Ο Σπύρος Φλεβάρης αποφοίτησε από την Σχολή το 1991. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς και εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Erlangen.

Το 2003 εργάστηκε σαν αρχιτέκτονας στο Γραφείο του Δημήτρη Ποτηρόπουλου και στην συνέχεια ως project manager σε διάφορες εταιρείες.

Την περίοδο 2011-2012 ήταν Σύμβουλος στην Πρεσβεία της Αυστρίας.

Την περίοδο 2015-2016 εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας Αρχιτέκτονας.

Το 2016 ήταν Σύμβουλος του Υπουργείου Πολιτισμού και το 2017 Σύμβουλος του ΓΓ του Υπουργείου Παιδείας και ακολουθως Σύμβουλος στο Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης.

Από το 2004 διατηρεί το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο “flevaarch” στο Μαρούσι.

Το 2014 επιμελήθηκε την έκθεση: “Ο καπνός, η ιστορία του και η ιστορία της Ελλάδας” στο Μουσείο Μπενάκη

Ο Ηλίας Δελλόγλου αποφοίτησε το 1974 και σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στο Braunschweig και στο Βερολίνο και επέστρεψε με τη διάκριση του Meisterschueler από το εργαστήριο του Peter Voigt. Είναι ζωγράφος αλλά είναι γνωστός και σαν σκιτσογράφος με το άλλο του όνομα, το «Ηλίας Μακρής».

‘Ηδη από τα χρόνια του σχολείου έδινε γελοιογραφίες στην εφημερίδα «Βήμα» και μάλιστα η πρώτη του ήταν το καλοκαίρι του ’73.

Επιστρέφοντας από τη Γερμανία το 1981 ξεκινά να συνεργάζεται με την εφημερίδα «Έθνος» και το τέλος του ’83 μετακομίζει στο «Βήμα», ενώ παράλληλα ζωγραφίζει και παρουσιάζει για πρώτη φορά τα έργα του στην γκαλερί «Ωρα» του Ασαντούρ Μπαχαριάν.

Είναι η στιγμή που αποφασίζει να διαχωρίσει τον Ηλία – ζωγράφο από τον Ηλία – σκιτσογράφο και υιοθετεί το «Μακρής», πατρικό της μητέρας του, για τις γελοιογραφίες αφήνοντας το «Δελλόγλου» για την ζωγραφική.

Θα περάσει ένα διάστημα που ο Ηλίας θα …διχαστεί και θα αφήσει το σκίτσο δύο φορές για να συγκεντρωθεί στη ζωγραφική. Και τις δύο θα αφήσει το «Βήμα» μετά από ένα χρόνο, αλλά την άνοιξη του 1988 θα πάει στην «Καθημερινή» της Ελένης Βλάχου τότε και θα συνεχίσει πλέον αδιάλλειπτα εκθέτοντας όμως παράλληλα σε διάφορες γκαλερί με το …μαθητικό του όνομα.

Η Μυρτώ Κωσταροπούλου γεννήθηκε το 1976 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1994. Είναι Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ (2000) και Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (2007), με MSc in Design and Digital Media (2003) από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Σήμερα ασχολείται με την θεωρητική μελέτη της αρχιτεκτονικής. Το βιβλίο της με τίτλο “Αισθητική θεώρηση της αρχιτεκτονικής δημιουργίας: από το δράμα στην αρχιτεκτονική”(ΕΚΚΡΕΜΕΣ, 2008) είναι μια συστηματική διερεύνηση της διαδικασίας του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού υπό το πρίσμα της αισθητικής.”

Γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα και τελείωσε τη Σχολή το 1996. Αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του ΕΜΠ το 2005. Μεταπτυχιακό δίπλωμα MAS Urban Design στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης ETH. (2006-2007). Εργάστηκε στο γραφείο των “Herzog and de Meuron” στο έργο “Elbphilharmonie” (Φιλαρμονική) στην πόλη του Αμβούργου. Είναι υποψήφια διδάκτωρ στο ΔΠΘ και υπότροφος του ΙΚΥ στο Πρόγραμμα Αριστείας-Siemens.

Έχει συμμετάσχει σε διεθνείς εκθέσεις, εργαστήρια και συνέδρια, ενώ έχει διακριθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, όπως στην “Ανάπλαση και επέκταση δικτύου πεζοδρόμων στην περιοχή της πλατείας Καπνεργάτη στην Καβάλα”, όπου απέσπασε το πρώτο βραβείο, και ανατέθηκε από το Δήμο στην ομάδα η μελέτη για το παραπάνω έργο. Εργάζεται στην εταιρεία ΑΙΑ (Athens International Airport).

Την Κυριακή 26 Μαΐου πήγαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης. Δεν πήγαμε έτσι απλά, μας ξενάγησαν οι απόφοιτοί μας του 1973 και αρχαιολόγοι Μαρία Πασσά και Λίλυ Άντζακα. Βγάλαμε και φωτογραφίες από τις οποίες λείπει η Μάρω Κακριδή που ήταν πίσω από τον φακό.

Την Κυριακή 26 Μαΐου πήγαμε στο Μουσείο της Ακρόπολης. Δεν πήγαμε έτσι απλά, μας ξενάγησαν οι απόφοιτοί μας του 1973 και αρχαιολόγοι Μαρία Πασσά και Λίλυ Άντζακα. Βγάλαμε και φωτογραφίες από τις οποίες λείπει η Μάρω Κακριδή που ήταν πίσω από τον φακό.

Από μεγάλο αρχιτεκτονικό γραφείο στην Αθήνα ζητείται

γερμανομαθής αρχιτέκτων με εμπειρία σε Archicad.

Πληροφορίες: κ. Νανοπούλου, τηλ. 2103600711

http://youtu.be/ySFVUYTH6PM

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών το 1975. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Freiburg im Breisgau της Γερμανίας Κλασική Φιλολογία, Αρχαία Ιστορία και Αρχαιολογία. Το 1982 αναγορεύθηκε διδάκτωρ και το 1992 υφηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο.

Δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Freiburg (1992-1996) και της Βιέννης (1994-1995) και από το 1997 είναι καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Έχει διατελέσει Διευθυντής του Τομέα Κλασικών σπουδών του Τμήματος Φιλολογίας από το 1999 έως το 2003 και Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας του Α.Π.Θ. από το 2005 έως το 2009. Από το 2006 είναι μέλος του Δ.Σ. και Διευθυντής του Τμήματος Λεξικογραφίας του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας στη Θεσσαλονίκη.

Μαζί με τον Καθηγητή Franco Montanari (Genova) είναι γενικός εκδότης των σειρών Trends in Classics Supplementary Volumes, Τrends in Classics Pathways for Reception και Trends in Classics Key Perspectives, καθώς και του εξαμηνιαίου αρχαιογνωστικού περιοδικού Trends in Classics (όλα στον εκδοτικό οίκο De Gruyter, Βερολίνο). Ανήκει επίσης στην επιστημονική επιτροπή πολυάριθμων διεθνών επιστημονικών περιοδικών.

Έχει συγγράψει 5 μονογραφίες στα γερμανικά και στα ελληνικά, άνω των 50 άρθρων και έχει συνεκδώσει 25 συλλογικούς τόμους σε διάφορους ξένους εκδοτικούς οίκους. Επίσης, από το 1997 έχει επιμεληθεί τη μετάφραση θεμελιωδών έργων της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στα νέα ελληνικά (29 τόμοι συνολικά).

Είναι Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας των Επιστημών της Χαϊδελβέργης (από το 2016), μέλος της Academia Europaea (από το 2012), Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (από το 2016), Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ – από το 2017).

Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2011, Αντιπρόεδρος το 2021, Πρόεδρος της Ακαδημίας το 2022.

Ο Αντώνης Ρεγκάκος νέος αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών…

Ο Αντώνιος Ρεγκάκος Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών…

Ο Αντώνης Ρεγκάκος στην εκπομπή “Στα Άκρα“…

Ο Πέτρος Γέμτος, ομότιμος Καθηγητής Μ.Ι.Θ.Ε. και τ. Πρύτανης Ε.Κ.Π.Α., μίλησε την Τετάρτη, 14 Ιανουαρίου στην Βιβλιοθήκη, με θέμα “Φιλοσοφία, Επιστήμη και Θρησκεία (ο ρόλος της γνώσης και της παράδοσης στους ανθρώπινους πολιτισμούς”.

Το κείμενο της ομιλίας του είναι δημοσιευμένο στην Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση (2011, τόμος 28).

Απόφοιτοί μας υπέβαλλαν υποψηφιότητα στις Εθνικές Εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015.

Η Ντόρα Μπακογιάννη εξελέγη στην Α’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνοντας 40.648 ψήφους και καταλαμβάνοντας την 3η θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματός της.

Ο Δημήτρης Μπελαντής δεν εξελέγη στην Α’ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνοντας 5.216 ψήφους και καταλαμβάνοντας την 15η θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματός του, όπου ο 5ος εξελέγη με 16.256 ψήφους.

Η Άννα Φιλίνη τοποθετημένη στην 8η θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ δεν εξελέγη. Από το ψηφοδέλτιο εξελέγησαν οι 5 πρώτοι.

Ο Γιάννος Γιαννόπουλος δεν εξελέγη στη Β’ Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνοντας 15.328 ψήφους και καταλαμβάνοντας την 24η θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματός του, όπου ο 19ος εξελέγη με 17.351 ψήφους.

Ο Ανέστης Δερμεσονλουόγλου δεν εξελέγη στη Β’ Αθηνών με τους Ανεξάρτητους Έλληνες συγκεντρώνοντας 1.091 ψήφους και καταλαμβάνοντας την 37η θέση στο ψηφοδέλτιο του κόμματός του, όπου ο 2ος εξελέγη με5.978 ψήφους.

Die DSA lädt alle Interessenten und Freunde der DSA am Samstag, den 17. Januar 2015, von 12.00 bis 16.00 Uhr, zum diesjährigen Tag der offenen Tür ein. Hier erwartet Sie ein reichhaltiges Programm, das Ihnen einen lebendigen Eindruck vom alltäglichen Unterrichtsgeschehen vermitteln wird:

Informationsstände im Foyer, wo sich alle Bereiche der Schule präsentieren, wobei ein besonderer Schwerpunkt auf die Darstellung der neuen Struktur der Deutschen Schule Athen liegt

Vorstellung der zahlreichen außerunterrichtlichen Aktivitäten, wie MUN (Model United Nations), Summer Camp, DSA Running-Team, Arbeitsgruppen, usw.

Regelmäßig stattfindende Führungen durch die Schule und Besichtigung der Unterrichts- und Fachräume, der Bibliothek sowie der Sportstätten

Experimente in den naturwissenschaftlichen Fächern

Kunstgalerie mit ausgestellten Schülerarbeiten

Darbietungen in Musik und Tanz

Schülerbeiträge aller Art

Darüber hinaus stehen natürlich die Schulleitung sowie die Lehrerinnen und Lehrer allen Interessierten gerne für persönliche Beratungs- und Informationsgespräche zur Verfügung. Auch Eltern von Schülerinnen und Schülern, die bereits an der Schule sind, und die Schüler selbst geben Auskunft und informieren über die Schule.

Das Ziel dieser Veranstaltung ist es, unseren Gästen das pädagogische Konzept, die Angebote und die Atmosphäre der Schule näher zu bringen. Deshalb sind alle Bereiche, nämlich der neue Kindergarten, die Grundschule und das Hauptgebäude für die Besucher geöffnet.

Besuchen Sie auch unsere Taverne und unser gemütliches Schüler-Café und probieren Sie unsere Spezialitäten.

Wir freuen uns darauf, Sie an unserem Tag der offenen Tür begrüßen zu dürfen und Ihnen informative und schöne Stunden in der Deutschen Schule Athen zu bieten.

Η Paula Lakah “μίλησε για τέχνη…“. Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013 είχαμε τη χαρά να ακούσουμε την αρχιτεκτόνισσα και γλύπτρια Paula Lakah (απόφοιτο του 1973 του γερμανικού τμήματος) να παρουσιάζει τη δουλειά της. Δίπλα της η δημοσιογράφος, αρθρογράφος από το Athens Voice, Ευγενία Μίγδου μίλησε για την απόφοιτό μας.

Παρόντες συμμαθητές και συμμαθήτριες της Πάολα και άλλοι. Η Λίζα Γεωμπρέ, ο Μάκης Δριμαρόπουλος με τη σύζυγό του, ο Αρης Μασουρίδης, η Ειρήνη Παλάσκα, ο Κώστας Γαλάνης, ο Γιώργος Αρεταίος, η Φάννυ Γεωμπρέ, ο Τόμας Γκρέβε με τη συζυγό του κ.α.

Η παρουσίαση ξεκίνησε με την καλλιτέχνιδα, που πρόβαλε βίντεο από εκθέσεις της και την Ευγενία Μίγδου που μίλησε και στο τέλος έγινε συζήτηση με όλους τους παρόντες.Η Paula Lakah “μίλησε για τέχνη…”. Την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013 είχαμε τη χαρά να ακούσουμε την αρχιτεκτόνισσα και γλύπτρια Paula Lakah (απόφοιτο του 1973 του γερμανικού τμήματος) να παρουσιάζει τη δουλειά της. Δίπλα της η δημοσιογράφος, αρθρογράφος από το Athens Voice, Ευγενία Μίγδου μίλησε για την απόφοιτό μας.

Παρόντες συμμαθητές και συμμαθήτριες της Πάολα και άλλοι. Η Λίζα Γεωμπρέ, ο Μάκης Δριμαρόπουλος με τη σύζυγό του, ο Αρης Μασουρίδης, η Ειρήνη Παλάσκα, ο Κώστας Γαλάνης, ο Γιώργος Αρεταίος, η Φάννυ Γεωμπρέ, ο Τόμας Γκρέβε με τη συζυγό του κ.α.

Η παρουσίαση ξεκίνησε με την καλλιτέχνιδα, που πρόβαλε βίντεο από εκθέσεις της και την Ευγενία Μίγδου που μίλησε και στο τέλος έγινε συζήτηση με όλους τους παρόντες.

video objects

inside out

el studio

www.paulalakah.com

Η ομιλία της Ευγενίας Μίγδου

Καλησπέρα σε όλους σας!

Είναι μεγάλη χαρά μου απόψε που μου δίνεται η ευκαιρία να πω δυο λόγια για την φίλη Π.Λ., τη δουλειά της οποίας παρακολουθώ τα τελευταία 10 περίπου χρόνια. Τις περισσότερες φορές οι καλλιτέχνες δυσκολεύονται όχι τόσο να μιλήσουν για τη δουλειά τους όσο να την προωθήσουν και να προβάλλουν τον εαυτό τους. Και βέβαια όσο πιο αυθεντικός και χαρισματικός είναι ένας καλλιτέχνης τόσο περισσότερο σεμνός είναι και, συγχρόνως ανασφαλής και ανικανοποίητος με το έργο και τη δουλειά του. Η πρωτοβουλία του Συλλόγου αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής να παρουσιάσει το έργο της Π.Λ., είναι μια επιβεβαίωση για τη δουλειά της και ελπίζω να λειτουργήσει και ενθαρρυντικά, γιατί όλοι δοκιμαζόμαστε σκληρά μέσα στην κρίση.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι η δουλειά της Π. προηγείται της εποχή της. Εδώ και 3 δεκαετίες καταπιάνεται και υλοποιεί τις πιο πρωτότυπες και ευρηματικές ιδέες. Τα έργα της είναι πραγματικές «επινοήσεις» από τη σύλληψη της αρχικής ιδέας μέχρι και το τελικό αποτέλεσμα. Και δεν θα κρύψω (γιατί το έχω δει η ίδια πολλές φορές με τα μάτια μου), ότι οι δημιουργίες της, απαιτητικές σε σχεδιαστικό επίπεδο και υψηλής αισθητικής, βρίσκουν συχνά μιμητές και αντιγραφείς από μικρή μέχρι και μεγαλύτερη κλίμακα. Ωστόσο, όπως συχνά συμβαίνει με τους δημιουργούς που βρίσκονται μπροστά από την εποχή τους, η ανταπόκρισή που βρίσκουν, με λίγες εξαιρέσεις, δεν είναι αυτή που θα περίμενε κανείς. Οι ιδέες και οι δουλειές της Π., οι διάφορες εξερευνήσεις και οι πειραματισμοί της – avant garde το 1983 – έβρισκαν το κοινό απροετοίμαστο και ίσως αμήχανο. Σήμερα, με μεγάλη καθυστέρηση, παρόμοια concept λανσάρονται ως κάτι το καινούργιο, ενώ περνούν ευκολότερα σε ένα μαζικό (mainstream) επίπεδο. Οπωσδήποτε όμως υπάρχει μεγάλη απόσταση από το γνήσιο στο αντίγραφο και από το πρωτότυπο στο παράγωγό του. Λέγοντάς το αυτό, δεν εννοώ ότι δεν υπάρχουν σήμερα καλλιτέχνες και δουλειές που ξεχωρίζουν. Απλά θέλω να τοποθετήσω τα πράγματα στην χρονική τους διάσταση. Έχω σκεφτεί αρκετές φορές ότι το ταλέντο της Π. στο design, στη γλυπτική και την χρήση των υλικών, θα έβρισκε μεγαλύτερες ευκαιρίες αν η ίδια είχε δραστηριοποιηθεί στο εξωτερικό. Αντίθετα με την Ιταλία και πιο πρόσφατα την Ισπανία – για να μην αναφερθούμε στη Δανία και τις βορειο-ευρωπαικές χώρες που δίνουν προτεραιότητα στο design, οι αντίστοιχοι δημιουργοί στην Ελλάδα, συναντούν σχεδόν αποκλειστικά αντιξοότητες. Για αυτούς τους λόγους το ότι η Π. έχει κερδίσει φανατικούς θαυμαστές αλλά και αναγνώριση από όσους κατέχουν το αντικείμενο, αποτελεί την πιο αδιαμφισβήτητη αναγνώριση του έργου της.

Μετά από αυτή την απαραίτητη για μένα εισαγωγή, έρχομαι στο θέμα. Παρότι γερμανοτραφής, οι πολιτισμικές αναφορές της Π. έχουν ρίζες στην Ελληνο-συριακή της καταγωγή, αλλά και στα βιώματα από την Αίγυπτο όπου έζησε πριν έρθει στην Ελλάδα. Απόφοιτη της Γερμανικής Σχολής της Αθήνας συνέχισε τις σπουδές της στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μονάχου. Στράφηκε στη συνέχεια σε ένα μεταπτυχιακό με αντικείμενο την αναστήλωση παλαιών κτηρίων, αλλά με την επιστροφή της στην Ελλάδα τα ενδιαφέροντα διευρύνθηκαν και τελικά μετατοπίστηκαν. Από την αρχιτεκτονική μεταπηδά στις συγγενικές πλαστικές τέχνες, στο design, στη σκηνογραφία και την ενδυματολογία. Καταπιάνεται επίσης με την κεραμική, την χρυσοχοΐα και εξερευνά πληθώρα υλικών από τα πιο πολυτελή (χρυσός, ασήμι, έβενος) ως τα ευτελέστερα (χαρτί, ύφασμα κτλ.), καθώς και τα επαναχρησιμοποιούμενα.

Εκτός από γλυπτά και γλυπτικές συνθέσεις, έχει σχεδιάσει πολυμορφικά έπιπλα, φωτεινά σινιάλα, φωτιστικά, γλυπτικά κοσμήματα και αντικείμενα design. Επίσης, performances, ενότητες σώματος και χώρου όπου έχει δουλέψει πάνω στην ιδέα τρισδιάστατων γλυπτικών έργων με σκηνικά, κοστούμια, ήχο, φωτισμό και χορογραφίες.

Σε όλα σχεδόν τα έργα της κυριαρχεί η έντονη γεωμετρία: τρίγωνα, κύκλοι, καμπυλόγραμμα και τεθλασμένα σχήματα, που παραπέμπουν σε βασικές δομές της ύλης και της φύσης αλλά και σε αρχετυπικά σύμβολα.

Τα επαναχρησιμοποιούμενα υλικά, όχι πάντα εμφανή με την πρώτη ματιά, υπηρετούν την άποψή της να αξιοποιείται και να μεταμορφώνεται αυτό που υπάρχει για τη δημιουργία κάτι καινούργιου.

Κύριο χαρακτηριστικό στα έργα της είναι η σχεδιαστική ευρηματικότητα, η πλαστικότητα, η πολυμορφία και η δημιουργική εναλλακτικότητα στη χρήση τους, λειτουργική αλλά και αισθητική.

Ως προς το τελικό αποτέλεσμα, η έμφαση αποδίδεται με λιτές φόρμες και, τα τελευταία χρόνια, στην ελαφρότητα και τη διαφάνεια. Και αυτή η αφαιρετική διαδικασία υπηρετεί την ανάδειξη της ουσίας και την αξία της μορφής.

Τα έργα, είτε γλυπτά και αντικείμενα design είτε φωτιστικά και κοσμήματα είναι, πολύ συχνά, εξελιγμένα παιχνίδια. Οι καλλιτεχνικές επινοήσεις της κρύβουν εκπλήξεις καθώς και χιούμορ που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Ο παρατηρητής, σαν ιδανικός ενδιάμεσος, αποκτά την απροσδόκητη ικανότητα να γίνεται συνδημιουργός τους. Εξετάζοντάς τα, ανακαλύπτει τις δυνατότητές τους να μεταστοιχειώνονται, να μεταμορφώνονται, να ζωντανεύουν. Μετατρέπονται με αυτό τον τρόπο σε «αντικείμενα – φετίχ» με «υπερφυσικές» ιδιότητες.

Όμως επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις οι εικόνες μιλάνε καλύτερα, το βίντεο που ακολουθεί θα δώσει μια πιο σαφή και ολοκληρωμένη άποψη για τη δουλειά της. Εγώ της εύχομαι καλή συνέχεια και “Open ur Wings”, όπως είναι και το μήνυμα που φέρει το γούρι που έφτιαξε για το 2014.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Η τάξη αυτή, είναι η πρώτη τάξη από την επανίδρυση της Γερμανικής Σχολής που οι μαθητές της αποφοίτησαν το 1960. Στη τάξη αυτή, δηλ. στην 3η Γυμνασίου (Obertertia), εισήχθησαν το 1956 δεκαεπτά μαθητές και μαθήτριες μετά από εξετάσεις στα Γερμανικά. Έπρεπε να κατέχουν τόσο καλά τα Γερμανικά, ώστε να μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα στη γερμανική γλώσσα. Γιατί ότι εκτός από τα Αρχαία & Νέα Ελληνικά, Θρησκευτικά, και Ιστορία που διδάσκονταν στην ελληνική γλώσσα, όλα τα άλλα μαθήματα διδάσκονταν στα Γερμανικά, με αντίστοιχα γερμανικά σχολικά βιβλία. Τα προβλήματα όμως προέκυψαν στην πρώτη κιόλας σχολική χρονιά 1956-57 με τη διδασκαλία των άλλων ξένων γλωσσών, όπως π.χ. τα Γαλλικά, όπου οι γνώσεις των μαθητών αυτής της τάξης ήτανε ποικίλες. Έτσι αποφασίστηκε μία ομάδα μαθητών με χαμηλή επίδοση, να κάνει εντατικά μαθήματα Γαλλικών εκτός σχολικού κτιρίου, στο σπίτι της συνεργαζομένης με την Γερμανική Σχολή καθηγήτριας, Κας Klairi-Maria Katt. Παράλληλα προέκυψαν προβλήματα με τα Λατινικά που έπρεπε να μεταφράζονται στα Γερμανικά, καθώς και το μάθημα Übersetzung δηλ. μετάφραση Αρχαίων Ελληνικών κειμένων στα Γερμανικά. Το μάθημα αυτό επιβλήθηκε από τους Ελληνιστές – Φιλολόγους (Dr. H. Flume, κλπ), και λόγω των δυσκολιών του, καταργήθηκε την επόμενη σχολική χρονιά 1957-58. Το αντικατέστησε όμως διδασκαλία κλασσικών γερμανικών μεταφράσεων των αρχαίων ελληνικών κειμένων. Οι δυσκολίες αυτές είχανε σαν αποτέλεσμα από τους 17 μαθητές που εισήχθησαν το 1956, να αποφοιτήσουν το 1960 μόνον 10.

Ένα άλλο πρόβλημα που προέκυψε τις επόμενες σχολικές χρονιές, ήτανε η επιθυμία των περισσοτέρων μαθητών να σπουδάσουν θετικές επιστήμες. Υπήρχε έλλειψη διδασκαλίας εξειδικευμένων θετικών μαθημάτων, αφού το μαθησιακό πρόγραμμα ήτανε κλασσικό. Γι’ αυτόν τον λόγο, ανέλαβαν οι Γερμανοί καθηγητές (Thomas, κλπ) των Μαθηματικών, της Φυσικής και της Χημείας να διδάξουν αφιλοκερδώς τα απογεύματα τους ενδιαφερόμενους μαθητές (Απέργη, Γεωργουλόπουλο, Καββαδία, Μαυρομμάτη, Πετρογιάννη, Χατζηδημητρίου κ.α.) εξειδικευμένα μαθήματα προετοιμασίας σπουδών για τα απαιτητικά Γερμανικά Πολυτεχνεία. Η διδασκαλία αυτών των μαθημάτων είχε θετικό αποτέλεσμα, αφού όλοι οι αναφερόμενοι εισήχθησαν και σπούδασαν σε Γερμανικά Πολυτεχνεία χωρίς δυσκολία.

Γενικά η αντιμετώπιση των μαθητών από τους Γερμανούς καθηγητές στα πρώτα σχολικά χρόνια ήτανε πολύ προσεκτική, γιατί οι μνήμες του πολέμου και της κατοχής ήτανε ακόμη νωπές. Έτσι π.χ. αποφασίστηκε να εορτασθεί την πρώτη σχολική χρονιά 1956-57 από την επανίδρυση της Γερμανικής Σχολής, η επέτειος του ΟΧΙ με πολύ χαμηλούς τόνους.

(κείμενο: Θανάσης Απέργης)

Το βραχυκύκλωμα (από την ενότητα “Εκδόσεις / Ιστορίες”)

Η Βεατρίκη Δημητριάδου, η Μπεατρίς των συμμαθητών και των συμμαθητριών της, “έφυγε” ανήμερα τα Χριστούγεννα το μεσημέρι στο σπίτι της, ήσυχα με την οικογένειά της στο πλευρό της. Η Μπεατρίς ήταν 91 ετών και ήταν εκείνη, στην οποία ο Σύλλογος των Αποφοίτων οφείλει την κινητοποίηση όλων των αποφοίτων του Πολέμου, όταν με μία επιστολή της τον Οκτώβριο του 2012 μας εξήγησε ότι αυτή και πολλοί συμμαθητές και συμμαθήτριές της από τα χρόνια του Πολέμου θέλουν να έχουν μία επαφή με τον Σύλλογό μας. Ήταν αυτή που μας έφερε σιγά-σιγά σε επαφή με όλους μέχρι που κατορθώσαμε να να οργανώσουμε το καλοκαίρι του 2103 την εκδήλωση προς τιμήν των “Αποφοίτων του Πολέμου“. Από τις πιό όμορφες κοπέλες του σχολείου, τότε στην οδό Αραχώβης, έφυγε μετά τον Πόλεμο στην Ελβετία όπου στο χωρίο Pestalozzi εργέστηκε ως ψυχολόγος μεγαλώνοντας ορφανά του Πολέμου από την Ελλάδα. Ανάμεσα στα παιδιά αυτά και ο Αργύρης Σφουντούρης, που έχασε τους δικούς του στο Δίστομο και είχε την Μπεατρίς σαν μητέρα. Συναντήθηκαν μάλιστα στη Γερμανική Σχολή σε μια ομιλία του στα παιδιά τον Απρίλιο του 2014 και η Μπεατρίς συγκινήθηκε καμαρώνοντας τον μικρό Αργύρη, που έδωσε ένα μεγάλο αγώνα για την δικαίωση όλων των οικογενειών του Διστόμου.

Αγαπητοί φίλοι,

κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω όλους μας για αυτό που καταφέραμε. Ίσως να πρόκειται για την πιό μεγάλη και πιό πολυδιάστατη εκδήλωση των τελευταίων χρόνων από πλευράς συλλόγου, και σίγουρα πρόκειται για ένα γεγονός, που αγκάλιασε τόσες πολλές τάξεις και μάλιστα σε περίοδο κρίσης.

Αγαπητοί φίλοι,

κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω όλους μας για αυτό που καταφέραμε. Ίσως να πρόκειται για την πιό μεγάλη και πιό πολυδιάστατη εκδήλωση των τελευταίων χρόνων από πλευράς συλλόγου, και σίγουρα πρόκειται για ένα γεγονός, που αγκάλιασε τόσες πολλές τάξεις και μάλιστα σε περίοδο κρίσης.

Πέραν των μελών του ΔΣ, θεωρώ ότι οι επικεφαλής των χρονιών τα πήγαν εξαιρετικά τηρουμένων των αναλογιών και των ιδιαιτεροτήτων κάθε χρονιάς. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλές χρονιές ήταν κυριολεκτικά “εξαφανισμένες” κατά τα τελευταία χρόνια από το σχολείο και η προσπάθεια για να ξανάρθουν ήταν μεγάλη.

Διαπίστωσα ότι η Aula δεν χωρούσε άλλους, παρά μόνον όρθιους, θεωρώ ότι όποιοι δεν ήρθαν θα το έχουν ήδη μετανοιώσει. Ο κόσμος έμπαινε και έβγαινε για να καπνίσει, να δει τους δικούς του, να χαζέψει την έκθεση φωτογραφίας να μιλήσει με την Φαραντούρη, να “αγκαλιάσει” τις πόρτες των τάξεων, που κάποιοι είχαν να τις ακουμπήσουν πάνω από 40 χρόνια.

Νομίζω ότι τα καταφέραμε.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε παιδιά εκτός του στενού κύκλου μας, εκτός των μελών του ΔΣ και των επικεφαλής των τάξεων.

Κατ’ αρχήν στο σχολείο, που υποστήριξε οικονομικά το εγχείρημα.

Στον Thomas Greve, που πάλεψε στο Vorstand σαν απόφοιτος.

Στον Thomas Fischer, που υπομονετικά μας άκουσε, μας κατηύθυνε και μας στήριξε.

Στην Ήρα Στάικου, που ανέλαβε όλες τις συνεννοήσεις εντός και εκτός σχολείου.

Στην Αγγελική Κανελλακοπούλου, που τα κατάφερε όπως κανείς δεν είναι σε θέση να τα καταφέρει.

Στον Κώστα Καλφόπουλο, που οριοθέτησε τη συζήτηση ήδη από το παρασκήνιο.

Στον Ηλία Δελλόγλου, στον γνωστό και ως Ηλία Μακρή, που σκιτσάρησε τότε με την κιμωλία στον πίνακα.

Στον Σπύρο Παπαντωνίου, που είχε την ετοιμότητα να πάρει την φωτογραφία και να την φυλάξει χωρίς να το ξέρουμε.

Στον Θανάση Λασκαρίδη, που ανέλαβε την φιλοξενία του Zeidler.

Στην Μαρία Πασσά και τη Λίλη Άντζακα, που έκαναν τις ξεναγήσεις.

Στον Luka Cekic και το Σπύρο Κανατάκη, τους μαθητές που χειρίστηκαν με μαεστρία τα φώτα και τον ήχο.

Στον Ζήση Γκέρτσο και στον Βασίλη Καραγεωργίου για όλη την τεχνική υποστήριξη.

Στον Χρίστο Σταθακόπουλο, που προετοίμασε και χειρίστηκε τις εικόνες στην οθόνη.

Στην Uta Diringer-Fischer, που φρόντισε να συντονίσει την δεξίωση.

Στην Ελένη Καραμηνά, που τα αντιμετώπισε και τα είδε όλα.

Οφείλουμε και ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ αυτούς που ήρθαν από την Γερμανία:

Στον Joachim Zeidler, που ήταν μεν το τιμώμενο πρόσωπο, αλλά παραμέρησε τα χρόνια, που κουβαλάει και την πρόσφατη απώλεια της συζύγου του.

Στον Gerd Hermjacob και τη σύζυγό του.

Στον Willi Reuther και τη σύζυγό του.

Στον Dieter Klemm, που ήταν η έκπληξη.

Στους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μας που ήρθαν από την Γερμανία.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ντόρα Μπακογιάννη, που ήταν ιδιαίτερα θερμή και παρ’ όλη την πίεση των ημερών ήρθε και μίλησε σαν συμμαθήτρια.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο Κυριαζή, στον Παντελή Παντελούρη, στους αδελφούς Mallwitz, στον Klaus Birkenstock, στον Δημήτρη Ηλιόπουλο για τις ιστορίες και τις φωτογραφίες.

Σε ότι αφορά τους επικεφαλής των τάξεων τα είπαμε και μεταξύ μας, η Τένια Παπαδάκη (67), ο Κώστας Πολυζωγόπουλος (68), ο Τάσος Κυπριανίδης (69), ο Παύλος Λαουτάρης (70), ο Τάσος Καβαδέλας (71), ο Πέτρος Πετρακόπουλος (72), η Λίζα Γεωμπρέ (73) και ο Σπύρος Παπαντωνίου (74) μάζεψαν όσο κόσμο και όσες φωτογραφίες μπορούσαν. 400 φωτογραφίες από τα 7 χρόνια της Δικτατορίας ήταν αρκετές ώστε να πείσουν τον κόσμο που ήρθε να πει ότι “έχω και εγώ και θα τις στείλω”.

Για άλλη μιά φορά ο Τάσος Κυπριανίδης μας αιχμαλώτισε. Το φιλμάκι του, των εγκαινίων, μονομιάς έκανε τον κόσμο να ξεσπάσει σε παρατεταμένα χειροκροτήματα αναγνωρίζοντας τα πρόσωπα. Μία πινακίδα με το όνομα της Di Lernia δημιούργησε “πανικό”. O Zeidler, που το είδε για πρώτη φορά τάχασε και συγκινήθηκε. Μου τόλεγε και το ξανάλεγε την επομένη και την μεθεπομένη.

Η “οδός Γερμανικής Σχολής Αθηνών” αιφνιδίασε. Ο κόσμος, που δεν είχε προσέξει τις πινακίδες ενθουσιάστηκε, χειροκρότησε και τις έψαχνε φεύγοντας σαν να μην το πολυπίστευε.

Τον πρώην Καγκελάριο Helmut Schmidt για τις ευχές του, και μαζί με αυτόν τον Νώτη Ζωγράφο, τον Γιώργο Αρναούτη και τον Θεόδωρο Φορτσάκη που τελικά επέδωσε την επιστολή.

Είδαμε συμμαθητές και συμμαθήτριες να δακρύζουν.

Είδαμε την εκδήλωση να ξεφεύγει χρονικά.

Είδαμε τον κόσμο να παραμένει στο φουαγιέ μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα.

Είδαμε καθηγήτριες και καθηγητές να αγκαλιάζουν τον Zeidler και να μιλούν με μαθητές σαν συμμαθητές, σαν φίλοι.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Χριστίνα Βάζου και στον Θάνο Ιωαννίδη για τις υπέροχες φωτογραφίες, που πήραν. Θα τις δείτε και θα καταλάβετε.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες τις συμμαθήτριες και τους συμμαθητές μας που ήρθαν και επιβεβαίωσαν ότι θυμούνται κάθε γωνιά του σχολείου.

Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Μαρία Φαραντούρη, που μας θύμισε τι δεν μπορούσαμε τότε να ακούσουμε.

Οφείλουμε και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους καθηγητές, που ήθελαν να μας χαιρετήσουν όλους, έναν προς έναν, που ήθελαν να ανέβουν στη σκηνή για να τους δούμε όλους μαζί.

Αν ήταν θεατρική παράσταση θα την ξαναανεβάζαμε. Και τώρα που το σκέφτομαι ίσως πρέπει να την ξαναανεβάσουμε.

Κώστας Γαλάνης

Σε μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, η Γερμανική Σχολή Αθηνών και ο Σύλλογος των Αποφοίτων βράβευσαν την Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Σχολής, δώδεκα Απόφοιτους του Πολέμου, μαθητές και μαθήτριες που τελείωσαν τη Σχολή την περίοδο κήρυξης του πολέμου και τα χρόνια της κατοχής.

Δείτε το Video της Εκδήλωσης…

Στο βήμα (δεξιά) ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ και στη σκηνή από αριστερά: Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος, Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη, Αλέκος Κυριακός, Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, Βεατρίκη Δημητριάδου, Απόστολος Πίτσος, Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα, Νάτα Μελά και Μάγκντα Μπέρναου.

Τον Απόστολο Πίτσο (1936) βράβευσε ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος (απόφοιτος του 1963), τη Νίκη Γουλανδρή (1942) βράβευσε ο Ευάγγελος Αντώναρος, (1968), την γλύπτρια Νάτα Μελά (1941) ο καθηγητής και συγγραφέας Νίκος Κυριαζής (1970), την Αλίκη Κωνσταντοπούλου–Περρωτή (1943), ευεργέτιδα του Kωνσταντοπούλειου Nοσοκομείου, η πρώην υπουργός Φρόσω Δημάκου-Κιάου (1964), την αρχαιολόγο Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα (1942) η αρχιτέκτων, ζωγράφος και πρώην βουλευτής Άννα Φιλίνη (1963), τη λαογράφο Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη (1942) ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου (1985), την Βεατρίκη Δημητριάδου (1942), ψυχολόγο στο χωριό Πεσταλότσι που φιλοξένησε τα ορφανά του Πολέμου, η δημοσιογράφος Ελίζα Παπαδάκη (1967), τον γλύπτη Αλέκο Κυριακό (1941) ο Τάσος Κυπριανίδης (1969), την βιολόγο Μαριέττα Ράδοβιτς-Ισιδωρίδου (1940) η καθηγήτρια φαρμακευτικής Άννα Τσαντίλη (1965), τον επιχειρηματία Αργύρη Φορτούνα (1942) ο αρχιτέκτων Γιώργος Κορφιάτης (1961), τον καλαθοσφαιριστή και επιχειρηματία Τζακ Νικολαϊδη (1943) η ζωγράφος Λίζα Γεωμπρέ (1973), και τη Magda Bernau (Μάγκντα Μπέρναου, 1942) η δημοσιογράφος Corinna Jessen (Κορίνα Γιέσεν, 1975).

Τέλος, ο Γιάννης Παπαθανασίου (1971) βράβευσε τον Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο, υιό του διπλωμάτη Βύρωνα Θεοδωρόπουλου (1938), που πέθανε το 2010 αλλά έπαιξε το ρόλο δασκάλου τη χρονιά της κήρυξης του Πολέμου, βοηθώντας με ιδιαίτερα μαθήματα τους νεότερους ώστε να πάρουν το απολυτήριό τους, αφού οι καθηγητές τους ήταν στο μέτωπο.

Τους απόφοιτους υποδέχθηκε στο πιάνο με το Grande Valse Brilliante του Chopin ο μαθητής της β’ τάξης Θοδωρής Γαλάνης, μία σύνθεση που χρονολογείται ακριβώς από την περίοδο που άνοιξαν οι πρώτες γερμανικές σχολές του Όθωνα στο Ναύπλιο, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο γερμανός πρέσβης στην Αθήνα Wolfgang Dold (Βόλφγκανγκ Ντόλντ), ο οποίος επικρότησε την πρωτοβουλία του Συλλόγου Αποφοίτων που συμβάλλει στην ανάπτυξη των ελληνογερμανικών σχέσεων, καθώς και ο αντιπρόεδρος του συλλόγου Γεράσιμος Δριμαρόπουλος.

Η διευθύντρια γυμνασίου και ιστορικός Αγγελική Κανελλακοπούλου, απόφοιτος του 1985, ξεκίνησε με μία ιστορική αναδρομή από την εποχή του Όθωνα μέχρι σήμερα και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Hagen Fleischer (Χάγκεν Φλάισερ) αναφέρθηκε στη συνέχεια στην κρίσιμη περίοδο του Πολέμου.

Ο αντιπρόεδρος της Γερμανικής Σχολής Dr. Thomas Greve (Δρ. Τόμας Γκρέβε) ευχαρίστησε τους παλαιούς «συμμαθητές» του και τον εμπνευστή της βραδιάς Κώστα Γαλάνη, απόφοιτο του 1974 και υπεύθυνο του Συλλόγου των Αποφοίτων για τις ελληνογερμανικές σχέσεις, και η βραδιά έκλεισε με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της, τους βραβευμένους απόφοιτους, οι οποίοι μοιράστηκαν με το κοινό, εμπειρίες και αναμνήσεις μιας σημαντικής διαδρομής η οποία ξεκίνησε από τη Γερμανική Σχολή της οδού Αραχώβης.

Οι βραβεύσεις

Ο Απόστολος Πίτσος, που μετέτρεψε την μικρή βιοτεχνία της οικογένειάς του σε μία μεγάλη βιομηχανία, γεννημένος το 1918, ο γηραιότερος όλων, βραβεύεται από τον πρώην πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμμένο, απόφοιτο του 1963. Δεξιά η Φρόσω Δημάκου-Κιάου βραβεύει την Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, ευεργέτιδα του Κωνσταντοπούλειου Νοσοκομείου.

Ο Λυκειάρχης της Σχολής Βασίλης Τόλιας παραδίδει στη Νίκη Γουλανδρή το βραβείο της και τα δώρα που παρέλαβε από τον Ευάγγελο Αντώναρο. Μία υποχρέωση δεν επέτρεψε στην απόφοιτο μας του 1942 να παραστεί στην εκδήλωση και να βρεθεί με τους συμμαθητές της, αλλά δεν την εμπόδισε να θυμηθεί όλα όσα πέρασε μαζί τους τα δύσκολα εκείνα χρόνια. Ανάμεσα στα δώρα που παρέλαβε, όπως άλλωστε και όλοι οι τιμηθέντες, ήταν ένα Ενδεικτικό από την οδό Αραχώβης 11, ένα αντίγραφο από το Μαθητολόγιο της Σχολής, ένα αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του σχολείου, μία καρφίτσα με το σήμα του Συλλόγου προσφορά από τον οίκο “Μαραμένος & Πατέρας” μόνιμο χορηγό μας, κ.α.

Η αρχαιολόγος Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα βραβεύεται από την Άννα Φιλίνη	Η λαογράφος Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη με τον συγγραφέα Βασίλη Παπαθεοδώρου	Η γλύπτρια Νάτα Μελά βραβεύεται από τον συγγραφέα και καθηγητή Νίκο Κυριαζή
Η ψυχολόγος Βεατρίκη Δημητριάδου βραβεύεται από την Ελίζα Παπαδάκη	Ο γλύπτης Αλέκος Κυριακός με τον Τάσο Κυπριανίδη	Η Λϊζα Γεωμπρέ στο μέσον με Άννιλη (αριστερά) και τη Μαίρη (δεξιά), κόρες του Τζακ Νικολαίδη
Η Μάγκντα Μπέρναου με την Κορίνα Γέσεν, δημοσιογράφο, και οι δύο του γερμανικού τμήματος	Ο Δ/ντής Λυκείου Βασίλης Τόλιας παραλαμβάνει από τον Ευάγγελο Αντώναρο τα αναμνηστικά της Νίκης Γουλανδρή που την τελευταία στιγμή δεν μπόρεσε να έρθει	Ο Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος, γιός του Βύρωνα Θεοδωρόπουλου με τον Γιάννη Παπαθανασίου
Η Φωτεινή, κόρη της βιολόγου Μαριέττας Ράδοβιτς-Ισιδωρίδου, που ένα μικρό ατύχημα την εμπόδισε να έρθει με την Άννα Τσαντίλη (δεξιά)	Ο αρχιτέκτων Γιώργος Κορφιάτης βραβεύει τον Αργύρη Φορτούνα μέσω skype που φαίνεται στη δεξιά εικόνα	Ο Αργύρης Φορτούνας εμφανίζεται στην οθονη μέσω skype από την Αίγινα και συνομιλεί με τους συμμαθητές και συμμαθήτριές του
Η Aula με απόφοιτους όλων των ηλικιών, με γονείς και συγγενείς, με παιδιά και εγγόνια βραβευομένων, με συζύγους και παιδιά βραβευόντων	Το “ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΝ” με υπέρτιτλο “DEUTSCHE SCHULE – ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΟΝ” ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΟΔΟΣ ΑΡΑΧΩΒΗΣ ΑΡΙΘ.11	Η Αγγελική Κανελλακοπούλου δέιχνει στον Παναγιώτη Πικραμμένο το πουγγί με την καρφίτσα που φέρει το σήμα του συλλόγου, προσφορά του οίκου “”Μαραμένος & Πατέρας”

Η υποδοχή

Ο Θοδωρής Γαλάνης ανοίγει την εκδήλωση υποδεχόμενος τους προσκεκλημένους με το Grande Valse Brilliante του Chopin	Η Διευθύντρια Γυμνασίου Αγγελική Κανελλακοπούλου παρουσιάζει την ιστορία της Γερμανικής Σχολής από την εποχή του Όθωνα το 1834 στο Ναύπλιο, το πέρασμα από την Αραχώβης 11, όταν την βρήκαν οι δύο πόλεμοι, τη μεταπολεμική Μετσόβου και Ρεθύμνου μέχρι σήμερα.
Ο Πρέσβης της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Ντόλντ απευθύνει χαιρετισμό	Ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Γεράσιμος Δριμαρόπουλος
Ο καθηγητής Χάγκεν Φλάισερ αναφέρεται στην κρίσιμη περίοδο του πολέμου και στο ρόλο που έπαιξε η σχολή και οι καθηγητές της	Η Αγγελική Κανελλακοπούλου μαζί με τη φιλόλογο Ζωή Βσιλείου, κόρη του πρώην καθηγητή και λυκειάρχη Νίκου Βασιλέιου παρουσιάζουν τους προσκεκλημένους με τα βιογραφικά τους

Οι αφίξεις

Βεατρίκη Δημητριάδου – Αλέκος Κυριακός	Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή συνοδευομένη από την Πόλυ Μπέκελη και τον Seth Frank	Ηρώ Τσατσαρώνη, ακολουθεί ο Αλέκος Κυριακός και  πιό πίσω αριστερά ο Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος
Wolfgang Dold, Γιάν. Παπαθανασίου, Ευάγγελος Αντώναρος, Παναγιώτης Πικραμμένος	Θεόδ. Θεοδωρόπουλος – Ευάγγελος Αντώναρος. Πίσω αριστερά Λένα Μερίκα, Σοφία Χριστοφορίδου (μέσον)	Γιάννης Παπαθανασίου, Αλέξανδρος Έξαρχος (υποδιευθυντής λυκείου) και Νίκος Βασιλείου (τέως λυκειάρχης)
Ο Wolfgang Dold με την πρόεδρο του ΣΑΓΣΑ Σοφία Χριστοφορίδου	Στέλιος Παπαπέτρου Γιάννης Μυλωνάς Ρέα Αργυριάδου-Μυλωνά	Νάτα Μελά – Παύλος Λαουτάρης
Μαριάνα Καναβαριώτου, Άννα Φιλίνη, Παναγιώτης Πικραμμένος	Ζέττα Ζάκκα, Martin Schüler, Dr. Richard Epstein	Δημήτρης και Λίλη Μιχαλακοπούλου, Μαριάνα Καναβαριώτου, Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος,
Η Dr. Marianne Danner μαζί με τους Regina Wiesinger και Jörg Barabas	Κωνσταντίνος Αραβώσης, Πέτρος Πετρακόπουλος, Νίκος Βασιλείου	Τένια Παπαδάκη, Ρέα Αργυριάδου, Άννα Φιλίνη
Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα, Θανάσης Καλπαξής,	Γεράσιμος Δριμαρόπουλος, Μόνικα Γκραφ, Σοφία Χριστοφορίδου	Νίκος Βασιλείου, Λίζα Γεωμπρέ, Βασίλης Χαρισόπουλος
Στεφανία Αδαμοπούλου, Χρήστος Κωνσταντινίδης, Χαρούλα Αντωνοπούλου	Ευάγγελος Αντώναρος και Βασίλης Τόλιας κατευθύνονται προς την Aula

Οι ιστορίες

Ο Δρ. Τόμας Γκρέβε κλείνει τον κύκλο των βραβεύσεων και ζητά από όλους μία ιστορία από τα μαθητικά χρόνια	Ο Απόστολος Πίτσος μιλά για τα δύσκολα σχολικά χρόνια, τις σπουδές στη Γερμανία και τη επιχείρηση	Η Νάτα Μελά αναφέρεται στις σκανταλιές μέσα στην τάξη, για τις “κουτσουλιές” από τις κατσίκες του απέναντι (!) οικοπέδου που βάζανε στο κουτί με τις κιμωλίες
Zirkulieren! Η Βεατρίκη Δημητριάδου θυμάται την οδηγία των καθηγητών στα διαλείματα, που υποχρέωνε τους μαθητές να γυρνούν γύρω-γύρω στην αυλή αντί να είναι ακίνητοι	Η Έβη Στασινοπούλου-Τουλούπα ανάμεσα στον Απόστολο Πίτσο και τη Νάτα Μελά μιλά στα γερμανικά ! για τον καθηγητή Gaspar, τη γραμματική και τα τραγουδάκια που μάθαιναν	Πέτρα Ρόχνερ, Κώστας Γαλάνης και Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος
Η Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη εξηγεί ότι ήταν τυχερή που στη Σχολή έμαθε γοτθική γραφή και αυτό της επέτρεψε να διαβάσει το μοναδικό αρχείο της Achaia Clauss		Ο Αλέκος Κυριακός προσθέτει την πικάντικη διάσταση στην ιστορία της Νάτας Μελά εξηγώντας ακριβώς τι είδους ήταν τα “καψώνια” στους καθηγητές

Τα μεθεόρτια

Η Βεατρίκη Δημητριάδου συνομιλεί με τον Παναγιώτη Πικραμμένο	Απόστολος Πίτσος – Δρ. Τόμας Γκρέβε	Mikela Petrantzan – Νάτα Μελά
Ο Μπεν Σμίτ και η Έβη Στασινοπούλου Τουλούπα	Ο Απόστολος Πίτσος με την Βεατρίκη Δημητριάδου
Σαν σε σχολικό: Αλέκος Κυριακός με Μάγκντα Μπερναου, Απόστολος Πίτσος με Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή, Ροδούλα Σταθάκη-Κούμαρη με Βεατρίκη Δημητριάδου	Ο Απόστολος Πίτσος σηκώνεται για να υποδεχθεί την Βεατρίκη Δημητριάδου	Ο Απόστολος Πίτσος χαιρετά τον Λευτέρη Ελευθεράκη της BSH
Κορίνα Γέσεν, Δρ. Τόμας Γκρέβε και Άννα Φιλίνη	Ο Χρήστος Καραμπάτος με την σύζυγό του Χριστίνα Αλιβέρτη επίσης απόφοιτο	Μαριάνα Καναβαριώτου – Μαριλένα Φατσέα σε πρώτο πλάνο
Η σύζυγος του Απόστολου Πίτσου με την Αλίκη Κωνσταντοπούλου-Περρωτή και τον Seth Frank		Ο Χάγκεν Φλάισερ ξεφυλλίζει το βιβλίο της Ροδούλας Σταθάκη-Κούμαρη για την “Οινοποιό εταιρεία ΑΧΑΪΑ Clauss και τα χειροποίητα βαρέλια της”, ενώ ο Γεράσιμος Αφεντάκης παρακολουθεί

Η οδός “Ζηρίδη” μετονομάστηκε σε οδό “Γερμανικής Σχολής Αθηνών“. Την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014 ένα συνεργείο του Δήμου Αμαρουσίου αντικατέστησε τις “μπλέ” πινακίδες με την παλαιά ονομασία της οδού με νέες, κόκκινες με τη νέα ονομασία. Ο Δήμαρχος Αμαρουσίου Γιώργος Πατούλης ανταποκρίθηκε σε ένα αίτημα της Γερμανικής Σχολής και του Συλλόγου Αποφοίτων περί της αλλαγής της ονομασίας.

Η επιστολή που εστάλη στον δήμαρχο Αμαρουσίου με την ευκαιρία της διοργάνωσης της “Πρώτης Ημέρας Ευκαιριών Εργασίας”, που διοργανώθηκε στη Σχολή το 2013 και όπου ο Γιώργος Πατούλης, με την διπλή του ιδιότητα ως Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου έλαβε το διπλό αίτημα της “συμμετοχής στην εκδήλωση” και της “αλλαγής της ονομασίας”. Η απόφαση περί της αλλαγής της ονομασίας του δρόμου εγκρίθηκε από το ΔΣ και στο site του Δήμου αναρτήθηκε η επιστολή μας.

Η Ήρα Καλιαμπέτσου γεννήθηκε το 1971 και αποφοίτησε από τη Σχολή το 1988. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο «Ruhr» στο Bochum της Γερμανίας και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο τομέα του Δικαίου της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο «Karl-Franzens» στο Graz της Αυστρίας. Έχει εργαστεί μεταξύ άλλων ως νομικός σύμβουλος της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών και στην αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Τουρκία ενώ έχει λάβει μέρος σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας στο εξωτερικό. Από το 2006 διευθύνει την Ελληνική Εταιρία Δικαίου Αρχαιοτήτων, της οποίας είναι ιδρυτικό μέλος. Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και του Δικηγορικού Συλλόγου Düsseldorf. www.legalissues.gr

Ωραία βόλτα τριών ωρών με δροσερή συννεφιά και πολύ άλλο κόσμο στα μονοπάτια του βουνού.

Από τις γέφυρες της Κατεχάκη προς μονή Καισαριανής, ρεματιά Ηριδανού και μετά προς χωματόδρομο πάνω από την μονή. Γυρίσαμε από μονοπάτι με ταμπέλες για ονομασία κάποιων θάμνων/δέντρων προς το σημείο Καλοπούλα.