Διάλεξη με τίτλο “ΘΕΑ-ΘΕΑΜΑ: Το θέρετρο ως τρόπος προβολής θεματικών στερεοτύπων” στα πλαίσια του μεταπτυχιακού προγράμματος «Χώρος, Σχεδιασμός και Δομημένο περιβάλλον» της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης
Χθες Κυριακή 17 Ιουλίου πρόβαλε η ΕΡΤ την ταινία του Παύλου Τάσιου “Παραγγελιά”, που αναπαριστά ένα βίαιο γεγονός σε ένα σκυλάδικο τη νύχτα του Σαββάτου 24 Φεβρουαρίου 1973, μέσα στη χούντα, με πρωταγωνιστή τον Νίκο Κοεμτζή. Η τάξη του 1974 ήταν τότε στην 5η Γυμνασίου και πολλοί θυμήθηκαν τον Παναγιώτη Στάμο, τον φιλόλογό μας, που σχολίασε το γεγονός, όπως μόνον εκείνος τολμούσε και μάλιστα εποχές, που η λέξη “σχόλιο” ήταν απαγορευμένη. Οι “βεργούλες” του Μάρκου Βαμβακάρη, που ήταν η παραγγελιά του Δήμου του μικρού αδελφού του Νίκου, το σκυλάδικο, η νύχτα, οι χαφιέδες, τα απόνερα του Εμφυλίου φάνταζαν στον δικό μας τότε κόσμο σαν από αλλού. Σήμερα βέβαια, μαζί με τον καθηγητή μας, που μας άφησε πριν από τρεις μήνες, έχουν φύγει όλοι σχεδόν οι τότε πρωταγωνιστές του γεγονότος αλλά και κάποιοι της ταινίας. Ο Νίκος Κοεμτζής έφυγε στις 23 Σεπτεμβρίου του 2011, ο Παύλος Τάσιος έφυγε λίγες μέρες μετά, στις 2 Οκτωβρίου 2011, ακριβώς 18 χρόνια μετά την αυτοκτονία της πρώην συζύγου του Κατερίνας Γώγου (3 Οκτωβρίου 1993), η οποία συνοδεύει στην ταινία την αφήγησή της απαγγέλοντας με συγκλονιστικό τρόπο ποιήματά της «η ζωή μας είναι σουγιαδιές σε βρώμικα αδιέξοδα / σάπια δόντια / ξεθωριασμένα συνθήματα / μπάσο βεστιάριο / …».
Ο Κώστας Μεσκούρης γεννήθηκε στις 16.10.1946 στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1964. Από το 1964 έως το 1970 σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Βιέννης (TechnischeUniversität Wien) και στη συνέχεια στο Πολυτεχνείο του Μονάχου (Technische Universität München).
Το 1971 έγινε βοηθός στην Έδρα Μεταλλικών Κατασκευών (Stahlbau-Lehrstuhl) στο TU München και από το 1975 έως το 1989 ήταν στην Έδρα Στατικής και Δυναμικής των Κατασκευών του Πανεπιστημίου του Μπόχουμ (Univ. Bochum). Το 1989 έγινε Αναπληρωτής Καθηγητής (Professorenvertreter C3) Αριθμητικών Εφαρμογών των Κατασκευών (Anwendung Numerischer Methoden im Bauwesen) στο Πανεπιστήμο του Ντόρτμουντ (Univ. Dortmund) και το 1990 Διευθυντής Έρευνας (Forschungsgruppenleiter) του Ινστιτούτου Στατικής και Δυναμικής (Institut für Statik und Dynamik) του Πανεπιστημίου του Μπόχουμ, ενώ το 1994 εξελέγη Καθηγητής της Έδρας Στατικής και Δυναμικής των Κατασκευών του Πανεπιστημίου του Ροστόκ. Το 1996 έγινε Καθηγητής της Έδρας Στατικής και Δυναμικής των Κατασκευών του Πανεπιστημίου του Πολυτεχνείου του Αάχεν (TH Aachen). Το 2012 συνταξιοδοτήθηκε.
Το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής οργανώνει ημερίδα με θέμα ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕΤΑ ΤΟ “BREXIT” την Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016, 10:00 – 14:00 στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ, Ακαδημίας 7, Αθήνα).
Στην ημερίδα θα μιλήσει και η Ντόρα Μπακογιάννη, Συντονίστρια Εξωτερικών και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας, ενώ θα απευθύνει χαιρετισμό ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η Λένα Κιτσοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971 αποφοίτησε από τη Σχολή το 1989. Στη διάρκεια των μαθητικών της χρόνων ήταν ήδη εμφανείς οι καλλιτεχνικές της τάσεις, καθώς η Λένα υπήρξε δραστήριο μέλος της σχολικής θεατρικής ομάδας.
Μετα την αποφοίτηση της ερμήνευσε διάφορους ρόλους για πάνω από μία δεκαπενταετία στο Θέατρο Τέχνης και στο «Αμόρε», και με αρκετούς κινηματογραφικούς ρόλους στο ενεργητικό της (μεταξύ των οποίων στις «Παρέες» του Γκορίτσα), ενώ το 2008 πρωταγωνίστησε στο θέατρο ΠΑΛΛΑΣ στο έργο της «ΑΩ», εμπνευσμένο από το διήγημα του αργεντινού συγγραφέα J. L. Borges με τίτλο «Η βιβλιοθήκη της Βαβέλ».
Το 2006 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων «Οι νυχτερίδες» για την οποία βραβεύτηκε από το περιοδικό Διαβάζω με το Βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Το 2009 εξέδωσε τη νουβέλα Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α., η οποία παίχτηκε από το Εθνικό Θέατρο ως μονόλογος, σε σκηνοθεσία της ίδιας και το 2010 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Μεγάλοι Δρόμοι».
Το 2012 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σκηνοθέτησε το έργο «Αθανάσιος Διάκος – Η Επιστροφή» προκαλώντας πολλές και ποικίλες αντιδράσεις, το 2014 ανέβασε στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών«Κοκκινοσκουφίτσα – Το πρώτο αίμα» και το 2015 ανέβασε στο Θέατρο Τέχνης την παράσταση «Μια μέρα, όπως κάθε μέρα…».
Ίδρυμα Ωνάση: “Μένουμε σπίτι, αλλά δεν μένουμε μόνοι”…
18.12.17Η Λένα Κιτσοπούλου Ζει μια Τραγωδία…
09.08.2016 Γυμνή παράσταση – Αυγή
31.07.2016 Θηλυκή επανάσταση – BHMAgazino …
28.07.2016 Ο Αριστοφάνης είναι ακτιβιστής…
24.04.2106 11 Ερωτήσεις στη Λένα Κιτσοπούλου – ΒΗΜΑ
Απρίλιος 2016 Συνέντευξη στην Αργυρώ Μποζώνη
22.06.2015 Συνένετυξη στο clickatlife.gr
15.03.2015 Συνέντευξη στη Μυρτώ Λοβέρδου
2.9.2012 Η Λένα Διβάνη σχολιάζει
Δεκέμβρης 2009 Ελευθεροτυπία: Topmodel της Λένας Κιτσοπούλου
Συμπληρώθηκε ήδη ένας ολόκληρος χρόνος από την ημέρα που κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του ηλεκτρονικού μας montags. Ήταν 13 Ιουλίου 2015, εν μέσω capital controls, και ο στόχος αυτής της προσπάθειας ήταν να διατηρήσουμε παρόντα τον σύλλογο στις δύσκολες μέρες, να μην ζαλίζουμε τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μας με πολλά μηνύματα και mail κάθε εβδομάδα, αλλά να τα συγκεντρώνουμε όλα σε ένα, μία φορά την εβδομάδα, κάθε Δευτέρα.
Με ένα τίτλο στα γερμανικά, μονολεκτικό, που κλείνει το μάτι στο φεγγάρι, στην πρώτη εργάσιμη ημέρα της εβδομάδας, αλλά και στην Fräulein Montag από την Δίκη του Κάφκα, ένα πρόσωπο που ως τρίτο επικαλείται την αντικειμενικότητα.
“montags” λοιπόν ο τίτλος αυτού και το εγχείρημα πέτυχε απόλυτα. Ζητήθηκε και στα γερμανικά και το “ψάχνουμε” πως θα στηθεί. Συμπληρώθηκαν 52 τεύχη, όσες δηλαδή και οι εβδομάδες του χρόνου. Ένα τεύχος δεν κυκλοφόρησε μόνον, διότι είχαμε εκδώσει ένα έκτακτο για τον θάνατο του Helmut Schmidt, που τον Νοέμβριο του 2014 είχε την ευγενή καλωσύνη να μας απευθύνει γραπτώς ευχές για την εκδήλωση των Χρόνων της Δικατορίας που οργανώσαμε στην Aula.
To montags “έπιασε”. Πολλοί απόφοιτοι πλέον το περιμένουν κάθε Δευτέρα. Όχι διότι δεν μπορούν να δουν τις ειδήσεις στο site μας, αλλά έτσι, ως “καλή εβδομάδα“. Το montags “εκτίναξε” και την επισκεψιμότητα του site, διότι κάθε άρθρο “συνδέεται” απ’ ευθείας με αυτό. Έτσι ξεπεράσαμε κάποιες στιγμές τους 15.000 επισκέπτες, επίδοση που δεν συγκρίνεται με αυτήν οποιουδήποτε άλλου τέτοιου site, και να πούμε ότι όλα τα τεύχη που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα είναι αναρτημένα στην πρώτη σελίδα του site μας.
Χρόνια Πολλά λοιπόν και νάμαστε καλά να το συντάσσουμε και να το διαβάζουμε.
Το περασμένο Σάββατο 9 Ιουλίου η παλιά Ρεμπέτικη Κομπανία του Σχολείου (1993–1997) έσμιξε ξανά και ταξίδεψε το κοινό στους «ΔΡΥΟΠΕΣ» στα μουσικά μονοπάτια των Βασίλη Τσιτσάνη, Μάρκου Βαμβακάρη, Απόστολου Χατζηχρήστου και άλλων γνωστών συνθετών της δεκαετίας του ’30. Τα μέλη της κομπανίας, όλοι απόφοιτοι της Σχολής, είναι: Νίκος Τριήρης (μπουζούκι, τζουράς, τραγούδι – οικονομολόγος και δάσκαλος τρίχορδου μποζουκιού), Ηλίας Κυριακόπουλος (ακορντεόν – οικονομολόγος), Γιάννης Κυριακόπουλος (τζουράς, τραγούδι – πολιτικός μηχανικός), Γιάννης Δημητρίου (μπαγλαμάς, τζουράς, κιθάρα, φωνή – δικηγόρος) και Νίκος Ηλιόπουλος (κιθάρα – καρδιολόγος).
Ο Πάνος Λουκάκος, απόφοιτος του 1967 δημοσίευσε στο τεύχος της 6/7/2016 της Athens Voice ένα κείμενο με τίτλο: Με μάρτυρα κατηγορίας τον Γκάλμπρεϊθ. Περισσότερα…
Το περασμένο Σάββατο 9 Ιουλίου το κοινό του Ηρωδείου είχε την ευκαιρία να δει μια απολαυστική παράσταση, όπου οι δυο πρωταγωνίστριες ήταν η απόφοιτός μας γνωστή ηθοποιός Βίκυ Βολιώτη στον ρόλο της Δάφνης και η Φαίη Ξυλά, και οι δυο εξαιρετικές όσον αφορά την υποκριτική αλλά και την χαριτωμένη εμφάνιση! Το έργο ήταν ο «Αμύντας» του Γεωργίου Μομόρη, Επτανήσιου ιατροφιλόσοφου και ποιητή από τα Κύθηρα, χρονολογείται από το 1745 και είναι διασκευή σε ελεύθερη μετάφραση στην τότε ομιλούμενη ελληνική, της θρυλικής κωμωδίας του Τορκουάτο Τάσσο Aminta. Ο σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος απογείωσε τα κωμικά στοιχεία του έργου, αποσπώντας θαυμάσιες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς – εξαιρετικός ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στον ρόλο του Αμύντα – και χαρίζοντας άφθονο γέλιο!
(*) Η Τένια Παπαδάκη που παρακολούθησε την παράσταση μας έστειλε το κείμενο.
Ακόμη, η Βίκυ Βολιώτη μίλησε στο περιοδικό Elle για την παράστασή της.
Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός συναντάται για πρώτη φορά με τον μεγάλο κωμικό ποιητή, σκηνοθετώντας το πιο αντιπολεμικό έργο του, τη Λυσιστράτη,με ένα σύνολο έξοχων ηθοποιών. Η παράσταση ανεβαίνει στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Παρασκευή 5 και Σάββατο 6 Αυγούστου σε νέα μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη, ενώ τον κεντρικό ρόλο ερμηνεύει η ΛέναΚιτσοπούλου.
Σχόλια για την παράσταση …
Τον Απρίλιο είχε δώσε η Λένα Κιτσοπούλου μία συνένευξη στην Αργυρώ Μποζώνη που για λογαριασμό του elculure.gr με τίτλο: Η Λένα είναι ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος…
Το 1966 ετοιμάζεται για την reunion 50ετίας. Πότε; Στις 25 Ιουνίου (τρεις μέρες δηλαδή μτά την μεγάλη συνάντησή μας στο Πάρκο Ελευθερίας). Που; Στο σπίτι του Μιχάλη Καλλιφρονά, στην οδό Καλλιγά 30. Εμείς εισπράττουμε την ένταση της προετοιμασίας και συμμετέχουμε ανεβάζοντας φωτογραφίες. Μόλις ολοκληρώσαμε το “μεγάλο” σκέλος, το υλικό, που είχε συγκεντρώσει ο Κίτσος Λούης. Βέβαια είναι “ανακατωμένος ο ερχόμενος” (reunions, σχολείο, εκδρομές, καθηγητές κλπ) και δεν ευθύνεται γιά αυτό ο Κίτσος, ο οποίος επιμελέστατα τις είχε ταξινομήσει σε διάφορες κατηγορίες. Εμείς προκειμένου να τις αναρτήσουμε γρήγορα εν όψει της συνάντησης, τις προβάλλουμε όλες μαζί και ελπίζουμε στο άμεσο μέλλον να τις χωρίσουμε έτσι όπως τις θέλει ο “δημιουργός”.
Δείτε όλες τις φωτογραφίες που έχει συγνετρώσει ο Κίτσος Λούης…
Με την ευκαιρία να διευκρινίσουμε ότι οι φωτογραφίες:
της Υπατίας Μπαγκούδη
και των Έλιας Δομνηνού / Λίας Νεράντζη
δεν υπάρχουν στο αρχείο του Κίτσου Λούη
Περιττό δε να επαναλάβουμε το ρηθέν από τους σοφούς ότι όσοι έχουν φωτογραφίες να τις στείλουν “τώρα που γυρίζει”.
Παιδάκια, άντε και στα 100.
.
Ο Παναγιώτης Σταθόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1990. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Βερολίνα με ειδικότητα στο ραδιόφωνο. Από το 1994 έως το 1998 σπούδασε στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Συμμετείχε σε ταινίες μικρού μήκους του Στέλιου Ναζίρη, Θωμά Κιάου και Γιώργου Σταμπουλόπουλου. Στο θέατρο έχει παίξει: “Ο Χρυσαϊτός Άττις και η Βασιλοπούλα Ροδογάλη” (Σκηνοθεσία: Τάσος Ράτζος. Θέατρο Νέου Κόσμου – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων), “Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι” (Σκηνοθεσία: Γιάννης Κοντραφούρης. Ομάδα Υψηλού Κινδύνου), “Ρεμπέτικο” (Σκηνοθεσία: Κώστας Φέρρης. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Όνειρο Θερινής Νυκτός” (Σκηνοθεσία: Μαρία Κουκιάδη. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Οδύσσεια” (Σκηνοθεσία: Κάρμεν Ρουγγέρη. Εθνικό Θέατρο), “Φαύστα” του Μποστ (Σκηνοθεσία: Ν. Χατζηπαππάς. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης” (Σκηνοθεσία: Βασίλης Μυριανθόπουλος. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Θεόφιλος” (Σκηνοθεσία: Στρατής Πανούριος. Υπουργείο Αιγαίου – Στέγη “Θεοφιλου”), “Η πεντάμορφη και το τέρας” (Σκηνοθεσία: Στρατής Πανούριος. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κέρκυρας), “2 Θεοί” (Σκηνοθεσία: Ηλίας Φραγκάκης. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Το σκλαβι” (Σκηνοθεσία: Μιχ. Παπαμιχάλης. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου), “Δον Κιχώτης” (Σκηνοθεσία: Δημ. Παπασταμάτης. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου).
Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις Θεάτρου του Δρόμου και έχει κάνει μαθήματα στην Ερασιτεχνική Ομάδα σε 30 άτομα. Το 2007 σκηνοθέτησε και έγραψε ένα παιδικό λαϊκό παραμύθι των Δωδεκανήσων για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρόδου.
Τσίρκο Μπάχαλο λοιπόν, κέφι γέλιο φαντασία κ’ οι σκοτούρες παρελθόν…
Το Tσίρκο Mπάχαλο ξεκίνησε τις παραστάσεις του το 2009. Ξεπήδησε μέσα από το εργαστήρι θεάτρου δρόμου που επιμελήθηκαν το 2008 ο ζογκλέρ Αldo Viral και ο ηθοποιός Παναγιώτης Σταθόπουλος. Σύντομα οι ταλαντούχοι μαθητές πλαισίωσαν την ομάδα και ξεκίνησαν να παίζουν σε δρόμους, πλατείες, εκδηλώσεις, πάρτυ, καρναβάλια, δήμους και προπάντων για το κέφι τους. Ζούμε σε ένα νησί, δίπλα στη θάλασσα και οι ήρεμοι ρυθμοί μας επιτρέπουν να προπονούμαστε στη φύση, να συναντιόμαστε συχνά και να εμβαθύνουμε τη μελέτη μας στη τέχνη του θεάτρου, του ζογκλέρ, της μουσικής, της έκφρασης, της σωματικής και πνευματικής ακροβατικής άσκησης. Το καλοκαίρι του 2010 το Tσίρκο Mπάχαλο περιόδευσε στα βαλκάνια παίζοντας με μεγάλη επιτυχία σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία. Τον οκτώβρη εμφανιστήκαμε παράλληλα με το δεύτερο φεστιβάλ θεάτρου δρόμου στην Αθήνα κλέβοντας αρκετές εντυπώσεις, επίσης πραγματοποιήσαμε τη μέρα δρόμου στη ρόδο, αλληλέγγυοι στη μέρα δρόμου της Αθήνας. Οι παραστάσεις μας είναι φρέσκες, ανεπιτήδευτες, έχουν κέφι, μπρίο, ζωντανή μουσική και… αύρα θαλασσινή.
Τσίρκο Μπάχαλο λοιπόν, κέφι γέλιο φαντασία κ’ οι σκοτούρες παρελθόν…
 |
 |
 |
 |
Ο Βασίλης Κουκαλάνι γεννήθηκε στην Κολωνία το 1969 από πατέρα Ιρανό και μητέρα Ελληνίδα. Το 1980 ήρθε στην Αθήνα από την Τεχεράνη, φοιτώντας στο Γερμανικό Τμήμα της Γ.Σ.Α., από την οποία αποφοίτησε το 1990. Υπήρξε ενεργό μέλος της μαθητικής θεατρικής ομάδας του Στέλιου Παπαπέτρου από το 1984.
Σπούδασε Θέατρο στο Βερολίνο και στη Νέα Υόρκη στο American Academy of Dramatic Arts, από όπου αποφοίτησε το 1995. Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις στη Ν. Υόρκη και στη Γερμανία. Από το 2002 εργάζεται ως ηθοποιός στην Αθήνα.
Ο Βασίλης Κουκαλάνι είναι επίσης μέλος της ομάδας της πρώην Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου του Στάθη Λιβαθινού, με την οποία ανεβάζει το έργο του Ιρλανδού John Millington Synge «Ένας ήρωας το καμάρι της Δύσης» στο θέατρο «Μεταξουργείο» της Άννας Βαγενά και αργότερα το αριστουργηματικά θεατροποιημένο το «Όταν έρχεται ο ξένος» του Γιάννη Ρίτσου σε άψογα περσικά και σε επίσης άψογα γερμανικά.
Ακολούθησαν το 2011 το «Θερμοκήπιο» του Χάρολντ Πίντερ σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή και το 2012 «Μια Γιορτή στου Νουριάν», που διασκεύασε και σκηνοθέτησε στο Θέατρο Πορεία, ενώ ιδιαίτερα σημαντική ήταν η κινηματογραφική συνάντηση που είχε με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στην «Άλλη Θάλασσα». wikipedia
Την Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016 πραγματοποιήθηκε η ετήσια γενική συνέλευση της Attica Bank, κατά τη διάρκεια της οποίας, μετά την υπερψήφιση του απολογισμού της απερχόμενης διοίκησης, εξελέγη το νέο 15μελές διοικητικό συμβούλιο, ύστερα από πρόταση του ΤΣΜΕΔΕ, βασικού μετόχου, της τράπεζας. Η Άννα Πουσκούρη-Reiche, απόφοιτος του 1967, εξελέγη Πρόεδρος του ΔΣ. Περισσότερα στο δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ…
Μία ειδική αναφορά στην Γερμανική Σχολή Αθηνών και την αντίστοιχη της Θεσσαλονίκης περιελάμβανε ο χαιρετισμός του αντικαγκελάριου της Ομοσπονδιακής Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, στο δείπνο που παρατέθηκε προς τιμήν του από το Ελληνογερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, στις 30 Ιουνίου 2016 μας ενημερώνει ο Άγγελος Κωβαίος που ήταν παρών στην εκδήλωση.
Το ηγετικό στέλεχος της SPD και υπουργός Οικονομίας στην κυβέρνηση Μέρκελ, έκανε μία ιστορική αναδρομή στους στενούς δεσμούς Ελλάδας και Γερμανίας. Στο πλαίσιο αυτό, μίλησε μεταξύ των άλλων και για την ίδρυση του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου το 1874 και την ίδρυση λίγα χρόνια αργότερα της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και Θεσσαλονίκης.
Ως γνωστόν, η επίσημη ημερομηνία ίδρυσης της Σχολής είναι το 1896, από τον διευθυντή τότε του Αρχαιολογικού Ισντιτούτου της Αθήνας, Βίλχελμ Ντέρπφενλτ. Η Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης είχε ιδρυθεί από τον Αουγκουστ Ζίγκμουντ το 1888, όταν η πόλη ανήκε ακόμη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ο κ. Γκάμπριελ σημείωσε μεταξύ άλλων και το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν το πρώτο κράτος (από κοινού με άλλα 11) που συνήψε σχέσεις με την Ομοσπονδιακή Γερμανία το 1951, έξι χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου. Κατόπιν αυτού, το 1956 επαναλειτούργησε και η Γερμανική Σχολή Αθηνών.
Η απόφοιτός μας Βίκυ Βολιώτη εμφανίζεται στο Ηρώδειο στον “Αμύντα” στην παράσταση που παρουσιάζει ο σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος. Πρόκειται για ένα κείμενο που τυπώθηκε ανώνυμα το 1745 στη Βενετία, ως ελεύθερηανάπλαση στα ελληνικά της ομώνυμης κωμωδίας του Τορκουάτο Τάσσο. Πριν από μερικά χρόνια, ο ίδιος ο Ευαγγελάτος ανακάλυψε πως πίσω από τον ανώνυμοσυγγραφέα βρισκόταν ο επτανήσιος, από τα Κύθηρα, ιατροφιλόσοφος και ποιητής Γεώργιος Μόρμορης (1720-1790). Περισσότερα…
Η δημοσιογράφος και ραδιοφωνική παραγωγός Άννυ Βιτσέντζου ήταν η φιλοξενούμενη της εκπομπής “Δημόσια και Ιδιωτικά” στον Αθήνα 9.84, την Κυριακή 30 Μαΐου, στις 7 το απόγευμα. Παραμονή των γενεθλίων του Αθήνα 9.84, που βγήκε στον “αέρα” το 1987, η γνωστή δημοσιογράφος Έλενα Χατζηιωάννου (’82) η οποία έχει την επιμέλεια και παραγωγή της εκπομπής, είχε μαζί της μια συζήτηση γεμάτη αναμνήσεις από τις συνθήκες που διαμόρφωσαν το ραδιόφωνο την δεκαετία του ’80. Μαζί τους και ο Οδυσσέας Ιωάννου.
Συγκεκριμένα, η Άννυ Βιτσέντζου παρουσίαζε την εκπομπή “Νυχτερινά” , στο Β’ Πρόγραμμα (από το ’82 μέχρι το ’89), ενώ ο Οδυσσέας Ιωάννου παρουσιάζει την εκπομπή “Ο Sido ονειρεύεται” στον Αθήνα 9.84.
Όπως λέει η Έλενα Χατζηιωάννου: «Αυτό που μας συνδέει με την Άννυ Βιτσέντζου, είναι ότι ο Οδυσσέας κι εγώ υπήρξαμε φανατικοί ακροατές της και στάθηκε η αιτία να αγαπήσουμε το ραδιόφωνο και να ονειρευτούμε κάποια μέρα να κάνουμε κι εμείς εκπομπή»
Την Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016 στον θερινό κινηματογράφο «Λαΐς» της Ταινιοθήκης της Ελλάδος θα προβληθεί η ταινία No Man is an Island, ένα ντοκιμαντέρ του Tim De Keersmaecker, στα πλαίσια της σειράς εκδηλώσεων Πολιτικό Σινεμά. Την διοργάνωση έχει το Ίδρυμα Friedrich Ebert και την επιμέλεια η Δήμητρα Κουζή (απόφοιτος του 1989).
Δανειζόμαστε τα σχόλια και την παρουσίαση από το culturenow.gr:
Ο δόκτωρ Μπαρτόλο αναλαμβάνει τη φροντίδα του Ομάρ, ενός δεκαοκτάχρονου μετανάστη από την Τυνησία που βρέθηκε στις ακτές της Λαμπεντούζα. Του προσφέρει μια οικογένεια, ένα σπίτι και μια θέση διερμηνέα στο τοπικό κέντρο κράτησης. Ο Άνταμ, ένας δεκαεξάχρονος από την Γκάνα «υιοθετείται» από τον διευθυντή ενός ξενοδοχείου στο νησί και μπορεί να δουλέψει ως θαλαμηπόλος. Και τα δύο αγόρια στάθηκαν τυχερά. Ή μήπως όχι; Τι είναι η Λαμπεντούζα, μια γη της Επαγγελίας ή μήπως μια φυλακή στη Μεσόγειο; Δύο μοναδικές ιστορίες υιοθεσίας αποκαλύπτουν τον αγώνα για ελευθερία τόσο των κατοίκων του νησιού όσο και των νεοαφιχθέντων. Την ίδια στιγμή, η Λαμπεντούζα συμβολίζει την ευρωπαϊκή ήπειρο, η οποία αντιμετωπίζει σήμερα την πρόκληση της πραγματικής ενσωμάτωσης.
