Η τάξη του ’74 βρέθηκε στο αίθριο στο σχολείο μετά από 50 χρόνια. Με περισσότερα από 40 άτομα, με πολλά παιδιά από την Γερμανία, με συμμετοχή και από τα 3 τμήματα (a,b,c) που στο παρελθόν δεν υπήρχε, ειδικά με την συμμετοχή του (a), που κινητοποίησε ο Ανδρέας Αντωνόπουλος, που ήρθε από την Γερμανία, όπως ήρθαν ο Ανδρέας Παπανδρικόπουλος, ο Πάνος Σπηλιάκος, ο Γιάννης Βλαντούσης, αλλά και ο Διανέλος Γεωργούδης, που ήρθε από τον Βόλο και πολλοί που είναι πιστοί στα ραντεβού αυτά.

Με αφορμή την κουβέντα για όλες και όλους που χάσαμε όλα αυτά τα χρόνια, ο Πάνος Κωτσιανάς έστειλε μία φωτογραφία του Χάρη Τσελέντη, που έφυγε το 2014. Δίπλα του ο Νέλος Γεωργούδης στο κουπέ του τραίνου München-Hannover στο πλαίσιο του Schüleraustausch του 1972.

Ήμασταν όλοι τότε 16 ετών.

Φωτογραφίες έχουμε από τον Βασίλη Νεραντζόπουλο:

https://drive.google.com/drive/folders/18567dfFZRkI341WgY2g1WFK-ZgY_u2R7?usp=drive_link

Οι απόφοιτοι του 1974 ξεκίνησαν στην Γερμανική Σχολή Αθηνών την χρονιά 1968-69 στην Α’ Γυμνασίου μετά από εξετάσεις και αποφοίτησαν στην ΣΤ’ (τότε) Γυμνασίου την χρονιά 1973-74.

Παράλληλα με τις χρονιές αυτές ήταν συμμαθητές και συμμαθήτριες με τα παιδιά του Γερμανικού Τμήματος, που ενώ ξεκίνησαν στον ίδιο χρόνο εισαγωγής (1968-69) στο Γυμνάσιο αποφοίτησαν ένα χρόνο μετά, αφού η φοίτηση του Γερμανικού τμήματος προέβλεπε διάρκεια 13 χρόνων. Έτσι θεωρούνται συμμαθητές ασχέτως της μιας χρονιάς διαφοράς στην αποφοίτηση.

Έχουμε 108 ονόματα στα ελληνικά τμήματα και 18 στο γερμανικό.

Από όσο γνωρίζουμε έχουμε χάσει τους εξής 9:

Χάρης Τσελέντης (Οκτ. 2014), Τάσος Δωρής (21.6.2016), Μάνος Αντώναρος (13.7.2018), Κώστας Καλφόπουλος (Ιούλιος 2023), Βίκυ Πάγκα (14.7.2023), Αλέκος Λεονταρίδης (1992), Γιώργος Κλεώπας (1991), Σούλα Κοντάκου (2023;) και Βεατρίκη Κόντερ (1986;).

Αναλυτικά ο πίνακας με όλα τα ονόματα: (περισσότερα…)

Με επικεφαλής τον Μάρκο Κούμαρη (αποφ. ’92) ξεκινάει από την Κρήτη η καλοκαιρινή περιοδεία του 2024 των Locomondo.

Αναλυτικά:

Παρασκευή 28 Ιουνίου, Ηράκλειο

Σάββατο 29 Ιουνίου, Ρέθυμνο

Τετάρτη 3 Ιουλίου, Πετρούπολη

Σάββατο 6 Ιουλίου, Βαμβακού

Δευτέρα 8 Ιουλίου, Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη

Κυριακή 14 Ιουλίου, Αρτέμιδα

Σάββατο 27 Ιουλίου, Λευκωσία, Κύπρος

Κυριακή 28 Ιουλίου, Λάρνακα, Κύπρος

Παρασκευή, 2 Αυγούστου, Ελάτεια

Κυριακή, 4 Αυγούστου, Καλαμάτα

https://locomondo.gr/el/

Ο Ιάκωβος Νικολαΐδης γεννήθηκε το 1925 και αποφοίτησε από τη Σχολή to 1943. Σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στον Καναδά, όπου και αγωνίστηκα με την ομάδα του Πανεπιστημίου McGill. Ανηψιός του Απόστολου Νικολαΐδη, παράγοντα του Παναθηναικού, έγινε καλαθοσφαιριστής αρχικά και παράγων στη συνέχεια. Αγωνίστηκε στον Παναθηναϊκό και υπήρξε βασικός συντελεστής στην κατάκτηση των δυο πρώτων πρωταθλημάτων του Παναθηναϊκού το 1946 και το 1947. Συμμετείχε σε δυο αγώνες της Εθνικής Ελλάδος εναντίον της Τουρκίας οι οποίοι ήταν από τους πρώτους στην ιστορία του εθνικού συγκροτήματος.

Υπήρξε μέλος της Γενικής Συνέλευσης της Ομοσπονδίας Αθλοπαιδιών από την πρώτη διοικούσα επιτροπή το 1965 μαζί με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, τον Κώστα Παπαναστασίου, τον Άγι Κυνηγόπουλο, τον Αντώνη Τζήκα κ.α. Το 1996 η Ομοσπονδία Αθλοπαιδιών αναγνωρίσθηκε από τη ΦΙΜΠΑ. Ήταν μέτοχος στην εταιρεία ΒΙΣ, όπου εργάστηκε από τις αρχές τις δεκαετίας του ’50 έως τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Το 1974, που ο θείος του Απόστολος Νικολαΐδης ανέλαβε την προεδρία του Παναθηναϊκού όντας βαριά άρρωστος ο Τζακ ενεργούσε αντ΄αυτού στα διοικητικά του ΠΑΟ και ήταν εκείνος ο οποίος παρέδωσε την προεδρία του ποδοσφαιρικού τμήματος στην οικογένεια Βαρδινογιάννη το 1979. Πέθανε σε ηλικία 90 ετών στις 30 Αυγούστου 2015.

Όταν έχουμε εκλογές, δουλεύουμε στην εφημερίδα και την Κυριακή. Δεν παραπονιέται κανείς, γιατί πάντα τα μεγάλα γεγονότα είναι συναρπαστικά και η κάλυψή τους ένα δημοσιογραφικό πάρτι. Η εργάσιμη εβδομάδα που ακολουθεί, όμως, είναι πάντα αφόρητη, αργή και βασανιστική. Φτάνει η Τετάρτη και νιώθουμε όλοι πτώματα από την κούραση. Στο τέλος της εβδομάδας, το burnout είναι έκδηλο. Κι αυτό συμβαίνει μόνο μια-δυο φορές σε διάστημα τετραετίας.

Οσοι έχετε εργαστεί έξι συνεχόμενες ημέρες καταλαβαίνετε αυτό που περιγράφω. Σε όλο τον κόσμο, το έχουν αντιληφθεί πλέον και οι εργοδότες. Ηδη σε πολλές χώρες εφαρμόζεται πειραματικά η τετραήμερη εργασία με θετικά αποτελέσματα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, 61 επιχειρήσεις πήραν μέρος στο πρώτο πιλοτικό πρόγραμμα το 2022 και εξ αυτών οι 54 το κράτησαν έως τώρα, παρά τη μέχρι πρότινος εχθρική υποδοχή του μέτρου από τη συντηρητική κυβέρνηση του Ρίσι Σούνακ. Παρόμοιες πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί στη Γερμανία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ισλανδία. Η λογική είναι πολύ απλή: όσο αυξάνεται η ικανοποίηση των εργαζομένων και αποκαθίσταται η ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής τόσο ενισχύεται η παραγωγικότητα. (περισσότερα…)

Το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη προκηρύσσει φωτογραφικό διαγωνισμό στο πλαίσιο της δράσης «Η θάλασσα στη λογοτεχνία» (poesea.gr).

Σκοπός του διαγωνισμού είναι οι συμμετέχοντες / συμμετέχουσες να αναδείξουν νησιωτικές και όχι μόνο περιοχές του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους αλλά και να συμμετάσχουν με τα φωτογραφικά τους έργα στον εμπλουτισμό της εφαρμογής poesea.gr, καθώς η φωτογραφία του νικητή ή της νικήτριας θα γίνει έργο βιντεοτέχνης!

*Συμμετοχές αποκλειστικά μέσω του πεδίου επικοινωνία του διαδικτυακού τόπου poesea.gr

https://www.laskaridisfoundation.org/event/prokiryxi-fotografikou-diagonismou/

«… Όπου μεγάλωσαν οι τέχνες του πολέμου και της ειρήνης…» 

Το Μουσείο Φιλελληνισμού και το Πολεμικό Μουσείο, στο πλαίσιο του έτους «2024, Έτος Λόρδου Βύρωνα και Φιλελληνισμού», συνδιοργανώνουν μία σημαντική ομαδική έκθεση με τη συμμετοχή 50 σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών με τίτλο: «… Όπου μεγάλωσαν οι τέχνες του πολέμου και της ειρήνης…».

Η φετινή επέτειος των 200 χρόνων από τον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα αποτελεί σημείο αναφοράς για 50 διακεκριμένους Έλληνες καλλιτέχνες, οι οποίοι τιμούν με έργα τους τον μεγάλο ρομαντικό ποιητή και Φιλέλληνα.

Το ιστορικό φουαγιέ του Αμφιθεάτρου του Πολεμικού Μουσείου θα φιλοξενεί για τους επόμενους μήνες, ένα πολυεπίπεδο εικαστικό αφιέρωμα στον Λόρδο Βύρωνα που ενθαρρύνει την εξερεύνηση της παγκόσμιας ακτινοβολίας του σε σχέση με τη φλογερή αγάπη του για την Ελλάδα και την ελευθερία.

Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού (περισσότερα…)

Ανακαλύψτε τον ήχο της γραφής, γνωρίστε μία διαφορετική – ή όχι και τόσο – Ελλάδα!

Ιδεαλίστρια, επαναστάτρια, δυναμική, διεισδυτική, οξυδερκής και βαθιά φεμινίστρια, η σουηδικής καταγωγής Φρειδερίκη Μπρέμερ (Fredrika Bremer), μας παρέδωσε μια από τις σπουδαιότερες μαρτυρίες για την Ελλάδα και τους Έλληνες στα χρόνια της Βασιλείας του Όθωνα. 

Το ημερολόγιό της, όπου αποτυπώνει σχεδόν καθημερινά τις εμπειρίες της από τη ζωή στην Ελλάδα και φυσικά την ελληνική κοινωνία – από τους χορούς στο Παλάτι μέχρι τη ζωή στα νησιά – γίνεται ανάρπαστο ήδη από εκείνη την εποχή, κατατάσσοντας την ίδια στη σπουδαιότερη γυναίκα περιηγήτρια των αρχών του 19ου αιώνα.

Στο πλαίσιο του επιχορηγούμενου προγράμματος «Από το Αιγαίο στο Ιόνιο: Μια θάλασσα γνώσης», το ίδρυμα Αικατερινης Λασκαρίδη αξιοποίησε το μοναδικό αυτό τεκμήριο με τρόπο διαφορετικό και προωτότυπο. Μέσα από την πλατφόρμα Spotify, Apple Podcasts αλλά και την ιστοσελίδα του Ιδρύματος, οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να ακούσουν στα ελληνικά ή/και στα αγγλικά τις περιπέτειες της Φρ. Μπρέμερ στην πρωτεύουσα αλλά και στη νησιωτική Ελλάδα. 

Τα αποσπάσματα προσφέρονται δωρεάν. Σας προσκαλούμε να τα ακούσετε ταξιδεύοντας το καλοκαίρι ή να ταξιδέψετε ακούγοντάς τα, με ανοιχτά ή κλειστά μάτια!

Η Άννα Συριοπούλου αποφοίτησε από την Σχολή το 1974. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ακολούθως πήρε δίπλωμα από το ΕΚΕΜΕΛ (Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου), όπου εκπόνησε και την διπλωματική της  εργασία.

Είναι Επιστημονική Συνεργάτιδα στον Τομέα Ιστορίας και Θεωρίας του Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει μεταφράσει από τα γερμανικά το δοκίμιο «Η ιδέα του Καντ περί της αιώνιας ειρήνης- Από την ιστορική απόσταση 200 ετών» του Γερμανού φιλοσόφου Jürgen Habermas (εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «Πόλις»).

Επίσης μετέφρασε από τα γερμανικά το δοκίμιο «Για μια θεωρία της Διαδικασίας του καθηγητή της Φιλοσοφίας Δικαίου της Νομικής Σχολής Αθηνών Παύλου Σούρλα (εκδόθηκε στο περιοδικό Ισοπολιτεία), και μετέφρασε το «A Dangerous Mind- Η επίδραση του Carl Schmitt στην Ευρώπη» του Jan Werner Mueller, το οποίο είναι υπό έκδοσιν.

biblionet…

Ο Νώτης Ροδίου Γέσσεν γεννήθηκε το 1995 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αίγινα. Εργάζεται ως σύμβουλος πωλήσεων στην εταιρία ακινήτων Engel &Völkers στην Αθήνα.

Φοίτησε στην Γερμανική Σχολή από το 2010-2013 και στην συνέχεια ξεκίνησε σπουδές μηχανολογίας οχημάτων στην Hochschule für Angewandte Wissenschaft (HAW) στο Αμβούργο. Μετά την αλλαγή σπουδών πήρε το πτυχίο του για Video & Film Production από την SAE Αμβούργο. Επέστρεψε στην Αθήνα το 2019 και μετά την στρατιωτική θητεία του ανέλαβε το γραφείο τηλεοπτικών παραγωγών της μητέρας του Corinna Jessen (75) και εργάστηκε ως παραγωγός για ZDF και arte. Παράλληλα ανέπτυξε δραστηριότητα στον τομέα των ακινήτων και εντάχθηκε στην Engel & Völkers.

Στις 20 Ιουνίου 2024 φιλοξένησε το Ωδείο Αθηνών ένα συνέδριο με τίτλο “The Lyceum Project: AI Ethics with Aristotle”.

Συνδιοργανωτές το “Oxford University Institute for Ethics in AI”, το Stanford University, το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος», το Wolrd Human Forum, το Ίδρυμα Patrick J McGovern, το Cosmos Institute.

Η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, Πρόεδρος του World Human Forum, ευχαρίστησε με ανάρτησή της τους συντελεστές / φορείς και τους συμμετέχοντες, ανάμεσα στους οποίους και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης :

Thank you to our partners Institute for Ethics in AI-University of Oxford and Stanford Institute for Human-Centered Artificial Intelligence (HAI) for sharing so many groundbreaking and thought provoking ideas in Athens leading to the moment of Aristotle’s Lyceum awakening through an interdisciplinary youth open dialogue and a highly symbolic for Democracy interactive dance masterclass. Thank you to the Greek Prime Minister Kyriakos Mitsotakis for being part of the discussion. Thank you to the Directorate of Prehistoric and Classical Antiquities for hosting us and the 17+1 one dance students of the Athens Conservatoire | Ωδείον Αθηνών for their amazing performance!  (περισσότερα…)

H Τελετή Αποφοίτησης, η Absolventen Feier, που εορτάστηκε στην Γερμανική Σχολή Αθηνών με μεγάλη λαμπρότητα και είχε τεράστια επιτυχία, θα λέγαμε, την μεγαλύτερη όλων όσων έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια, ήταν το κορυφαίο γεγονός της σχολικής χρονιάς.

Με 100 στα 100 παιδιά να έχουν στις αποσκευές τους το Abitur, με γονείς και συγγενείς υπερήφανους και πανευτυχείς, με μία δεξίωση σχεδιασμένη στην εντέλεια από την Σχολή και τον Σύλλογο Γονέων, με ένα εξαιρετικό μουσικό πρόγραμμα, και με μία βραδιά, που καλύτερη δεν θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί, δώρο σε όλες και όλους, που βρέθηκαν στην πρώτη αυλή του σχολείου, κάτω από την Πανσέληνο της φράουλας, που όμως δεν ήταν ορατή από την αυλή.

Χαιρετισμοί ακούστηκαν από την Πρεσβεία, τα μέλη του ΔΣ της DSA, την διεύθυνση της Σχολής, του Συλλόγου Γονέων και του Συλλόγου Αποφοίτων, των εκπροσώπων του Μαθητικού Συμβουλίου της DSA.

Ακολούθησε η απονομή των υποτροφιών του Συλλόγου της DSA και του DAAD και η τελετή έκλεισε με την επίδοση των απολυτηρίων και τις βραβεύσεις για ιδιαίτερες επιδόσεις των τελειοφοίτων.

Ενδιάμεσα έπαιξαν τα μουσικά σύνολα των μαθητών και η βραδιά ολοκληρώθηκε με δείπνο.

Εκ μέρους του Συλλόγου Αποφοίτων μίλησε ο πρόεδρος Κώστας Γαλάνης: (περισσότερα…)

Με το σχόλιο: “πως αλλάζουν οι καιροί, ….η κατά το λαϊκότερον: “Θα γυρίσει ο τροχός, θα ….” έστειλε ο Κώστας Παπαηλιού ένα άρθρο της NZZ (Neue Zürcher Zeitung) της 4.7.2024

Nirgends in der EU arbeiten Angestellte länger als in Griechenland.

Nun kommt in einigen Branchen ein sechster Arbeitstag hinzu. Der griechischen Wirtschaft fehlen Hunderttausende von Arbeitnehmern.

Das wirtschaftspolitische Ansehen Griechenlands in der Welt hat eine bemerkenswerte Wandlung durchlaufen. Während der Staatsschuldenkrise wurde der südosteuropäische Aussenposten der Euro-Zone gerne als Land der Faulenzer dargestellt, besonders in deutschsprachigen Debatten.

(περισσότερα…)

Η Marianne Danner διηύθηνε στην έναρξη της Τελετής Αποφοίτησης τα παιδιά της ορχήστρας της DSA σε μία καταπληκτική εκτέλεση του τραγουδιού του Μάνου Χατζηδάκι σε μία πολύ όμορφη βραδιά της 22ας Ιουνίου 2024, κάτω από την Πανσέληνο της φράουλας, η οποία δεν ήταν ορατή από την αυλή της Σχολής. Μπράβο Marianne!

Το τραγούδι ξεκινά με ένα νανούρισμα, με ευχές και υποσχέσεις, σαν αυτό που σιγοψιθυρίζουν οι γιαγιάδες και οι μαμάδες για να κοιμίσουν τα μωρά.

Το Χάρτινο το Φεγγαράκι είναι τραγούδι σε μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και στίχους του Νίκου Γκάτσου, που γράφτηκε για τις ανάγκες του έργου “Λεωφορείον ο Πόθος” του Τεννεσί Ουίλιαμς, που παρουσίασε το Θέατρο Τέχνης το 1949. Στην παράσταση το τραγουδούσε η Μελίνα Μερκούρη. Στην δισκογραφία πέρασε για πρώτη φορά το 1958 με τη Νάνα Μούσχουρη με διαφοροποιημένους στίχους.  Θεωρείται το πρώτο τραγούδι που δημιουργήθηκε από πρωτότυπους στίχους του Γκάτσου. (περισσότερα…)

It is hard to imagine everyday life in Greece without them; people with Albanian roots perform essential work for many day-to-day services, especially in the skilled trades. Their relationship with the majority Greek population has seen ups and downs.

Today, migrants from Albania make up the largest group of foreigners in Greece, with almost two thirds of registered foreigners coming from Albania. Although they are the largest group with a migrant background, Greece’s Albanians are the least visible, having adapted and integrated like no other national group in recent years and decades. One could describe this as assimilation. (περισσότερα…)

Αναζήτηση νέων Ομίλων Eργασίας

Αγαπητοί γονείς και φίλοι της Γερμανικής Σχολής Αθηνών,

Οι Όμιλοι Eργασίας παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην απογευματινή ζώνη του Σχολείου, καθώς διευρύνουν τη σχολική ζωή πέρα από το υποχρεωτικό πρόγραμμα και τα μαθήματα. Η δήλωση συμμετοχής σε έναν Όμιλο Eργασίας είναι βασικά προαιρετική. Οι μαθητές/τριες επιλέγουν με βάση τα ενδιαφέροντά τους, τις κλίσεις και το πρόγραμμά τους. Οι περισσότεροι Όμιλοι που προσφέρονται ανήκουν στους τομείς αθλητισμού, μουσικής, καλλιτεχνικών, θεάτρου, αλλά επίσης και γλωσσών (ισπανικά, ιταλικά) σαν εμπλουτισμός γνώσεων μαθημάτων (Χημεία – Πειράματα, Μαθηματικά, Σχολική εφημερίδα, επιχειρηματολογία, ιστορία κλπ.).

Μέσω της εξαιρετικής δουλειάς που γίνεται στους ομίλους οργανώνονται παραστάσεις στο θέατρο, μουσική, musical, σχολικές ομάδες σε όλα τα αθλήματα, στην επιχειρηματολογία κλπ..

Οι Όμιλοι διεξάγονται μια φορά την εβδομάδα από τέλη Σεπτεμβρίου έως τον Ιούνιο και κατά κανόνα διαρκούν 90 λεπτά. Σε κάθε Όμιλο συμμετέχουν τουλάχιστον 10 παιδιά.

Στην παρούσα φάση ψάχνουμε τρόπους, για να εμπλουτίσουμε ακόμα περισσότερο τις επιλογές που προσφέρουμε. Γι’ αυτό αναζητάμε άτομα που ενδιαφέρονται να συντονίσουν έναν Όμιλο Εργασίας.

Θα σας ενδιέφερε να προσφέρετε κάποιον Όμιλο Εργασίας; Ή μήπως γνωρίζετε κάποιον που θα ήθελε να το κάνει;

Αν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, τότε μπορείτε ευχαρίστως να επικοινωνήσετε στο kambouris@dsathen.gr

(περισσότερα…)

Ο Ευγένιος Σαντορίνης (Genio Santorini) γεννήθηκε στην Αθήνα 1923. Από το 1929 (όταν ήταν 6 ετών) έως το 1940 φοίτησε στην Γερμανική Σχολή στην Αραχώβης. Η μητέρα του ήταν γερμανίδα, καθηγήτρια ξένων γλωσσών και ο πατέρας του διάσημος Έλληνας μηχανικός, φυσικός και σπουδαίος εφευρέτης με σπουδές στην Ελβετία, που έγινε καθηγητής στο ΕΜΠ (δείτε μερικά αφιερώματα στο τέλος του βιογραφικού για τον Παύλο Σαντορίνη).

Μεταξύ 1942 και 1948 φοίτησε στο Ε.Μ.Πολυτεχνείο και πήρε το δίπλωμα του αρχιτέκτονα.

Υπηρέτησε την στρατιωτική τουθητεία στο Ναυτικό από το 1948 έως το 1950 και την επόμενη χρονιά το 1951 προσλήφθηκε στο γραφείο των Αθηνών της εταιρείας Knappen Tippetts Abbett McCarthy (ΚΤΑΜ), όπου παρέμεινε για τρία χρόνια.

Το 1954 απεφάσισε να μεταναστεύσει στον Καναδά και το 1955 στις ΗΠΑ και εγκαταστάθηκε αρχικά στο Columbus Ohio, έπειτα στο New Haven και το 1963 σε προάστειο της Ουάσινγκτον. Εργάσθηκε σε πολλές πόλεις των ΗΠΑ, και σε πολλές χώρες της Ασίας, Αφρικής και Ευρώπης.

Το 1990 συνταξιοδοτήθηκε και έζησε με την σύζυγό του και τις τρεις κόρες του στην Bethesda του Maryland.

Όπως αναφέρει το βιογραφικό του, που ακολουθεί στα αγγλικά, ήταν δεινός φωτογράφος και στις δουλειές του περιλαμβάνεται και η κάλυψη των ταραχών του 1968 στην Ουάσινγκτον που εμφανίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’60 σε γερμανικά περιοδικά, ενώ του άρεσε πολύ το διάβασμα τόσο που να ξενυχτά με ένα βιβλίο στο χέρι.

Όταν συνταξιοδοτήθηκε αφοσιώθηκε στο να σχηματίσει το οικογενειακό του δέντρο, το οποίο έφθανε μέχρι τα μέσα του 17ου αιώνα και προκειμένου να εξεσφακκλίσει τις πληροφορίες που ζητούσε αναγκάστηκε να ταξιδεύει πολύ και να παίρνει συνεντεύξεις από μέλη της οικογένειάς του. Τέλος, όταν ολοκλήρωσε το έργο έγραψε μία έκθεση, η οποία δημοσιέυτηκε σε δύο μέρη στην International Herald Tribune και στην εφημερίδα Καθημερινή.

Πέθανε στις 29 Ιανουαρίου 2011.

SANTORINI Paul EUGENE (Age 86) A retired professional engineer, died on January 29, 2011 at Suburban Hospital in Bethesda, MD, of pneumonia. Mr. Santorini was born on March 15, 1924 in Athens, Greece. His mother was a German foreign-language teacher, and his father a prominent Swiss-educated Greek engineer and physicist. Mr. Santorini graduated from the German School of Athens and received a diploma in architecture in 1948 from the National Technical University of Athens. After serving in the Greek Navy, he took his first job with the Athens office of the New York-based engineering company Knappen Tippetts Abbett McCarthy, where he worked for three years. Encouraged by an American colleague there, Mr. Santorini decided to seek his fortune in America, emigrating to Canada in 1954 and to the United States in 1956. Mr. Santorini’s first years in the United States were spent in Columbus, OH, and New Haven, CT. In 1963, he settled himself and his family in the Washington, DC area. From 1967 on, he lived in Bethesda, MD. A member of the American Society of Civil Engineers, he was employed in senior positions as principal engineer or consultant by a number of U.S. engineering and construction firms, including the Bechtel Corporation. His work took him around the United States as well as to Haiti, Saudi Arabia, Nigeria, and Germany. Mr. Santorini was the project engineer for the 1976 rehabilitation of the port of Port-au-Prince, Haiti, in which the existing wooden structure was replaced with concrete. Although the 2010 earthquake severely damaged the port and the furthest portions of the dock collapsed into the sea, the warehouses and containers stacked in the populated part of the port did not collapse onto any workers, and the port reopened eight days after the earthquake first hit. After more than 30 years as a professional engineer, Mr. Santorini retired in 1990. Mr. Santorini was an avid photographer whose work, including coverage of the 1968 Washington, DC riots, appeared in German magazines in the mid-1960s. He enjoyed collecting and experimenting with different high-end cameras before trading them in for the next model. An avid reader, he disregarded normal waking hours when in the grips of a favorite book. He was fluent in Greek, German, French, and English and had a working knowledge of Italian. In the first years after his retirement, he devoted himself to compiling a comprehensive family tree, the earliest entries of which reach back to the mid-1600s. In connection with this project, he traveled extensively to acquire primary historical sources and to interview extended family members. The result was a document the size of a dining-room table. After completing the genealogy project, Mr. Santorini wrote a two-part biographical essay focusing on his decision to emigrate and make good in America. The essay was published in the International Herald Tribune and, in a fuller version, in the Greek newspaper “I Kathimerini.” From childhood on, he loved classical music. Another lifelong interest was modern European history, especially of the 20th century. He was a member of the German-American Historical Institute and the Goethe Institut, and he attended the German Lutheran Church of Washington, DC. Mr. Santorini is survived by his wife of 54 years, Hildegard née Isbrecht, of Bethesda, MD, their three children, Beatrice Santorini of Philadelphia, PA, Eva Santorini of Silver Spring, MD, and Christine Biser, of Frederick, MD, his son-in-law, Chris Pestalozzi and grandson, Lukas Pestalozzi, both of Silver Spring, MD, his brother-in-law Karl Isbrecht, of Flagstaff, AZ, his stepmother, Anastasia Santorini, and his cousin Valia Spanidou, both of Athens, Greece. Mr. Santorini donated his body to the State Anatomy Board of Maryland. A memorial service is being planned for mid-March.

Περισσότερα…

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ πατέρα του ΕΥΓΕΝΙΟΥ:

Παύλος Σαντορίνης wikipedia…

Ο άγνωστος Παύλος Σαντορίνης: Μαθητής του Αϊνστάιν και εφευρέτης του ραντάρ…

Ο καθ. Παύλος Σαντορίνης και το Ελληνικό ραντάρ…καθ. Παύλος Σαντορίνης και το Ελληνικό ραντάρ…

Σαντορίνης Παύλος Καθηγητής ΕΜΠ…Καθηγητής ΕΜΠ…

Η νέα πλατφόρμα του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, poesea.gr, φέρνει τη λογοτεχνία και την ποίηση πιο κοντά στα πολυμέσα! Με γνώμονα τη δυναμική της βιντεοτέχνης, 31 νησιά ζωντανεύουν ποιήματα που στόχο έχουν να αναδείξουν τη σπουδαιότητα της θάλασσας στην ελληνική σκέψη.

Φιλοδοξώντας να αποτελέσει ολιστικό εκπαιδευτικό εργαλείο, η καινοτομία της πλατφόρμας poesea.gr δεν περιορίζεται στα βίντεο. Αντιθέτως, προσφέρει πλήθος πληροφοριακού υλικού, ενώ συνοδεύεται και από προτάσεις-ασκήσεις προς αξιοποίηση εντός και εκτός του σχολικού πλαισίου, και από το ευρύτερο κοινό.

Με σεβασμό στις παραδοσιακές του αξίες, το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη επιθυμεί ο διαδικτυακός τόπος poesea.gr να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και δημιουργίας. Αναγνωρίζοντας τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής, καλεί για την επιστροφή στις λέξεις μέσα από τις εικόνες, έχοντας ως οδηγό τη μοναδικότητα των ελληνικών τοπίων και της ελληνικής γλώσσας.

Περιηγηθείτε στην πλατφόρμα…

Τις ημέρες αυτές εορτάζεται ένα έθιμο που επιβιώνει από την αρχαιότητα και τελείται στις 24 Ιουνίου, σύμφωνα με το οποίο εμφανίζεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου. Ο Ελευθέριος Σκιαδάς δημοσίευσε ένα άρθρο με αφορμή το έθιμο αυτό στα “Αθηναϊκά”.

Ο τρόπος με τον οποίο εορταζόταν στις γειτονιές ο Αϊ-Γιάννης ο Λαμπαδάρης τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα είχε τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Όλα τα παλιοβάρελα και τα άχρηστα κοφίνια ρίχνονταν στην πυρά. Οι φλόγες που αναδύονταν φώτιζαν τους δρόμους των συνοικιών και τα πρόσωπα των αγιόπαιδων συναγωνίζονταν ποιο θα υπερπηδήσει πρώτο τις φλόγες. Αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του Κλήδονα δεν ήταν οι φωτιές. Ήταν το «αμίλητο νερό» και τα «ροιζικάρια». Αυτά συγκέντρωναν τους πόθους και τις ελπίδες των κοριτσιών που εξακολουθούσαν να μένουν πιστά στα ήθη και στα έθιμα.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, όλοι οι δρόμοι φωτίζονταν από τις φωτιές του Αϊ Γιαννιού. Αντηχούσαν οι παιδικές φωνές που γιόρταζαν την παραμονή (23 Ιουνίου) της γιορτής του λαϊκού Αγίου. Στις πόρτες των σπιτιών, γριούλες και κορίτσια, συζητούσαν για τις λεπτομέρειες του Κλήδονα, ο οποίος θα τους φανέρωνε τον ποθητό σύζυγο και την τύχη τους, το μέλλον! Το νερό των πηγαδιών, απαραίτητο στοιχείο του Κλήδονα, είχε μεγάλη ζήτηση, καθώς και η ρίγανη, το «μαγικό φυτό» του Αϊ Γιάννη.

Δείτε το άρθρο του Ελευθέριου Σκιαδά από “Τα Αθηναϊκά”…

Κλήδονας στην wikipedia…

Γιατί η εκκλησία αφόριζε τους πολίτες και καθαιρούσε τους ιερείς που ακολουθούσαν το πανάρχαιο έθιμο

Στις 24 Ιουνίου, ανήμερα του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, αναβιώνει το έθιμο του Κλήδονα. Αποτελεί το δημοφιλέστερο έθιμο του καλοκαιριού και διατηρεί τις ρίζες του από την αρχαιότητα. Ανήμερα της γιορτής, οι κάτοικοι σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας ανάβουν φωτιές καταμεσής του δρόμου ενώ ο “Κλήδονας” αποκαλύπτει στις άγαμες κοπέλες τον μελλοντικό τους σύζυγο.

Το “αμίλητο νερό”

Σύμφωνα με το έθιμο, την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού, οι ανύπαντρες κοπέλες επιλέγουν σε ποιο από τα σπίτια του χωριού θα “ανοιχτεί ο Κλήδονας”. Το απόγευμα της παραμονής, ένα μικρό κορίτσι, του οποίου ζουν και οι δύο γονείς, πηγαίνει σε μια πηγή και παίρνει το “αμίλητο” νερό με ένα πήλινο δοχείο, με το “δοχείο του Κλήδονα”, όπως ονομάζεται.

Έπειτα το μεταφέρει στο σπίτι χωρίς να μιλήσει σε κανέναν, ακόμα κι αν επιχειρήσουν να της αποσπάσουν την προσοχή οι περαστικοί ή της μιλήσουν. Γι’ αυτό και το νερό ονομάζεται “αμίλητο” ή “βουβό”.

Δείτε το αφιέρωμα της εκπομπής “Μηχανή του Χρόνου”…