…όσοι δεν πάτε στο Wandertag προετείνουμε:
Το Kinderdocs προβολές ντοκιμαντέρ για παιδιά και νέους παρουσιάζει τα ντοκιμαντέρ “Sounds for Mazin” και “Ciera’s Song“, την Κυριακή 19 Μαρτίου, ώρα 12:30 στο Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, με θέμα την μουσική, τον ήχο, την μουσική ως μέσο επικοινωνία για όλους, την μουσική για τους κωφούς και βαρύκοους και την ειδική μουσική εκπαίδευση.
Mετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με τα παιδιά και τους μεγάλους με καλεσμένους τον Θωμά Νικολόπουλο, Ιατρό Καθηγητή ΩΡΛ και την Βάσια Ηλιάδη, μουσικό, υπεύθυνη τμήματος ειδικής αγωγής στο Ωδείο Αθηνών.
Μετά την συζήτηση η τζαζ vocalist Τέρη Βακιρτζόγλου θα μας μυήσει στο διαδραστικό μουσικό παιχνίδι αυτοσχεδιασμού “Circle Singing” για μικρούς και μεγάλους.
Οι ταινίες προβάλλονται με ελληνικούς υπότιτλους και είναι κατάλληλες για παιδιά 8+.
Θα υπάρχει παράλληλη διερμηνεία της συζήτησης στην ελληνική νοηματική με την Άρτεμη Μποτέτσιου, εκπαιδευόμενη του Κέντρου Επικοινωνίας και Τεχνολογίας.
Η προβολή πραγματοποιείται σε συνεργασία με το ωδείο Lab Music Education.
Στο τέλος της προβολής θα κληρωθούν ένας μήνας δωρεάν μαθημάτων στο όργανο επιλογής για 3 παιδιά στο δίκτυο των ωδείων του Lab Music Education προσφορά του ωδείου.
Εισιτήρια: 3€ (παιδιά) 6€ (ενήλικες)
Όλες οι ταινίες KinderDocs προβάλλονται με ελληνικούς υποτίτλους
Εδώ και το γενικό μας τρέιλερ…
Όλο το πρόγραμμα του Kinderdocs…
Διοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια KinderDocs
Δήμητρα Κουζή – Kouzi Productions
Μελίνας Μερκούρη 4, 11521 Αθήνα
Tηλ.: +30 210 7219 909 , Κιν.: +30 694 6060 862
info@kinderdocs.com
www.kinderdocs.com
Μουσείο Μπενάκη
Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, ΑΘήνα
τ: 210 3453111
www.benaki.gr
O θεατρικός όμιλος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών παρουσιάζει το έργο «Η μικρή μας πόλη» του Τhornton Wilder
Πού; Στην αίθουσα εκδηλώσεων της Γερμανικής Σχολής Αθηνών
(Δημοκρίτου 6 & Γερμανικής Σχολής Αθηνών, Μαρούσι, τηλ: 210 6199260-5)
Πότε; 17/3, 18/3 και 20/3, ώρα 20.30 μ.μ.
«Η μικρή μας πόλη»
Όταν o Wilder έγραψε το 1938 το έργο «Η μικρή μας πόλη», τόλμησε μια μικρή επανάσταση. Σε μια εποχή που ο Ρεαλισμός κυριαρχούσε στο θέατρο, το έργο αυτό χωρίς αυλαία, χωρίς σκηνικά, χωρίς αντικείμενα ζητούσε από τους ηθοποιούς να διαβάζουν αόρατες εφημερίδες και να χρησιμοποιούν φανταστικά αντικείμενα. Καλούσε, δηλαδή, τον θεατή να συμπληρώσει τα κενά και να φανταστεί τα πιάτα, τα ποτήρια, τους δρόμους, τις εκκλησίες και τα σπίτια.
Από τότε έχουν περάσει πολλά χρόνια, έχουν γραφεί σημαντικά έργα, έχουν μεσολαβήσει μικρές και μεγάλες επαναστάσεις και πειραματισμοί στην παγκόσμια ιστορία του θεάτρου. Γιατί λοιπόν «Η μικρή μας πόλη» σήμερα;
Γιατί το έργο του Wilder είναι -πριν και πάνω απ’ όλα- ένας ύμνος στη ζωή. Μιλάει για τη ζωή του καθενός ξεχωριστά και για τη ζωή των πολλών πολιτών μιας μικρής πόλης. Δεν ενδιαφέρεται μόνο για τα μεγάλα και τα σημαντικά γεγονότα αλλά επικεντρώνεται στα μικρά θαύματα που συμβαίνουν καθημερινά. Ο αφαιρετικός του χαρακτήρας επιτρέπει στο έργο να λειτουργήσει συμβολικά, πέρα από τον τόπο και τον χρόνο. Οι πολίτες μιας μικρής πόλης ξυπνούν, παίρνουν το πρωινό τους, πάνε στο σχολείο ή στη δουλειά τους, ονειρεύονται, θυμώνουν, ερωτεύονται, με λίγα λόγια ζουν. Και η ζωή τους απλή, καθημερινή με τις μικρές χαρές και τις λύπες της είναι το θέμα του έργου.
Στη δική μας διασκευή το στίγμα δίνει ένας χορός πολιτών που αφηγείται την ιστορία και μας ξεναγεί στα μυστικά της πόλης. Με τα σχόλιά του «κλείνει το μάτι» στο κοινό υπενθυμίζοντας του την αξία των μικρών πραγμάτων, τη σημασία που έχει κι η πιο ασήμαντη στιγμή του μυστηρίου που ονομάζουμε ζωή. Η αφήγηση για μια ακόμη φορά γίνεται ομαδική υπόθεση.
Αυτή είναι η έκτη κατά σειρά παράσταση του θεατρικού μας ομίλου. «Η μικρή μας πόλη» μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο, η βοήθεια των αποφοίτων είναι όπως κάθε χρόνο σταθερή και η προσέλευση των παιδιών είναι συγκινητική. Στα έργα που έχουμε ανεβάσει η παρουσία των παιδιών προκαλεί μια άλλη αντιμετώπιση στα ίδια τα κείμενα και με οδηγεί σε διασκευές και σε μια δραματουργία που έχει ένα σταθερό πυρήνα: Ο πυρήνας αυτός είναι η ομάδα, ένας σύγχρονος χορός που αλλάζει κάθε χρόνο μορφή αλλά τελικά είναι η βάση των παραστάσεων μας.
Στα παιδιά, που γεμίζουν τις Παρασκευές την Aula με την έμπνευσή τους, είναι αφιερωμένη η παράσταση που θα παρακολουθήσετε.
Συνεχίζουμε! Έλενα Καρακούλη
Οι εκδόσεις Μελάνι και ο IANOS παρουσίασαν την Δευτέρα 13 Μαρτίου στις 6 μ.μ. το βιβλίο encore ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ της Νάνας Παπαδάκη. Ένα βιβλίο για την Οδύσσεια μέσα απ’ τα μάτια των γυναικών που συνάντησε ο Οδυσσέας στο ταξίδι της επιστροφής. Εξέχουσες και λιγότερο γνωστές γυναικείες μορφές του ομηρικού έπους σε μια ενιαία σύνθεση για την περιπέτεια του νόστου και της γραφής.
Ποιήματα διάβασε η ηθοποιός και σκηνοθέτις Ρούλα Πατεράκη, ενώ την συνόδευσε σε δικές του συνθέσεις, ο μουσικός και συνθέτης Βασίλης Τζαβάρας. Για το βιβλίο μίλησε και η συγγραφέας και θεωρητικός τέχνης Μαρία Γιαγιάννου. Περισσότερα…
Η Χάιδω Σπαγγούρου αποφοίτησε από την Σχολή το 1988. Από το 1988 έως το 1990 εκπαιδεύτηκε στο Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο και παράλληλαέως το1991 στην Lufthansa Airlinesακολουθώντας ένα εντατικό πρόγραμμα προσαρμοσμένο σε νέες και νέους επαγγελματίες και προσέφερε θέσεις στην αεροπλοϊκή βιομηχανία.
Ακολούθως εργάστηκε στην Lufthansa σε διάφορες θέσεις και σταδιακά και το 2015 προήχθη σε Senior Manager Marketing and Business Development και το 2017 σεSenior Manager Marketing and Product.
Tην Παρασκευή, 17 Μαρτίου 2017, ώρα 19.00΄ στο φουαγιέ της ΓΣΑ εγκαινιάζεται στο φουαγιέ της ΓΣΑ η ετήσια έκθεση με θέμα «Αυτό είναι Τέχνη ή είναι για πέταμα;». Η έκθεση θα λειτουργήσει μέχρι τις 09 Μαΐου 2017.
«Αυτό είναι Τέχνη ή είναι για πέταμα;»
Αυτό το θέμα επιλέξαμε για τη φετινή έκθεση των καλλιτεχνικών με το βλέμμα στραμμένο στην «documenta14», η οποία είναι μία από τις σημαντικότερες εκθέσεις σύγχρονης τέχνης παγκοσμίως. Μάλιστα τη φετινή χρονιά η έκθεση αυτή δεν θα πραγματοποιηθεί μόνο στην έδρα της -στο Κάσελ της Γερμανίας- αλλά και στην Αθήνα.
«Αυτό είναι Τέχνη ή είναι για πέταμα;». Αυτή και παρόμοιες απορίες έχουν όσοι αντικρίζουν έργα σύγχρονης τέχνης.
Την ίδια απορία είχε σίγουρα και ένας επιστάτης της Ακαδημία Καλών Τεχνών του Düsseldorf, όταν το 1973 καθάρισε μια παλιά μπανιέρα –μια εγκατάσταση που είχε τοποθετηθεί στο χώρο ως έργο τέχνης– καταστρέφοντας το έργο του τότε διευθυντή της Ακαδημίας Καλών Τεχνών Joseph Beuys.
Παρά τη δυσκολία κατανόησης υπάρχουν όμως μερικά κριτήρια που διαφοροποιούν ένα έργο τέχνης από το κιτς ή τα σκουπίδια:
1. Η τέχνη είναι γνήσια και δεν μπορεί να επαναληφθεί!
2. Πίσω από κάθε έργο τέχνης κρύβεται τις περισσότερες φορές ένα μήνυμα ή μια ιδέα.
Ο Damien Hirst – ένας από τους πλέον επιτυχημένους καλλιτέχνες παγκοσμίως από εμπορική άποψη – αντέκρουσε κάποτε το σχόλιο «Αυτό θα μπορούσα να το είχα κάνει και εγώ…» λέγοντα «Σωστά, αλλά δεν το κάνατε όμως, έτσι δεν είναι;»
Η επιρροή της σύγχρονης τέχνης είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύει κανείς. Σε σύγκριση με τα παραγεμισμένα σαλόνια που συνηθίζονταν πριν από 100 χρόνια, τα διαμερίσματά μας σήμερα φαίνονται σχεδόν γυμνά –μια εξέλιξη που οφείλεται στην μινιμαλιστική τέχνη του 20ου αιώνα.
Σήμερα η τέχνη είναι πολύπλευρη, όπως είναι παραδείγματος χάριν και το έργο του καλλιτέχνη David Knorr, ο οποίος στο πλαίσιο της «documenta14» προωθεί τη δική του εκδοχή της «αρχαιολογίας», περισυλλέγοντας από το έδαφος στην ευρύτερη περιοχή των Αθηνών διάφορα πεταμένα αντικείμενα και αρχειοθετώντας τα σε συμπιεσμένη μορφή σε βιβλία.
Εξίσου πολύπλευρα είναι και τα έργα των μαθητών μας. Απορρίμματα ή σαπούνι αλλάζουν χρήση και γίνονται έργα τέχνης, ενώ με μολύβια και χρώματα δημιουργούνται κλασικά, παραστατικά ή και αφηρημένα έργα.
Ας προσεγγίσουμε λοιπόν τα έργα αυτά όχι μόνο με τα μάτια μας ανοικτά αλλά και με ευρύτητα σκέψης και αντίληψης!
Θα χαρούμε να σας έχουμε κοντά μας!
Ο τομέας Καλλιτεχνικών της ΓΣΑ
Birgit Boenigk
Charlotte Enzmann
Barbara Wittmann
Εύκολη βόλτα στα δάση της νότιας Πάρνηθας, 3 ώρες καθαρά.
Με κλαδέματα κλπ. θα πάρει περισσότερο.
Φέρτε γάντια και κλαδευτήρι η πριονάκι.
Πολύ ωραία διαδρομή μιά ανάσα από Αθήνα!
συμμετοχή στο tasoskavadellas@gmail.com
6944 34 25 45
φιλικά και πεζοπορικά Τάσος Καβαδέλλας DSA’71
Στις 22 Μαρτίου στις 19:30 προσκαλεί η συγγραφέας Καίτη Μανωλοπούλου στο Philadelphia Haus στην παρουσίαση του βιβλίου της „Juni ohne Ernte – Distomo 1944” από τις εκδόσεις της Griechenland Zeitung. Η έκδοση υποστηρίχθηκε από την Πρεσβεία της Γερμανίας και η εκδήλωση θα είναι στα ελληνικά και στα γερμανικά.
Η ομάδα χορού Αμάλγαμα, στην οποία συμμετέχει ο απόφοιτός μας Παύλος Λαουτάρης, θα παρουσιάσει το νέο της έργο: το “Μονόπετρο του Πύργου”, στον χώρο Αμάλγαμα, Μενάνδρου 47, 5ος όροφος, Αθήνα
Η ομάδα χορού Αμάλγαμα της Μαρίας Γοργία παρουσιάζει το νέο της έργο
το Μονόπετρο του Πύργου
Χώρος Αμάλγαμα
Μενάνδρου 47, 5ος όροφος, Αθήνα
Παραστάσεις:
Από 24 Μαρτίου μέχρι και 30 Απριλίου (εκτός του Πάσχα), κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή
ώρα έναρξης 21.15 / διάρκεια: 70 λεπτά
είσοδος ελεύθερη με προαιρετική οικονομική συνεισφορά
απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση στο 6944686991
ο χώρος υποδέχεται αυστηρά έως 45 άτομα
το Μονόπετρο του Πύργου (video)
Μετά την επιτυχία των δύο προηγούμενων παραστάσεών της, «Στην άκρη του βατήρα» (62 παραστάσεις σε Αθήνα, Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Πάτρα και Κύπρο) και «Νηπιαγωγείο» (παίχτηκε για 2η σεζόν στο χώρο Μπανγκλαντές), η ομάδα χορού Αμάλγαμα συνεχίζει να εμπνέεται και να δημιουργεί με γνώμονα τα ψυχαναλυτικά πεδία αλλά και την κοινωνική και έμφυλη πραγματικότητα. Το νέο έργο, με τίτλο «το Μονόπετρο του Πύργου» κάνει ένα βήμα προς τα πίσω (σε σχέση με τον ανήλικο-ενήλικα του Νηπιαγωγείου), προς την Οικογένεια και τη βαθύτερη αγωνία του ανθρώπου να ανήκει «κάπου» και όχι τόσο να είναι «κάποιος». Καθώς η Πυρηνική Οικογένεια, (και ακόμα περισσότερο η ελληνική οικογένεια) εκπαιδεύει διεξοδικά τα άτομα ώστε να μην αναπτύξουν την κυριότητα του Εαυτού τους και να «ζήσουν προσκολλημένα, έτσι ώστε να προσαρτούν κομμάτια άλλων ανθρώπων στον Εαυτό και ύστερα να αγνοούν τη διαφορά ανάμεσα στην ετερότητα στον εαυτό τους και στην ταυτο-ομοιότητα του εαυτού τους» (Νταίηβιντ Κούπερ, «Ο θάνατος της οικογένειας»), η ανάγκη να ανήκουμε κάπου και η αίσθηση της μη πληρότητας του Εαυτού μεγεθύνεται! Οι διαπροσωπικές σχέσεις και οι «έρωτες» εκκινούν πολύ συχνά κυρίως από αυτή την αίσθηση ότι είμαστε ανίκανοι να ζήσουμε μόνοι, αλλά και «προβληματικοί» (κυρίως οι γυναίκες, που ακόμα και σήμερα στα κρυφά χαρακτηρίζονται «γεροντοκόρες») αν ζούμε, ακόμα και για ένα διάστημα, μόνοι. Μέσα από τη συγκεκριμένη οικογενειακή δομή, αντί το άτομο να ανακαλύπτει και να αναπτύσσει μια ευέλικτη διαλεκτική ανάμεσα στο «είμαι μόνος» και στο «είμαι μόνος με τον άλλον», κτίζεται από πολύ νωρίς το «για να είσαι καλά –ή για να θεωρείσαι ότι είσαι καλά–, πρέπει να είσαι με κάποιον».
Με κεντρική επιρροή και έμπνευση τον «Πύργο» του Κάφκα και τον (ακραίο ίσως) Νταίηβιντ Κούπερ και το βιβλίο του «Ο θάνατος της Οικογένειας», το «Μονόπετρο του Πύργου» περνάει από το προσωπικό στο συλλογικό-πολιτικό, από το έμφυλο στο βαθύτερα υπαρξιακό, από τη σουρεαλιστική σχεδόν αφήγηση του έργου του Κάφκα στο ρεαλισμό του σήμερα. Όπως η Χωρομέτρης του Πύργου έχει προσληφθεί από την Κλαμ (τα φύλα έχουν αντιστραφεί σε σχέση με το έργο του Κάφκα), και όλη η αγωνία της είναι να ανήκει στον Πύργο, έτσι και στο Σήμερα η αγωνία του ατόμου δεν είναι να αναπτύσσει την αίσθηση του ποιος είναι, αλλά να αναλάβει έναν συγκεκριμένο ρόλο (σύζυγος, πατέρας, μάνα κτλ.), να ανήκει κάπου, να βρει ένα σύντροφο, να παντρευτεί, να αποκτήσει έτσι ταυτότητα!
Τα κοινωνικά στερεότυπα ξεπροβάλλουν και πάλι μέσα από απλές σκηνές καθημερινότητας. Πίσω από όλα ίσως κρύβεται η προβληματική σχέση του ατόμου με τη Μάνα, καθώς η σημαντικότερη «διαμόρφωση» του ατόμου γίνεται στα πολύ πρώτα χρόνια της ζωής του που, σύμφωνα με τα πλειοψηφικά συμπεράσματα των ανθρωπολογικών επιστημών αλλά και της ψυχολογίας και ψυχανάλυσης, ζει ως εξάρτημα του σώματος και του μυαλού της, (μιας και εκείνη έχει «διδαχθεί» από τη δική της μάνα ότι κάτι της λείπει…) Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα η Μητριαρχική Πατριαρχία, φορώντας ακόμα και φεμινιστικά ρούχα, συνεχίζει να πρωτοστατεί.
Ο νέος χώρος στον 5ο όροφο της Μενάνδρου 47 επιλέχτηκε σημειολογικά για το νέο έργο. Ο χώρος μοιάζει με όροφο δημόσιας υπηρεσίας (Εφορίας κτλ.) και από τους θεατές που είναι σε καλή φυσική κατάσταση θα ζητηθεί να μην πάρουν το ασανσέρ αρχικά, αλλά να ανεβούν με τα πόδια στον 5ο όροφο του Πύργου… Εκεί, ο χώρος από δημόσια υπηρεσία θα μετατραπεί σε γραφείο συνοικεσίων, σε χώρους από τους οποίους πέρασε η Χωρομέτρης του Πύργου του Κάφκα αλλά και σε άλλους –απρόσμενους– χώρους…
Πρόκειται για ένα ακόμα διαδραστικό έργο, κάποιες σκηνές του οποίου θα πραγματοποιούνται ή θα ολοκληρώνονται με τη συμμετοχή του κοινού.
Για «το Μονόπετρο του Πύργου» έγινε ειδική ακρόαση στην οποία αναζητήθηκαν άνδρες που δεν είναι performers, και από ένα φάσμα ηλικιών μέσης ηλικίας (μεταξύ 40-60 χρονών) αλλά και επαγγελμάτων, ώστε να κυριαρχεί το στοιχείο του ακατέργαστου και αφτιασίδωτου ρεαλισμού και να συγχέονται τα όρια μεταξύ πραγματικού και αναπαραστατικού. Η «γυναίκα» στο έργο, που είναι ταυτόχρονα «πολλές» αλλά και «μία», ερμηνεύεται από την έμπειρη χορεύτρια Νικολέττα Ξεναρίου και την ίδια τη χορογράφο Μαρία Γοργία.
Συντελεστές
Σύλληψη-χορογραφία-σκηνοθεσία-σκηνογραφία: Μαρία Γοργία
Ερμηνεία: Μαρία Γοργία, Μιχάλης Καζάζης, Θεοφάνης Καλεύρας, Παύλος Λαουτάρης, Νίκος Μαϊνάρης, Νικολέττα Ξεναρίου, Θανάσης Παπαδημητρίου, Γιάννης Σπανός
Κείμενα: Φραντς Κάφκα, Μαρία Γοργία
Διασκευή κειμένων: Μαρία Γοργία
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Φωτογραφίες: Μαρίνα Τσελεπή
Επιμέλεια κειμένου: Έφη Γιαννοπούλου
Βίντεο τρέιλερ: Περικλής Μαθιέλλης
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Άρης Ασπρούλης
Η ομάδα αμάλγαμα (https://www.facebook.com/Amalgama-201384823223400/ , www.amalgama.com.gr ) ιδρύθηκε από τη Μαρία Γοργία το 1996 στο Λονδίνο συμμετέχοντας στο Διεθνές Φεστιβάλ «Resolutions» (The Place Theatre, London, 1997). Στην Ελλάδα άρχισε να λειτουργεί το Νοέμβριο του 1998. Έχει στο ενεργητικό της 21 χορογραφίες και 19 παραγωγές, οι οποίες έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα, Νέα Υόρκη, Ιταλία, Κροατία και Κύπρο. Το 2004 η ομάδα συμμετείχε, μετά από παραγγελία του έργου «Οι Άθλοι του Πένταθλου» στις Τελετές Υποδοχής Αθλητών (οργάνωση ΑΘΗΝΑ 2004). Η αμάλγαμα στοχεύει στη δημιουργία σύγχρονων έργων που βασίζονται στη συνδιαλλαγή με άλλες μορφές τέχνης και παρουσιάζουν έναν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Με έντονο το στοιχείο του κοινωνικού και αισθητικού προβληματισμού, πάνω στη θέση της τέχνης με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα και τα όρια ανάμεσα στη φόρμα και την ιδεολογία, έχει παρουσιάσει έργα, ανάμεσα σε άλλες συμμετοχές της , στο Φεστιβάλ Αθηνών (Ιούνιος 2012), στο Φεστιβάλ «Theatri di Vita» στη Μπολόνια (Ιούλιος 2012), στα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης (Οκτώβριος 2012), στο Φεστιβάλ Καλαμάτας (Ιούλιος 2016).
Η Μαρία Γοργία γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι αριστούχος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Σπούδασε με υποτροφία της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης στο Laban Centre for Movement & Dance (MA in Dance Studies), με ειδίκευση στη χορογραφία. Έχει συνεργαστεί με ομάδες χορού από την Αθήνα, το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ και έχει διδάξει σύγχρονο χορό, χορογραφία και αυτοσχεδιασμό στο Αμερικάνικο Κολέγιο Ελλάδος (1998-2009)και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελλοπονήσου (2005-2009). Έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικά έργα.
Παραγωγή: Ομάδα Χορού Αμάλγαμα
https://www.facebook.com/Amalgama-201384823223400/
Ο Peter Limbourg, πρώην πρέσβης της Γερμανίας στην Αθήνα (1969-1972), πατέρας του Peter Limbourg, πρώην μαθητή της Σχολής και σημερινού γενικού διευθυντή της Deutsche Welle, μιλά για την Γερμανική Σχολή, τις αναμνήσεις του από την Αθήνα και την γνωριμία του με τον πρώην διευθυντή, Δρ. Joachim Zeidler.
Ο Άγγελος Κωβαίος «εντόπισε» τον Peter Limbourg στο σπίτι του στο Kevelaer, στα περίχωρα του Duisburg και «συνομίλησε» μαζί του μέσω φαξ, λίγες ημέρες προτού συμπληρώσει τα 99 του χρόνια.
Aνέφερε μεταξύ άλλων:
Για την φιλική του σχέση με τον Δρ. Zeidler
«Οι υποθέσεις της Γερμανικής Σχολής Αθηνών ήταν καθ’ όλη της διάρκεια της πρεσβευτικής θητείας μου στην Ελλάδα, ένα από τα σημαντικότερα υπηρεσιακά μου καθήκοντα. Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκε μία ιδιαίτερα στενή σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην πρεσβεία και τον τότε διευθυντή της Σχολής, Δρ. Zeidler. Μία συνεργασία που συνεχίστηκε και κατά τη διάρκεια της θητείας μου στις Βρυξέλλες και ως την συνταξιοδότησή μου το 1980.
Ο Δρ. Zeidler είχε εντωμεταξύ αναλάβει νέα καθήκοντα, με αρμοδιότητες που αφορούσαν γενικότερα τα γερμανικά σχολεία στο εξωτερικό και ως εκ τούτου η δραστηριότητά του επεκτεινόταν και στο Βέλγιο.
Η επαφή με τον ίδιο και την σύζυγό του είναι συνεχής έως και σήμερα και αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως. Το κατά πόσον θα μπορούσε να προκύψει ένα θέμα συζήτησης από την προηγούμενη κοινή εμπειρία μας δεν είμαι σε θέση να το κρίνω και σε ό,τι με αφορά δεν είμαι σε θέση να συμβάλλω σε αυτό, τόσο για λόγους υγείας όσο και για λόγους ηλικίας.»
Για τους αποφοίτους του πολέμου
«Πιθανότατα να είχα συναντηθεί με κάποιους εξ αυτών κατά την παραμονή μου στην Αθήνα. Αλλά δυστυχώς, μετά την πάροδο της 40ετίας από την φυγή μου από την Ελλάδα, ειλικρινά δεν είμαι σε θέση να θυμηθώ αν υπήρξαν κάποιες μεμονωμένες συναντήσεις και ποιες ήταν αυτές.»
Ο Peter Limbourg (δεξιά) με την οικογένειά του και φίλους στη Ελλάδα. Διακρίνεται αριστερά ο νεαρός (επίσης) Peter Limbourg, μαθητής τότε της Γερμανικής Σχολής και πιό πίσω αριστερά η μήτερα του Anne-Marie.
Ο Στέφανος Παλλαντζάς αποφοίτησε από την Σχολή το 1980 και σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο ΕθνικόΜετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου ειδικεύτηκε στον χρονικό και οικονομικό προγραμματισμόμεγάλων έργων. Για είκοσι σχεδόν χρόνια ασχολήθηκε με το project management και τηντεχνική υποστήριξη με εξοπλισμούς και υλικά μεγάλων έργων, ενώ παράλληλακατασκεύαζε σπίτια, προσπαθώντας πάντοτε να εφαρμόσει τεχνολογίες και λογικές φιλικέςστο περιβάλλον.
Το 2009 κλήθηκε από τεχνική εταιρεία στην Αθήνα να υποστηρίξει ως project manager τηνκατασκευή μιας κατοικίας, η οποία θα έπρεπε να καταναλώνει όσο το δυνατόν λιγότερηενέργεια. Εφάρμοσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα με επιτυχία το πρότυπο Passive Houseσε κτίριο μονοκατοικίας στην Πεντέλη.
Τον Μάρτιο του 2012 ίδρυσε μαζί με άλλους μηχανικούς το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ
ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ (www.eipak.org) , το οποίο σήμερα αποτελεί επίσημο εκπρόσωπο τηςΔιεθνούς Ομοσπονδίας Παθητικών Κτιρίων στην Ελλάδα και την Κύπρο, αριθμεί πάνω από150 μέλη, διεξάγει σεμινάρια πιστοποίησης σχεδιαστών και τεχνικών παθητικών κτιρίωνκαι συμμετέχει σε διεθνή φόρα και ευρωπαϊκά προγράμματα στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Σήμερα υλοποιεί ή επιβλέπει νέα έργα σύμφωνα με αυτό το πρότυπο σε διάφορες πόλειςτης Ελλάδας , της Γερμανίας, της Τουρκίας και της Κύπρου. Το 2015 ολοκλήρωσε, μαζί μετην ομάδα Passivistas (www.passivistas.com ), το πρώτο πιστοποιημένο παθητικό κτίριοαπό ανακαίνιση στην Αθήνα, ένα κτίριο, ανοιχτό σε επισκέψεις σε κάθε ενδιαφερόμενο,
που αποτελεί πλέον και την έδρα του ΕΙΠΑΚ. Σήμερα υποστηρίζει συμβουλευτικά τονσχεδιασμό και κατασκευή δεκάδων τέτοιων κτιρίων στην Ελλάδα, ενώ πιστοποιεί κτίρια σεΕλλάδα, Κύπρο, Τουρκία και Γερμανία.
Έχει κάνει πολλές παρουσιάσεις για το Παθητικό Κτίριο σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και σεεκδηλώσεις σε Ελλάδα, Γερμανία, Ιταλία, Κροατία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρο καιΤουρκία, ενώ είναι εισηγητής στα Passive House Basics και Certified PH Designer Σεμινάριαπου γίνονται σε όλη την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία. Είναι μέλος της ΔιεθνούςΟμοσπονδίας Παθητικού Κτιρίου (iPHA) από την ημέρα της ίδρυσης της, μέλος τουAffiliates Council , της επιστημονικής επιτροπής και της επιτροπής Διεθνών Σχέσεων τηςiPHA από το 2013, μέλος της επιστημονικής επιτροπής του ετήσιου παγκόσμιου
συνεδρίου παθητικών κτιρίων από το 2015. Είναι πιστοποιημένος σχεδιαστής παθητικώνκτιρίων από το Μάρτιο του 2014 , πιστοποιημένος CPHD Trainer από τον Ιούνιο του 2013και εξουσιοδοτημένος Πιστοποιητής Κτιρίων από τον Μάιο του 2016.
Ο Κωνσταντίνος Αραβώσης, Αναπλ. καθηγητής ΕΜΠ και απόφοιτος του 1981, μιλά την Κυριακή 12 Μαρτίου στις 11.00 π.μ. στο Αμφιθέατρο του Δημαρχιακού Μεγάρου Δήμου Σαρωνικού (Οδός Λεωφόρος Αθηνών & Ρήγα Φεραίου, Καλύβια) στην εκδήλωση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής με τίτλο:
Η σημασία του περιβάλλοντος στην ανάπτυξη & ο ρόλος των τοπικών κοινωνιών.
το πρόγραμμα:
10:30-11:00: Προσέλευση
Χαιρετισμοί:
Ρόδη Κράτσα,
Πρόεδρος Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, πρώην Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Τάσος Γαϊτάνης,
Γραμματέας Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Νέας Δημοκρατίας, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας
Τοποθετήσεις:
– Η χωροθέτηση των οικονομικών δραστηριοτήτων και ο σχεδιασμός του χώρου: Εμπειρίες από Ελλάδα και Ευρώπη
Παύλος-Μαρίνος Δελλαδέτσιμας, Καθηγητής Γεωγραφίας Χαροκοπείου Πανεπιστημίου
– Περιβαλλοντικές παρεμβάσεις και ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
Γιώργος Σωφρόνης, Δήμαρχος Σαρωνικού, Μέλος ΔΣ Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, Μέλος ΔΣ ΠΕΔΑ, Μέλος ΔΣ ΠΕΤΑ
– Βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων ως μέσο ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών
Κωνσταντίνος Αραβώσης, Αναπλ. καθηγητής ΕΜΠ, Σύμβουλος Προέδρου Νέας Δημοκρατίας για θέματα Περιβάλλοντος
– Η συμβολή των οικολογικών σημάτων ποιότητας στην προστασία του περιβάλλοντος και του βιώσιμου τουρισμού
Νίκος Πέτρου, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας “Προστασία της Φύσης”
Συντονιστής:
Τάσος Γαϊτάνης, Γραμματέας Τοπικής Αυτοδιοίκησης της Νέας Δημοκρατίας
Συζήτηση με το κοινό – Συμπεράσματα
Το πρόγραμμα βασίζεται σε σύντομες εισηγήσεις και διαδραστικότητα.
Κάθε ομιλητής θα κάνει εισήγηση διάρκειας 10′. Ακολούθως θα δεχθεί μία ερώτηση από τον συντονιστή και θα έχει 3′ στη διάθεσή του για να απαντήσει.
πληροφορίες: Τηλ.: 210 9444303, Fax: 210 9444860, E-mail: info@idkaramanlis.gr, Website: www.idkaramanlis.g
Το capital.gr δημοσίευσε την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου ένα άρθρο του Νίκου Κωστόπουλου, απόφοιτου του 1992, με τίτλο:
Οι άδικοι νόμοι “πέφτουν” στην κοινωνία
Η Ελλάδα, και συγκεκριμένα η κοινωνία και η οικονομία βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή. Το οικονομικό επιτελείο, συνηθισμένο να διαπραγματεύεται λέγοντας πάντα ναι, προτού καν ακούσει την ερώτηση, μετά την “επιτυχημένη” διαπραγμάτευση, “κρύβεται”. Δεν ενημερώνουν τον ελληνικό λαό για όλα αυτά που συμφώνησαν για εμάς, χωρίς εμάς. Περισσότερα…
Πολύς κόσμος ήλθε στην εκδήλωση. Από τους ομιλητές ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος δεν κατάφερε να έλθει λόγω των συναντήσεων του ΔΝΤ με τους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης στο ξενοδοχείο Hilton. Από την Γερμανική Πρεσβεία παρόντες ήσαν ο Πρέσβης Dr. Peter Schoof, ο Αναπληρωτής Πρέσβης κ. Klemens Semtner, ο Μορφωτικός Ακόλουθος κ. Wolfgang Rechenhofer και πολλοί άλλοι. Παρών και ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος, ενώ από το διπλωματικό σώμα είδαμε την Ξένια Στεφανίδου, πρώην πρεσβευτή στο Μεξικό, την Έλσα Ζορμπαλά, πρώην πρεσβευτή στη Ντόχα, τον Κωνσταντίνο Αιλιανό. Από το Ελληνογερμανικό Εμπορικό Επιμελητήριο ήλθαν ο Πρόεδρος κ. Μιχάλης Μαίλλης, ο Διευθυντής Σάκης Κελέμης. Παρόντες οι Θάνος Βερέμης και Νικήτας Πατηνιώτης, ενώ από τον επιχειρηματικό χώρο είδαμε τον Δημήτρη Δαμκαλίδη, τον Θανάση Συριανό, και άλλους πολλούς.
Der Alumni-Verein der Deutschen Schule Athen lädt am Freitag, den 31. März 2017, um 19.30 Uhr in die Aula der Schule ein zu der Veranstaltung „120 + 1 Jahre DSA”, eine Reise in die Geschichte vom Ende des 19. Jahrhunderts bis heute.
Die DSA nahm 1896 ihren Betrieb auf. Im gleichen Jahr fanden die ersten Olympischen Spiele der Neuzeit in Athen statt. Sie erlebte drei Jahrhunderte (das 19., das 20. und das 21. Jahrhundert), lernte vier Nachbarschaften kennen (Kolonaki, Neapoli, Museum, Maroussi), wurde zwei Mal geschlossen (jeweils im I. und im II. Weltkrieg) und beschulte viele herausragende Persönlichkeiten des öffentlichen Lebens.
Eine große Fotoausstellung aller Klassen, ein historischer Rückblick auf die 120+1 Jahre und kurze Beiträge von Absolventen der unterschiedlichen historischen Epochen erwarten Sie auf dieser Reise in die Geschichte der DSA.
Το ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Αποφοίτων του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου Ζυρίχης και ο Εκδοτικός Οίκος Παρισιάνου προσκαλούν στην εκδήλωση-ομιλία την 7η Μαρτίου 2017 και ώρα 19:00 στο Πολιτιστικό Κέντρο του ΕΚΠΑ…
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΡΤΙΟΥ
Μετά τη μεγάλη συμμετοχή στο Workshop Emil και τη sold out παράσταση Brecht: Keuner της MAERZBUEHNE , θέλουμε να σας ενημερώσουμε για τις επόμενες προγραμματισμένες εκδηλώσεις μας Emil (4.3.2017) και MAERZBUEHNE (5.3.2017 και 12.3.2017).
Αν σας ενδιαφέρει, μπορούμε να οργανώσουμε τόσο μία παράσταση όσο και κάποια από τα workshop μας στο σχολείο σας, στο Δήμο σας, στο μέρος που εσείς επιθυμείτε. Για το κόστος και τον προγραμματισμό μιας κοινής γερμανόφωνης εκδήλωσης, επικοινωνήστε μαζί μας.
Επίσης σας υπενθυμίζουμε το Διαγωνισμό μας NOTOS PLUS – Club der Detektive, που λήγει στις 10 Μαρτίου.
Από την Ηρώ Τσατσαρώνη πήραμε το Δελτίο Τύπου του NOTOS PLUS:
Αγαπητοί μας φίλοι, φίλοι των γραμμάτων, των τεχνών και της εναλλακτικής εκπαίδευσης, αγαπητοί καθηγητές γερμανικών,
Τον τελευταίο χρόνο δραστηριοποιούμαστε όλο και πιο ενεργά στο χώρο της εκπαίδευσης και του πολιτισμού. Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τις προσεχείς μας δράσεις και να σας παρακαλέσουμε να τις κοινοποιήσετε σε όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται.
· Πραγματοποιούμε εκπαιδευτικά workshops για παιδιά που μαθαίνουν ή ενδιαφέρονται να μάθουν γερμανικά. Πρόκειται για εργαστήρια με συγκεκριμένη θεματική (εποχική όπως το προσεχές Πασχαλινό εργαστήριο στο συνημμένο αρχείο ή άλλη), για δραματοποιημένες αναγνώσεις απλοποιημένων λογοτεχνικών κειμένων, για επιτραπέζια παιχνίδια στα γερμανικά και για ομαδικά παιχνίδια σε εξωτερικούς χώρους. Η επόμενη προγραμματισμένη δράση της ομάδας μας είναι στις 18 Μαρτίου στο κέντρο της Αθήνας και στις 31 Μαρτίου στον Άλιμο, με το workshop πάνω στο ‘Emil und die Detektive’ του γερμανού συγγραφέα Erich Kästner.
· Διοργανώνουμε Διαγωνισμό με αφορμή το συγκεκριμένο βιβλίο (αλλά και την παράσταση στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού αυτή τη θεατρική σεζόν), ο οποίος λήγει στις 10 Μαρτίου. Τα παιδιά καλούνται να εμπνευστούν από την ιστορία του Emil και να μας στείλουν τη συμμετοχή τους: ζωγραφική, κολλάζ, κείμενο ή ό,τι άλλο, σε φύλλο Α3.
· Συνεργαζόμαστε με το γερμανόφωνο θέατρο MAERZBUEHNE, που αυτή την περίοδο παρουσιάζει το έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ στα γερμανικά: Geschichten vom Herrn Keuner και μάλιστα με ελληνικούς υπέρτιτλους για το μη γερμανόφωνο κοινό. Η παράσταση έχει τις καλύτερες κριτικές, προτείνεται για μαθητές Λυκείου και φοιτητές και είναι κατάλληλη για μία πρώτη επαφή με το γερμανό στοχαστή.
Είμαστε στη διάθεσή σας να σας ενημερώσουμε και πιο αναλυτικά για τις δράσεις μας, καθώς και να επεξεργαστούμε μαζί σας τη δυνατότητα να παρουσιάσουμε κάποια από τις παραπάνω εκδηλώσεις στο δικό σας χώρο.
Για οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία ή απορία, θα χαρεί να σας απαντήσει η υπεύθυνη επικοινωνίας μας, Ελένη Βίσκα στο 6938207702.
Φιλικά και εγκάρδια,
Ηρώ Τσατσαρώνη
NOTOS PLUS
Buch_Bildung_Kultur
ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΠΛΑΣΗ
Η Μαρία Σούμπερτ μετέφρασε γερμανικά παραμύθια:
Το παραμύθι της πριγκίπισσας που ήθελε πολύ να παίξει σ’ ένα παραμύθι
Σουζάνε Στράσερ
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
εικονογράφηση: Σουζάνε Στράσερ
Διάπλαση, 2017
ISBN 978-960-567-120-4,
Είναι μικρή, πολύ μικρή. Και είναι δυσαρεστημένη, πάρα πάρα πολύ δυσαρεστημένη. Το βιβλίο με τα παραμύθια της είναι χοντρό και βαρύ – αλλά του λείπει το πιο σημαντικό: πουθενά και ποτέ δεν μιλάνε σε κάποιο παραμύθι για εκείνη, τη μικρή, πολύ μικρή πριγκίπισσα. Κι αυτό πρέπει οπωσδήποτε ν’ αλλάξει! Πώς όμως; Πώς μπορεί να πρωταγωνιστήσει κανείς σ’ ένα παραμύθι; Πώς να πειραματιστεί με τους μεγάλους άθλους των ηρώων των αδερφών Γκριμ; Χμμ, εύκολα…
Η θαυμάσια ιστορία μιας ζωηρής, αξιαγάπητης, πεισματάρας, τολμηρής και -σας το υπόσχομαι- μόνο για λίγο απελπισμένης πριγκίπισσας που θα σας συναρπάσει.
Ο θυμωμένος Κνουτ
Έντιθ Σράιμπερ – Βίκε
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
εικονογράφηση: Καρόλα Χόλαντ
Διάπλαση, 2016
ISBN 978-960-567-099-3,
Τιμή € 12,00
Ξαφνικά το πυροσβεστικό αυτοκίνητο του Κνουτ
σταµατάει να λειτουργεί.
Ο Κνουτ θυµώνει!
Φωνάζει, χτυπιέται, πετάει τα παιχνίδια του
στον καλύτερό του φίλο, τον γάτο Γκρίζλι.
Όταν όµως εξατµίζεται ο θυµός, έχει εξαφανιστεί και ο Γκρίζλι.
Και τώρα;
Τι µπορεί να κάνει κανείς όταν έρχεται αυτός ο θυµός;
Ένα παραμύθι για τον θυμό, με συμβουλές για την εκτόνωσή του.
Μαγικά Πόνυ
Ιστορίες των 3 λεπτών
Chistina Koenig
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
Διάπλαση, 2015
ISBN 978-960-567-084-9,
Αφέσου στο όνειρο και ταξίδεψε στη χώρα των μαγικών πόνυ!
Εκεί περιμένουν τους αληθινούς φίλους των πόνυ αστείες, μυστηριώδεις και συναρπαστικές ιστορίες.
Το μικρό πόνυ ταξιδεύει μέσα σε μια σαπουνόφουσκα μέχρι το φεγγάρι, ο Τσότελ θέλει να πάρει οπωσδήποτε μέρος
στον μαγικό διαγωνισμό στον λόφο Χόλερμπους, και η πριγκίπισσα Πάτι πετάει από τον ψηλότερο πύργο του κόσμου πάνω σ’ ένα ιπτάμενο πόνυ.
Το 3ο βιβλίο της σειράς με ιστορίες των τριών λεπτών περιέχει 12 σύντομες, μαγικές ιστορίες οι οποίες σίγουρα θα σας ταξιδέψουν!
Φραουλίτσα η Φραουλονεράιδα, Μια υπέροχη λιακάδα
Στέφανι Ντάλε
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
εικονογράφηση: Στέφανι Ντάλε
Διάπλαση, 2015
ISBN 978-960-567-085-6,
Η Φραουλίτσα Φραουλονεράιδα είναι πάντοτε χαρούμενη!
Ακόμα και όταν βρέχει και οι φράουλές της κρεμάνε λυπημένες τα κεφάλια.
Η μικρή Φραουλονεράιδα όμως ξέρει τι πρέπει να κάνει για να τις βοηθήσει:
θα ψάξει αμέσως να βρει ένα πανέμορφο νέο σπίτι γι’ αυτές…
Φραουλίτσα η Φραουλονεράιδα, Μαγικές ιστορίες των 3 λεπτών από τον φραουλόκηπο
Στέφανι Ντάλε
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
εικονογράφηση: Στέφανι Ντάλε
Διάπλαση, 2014
ISBN 978-960-567-031-3,
Η Φραουλίτσα η φραουλονεράιδα είναι καταπληκτική: μαζί της κάθε μέρα είναι και μια νέα περιπέτεια.
Έτσι, θα πιάσει με τους φίλους της τον πονηρό φραουλοκλέφτη, θα βοηθήσει την Ίρμι την ποντικίνα
και την Μπέλα την καμπανονεράιδα, θα οργανώσει την καλύτερη φραουλογιορτή και θα κερδίσει το πρώτο βραβείο στον νεραϊδοδιαγωνισμό.
Αχ, τι θα κάναμε χωρίς εσένα, Φραουλίτσα φραουλονεράιδα!
Το βιβλίο περιέχει 12 ιστορίες – περιπέτειες της Φραουλίτσας Φραουλονεράιδας
Μαγικές δρακοϊστορίες των τριών λεπτών
Μιλένα Μπάις
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
εικονογράφηση: Στέφανι Ντάλε
Διάπλαση, 2014
ISBN 978-960-567-032-0,
Η Μίλενα Μπάις αφηγείται ιστορίες με αστείους και θρασείς δράκους, που βγαίνουν στον κόσμο και ζουν φανταστικές περιπέτειες με ιππότες, νεράιδες και πριγκίπισσες.
Με τις υπέροχες εικονογραφήσεις της Στέφανι Ντάλε, η ανάγνωση αυτού του βιβλίου γίνεται μια ξεχωριστή εμπειρία.
Ποιος δεν θα ήθελε να πετάξει μαζί με τους δράκους στην Ονειροχώρα;
Το βιβλίο περιέχει 12 μαγικές ιστορίες γεμάτες περιπέτειες και δράκους!
Ένας πιγκουίνος στα σύννεφα
Κέρστιν Σαίνε
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
εικονογράφηση: Κέρστιν Σαίνε
Διάπλαση, 2014
ISBN 978-960-567-019-1
Ο μικρός πιγκουίνος είναι στεναχωρημένος. Γιατί; Γιατί δεν μπορεί να πετάξει. Τα έχει δοκιμάσει όλα. Μόνος του δεν μπορεί να το καταφέρει με τίποτα. Ο μικρός πιγκουίνος είναι όμως τυχερός, γιατί έχει φίλους στο ζωολογικό κήπο. Εκείνοι θα τον βοηθήσουν. Θέλεις να βοηθήσεις κι εσύ; Γύρνα απλά το βιβλίο και -σβουπ!- κοίτα, τι μπορεί να συμβεί όταν έχεις φίλους. Μια ιστορία γεμάτη αγάπη, για μικρά ζώα, μια μεγαλειώδη ιδέα και αληθινούς φίλους.
Ποιος φοβάται τον Μπαμπούλα;
Κριστίνε Νέστλιvγκερ
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
Διάπλαση, 2013
ISBN 978-960-6864-97-1
Ο Άντον δεν είναι πάντα φρόνιμος.
Κάθε φορά που η μαμά θυμώνει μαζί του, τον φοβερίζει:
“Άντον, αν είσαι τόσο άτακτος, θα έρθει να σε πάρει ο Μπαμπούλας!”
Και μερικές φορές ο Άντον ζωγραφίζει τον τρομερό Μπαμπούλα
όπως τον φαντάζεται.
Μέχρι που κάποια μέρα ο Μπαμπούλας έρχεται στ’ αλήθεια…
Ενα βιβλίο που μιλάει με ιδιαίτερη μαστοριά για τους κάθε λογής “μπαμπούλες” που τρέφονται από τους ίδιους μας τους φόβους γραμμένο με πολύ χιούμορ και πολλές ανατροπές.
Ο κύριος Ευτύχης και η κυρία Δυστυχία
Άντονι Σνάιντερ
μετάφραση: Μαρία Σούμπερτ
εικονογράφηση: Σουζάνε Στράσερ
Διάπλαση, 2013
ISBN 978-960-6864-98-8,
Ένα πρωινό η κυρία Δυστυχία αποκτά έναν ασυνήθιστο γείτονα. Ο κύριος Ευτύχης χαιρετά το πρωί τον ήλιο, το βράδυ το φεγγάρι και τα αστέρια. Επιπλώνει με χαρά το σπίτι του και σκορπίζει ακούραστα σπόρους στον κήπο. Πολύ γρήγορα φυτρώνουν τα ωραιότερα λουλούδια πάνω από το φράχτη του. Όλα αυτά όμως δεν αρέσουν καθόλου στην κυρία Δυστυχία, που αποφασίζει: “Ο κύριος Ευτύχης πρέπει να φύγει!” Θα τα καταφέρει να τον διώξει;
Ένα δροσερό αλληγορικό παραμύθι. Μια συνταγή Ευτυχίας που όλοι την ψάχνουμε στα άπιαστα όνειρά μας ενώ βρίσκεται καθημερινά μπροστά μας…
Τελικά μήπως η Ευτυχία είναι μεταδοτική;
Το 2ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών ολοκληρώθηκε την Κυριακή 5 Μαρτίου. Και εκεί, οι απόφοιτοί μας ήταν παρόντες και κάποιοι από αυτούς συμμετείχαν με καίριες παρεμβάσεις στις συζητήσεις του 4ημέρου. Ο Werner Hoyer, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ήταν μεταξύ των ομιλητών που απηύθυναν χαιρετισμό κατά την πρώτη ημέρα του Φόρουμ. Ο Τάσος Γιαννίτσης, πρώην υπουργός μίλησε στα πάνελ με θέμα «Ανισότητες και η Νέα Παγκοσμιοποίηση» και «Συρρρικνούμενη Χώρα: Το Δημογραφικό Πρόβλημα της Ελλάδας». Η Ντόρα Μπακογιάννη, βουλευτής της ΝΔ, πρώην υπουργός Εξωτερικών, μίλησε στο τραπέζι με θέμα «Προτεραιότητες για την ενίσχυση του ανταγωνισμού: Ενα εθνικό σχέδιο οικονομικής αποκατάστασης – Στρατηγική Ανάπτυξης».
Στους χώρους του του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών είδαμε και τον Νίκο Σμιτ, αντιπρόεδρο του ΔΣ του Συλλόγου, στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπως και τον Ευάγγελο Αντώναρο, πρώην βουλευτή της ΝΔ, ενώ στο γραφείο Τύπου του Φόρουμ ήταν ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου, Αγγελος Κωβαίος, που μας έστειλε και τις λεπτομέρειες
ΗΠαρέμβαση της Ντόρας Μπακογιάννη:
«Άξονες προτεραιότητας για αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Οι αναγκαίες πολιτικές για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα και τη διαμόρφωση στρατηγικής ανάπτυξης»
Κυρίες και κύριοι,
Στην Ελλάδα της κρίσης, δυστυχώς αγνοούνται ακόμα η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη. Η μία προϋποθέτει την άλλη και ο δύο μαζί αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάκαμψη της χώρας. Και, φυσικά, για να αυξηθούν και οι δύο, χρειάζονται επενδύσεις.
Όμως τι συμβαίνει εδώ και δύο χρόνια, επί κυβέρνησης Τσίπρα;
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, για το 2016 και 2017, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας έπεσε κατά 5 θέσεις, στην 86η, μεταξύ 138 κρατών. Είμαστε λιγότερο ανταγωνιστικοί από τον Παναμά, τη Ρουάντα, τη Σρι Λάνκα, την Αλβανία. Τα πράγματα είναι χειρότερα στο δείκτη ανάπτυξης αγοράς, όπου η Ελλάδα έρχεται 136η, δηλαδή 3η χειρότερη παγκοσμίως.
Γιατί η ελληνική οικονομία, παρά τη σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή, παραμένει μη ανταγωνιστική και αποθαρρύνει κάθε πιθανό επενδυτή;
Κυρίες και κύριοι,
Οι λόγοι είναι συγκεκριμένοι:
Πρώτον, απουσιάζει η πολιτική σταθερότητα. Η ανευθυνότητα της κυβέρνησης διώχνει τους επενδυτές, δημιουργεί έλλειψη εμπιστοσύνης και ένα φαύλο κύκλο καχυποψίας που ζημιώνει ανυπολόγιστα την οικονομία. Επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η χώρα κατρακύλησε στην 131η θέση στο δείκτη προσέλκυσης επενδύσεων.
Δεύτερον, η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει όλα όσα η ίδια έχει συμφωνήσει με τους εταίρους. Κι αυτό, παρόλο που έχει υπογράψει εκείνα που με πάθος πολεμούσε προτού εκλεγεί: την παραχώρηση των λιμανιών, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το Ελληνικό, τα περιφερειακά αεροδρόμια. Όμως, για να προχωρήσουν οι μεγάλης κλίμακας επενδύσεις και να μεταφραστούν σε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, απαιτούνται ουσιαστικές παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση της μείωσης της γραφειοκρατίας, Αλλά η κυβέρνηση αδιαφορεί. Λ.χ. στο Ελληνικό ακόμα δεν έχει ολοκληρώσει τις απαιτούμενες διαδικασίες για την καταβολή του τιμήματος. Κι ας ξέρει ότι η επένδυση θα δημιουργήσει στο τέλος 70.000 θέσεις εργασίας.
Τρίτον, η υπερφορολόγηση σκοτώνει την ανταγωνιστικότητα. Το αποδεικνύουν όλες οι διεθνείς μελέτες, κι ας ισχυρίζεται ο Υπουργός Οικονομίας το αντίθετο. Φέτος, η Ελλάδα κατέχει τη 2η υψηλότερη θέση στην εταιρική φορολόγηση στην Ευρώπη. Μας περνάει μόνο το Βέλγιο. Μάλιστα, το 2016, η ελληνική κυβέρνηση ήταν η μόνη κυβέρνηση κράτους του ΟΟΣΑ που αύξησε φόρους! Τις επενδύσεις απομακρύνουν το ασταθές φορολογικό σύστημα, οι απρόβλεπτες αλλαγές και οι αρτηριοσκληρώσεις του.
Παράδειγμα 1ο: Στην Ελλάδα, η δυνατότητα συμψηφισμού ζημιών με μελλοντικά κέρδη περιορίζεται στα 5 έτη, ενώ στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες είναι χρονικά απεριόριστη.
Παράδειγμα 2ο: Δεν υπάρχει ειδική φορολογική κλίμακα για επιχειρήσεις καινοτομίας και ευρεσιτεχνίας. Γιατί, λοιπόν, να παράγει κάποιος εδώ, όταν στην Ευρώπη οι συντελεστές για τα καινοτόμα προϊόντα είναι χαμηλοί; 29% στην Ελλάδα, 5% στην Ολλανδία, 9,5% στην Ουγγαρία και 16,8% στην Ισπανία. Επομένως, χάνουμε δισεκατομμύρια ξένων επενδύσεων.
Παράδειγμα 3ο: Η απουσία φορολογικών κινήτρων και η γραφειοκρατία διώχνουν τις κλινικές μελέτες φαρμάκων. Από τα 35 δισεκατομμύρια που επενδύονται ετησίως στην Ευρώπη, η Ελλάδα προσελκύει μόλις 80 εκατομμύρια.
Η χώρα χρειάζεται αλλαγή φιλοσοφίας, αλλαγή νοοτροπίας στη διαχείριση των οικονομικών μας θεμάτων.
1. Οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να είναι μεταβαλλόμενες. Η χώρα τις χρειάζεται. Πρέπει να αναλάβουμε την πατρότητά τους. Τα τελευταία 7 χρόνια ήταν απαγορευμένες επειδή άγγιζαν το κύτταρο της πολιτικής μας ύπαρξης. Χρειαζόμαστε μεταρρυθμίσεις στη δικαιοσύνη, στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, στο κράτος.
2. Πρέπει να αλλάξουμε λογική και να καταλάβουμε ότι χρειαζόμαστε επενδύσεις. Διότι οι επενδύσεις φέρνουν θέσεις εργασίας.
3. Να πάψουμε να ποινικοποιούμε την επιχειρηματικότητα και το κέρδος. Είναι αδιανόητο αυτό που κάνει η σημερινή κυβέρνηση που κυνηγάει με μανία τους ανθρώπου που παράγουν. Για παράδειγμα ένας ελεύθερος επαγγελματίας που δηλώνει ετήσιο εισόδημα 70.000 καταλήγει να βιοπορίζεται με 1.300 ευρώ το μήνα.
Θέλουμε κερδοφόρες επιχειρήσεις, με περισσότερες δουλειές και αυξημένα δημόσια έσοδα.
