Η Νατάσσα Κανέλλου αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1984 και σπούδασε Διατροφολογία στο πανεπιστήμιο “Justus Liebig”, Giessen, Γερμανίας, από το οποίο απέκτησε πτυχίο (Dipl. Oec. Troph.) και διδακτορικό δίπλωμα (PhD Oec. troph.) με αντικείμενο την «Επιστήμη της Διατροφής».

Είναι Διατροφολόγος (Dipl.oec. troph, Dr.oec.troph, Justus Liebig University Giessen, Γερμανίας ).

Από το 1990 έως και σήμερα έχει εργασθεί σε ερευνητικά Ευρωπαϊκά προγράμματα διατροφής. Υπήρξε από το 1992 ως το 2002 μόνιμος επιστημονικός συνεργάτης (ΠΕ) της ‘Έδρας Διατροφής και Βιοχημείας’ της ‘Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας’, δίδαξε ως λέκτορας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο (2000-2002). Από το 2003 ως 2012 ήταν τακτική Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Διατροφής στο Γενικό Τμήμα Βασικών Ιατρικών Μαθημάτων και από το 2013 ως σήμερα είναι τακτική καθηγήτρια του τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων, στο πρώην Τ.Ε.Ι. Αθήνας, σήμερα Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.

Έχει δημοσιεύσει σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά και έχει ετεροναφορές (citations) από διεθνή επιστημονικά άρθρα της.

Διαθέτει ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, ενώ ήταν αρκετές φορές μέλος σε οργανωτική/επιστημονική επιτροπή συνεδρίων.

Έχει συντάξει ειδικά κεφάλαια σε συγγράμματα διατροφής, σχολικά βιβλία γυμνασίου ΟΕΔΒ, πανεπιστημιακές σημειώσεις. Είναι επισκέπτρια καθηγήτρια διατροφής σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Είναι εγκεκριμένη εκπαιδεύτρια (teacher) ΕSPEN για σεμινάρια δια βίου εκπαίδευσης (LLL) στην Ελλάδα.

Παράλληλα ασκεί το επάγγελμα της συμβούλου διατροφής- διαιτολόγου με δεκαετή εμπειρία στη διατροφική γονιδιωματική (DNA και διατροφική παρέμβαση).

Είναι μέλος του Γερμανικής Συλλόγου Διαιτολόγων, “Deutsche Gesellschaft für Ernährung – DGE, του Πανελλήνιου Συλλόγου διαιτολόγων (HAD), της Ιnternational Federation of Home Economics, της Ιnternational Society of Nutrigenetics and Nutrigenomics -ISNN, της European Association for Cancer Research – EACR, της Eλληνικής Eταιρείας Ιατρικής Διατροφής GRESPEN και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διατροφήs και μεταβολισμού – ESPEN

Περισσότερα…

«Εβαλε τη χώρα πάνω από τον εαυτό του»

Με μία επίκληση στον Περικλή ξεκίνησε τον επικήδειο λόγο του ο στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού και προσωπικός του φίλος, Τάσος Γιαννίτσης.

«Η παρουσία όλου του πολιτικού φάσματος, αποδεικνύει το μέγεθος της τιμής για τον Κώστα Σημίτη. Μας έκανε υπερήφανους, μας έδωσε υπόσταση. Αφιέρωσε τη ζωή του για να πάει η Ελλάδα πολύ ψηλότερα. Και την πήγε. Κατανόησε ότι η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, βασιζόταν στο να κατανοήσει το σφυγμό της εποχής και να τον μεταβιβάσει στο κόμμα του και την κοινωνία. Και το πέτυχε» τόνισε ο ίδιος.

https://www.iefimerida.gr/politiki/giannitsis-gia-simiti-ebale-ti-hora-pano-apo-ton-eayto-toy

Η Άννα Φιλίνη συμμετέχει στην έκθεση “ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ” στο “Μουσείο Τσιτσάνη” στα Τρίκαλα, που εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο και στέλνει τις ευχές της για το 2025 με έναν πίνακα:

«Ο Βασίλης Τσιτσάνης στη Θεσσαλονίκη την δεκαετία του ’40.»

Άννα Φιλίνη, 2024.Τρίπτυχο 180 X100 εκ. , λάδι σε μουσαμά (-λεπτομέρεια).

συμπληρώνοντας για την έκθεση ότι:

“επικεντρώνεται στον Τσιτσάνη, αυτόν τον κορυφαίο καλλιτέχνη του ρεμπέτικου λαϊκού τραγουδιού που γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας και σημάδεψε με τη μουσική του ιδιαίτερα τα χρόνια της Κατοχής, την Αντίσταση και τον Εμφύλιο και όλη τη μεταπολεμική περίοδο στην πατρίδα μας μέχρι τον θάνατό του”,

και για την συμμετοχή της:

“Έφτιαξα ένα τρίπτυχο μέσα στο οποίο θέλησα να επικεντρωθώ στο σπουδαίο έργο του Τσιτσάνη που είναι η Συννεφιασμένη Κυριακή και σε όλη την περίοδο της δημιουργίας του-σφραγισμένη από τη ζωή του στη Θεσσαλονίκη στη δεκαετία του ΄40- με Κατοχή, Αντίσταση , Εμφύλιο. Η ματωμένη «Συννεφιασμένη Κυριακή» (κέντρο), το «Χωρίσαμε ένα δειλινό» (αριστερά) και «Ο Τραυματίας» (δεξιά) ,βγαίνουν μέσα στις εικόνες μου από τις ιστορίες και το μπουζούκι του Τσιτσάνη και από τις φωνές της Μαρίκας Νίνου, της Σωτηρίας Μπέλλου και του Τσαουσάκη. Η Θεσσαλονίκη, με το συννεφιασμένο ουρανό της τα χαράματα εκείνης της Κυριακής και το μαγευτικό ρυθμό των κτιρίων της πόλης στο Μεσοπόλεμο, δίνουν τη μουσική, τα εννέα όγδοα και την τελική λύτρωση”.

Η Alexandra Rosakis, απόφοιτος του 1994, εξέδωσε ένα παιδικό βιβλίο και μας το παρουσιάζει:

Ein Pony, das im Rechnen brilliert? Ja, da verschlägt es nicht nur den Lehrern die Sprache, sondern auch der kleinen Matilda. Vielleicht war es doch keine gute Idee, «krank» zu Hause zu bleiben, als der Einmaleins-Test anstand. Wird Matilda ihren Platz in der Klasse an ihr Pony Herkules verlieren? Der Neid ist gross, der Zoff vorprogrammiert. Doch der Lehrer hat einen Geistesblitz, der die beiden versöhnt. Herkules darf bleiben und den Kindern seine Klopfmethode erklären – plötzlich ist das Multiplizieren für alle in der Klasse, einschliesslich Matilda, ein Kinderspiel! (περισσότερα…)

Με αφορμή τον θάνατο του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, ο Τάσος Γιαννίτσης δημοσίευσε ένα άρθρο στις 5.1.2025 στο iefimerida.gr:

Πώς αισθάνεται κανείς, όταν χάνει ένα φίλο, που τον γνωρίζει σχεδόν πενήντα χρόνια; Πώς αισθάνεται, όταν ο φίλος αυτός ήταν μια προσωπικότητα που θα τον γράψει η ιστορία; Αισθάνεται ότι έχει υποχρέωση να αναφερθεί στα πολλά και σημαντικά που αυτός έκανε, αλλά και ότι, ταυτόχρονα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διατυπώσει αυτό που είναι διάχυτο μέσα του.

Ο Κωνσταντίνος Σημίτης ήταν μια σπάνια προσωπικότητα που τον διάπλασαν οι πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, η πολιτική δράση των γονέων του, η οικογένεια του, τα ταραχώδη χρόνια της δεκαετίας του 1960, η δικτατορία, οι εμπειρίες του από το πώς προχωρούσαν οι κοινωνίες στην Ευρώπη, όταν εμείς ήμασταν στο γύψο, και μετά η σταθερή προσήλωσή του στο ΠΑΣΟΚ. Αφιέρωσε τη ζωή του στο να συμβάλλει ώστε η Ελλάδα ν’ ανέβει ψηλότερα -πολύ ψηλότερα. Πολιτικά, δεν λοξοδρόμησε ούτε εκατοστό από το χώρο που είχε συνιδρύσει και τον οδήγησε σε δύο εκλογικές νίκες. Το κυριότερο: δεν έκανε τίποτα που να φέρει την Ελλάδα προς τα πίσω.  (περισσότερα…)

Αθήνα, 12 Δεκεμβρίου 2024 – Για τον ελληνοτουρκικό διάλογο και τη σχέση της Ελλάδας με τη διεθνή κοινότητα έκανε λόγο ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας (2015-2020), μιλώντας στο συνέδριο «Μεταπολίτευση 1974-2024: 50 Χρόνια Ελληνική Εξωτερική Πολιτική», που πραγματοποιήθηκε 12 και 13 Δεκεμβρίου. Τη συζήτηση συντόνισε ο κ. Άγγελος Κωβαίος, Πολιτικός Συντάκτης στο «ΒΗΜΑ».

Σε σχέση με τον ελληνοτουρκικό διάλογο, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε ότι πρέπει να συζητάμε, υπερασπιζόμενοι τις θέσεις μας για να αποδεικνύουμε στη διεθνή κοινότητα ποια είναι η πραγματική Τουρκία, σημειώνοντας ότι υπάρχουν δυσκολίες στη συνεννόηση με τη γειτονική χώρα, αφού δεν θεωρεί το διεθνές δίκαιο δεσμευτικό.

Ο κ. Παυλόπουλος ανέλυσε τους τρεις στόχους της Άγκυρας: ένα είδος επικυριαρχίας στο σύνολο της Κύπρου, συγκυριαρχία στο Αιγαίο (ένα είδος διχοτόμησης με βάση τον 25ο μεσημβρινό) και δημιουργία συνθηκών αυτονόμησης στην ελληνική Θράκη (εκεί αποβλέπει η έννοια της «τουρκικής μειονότητας»). (περισσότερα…)

H«ελευθερία» είναι μια λέξη συνυφασμένη με τη ζωή της Αγκελα Μέρκελ. Από τα νεανικά της χρόνια στην ανατολική Γερμανία μέχρι την τελευταία θητεία της στην καγκελαρία, που συνέπεσε με την πρώτη περίοδο του Ντόναλντ Τραμπ, η τέως καγκελάριος κλήθηκε να προασπίσει την υπέρτατη αυτή αξία, που διατρέχει ολόκληρη την πολιτική διαδρομή της. Ο τίτλος των απομνημονευμάτων της (1954-2021), που κυκλοφορούν μεθαύριο Τρίτη στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικός.

Το πολυαναμενόμενο βιβλίο διέρρευσε σε αγγλική μετάφραση στο παρισινό βιβλιοπωλείο Shakespeare and Company, τέσσερα εικοσιτετράωρα πριν από την επίσημη κυκλοφορία του. Από το κείμενο αυτό, η «Κ» διάβασε τα σημεία που αφορούν την ελληνική κρίση χρέους καθώς και τις επαφές της τέως καγκελαρίου με τους πρώην πρωθυπουργούς Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα. Για τους δύο πρώτους η αποτίμησή της δεν είναι ιδιαίτερα θετική, ενώ είναι σαφής η καλή προσωπική της χημεία με τον Τσίπρα, στον οποίο αφιερώνει και το μεγαλύτερο μέρος των αναμνήσεών της που αναφέρονται την Ελλάδα. (περισσότερα…)

Η Κωνσταντίνα Ψωμά είναι βοηθός σκηνοθέτη στο μιούζικαλ «Sweeney Todd:

“ο δαιμόνιος κουρέας της Fleet Street» του θρυλικού Στίβεν Σόντχαϊμ είναι ένα εντυπωσιακό λυρικό θρίλερ με στοιχεία μαύρης κωμωδίας που εκτυλίσσεται στο βικτωριανό Λονδίνο. Το μιούζικαλ ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μουσική διεύθυνση και σκηνοθεσία του Γιώργου Πέτρου: η παράσταση που έκανε πρεμιέρα το 2017 στο Ηρώδειο αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές έρχεται στο θέατρο Ολύμπια, αυτή τη φορά με τη συμμετοχή της Συμφωνικής Ορχήστρας και της Χορωδίας Δήμου Αθηναίων.

Ο Μπέντζαμιν Μπάρκερ, ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, οδηγείται στις φυλακές της Αυστραλίας, επειδή εναντιώθηκε στις ανήθικες προθέσεις του δικαστή Τέρπιν απέναντι στη σύζυγό του. Ο σπόρος της εκδίκησης φωλιάζει στην καρδιά του Μπάρκερ, ο οποίος θα επιστρέψει δεκαέξι χρόνια μετά την καταδίκη του στο Λονδίνο ως ο δαιμόνιος κουρέας Σουήνη Τοντ και με το ξυράφι του θα ξεδιψάσει την εκδικητική του μανία, έχοντας για βοηθό του την εξίσου πανούργα κυρία Λάβετ.

Ο αστικός μύθος του Σουήνη Τοντ θα ταξιδέψει από το Λονδίνο του 19ου αιώνα στην Αμερική των αρχών του ’70 και από τη θεατρική σκηνή του Μπρόντγουεϊ και το μιούζικαλ του Σόντχαϊμ (1979) στην κινηματογραφική μεταφορά του Τιμ Μπάρτον”

Το μιούζικαλ ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μουσική διεύθυνση και σκηνοθεσία του Γιώργου Πέτρου – η παράσταση που έκανε πρεμιέρα το 2017 στο Ηρώδειο αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές έρχεται αυτή τη φορά στο θέατρο Ολύμπια.

ΟΛΥΜΠΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ, Ακαδημίας 59

Παραστάσεις από Παρασκευή 17 Ιανουαρίου μέχρι Δευτέρα 27 Ιανουαρίου.

https://www.ticketplus.gr/event/stiven-sontchaim-souini-tont-o-daimonios-koureas-tis-fleet-street/ (περισσότερα…)

3η συνάντηση, 14 Ιανουαρίου 2025

Μαρία Γιουρούκου, Φιλόλογος-παλαιογράφος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών.

Φιλολογικές διαδρομές και συνέργειες στην πορεία για την έκδοση χειρογράφων.

Βασιλική Κόκλα, Επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.

Επίκ. Καθηγήτρια στο τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής

Σύγχρονη προσέγγιση στην μελέτη και συντήρηση ενός βυζαντινού χειρογράφου που περιέχει διακοσμητικά πρωτογράμματα και ολοσέλιδες μικρογραφίες (περισσότερα…)

Μια σπουδαία εκδοτική κίνηση από τους Γεράσιμο Γασπαρινάτο και Ανδρέα Δημάτο καθώς θα κυκλοφορήσει βιβλίο για την ιστορία της ΑΕΚ, όπως αυτή καταγράφεται μέσα από την εξέλιξη του γηπέδου!

Την είδηση έκανε γνωστή ο Γεράσιμος Γασπαρινάτος με ανάρτησή του, στην οποία αναφέρει:

«Ο κύβος ερρίφθη λοιπόν! Σε λίγες ημέρες κυκλοφορεί το βιβλίο που συγγράψαμε μαζί με τον παιδικό και αδελφικό φίλο Ανδρέα Δημάτο, με αντικείμενο την ιστορία της Α.Ε.Κ., μέσα από το πρίσμα της εξέλιξης του γηπέδου της στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εντός των ημερών θα υπάρξει ενημέρωση για την ημέρα και ώρα παρουσίασής του. Για την ώρα θα πω μόνο τούτο: είμαι μια ζωή γραφιάς. Έχω γράψει συμβάσεις και δικόγραφα, έχω γράψει μονογραφίες νομικές, έχω γράψει θεατρικά, έχω γράψει παιδικά. Αυτό το βιβλίο (που είναι κάπως ογκώδες και… μπαμπατσικο), είναι το έργο, για το οποίο αισθάνομαι πιο υπερήφανος απ’ όλα!»

Η παρουσίαση είναι την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου στις 7 μ.μ. στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

(περισσότερα…)

Όλα τα ημερολογιακά συστήματα είναι επινοήσεις. Αυτό όμως που τα συνδέει είναι η ύπαρξη κάποιου σημείου αναφοράς, όπως στο χριστιανικό ημερολόγιο, στο οποίο κεντρικό σημείο είναι η γέννηση του Ιησού.

Συνδέονται, βεβαίως, με αστρονομικά φαινόμενα, και ειδικά τον ήλιο και τη σελήνη ή τον συνδυασμό των κινήσεών τους (αστρονομικό έτος), αλλά η Πρωτοχρονιά είναι μια επαναλαμβανόμενη «εφεύρεση», μέχρι να επιβληθεί η 1η Ιανουαρίου.

Η ημερολογιακή αρχή της χρονιάς ήταν διαφορετική πολλές φορές σε διάφορες εποχές.

Διέφερε ακόμη και μέσα σε ίδιες εποχές από διάφορες εθνικές ή άλλες ομάδες. Ο κυρίαρχος σήμερα τρόπος μέτρησης του πολιτικού και εκκλησιαστικού χρόνου, που εισηγήθηκε ο μοναχός Διονύσιος ο Μικρός (6ος αιώνας), ήταν η ωριμότερη έως τότε σκέψη.

Δείτε το άρθρο που ανάρτησε το enikos.gr από δημοσίευμα του www.24grammata.com… 

Αναρωτιώμαστε από που προκύπτει η “συντομογραφία” Xmas για τα Χριστούγεννα. Ε! λοιπόν η ελληνική έκδοση της wikipedia αναφέρει ότι η συντομογραφία της λέξης Christmas που αποτελείται από το X, το πρώτο γράμμα της ελληνικής λέξης Χριστός και τα τρία τελευταία γράμματα της λέξης Christmas.

Η αγγλική λέει όμως κάτι άλλο:

Xmas (also X-mas) is a common abbreviation of the word Christmas. It is sometimes pronounced /ˈɛksməs/, but Xmas, and variants such as Xtemass, originated as handwriting abbreviations for the typical pronunciation /ˈkrɪsməs/. The ‘X’ comes from the Greek letter Chi, which is the first letter of the Greek word Christós (Greek: Χριστός, translit. Khristós, lit. “anointed, covered in oil”), which became Christ in English. The suffix -mas is from the Latin-derived Old English word for Mass.

There is a common misconception that the word Xmas stems from a secularizing tendency to de-emphasize the religious tradition of Christmas, by taking the ‘Christ’ out of “Christmas”. Nevertheless, the term’s usage dates back to the 16th century, and corresponds to Roman Catholic, Eastern Orthodox, Church of England, and Episcopalian liturgical use of various forms of chi-rho monogram. In English, “X” was first used as a scribal abbreviation for “Christ” in 1100; “X’temmas” is attested in 1551, and “Xmas” in 1721.

Περισσότερα…

Ο Σύλλογος Αποφοίτων Γερμανικής Σχολής Αθηνών εύχεται

Καλή Χρονιά

ή όπως συνήθιζαν οι παλαιότεροι

Prosit Neujahr!

Διαλέξαμε μία από τις ιστορικές κάρτες που φιλοξενούνται στο blog των Μουσείων της Νυρεμβέργης με την υποσημείωση:

Und nochmals ein Prosit auf das neue Jahr. Der gutgelaunte Postillion erhebt sein Glas auf das Jahr 1901 und hält dem Betrachter eine Tasche voll guter Wünsche entgegen (auch die Absenderin ist zu entziffern: Fortuna).

Gesundes Neues Jahr uns allen!

Οι στίχοι του αποδίδονται στον Robert Burns, τον εθνικό ποιητή της Σκωτίας, όμως ο συνθέτης δεν είναι γνωστός και στις αγγλόφωνες χώρες αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι των Φεστιβάλ της Πρωτοχρονιάς. Ο ποιητής αποκάλυψε ότι συγκέντρωσε τους στίχους ακούγοντας σε κάποιο από τα ταξίδια του έναν γέρο, ο οποίος ισχυριζόταν ότι οι στίχοι αυτοί έρχονταν από πολύ παλιά και ήσαν οι πρώτοι που γράφτηκαν ή ακούστηκαν ποτέ.

Ωστόσο, μια παλαιότερη μπαλάντα του Τζέιμς Γουάτσον, με το όνομα «Old Long Syne», χρονολογείται από το 1711 και η χρήση της φράσης του τίτλου μπορεί να βρεθεί σε ποιήματα ήδη από τον 17ο αιώνα, συγκεκριμένα έργα των Robert Ayton και Allan Ramsay.

Θα συμπληρώσουμε ότι ο Ludwig van Beethoven συμπεριέλαβε μία διασκευή του ‘Auld Lang Syne’ μέσα στα “Twelve Scottish Folksongs”, WoO 156, (No 11, “Auld Lang Syne”).

https://www.youtube.com/watch?v=1gIUMBW-iK4

Τι όμως σημαίνει “Auld Lang Syne”;

Η πιο ακριβής ερμηνεία σε απλά αγγλικά είναι “Old long since’, ή ‘For the sake of old times’, δηλαδή “για χάρη των παλιών καιρών” και αναφέρεται σε δύο φίλους, που συνδέονται με φιλία πολλών χρόνων και ζουν ο ένας μακριά από τον άλλον, και που συναντιούνται για να πιούν ένα-δυο ποτά και να θυμηθούν τα παλιά. (περισσότερα…)

Ποιά είναι η ιστορία του τραγουδιού “Ω! Έλατο!”;

Οι σύγχρονοι στίχοι γράφτηκαν το 1824 από τον οργανίστα, δάσκαλο και συνθέτη της Λειψίας Ernst Anschütz.

Το Tannenbaum είναι ένα έλατο. Οι στίχοι στην πραγματικότητα δεν αναφέρονται στα Χριστούγεννα, ούτε περιγράφουν ένα στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αντίθετα, αναφέρονται στα αειθαλή φύλλα του ελάτου ως σύμβολο σταθερότητας και πίστης

Ο Anschütz στήριξε το κείμενό του σε ένα λαϊκό τραγούδι της Σιλεσίας του 16ου αιώνα του Melchior Franck :

“Ach Tannenbaum “

Το 1819 ο August Zarnack έγραψε ένα τραγικό ερωτικό τραγούδι εμπνευσμένο από αυτό το λαϊκό τραγούδι, συγκρίνοντας το αειθαλές, «πιστό» έλατο με έναν άπιστο έρωτα.

Το δημοτικό τραγούδι συνδέθηκε πρώτη φορά με τα Χριστούγεννα όταν ο Anschütz, πρόσθεσε δύο δικούς του στίχους.

Το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα και το τραγούδι ξεκίνησε να θεωρείται χριστουγεννιάτικο.

Η εκδοχή του Anschütz εξακολουθούσε να έχει το treu (αληθινό, πιστό) ως επίθετο που περιγράφει τα φύλλα του ελάτου (βελόνες), θυμίζοντας την σύγκριση με την άπιστη κοπέλα του δημοτικού τραγουδιού. Αυτό άλλαξε σε grün (πράσινο) κάποια στιγμή στον 20ο αιώνα, αφού το τραγούδι είχε συνδεθεί πια με τα Χριστούγεννα.

https://en.wikipedia.org/wiki/O_Tannenbaum

Το χριστουγεννιάτικο τραγούδι “Stille Nacht” εκτελέστηκε για πρώτη φορά την Παραμονή των Χριστουγέννων του 1818 στην Nikolauskirche στον ενοριακό ναό του Oberndorf, ένα χωριό της Αυστριακής Αυτοκρατορίας στον ποταμό Salzach της σημερινής Αυστρίας.

Ένας νέος Καθολικός ιερέας, ο πατέρας Joseph Mohr, είχε έρθει στο Oberndorf τον προηγούμενο χρόνο. Το 1816, ένα χρόνο μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους (1803-1815), έγραψε το ποίημα “Stille Nacht” στο Mariapfarr, το χωριό του πατέρα του στο Salzburg Lungau, όπου ο Joseph είχε εργαστεί ως βοηθός ιερέας.

Την μελωδία συνέθεσε ο Franz Xaver Gruber, δάσκαλος, ο οποίος έπαιζε εκκλησιαστικό όργανο στο γειτονικό χωριό Arnsdorf, το σημερινό Lamprechtshausen και την Παραμονή των Χριστουγέννων του 1818 έφερε τους στίχους στον Gruber και του ζήτησε να συνθέσει την μελωδία με συνοδεία κιθάρας για τις ανάγκες της λειτουργίας της ημέρας εκείνης, επειδή η υπερχείλιση του ποταμού είχε καταστρέψει το εκκλησιαστικό όργανο. Είναι άγνωστο τι ενέπνευσε τον Mohr να γράψει τους στίχους ή τον ώθησε να δημιουργήσει τα νέα κάλαντα. (περισσότερα…)

Η Πρεσβεία της Γερμανίας μας εύχεται “Καλά Χριστούγεννα” με την Χριστουγεννιάτικη Κάρτα, της 9-χρονης Μελίνας Ψυχογιού, που κέρδισε το πρώτο βραβείο στον Διαγωνισμό Ζωγραφικής της εφετινής χρονιάς.

Ο Κίτσος Λούης απαριθμεί τα γεγονότα της χρονιάς όπως ο ίδιος και η οικογένειά του τα έζησε, μία συνήθεια που κρατάει τα τελευταία χρόνια.

Dear family, dear friends,

I’m writing this on my brand-new laptop running the latest macOS, meaning that, in contrast to previous years, I have high hopes that I’ll be able to send this circular to you without spending 2-3 days trying to find what’s so wrong with my mailing list. Well, be that as it may, here is the brief history of the “Cretan” Louis family during the last 12 months. (περισσότερα…)

Ο Σύλλογός μας, επιθυμώντας να στηρίξει τους αποφοίτους στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, εγκαινίασε τον Μάιο του 2012 έναν κύκλο θεματικών ενημερωτικών συναντήσεων.

Στο πλαίσιο των συναντήσεων αυτών δίνεται η ευκαιρία στους αποφοίτους να έρθουν σε επαφή και να συζητήσουν με διακεκριμένους επαγγελματίες πάνω σε τομείς που άπτονται της εξειδίκευσης και των ενδιαφερόντων τους, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον πολύ πιο χαλαρό από αυτό ενός επίσημου δείπνου. Προκειμένου να διεξαχθεί μία ουσιαστική συζήτηση, οι θέσεις είναι περιορισμένες (10-15 άτομα), ενώ τηρείται αυστηρά σειρά προτεραιότητας.

Οι δύο πρώτες συναντήσεις, που πραγματοποιήθηκαν στις αρχές Μαΐου και Ιουνίου 2012, αντίστοιχα, σημείωσαν μεγάλη επιτυχία.

Επικοινωνήστε μαζί μας για να προτείνετε θεματικές συναντήσεις σε τομείς που σας ενδιαφέρουν!

Ο Κώστας Παπαηλιού, που εξελέγη τον Αύγουστο του 2024, Πρόεδρος στο CIGRE (Διεθνές Συμβούλιο για τα Μεγάλα Ηλεκτρικά Συστήματα)  διαδεχόμενος τον Μισέλ Ογκονέτ, έδωσε μία συνέντευξη στον Κώστα Βουρνά, στο ηλεκτρονικό περιοδικό “Πυλώνες”, η οποία, μάλιστα, δημοσιεύει και μία φωτογραφία της τάξης του στην Γερμανική Σχολή.

Η εκλογή σας ως Προέδρου της διεθνούς CIGRE είναι μια μεγάλη επιτυχία σε μια ήδη λαμπρή σταδιοδρομία. Θερμά συγχαρητήρια εκ μέρους των Πυλώνων και πολλές ευχές για μια επιτυχημένη θητεία.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και ιδιαίτερα την Ελληνική Επιτροπή CIGRE η οποία από την αρχή στήριξε αυτή μου την προσπάθεια.

Θα θέλαμε να μας πάτε πίσω στην αρχή, στα πρώτα χρόνια, στο Σχολείο και στις σπουδές σας.

Είχα την καλή τύχη η αδελφή του πατέρα μου να είναι δασκάλα και καθώς η ίδια δεν είχε παιδιά, είχε αναλάβει την εκπαίδευση μου στο 75o Δημοτικό Σχολείο στην Πλάκα όπου υπηρετούσε. Και παρόλο που η ίδια ήταν στην Κατοχή στην Αντίσταση και ήταν καταζητούμενη από τους Γερμανούς, οι γονείς μου με έστειλαν στη Γερμανική Σχολή Αθηνών που θεωρείτο καλό σχολείο, όπως πράγματι και ήταν. Και αυτό ήταν και το εφαλτήριο για τις σπουδές μου στη Γερμανία.

Στην τελευταία τάξη του (εξατάξιου) Γυμνασίου (κάτω σειρά, τρίτος από αριστερά)

(περισσότερα…)