klemmfritz

Ο Fritz Klemm γεννήθηκε στο Bergen auf Rügen (Pommern). Το 1926 πήρε το Abitur και αμέσως μετά εκπαιδεύτηκε στα τραπεζικά. Από το 1926 έως το 1930 σπούδασε στην Kunsthochschule στο Βερολίνο ενώ παράλληλα σχεδίαζε πορτραίτα και το 1928 έκανε και την πρώτη του έκθεση.

Το 1930 ξεκίνησε την πρακτική του και μεταξύ 1934 και 1936 δίδαξε στη Γερμανική Σχολή της Σόφιας. Κατά το διάστημα αυτό σχεδίαζε σκίτσα με μελάνι αλλά και ακουαρέλες. Το 1934 πούλησε και το πρώτο του έργο στο Pommersches Landesmuseum στο Stettin. Το 1937 παντρεύτηκε με την Ruth Claupin και στα αμέσως επόμενα χρόνια έως το 1945 υπηρέτησε στο στρατό.

Από το 1948 έως το 1958 δίδαξε στο König–Wilhelm–Gymnasium στο Höxter an der Weser όπου και ζωγράφισε και τα πρώτα τοπία του (ακουαρέλες και λάδια) και πολλά πορτραίτα παιδιών, ενώ το 1958 έκανε τις τοιχογραφίες του φουαγιέ του Residenz–Theaters του Höxter.

Το 1958 ήρθε στη Γερμανική Σχολή Αθηνών όπου και παρέμεινε διδάσκοντας έως το 1964, αλλά με την ευκαιρία αντλούσε τα θέματά του απο την Αρχαία Ελλάδα αλλά και την μετέπειτα ιστορία. Στην επόμενη πενταετία επέστρεψε στο γυμνάσιο στο Höxter ως διευθυντής, όμως και μέχρι το θάνατό του ερχόταν ανά τακτά διαστήματα στην Ελλάδα για διακοπές.

Το 1976 και με αφορμή τα 70 του χρόνια έκανε μια έκθεση των έργων του στο Höxter, ενώ από το 1980 αφοσιώθηκε στις νεκρές φύσεις. Το 1984 έκανε την εικονογράφηση στην γερμανική έκδοση του «Ζητιάνου» του Ανδρέα Καρκαβίτσα, αλλά το 1991 κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Ελλάδα αρρώστησε βαριά. Επέστρεψε στο Höxter, όπυ και πέθανε ένα μήνα μετά στις 18 Ιουλίου 1991.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Χρήστος Κωνσταντινίδης, επικεφαλής της Alumniarbeit της Σχολής συγκέντρωσε τα ονόματα των ενδιαφερομένων στην φάση αυτή και συγκρότησε την Ομάδα Ποδοσφαίρου των Αποφοίτων. Εννοείται ότι όποιος ενδιαφέρεται, από πιτσιρικάς έως εν δυνάμει “παππούς” μπορεί να δηλώσει ενδιαφέρον και να δοκιμαστεί στην πρώτη προπόνηση την 1η Ιουνίου στο γήπεδο της Γερμανικής.

Η ομάδα προετοιμάζεται για να πέρει μέρος στο 1ο Τουρνουά APS CUP, όπου μετέχουν οι ομάδες αποφοίτων: Κολλεγίου Αθηνών (ΣΑΚΑ), Σχολής Μωραΐτη (ΣΑΣΜ), Pierce, CGS, CAMPION, Ι.Μ.Παναγιωτόπουλου (ΣΑΕΕ), Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη (ΣΑΛΑ), ACS Athens, Λεοντείου Λυκείου (ΕΑΛΛ), St Catherine’s, Εκπαιδευτηρίων Δούκα (ΣΑΕΔ).

dsa fussball 2016

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 2006
ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, ΦΟΙΒΟΣ 2010
ΚΑΡΑΛΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ 2003
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ, ΑΓΗΣ 2004
ΔΑΜΑΛΑΣ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ 1995
ΚΟΚΚΙΝΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ 2004
ΡΑΙΤΣΙΟΣ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ 1991
ΔΟΥΚΑΣ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ 2008
ΚΟΥΤΡΟΛΙΚΟΣ, ΣΤΕΡΓΙΟΣ
ΛΙΑΓΚΟΥΡΑΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 2008
ΖΑΝΝΑΚΗΣ, ΖΩΗΣ
ΠΕΠΠΑΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ 2005
ΚΩΝΣΤΑΣ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ 1994
ΡΟΝΤΗΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ 2015
ΣΚΟΥΤΕΡΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ 2001
ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ 2001
SOMMER, KOSTAS 1994
ΦΟΡΤΩΜΑΣ, ΚΑΡΟΛΟΣ 2003

Σχετικά άρθρα:

4 Ιουνίου 2016: Χάσαμε 6-2 από την Σχολή Μωραΐτη…
11 Ιουνίου 2016: Χάσαμε 11-0 από το ACS…

25 Ιουνίου 2016: Χάσαμε με 6-2 απο το St. Catherine’s…

Περισσότερα για το τουρνουά στο site της διοργάνωσης…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

fotopoulos loukasΟ Λουκάς Φωτόπουλος γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1967 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1985. Το 1986-87 παρακολούθησε το Τμήμα Πληροφορικής στο Πολυτεχνείο του Mainz, Γερμανίας, το 1987-88 το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Δ.Π.Θ. και από το 1988 έως το 1995 το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π., απ’ όπου πήρε και το πτυχίο του και ασκεί το επάγγελμα του αρχιτέκτονα ως ελεύθερος επαγγελματίας μέχρι σήμερα.

Μεταξύ 1998 και 2000 παρακολούθησε το Τμήμα Σκηνοθετών, Σχολή Kinorama και αμέσως μετά μεταξύ 2000 και 2004 το Τμήμα Σκηνοθετών, Σχολή Χαντζίκου. Παράλληλα με τα μαθήματα σκηνοθεσίας το διάστημα 1998-200 διετέλεσε Artdirector στην εταιρεία multimedia BONFIRE PRODUCTIONS AEBE Παραγωγή και σενάριο 5 τρίλεπτων ταινιών Animation, ενώ αμέσως μετά, το 2000 συμμετείχε σε παραγωγή ταινίας Multimedia που κέρδισε το ελληνικό βραβείο Moebios και την επίσημη ελληνική συμμετοχή στον αντίστοιχο διεθνή διαγωνισμό.

Μεταξύ 2002 και 2003 διήυθυνε την παραγωγή στην ταινία «ΧΑΡΤΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ» του Β. Κονταξή με συμμετοχή στο Φεστιβάλ Δράμας, το 2003 είχε αναλάβει σενάριο, σκηνοθεσία και παραγωγή της ταινίας μικρού μήκους «4΄και 58΄αρκούν» με συμμετοχή στο φεστιβάλ Platforma και το 2004 σενάριο, σκηνοθεσία και παραγωγή ταινίας – ντοκυμαντέρ μικρού μήκους «Συμβαίνουν στα όνειρα μας». Μεταξύ 2004 και 2005 ανέλαβε σενάριο, σκηνοθεσία και παραγωγή ταινίας μικρού μήκους «Χαμένος παράδεισος». www.humanpoint.eu

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

saratsopouloU kellyΗ Κέλλυ ηθοποιός και η Καλλιόπη τραγουδίστρια

Η Καλλιόπη Σαρατσοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1987. Ήδη από τα 6 της χρόνια άρχισε να τραγουδάει και να παίζει και αμέσως μετά το σχολείο γράφτηκε στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν. Ταυτόχρονα σπούδαζε μουσική στο Εθνικό Ωδείο παρακολουθώντας παράλληλα μαθήματα χορού.

Η Κέλλυ ηθοποιός:

Κατά το δεύτερο έτος των σπουδών της επελέγη να παίξει την Τούλα στο “Φιντανάκι” του Παντελή Χορν έχοντας την τύχη να βρεθεί δίπλα σε προσωπικότητες όπως αυτές των Μάνου Χατζηδάκι, Δημήτρη Χορν, Γιάννη Τσαρούχη και σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές κριτικές που πήρε της δόθηκε υποτροφία για το Arts Theatre Drama School του Λονδίνου. Εκεί παρακολούθησε ένα κύκλο μαθημάτων για τον Σαίξπηρ στην R.A.D.A και ένα μονοετές μάθημα στην Arts Educational Schools – The Acting Company.

Αμέσως μετά έπαιξε την Νίνα στον “Γλάρο” του Τσέχωφ και την Ισμήνη στην “Αντιγόνη” του Ανούιγ στο Theatre Museum με διθυραμβικά σχόλια όπως: ‘ardent, openhearted Nina’ στο περιοδικό Time Out και ‘the only actor of any flair or promise’ στο What’s On Magazine.

Με την επιστροφή της στην Ελλάδα εμφανίζεται σε διάφορα θετρικά και show όπως παίζοντας την Φοίβη στο “Όπως σας αρέσει” του Σαίξπηρ, την Κορυφαία του Χορού στις “Τρωάδες” και την “Μήδεια” του Ευριπίδη στην Επίδαυρο, την Καλλιόπη στον “Πειρασμό” του Γρ.Ξενόπουλου και τον “Μικρό Πρίγκηπα” του A. de S. Exupery, που παίχτηκε το 1995 για μεγάλο χρονικό διάστημα γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία.

Συνεργάστηκε με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο στο “Μάθημα” του Ιονέσκο και με τον σκηνοθέτη Β.Νικολαΐδη στην “Τύχη της Μαρούλας” και εμφανίστηκε σε μερικά επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς “Αντομία ενός Εγκλήματος” και σε δύο τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις “Περικειρομένη” (1997, ΕΤ1) και “Τα ραβδιά των τυφλών” (1997, ΕΤ1) του Γιάννη Ρίτσου.

Η Καλλιόπη τραγουδίστρια:

Στο μεταξύ η Καλλιόπη τραγουδούσε και έκανε ηχογραφήσεις διαφόρων project ηλεκτρονικής μουσικής όπως “Το μίξερ” της Λένας Πλάτωνος σε παραγωγή Coti K. και Κώστα Παρίση (FM Records), συμμετείχε σε άλμπουμ με τα συγκροτήματα “Απόντες” και “H3” που εισπράξανε καλές κριτικές από το Pop & Rock Music Magazine. Την στιγμή εκείνη αισθάνθηκε ότι η μουσική ταίριαζε περισσότερο στην προσωπικότητά της καιαποφάσισε να αφοσιωθεί αποκλειστικά σε αυτήν.

Στην πορεία συνάντησε μερικούς σημαντικούς μουσικούς και σχημάτισε το συγκρότημα Minima, μία πενταμελή μπάντα pop/rock (Alkis Misirlis on drums, Theo Souris on keyboards, D. Sarabaras on guitar, G.Ketesidis on bass) στην οποία τραγουδούσε και έγραφε τα τραγούδια. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε ένα αλμπουμε με τίτλο “Minima” (Lyra/MBI) και συνεργάστηκε με τον Χρήστο Δάντη κάνοντας περιοδείες στην Κύπρο και την Γερμανία.

Η Καλλιόπη άρχισε να γράφει τραγούδια pop στα Αγγλικά και στα Γαλλικά με επιρροές από την jazz, το rock και την dance music. Ηχογράφησε ένα CD με τίτλο “Yoo Hoo Hoo”, που κυκλοφόρησε το 2003 και μετακόμισε στο Λονδίνο και από τότε προωθεί τη μουσική της παίζοντας σε χώρους όπως The Pop Bar, West One Four, Betsew Trotwood and George and Dragon.

Το μίξερ της Λένας Πλάτωνος

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

sopylis stratosΟ Στράτος Σωπύλης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Ιανουαρίου 1970 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1987. Είναι απόφοιτος της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών.

Αποφοίτησε από την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Σύγχρονου Θεάτρου Αθήνας (Γιώργου Κιμούλη) και από το διετές Εργαστήριο Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού και παρακολούθησε το Σεμινάριο υποκριτικής με τον Ανδρέα Μανωλικάκη (Actors Studio).

Έχει φωνή τενόρου και σπούδασε στο Εργαστήριο Φωνητικής Τέχνης με τους Σπύρο Σακκά, Νατάσα Ζούκα, Ταξιάρχη Χάνο και παρακολούθησε το Κινησιολογικό σεμινάριο στη μέθοδο Laban με την Κική Σελιώνη, ενώ έκανε Tai-Chi με τον Γιώργο Παυλίδη.

Στον κινηματογράφο έπαιξε το 2005 στην μεγάλου μήκους ταινία “Τσίου” σε σενάριο και σκηνοθεσία Μάριου Παπαδημητράτου, το 2007 στην ταινία “Κι αν φύγω …θα ξανάρθω” σε σκηνοθεσία Δώρας Μασκλαβάνου, το 2008 στην μικρού μήκους ταινία «Bella» (35mm) της Ελένης Τριανταφυλλοπούλου, που απέσπασε Κρατικό Βραβείο Ποιότητας στο 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το 2001 στο “Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλλι” σε σκηνοθεσία Τζον Μάντεν.

Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε στη σειρά “Ο Πέτρος και τα κορίτσια του”, που προέβαλε το Mega Channel το 1994-95. Το 2015 έπαιξε στη σειρά του Alpha “10η Εντολή”.

Στο θέατρο έχει παίξει:

– Ντοστογιέφσκυ: Ο Κροκόδειλος (Σεμιόν Σεμιόνιτς), σκην. Κατερίνα Μπερδέκα, Θέατρο Από Μηχανής

– Μαρή: Έγκλημα στα Παρασκήνια (δημοσιογράφος Μακρής), σκην. Κατερίνα Μπερδέκα, Θέατρο Από Μηχανής

– Σαίξπηρ: Ρωμαίος και Ιουλιέτα (Πατήρ Λαυρέντιος), σκην. Νάντια Φώσκολου Θέατρο Θησείο

– Ευριπίδη: Βάκχες (Βοηθός σκηνοθέτης), σκην. Renatte Jett, Θέατρο Πορεία

– Γκόγκολ: Οι παίκτες (Γάνια), σκην. Ελένη Μποζά, Εθνικό Θέατρο

– Ντοστογιέφσκυ: Ο ηλίθιος (Στρατηγός Επαντσίν), σκην. Στάθης Λιβαθινός, Εθνικό Θέατρο

– Σοφοκλή: Οιδίπους Τύραννος (Χορός), σκην. Γιώργος Κιμούλης, Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας, Φεστιβάλ Επιδαύρου & περιοδεία

– Μολιέρου: Ταρτούφος (Αδαμάντιος Κοραής), σκην. Λίλυ Μελεμέ, Εθνικό Θέατρο

– Γ. Λαμπρόπουλου: Trust (Επίκτητος), σκην. Ελένη Τριανταφυλλοπούλου, Εθνικό Θέατρο

– Δ. Σωτηρίου: Ματωμένα χώματα (Μιχάλης, Τάσος Κασάμπαλης), σκην. Άρης Τρουπάκης, Εθνικό Θέατρο

– Α. Σλαπόβσκι: Έργο Νο 27 (Φίλος), σκην. Κατερίνα Αλεξάκη, Εθνικό

– Μπουλγκάκοφ: Μολιέρος (Αδελφός Δύναμη), σκην. Στάθης Λιβαθινός, Εθνικό Θέατρο

– Μολιέρου & Μαριβό: Οι κατά λάθος πρόβες (Ντι Κρουαζί,Μουσικός), σκην. Βασίλης Παπαβασιλείου, Εθνικό Θέατρο

– Σ. Σωπύλη & Κ. Μπερδέκα: 6+1, σκην. Κατερίνα Μπερδέκα, Ομάδα Θεάτρου «Εν Δυνάμει», Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας

– Σαίξπηρ: Κοριολανός (Α’ Βόλσκος Συγκλητικός), σκην. Robert Sturua, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας

– Σαίξπηρ: Άμλετ (Όσρικ), σκην. Andrew Visnevski, Θέατρο Πόρτα

– Α. Ayckburn: Συγχύσεις (Μάρτιν), σκην. Θράσος Καμινάκης

Θ.VAULT ”Πιτσιμπούργκο”-Αρκαδία Ψάλτη-Στράτος Σωπύλης

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Άναψε φωτιές η πολυσυζητημένη παράσταση της Λυσιστράτης στην γεμάτη Επίδαυρο. Εξαιρετική η Λένα Κιτσοπούλου ξεχώρισε, όπως πάντα άλλωστε, ενώ η παράσταση προκάλεσε θετικά και αρνητικά σχόλια σε ειδικούς και μη. Αισθανόμαστε την ανάγκη να προτείνουμε δύο κείμενα που πρόλαβαν να δημοσιευτούν μέχρι τη στιγμή της αποστολή του montags:

της Κατερίνας Ανέστη στο protagon.gr …

του Βασίλη Μπουζιώτη στο enikos.gr …

της Τίνας Μανδηλαρά στο prorothema.gr…

του Παύλου Αγιαννίδη στο tanea.gr…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η Στέλλα Φάιτ γεννήθηκε στην Αθήνα και φοίτησε στη Σχολή στο Δημοτικό. Σπούδασε και αποφοίτησε με άριστα από την Δραματική Σχολή Αθηνών Γ.Θεοδοσιάδη. Έχει κάνει ειδίκευση στο θεατρικό παιχνίδι και στο γνωσιακό συμπεριφορικό δράμα.

Είναι κόρη του Γερμανού ηθοποιού Christian Veit και της Πέπης Μεταλλίδου.

Ξεκίνησε από το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου με το “Μάτς” του Γιώργου Μανιώτη. Ακολούθησαν ρόλοι σε διάφορους θιάσους (“Τρισεύγενη”, “Καλός άνθρωπος του Σετσουάν”, “Ο κύκλος με την κιμωλία”, “Το φιόρο του Λεβάντε”, “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης”, “Ο Δον Κιχώτης” και άλλα).

Έχει συμμετάσχει σε τηλεοπτικές σειρές (“Κωστής Παλαμάς”, “Αγάπη στο Αιγαίο”, “Για μια θέση στον ήλιο”) και στον κινηματογράφο.

Παράλληλα έχει στο ενεργητικό της περισσότερες από 40 μεταφράσεις για την τηλεόραση και 25 μεταγλωττίσεις.

Διδάσκει θέατρο σε παιδιά από το 2000 (Εκπαιδευτικό θεατρικό πρόγραμμα ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, Θεατρικό Εργαστήρι Αμαλιάδας, ΟΝΑ Σπάρτης, Δημοτικό Θέατρο Παλαιού Φαλήρου, Trinity College, Κέντρο Γνωσιακού και Συμπεριφορικού Δράματος, Θεατρικό Εργαστήρι Κυθήρων, Δημοτικό Σχολείο Παπάγου).

greekdub.com

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ioannidisΟ Γιώργος Ιωαννίδης γεννήθηκε το 1945, μπήκε στη Σχολή το 1957 και αποφοίτησε το 1963. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός και ασχολήθηκε με τον τομέα των κατασκευών και αργότερα στη δεκαετία του ’90 με τις ασφάλειες.

Ασχολήθηκε με τα κοινά του Συλλόγου από νωρίς. Ήταν ο τελευταίος πρόεδρος πριν από τη

«σιγή» της δικτατορίας (1973) και παρών από την «αφύπνιση» του Συλλόγου το 1982 αρχικά ως αναπληρωματικό μέλος, και παραιτηθέντος του Στέλιου Χατζηπαναγιώτου ως κανονικό, ενώ διετέλεσε και αντιπρόεδρος για δύο διετίες (1984-1988).

Το 1990 τέθηκε επικεφαλής της κίνησης των νεότερων αποφοίτων για ένα πιό σύγχρονο σύλλογο και ήταν ο πρώτος πρόεδρος της «νέας εποχής» για δύο διετίες (1990-1994) και αντιπρόεδρος για τις δύο επόμενες διετίες. Ουσιαστικά χάρις σ’αυτόν οργανώθηκε ο Σϋλλογος σε σύγχρονα πρότυπα. Η αναβίωση του επίσημου χορού, η έκδοση του Doerpfeldianer, οι εκδρομές, η αλλαγή του καταστατικού, η μηχανοργάνωση και πολλά άλλα.

Πέθανε τον Απρίλιο του 2007 σε ηλικία 63 ετών.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

volioti1Η Βίκυ Βολιώτη γεννήθηκε στη Βόννη το 1970 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1988. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και παράλληλα το 1991 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και έπαιξε αμέσως μετά στο θέατρο και τον κινηματογράφο και αργότερα στην τηλεόραση.

Το 1991 συμμετείχε στην ταινία “Ισημερία” του Ν.Κορνήλιου και το 1995 πήρε το Κρατικό Βραβείο Α΄ Γυναικείου ρόλου από το Υπουργείου Πολιτισμού για την ερμηνεία της στην ταινία “Με μία Κραυγή” την Βασιλικής Ηλιοπούλου. Ακολούθησε το 1995 η επίσης μεγάλου μήκους ταινία “Ο Τσαλαπετεινός του Wyoming” και έκτοτε πρώτοι ρόλοι σε πολλές ταινίες. Το 2007 έπαιξε το ρόλο της Hildegard στην ταινία του Θοδωρή Αθερίδη “Μιά Μέλισσα τον Αύγουστο”.

Με τον σύζυγό της Σίμο Σαρκετζή υιοθέτησαν ένα κοριτσάκι από την Αιθιοπία, που βάφτισαν τον Ιούνιο 2016 με νονούς την Σμαράγδα Καρύδη και τον Θοδωρή Αθερίδη.

Στο θέατρο ξεκίνησε το 1992 με το έργο “Το Γαλάζιο Πουλί” του Μωρίς Μαίτερλινκ και ακολούθησαν η “Ορέστεια” (1993), το “Όνειρο Θερινής Νυκτός” (1994). Ακολούθησαν πολλές συμμετοχές κάθε χρόνο όπως στο ρόλο της Κλαίρ στις “Δούλες” του Ζαν Ζενέ (1998), της Βάριας στο “Βυσσινόκηπο” του Τσέχωφ (2002), της Οφηλίας στον “Άμλετ” του Σαίξπηρ (2004), της β’ γυναίκας στον “Φιλοκτήτη” του Χάινερ Μύλλερ (2008) και να πρωταγωνιστεί στο “Περί Ζώων” της Ελφρίντε Γέλινεκ (2012).

Στην τηλεόραση έπαιξε το 1996 στο “Λόγω Τιμής”, στο “Μεγάλο Θυμό”, στον “Έρωτα Κλέφτη”, στον “Κόκκινο Κύκλο”, στο “Safe Sex” και σε άλλα.

Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (EFA).

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

psoma konstantinaΗ Κωνσταντίνα Ψωμά γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1988. Είναι απόφοιτος του «Εργαστηρίου Υποκριτικής Τέχνης για το Θέατρο και την Όπερα» του ΑΜΦΙ-ΘΕΑΤΡΟΥ του Σπύρου Ευαγγελάτου (1992). Δίπλωμα Μονωδίας (2000, τάξη Ρόζας Κοκκάλη-Athanasskovic / βαθμός: Άριστα παμψηφεί, 1ο Βραβείο και Αριστείο εξαιρετικής επιδόσεως). Πτυχίο Αρμονίας (2006, βαθμός: Άριστα παμψηφεί).

Αριστούχος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών (2016). Σπουδές χορού, θεατρολογίας. Σεμινάρια υποκριτικής με τους N. Karpov (1992), Z. Molik (1994), Μ. Βολανάκη (1995).

Από το 1992 εργάζεται επαγγελματικά ως ηθοποιός-τραγουδίστρια και από το 2002 διδάσκει τραγούδι-ορθοφωνία σε ωδεία και δραματικές σχολές.

Ως ηθοποιός-τραγουδίστρια έχει συνεργαστεί με πολλούς θεατρικούς οργανισμούς (Αμφιθέατρο, Εθνικό Θέατρο, Εθνική Λυρική Σκηνή, Θεατροκίνηση, Θέατρο Έρευνας, Θέατρο Διαδρομή, ΔηΠεΘε Πάτρας, Το Τρένο στο Ρουφ κ.ά) και σκηνοθέτες (Σ.Ευαγγελάτος, Κ.Τσιάνος, Ι.Σιδέρης, Δ.Ποταμίτης, Θ.Μουμουλίδης, Γ.Μιχαλακόπουλος, Κ.Δαμάτης κ.ά.), σε παραστάσεις, όπως: «Λυσιστράτη», «Τρωάδες», «Ο βιολιστής στη στέγη», «Οι Άθλιοι» του Β.Ουγκώ, «Εκκλησιάζουσες», «Νεφέλες», «Υπ’ ατμόν», «Χάρισμα – Η Συμμετρία της Αρμονίας», «Ο Μαγικός Αυλός», «Οι Απάχηδες των Αθηνών» κ.ά. Οι μουσικές παραστάσεις «Υπ’ ατμόν» και «Χάρισμα – Η Συμμετρία της Αρμονίας» του θεάτρου «Το τρένο στο Ρουφ» κυκλοφορούν σε cd από την MINOS-EMI.

13.12.2015 Η Εύθυμη Χήρα

Τα τελευταία χρόνια εργάζεται περισσότερο ως βοηθός σκηνοθέτη/σκηνοθέτης σε παραστάσεις όπερας και αφιερώνει αρκετό χρόνο στην έρευνα πάνω στο ελληνικό μουσικό θέατρο.

Το 2009 σκηνοθέτησε την κοσμική καντάτα «Χορός Μεταμφιεσμένων» του Φ. Πουλένκ στην Εθνική Λυρική Σκηνή (συμπαραγωγή Όπερας Δωματίου Αθηνών και Γαλλικού Ινστιτούτου).

Το 2011-13 παρουσιάστηκε με επιτυχία η μουσική της κωμωδία «Βαρέθηκα τα Αχ και Βαχ», βασισμένη σε τραγούδια από την ελληνική οπερέτα και την αθηναϊκή επιθεώρηση.

Για το 2016 επεξεργάζεται μια μουσικοχορευτική πρόταση – παράσταση πάνω στον μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης.

Αναλυτικά:

Θέατρο:

2013 * «14G, the musical», μουσική παράσταση, σκηνθ. Ίλυα Κοντού, Faust bar-theatre

2012-13 * «Βαρέθηκα τα Αχ και Βαχ», επανάληψη, Κελάρι του ωδείου Athenaeum

2011-12 * «Βαρέθηκα τα Αχ και Βαχ», μουσική κωμωδία σε κείμενο και σκηνοθεσία Κ.Ψωμά, μουσική σκηνή του θεάτρου Αγγέλων Βήμα

2010 * «Ρώσικες Νύχτες», μιούζικαλ των Β.Διακάκη/Ρ.Σούκουλη, σκηνθ. Γ. Μποσταντζόγλου, θέατρο του Ήλιου

2009 * «Χορός Μεταμφιεσμένων» του F. Poulenc, σκηνοθεσία Κων/νας Ψωμά, Εθνική Λυρική Σκηνή

2008-2009 * «Οι Απάχηδες των Αθηνών» (Αρετούσα), σκηνθ. Ισ. Σιδέρη, Θέατρο Ακροπόλ / Εθνική Λυρική Σκηνή

2007-2008 * «Ο μυστικός κήπος», μιούζικαλ, σκηνθ. Μ.Τόλη

2006-2007 * «Whatever», επιθεώρηση, ΔηΠεΘε Πάτρας, σκηνθ. Θ.Μουμουλίδης

* «Ο Μαγικός Αυλός», (Βασίλισσα της Νύχτας), ΔηΠεΘε Πάτρας / διασκευή και σκηνθ. Λ. Γιοβανίδης

2005-2006 * «Ο βιολιστής στη στέγη», το μιούζικαλ (Φρούμα Σάρα), σκηνθ. Κ. Τσιάνος

2004-2005 * «Υπ’ ατμόν», επανάληψη, Μουσικό Βαγόνι Orient Express (www.totrenostorouf.gr)

2004 * «Χάρισμα – Η Συμμετρία της Αρμονίας» , μουσικοθεατρική παράσταση στα πλαίσια της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, Μουσικό Βαγόνι Orient Express, Θέατρο «Το Τρένο στο Ρουφ», σκηνθ. Τ. Λύγαρη

2003-2004 * «Υπ’ ατμόν», μουσικοθεατρική παράσταση, Μουσικό Βαγόνι Orient Express, «Το Τρένο στο Ρουφ», σκηνθ. Τ. Λύγαρη

2002-2003 * «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» (Αουντα ) και

* «Μαίρη Πόππινς» (Μαίρη Πόππινς) Παιδικό Στέκι του Εθνικού Θεάτρου

2001 * «Νεφέλες » του Αριστοφάνη (χορός), Εθνικό Θέατρο, σκηνθ. Γ. Ιορδανίδης

* «Ελένη » του Ευριπίδη (Θεονόη), Θέατρο ΚΝΩΣΣΟΣ, σκηνθ. Α.Μιχόπουλος

2000  «Εκκλησιάζουσες » του Αριστοφάνη (Θεράπαινα), Θέατρο Διαδρομή, σκηνθ. Γ.Μιχαλακόπουλος

1999  «Θεσμοφοριάζουσες » του Αριστοφάνη (χορός), Θεατρική Διαδρομή, σκηνθ. Θ.Καρακατσάνης

 «Το δάσος των αγγέλων» σενάριο των Μπ.Νικολέση- Ι.Σιδέρη ( Ιουλιέττα- Ερωφίλη ), Θεατροκίνηση, σκηνθ. Ι.Σιδέρης

1998-1999  «Ο βίος του Γαλιλαίου» του Μπ.Μπρεχτ ( τραγουδίστρια ), Εθνικό Θέατρο, σκηνθ. Σ.Ντουφεξής

1998  «Το φιόρο του Λεβάντε» του Γρ. Ξενόπουλου (Πηνελόπη), ΔηΠεΘε Κομοτηνής, σκηνθ. Β. Κυρίτσης

1997-1998  «Το πανηγύρι» του Δ. Κεχαϊδη (Μαρίκα), Εθνικό Θέατρο, σκηνθ. Κ. Μπάκας

1997  «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη ( γυναίκα έγκυος ), Εθνικό Θέατρο, σκηνθ. Δ. Χρονόπουλος

1996-1997  «Τρωάδες» του Ευριπίδη (κορυφαία), Θεατροκίνηση, σκηνθ.-χορογ.Ι. Σιδέρης

1996  «Επιτρέποντες» του Μενάνδρου (χορός), ΔηΠεΘε Καλαμάτας, σκηνθ. Ε. Γαβριηλίδης

1995-1996  «Οι Αθλιοι» του Β.Ουγκώ (Τιτίκα), Θίασος Χαλκιά-Παρτσαλάκη, σκηνθ. Κ.Δαμάτης

1995  «Γυναικών Πάθη» συρραφή χορικών του Ευριπίδη (χορός), σκηνθ. Σ.Τσακίρης

1994-1995  «Δον Ζουάν» του Μολιέρου (Ελβίρα και Ματιουρίν), Θέατρο Έρευνας, σκηνθ. Δ. Ποταμίτης

1992  «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή και «Προμηθεύς Δεσμώτης» του Αισχύλου ( χορός ) Αμφι-Θέατρο, σκηνθ. Σ.Ευαγγελάτος

Τηλεόραση:

2007 * «Σε είδα» (καθηγήτρια) σκηνθ. Γ. Γαϊτανίδης, Alpha

2001 * «Τα χαϊδεμένα παιδιά» (συμμετοχή) σκηνθ. Γ.Σμαραγδής, ΕΤ1

Άλλες δραστηριότητες

• Έχει δουλέψει ως βοηθός σκηνοθέτη και χορογράφου σε πολλές παραγωγές.

• Το 2009 σκηνοθέτησε την κοσμική καντάτα «Χορός Μεταμφιεσμένων» του Φ. Πουλένκ στην Εθνική Λυρική Σκηνή (συμπαραγωγή Όπερας Δωματίου Αθηνών και Γαλλικού Ινστιτούτου)

• Οι μουσικές παραστάσεις «Υπ’ ατμόν» και «Χάρισμα – Η Συμμετρία της Αρμονίας» του θεάτρου «Το τρένο στο Ρουφ» κυκλοφορούν σε cd από την MINOS-EMI.

• Διδάσκει σύγχρονο τραγούδι – μιούζικαλ σε αναγνωρισμένο ωδείο, καθώς και θεατρικό τραγούδι σε δραματικές σχολές (Αθηναϊκή Σκηνή, Σχολή Διομήδη Φωτιάδη)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η οικονομική και πολιτική εφημερίδα “Κεφάλαιο” δημοσίευσε την Κυριακή 24 Ιουλίου άρθρο της Ντόρας Μπακογιάννη για την κρίση στην Τουρκία και την επιβεβλημένη στάση που καλείται να τηρήσει η Ευρώπη. Το άρθρο τιτλοφορείται “Να μην παραδώσει η Ευρώπη την Τουρκία στην αστάθεια” και το αναδημοσιεύουμε από το capital.gr…>

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Τιμολέων Δημόπουλους, μας άφησε πριν από 18 χρόνια σχεδόν σαν σήμερα, στις 28 Ιουλίου 1998. Ο φιλόλογος μας, που επέλεξε να εστιάσει το ερευνητικό του ενδιαφέρον στην Αρχαιολογία και στην Ιστορία των Βυζαντινών χρόνων και που οργάνωνε μοναδικές εκπαιδευτικές εκδρομές εντός και εκτός Ελλάδος, κληροδότησε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κερασίτσα Αρκαδίας, πατρίδα και του Γρηγόρη Λαμπράκη, την μοναδική του βιβλιοθήκη, την φωτογραφία της οποίας μας έστειλε η Ursula Schmidt, η πρώην γραμματέας της Σχολής, που παραμένει κοντά μας όπως τότε, βοηθώντας μας με σπάνιο υλικό και διορθώνοντάς μας όποτε επιβάλλεται.

dimopoulos vivliothiki 1 ursula schmidt

πηγή: Ursula Schmidt

dimopoulos timoleon arxeio moustaka

πηγή: Αλίκη Μουστάκα

Να θυμίσουμε ότι το αρχείο του Δημόπουλου με τα καταπληκτικά slides που προβάλλονταν μετά από την εντολή “Schischkotischis !” διατηρείται ως κόρη οφθαλμού από την μαθήτριά του Αλίκη Μουστάκα, που είναι απόφοιτος του 1970, καθηγήτρια στο ΑΠΘ. Περισσότερα για τον Τίμο Δημόπουλο…

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο Γιώργος Σταμάτης, απόφοιτος 1969, και ο Ανδρέας Ζαΐρης έδωσαν συνέντευξη στο περιοδικό Athens Voice με αφορμή την έκδοση του βιβλίου τους με τίτλο “Ποιά ανάπτυξη;“. Τίτλος της συνέντευξης που δώσανε στον Δημήτρη Μαστρογιάννη είναι: “Η λύση είναι στη σχεδιασμένη δημιουργική αναρχία”.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Διιοργανώνεται στην Κομοτηνή μεταξύ 19.9-1.10.2016 το “1ο Θερινό Σχολείο για φοιτητές φιλολογίας” με αντικείμενο “Το Αρχαίο Θέατρο ως παραστατική τέχνη” σε συνεργασία του Παν/μίου του Αμβούργου, του DAAD και του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Παν/μίου Θράκης.

sommerschule2016a

sommerschule2016b

sommerschule2016c
sommerschule2016d

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η αναφορά μας στην “Παραγγελιά” του Παύλου Τάσιου στο προηγούμενο τεύχος δημιούργησε απορίες προκαλώντας συνάμα και κάποια σχόλια. Να ξεκαθαρίσουμε κατ΄αρχήν ότι ο λόγος που έγινε η αναφορά, ήταν η προβολή της ταινίας στην ΕΡΤ, που μας θύμισε τη συζήτηση που προκλήθηκε τις επόμενες μέρες στην τάξη στο μάθημα της Πολιτικής Αγωγής με τον καθηγητή μας Παναγιώτη Στάμο εν μέσω …νυκτός. Τα σχόλια που ακούσαμε περιστράφηκαν γύρω από τρία θέματα:

1. Αγιοποίηση του πρωταγωνιστή του επεισοδίου

2. Χαρακτηρισμός της ταινίας ως αριστούργημα

3. Η σχέση της Κατερίνας Γώγου με την Γερμανική Σχολή

Θα ξεκινήσουμε απαντώντας και στα τρία με μία μικρή ιστορία:

Κάποτε έγραψε ο Δημήτρης Ψαθάς στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, όπου σχολίαζε καθημερινά με διασκεδαστικό τρόπο τα της ελληνικής κοινωνίας, ότι η Κατίνα Παξινού κατέβαινε στην Επίδαυρο για να δώσει παράσταση στο αρχαίο θέατρο. Λίγο πριν φτάσει, επειδή έτρεχε τη σταμάτησε ο ενωμοτάρχης του Λυγουριού για να της “κόψει” κλήση. Όταν αυτή του δήλωσε ότι είναι η Κατίνα Παξινού και ότι έχει αργήσει και πρέπει να προλάβει την παράσταση, της απάντησε: «Δεν με ενδιαφέρει κυρία μου, δεν πα νάσαι και η Μάγια Μελάγια…».

Την άλλη μέρα έγινε στην εφημερίδα …χαμός. Δεν καταλαβαίνουμε, επειδή είναι η Παξινού, έχει δικαίωμα να μην εφαρμόζει κανόνες; Πως τα λέτε αυτά κύριε Ψαθά; Και όπως ήταν φυσικό ο Ψαθάς απάντησε: “Προφανώς και πρέπει να πληρώσει η Παξινού, όμως το κείμενο αναφερόταν στον ενωμοτάρχη, που θεωρούσε οτι η Μάγια Μελάγια ήταν ανώτερη από την Παξινού”.

Είναι λοιπόν σαφές ότι όποιος ισχυρίζεται έστω και ένα από τα παραπάνω τρία σημεία απλά δεν έχει καταλάβει το νόημα του κειμένου μας. Το πρόβλημα, που εμείς ως μαθητές της Γερμανικής αντιμετωπίζαμε, ήταν ότι δεν ήμασταν “περπατημένοι” στη νύχτα και η επιλογή του Παναγιώτη Στάμου να σχολιάσει ένα τέτοιο γεγονός ήταν παράξενη. Οι κουβέντες τα χρόνια εκείνα στην τάξη ήταν προσεκτικές, ακόμη και τα υπονοούμενα. Αναφέραμε στο κείμενό μας:

1. Οι “βεργούλες” του Μάρκου Βαμβακάρη, που ήταν η παραγγελιά του Δήμου του μικρού αδελφού του Νίκου, το σκυλάδικο, η νύχτα, οι χαφιέδες, τα απόνερα του Εμφυλίου φάνταζαν στον δικό μας τότε κόσμο σαν από αλλού. Κανείς νομίζουμε δεν έχει αντίρρηση ότι τα “βουτυρόπαιδα” της Γερμανικής δεν είχαν ιδέα από όλα αυτά και σίγουρα δεν προκύπτει απόπειρα έκφρασης θαυμασμού για τον Νίκο Κοεμτζή. Αυτά αναφέρονται ως ότι είναι “…από αλλού”.

2. Πουθενά δεν αναφέρεται στο κείμενό μας ο όρος “αριστούργημα”. Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε ότι ο τρόπος που φιλμάρεται το σκυλάδικο είναι εξαιρετικός: ο τρόπος που εναλλάσσεται η λαϊκή μουσική με την ψυχεδέλεια και την παραζάλη, ο ζεϊμπέκικος με την παραγγελιά, το απωθημένο του καταπιεσμένου να γίνει το δικό του (κάτι που τότε θεωρείτο “ιερό”) με τη μαγκιά των αστυνομικών απέναντι στον σεσημασμένο, και η Γώγου που σχολιάζει.

3. Προφανώς δεν είναι απόφοιτος της Γερμανικής η Κατερίνα Γώγου. Προφανώς “εμείς” δεν χαραμιστήκαμε σε “φονικούς τσακωμούς”, σε “νταβατζήδες και πόρνες”. Είπαμε ότι αυτά είναι “…από αλλού”, εμείς είμαστε βουτυρόπαιδα. Και κάτι άλλο, το ποίημα είναι από την συλλογή “τρία κλικ αριστερά” και γράφτηκε το 1978, αρκετά πριν γυριστεί το φιλμ το 1980. Σήμερα έχουμε συγγραφείς απόφοιτους που είναι πιό επιθετικοί από την Κατερίνα Γώγου. Το πρόβλημα όμως τότε ήταν ότι με το που “έσκαγε” υποψία σε βουτάγανε χωρίς πολλά-πολλά από το σπίτι και μετά σε “ψάχναν” οι υπόλοιποι.

Προφανώς ο Παναγιώτης Στάμος θα μπορούσε να το προσπεράσει κάνοντας πως δεν κατάλαβε και απλώς να μας επαναφέρει εις την τάξιν.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Γειά σας, χαίρομαι κάθε φορά που παίρνω το montags και μαθαίνω τι κάνετε, έστω και αν ζώντας στην Κολωνία δεν μπορώ να πάρω μέρος στις εκδηλώσεις. Ίσως μελλοντικά να μπορώ να έρχομαι κάπου-κάπου, όταν ελαττώσω τα επαγγελματικά αφού δυστυχώς βάζετε τις ημερομηνίες λίγο πριν γίνουν τα γεογνότα. Πάντως συγχαρητήρια! Φιλικά, Ζωή Καλκάνη (1973)

Ζωή σ΄ευχαριστούμε.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Με αφορμή ένα σχετικά με το περιεχόμενο της αναφοράς στο φιλμ του Παύλου Τάσιου “Παραγγελιά” στο montags (28/2016) θα ήθελα να διευκρινίσω ορισμένα σημεία του κειμένου του montags, αλλά και να διατυπώσω την απορία μου για όλα όσα “καταμαρτυρεί” ο φίλος αναγνώστςη χωρίς να έχει γίνει η παραμικρή αναφορά σε όσα επικαλείται:

Κάποτε έγραψε ο Δημήτρης Ψαθάς στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, όπου σχολίαζε καθημερινά με διασκεδαστικό τρόπο τα της ελληνικής κοινωνίας, ότι η Κατίνα Παξινού κατέβαινε στην Επίδαυρο για να δώσει παράσταση στο αρχαίο θέατρο. Λίγο πριν φτάσει, επειδή έτρεχε τη σταμάτησε ο ενωμοτάρχης του Λυγουριού για να της “κόψει” κλήση. Όταν αυτή του δήλωσε ότι είναι η Κατίνα Παξινού και ότι έχει αργήσει και πρέπει να προλάβει την παράσταση, της απάντησε: «Δεν με ενδιαφέρει κυρία μου, δεν πα νάσαι και η Μάγια Μελάγια…».

Την άλλη μέρα έγινε στην εφημερίδα “…χαμός”. Δεν καταλαβαίνουμε, επειδή είναι η Παξινού, έχει δικαίωμα να μην εφαρμόζει κανόνες; Πως τα λέτε αυτά κύριε Ψαθά; Και όπως ήταν φυσικό ο Ψαθάς απάντησε: Προφανώς και πρέπει να πληρώσει η Παξινού, όμως το κείμενο αναφερόταν στον ενωμοτάρχη που θεωρούσε οτι η Μάγια Μελάγια ήταν ανώτερη από την Παξινού.


Αγαπητέ φίλε,

μάλλον θεωρώ ότι δεν κατάλαβες τι διάβασες. Το κείμενο των 10-11 γραμμών αναφέρεται σε ένα γεγονός μέσα στην τάξη από ένα καθηγητή της Γερμανικής, τον Παναγιώτη Στάμο, που τολμά να σχολιάσει ένα “βίαιο γεγονός” της επικαιρότητας (τι δουλειά έχουν οι Αρμένιοι σε όλα αυτά; λες και πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια, που την πληρώνουν αθώοι και την βαφτίζουμε “βίαιο γεγονός”;).

Στο κείμενο αναφέρεται σαφέστατα ότι:

Οι “βεργούλες” του Μάρκου Βαμβακάρη, που ήταν η παραγγελιά του Δήμου του μικρού αδελφού του Νίκου, το σκυλάδικο, η νύχτα, οι χαφιέδες, τα απόνερα του Εμφυλίου φάνταζαν στον δικό μας τότε κόσμο σαν από αλλού.

Έχεις αντίρρηση στο ότι τα βουτυρόπαιδα της Γερμανικής δεν είχαν ιδέα από όλα αυτά; Δεν αντιλαμβάνομαι που βλέπεις την ωραιοποίηση του Εμφυλίου και την ωραιοποίηση του Κοεμτζή. Αυτά αναφέρονται ως ότι είναι “…από αλλού”, μήπως δεν το πρόσεξες; Τα άλλα λυπάμαι αλλά είναι κουβέντες δικές σου και μάλλον εκδηλώνεις μία αγωνία να τις κοινοποιήσεις.

Τέλος σε ότι αφορά τον όρο “αριστούργημα” έχω να πω ότι είναι δικός σου. Πουθενά δεν αναφέρεται στο κείμενό μας ο όρος αυτός. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι ο τρόπος που φιλμάρεται το σκυλάδικο είναι εξαιρετικός: ο τρόπος που εναλλάσσεται η λαϊκή μουσική με την ψυχεδέλεια, ο ζεϊμπέκικος με την παραγγελιά, το απωθημένο του καταπιεσμένου να γίνει το δικό του, κάτι που τότε θεωρείτο “ιερό”, η μαγκιά των αστυνομικών απέναντι στον σεσημασμένο, και η Γώγου που σχολιάζει. Προφανώς δεν είναι απόφοιτος της Γερμανικής η Κατερίνα Γώγου. Προφανώς “εμείς” δεν χαραμιστήκαμε σε “φονικούς τσακωμούς”, σε “νταβατζήδες και πουτάνες”. Είπαμε ότι αυτά είναι “…από αλλού”, εμείς είμαστε βουτυρόπαιδα. Και κάτι άλλο, το ποίημα είναι από την συλλογή “τρία κλικ αριστερά” και γράφτηκε το 1978, αρκετά πριν γυριστεί το φιλμ το 1980.

Προφανώς ο Παναγιώτης Στάμος θα μπορούσε να το προσπεράσει κάνοντας πως δεν κατάλαβε και απλώς να μας επαναφέρει εις την τάξιν.

Και για να σου επιβεβαιώσω την υποψία: Ναι, εγώ τόγραψα το κείμενο.

Κώστας Γαλάνης

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

tsaligopoulos panos1Ο Πάνος Τσαλιγόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1989. Σπούδασε οικονομικά, marketing και διοίκηση επιχειρήσεων (ΟΠΑ, University of Bradford) με τα οποία και ασχολήθηκε πριν τον κερδίσει -σε ανύποπτο χρόνο- η τέχνη της υποκριτικής. Είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Δραματικής Σχολής Ίασμος. Πρώτη του εμφάνιση επαγγελματικά στο θέατρο το 2011, με το ‘Desperados’ του Γιώργου Ηλιόπουλου στο θέατρο Αμιράλ. Έκτοτε έχει παίξει σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις για ενήλικες αλλά και για παιδιά. Μιλάει σαν μητρική τα Αγγλικά, και ξέρει Γερμανικά, Γαλλικά.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Κάντε Εγγραφή στο εβδομαδιαίο Newsletter

* indicates required
Συμπληρώστε το e-mail σας