην Εφορεία της Κέρκυρας (Η΄ ΕΠΚΑ) και έδειξε ιδιαίτερη μέριμνα για το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης, με τις ενέργειες της οποίας το Μουσείο αναδείχθηκε σε ειδική περιφερειακή υπηρεσία του ΥΠΠΟ, από το οποίο και αφυπηρέτησε ως Διευθύντρια. Εργάστηκε με ζήλο και αφοσίωση για την ανάδειξη της πλούσιας συλλογής του Μουσείου Ασιατικής Τέχνης, αλλά και του ίδιου του κτιρίου του Μουσείου (ανάκτορα Μιχαήλ και Γεωργίου), εντάσσοντας τις εργασίες σε πλείστα χρηματοδοτούμενα ευρωπαϊκά προγράμματα.
Το πεδίο της έρευνάς της ήταν επικεντρωμένο στην Ασιατική τέχνη, με έμφαση στην ελληνοβουδιστική τέχνη της Gandhara, και συμμετείχε με σχετικά θέματα σε πλήθος συνεδρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης, επιμελήθηκε την παρουσίαση των εκθεμάτων στο Μουσείο Σολωμού Κερκύρας.
πηγή: ΤΕΝΙΑ ΡΗΓΑΚΟΥ, Προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Κερκύρας
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων αποχαιρετά την Αγλαΐα Παπουτσάνη-Καραμάνου…
Η τάξη του ’99 ξαναβρέθηκε στα τέλη του Ιουνίου 2019. Συναντήθηκε στο σχολείο με καθηγητές και καθηγήτριες. Η Ρέα Μυλωνά και ο Γιάννης Μυλωνάς, η Μαρία Μωραΐτου, η Ζωή Βασιλείου που βοήθησε στον συντονισμό.
Μπορεί η ιδέα για το Reunion της Τάξης του ‘99 να γεννήθηκε τόσο ξαφνικά και αυθόρμητα (με ένα απλό τηλεφώνημα μετά από χρόνια! ανάμεσα σε δύο καλούς φίλους και συμμαθητές), αλλά άλλο τόσο άμεσα και ένθερμα βρήκε την αγάπη και ανταπόκριση από όλους τους Συμμαθητές, τους Καθηγητές, το Σύλλογο Αποφοίτων και το Σχολείο μας!
Στις 29 Ιουνίου 2019, μετά από online ψηφοφορία που διοργανώθηκε και επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας από την πλειοψηφία των αποφοίτων, άρχισαν να περνάνε το κατώφλι της Γερμανικής σιγά σιγά μετά από 20 χρόνια !! συμμαθητές και συμμαθήτριες από το Ελληνικό και Γερμανικό τμήμα καθώς και Καθηγητές!
Συζητήσαμε πολλά, γελάσαμε, φάγαμε, ήπιαμε, θυμηθήκαμε σκηνές – εικόνες από τη φοίτησή μας, μοιραστήκαμε νέα από την τωρινή μας ζωή!! Και ήταν συγκινητικό και όμορφο, να βρίσκεσαι – μετά από τόσα χρόνια – με ανθρώπους που είχες καιρό να δεις, και να σε συνδέουν πολλά περισσότερα από όσα μπορείς να φανταστείς!
Οι απόφοιτοι του ‘99 θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους παρευρέθηκαν στη Γιορτή !! αυτή, όσους βοήθησαν στη διεξαγωγή του event, όσους ήταν μαζί μας νοητά από το εξωτερικό, όσους οι υποχρεώσεις δεν τους επέτρεψαν να ταξιδέψουν και να βρεθούν κοντά μας αλλά ήταν σαν να είναι εκεί, όσους μπόρεσαν να ταξιδέψουν από το εξωτερικό για να είναι μαζί μας, τους Καθηγητές που μας τίμησαν με την παρουσία τους, το Σχολείο μας!
Κλείνουμε με μία φράση από το κείμενο του καθηγητή μας κ. Μυλώνα ειδικά γραμμένο για εμάς!!
«Η λησμονιά είναι ο θάνατος της μνήμης
Όμως και δίχως μνήμη δε βαστάει ο αγώνας της ζωής
Η μνήμη δεν είναι άϋλη, είναι και απτή
Θέλει όχι μόνο χρόνο αλλά και τόπο
Θέλει Γερμανική Σχολή»
… και με την ελπίδα ότι θα ξαναβρεθούμε – σύντομα – στο … άμεσο μέλλον!!
Ο Μιχάλης, η Βέρα (Βαρβάρα) και η Μαρία (Μάρω) Mολoκότου γεννήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και ήρθαν στην Αθήνα σε μικρή ηλικία. Ο Μιχάλης γεννήθηκε το 1929, η Μάρω το 1926 και η Βέρα το 1924 και ήταν συμμαθήτρια της Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ, όχι όμως στην Γερμανική, αλλά στο δημοτικό σχολείο στο Παγκράτι. Οπατέρας τους, Αθανάσιος Μολοκότος, τους ίδρυσε λίγο μετά τον Πόλεμο την εταιρεία “Μαλλιά Μολκότου” στις τρεις Γέφυρες.
Ο Μηνάς Πρατικάκης δεν ήταν απόφοιτος. Η οικογένεια του είχε επιχείρηση υαλικών στα Χανιά και ήρθε στην Αθήνα, σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ ανοίγοντας ένα αντίστοιχο κατάστημα με τίτλο “Μηνάς Πρατικάκης” στην οδό Ερμού. Το 1948 νυμφεύθηκε την Βέρα Μολοκότου και απέκτησαν δύο παιδιά: τον Παναγιώτη Πρατικάκη (απόφοιτο του 1967) και την Αγγέλα Πρατικάκη (απόφοιτο του 1969), τα οποία μετά την αποφοίτησή του σπούδασαν οικονομικά, ο δε Παναγιώτης νυμφεύθηκε την Αγάθη Αγκριθαράκη, απόφοιτο του 1977, η οποία σπούδασε στην Χαϊδελβέργη και είναι διερμηνέας. Τέλος, το κατάστημα επεξέτεινε την δραστηριότητά του και στα μαλλιά και εξελίχθηκε σε μία μεγάλη επιχείρηση του εμπορικού κέντρου των Αθηνών.
πηγή: Αγγέλα Πρατικάκη – Ο Μιχάλης, η Βέρα (Βαρβάρα) και η Μαρία με την μητέρα τους Κορίννα
ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΛΟΚΟΤΟΥ –Περισσότερα από 80 χρόνια στην Πρωτοπορία
Όπως οι περισσότεροι σπουδαίοι ‘Ελληνες εριοβιομήχανοι και κλωστοϋφαντουργοί, έτσι και η οικογένεια Μολοκότου ήρθε στην Αθήνα από την Μικρά Ασία. Εκεί, άλλοι στα Σπάρτα, άλλοι στην Σμύρνη και άλλοι στην Πόλη, οι Ελληνες είχαν αναπτύξει όλες τις τέχνες γύρω από την παραγωγή, βαφή και ύφανση νημάτων.
πηγή: Αγγέλα Πρατικάκη – Ο Αθανάσιος Μολοκότος στο μέσον
Ο Αθανάσιος Μολοκότος ήρθε στην Αθήνα από την Κωνσταντινούπολη και πρωτοπόρησε όταν το 1930 δημιούργησε βαφείο νημάτων στο Παγκράτι.
πηγή: Αγγέλα Πρατικάκη
Τα χρόνια πέρασαν, η επιχείρηση αναπτύχθηκε, δημιουργήθηκε κατάστημα λιανικής πώλησης στο Εμπορικό Κέντρο της Αθήνας και αργότερα ιδρύθηκε εργοστάσιο παραγωγής νημάτων στις Τρεις Γέφυρες.
Στις αρχές τις δεκαετίας του ’50, η εταιρεία ήταν ήδη Α.Ε. και ιδιοκτήτρια μίας πρότυπης βιομηχανικής μονάδας, ενώ η δεύτερη γενιά της οικογένειας είχε ήδη εμπλακεί ενεργά στις δραστηριότητες της.
Εκείνη την εποχή η Εταιρεία δημιούργησε τα ιστορικά νήματα “Χρυσό προβατάκι” και “Κρόκους” που παράγονται με τις ίδιες ακριβώς προδιαγραφές ακόμη και σήμερα.
Στην δεκαετία το ’70 η εταιρεία που ήδη μεσουρανούσε στο χώρο των μαλλονημάτων, δημιούργησε δεύτερο εργοστάσιο προκείμενου να αναπτύξει την πολυετή και επιτυχημένη εξαγωγική της δραστηριότητα, κατά την διάρκεια της οποίας διέθεσε τα προϊόντα της στους γνωστότερους Ευρωπαϊκούς Οίκους χειροπλεκτικής όπως οι Penguin Γαλλίας, Rowan Βρετανίας, καθώς και οι Γερμανικοί Schachenmayer, Stahl και Hohenloher wolle. Παράλληλα συμμετείχε σε εκθέσεις στο εξωτερικό, ενώ το 1981 προχώρησε στην έκδοση του περιοδικού “Εσείς και το Πλέξιμο”.
Όμως, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής στο τέλος του ’80 έστρεψαν τους καταναλωτές προς τα έτοιμα ενδύματα και η χειροπλεκτική πέρασε κάμψη. Έτσι στις αρχές του ’90 το σύνολο της ΜΟΛΟΚΟΤΟΣ πωλήθηκε στην Εριοβιομηχανία Μπριτάνια, ενώ λίγο αργότερα η εμπορική δραστηριότητα της εταιρεία (λιανική και χονδρική πώληση), διαχωρίστηκε και περιήλθε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Παπαζογλου, μιας οικογένειας υφαντουργών με καταγωγή από τα Σπάρτα της Μικράς Ασίας.
Η επιστολή εστάλη προς τα μέλη του ΔΣ στις αρχές Ιουλίου 2019 με αφορμή μία “ατυχή” ανάρτηση στο facebook του συλλόγου μας και σχολιάζει ανάμεσα στα άλλα: το νέο logo, το νέο domain name, την κατάργηση του ελληνικού απολυτηρίου, που από τον Σύλλογο επισημάνθηκε με το “120+1 χρόνια”, τον τίτλο της εκδήλωσης του 2017:
Αγαπητοί φίλοι,
Παρακολουθώ τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών και θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
Η στάση του Συλλόγου όλα αυτά τα τελευταία 7 χρόνια, που τουλάχιστον εγώ γνωρίζω, είχε σαν βασικά της στοιχεία:
– την προβολή της δραστηριότητας των αποφοίτων
– την ιστορική έρευνα από τις πρώτες ημέρες της Σχολής έως σήμερα
– την ανάδειξη των προσωπικοτήτων που πέρασαν από τα θρανία
– την δικτύωση και κατά μία έννοια επανασύνδεση των πρώην συμμαθητών μεταξύ τους
– την υποστήριξη στο πλαίσιο του εφικτού των αποφοίτων μας
Όλα αυτά τα χρόνια αποφύγαμε τις κομματικές αντιπαραθέσεις, παρόλο που όλοι γνωρίζουμε καλά ότι από τις τάξεις μας “βγήκαν” πολλά στελέχη πολλών κομμάτων που όμως μας έκαναν την τιμή να βρεθούν πολλές φορές στον ίδιο χώρο την ίδια στιγμή όπως παλαιά βρέθηκαν να βολτάρουν στην ίδια αυλή.
Αυτό επετεύχθη επειδή ο Σύλλογος δεν επεδίωξε ποτέ τα τελευταία χρόνια να φέρει σε αντιπαράθεση τους αποφοίτους μεταξύ τους, αλλά και όταν αυτό συνέβαινε σε καμία των περιπτώσεων δεν κυριαρχούσε το κομματικό στοιχείο, ασχέτως αν υπήρχαν και υπάρχουν ιδεολογικές διαφορές.
Θα θυμίσω τις εκδηλώσεις:
– των “Αποφοίτων του Πολέμου” το 2013, που δεν ακούστηκε ούτε μία πικρή κουβέντα για τους Γερμανούς,
– των “Χρόνων στη Μετσόβου” το 2015, που ο Φοίνικας της Αυλής κοιτούσε περιπαικτικά από ψηλά όλα τα “Εμφυλιακά” πανώ,
– των “Χρόνων της Δικτατορίας” το 2014, που το σκίτσο του Ηλία στην αφίσα ένωσε,
– της “στήριξης της Ελλάδας από την Γερμανία;” όπου η Ντόρα, η Φρόσω και ο Πέτερ μίλησαν για όσα τους ενώνουν και τίποτε άλλο.
Θα θυμίσω ακόμη και αυτόν τον Μανώλη Γλέζο που ήρθε και μίλησε στην Aula γνωρίζοντας πολύ καλά ότι στο σχολείο αυτό Γερμανοί έχουν παντρευτεί Ελληνίδες και Έλληνες Γερμανίδες και τα παιδιά τους αγαπούν και τις δύο γλώσσες και τις δύο κουλτούρες.
Στo site μας, που διανύει το όγδοο χρόνο ζωής και κατ’ επέκτασιν στο montags, που στις 15 Ιουλίου συμπληρώνει 4 χρόνια κυκλοφορίας, έχουν δημοσιευτεί πάνω από 5000 άρθρα, βιογραφικά, φωτογραφίες. Γιατί δεν άνοιξε “μύτη”;
Δεν υπήρξε διχασμός παρά τις πολλές αφορμές και αιτίες. Τι συνέβη τώρα και ξαφνικά χωριστήκαμε σε Βορρά και Νότο, Ανατολή και Δύση;
Μία κουβέντα, ένα ατυχές κατ’ εμέ γεγονός έκανε κάποιον να σκοντάψει, πέσαν όλοι πάνω και γίναμε μαλλιά κουβάρια.
Πόσο ατυχές και σημαντικό είναι αυτό το γεγονός άραγε; Φταίει ότι είμαστε όλοι κουρασμένοι και πιεσμένοι ή φταίει ότι κάτι δεν κάνει ο Σύλλογος καλά;
Παγίως προβάλλουμε τις υποψηφιότητες όλων με μία αναφορά στο όνομα και το κόμμα και με ένα link από πίσω μπορεί ο καθείς να δει το πρόγραμμα, το σύνθημα, το ραντεβού της επιλογής του.Αυτό περιφράσσει ένα χώρο “Κώδικα” καλής συμπεριφοράς, δεοντολογίας, ευπρέπειας, που εφαρμόζουμε και μας επιβάλλει να σεβόμαστε μία επιθυμία για μη ανάρτηση είδησης, σχολίου, φωτογραφίας.
Θεωρώ ότι και ο Άγγελος που ρωτήθηκε για την ανάρτηση κάτι τέτοιο θα είχε υπ’ όψιν του και σε καμία περίπτωση δεν θα υιοθετούσε ένα πανώ ύφους προεκλογικού συνθήματος με τις γνωστές συνέπειες. Από την άλλη όμως κάποιοι βιαστήκανε να ταυτίσουν τον Σύλλογο με το γεγονός είτε βρίζοντας, είτε χλευάζοντας είτε σχολιάζοντας ότι τα τελευταία χρόνια αυτοί είναι οι άνθρωποι που στριφογυρίζουν γύρω από το τραπέζι του Συλλόγου και αυτά είναι τα αποτελέσματα. Αυτά είναι μικρέ ανόητε που δεν ξέρεις από ποιά μεριά κάνεις πιπί;
Θεωρώ λοιπόν ότι κακώς έγινε αυτό που έγινε, αλλά πιο κακό θεωρώ τον τρόπο αντίδρασης που “διαγράφει” όλο το έργο των τελευταίων χρόνων και βρίσκει ευκαιρία να στρέψει την όποια οργή εναντίον του Συλλόγου σαν οι Απόφοιτοι να είναι οι χάκερ που ευθύνονται για τα δεινά μας.
Μπροστά μας έχουμε πολύ σημαντικά γεγονότα για να ασχοληθούμε. Γεγονότα που ο Σύλλογος καλείται να παίξει τον σημαντικότερο ρόλο των τελευταίων χρόνων, και λέμε ο Σύλλογος διότι οι “Γονείς” και όλοι οι άλλοι γύρω-γύρω εύρισκαν τα πάντα ως αρμονικώς εξελισσόμενα:
– Το Ελληνικό Απολυτήριο που καταργήθηκε και κάναμε πως δεν καταλάβαμε. Ο Σύλλογος το 2017 έκλεισε το μάτι σε όλους τιτλοφορώντας την εκδήλωση εκείνης της χρονιάς “120+1 χρόνια”. Γιατί όχι 121; Διότι το “+1” ήταν η πρώτη χρονιά που ξεκινούσε η εφαρμογή και δεν θα έπαιρναν τα παιδιά ελληνικό απολυτήριο. Θα ήταν μια άλλη χρονιά.
– Τα ατυχή γεγονότα, που είδαμε να παρελαύνουν όλα αυτά τα χρόνια μπροστά στα μάτια μας και όλοι οι αρμοδίως υπεύθυνοι να κάνουν πως δεν άκουσαν, δεν είδαν. Είδαμε καθηγητές σε ρόλο καρτούν, είδαμε φωτογραφίες που δεν έπρεπε να δούμε, ακούσαμε οδηγίες που δεν έπρεπε να ακούσουμε. Σας διαβεβαιώ, ότι σε όλες τις περιπτώσεις οι επικεφαλής κούναγαν το δάχτυλο στους Απόφοιτους σαν να ήσαν οι ένοχοι αυτοί.
– To νέο logo της Σχολής, που θυμίζει διαφήμιση εσωρούχων. Την ημέρα της παρουσίασης του σηκώθηκε ένας πιτσιρικάς και μπρος στο εμβρόντητο ακροατήριο ρώτησε “συγγνώμη, αυτές οι γραμμούλες μέσα στα γράμματα τι συμβολίζουν;”. Είπε το προφανές: “ο βασιλιάς είναι γυμνός” και εμείς χειροκροτήσαμε.
– Το νέο domain name απαλλαγμένο από τα ελληνικά του ελληνικού απολυτηρίου, απαλλαγμένο από τον γεωγραφικό προσδιορισμό της πόλης, που γέννησε τα κτίρια του Doerpfeld, μας μιλά για ένα παράρτημα σχολείου της Γερμανίας, όχι ένα Ελληνικό Σχολείο, όπως παλιά, που βλέπαμε κόμματα Ελλάδας, Γαλλίας, Ιταλίας παραρτήματα, σαν να μην ήταν Ελληνικά, Γαλλικά ή Ιταλικά.
Έτσι πλακωμένοι θα πάμε να σταθούμε απέναντι; Άστε που θα μας πουν: βρείτε τα πρώτα μεταξύ σας και βλέπουμε.
Άλλωστε για χάρη ποίου θα γίνει αυτό; Ενός κωλόσπιτου, ενός αδειανού πουκάμισου ή ενός facebook;
Κώστας Γαλάνης
Χωρίς το προηγούμενο σήμα να είναι κάτι σπουδαίο — ηταν καθιερωμένο και δίγλωσσο ( όπως επιβάλλεται) και έδινε και οπτικά μια “γευση” για το σε ποια χώρα και σε ποια πόλη βρισκεται αυτό το ιστορικό σχολείο από το οποίο αποφοίτησα το 1968. Αυτός η αυτή που έκανε το νέο σήμα δεν έχει ιδέα απο branding. Τα σήματα και τα brands δεν αλλάζουν ΠΟΤΕ ΡΙΖΙΚΑ. Αυτό ισχύει διεθνως — μόνο μικρες αλλαγές επιδεχονται. Οποιοσδήποτε αποφάσισε αυτή την εξόφθαλμα κακόγουστη ριζική αλλαγη — είτε Schulleitung λεγεται είτε Vorstand — δεν έχει ιδέα για αυτούς τους βασικούς κανόνες αλλά και καμμία σχεση με την ιστορικότητα της Γερμανικής Σχολης Αθηνών. Αντι λοιπόν να πειραματιζονται με καινούργια σήματα οι εν λόγω κυρίες και κυριοι καλό είναι να κάτσουν να σκεφθουν τι πρέπει να κάνουν ώστε η ΓΣΑ Αθηνών να ανακτήσει το κυρος που ειχε κάποτε κι έχασε με τις ατυχείς διοικήσεις και διευθύνσεις των τελευταίων 20 ετών. Ως ένας απο τους πρώτους προέδρους του Συλλόγου Αποφοίτων θα αναλάβω προσωπικά κι αν χρειασθεί και συλλογικά όλες τις σχετικες πρωτοβουλίες. Αρκετά με τοτς ερασιτεχνες στη διοίκηση του σχολείου που μου έδωσε τα σημαντικότερα εφόδια της ζωης μου.
Μία καταιγίδα κυριολεκτικά από mail έρχεται στο mailbox του Συλλόγου με απόφοιτους να διαμαρτύρονται για την προσπάθεια αλλαγής του Logo και του Domain name. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
ΧΚ (1984)
Ευχαριστούμε πολύ για την εμπεριστατωμένη ανάλυση των προβληματικών σημείων του νέου logo
Η έμφαση στο έτος ίδρυσης, η εξάλειψη των Ελληνικών χαρακτήρων και η αλλαγή του domain name είναι πραγματικά ανεξήγητα.
Βεβαίως άλλοι αποφασίζουν……
Συγχαρητήρια για τις προσπάθειές σας να κρατηθεί το ιστορικό και τόσο αναγνωρίσιμο logo του σχολείου μας.
ΣΕ (1972)
Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να παραβρεθώ στην έκτακτη Γ.Σ. μεθαύριο, επιθυμώ όμως να σας ενημερώσω, ότι συντάσσομαι απόλυτα με τις θέσεις του Συλλόγου Αποφοίτων και εάν μπορούσα να ψηφίσω, θα ψήφιζα υπέρ της διατήρησης του υπάρχοντος logo.
ΚΠ (1968)
συμφωνώ βέβαια με τις θέσεις του Συλλόγου (μας), όμως στις 11.9.19 θα βρίσκομαι εκτός Αθηνών. Εάν το ΔΣ θέλει κάτι συγκεκριμένο από εμένα θα πρ΄πει να αλληλογραφήσουμε, γιατί τον Σεπτέμβριο γενικά …θα ταξιδεύω!
ΓΦ (1991)
Αγαπητά μέλη του ΔΣ του ΣΑΓΣΑ, αγαπητοί και αγαπητές συναπόφοιτοι,|
Με την ευκαιρία του ενημερωτικού μηνύματος που εστάλη σχετικά με την έκτακτη ΓΣ του Συλλόγου της Γερμανικής για αλλαγή λογοτύπου και domain name, θα ήθελα να σας εκφράσω την απόλυτη συμπαράστασή μου στις αντιρρήσεις που διατυπώσατε και για τα δύο θέματα.
Εκτός του ότι η πρόταση για το νέο λογότυπο είναι αισθητικώς μονότονη και κακόγουστη, και σημειολογικώς απαράδεκτη, ανέμπνευστη, και παραπλανητική, καθώς παραπέμπει σε ο,τιδήποτε άλλο εκτός από εκπαιδευτικό ίδρυμα, στηρίζω απολύτως και τις αντιδράσεις σας σχετικά με την αλλαγή domain name, καθώς η πρόταση διαφοροποιείται έντονα από τη διεθνώς επικρατούσα πρακτική.
Η επικοινωνία μου είναι τόσο αυθόρμητη που δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να σκεφτώ συγκεκριμένους τρόπους αντίδρασης στις προτάσεις αυτές. Μια πιθανότητα, ωστόσο, θα ήταν τα μέλη του ΣΑΓΣΑ να εκφραστούμε και δημοσίως μέσω των προσωπικών μας λογαριασμών στα κοινωνικά δίκτυα.
Στη διάθεσή σας για όποια δράση
ΝΔ
Λυπήθηκα για τα νέα που διάβασα στο μήνυμά σας. Δυστυχώς λόγω έλλειψης χρόνου δεν έχω μπορέσει να ασχοληθώ με το σύλλογο αποφοίτων, ούτε μπορώ να έρθω στη Γ.Σ. του συλλόγου της Γερμανικής Σχολής, στην οποία όμως υποθέτω ότι έτσι κι αλλιώς δεν θα είχα και δικαίωμα ψήφου.
Θεωρώ ότι η άποψή σας με αντιπροσωπεύει απόλυτα και θα ήθελα να βοηθήσω. Προτείνω να μας στείλετε ένα κείμενο με τα επιχειρήματα στα ελληνικά και γερμανικά καθώς και το e-mail του Διευθυντή του σχολείου, το οποίο μπορούν όλοι οι απόφοιτοι, που συμφωνούν με σας, να το προωθήσουν από το δικό τους e-mail. Ενδεχομένως να βοηθούσε να το κοινοποιούσαμε και στο e-mail της Γερμανικής Πρεσβείας (δεν έχω ιδέα βέβαια αν υπάρχει πλέον κάποιου είδους σύνδεσμος μεταξύ σχολείου και πρεσβείας), ως επιπλέον πίεση. Θεωρώ ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα μπορούσαν να στείλουν την αντίθεσή τους πολλοί απόφοιτοι, ακόμα και παλιοί καθηγητές, απ’ όλο τον κόσμο και να φανεί μια σοβαρή αντίδραση. Σας διαβεβαιώνω εκ πείρας ότι ο καταιγισμός με e-mail έχει μεγάλο αντίκτυπο στον παραλήπτη. Αν υπάρχει και κοινοποίηση προς τον σύλλογο αποφοίτων, θα μπορείτε όταν μιλήσετε στη Γ.Σ. να αναφέρετε τον συνολικό αριθμό των διαφωνούντων. Ο σύλλογος γονέων συμμερίζεται τις απόψεις σας; Αν ναι, θα μπορούσαν με τον ίδιο τρόπο να κινητοποιηθούν και οι γονείς και τα παιδιά.
ΦΠ
Πιθανότατα δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ στις 11/9, όμως συμφωνώ με τις ενστάσεις που υποβάλατε και με την τεκμηρίωσή τους.Ελπίζω να εισακουστούν.Θερμές ευχές
ΛΣΒ (1988)
Συμφωνώ με τις τεκμηριώσεις σας και επαυξάνω ως προς τα εξής…!!!
Ούτε καν μας εξηγούν τί θα προσφέρει η αλλαγή λογοτύπου στην αναγνωρισιμότητα, της Σχολής ή στην προσέλκυση νέων μαθητών, ή σε κάτι…!!!
Ούτε καν θέτουν επί τάπητος την αναστάτωση μεν, αλλά και το ώφελος που θα υπάρξει από αυτήν την αλλαγή.
Ούτε καν εξηγούν ποιό είναι το σκεπτικό της χρησιμοποίησης αυτού του «τρεμουλιαστού» και θολού λογοτύπου για να μας κάνουν να φανταστούμε το «καλλιτεχνικό υπονοούμενο» πίσω από αυτό.
Τα περί μοντέρνου, δυναμικού, zukunftsorientiert, multicultural, einspruchsvoll, gemeinsam engagiert είναι «απλοϊκές» εκφράσεις που χρησιμοποιούν πρωτοδιορισμένοι διαφημιστές για να πείσουν κάποιον αδαή πελάτη τους.
Επειδή λοιπόν είναι προφανές ότι ούτε οι ίδιοι οι δημιουργοί αυτού του λογοτύπου δεν μπορούν να υποστηρίξουν το δημιούργημά τους, μπαίνει το ερώτημα:
Για να θέλουν να δημιουργήσουν μία τέτοια ανώφελη αναστάτωση και να επιμένουν, θα πρέπει να υπάρχει ένα σκεπτικό πίσω από όλη αυτήν την ενέργεια το οποίο δεν μπορούν να το αποκαλύψουν δημόσια…!!!
Γιατί κανένας μας δεν στερείται νοός για να τα κατανοήσει όλα αυτά.
ΕΔ (1966)
Με έκπληξη και μάλλον φρίκη διάβασα τα παραπάνω και αν έχει κάποια αξία η γνώμη μου, συμφωνώ απόλυτα με τον Πρόεδρο του Συλλόγου. Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, κάποιοι (δεν ξέρω ποιοί, στην Γερμανία ή εδώ ?? ) θέλουν να … “καπελώσουν” και να παραμερίσουν την ελληνικότητα της υπόστασης του Σχολείου μας ?? Τότε ναπάψουν να διδάσκονται και τα ελληνικά μαθήματα και να πάνε σπίτι τους οι Ελληνες καθηγητές !
Εξωφρενικό το βρίσκω αυτό το μελετούμενο εγχείρημα και προσυπογράφω στην λίστα διαμαρτυριών.
Και κάτι άλλο μου ήρθε τώρα στο μυαλό, μπορεί σχετικό : Λέγεται πως ο κύριος Κίσινγκερ είχε πεί : Αν θέλεις να χτυπήσεις/εξαφανίσεις τους Ελληνες, χτύπα την γλώσσα τους
Δεν φτάνει που η τηλεόραση έχει γεμίσει κακόγουστες , μεταγλωττισμένες διαφημίσεις, δεν φτάνουν οι νεκροί του Α και Β Παγκ. Πολέμου , δεν φτάνει που οι ρισσότερες χώρες έχουν λάβει πολεμικές αποζημιώσεις (δεν ξέρω ποιός φταίει γιαυτό, ίσως και οι εκάστοτε δικές μας κυβερνήσεις), δεν φτάνει που το Σούπερμάρκετ ΛΙΝΤΛ φ΄ερνει και μας πουλά ΟΛΑ τα δεύτερης ποιότητας προϊόντα (μου θυμίζει εδώ τον αείμνηστο ΜΠΟΣΤ που έγραφε,μεταπολεμικά για εισαγωγές στην Ελλάδα από Γερμανία και άλλες χώρες : BON POUR L ORIAN ET Torrya helleniko) !
Sorry για το μακροσκελές μέϊλ, αλλά με ….επιασε το πατριωτικό μου.
Ευχαριστώ για την υπομονή σας
ΔΘ (1973)
Αγαπητοί μου πρώην,
Σας ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση γι αυτό το θέμα, που ενώ μοιάζει άκακο τελικά μπορεί να διαστρεβλώσει την ιστορία της σχολής μας.
Συμφωνώ απόλυτα με το ψήφισμα του Συλλόγου μας και δεν καταλαβαίνω από πού άρχισε όλη η ιστορία.
Δυστυχώς δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ, την ημερομηνία της γενικής συνέλευσης μου είναι αδύνατον να είμαι στην Ελλάδα.
Ερωτώ: Υπάρχει περίπτωση εκπροσώπησης, εξουσιοδότησης προς κάποιον από μας που σκέφτεται όπως ο Σύλλογος;
Αν ναι, παρακαλώ να μου διαβιβάσετε το σχετικό πληρεξούσιο ώστε να το υπογράψω και να αποφευχθεί αυτή η ανούσια αλλαγή.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων
ΑΣ
Αγαπητές φίλες και φίλοι του συλλόγου,
δυστυχώς δεν θα είμαι στην Αθήνα στις 11.09., θέλω όμως να εκφράσω την απόλυτη αντίθεσή μου με τις προβλεπόμενες αλλαγές του λογότυπου. Παρακαλώ ενημερώστε με αν μπορώ να δώσω εξισιοδότηση σε κάποιο πρόσωπο να ψηγίσει για μένα. Με φιλικούς χαιρετισμούς απ το Odenwald
ΑΤ
διάβασα το μήνυμα του Συλλόγου Αποφοίτων, δεν γνώριζα τίποτα για το θέμα αυτό…
Με ενδιαφέρει πολύ, διότι βρίσκω το νέο λογότυπο και το νέο Domain-Name εντελώς απαράδεκτα…
ΝΒ (1969)
ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΕΣ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΚΑΛΑΙΣΘΗΤΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ. ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΜΩΣ.
ΔΜ
Μπορώ να ρωτήσω κάτι; Επειδή και εγώ ως απόφοιτος, όπως πολύς άλλος κόσμος, διαφωνεί με την αλλαγή του Logo της σχολής, αναρωτιέμαι τι μπορώ να κάνω, για να βοηθήσω. Δεν εννοώ απλώς να παρευρεθώ σε μια συνέλευση ή κάτι τέτοιο, εννοώ αν μπορώ να ψηφίσω ή να υπογράψω σε ένα χαρτί την εναντίωσή μου στην αλλαγή που σχεδιάζει η διεύθυνση.
ΤΚ (1971)
Αγαπητοί συναπόφοιτοι, αγαπητή DSA,
Είναι απαραίτητο να παραταθεί η συζήτηση για το λογότυπο.Πρέπει να περιληφθεί και η γνώμη των αποφοίτων.
Einladung zur außerordentlichen Mitgliederversammlung des Deutschen Schulvereins am 11.09.2019
Liebe Eltern, liebe Lehrkräfte, liebe Mitglieder des Alumnivereins,
auf Antrag einer ausreichenden Anzahl von Mitgliedern des Schulvereins besteht die Notwendigkeit, eine außerordentliche Mitgliederversammlung zum Thema der geplanten Einführung eines neuen Schullogos und eines neuen Domain-Namens abzuhalten.
Zu dieser außerordentlichen Mitgliederversammlung lade ich alle interessierten Eltern, Lehrkräfte und die Mitglieder des Alumnivereins
am Mittwoch, den 11. September 2019, um 19:00 Uhr,
in die Aula der Deutschen Schule Athen ein.
Die Tagesordnung für die Sitzung ist unten angefügt. Weitere Informationen entnehmen Sie bitte den Anlagen.
Mit freundlichem Gruß
Martin Schüller
Vorsitzender des Vorstands
Deutscher Schulverein Athen
Tagesordnung
1. Vorschlag und Beschluss von administrativen Regelungen (Rednerliste, Redezeiten etc.) für den geordneten Ablauf der Diskussion
2. Diskussion und Abstimmung über die Einführung des neuen DSA Logos und Domain
3. Verschiedenes
Sehr geehrte Mitglieder des Vorstands der Deutschen Schule Athen,
mit großer Überraschung habe wir erfahren, daß über eine Änderung desDomain-Namens der Schule diskutiert wird. Der Vorstand des Alumni-Vereins hat dieses Thema in seiner letzten Sitzung (13.5.2019)besprochen und folgendes beschlossen:
Abgesehen von unserer Unzufriedenheit mit der Tatsache, daß der Alumni-Vereins überhaupt keine Informationen über eine derartige Änderung oder ihreNotwendigkeit und Begründung erhalten hatte, obwohl wir uns mehrmalszur Koordination unserer Unterstützung bei der Einführung des neuenErscheinungsbildes der Schule getroffen hatten, möchten wir unserenabsoluten Widerspruch gegenüber jeder eventuellen Änderung der InternetAdresse der Schule zum Ausdruck bringen.
Dieser Versuch einer Änderung ist in keiner Weise mit der vorgeschlagenenÄnderung / Erneuerung des Profils der Schule in Verbindung zu bringen.
Der Name dsathen.gr ist nicht nur eine Adresse im Internet, sondern ergrenzt auch den Lebensraum der Schule ab und jegliche Änderung würdedie bedingungslose Aufgabe dieses Lebensraumes signalisieren.
Jede Organisation, in welcher Branche auch immer, die etwas derartigesversucht hat, hatte nur mit Problemen zu kämpfen. Wir weisendiesbezüglich auf relevante, umfangreich dokumentierte Studien…
Gegenüber dem Wettbewerb würde ein derartiger unangenehmer Rückzugauch die Aufgabe eines starken Markenzeichens der Schule bedeuten.
Obendrein würde es auch eine Verfälschung der Identität unserer Schulezur Folge haben, da die aktuelle Form sehr klar und im Einklang zu vielenanderen bedeutenden Deutschen Auslandsschulen, die Stadt und das Landin dem die Schule operiert eindeutig definiert. Wir glauben aus gutemGrund, dass der Name dsathen.gr innerhalb der deutschsprachigenErziehungsgemeinschaft eine der am stärksten etablierten Adressen ist.
Eine Änderung würde zudem bedeuten, dass die Schule in Athen (sieexistiert hier schon seit 123 Jahren, ob einem das gefällt oder nicht …) eineder wenigen deutschen Schulen weltweit wäre, die ihren Sitz nicht mehrklar und eindeutig in ihrer Internet-Adresse ausdrücken würde.
Angesichts der Tatsache, dass auch unser Ehemaligen-Verein,logischerweise den Domain-Namen ex-dsathen.gr trägt, würde jede nochso minimale Änderung auch für der EhemV ein Problem darstellen, da dieeindeutige Verbindung zwischen Schule und Alumni-Verein in Frage gestelltwerden würde.
Selbstverständlich hat der Alumni-Verein in keiner Weise vor, eine Änderung seinerInternet-Adresse vorzunehmen.
In diesem Zusammenhang möchten wir auch auf den vor kurzem erfolgtenAngriff auf die IT-Systeme der Schule hinweisen und bemerken, dass jedes weitere Experiment bezüglich der Internet-Adresse der Schule nur nochgrößere Gefahren mit sich bringen würde. Eine Änderung des Domain-Namens birgt auch Gefahren hinsichtlich der neuen, schärfereGesetzgebung im Rahmen der GDPR:
Abschliessend möchte der Alumni-Verein noch einmal seinen vollenund absoluten Widerspruch bezüglich jeglicher Änderung des Domain-Namens zum Ausdruck bringen und betonen, dass er keinen Versuch indieser Richtung in irgendeiner Weise unterstützen werde.
Im Namen des Vorstandsdes Alumni-Vereins der Deutschen Schule Athen,
Der Vorsitzende
Angelos Kovaios
(Sinngemäß übersetzt: Stefan Mittmann)
Αξιότιμα μέλη του ΔΣ του Συμβουλίου της Γερμανικής Σχολής Αθηνών,
Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μία συζήτηση καιδιαδικασία για αλλαγή και του domain name της Σχολής. Το θέμα συζητήθηκεεκτενέστατα στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ μας (13.5.2019), όπουαποφασίστηκαν τα εξής:
Πέραν της δυσαρέσκειάς μας για το γεγονός ότι δεν είχαμε καμία απολύτωςενημέρωση για το σκεπτικό και την ανάγκη μία τέτοιας αλλαγής, παρά και τιςπρόσφατες συναντήσεις με θέμα την συμβολή μας στην προώθηση του νέουεταιρικού προφίλ της Σχολής, θα θέλαμε να σας εκφράσουμε την πλήρη καιαπόλυτη διαφωνία μας με το ενδεχόμενο οιασδήποτε αλλαγής στην διαδικτυακήδιεύθυνση της Σχολής.
Η απόπειρα αυτή καμία σχέση δεν έχει και δεν πρέπει να έχει με τηνεπιδιωκόμενη αλλαγή/ανανέωση του εταιρικού προφίλ.
Το dsathen.gr δεν είναι απλώς μία διεύθυνση στο διαδίκτυο. Οριοθετεί τον ζωτικόχώρο της Σχολής σε αυτό και οποιαδήποτε αλλαγή θα ισοδυναμούσε μεαπεμπόληση ή και εγκατάλειψή του.
Οποια εταιρεία, σε οποιοδήποτε πεδίο δραστηριότητας επιχείρησε κάτι τέτοιο,μόνο προβλήματα αντιμετώπισε. Ενδεικτικά σας παραπέμπουμε σε σχετική,απολύτως εμπεριστατωμένη αρθρογραφία…
Εναντι του ανταγωνισμού θα συνιστούσε άτακτη υποχώρηση και εγκατάλειψηενός ακόμη από τα ισχυρά brand names της Σχολής.
Θα επρόκειτο επιπλέον για στρέβλωση της ταυτότητάς της, καθώς η σημερινήμορφή του δηλώνει με σαφή τρόπο, στα πρότυπα σχεδόν όλων των γερμανικώνσχολών της υφηλίου, την πόλη και την χώρα λειτουργίας. Θεωρούμε δε βασίμωςότι στο πλαίσιο της γερμανόφωνης εκπαιδευτικής κοινότητας το dsathen.gr είναιένα από τα ισχυρότερα domain names.
Επιπλέον, μία ενδεχόμενη αλλαγή θα καθιστούσε την Σχολή της Αθήνας (εδώβρίσκεται τα τελευταία 123 χρόνια είτε μας αρέσει είτε όχι…) μία από τιςελάχιστες παγκοσμίως η οποία δεν θα δηλώνει στην διαδικτυακή της διεύθυνσημε σαφήνεια την έδρα της.
Δεδομένου δε και του γεγονότος ότι η διαδικτυακή διεύθυνση του ΣυλλόγουΑποφοίτων είναι, πολύ εύλογα, ex-dsathen.gr, η παραμικρή αλλαγή θαδημιουργούσε πρόβλημα και στον Σύλλογο, αλλά κυρίως θα κλόνιζε την σαφήέως τώρα μεταξύ μας διασύνδεση.
Εννοείται πως ο Σύλλογος Αποφοίτων δεν πρόκειται να αλλάξει το δικό τουdomain name.
Σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω, θα θέλαμε να σας επιστήσουμε τηνπροσοχή στο πρόσφατο, πολύ σοβαρό περιστατικό παραβίασης της ασφαλείαςτων πληροφοριακών συστημάτων της Σχολής, το οποίο κατά την άποψή μαςκαθιστά ακόμη πιο επικίνδυνο κάθε περαιτέρω πειραματισμό. Η αλλαγήdomain name εγκυμονεί κινδύνους και σε ό,τι αφορά την νέα, αυστηρήνομοθεσία για την προστασία προσωπικών δεδομένων:
Κατόπιν αυτών, ο Σύλλογος Αποφοίτων δηλώνει ότι διαφωνεί πλήρως καιαπολύτως με οποιαδήποτε αλλαγή στο domain name της Σχολής και ότι δενπρόκειται να στηρίξει καμία σχετική προσπάθεια.
Εκ μέρους του ΔΣ του Συλλόγου Αποφοίτων Γερμανικής Σχολής Αθηνών
Ο Πρόεδρος
Άγγελος Κωβαίος
Αγαπητά μέλη του Συλλόγου Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών,
θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι στις 11 Σεπτεμβρίου 2019 και ώρα 19:00 θα πραγματοποιηθεί έκτακτη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου της Γερμανικής Σχολής στην Aula, με θέμα την προγραμματισμένη υιοθέτηση νέου σχολικού λογότυπου και νέου Domain-Name. Η γενική συνέλευση συγκαλείται έπειτα από αίτημα μελών του Συλλόγου, τα οποία διαφωνούν με τις αλλαγές.
Ο Σύλλογος Αποφοίτων έχει εκφράσει γραπτώς τις ενστάσεις του και για τις δύο πρωτοβουλίες, με δύο ψηφίσματά του, τα οποία θα βρείτε συνημμένα και παρακαλούμε να αφιερώσετε λίγο χρόνο για την ανάγνωσή τους.
Οι απόφοιτοι είναι επισήμως προσκεκλημένοι στην Γενική Συνέλευση(χωρίς δικαίωμα ψήφου) και θεωρούμε ότι η παρουσία όσο το δυνατόν περισσότερων είναι αναγκαία και χρήσιμη.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Άγγελος Κωβαίος
Πρόεδρος ΣΑΓΣΑ
Δείτε την παρουσίαση του προτεινόμενου νέου λογοτύπου και domain name
Ο 59χρονος Δρ. Ερνστ Ράιχελ ανέλαβε νέος Πρέσβης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα διαδεχόμενος τον Γιένς Πλέτνερ. Περισσότερα…
Η τάξη του 1969 συναντήθηκε στις 20.6.2019, μετά δηλαδή από 50 χρόνια, μετά από 50 f… years όπως λένε κάποιοι της φωτογραφίας. Η λεζάντα απευθύνεται σε Γερμανούς: Gruppenbild mit Damen, που ως βιβλίο (στον ενικό βέβαια) εμφανίστηκε εκείνα τα χρόνια: το 1971 και ο συγγραφέας του κέρδισε το Nobel λογοτεχνίας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο παραχαράκτης της φωτογραφίας θα πρέπει και αυτός να κερδίσεις κάτι:
Πίσω σειρά: Τσότσος, Πρατικάκη, Καρατζάς, Καθάρειος, Ρήγος, Νικολαΐδου, Καραμάνου, Ηλιόπουλος, Χειλαδάκη, Στασινόπουλος, Κουτούζη, Σαμαράκη, Παπαγεωργίου, Κυπριανίδης, Δρόσος, Σταμάτης, Βαφειάδου
Μπρος: Κοϊτσάνου, Τσόπελα, Δεβελιάδου, Παπαδοπούλου, Δελλαδέτσιμα, Καρβελά
God save the queen
Στο ντοκυμαντέρ «Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες», που προβλήθηκε τον Απρίλιο εντοπίσαμε το όνομα του Παύλου Χριστοφοράκου, απόφοιτου του 2016, γιού της Αγγελικής Κανελλακοπούλου, ως υπεύθυνου του Sound Design. Διαβάζουμε από το zougla.gr:
Μετά την επιτυχημένη διανομή του σε όλο τον κόσμο, το πρωτότυπο και γεμάτο χιούμορ ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου, «Όταν ο Βάγκνερ Συνάντησε τις Ντομάτες», έχει επιλεγεί για το βραβείο PrixEuropa, του πιο σημαντικού πανευρωπαϊκού Φεστιβάλ οπτικοακουστικών έργων για την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το ίντερνετ.
Η υποψηφιότητα ανακοινώθηκε στις 26 Αυγούστου ενώ οι προβολές του ντοκιμαντέρ συνεχίζονται σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο: μετά την παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου, το βραβείο Κριτικών Κινηματογράφου Fipresci στο 21ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, την προβολή ως ταινία έναρξης στο Visions du Réel στην Ελβετία, την κινηματογραφική διανομή στην Ελλάδα, τα φεστιβάλ DOK.festMunchen, DocsBarcelona, DocAviv, SydneyFilmFestival και πρόσφατα το 25ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαράγεβο, το ταξίδι της ταινίας συνεχίζεται το φθινόπωρο στην Ιταλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Λατινική Αμερική.
Τα βραβεία Prix Europa θα ανακοινωθούν στις 11 Οκτωβρίου στο Πότσνταμ.
Reunion της τάξης του 69 με πολλές συμμετοχές
Ο Γεράσιμος Πινιατώρος γεννήθηκε το 1929 και εμφανίζεται στα Μαθητολόγια της Αραχώβης την χρονιά 1941-42 και 1942-43 αντίστοιχα στην Γ’ και Δ’ Γυμνασίου. Αναφέρεται μάλιστα και από τον Φωκίωνα Φωτιάδη Νεγρεπόντη σε ένα χειρόγραφό του με τους συμμαθητές του. Προφανώς οι τάξεις αυτές αναφέρονται στο 8τάξιο Γυμνάσιο και ξεκινούν από την 5η Δημοτικού ως Α’ Γυμνασίου και η ένδειξη 47* δηλώνει ότι αν μπορούσε να ολοκληρώσει στην Γερμανική, η οποία όμως έκλεισε το 1944, θα αποφοιτούσε το 1947.
Ο πατέρας του, Νικόλαος Πινιατώρος του Γεράσιμου (Αργοστόλι, 1903 – Αθήνα, 4 Μαρτίου 1987) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός , που διετέλεσε βουλευτής. Το επίθετό του απαντάται και ως Πηνιατώρος και γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1903 και σπούδασε νομικά. Εργάστηκε ως δικηγόρος. Ήταν παντρεμένος με την Έλντα-Ελένη και απέκτησαν έναν γιο, τον Γεράσιμο, και μία κόρη, τη Μόλλυ.
Εξελέγη βουλευτής Κεφαλληνίας το 1958 με το κόμμα της ΕΡΕ. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 4 Μαρτίου 1987 σε ηλικία 84 ετών και κηδεύτηκε από τον Κτητορικό Ναό Αγίου Αθανασίου Λάσης στο Αργοστόλι.
Ο Ιωάννης Δρόσος γεννήθηκε το 1951 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1969. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πήρε το 1975 το πτυχίο του και το 1982 το διδακτορικό του στο Συνταγματικό Δίκαιο από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ενδιάμεσα το 1981 πήρε ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών, ενώ μεταξύ 1992 και 1993 ήταν Visiting Scholar στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ενώ από το 1977 είναι δικηγόρος Αθηνών. Το 1983 έγινε λέκτορας και διαδοχικά επίκουρος καθηγητής, αναπληρωτής καθηγητής και από το 1997 Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στη Νομική Σχολή Αθηνών.
Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται: “Η νομική θέση των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα” (1982), “Ελληνική συνταγματική τάξη και Ευρωπαϊκές Κοινότητες στις διεθνείς σχέσεις” (1987), “Το δικαίωμα ψήφου των εκτός επικρατείας Ελλήνων. Η δυνατότητα μιας νομοθετικής ρύθμισης” (1990), “Δημόσια τάξη και δημόσια ασφάλεια ως έννοιες του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου” (1991), “Δοκίμιο ελληνικής συνταγματικής θεωρίας” (1996), “Συνταγματικοί περιορισμοί της ιδιοκτησίας και αποζημίωση” (1997).
Ως δικηγόρος είναι εταίρος της δικηγορικής εταιρίας «Καλλιμόπουλος -Λουκόπουλος – Χιωτέλλης _KLC”, είναι μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του European Law Research Center του Πανεπιστημίου του Harvard (1994-1997) και από το 1997 μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δημοσίου Δικαίου.
Διετέλεσε Σύμβουλος των Υπουργών Εμπορίου (1984-1989), Σύμβουλος του Υπουργού Δικαιοσύνης (1995), Βιομηχανίας Ενέργειας & Τεχνολογίας (1995), Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών (1993-1994) και Εσωτερικών Προεδρίας Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (1994-1996), Πρόεδρος της ΕΠΟ (2016-2018), Διευθύνων Σύμβουλος ΕΡΤ (2018-Σεπ 2019)
Ο Γιάννης Δρόσος Πρόεδρος της ΕΠΟ…
Ο Νικόλαος Νικολαΐδης ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες αρχιτέκτονες των αρχών του 20ου αιώνα γεννημένος στη Στενήμαχο της Ανατολικής Ρωμυλίας. Φοίτησε στο Ζαρίφειο Διδασκαλείο της Φιλιππούπολης μέχρι το κλείσιμο του εκπαιδευτικού αυτού ιδρύματος από τη Βουλγαρική Κυβέρνηση το 1906. Θα ολοκληρώσει τις εγκύκλιες σπουδές του στο Φυτολογικό Τμήμα της Εμπορικής Σχολής της Χάλκης στην Κωνσταντινούπολη και στη συνέχεια θα μεταβεί στο Μόναχο, όπου θα εγγραφεί στην Αρχιτεκτονική Σχολή της εκεί Technische Hochschule στις 2 Νοεμβρίου του 1910. Θα αποκτήσει το δίπλωμα του αρχιτέκτονα μηχανικού στις 5 Αυγούστου του 1916. Η καθυστέρηση απόκτησης διπλώματος οφείλεται στο γεγονός ότι ο Νικολαΐδης διέκοψε τις σπουδές του προκειμένου να καταταχθεί ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό και να συμμετάσχει στους Βαλκανικούς Πολέμους. Σύζυγός του ήταν η Γερμανίδα Άννα Γκέρλιχ (Anna Görligh), την οποία γνώρισε στη διάρκεια των σπουδών του και και με την οποία απέκτησε δύο γιους, τον Γιώργο και τον Ιάκωβο, που ήταν μαθητές της Γερμανικής στα θρανία της Αραχώβης.
Ο Νικολαΐδης θα γίνει ένας από τους πρώτους μελετητές της διαμόρφωσης των πολυώροφων κτηρίων στη μεσοπολεμική Αθήνα, συμβάλλοντας αποφασιστικά στον τυπολογικό και μορφολογικό εκσυγχρονισμό της πολυκατοικίας και των κτηρίων γραφείων. Ωστόσο θα ασχοληθεί και με τον σχεδιασμό και την επίβλεψη προαστιακών μονοκατοικιών, θα κατασκευάσει την εξέδρα του γηπέδου του «Παναθηναϊκού Α.Ο».
